Quaestiones Zonareae, particula I [microform]; dissertatio inauguralis quam..

11쪽

rmfussi, delude, Nicolaus Zonaras in sigillo quodam comme-

. . putes, Mit,sgo eundem fuisse Nicolaum, quem e Chrysobulla

Quam rem decernere nunc non vacat. Denique a Montefalconio

in Palaeographia Lib. I. g. io2. Lucas Zonaras producitur, qui anno Idb3. Pappi Alexandrini lil)rum emit. Utrum hi Zonarae illi scriptori notissimo cognati vel affines fuerint necne,

demonstrari neque potes neque OPUS St.

IIodie nomen Zonaras in lingua, qua utuntur ii, qui nunc habitant Graeciam, et nomen proprium et agentis reperitur; nam unde si duetum nomen, apertum Si primitu eum, qui ζωνα vel cingula fecit, significabat. Ex nomine artificis autem, ut etiam apud nos fiebat, paulatim nomen proprium

ortum St. Nunc de nuntiando nomine Zonarae agatur. Cum antea donaras eodem modo, quo scribebatur, pronuntiaretur, Nie-

buhrius, ille vir doctissimus, qui primus' eruditorum animos

rursus ad Zonarae auctoritatem advertit, illius nomen, cum Sit neograecum Sonaras esse nuntiandum censuit ). Neque tamen Niebuhri sententia probata esse videtur; nam pauci anni POSt1 Gusta Schlumberger, Sigillographie de empire bygantin, Paris. 188l, g. 162 Je ne possede ourba pars aucu sceaui'un des magistrat supremes debes deux provinces Thrace et Macddoine , maisseulemen celui 'un lanchionnaire de secon rang, u juge, membrede la famille byetantine bienconnue de Zonaras, qui a dom unhistorien a empire, ean onaras, et de nombreu lanctiomatres aradministration imperiale Celuici 'appelait Nicolas Zonaras La

PMSOvius ), quem praemature e vita decessisse omnes viri docti valde dolent, pollicitus est se hane controversiam ad certum finem esse perducturum, Sed mora, ne promiSSum perSolveret,

impedivit. ic assensus esse videtur Niebuhri sententiae, quam cum multi sequerentur, alii accipere noluerunt; nam hodie alii Sonsiras', alii Zonaras', alii Sonaras eloquuntur et suam quisque elocutionem defendit. Qua de causa in hanc rem inquirere mihi liceat. Cum codices ubique Zooναρα exhibeant, legimus tamen in onriei tophani thesauro linguae graecae et in encyclo

nominum et alibi, nescio qua ratione Zωναρασ, α, . Quin nomina ex auctoritate codicum in seribenda, non dubium est, praesertim cum hodie, ut supra commemoravimus, haec forma nominis Zωναρα vel Zουναρα ΘXStet.

In mediae et novissimae aetatis sermone Z sita littera consonans eadem fere es aera mollis, cuius rei uisprandus Cremonensis festis est, qui in libris, qui sunt Antapodosis et de legatione' '), graecas voces latinis litteris transscripsis; unde intelligimus iam ante Zonarae aetatem Z in media saltem voce ut Cenuntiatam esse. ' Voces quidem, quae a incipiunt, scripsit latine eum Z ut Zοη - Zoi, Zευ - ZeuS, ζωγραφίαν Ographian; sed, Si conSideramuS, quae iam antiquis temporibus Dionysius alicarnassensis ), aetate

media es angiusq), hisce temporibus Sophocles'), alii doc-

1 in epistula nondum edita a Behkero rectore Rafgeburgens ad Pinderum data, quae nunc latet in scriniis academiae Berotinensis sunt haec: Das de Nam Zonaras mih urger Paenultima ausgesprochen merde musse, versprach mi der elige Passow u emeisen dochristdie Sache nachher in Vergessenheis gehommen. Au christeruere Dr. Pinder, uisenstr. 25. Berlin Unferschrin: Rafgeburg, d. 2s Novbr. 183sDr. Be er, Dir. u. Professor. 2 Luidrandus Cremon. h. 3 Pg. 15 ea. 5 P. Chr. . 3 εσφαζε fransscriptum est esphases. Dionys Ηalio de compos 1l. το μεν ζ δια του καὶ δ 5 Du ango, med et int graec gloss. Z suavius effertur Latinorum et aequivalesque simplici , cum in medio dictionis ponitur, ut in hac voce musa, post, sonatis ut in hac voce ετζι, constat et in aliis pluribUS. 6 Sophocles, Gree lexikon 188a. s. v. Z g. 553Id.

12쪽

tissimi viri' dora dixerunt, Niobuhrii sententiae esse SSentiendum censeo et hodiernam pronuntiationem Sonaras priori

praeferendam.

Nuii de exitu disseramus. Cum exitus Cantiquae linguae Graecae e diversis ac variis syllabis confractus vel mutilatus nisi in nominibus propriis non reperiatur, quibus ut brevius et commodius uti possent antiqui breviabant, ut 'Aλεξασortum ex 'Aλεξανδροσ, Λημοσθα Λημοσθενησ, 'Eοταφρα ex 'Eπαφροδειτοσ, ικομα Θ ικομηδησ, χωσα Θ Σωσιπποσ'), exitus se mediae aetatis et infimae partim quidem eadem Partim nomina agentis, vel opificis, vel artificis, vel negotiatoris' Significat, quae, ut mos St, nomina propria fieri possunt; nonnulla horum nominum fuerint ea, quae germanice ΚοSenamen vel Spitχnamen dicuntur ). Verum tamen exitus se mediae et infimae graecitatis non solum proprius nominum agenti QS quae saepissime a diminutivis, quorum finis omittitur, hoc exitu adiuncto componuntur, sed etiam confractus est ex aliis quidem Syllabis, nequaquam ex eiSdem quae Supra dicta Sunt ανδροσ,

-άδιοσώ-αῖοσ, Praecipue ex iiS, in quibus, vocalis praeponderat.

Ut intellegantur, quae dixi, afferam exempla: ελαδὰβ 'Eλαδεσ

ζωνάριον hodiern ζουνάρι, e quο ουναράκι emanaSSe constat)derivandum Sse, praeSertim cum simplicis vocis coνη ζώνιον derivata ωναῖο et Zωνἀ exstent. Quibus expositis dilucidum est paenultimam nominis Zωνἀρὰ brevem esse, cum a diminutivo ooναριο duetum sit, ergo falsa est ratio scribendi Zωναρασ' et lege latina, qua plerumque utimur, pronuntiandi adhibita nobis est pronuntiandum Sonaras' vel hodiernum Sermonem sequentibus donaras Tertium non datur.

Cap. II. De vita atque aetate Zonarae. Ubi, quando natus sit, ex quo duxerit originem auctor ipse nihil usquam ipse indicavit neque quidquam in libris

manuscriptis additum est. Attamen vitae eius spatium epitome historiarum sola, eum in scriptis theologicis praefatione una p)excepta nihil de rebus suis protulerit, ferme circumscribi potest; neque epitome satis multa continet, ut accuratius de vita eius instituamur. Nam quae narrat et reprehendi Zonaras, velut sua inefatae sacerdotia venire ei redimi x vel multos mobilos

3 Praef. in canones apost et concit commentarii ed Beveregi Pand Canon I. XVI. et u angi Praef. ad epit. XXI. d. Bonn. LXonar lib. II, 12 εἰδε τ την ἀνίερον ἐκεινη ερωσυνην ἀποδίδο

σθαι χρη/λάτων ἀμαρτία λελογιστο, τί ἀν τι ε οι περι τῶν πωλουντων καὶ ωνουμενων την θείαν ἀντωσΠερωσυνην, τὴν τῆ φρικτῆ καὶ ἀναίμακτον θυσία τελεστικην.

13쪽

comam in cincimios implexam habere ), vel imperatores Suae aetatis a patrio vestitu recedere barbaricaque veste uti incipere '), nullam dant ansam ad aetatem auctoris definiendam. Alios igitur locos adeamus necesse est, quibus accuratius ille indicavi quaedam de aetate UR.

Ex iis enim, quae de Roma nova, id est Constantinopoli,

anno 33o. p. Chr. n. condita narrat Valentem, caeli siderumque peritum ' eum novam urbem praenUntiaret, SeScentos Onaginta Secannos mansuram SSe, Valde erraVisse, cum ille femporis terminus iam aliquanto praeterieris, efficitur, ut Zonaras

aliquanto post io26 annum 33, 6s6 vixerit. Deinde certum

es eum temporibus Alexit omneni eiusque filii Ioannis Comneni, quem rerum scriptores libentissime καλοι-χννησappellant, floruisse et Constantinopoli fuisse, quia libro tertio decimo A et duodevicesimo si ingentem Apollinis statuam, quam a Constantino Magno exstructam in urbe usque ad sua tempora exstitisse dicit, paucis annis ante obitum Alexit Comneni seni-pestate deiectam multos homines interfecisse ita refert, ut eum ipsum hoc suis oculis vidisse vel ab aequaeli audivisse sit

1 Zonar VII, 1 T. n. ιοι νυν πολλοὶ περὶ τα βασιλεια ἐκειθεν

2 Zonar. X. 28. ουτω μὲν ουν πάτε οντι καὶ στρατηγc 'Pωμαιων εἰ αἰτιαγια ἐλογισθη γ ἐξωτων πατριων στολη του δε νυν βασιλεύσ Pωμαιων πω αν τι ἐξαιρήσαιτο μωμων και αἰτιάσεω μεταμφιεννυμε- νου παρα τὰ πάτρια, και θυκ ἐνίοτε ἀεὶ δε κεχρημενου ἐσθητι βαρβαρικὴ ;3 Zonar. XIII, 3 οτε, ω τινε ιστορηκασι τόν ἀστρονυμον καλεσασOυάλεντα των τοτεπερ την τεχνην ταυτην ἐσχολακοτων τόν ἀκριβεστερον, ἐκελευσεν ἐπὶ τῶ γενεθλίω τη πολεω συντάξαι θεμάτιον, ἔν ποσουσμελλοι διαμεινα αυτη γνοίη ἐνιαυτουσ δε εἰ εξακοσίου καὶ ἐνενηκοντα πρh τοῖ ἐξ ἐνιαυτου διαρκεσα αυτην ἀπεφοίβασεν. yπερ δη καὶ παρερρυηκεσαν πρ πολλου. a Zonar XIII, 3 ed Dind. ol. III. 182, 22 καὶ μεχρι ημῶν διήρκησεν ἐπὶ του κίονο εστηκόσ. πεπτωκε δε βασιλευοντοσ κλεξίου του κομνηνου, ἀνεμου πνευσαντο βιαίου τε καὶ σφοδρου. 5 Zonar XVIII, 26 fin. πνευσε δε ποτε τουτου κρατουντο καὶ ἀνεμο σφoδρο τε καὶ βιαιότατο ωρα ουση ἐαρινῆσ, φ υ πολλά τε ἀλλα συνεβη συμπτωματα καὶ η ἐν τω κυκλοτερει καὶ μεγίστω πορφυρεω κίονι τω καταμ λεγομιενον Πακωτόν στωτι δρυμενη στηλη κατηνεκτο καὶ πολλου ἀνεῖλε των παρατυχοντων ἐκει.

apertum. Cum ver libros suos auctor morte Alexit Comneni anno III 8 finiverit, cuius rei ipse festis es his verbis exfromi libri XVIII. ἐνταυθά μοι το περα ήτω τῆ συγγραφῆσκαὶ δ δρομο στήτω τῆ ιστοριασ, ο μοι προ μακρον ἐκμεμφιισται. δουνα γαρ γραφῆ καὶ τα λείποντα ου μοι λυσιτελὲ ουδ ευκαιρον κέκριται, terminum sterium habemus, X

quo in computando proficisci posSimus. Quodsi secuti rationem Alexandrinorum, qui homines quadragesimo circiter anno florere vel ἀκμάζειν putabant, Zonaram paulo post Alexium anno iii mortuum' floruisse

eoque tempore opuS suum principale composuisse dicimus, si porro addimus, quae in praefatione epitomes auctor scripsit:οίτω τε κατιων - λογο μεχρι των καυ ὴμὰ γεγονοτωναυτοκρατOρων, περαίνει την συγγραφην, πολλῶν εν τῶ μεσφκαὶ ἀποκρυφων ἀλλων μεμνημενο ιστοριων ' pervenimus

ad annum Ioi , quo Michael VII. Parapinaei Ioii dot 8

Nicephorus Boloniates successit, quo onaras fere natus videtur esse. Sin autem amplissimorum, quibus functus S auctor, honorum et verborum, quae facit de agnomine Michael VII. dato' σίτου δε γενομενη ἐνδεία ἐν ταῖσ ημεραι του βασιλεωστουτου, στε μ= ολον μεδιμνον εἰ νόμισμα ἀποδιδοσθαι, ἀλλὰ

παρα πινάκιον, εἰ ἐπώνυμον τῶ βασιλεῖ, κοιν δυστυχημα ἐχρημάτισε, ω καὶ κεχρι του δε υτω καλεῖσθαι τουτον τονάνακτα ου γάρ τι ἀλλω γνωριεῖ τουτον ει μη τον Παρα- πινάκιον εῖποι rationem habemus, adducimur, ut natum esse illum non post annum Ioi neque ante annum toto, existimemus quia cum ex his tum ex illis, quae supra commemoravi ουτωτε κατιω - λογοσ λεχρι, των καθ' ημὰ γεγονοτων αυτοκρατορων, περαίνει την συγγραφην' apparere videtur Zonaram efiis aetate grandiorem quam quadraginta annos natum fuisse of sortasse iam Michaele VII imperante vixisse. Itaque haud valde, opinor, errabo, Si auctorem circiter tot natum esse dicam.

14쪽

De pueritia, de iuventute, de educatione ac disciplina, quae quin nobili generi Zonarae' consentanea fuerit nemo dubitabit, cum sumnios ad honores ascenderit, nihil usquam comperimuS. Ne muneribus quidem, quibus functus est, cum ipse faeeas, quidquam accepissemus, nisi e titulis epitomes aliorumque librorum' Zonaram magnum rungarium vigiliae et Primum a secretis Alexio imperatore io81 III 8 fuisso appareret. Nec vero hic locus est, ut exponam auctoritatem

harum dignitatum. Quibus de officiis certior fieri qui velit, inspicias, quaeso, hos libros Constantini Porphyrogeniti docaerimoniis II 622; II, i comm. Reis . , Codini Curopalatae do officialibus Palatii C- politani et de officiis Magnae ecclesiae(cap. II comm Oresseri e Goari, ed. Behh. 18s, is2, 213 15, 21 Pgg.), Leunclavi ius graeco, romanum I 8d g.), Medonii indicem officiorum cap. IV V XVI), Schlumbergeri Sigillographie de rempire bygantin pg. 3do, 3 d). Satis igitur constat

haec munera non inferiora esse; nam apud Codinum munus

magni rungarii loco viceSimo quarto, primi a secretis loco undefricesimo inter duodeoctoginta honores enumeratur'). ac maxime de causa mihi non dubium esse videbatur, qui Zonaras nobili loco natus esset, quod iam supra oecasione data' commemoravi. Quin ille Alexi superstes fuerit, omnino dubitari non poteSi, Primum quia epitomen suam usque ad obitum Alexit perduxit neque ultra res Scripsit, quippe quod ei non utile esse videretur h), quasi Successorem huius imperatoris timere

1 v. s. 5, g 1T. 2 ἐπιτομη στοριαν συλλεγεῖσα καὶ συγγραφεῖσα παρα 'Iωάννου μοναχου του ζωναρα του γεγονοτο μεγάλου δρουγγαριου τῆσ

3 Leunclavius, i. c. 18a ponit officium magni rungarii in vicesimo sexto loco et primi a secretis in tricesimo altero loco honoribus

nonaginta uno enumeratis, sed Codinus non omnes dignitates commemorasSe videtur. LV. . udn. I. 5 Zonar XVIII, 2sin. - . S. 11 Pg. 3.

deinde quia scholas orbis liberis institutas ab Alexio usque ad eum diem, quo scripsit annales, exstitisse aenarravis'), postremum quia mores Alexi eiusque res gestas consulto laudavit, quasi imperium Ioannis omneni moleste ferret. Neque enim diu

Ioanne Comneno imperatore in Urbe versatus esse videtur; nam quamquam fieri potuisse putο, ut eam Sua ponte relinqueret, tamen earum rerum, quae AleXio moriente et mortuo in aula evenerunt, ratione habita verisimilius est Zonaram, cum partes Irenes et Annae fortasse secutus esset, inter coniuratos, qui de Ioanne removendo aut interficiendo se coniuraverant, fuisse et ab Ioanne imperatore victore, qui coniurationem ad vanum et irritum redegi et omnes adversarios statim ex Urbe abduci iussit, muneribus defractis una cum Irene Ducaena, quae sive sua sponte sive coacta in monaSterium se contulit, et Anna Comnena in exsilium eiectum esse. U Zonaram coniurationis contra Ioannem factae participem fuisse plane demonstrari non possit, tamen cum ex aliis, tum ex verbis extremae epitome δουνα γαρ γραφῆ καὶ τὰ λειπονταου μοι λυσιτευε ουδ ευκαιρον κεκριται intellegimus illum ab Ioannis Iartibus Missensisse; iam sim nemo scribit nisi qui1 Zonar XVIII, 2l. υτο δ βασιλευσ, του ορφανοτροφείουεσχολακοτοσ, ἀλλὰ χην και ἀλλων γηροκομειων πολλων, τὰ πάντων κτήσειστω ορφανοτροφείω προσνείμα καὶ αυτε ετερα προσαφορίσασ, ἀνεκαίνισετε αυτο καὶ ἀνενεα)σε πολλοι ἀναλωμασι καὶ πλῆθο γηροκομουμενων αυτ ' γ κατεστησεν ἀλλα μην καὶ μοναζοντων καὶ μοναζουσων εν αυτPἐδείματο καταγωγια προ δε τοῖ καὶ διδασκαλεῖον γραμματικων, νἐν αυτ δίδασκοιντο παῖδε ορφανοὶ γονεων ἀπορων, διδασκάλουσἐντάξα αυτεμ καὶ παιδαγωγου καὶ σιτησα ἀποτάξα τοῖ διδάσκουσί τε και μανθάνουσι και τὰ μεν ουτω ἔσχε καὶ μεχρι του δε διατετήρηται.

2 Zonar. XIII, 3 XVIII, 26 ch. quae de statua Apollinis deiecta

tuli pg. io 15.l18.3 Nam Ioannem partibus infestis, quibus Irene Ducaena, imperatrix mater cum Nicephoro Bryennio genero favere eumque imperium adipisci mallet, praefuit, acerrime obstitisse et Zonaram, quippe qui partes Irenes secutus de Ioanne removendo aut interficiendo coniuravisse videretur ex Urbe expulisse consentaneum est. - h. Zonar. XXIII, 28 ed. Dind. IV. Tol. Pg. 256. - Annae Comnenae Alexias XV, 11 cap. vol. II. 3TTed Bonn. - Nicet Acom. d. Bonn. Pgg. 11, 22 1it15 - Carlineumanu, Griech Geschichisschreiber u Geschichisquellen d 12. Jh. g. 2 sqq. Commensationes Flecheisenianae Pg. 168.

15쪽

dubitabit, tum iummos ad honores ascenderit, nihil usquam comperimus. Ne muneribus quidem, quibus functus St, eum ipse faceas, quidquam accepissemus, nisi e titulis epitomes aliorumque librorum' nonaram magnum drungarium vigiliae et

Primum a se eretis Alexio imporatore io81 - 1118 fvisso

appareret Nec vero hic locus est, ut exponam auctoritatem

harum dignitatum Quibus de officiis certior fieri qui velit, inspiciat, quaeso, hos libros Constantini Porphyrogeniti docaerimoniis II 622 II, i comm. Mis . , Nodini Curopalatae do officialibus Palatii C- politani et de officiis Magnae ecclesiae(cap. II comm Gresseri et Goari, ed. Behu 18s, 1y2, 213 15, 21s gg. , Leunclavi ius graeco- romanum I 8d g. , Medonii indicem officiorum cap. IV V XVI), Sehlumbergeri Sigillographie de empire byχaensin pg. 3do, 3 d) Satis igitur constat

haec munera non inferiora esse; nam apud Codinum munus magni drungarii loco vicesimo quarto, primi a secretis loco undefricesimo inter duodeoctoginta honores enumeratur'). Macmaxime de causa mihi non dubium esse videbatur, qui Zonaras nobili loco natus esset, quod iam supra occasione data' commemoravi. Quin illo Alexi superstes fuerit, omnino dubitari non poteSi, primum quia epitomen suam usque ad obitum Alexit perduxit teque ultra res Scripsit, quippe quod ei non utile esse videretur h), quasi successorem huius imperatoris timere

3 Leunclavius I. c. 18 ponit osticium magni drungarii in vicesimo sexto loco et primi a secretis in tricesimo altero loco honoribus nonaginta uno enumeratis, sed Codinus non omnes dignitates comme

morasse Videtur. LV. . adn. I.

deinde quia eholas orbis liberis institutas ab Alexio usque ad eum diem, quo scripsit annales, exstitisse aenarravit'), postremum quia mores Alexi eiusque res gestas consulto laudavit, quasi imperium Ioannis Comneni moleste ferret Neque enim diu

Ioanne Comneno imperatore in Urbe versatus esse videtur; nam quamquam fieri potui8Se putο, ut eam sua Sponte relinqueret, tamen earum rerum, quae Alexio moriente e mortuo in aula evenerunt, ratione habita' verisimilius est Zonaram, cum partes Irene es Annae fortasse secutus esset, inter coniuratos, qui de Ioanne removendo tuti interficiendo coniuraverant, reuisse ab Ioannes imperatores victore, qui coniurationem At vanum firritum redegi et Ompes adversarios statim ex Urbe abduci iussit, muneribus defractis una cum Irene Ducaena, quae Sive sua sponte sive eoacha in monasterium se consulis, et Anna Comnena in exsilium eiectum esse. U Zonaram coniurationis contra Ioannem factae participem fuisse plane demonstrari non possit, amen cum ex aliis, fumex verbis extremae epitome δουνα γαρ γραφῆ καὶ τα λειπονταου μοι λυσιτελ ουδ ευκαιρον κεκριται intellegimus illum ab Ioannis sartibus dissensisse; iam si memo scribit nisi qui,

τε καὶ μανθάνουσι. καὶ τα μεν ουτω ἔσχε καὶ μεχρι του δε διατετηρηται.

3 Nam Ioannem partibus infestis, quibus Irene Ducaena, imperatrix mater cum Nicephoro Bryennio genero faveret eumque imperium adipisci mallet, praefuit, acerrime obstitisse et Onaram, quippe qui partes Irenes secutus de Ioanne removendo aut interficiendo coniuravisse videretur ex Urbe expulisse consentaneum est. - h. Zonar XVIII, 28 ed. Din IV vol. g. 256. - Annae Comnenae Alexias XV, 11 cap. vol. II. Bi Ted Bonn. - Nicet Acom ed Bonn. Pgg. 11, 22 1lI15. Nar Neumam, GHech Geschichisschreiber u Geschichisquellen d 12. Jh. Pg. 2 Sqq.. Commentationes Flecheisenianae pg. 168.

16쪽

habet, quod imperatorem timeat. Inter omnes constat onaram in monasterium sive coactum sive sua ponte refugISS Ibique libros suos composuisse. Quod et ipse festatur' et codices, qui illum monachum fuisse indicant Quod quo anno Venerit, non satis constat tamen me errare non arbitror dicentem hoc refugium primo Ioannis omneni imperio circiter annum III s.

accidisse, quo coniuratione Irenes ref Amae patefacta et

oppressa multos quibus movae res displicerent, publicis negotiis se removisse notum est Unde edier et Zooeulor')Zonaram uxore liberisque mortuis monachum esse factum acceperint nescio nisi forte verba ἐπειδη του δεσμου μου διέρρηξεψῶν σι Πάτων στερησα με sic interpretantur; CUIUS BIcausata non intellego, cum saepissime militi et magistratui muneris studioso officium et munus carissimum esse Soleat. Sed quo Zonaras se contulit et ubi scripsit annales suos IIa esse iamdiu notissimas res dixerit quis In montis Athonis monastorio fuit monachus Zonaras. Quod libentissime probarem, nisi Andreas Thevetus, scriptor caeteroquin in alias

haud certae fidei '' auctor esset Mic enim duobus locis

5 Andreas hevetus, a cosmographie universelle, Paris 15T5 fol. II, 811. et o Maiis et vies de homines illustres, Paris 158 fol. I, 26bet Ta . . . foufes lais te Greca, mons Athos, on dis que e fute uti ocher qui euh voi de four compris les escueu qui ren-viromens queique eue te plus inaccessibi lie que Jay ve enfout laber Egge et Archipelaque, et de presens appel parses Grecs Cato ter d'Andros, aufremens dictile hon ieillard Ies Turcste nomment

Praeterea narravit idem auehor sibi a monachim ruperum monstratam isse, quam Graeci Caloier d'Andros, Turci scyra, Judaei Charchas nominarent ubique monasterium pulcherrimum esset, unde Zonaras quinque annos versatus Calline patriarchae inssu in Athonem rediisset eumque ibi duodenonaginta annos ei septem menses natum e vita decessisse et in monasterio Sti Eliae sepultum esse. Fide huic auctori habita effectum est, ut hodie ubique fere legamus, Zonaram in monasterio Sti. Eliae montis Athonis annales scripsisse. Quomodo evenerit, ut ZonaraS praeterea monachus monasterii hi Basilii fuerit, facile est intellectu, quod omnes monachi ecclesiae graecae praeceps Sti. Basilii observant itaque omnia monasteria hi Basilii haberi possunt.' Sed cur fieri non potuerit, ut Zonaras in monte Athone esset is sepeliretur, exponamus primum, etsi hevet fidem

Charchas, auque La encores amourd'huy, fors ea monastere de Grecg... Zonare donchuyan demeure in ans en celeu. . . Callineusso Patriarche . . . tu commanda se retirer a mons Athos ... ou Sant

demeure reige ans, finis es ours age de qua fre-vingset uictans seph oys, et fu depuis honorablement enferre en unies monas- feres nomme a in ch ellera dic mons la sepulture u que se volt encore de present, couvertere'une piere jaspe conlaesaquelle sontescris ces mos en ore et Ia plus par si efface qu' gran peine Ies

17쪽

ribus Callineus patriarcha usquam invenitur. Deinde epitaphium apsum it verba epitaphii obstans, Ainos monresuinum Ionarae duisse dudicetur quia, sis onara hieto nullum topulorum ii positum inveniretur, Proptereis

VITAI cum non esse mos, ut monacho, si modo mortuo Sepulcrum exstrueretur, aliud nomen a quod monachus habuisset, imponeretur, itaque in sepulcro legi posset ωαννη μοναχοσἐν δ κεῖται nihil illud. Quod autem Ionaras a ceriIore auctore quam est Thevetus, cui propterea solum fides habebatur quod do Zonara, vita solus tradideras, μοναχοσ τησ

τησαν, Πνκερία in titulis librorum manuscriptorum appellatur in monte Athone monasterium Glyceriae sanctae dicatum

Canones quidam miscellani cum expositione graeca IoaviIIS Zonarae, qu1 ibi appellatur Moxoerh τη μονη τῆσμYια Γλυκεριασ. Ioannis onarae in canones Apostol e concit commentarius edParis. 1618sig. 1oas Variae lectiones et supplementa lacunarum reg11

di fuisse nusquam proditur. Nisi sorte putamus librarium erravisse et monasterium I λυγορίου, quod Bellonius in Monto Sancto esse commemoravit, idem quod Γλυκερία esse dicimus; tamen hoc I λυγορίου monasterium ab aliis, qui ibi fuerunt, errore Bellonii emendato monasterium Γρηγορίου Θrigoriu)inter viginti monasteria montis saneti' enumeratum est. Sed praeter cetera auctor ipse resistit, ne eum in monte Atho vel Monte Sancto moratum esse probemus, qui quin certe alicubi in epitome vel in scriptis theologicis refugium commemoraturus fuerit, si ibi vixisset, non dubito; nam duobus locis epitomes Lipse seripsit de loco, ubi erat, haec: παρα τῆεσχατια ταυτη ποιουμενα νυνὶ την διατριβην, ef αυτοσυπεροριο ων καὶ πορρω του στεο εν νησῖδι μησιδα A ενδιαιτωμενοσ Quae notationes non conveniunt Monti Sancto;

gelten, tamen ego Du angi sententiam sequens Athonem insulam νησίδιον appellari poSse nego, cum σχατια monti apta sit. Du angius autem sperabat Theuetum auctorem Sequens, se illam insulam esse inventurum, sed frustra operam dedit; suspicabatur eam insulam, in qua se degentem libris carere auctor queritur ' Gyarum Gyaro hodie nomen est Giura vel

Codicis Medicet erutae ex altero regioruenrici II et tertio Augusti Gallandi I. . in commentarium Ioann. Zonara in canon. APOSf. Pg. I. Zρουγγαριοσ

τῆ σεβασμία μονῆ τῆ ,γία Γλυκερία σ.1 Du ange praef. Zon. p. in ed. Bonn. IX ann.2 Belon descriptio montis Atho apud Monflauco Palaeo'. gr. LVII pg. 3T 25. Z. e Bellonii liber memor rer in Graecia et Asia.pg. ii Montis igitur ambitum sequentibus et ex Laura digressis primum occurrit monasterium Agi Paulou, quod insulae Scyro obiectum est, deinde monasterium Dionysiu fertio Glycoriou, quarto Russio Russiae

peculare.

18쪽

temporibus imperatorum Romanorum in exsilium missos SSenoni ignorat.' Sed is praetermittam tu sangium Ipsum, num Zonaras eo secesserit, dubitare, quia monaSterrum tae. Glveoria sibi non fuerit, Gyaros illa insula fuisse non poteSt, eum Thevetus rettulerit insulae fuisse nomen Caloieri'Andros; insula eiusdem nominis, hodie Calori, altero 'Andro appellata ' sit os prope Andrum 38 s lis , ad septentrionem forte item solem spectans ab Andro) Quam insulam neque ab

Athone conspici posse, ut refert ThevetuS, neque monasterrum Glyceriae habuisse notum est. Illum montem Praeruptum, quem Thevetus de monte Athone conspexit, eundem fuisse verisinuleest quem Curgon l. e. pg. 268 commemoravit his verbis: Anser Meerestiuste nieli mei vo Sphigmenu befinden ita die Ruinendos,loster St. Basilii, einer kletnen etsi gen Inse 1 Meero rectenuber, ,elches deli in diesem junktin vertiess mie dixerit quis hae loca convenire iis quae Thevetus descripsit, sed lae, repello cum releg adea, quae Supra de Srdine Sti Basilii A et de monte Athone, qui insula dici non potest, )exposui, et praeterea commemor Zonaram, si in monte Athone fuissos, in iitulis librorum manuscriptorum certe &ρομοναχor appellatum esse, cum monaehi montiSSaneti Semper ιερομοναχοι )nominarentur, neque eum de Penuria librorum necessariorum

1 Iuvenal. I, T 3 X, 1io. Tacitus, ann. ZII, 68 Plin hist nat. IV, 12 VIII ris Strabo X, 85 Steph. yZ. S. V. Λουκιανοσ. 2 Curgon l. c. Meissner ag. 216. - Christophori Bondelmonti liber insula Archipelagi ras Inter Chium que Andron scopulus eminens Caloi erus dictus rupibus rapacissimis solus est. Unde calos graece latine bonus et geros senex id est bonus senex inde Caloieros interpretatur per antiphrasin, quia valde malus et a navigantibus minacissimus omnibus reperitur temporibuS. 3 Christophori Bondelmonti liber insular Archipelagi s6. Consurgit eorum dictis insulis scopulus Stus. Ηelius, qui sublimior alus, ubique minatur, in cuius cacumine ecclesia parva insurgebat et bet

Caloigerus serviens deo etc.

libris abundasse omnes, qui illum montem deScripserunt, teStan

tur '

Lemnus deinde, quam in insulam Stae Glyceriae reliqui abrueraclea Thracica translatae erant et in qua St. Glyceria sic celebrabatur, ut incolae vocarentur nυκεριται,' refugium Zonarae judicabatur, Sed incommode accidis, quod neque mona

sterium Glyceriae dicatum ibi duisse, qui in his regionibus

versati iunt, tradiderunt neque Lemnus insulula est, etiamsi quis dixerit auctorem illam insulam stomachos vel contemptim si significasse, ut saepe accidit Qua in re sumitur auctorem invitum et eoaetum ac non Voluntarium in monaSterio fuisSe. Quam sententiam iovi nego,' praesertim Num me ipse ex

Boni II, 2si); nam υπεροριο idem Valet atque XSul, XPUISUS, Profugus. )Quid omnibus locis, Athone Gyaro, Lemno repudiasIS ubi sui Zonaras, ubi mih νησίδιον vel σχατια γCum auctor nihil aliud nisi νησιδιον Seripserit in epitome, suspicor hunc locum amicis et eis, qui epitomen legerens, tam notum fuisse, ut non accuratiu Significandum eSSe putaret auctor,

19쪽

ubi moraretur omnes noverant, quae esset insula. Atque diu quaerendo inveni complures insulas, quae, ut ita dicam κατἐξοχην νησο vel hodierno sermone Nησια nisi, nisia vocabantur et vocantur' eaedem sunt insulae, quibus nomen est Domonosi vel Iringentasein' ' ; hoe nomen acceperunt a maxima, quae mιγκιπο dicitur. Unam ex his insulis suisse consecratam hae Glyceriae ibique fuisse monasterium eius cum Orelliq), Martiniere' festantur, tum haec bulla aurea Impera

λον κατα τον μάρτιον μῆνα τῆ σ ἰνδ. του σχξ ετουσἐξενεχ εν καὶ καταστρωθεν ἐν πασι τοῖ σεκρετοι παρακε- λευεται μετὰ τ προοιμ ιον ταυτα ρητωσ Eφθασε μεν ουν προ ρονων τινων χρυσοβουλλον λογον ἐπιβραβευσαι η βασιλεία μου τοῖ τε κατ' αυτην την βασιλίδα των πολεων διακειμενοισευαγεστάτοι μοναστεριοισ, καὶ τοῖ κατὰ το δυτικόν μερο του στενου, σον τε κα αἰγιαλον κα οσον πούρωθεν ωσαυτωσκαὶ τοῖ περι τὴν κολπον τῆ νικομηδεια καὶ μεχρι καὶ αυτῆστῆ νικομηδεία καὶ τοῖσἐν ταῖ νήσοισ, τῆ ξεια, τῆ πρωτη, τῆ χαλκη, τῆ πλατεία, τῆ ἀγία γλυκερια, τῆ πριγκίπω, τῆτου ἀντιγονου, τῶ τραγωνησίω τῆ τερεβίνθω, τι ἀγία ἀνδρεα, τῶ ἀγα τρυ oνι, τῶ ἀγα ἐλευθερίω, τω κωδωνι, τω πελαγίω, τῆ θεοτοκω, τῶ μεσονησίω, τῆ ἰάτρα καὶ τι ἀγία δημητρίφ, καὶ τοῖ ἐν ταῖ κτησεσι των πορτων, καὶ χρι τῆ περιοχῆστου ἀθυρα, καὶ ἀπλω τοῖ περιξ τῆ βασιλίδο των πολεων

κοντα εἰ την/ωνσταντινουπολιν τα τεσσαρα μεγαλήτερα καὶ κατοικημένα τα πεντε μικροτατα καὶ ακατοικητα. ο παλαὶ ωνομάζοντο γενικω μεν

2 Zachariae l. c. g. 226 sqq. Bel de GHechen onstantinopeis is de Gesaminam T νησια nisi die Insein gebrauchlich. Christ Bondet monti libr. insular Archipel. Flor Ilii grad. Ostenduntur prope olim parvae insulae cum aliquibus scopulis hinc indopositis et quia vicinae urbi Constantini permanent, ideo Caloieri habent refugium lente Daemones vel P ingeninsein Anm. Sinner.3 Orelli, thesaur geogr. s. v. Glyceria Glycerium vel Glyceria est insula Propontidis in constitutionibus Emanuelis omneni imperatoris. Ηuius mentio fit in si Niceta vitae. - Martiniere geogr. Lexicons. v. Glyceria. Lex. gdo . et Diction. gdo .

qua in illo titulo libri manuscripti commemorata St, PraeSertim cum omnia, quae auctor de loco, ubi commoratus est, adnotaveris, non dissentiant ab iis, quae de insulis, quae nomine Tringentasel feruntur' Laecepimus neque enim incognitum est temporibus imperatorum Bygantinorum in has insulas imperatores imperio motos, imperatrices ViroS, qui Summis honoribus uneti erant, a re publica remotos, patriarchas in exsilium missos esse. Qua in insula hae Olysteriae et monasterio revera libris maxime necessariis ad epitomen conseribendam caruisS Zonaram consentaneum est. Nemo significationem

ἐσχατιά illi insula non idoneam neque aptam putabit. 'Eσχατιά idem valet quod latine secessus, pars, quae S in confinio,

recessus ultimus, solitudo' p), nostro sermone Einsamheth, Abgeschiedenhelf, eighenufluehi, sortasse Elian d.' Quid est aptius quam illam insulam parvam sic significare 2 i quispiam dicet, haec non convenire cum Zonarae verbis ipsius, quippe qui scripseri αυτό υπεροριο ων καὶ πούρα τουάστεο ἐν νησῖδι ἐνδιαιτωμενοσ' Id quod obicitur, dissolvitur, quod primum homines qui tum fuerunt nonnulla loca longe

distare arbitrabantur, quae nunc rebus, commercio negotiiSque, mutatis vicina vel propinqua SSe putamus, tum πούρω non solum datine procul' vel longe' nostro sermone Weis AEnh

1 Leunclavius, Ius graeco- romanum g 156. IIερὶ του ἀνεπαφα εἷναι ἐκ τη χειρο του δημοσίου τα των κκλησιων καὶ των κατὰ πολιν

μοναστερίων κι ητα id. Enimundi Bonefidi Ius orientale lib. I s6. 2 Sehlumberger, les iles de Princes inspici non potuit.

Bonn. I, 8, 13.

20쪽

dariibertii lius', qua re, emeitur, ruc Mρω του 'στεο sit ex irata om aussor hal dor Sisidi I)Quibus cognitis nemo negabit indieiis Thevoti resulatis, seriphoris haud eriae fidei Zonaram in insulae illius Stae. Glyceriae monasterium refugisse et ibi supremum diem libris

conseriphis exspeetasSe. . Inter ceteros autem monachos austior ita minuisse Videtur,

ut maiorem quendam honorem assequeretur, quod in Seripto quodam theologico, quod est de matrimonio duorum consobrinorum', unus ἐκπροσώπου τῶν αρχιερέων nominatur, cuius honoris gradus definiri non potest, cum in Breviario quodam rerum ac personarum in ecclesia Graecorum', ' ubi dignitates ecclesiae orientalis enumstratae sunt, illa dignitas non commemorata sit; haud set in ιερευ idem fuerit, qui abbas scelesiae e-eidentalis . Perindotae do anno natali Zonarae certi aliquid afferri non potest, etiam quo anno, ubi mortuus sit non satis constat Proceri habendum videtur in eodem monasterio, quo SempSi libro auctorem obisse supremum diem. Atque annus quidem, quo mortuus est, a nobis multos libros ab auctore conscriptos deliberantibus circiter atinus ido non nimis valde errantibus constitui potest.

Nam primum Midhaoli Glyeao' seriptori historiarum medii aevi, qui Manuole imperatore Iidis-II 8o seripsisse fertur, cuius liber manuscriptus iam annoniis apud Muralitum' comme-1 Eado fore verba legimus in novella imperatori supra commemorata: τοι μοναστηρίοι καὶ τοὶ κατα το δυτικον ο του στενου, οσον τε κα αἰγιαυον καὶ σον πορρωθεν ubi monasteria, quae homo prope urbo in hos et litore sita esse iudiearemus, no(ρωθεν esse

2 Philippi Cyprii Chronico ecclesiae graecae Ellarius ecl. LIPS. Iddipg. 562 Breviarium quoddam rerum ac personarum in ecclesia Graecorum, is ure constantinopolitana sexi etaud ibi e 3 Κrumbacher ari, Michael Glyhas, Sitetvngsberichi d. o. b. Ahra Nissonsch. 18s nondum inspici potuit. a Murali egsa de chronographie XXVII r. 11 Michae Glycassivan 11 T datera manuscript derit Petersbour depuissa creation

in seriptis indologici Zonaram τερφυεστατον eius ommentarium ad epistolam canonicum si Athanasii ad Ammum, quem illo pisomo iam tonsecta, ruti alios libros theologieos, fomposuit, eum admodum certo constet, historiarum libros primum

Balsamoni mandavit, ii commentarium in canones apostolorum

se eoneiliorum se in epistolas eanonicas scriberes Dii angius Iex verbis, quae Zonaras fecit in praefatione sommentarii in eanones apostolorum e conciliorum μη τι δέ μοι καταγνο ιηπoonisAια- ω γα ἀφ' εαυτο - πονήματι ἐγχειρω, αλλαπ oακληθε --πεκυψα mχὶ τῶ πον δέδωκα ἐμαυτον ιν δἰ ανηκο ν κατακριθῶ suspicatus est, ab eodem imperatore Zonaram isse Melechum, usui sacrorum eanonum 3bSeuriore locos inhorpretaretur, e collegit sub Manuel vixisse Zonaram

Quam sententiam esse veram nullo modo demonstrari Potest.

Quis fuerit, qui hoc mandaverit Zonarae incertum FSt, IliIuuidom illi ab Irono Dueaena vel Anna omnena ausa supra exposita' - vel a monasterii praesere esse man latum hoc opus probabilius ost, nisi sorte hae verba Dei ille 'e