Opuscula academica medica et philologica collecta, aucta et emendata

61쪽

oscidit in tostinum, atque ita perierunt. Si morbus

sit mediocris, adest dolor conVOIVens se: humorum in stomacho redundantia: resolutio et languor: eructationes vacuae, nihil relex antes: a Vias flatibus submurmurat, quae HS que clii Sedem transeunt, ubi exitus iis in- torcluditur. Sin aegrum morbus OX toto OCCUpet, Omnia Sursum et spiritus et pituita et bilis per vomitum erumpunt, pallidi Sunt, ac per omne corpus frigidi: dolor vehemens: spiritus dissiculter trahitur: urget si

tis. Quodsi mors jam instet, sudor manat s rigidus:

urinao dissicultas est: sedes adeo constricta, ut ne tenuem quidem lamellam recipiat: stercoris Vomitus: vocis interclusio : pulsus antea quidem rarus et exigvus : Sed instante morie minimus, creberrimus, deficiens. Haoc utique adsectis tenuibus intestinis contingunt. idom etiam morbi colo incidunt, et eaedem notae sunt, eademque mali species. Horum aliqui exadunt, si in colo excitetur suppuratio: cujus Tei cauSa est,

quod intestinum crassiam et carnOSum est. Caeterum

adsoctis tenuibus intestinis tenuis et acutus subest do- or : ubi Vero colon laborat, plurima est humoris abundantia et graVitas ei inhaeret, dolorque modo ad costas

pertingit, ac pleuritidis opinionem facit, si quidem otiam in his oritur sobris: modo hic, modo illic sub

iis coSti S, quae nothae Vocantur, percipitur, ita, ut jecur aut lienis do iero videatur; rursusque ad ilia

qp υ χ o o ὶ T O π αν G κοὶ ν ο ς' Do quibus symptomatibus cf. Hipp. epid. III. 2. in historia inutioris Vol ulosa0, utii et videtur Hippocratia i tua intorcoclero discrepantia cum Aretaeo, quod ille mulierem istam siti non Vexatam esse scribat, hic Vero sitim inter SymΡtomata V01Volum concomitantia referat. Foli f. Tαδε μεν ουν λε ιTOi0. Ilaec omnia a principio capitis omissa tantum il0i o frigido illo spiritu ex Archigono ad Verbum actu ucit Asetius felriab. III. serm. 8. c. 28. IVigun. GTὰρ 'κ α ὶ κωλω Paulo accuratius hac in vo noster agit Galeno aliisque hunc soquentibus, qui it eum solis intestinis tenuibus accidere adseruit. Nam doIor foro ad hypochondria sentitur, HiΡΡοcr. mici. 111. Seol. 2.) colon autem hypochondria attingit. Dein Trallian. I ibr. x. cap. de doloribus colicis : Ileos nihil aliud est, quum colici ad fectus infensio atque inoromensum. Ergo eandem esse utriu8que adfectus sectem et causam adsumit. Petil.

62쪽

dos condit: colon etenim intestinum praegrande eSt, et unde quaque fusum et Sinuatum : quibusdam dolor etiam ossi sacro insigitur, et semoribus musculisque testiculorum, qui Crema Stere S Vocantur. Porro qui dolore colico tentantur, magis inani Vomitu laborant, quodque effunditur, tenue et biliosum est, oleique simile. 11 Iioc malo tanto levius eSt periculum, quanto colori

tenuibus intestinis carnOSiu S eSt, et craSSiuS, et noxae toleranti IS.

63쪽

DE PHILOSOPHIS ANTE HIPPOCRA TEM MEDICINAE CULI ORIBUS

Specim en L. Haec disputatio pro acquirendis Optimis magisterii Lipsiensis juribus publice, adsumto Socio Chr. Ghf. Fr. Webe ,

PROOEMIUM. Cum antiquissimorum temporum memoriam animo nostro repetimus eo consilio, ut medicinae investigemus primordia, Videamusque, quomodo, et a quibus hominibus inventa, et sensim Sensimque exculta tandem eo pervenerit, ut in artis formam redigeretur: idem nobis accidit, quod omni sero antiquae historiae indagatori. Quae enim ad incunabula artis salutaris ducit via, nunc fabularum quasi nebulis densaque interdum caligine premitur ita, ut vel acerrima ingenii acies, veritatis luce erepta, in tenebris palpitare cogatur; nunc deperditis antiquissimorum medicorum libris, aliorumque de illorum Vita cognitioneque medica scriptorum narrationibus descientibus, tanto desidit hiatu, ut magnae ambages sint prius couficiendae, quam in viarurectam redire possimus; nunc Variis, iisque inter se invicem repugnantibus Variorum Scriptorum testimoniis in tam divorsos diducitur tramites, ut dubii haereamuS, quemnam sine aberrandi periculo ingredi debeamus. Praeter illa vero impedimenta, quae per Sequentis antiquissima medicinae fata studio obiiciuntur, videtur et haud leve positum esse in modo, quo

64쪽

naia atque exculta est medicina. Neminem enim intor homines nostrae aetatis Vero eruditos sore existimo, qui in ea adhuc VerSetur Opinione, ut hominibus primis a Deo viam ac rationem suisse mora Stratam Credat, qua Sanitatem ConSerVarent, morborumque frangerent Vim: nec potita 8 persuaSum sibi habeat, primis illis temporibus, quibus firmi SSima adhuc corporum robora nondum mollitie luxuriaque erant fracta atque corrupta, illum fuisse medicum, qui herbarum fructu

iurique in Vicium cedentium Vires expertaS, aliaque in morbis nunc feliciter, nunc minus prospere adhibita diligenter notabat, Suoque tempore in USUS Rut suos, aut aliorum expromebat. Hinc parentes cum natis comuni CASSe Videntur ea, quae per omnem Vitam ipsi obser a Verant, aut ab aliis acceperant sanitati vel proficua, Vel noxia. Ita Vero augebuntur Sen Sim Sensimque haec e perimenta adeo, ut, cum non libris consignarentur, Sed ore traderentur, Vix unius hominis memoria pOSSent comprehendi. Quae tamen memoriae solicitas si cui naturae beneficio contigerat, is, sortiana con Salsii S annuente Suis, ab iis, quibus sanitatem reddiderat, colebatur, a ci Vibus plausu et ad-m ratione condecorabatur, et a posteris cultu honorahatur divino. Hinc Apollini et Aesculapio apud Graecos , hinc Isidi atque Serapidi apud Aegyptios, ii incaliis apud alias gentes Deorum medicorum honores decernebantur, Arae incenSae, thura P0Sita, templa ex- Sirucia, ad quae, quotquot Cum morbis conflictabantur, sanitati S recuperandae Cati Sa undiquaque confluebant. Haec, quae Sola experientia Dititu Γ, erat Salutaris

prosessionis facies atque conditio, u8que dum majoro studio agitari, Sapientiaeque pars haberi coepit. Scili

ossicacitas saepe felici SSimo eventu erat probata, interdum spem plane destituebant ejus, qui illis utebatur, intordum ossiciebant Omnino contraria, morbumque, cupis levandi et tollendi cauSa Sumebantur, Rugere,

65쪽

mortemque, quam Inorari longiuSque remoVere debebant, acc0Jerare videbantur. Qui quidem diversi, necopinati os ctus non poterant non ferire animos eorum, qui in vires corporum inquirebant naturalium, quamque vim in corpus humanum exsererent, indigebant, eosque excitare ad causas istius discrepantiae rimandas. Plidosophi igitur liorum temporum, II. e. la omines, qui tempus studiumque Suum naturcte contemplationi quasi devovebant, quique, contemta dissicilium quid0m illarum, inutilium tamen disputationum gloria,

earum tantum rerum Sibi comparabant cognitionem, unde magna in cives patriamque universam selicitas dimanare poterat, hi, igitur, in structura corporis humani consideranda, in Sapientia, qua sapientissimus naturae auctor singulas illius partes formaverat atque composuerat, declaranda, in causis in Veniendis, quibus illae corporis partes, quominuS Sua qua 1 quo Obirent munera, impedirentur, in remediis deniquo indagandis, quibus illa impedimenta tolli, integritasque

corpori restitui posset Sua, amplum eumque uberem reperiebant campum, in quo ipsorum investigandi studium desudare commode poterat, incultum hactenus a medicinae professoribus relictum. Hanc Vero notitiam augebant magis magisque itineribus etiam, ad remotissima S interdum gentes Susceptis, quae aliqua doctrinae fama apud exteros illustros orant: indeque reduces in patriam non poterant non eos cognitiolae Varia eaque utilissima multum superare, qui Sub Deorum medicorum, inprimisque Aesculapii, auspiciis, quorum Secultui dicaverant, morbis remedia tantam, a majoribus per manuS quasi tradita, opponebant. Hinc factum est, ut, qui de primis, quibus, uti omnium Omnino, ita et corporis humani partes constatae Sunt, elementis, de structura nostri corporis, de Via ac ratione, muneribus fungendi suis, quam Singulis ejusdem partibus naturae sapientia praescripsit, de impedimentis denique, quae illum naturae ordinem

66쪽

turbare possent, tanta cum animi fiducia disputabant, ut in intimos naturae recessus penetraSSe Viderentur, etiam omnium optimam remediorum notitiam habere existimarentur, quibus illae, in corpore humano excitatae, turbae iterum componi possent. Quae quidem causa, ob quam philosophi medicinae excolendae studium operamque dicaverint Suam, probabilior videtur ea, quam cELSUS ' ingenioSam magi8, quam Veram, protulit. Primo, inquit, medendi scientia sapientiae pares

habebatur, ut et morborum curatio et naturae Contemplatio sub iisdem auctoribus nata sit . sc ticet ras hanc maxime requirentibus, qui corporum Suorum robora

inquieta cogitatione nocturnaque Vigilia minuerant. Ideoque multos e sapientiae professoribus peritos ejus fu

Et horum quidem trium Virorum, cum nonnullis aliis, sapientiae Iaude per omnem antiquitatem claris, in artem nostram merita jam nunc, cum aliquod argumentum tractandum, publiceque defendendum esset, accuratiuS exponere con Stitui propterea, quod partim illud argumentum, conjunctum cum illo, quod ampleXUS Sum, medicinae Studio, nec alienum a loco

videbatur, de quo disputandum est: partim quod ab omnibus, qui de fatis salutaris prose88ionis Scripsere, non ea, qua dignum est, diligentia elaboratum invo-

mine, praerepto futuro de medicinae inter Graecos fatis operi, Virorum eruditorum iudicia experiri cupiebam.

1 de medicinu, praef. p. 2. ed. Leon. Targas. 2 Consulat CIorici atqu0 Schulgii, quibus inter scriptores historias medicase fero principatus tribuitur, medicinact historias, Halloriquct bibliothecas, quae, pace tanti Vixi dixerimi non ea, quam tuto ubique sequi poteras, diligentia conscriptae sunt: et Vide-hit aequus jud sex, inst haud temere illorum scriptorum in hoc argumento negIigentiam damnare. Vuam equidem an essu ge-xim, judicent aΙii. Facilius enim res reprehendi, quam emendari potest.

67쪽

PYTHAGORAS SAMIUS. De parentibus, patria, aetatis termino '), variis itinoribus, aliisque rebus, quae ad Vitam privatam

hujus philosophi pertinent, nec aliquid ad ejus cogni

tionem medicam declarandam faciunt, praestat nihil, quam aliquid dicere. Sunt enim haec pleraque omnia et antiquiorum scriptorum testimoniis, et opinionibus recentiorum ita perturbata, ut, si ea accurate excutero vellem, immenso me temere immitterem dubiarum otdissonsionis inter Viros doctOS pleni88imarum quaestio num volui gurgiti. Quam ob rem ea tantum e veterum scriptorum monimentiS decerpam, quae Pythagoram ostendant cum Sapientiae profe88ione et medicina ostudium conjunxisse, dignumque adeo e88e, qui inter medicos philosophos, quos ἰσοθεους Hippocrates pronuntiabat, locum occupet Suum. Nolo haec probaturus

confugere ad itinera, a Samio philosopho ad Aegyptios,

fama, qua harum gentium SapienteS quondam celebrabantur, ab hominibus recentioris aetatis, qui in illam tantopere laudatam Sapientiam paulo curiosius inquisi-Vero, admodum sit imminuta: infirmo utique fundamento SuperStruerem ea, quae collata P thagorae in

3) Vid0atur, si Iubot maximorum hac do re Virorum dissidia Cognoscere, DODWELLUs de aeIate Pythagorae philosophi, Lond. 170 . , chronesogical Account etc. Ny III. Llud. Lond. 1699. 8. R. BENT EII di . de Phalaridis, Themistoclis etc. misso-

fluctuit suam, exhibuit LE CLERC. bliblioth. Chois. Toni. A. p.79 125. His donique addantur duae dissertationes, NosII do I a Naugo a1tora, altera FRERETI, in Moni. de Lili ras. liroes des Regisl. de Vacad. νον. des inscripf. lo. XLV. p. 375. Aq. et 472. sq. in germanicam translatae Iinguam a mich. Hismanno V. Cl. Vid. Magazin fur die Philosoph. unia tare Grach. Th. II. p. 75 - 182. Cons. quoque, quaΘ copiosissi-ino disputavit clo Pythagora Cl. HARLEss. in Fabric. hihI. graec. Lib. II. c. 12. Vol. I. p. 750. Seq. Cons. Isocrat. Iaud. Busirid. p. m. 448. Cicoro ae stato. s. 27. Iustin. XX. 4. Iamblich. via. minast. c. 4. - De iu

68쪽

modicinam merita declararo possunt. Utar igitur pο-

tius Iucia Ioniis Celsi β), Diogenis Lae Nisi), Iamblichi 7), Porphyrii ') aliorumque testimoniis, quibus Pythago

ram constat in corporis humani structuram inquisivisse , sibique compara8Se cognitionem remediorum, quibus firma et integra adhuc sanitas conservari, fractaque et Vitiata reparari posset. Cum illae medicinae partes, quae Victu et mctnumsedentur, haud dubio sint antiquissimae: ab his ordiar, ostendam que, quaenam in Pythagora suerit earum intelligentia. Et illa vero medicina, quae Victu curat, inprimis videtur ab illo osse culta. Plinius enim multa nobis exempla reliquit litoris consignata, quibus illum uti in vires herbarum, ita in uni erSamearum naturam Curiosius inquisivisse adparet: e quibus liceat quaedam speciminis loco quasi delibare. Sic brassicam laudavit '): anisum adversuS ScorpioneS, Qvino haustum, inter pauca medicamenta CommendR-vit δ'): idemque in manu habentibus ossica coin medicinam adverSus comitiale vitium praebero tradidit ἔδ): sinapi, quoniam non aliud magis in nares et cerebrum penetret, principatum detulit ex his, quorum sublime seratur Vis δ') : atriplex, tanquam faceret hydropicos, morbo8que regiOS et pallorem, concoquereturquo dissi

cillime, ac ne in hortis quidem juxta id quidquam

69쪽

crescere , nisi Ianguidum, cuIpavit δ'). Sic rutae sylvestris, quam oculiS HOXiam e88e existimabat, genera discrevit, marem minoribus, laerbaceique coloris, seminam laetioribus soliis et coloro δ' ). Sic asphodeli caulem cubitalem, et Saepe duorum cubitorum, foliis

hum asphodelon Vocavere, principem Pyth agoram secuti, I J10opli rastus, et sero Giaeci δ= 3. Praeter Iaaec Verosunt et haud pauca, vitae magicas Iaerbarum vires 'D, a Pythagora et Democrito primis Romano in Orbe celebratas, Magos consectatis sq), illi curae cordique fuisso declarent: Scillam V. c. in limine Januae SVSpeu-8am malorum medicamentorum introitum pellure δ') : aqui folia se flore ' D, uti ot coracesia et callicia, quarum mentionem apud alios non reperit, nec apud Ρythagoram alia de his, Plinius δη), aquam glaciari: aproNin herbam e8Se, cujus radix e longinquo concipiat ignes Α')eademque forente, si qui morbi humano corpori acciderint, quamviS Sanat OS, admonitionem eorum Sentire, quoties eam si rere contigerit. Similem conditionum habere et frumentum, et cicutam, et Violam *ψ).

Idem Virtutum, quae in herbis latent, scrutinium, diaetaeque culturam professa est illa, quae a Pytha gora nomen accepit, philosophorum familia, quae, commota haud dubie praeceptoris auctoritate, praecipuam posuit diligentiam in victus ratione ordinanda, in motus quietisque finibus regundis, in animi commotionibus temperandis, aliisque ejusmodi consiliis dandis, quibus sanitati firmitas conciliari, morbisque

70쪽

quasi nutrimenta eripi possent δ' . Nec dissimilibus

fortasse rationibus inductus Pythagoras fabas φη), pisces ηδ), idque genus alia victui discipulorum eximebat: quamquam Sunt, et fuerunt jam inter antiquiores scriptores nonnulli, qui malint, philosophum, cum ista quasi proscriberet, nescio quid religionis, aut superstitionis potius spectasse. Equidem Vero etsi non Sumis, qui, quicquid a magnis, quos antiqua protulit aetas, viris excogitatum defensumque est, Velut e tripode dictum, sapientiaeque pleni8simum admirer: Scio enim, hanc Semper humanae naturae fuisse et esse imbecilli-

sixi. VIII. 9. p. m. 494. πλησμονὴν πἁσαν ἄποδοκιμάζει, λε-γων μη παραβιάνειν μνητε τῶν IIONJZN, μητε τῶν σιτίων μνὶ δενα τὴν συμμετρίαν. In quo Ioco se Iambltich. I. C. Patet, non osus esse enisendation Is. Casauhoni ITOTSEN Iegi iubentis, quamvis defensa et ah Aeg. monagio, Iocoque simili confirmata, cf.

ουδ' υγιεμὶς τοὶς περὶ σωμ' ἀμελείαν εχειν χρὴ 'ἀλλὰ LIO TOT τε μετρον, καὶ σίτου, καὶ γυμνασίων Tε

κυμμων, qui hoc Pythagorao paeaeceptum de abstinendo a fabarum esu commemora erit: quicum consentit Ciceaeo de drυin. I. 30. Lucia n. in risiar. auclion. lo. I. p. 545. ed. Reire. Pythagoram Voxo fahas discipulisdi interdixisse, quod flatulentiam sefficerent, hincque inseditationi obessent, cum Cicerone l. C. Diog.

Laert. VIII. 24. p. 502. et Iamblich. do vis. Pythag, c. 24. p. m. 107. adfirmant. Cf. propter ii Ios Balth. Huldehoperus do Sensu hujus Pythagorici symbοΙit κυαμων ἀπεχου, in Miscet Belgio. υοI. VI. lo. II. p. 417 - 451. Hunc enim Virum Ialpro ibi sub vota R. R. didici a Dor illio ad Chiariton. p. 609.23 Quamquam nec ignoro, fuisse inter Vseteres ηcriptorcts, qui Pisces a Pythagora scholae suae adsectis fuissct concessos trade-vsent. Iamblich. I. c. o. 21. Diogen. VIII. 34. etc. De usu Carnium, a Pythagora prohibito, cf. quae MEI NERAI Us Grach. d. mi emch. Vo1. 1. 1ih. 3. P. 418.) protulit. Sol hoc fa Isuinest, quod negat, Pythagoram in illa fuisso sententia. Ipse enim teneris salubrioribusque animalium carnibus utebatur, quod