장음표시 사용
31쪽
Intor scriptores Vetere8, Si quis alius, certe Aretaeus
merebatur, qui ex abditis bibliothecarum latobris in
Iucem protractus, eruditorum Virorum studiis excoleretur. Nam si e rerum tractatarum ordinem spectemus, sive ObserVationum, SaeΡe non vulgarium, quas
de causis, signiS, curationibu8que morborum instituit, multitudinem, Sive imaginum, quibus morborum haud paucorum formam peritisSime effinxit, vivos quasi et ad naturam expreSSOS coloreS, SiVe denique orationis Suavitatem atque brevitatem, ab asiatico illo dicondigenere abhorrentem, quod ubertate interdum displicolsua: semper Aretaeo, Si aequi judices sedere velimus, praecipuum inter antiquos de medicina scriptores 1 cum concedere debebimuS. Quae Vero solet esse sortunae iniquitas, ut viros Virtute doctrinaquo illustrossaopo ibi relinquat, ubi paucis tantum innotescere atque prodeSSe ΡοS8int: contra ea ignobiles homines terraeque filios eo evehat, ubi, Velut in theatro constituti, stupentis Vulgi oculos in se con Vertant, diuque interdum retineant fixos: ea ipsa Aretaei scripta ad obscurissimos bibliothecarum angulos proscripsit, ibique pulvere atque Situ deformia latere jussit: multorum vero aliorum libellos, in quaestionibus tenuibus inutilibusque solvendis Occupatos, Virorum eruditissimorum studiis commendarit ita, ut horum doctrina ornati excultique jam sine contemtu Versari publice possent. Quam sinistram Aretaei sortem dolui eo magis, quo saepius ejus lectionem repeterem, eri eaque Sompernova voluptate delinitus, novisque locupletatus scientiae medicae copiolis redirem. Hos animi mei sensus Cum aliquando aperirem, cui ob singularem Ejus in me amorem nihil harum rerum celo, Viro Experien-t1881mο, D. Krau8IO, IS, probato meo de Aretae O qua-
32쪽
licunque iudicio, me cohortabatur, ut, quem antea legeram ita, ut placita illius medicorum familiae cognOScerem , quae, Cum πνευ/ματα in subsidium expl1candarum naturae functionum morborumque Vocaret, πνευματιοκλὶ VOCata PSt, relegerem ita, ut vitia, quibus alibrariis deformatus est, pro ingenii viriumque modulo detegerem, deiectaque tollerem, loca obscura explicarem, ali OS mediCOS Veteres laudarem, et Cum .ΛPetaeo componerem, denique ut editionem pararem, quae Optima quaeque reliquarum contineret, faciliorque esset comparatu. Et Sane operam perdere, atque in latero lavando collocare mihi non Videbatur is, qui Aretaei scripta et emendatiora et minori pretio emenda ederet. Nam quae novissime apud Batavos prodiit, ΗΕ ΗΜ. BOERHAAV1ο, ut libri quidem titulus prae se fert,
ΙΟ ΛΝ. Vero VAN GR OENEFELD , uti Boerhaavius ipso in praesatione teStatur Sua, curante, ea omnia quidem continet, quae a commentatoribus ad explicandum emendandumque Aretaeum Scripta Sunt; eo tamen Ordine omnia sunt collocata, ut insignis patientiae homo requiratur, qui tam V a Stam indigestamque molem digerere atque in USUS COIa Vertere pOSSit SuOS. Dein Vero etiam erroribus typographicis scatet quam plurimis, ideoque omnis apparatus criticus plane nullius usus esse potest, nisi migrent editio , unde pleraque hausta sunt, simul adhibeatur. Quam ob rem constitui ego, virorum gra iSSimorum excitatus cohortationibus, rudem illam formam paulo majori cum cura effingere, supersua rescindere, neceSSaria addere, sicque pro ingenii viribus juvare studium eruendi e veteribus medicis thesauros experientiae , tam longa Seculorum serie probatae atque confirmatae. Vulgati enim illius: graeca sunt, nullusine metus tenet, cui in hac literarum academia contigisse laetor medicae artis magistri, qui studium graecae linguae Saepiu8, non propter insignem, qua SUOS amatore8 perfundit, licunditatem, sed propter
33쪽
necessitatem commendabant Summam, atque adeo gloriam linguae graecae excolendae singularique amores ovendae tuebantur, quam inde a reviviscentibus quasi
post illam medii aevi barbariem litoris modici sibi quodammodo praefiscine tamen dixerim l) Vindicarunt.
Rem actam agerem, Si sententiae hujus Vindices lauda-rom illustria illa nomine CORNARIORUΜ, FOESIORUΜ, ΟΝΗ. GΕΗΝΕRI, Germanorum PLINII haud temere cog-
Τ10RUΜ , et ut ad ViVOS adhuc, iis tamen, inter quos ViVO, OmiSSiS, De Veritatem praedicando adulatoris agere Videar perSOnam, tran8 eam, quorum Selectus quam difficilis ) 1R1LLERORUM, MUS GRAVIORUM,
At sorte Onus susceperam, meis quidem humeris vix et ne ViX quidem ferendum i Ego vero, si quis alius, non e SermonibuS aliorum, Sed ipsa edoctus experientia , ΠOVeram, quam gra Via alteque descendentia vulnera essent inflicta Aretaeo, quorum medicina aliqua deberet tentari : quam multae ejus cicatrices, in- solici quidem, laudanda tamen opeΓR Summo uin Virorum inductae, refricandae: quam Saepe, Viliis nimis abditis, nec coniectura conSequendis, depositi S COD- clamatusque mihi foret relinquendus. Idem vero illo CONCOΡ Γὼm Dii Am Spem Sua em, et eam mihi solam in hac lubrica provincia et recipienda et administranda ante oculo8 ΡοSitam, fore, ut, quod in aegrotis desperatis facere solent medici, ut conSilia conserant, conjunctisque Viribus do salute aegroti restituenda, constrinundaque sint solliciti, etiam in A retaeo vitae sanitatique reddondo faciant Viri eruditissimi, concedantque mearum procum humanitati liberalissime omnia, aut ab ingonii sagacitate, aut a librorum antiquorum auctoritate prosecta, quae illi medelam possint adserre. Nunc vero liceat pauca de Aretaei subjungere aetate, de qua quot Viri egerunt eruditi, tot fere etiam extant variae sententiae: reliquis, quae de placitis ejus disse-
34쪽
renda erant, in aliud tempus reservatis, aut, nisi haec virorum doctorum calculos tulerint, in Spongiam, cum
Aretaeus quidem qua aetate Vixerit, magna, uti monui, inter erudii OS controverSia est. Fuerunt enim,
cum seculo ') primo floruisse adserebant: nonnulli denique ejus aetatem in ') Hadriani tempora incidissoputabant. Quorum Virorum argumenta, quibu8 qui S-que sententiam Stabilire conabatur Suam, si repetere omnia, ac incongrua rejicere atque resutare Velim, Vereor, ne rem ingratam Su Scipiam, taedioque plenam: eam potiuS conjecturam exponam, quae mihi Vero proxime accedere Videtur, eamque iis argumenti8 confirmabo, quae me ad eam amplectendam quodammodo
Cadot igitur Aretaei aetas post Augusti tempora, Si sidos habenda μ) Caelio Aureliano, qui juvat ipsa barbara atque horrida Scriptoris hujus proferre verba,) scriben-
liuin medicinam nullum ante Themisonem laudarum passionum curationes principaliter ordinasse adserit. Fuit
autem Themison, discipulus β) Asclepiadis, non Archi-
1 FOosius in oecon. Hippocr. S. N. αποID AI P. m. 70. b. S. υ. κρι ς P. 359. u. S. υ. νεαίρα P. 425. b. etc. nec non Ossius de philosoph. c. 13. hoc inprimis argumento inductus, quod ionica usus sit dialecto Aretaeus. Ouod argumentum quam fallax sit, ostendit Vel unus Arrianus, qui de expediit ono Alexandri magni scripsit, quem contra Vossium excitavit jam Menagius in ramoen. juris, a Clerico laudatus in historiumed. p. 516.2) Huius sententiae suorunt Saxius Onom. liter. p. 273. et HarIess. p. 346. Certo tamon tempori adstringunt alii, quorum Lin donius p. 87. eum Strabonis coaevum facit: IIa lorus in bibl. chirurg. Tom. L. p. 6 . eum ante Piinii tempora ponit: Plinii coae uin statuit CIericus I. c. 3) Matthiae in conspecl. histor. medicorum chronoDV. p. 18. PΘt T. Petitus Vero in praef. ad Commentarium in hunc scriptorem, GaIono minorem facit ex hujus de iΙ1ο silentio. Conf. et IV i gani disputationem de Aretaei asetate praemissam editioni suae AretaΘi.
Φ) Cf. praefat. libr. I. Chron. p. m. 5.5) PIinii hist. natur. Lib. XXIX. c. i.
35쪽
genis , uti quidem maIe contendit Petr. Petitus , Augusto imperante nobiliS. Iam vero circumspiciatnus scriptores, qui aliquam Aretaei mentionem injecero, ut videamus, an forte ex illis conjectura de eius aetate
duci probabilis possit. Aelium quidem, qui, quidquid Cioricus s histoire de medicine p. m. 765.) aliique contradicant , seculo quinto certi88ime Vixit, et Paulum Aeginetam, qui sexto et ineunte septimo sortiit, do industria dimitto, quam is ille multa Aretaei, saepius tamen celato prudenter fonte, in sua derivarit: est enim horum scriptorum aetas ita a Themisonis 10mporibus remota, ut sineS, intra quorum spatium Aretaei aetas coerceri debeat, nimis lati Vagique constituantur. Prodeat potius Pedacius Dioscorides , Ana -κarbaeus ille , cui praeclarum illud de materia medica debemus opus , qui Cappadocis nostri mentionem injicit de medicam. fiac. parabit. II. c. 112. p. m. 112 ed.
νεφριτιαάῖς εγραψεν : qui Iocus sorte e libr. 2. de curat. morb. diu urn. c. 4. p. 131. petitus est nam in nostris Aretaoi oditionibus frustra quaeritur, in quibus quAntae OCCurvant lacunae, ignorare non poterit is, qui Vel primam tantum hujus scriptoris paginam in-Spexit . E quo Dioscoridis Ioco quam certa de Aretaei aetate conjectura ferri possit, prius et de Dioscoridis ipsius aetate quaedam monenda sunt, et OStendendum, Oundem fuisse utriusque operis, tam illius de materia medica, quam hujus de medicamentis facile parabiliabus '') auctorem: utrumque enim viros doctos in di-
) Achormann in Bibl. gr. Fabrio. TO. IV. P. 682. do et, Gesn0rum, hunc Dioscoridis Iocum excitantem pro firmanda eadem, quam ego hic protuli, sontontia adhibuisse locum typothetarum errore CorruΡtum. Videtur tamen hic error typothetarum non ad Aretaei nomen, sed Rd Sequentem vocem Oνομα Pertinoro, Pro qua Sarace-uus p. 134. edit. supra memor. hene legendum suasit ονοομα. ') Hoc opus Andromacho dicatum ost. Num hic Andromachus
36쪽
vorsas distraxit sententias. Ac prius quidem, de quo
controVersia mοVeri poterat, optime ex DioscORI Dis ipsius scriptis finiri atque constitui potest. Is enim cum in praefatione limri I. de mater. med. p. 2. Commemo
ret Licinium, vel, ut aeque malo in aliis libris logi - tur, Licanium Bassum, cujus familiaritate fruatur Λrous, cui illud opus dicatum est q): Locanius autem Bassus, si consulatum, incidentem illum in Ν0roniani imperii undecimum, suo anno h. e. XL Ι. aetatis gesserit, Tiberio imperatore sit natus, Obieritque eo ipso anno, quo Plinius historiam suam naturalem scripserat, f. libr. XA I c. . 4.) h. e. Tiberio imperatore ad summam rerum haud ita pridem
G ConsuIatum g ossit cum M. Licinio eodem anno, quo illud a
Nerono, ut niunt, Conflatum incendium maximam Romae partem absumeret. Cf. Taciti annal. XV. c. 38- 41., ubi tantonc. 32. non O. Lecanius, sed Cai. Lecan. Vocatur. - ΙΙarduin.
ad Plinii l. .. erxat, cum Dioscoridem scribit clo Locanii fami- iaritato esse gloriatum. Nam illud de Areo valere ostendunt ipsa seius Verba I. c. δεῖγμα δὲ ου Gl κρον Της δν σοι κ Gλ καγαθίας, καὶ λὶ et λυ κρατίσεου Λεικανίου ita Ieg.) προς οε διαθε οις. Hic igitur Locanius Hassus diversus est a Ju1. BaΝso medico, qui sub Augusto vixit, Observanto Nurinauno ad Quinclit. instit. VI, 3. et cujus aria a Variis laudantur medicamenta. Cons. Dan. Vin Lit amoen. philol. med. P. 367. ah po disserat, cui Erotianus suom ἐξ irησιν dodica it, a Viris doctis in dubium vocatum est. Certo Paul. C et V alinus, quem FranZius ad Eroliun. P. 3. Iaudavit, postseriorem Andromachuin iuniorem habet. - C. SProngei cmchte d. Arzn yh. Τ. II. p. 82. Od. teri.) Dioscoridori Noronis novo vixisso inde concludit, quod hu-por Afra Andromacho archiatro inscripta sint; quod Plinius Major saepissime e Dioscoride sua Verbolonus hauserit, quamVis Oiu, nul-tnm omnino montionem injecerit; quod AnaZarbus, sistrIa urbs Dioscoridis, imperante domum Norva, hoc nomen adepta Sit. Nocultimum argumentum cum Vir Amicissimus omnium speciosissimum habeat, ne,cio, quomodo subjungere potuerit, Suidam esse sutilestae fidei auctorem. Nam si 'oc fuit, quod negari nequit, Profecto eius testimonium nullam omnino habero potorit auctoritatem, si alii, iique gra issimi scriptores contrariam ipsi sontentiam adseruerint. Id autom factum est a Plinio majore, qui libr. V. c. N. Infus autem dicendi Anazarboni, qui nunc Caesar seu Augustu. Ita enim inter-Pungendum existimo. Ad q. I. con Iarduin. Ο uost ad Ero fiant locum P. 214. Od. Frang. attinoi 00κουρ υὶς δὲ ἐν τ03 των ἱ λικῶν φη0ὶ To ακόνι τον εἰρῆ09 O Tινων κραμμαρον, Foe sto adsentior, qui in Oecon. Hippocr. p. 304. a. statuit, Iocum hunc non nisi me loris codicis ope satis explicari Posse.
37쪽
execto: cum igitur, Lecanius Bassus iam auctoritato pollerse deberet, ut ejus amicitia Areo in honorem cedere posset: Videtur conjectura illa non omnino reiicienda, qua Dioscoridis aetas imperio Neronis adstringitur: quamquam non ignoro Ammiani 7), et Suidae, si qua hic Valere possit, auctoritatem Contra tinnC Sententiam proferri posse, qui ante Nervae tempora Ana-Zarbi, unde ortus est Dioscorides, mentionem non inveniri adserunt. In quo tamen hic aeque multum a vero receSSit, ac contendendo, Dioscoridem hunc, de
quo jam agimus, fuisse eundem cum illo, qui a lentiginibus , quibus eju8 Vultu S erat ObSeSSUS, Cognomen του ίακας reperit, Ana Zarbo quidem Ortum, sed tamen Antonii atque Cleopatrae temporibus viventem. Quod si Verum esse largiamur Suidae: tunc viderit ipSe, quomodo repugnAntia componere, atque Dioscoridis vitam inde a Cleopatrae temporibus usque ad N ervae imperium producere po8Sit. Talia Vero Condonanda sunt homini, qui omnia undiquaque Corradebat, atque uulla, certe admodum exigua judicii vi adhibita, in suum
referebat OPUS.Cuin igitur Dioscorides Anagarhaeus tempore Neroni S Vixisse videatur: Aretaei aotas in idoin illud caedium crudelitate, rapinarum frequentia, libidinum foeditate, omniumque sagitiorum secunditato insigne redditum imperium incidat necesse est: nisi sorte
libros de me mca mensis facile parabilibus ab illo, qui
ga Verimus. Sed quae pro hac sententia ab aliis V. C. Iano Cornario, Lambecio etc. excogitata in medium protulit Saracenus, Dioscoridis commentator, ea et ipsi viro docto nimis levia videbantur, quam ut iis commotus illos ευποριστων libros ab aliis Dioscoridis Ana-Zarbaei scriptis sejungeret, et a Wis ΛΝo DOViS Argumentis ita sunt Iabes actata atque . concussa, ut non
38쪽
possint non graVi corruere ruina. Etiamsi enim neque EROT1ΛΝus, qui tamen Suam Hippocraticarum Vocum collectionem eidem Andromacho dicasse videtur, cui et sua ε οριστα inScripSit Diosco R1DEs, neque GALEN Us horum librorum ullam faciat mentionem: tamen ex ejusmodi
Scriptorum, quam ri8 gra tum alias Iocupletiumque testium silentio '), quod magnopere, et nimium urgent Viri docti, quotusquisque genuinos aut siclos alicujus Scriptoris libros comprobare studeat, is mihi injuste magi S et cupide, quam accurate et aequiter judicare Videtur. Quo accedit etiam, quamquam hoc non magnopere Ρre8Serim, quod, quaecunque Oribasius atque Aetius, Omnia sere Sua ex aliorum scriptis haurientes, e Dio-SCOridiS Et πορίστοις iransscripsisse profitentur, ea in iisdem, quae Sub ejus nomine nostro adhuc circumferuntur tempore, inveniuntur: nec uterque Scriptor Vel minimam prodidit suspicionem, Opus illud spurium Vel esse vel haberi. Denique in hocce de medicamentis facile parabilibus opere nihil Occurrere, quo probari queat, illud aetati Dioscoridis penitus repugnare, Celeb. Acher-
mannus quidem i. c. p. 682. asseruit: at idem quoque concessit, quaedam illi libro inesse, quae eundem recentiorem Dioscoride nostro esse demonstrent. HUC Te- seri Voces, temporibus Dioscoridis nondum uSitatas, et mOSchi commemorationem, qui tamen Seriore demum aetate inter medicamenta relatus sit. Nescio equidem, quomodo posteriorem Sententiam, OCCurrere
nempe in hoc libro varia, quae Dioscoridis Anazar-
') Do hujus silentii ud xpin, de qua agitur, probandam IeVitate egit ExΡ. Acher mann. in Fabric. bibl. gr. Το. IV. P. 682. Pluribus tamen de eodem argumento disputa it migrenus
in comm. de Arelaei aetate P. 10. ed. Ηοerh. Ostenditque, eundem Gai unum Plinii, , cuius tamen historia naturalis magnam Partem e rebus inedicis constet, et Erotiani, qui diligentori dederit vocum Ilippocraticarum interpretationem, quam is saepe ad Verbum exscriPΝΘ-xit, semel tantum meminisse, ipsumque illud opus, quod Dioscoridis saepius commPinorandi Occasionem Praebere PotuiSSet, non genuinum, sed suppositicium esse.
39쪽
re, nihil in illo contineri, quod aetati Dioscoridis ponitus repugnet, conciliare Velimus , nisi ponamus , talia ab empiricis posterioris aevi, qui hoc Dioscoridis libro
tanquam fonte, unde omnem medicinae practiccte cognitionem haurirent, utebantur, eSSe adjecta. Quam quidem sententiam probabilem habebo, donec excussis codicibus et vetustioribus et melioris notae, quam ille Augustanus fuit, unde primus hunc Dioscoridis librum odidit Io. 'o ib unus, extra omnem dubitationem positum fuerit, omnia illa loca conirOVersa vere in Dioscoridis textis legi. Iam autem hac relicta controversia ad priorem redeo litem, de Aretaei aetate probanda intentam, et, Cum δntea in eo Occuparer, ut hunc Scriptorem Ne-ΓOne ΡOSteriorem non fuisse ostenderem, jam ex ipsis illius libris testimonia promam, unde illum nec NOVO His imperium antecessisse demonstrare possim. Scilicet
inter medicamenta, quibus adversus morborum impeiuS pugnandum esse Aretaei S contendit, commemorat et g αρμ ακον δια eoiριων, Seu δια ἐχιδνῶν, et δια βησασα,
quod uirumque sub Neronis imperio inventum atque adhibitum in medicos usus fuit. Priori enim titulo insignitur notissima illa ab Λndromacho, qui Neronis inter medic08 principes princeps erat, in Venta, atque VerSibi Selegiacis ad imperatorem scripta theriaca, quOS Vesertaucior illius, inter Galeni libros malo relati, libelli: περιίλ ριακλῆς πρ0ς LIίσωνα. Tom. II, p. m. 460. et Galenia S ιερι αντιθυιων libr. II. ibid. p. 428. seq. Alterum Vero medicamentum, quod linimentum erat, ad stomach inflammationes leniendas olim in ii Sus Vocatum, H Ga
p. m. 244. ipsis Andromachi, inventoris, verbi S de- Scriptum est, a qua compositionis formula recedunt eae, qua8 et Paul. Aegin. libr. 7. c. 14. p. 668. et Alex. Trallianus libr. 4. c. s. p. 196. ed. Stephan. iradiderunt. Vocatum est a ruta Si Vestri, quae ΡVin
40쪽
ceps erat ingrediens species, a Syris, teste Dioscoride de mater. medic. 3. 53. p. 195., hesa Sa cognominata, cui quantas tribuerint veteres viros, Plinius hist. na-ων. X , 14. Tom. II. p. 209. enarrat.
At vero, quid siet ') loco illi, in quo Iaserpatii cy
renaici usus ad rigorem, nervorumque distentionem tollendam imperatur 3 Nam illud Plinius libr. XIX, 15.
Tom. I . p. 428. nitiatis jam annis in ea ferra non ivi e- Niri, Doniam pullicani, qui pascua conducant, majus ita DCrum Sentientes, depop lentur pecorum pabidor et ranum Omnino Sua repertum memoria catilem, ad Neronem prin-C Cm missum esse, memoriae tradidit. Vi lotur igitur Aretcteus eo claruisse tempore, quo copia illius medicamenti adhuc dabatur, adeoque ante Neronis imperium. - Quae quidem quamquam Videntur aliqua VeriSΡecie Sese commendare, tamen illam sententiam non Subvertunt, quam, aliis Viris doctis facem praeferentibus, de Aretaei aetate supra tuli. Ego enim multum absum, ut dissidam tamgravi scriptoris auctoritati, quae
et a Strabono clibro XV l. p. m. 165.) magis adhuc firmatur, qui Silphivm Forula asa foetida L.), e quo laserpitium h. e. lac serpes, nam σίλφι, σι φο, et σερτο, monente Salinasio ad Solini pol uehist. c. 29. unam eandemque significant herbam:) propemodum defecisse scribit, irruptione barbarorum aliquando facta, radicibusque fere omnibus odio coemiis et extinctis. Sed poterat illa laserpitii Cyrenaici raritas eo tantum VR-lere, ut e ciborum condimentis exemtum medicis tantum usibus destinaretur. Quid Z quod nec illo Ρlinii loco effici posse puto hoc, ut ejus tempore praeter Oblatum Neroni caulem silphii nullum laserpitium Romae fuisse credatur. Etenim videtur tantum Plinius Signiscare, congestas Superioribus temporibus laserpitii copias cum sua aetate nia Ium amplius Romae Obpublicanorum quaestus cupidinem importaretur, tanta