Observationes in Georgii Pisidae carmina historica : appendix metrica

1쪽

SCRIPSIT

LEO STERNEACH. CRACOVIAE,

SUMPTIBUS ACADEMIAE LlTTERARUM.

2쪽

Seorsum impressum ex Tomo XXX Dissortationum philologicarum Acadomiae Littorarum CracOVion Sis.

CracOViae, 1900. - Typis Universitatis Jagellonicae, provisore Josepho Fili powski.

3쪽

SCRIPSIT

LEO STERNE ACH. Georgii Pisidase poemata historica: P, A v. , H in duobus codicibus supersunt, qu0rum alter a Quereio, alter m a Behkero usurpatus

osti). Qui libri in contuntionis iudicium voeati vel ipso habitu sexterno coniunctionis necessitudinem produnt, Si quidem plane eodem ordine poetae opuseula SeSe eXeipiunt: HeX., D. l. 20 sq. 2 - 19, Η, Van. ,

EX V fluxit carminum P, A V., Η apographon, quod inter 'Miseel lanea monumentorum et seriptorum Variorum Graestorum ex QOdieibus mss. bibliothecae Vaticanae transscriptorum' praebet eo lex Corfinianus 1104 chart in fol. min. , s. XVII XVIII) f. 3l6 -348y. Diversum tamen fuisse videtur eorundem earminum exemplar, quod ab Holstentoaeceptum a. 1662 Tolosae se habuisse testatur Claudius Mattreius Praef. ad. Pr0uop. Vol. I p. XV sed. Bonn. . Mailreti κει μὴ Mu respexit Bunk) Cf. Stud. P. 2. ) Ultimi carminis lemma: etos αbetos εἰς etηυ αrἰαυ Xριστου του Θεοῖ ημov ἀvάστασtu cum Anastasii encomio confudit Quercius p. XXVI p. 118A Iligne). Neque sententiae nostrae de traditionis adfinitato obstat, quod in V Pisidoa libollo Hephaestionis περὶ et ou μέτρωv et , v στί Lo v et Prosuchi eL Trsu, Programm d. hon. Friedrielis-Gymnasiums gu Hrestau 1893 p. 35ὶ versibus ei reumsaepta sunt, cum p et Ρrosuchum et Hephaestionem Pisidae roliquiis subiungat.

4쪽

duri, Iiii iei'. orient. vol. il Par. l l l) p 8G8: 'capter uni Geor it Pi si dis historiam M s. do imporio Heraclii ussor vari aiunt Tolostio in Bibliotheea RR. Patrum Soeietatis Jesu', hodio tamen prati ter Thueydidis historium Tolostio nullus eodex Graestus o Xt ti). Neu magis ipsius Militi et i symbolae innotuerunt ad Pisidae opuscula histori ea conlatae, quas i severa extitisse inde colligi potost quod viginti quinque anuis post utili reti obitum in nova histori e Byguntinne editione, quae Graevii et I uesturi auspieiis parabatur, inter alia promissa erant r): 'Georgii Pisi ne de Horaelio et aliis imporii toribus, eum v0rsione Claudii Malti oti Quod si solidiora editionis adornandae fundi monta eX petuntur, unum ud mini ulum suppetit M Priris. Suppl. Gr. 690, membr. iii 4', s. XII), qui s. 59 G4y P I et II sexhibet. Is vero eo liuis est habitus, ut laetinae suspieio propter aeroaseos tertiae defectum nulla HXeiisetur, nisi potius es et Av. simul eum S ant0 f. 32 vol post f. 46 0X uidisse statuimus. Initium enim Pisides capiunt f. 32 tib H0X. l4 3, unde iaeturae manifestum est indiuium, tum uno tenore, si folium 39 exeipitur falso inter HoX. li 02 et ilU3 in uuluatum, procurrunt usqe nil f. 46' , quam codiois particulam HeX., Sul pl. CVII, tr. 20 sq. i. t 3 Sq. 2-5, Suppl. CVIII, fr. 6-l5 δ), R A -ll Gy q) explent. Alteram vero lautinam post f. 46 hiare indu pulset, quod post R ii θ' sin se initii mission0 f. 4T Geometrae poema de S. Panteleemone inde a v. 278 legitur. Quod detrimentum eX parte Sareit i. 39, quo quidem eiusdem earminis v. l 20 2PT contineantur β), nee tamen foramen tollitur. Sane nihil impedit, quo-

d 'autres villes la compagnie reussit a sola straire nu soquestro, tors de Sa dispersion, une partie do ses collections litterairos; uia college aussi florissiliat quo celui de Tou-louso de vati posseder uno belle collection de manuscriis'. ) Cf. conditiones, quae Oiseruntur iis, qui subscriptis nominibus suis se obstringere voluerint ad emendum corpus Historine Bygantinae graeco-latinum, is iod nova et eleganti editione Amstolodami in lucem emittetur, sol. Arias telo lanii, apud Franciscum

Halmam, typographum, l699' Bibliothoque de la Compagnie de Iesus, nou velle editionpar Carios Nommervoget. Hibliographie tome V, Hruxelles - Paris 189έ, p. 447).' Folii 46 fragmentum 12 versus complexum periit, quapropter s. 46 R 647, non comparent, s. 46 praeter epigrammatis εις τὸυ πατριάρ v finem fr. 16 sq.) et carminis R initium 1 sq.), si praetereri lemnanti unius lineae spatium sive versuum par adsignatur, septem versuum ineunum statuendam esse Sequitur.' in Sellicot M cum T p concordat, ubi inter licl et ii P vorsus: και πολλὰ πάσχεt πολ άκtς καὶ τέρπεται insertus est. βὶ Cf. Dissert. Class. philol. Acad. litter. Crao v vol. XVI 1892ὶ p. 2l9 Joannis Geometrae carmen de S. PanteleemODe P. 2ὶ.

5쪽

minus inter L 46 et 39 unicum solium periisse ooniciamus: singulae enim paginae in hac libri parte septuagenis versibus constant, qui in binas columnas distribuuntur; iam vero ex R desunt v. 1l - 129, ex Geometrae poemate V. l--l 19, qui versus unius folii spatium sibi eXpOSuunt, praeSertim cum praeterea levis intere pedo inter uti tu que poetase fetus in censum veniati) Sed omnino nulla obloquondi ratio ad paret, si quis ampliorem hiatum inter i. 46 et 39 adgnoseat. Copiosissimum enim Pisidae eorpus ceteroquin M im promptu ponit, quamquam apta membrorum compositio aegro desideratur. Ordinis enim expors est farrago iniser L 32 et 46 nee melior disponendi ratio in altero Pisid0orum carminum corpus filo Conspicitur, quod GHometrae versus sine

in tormigione r) exeipit f. 52 -65' ): Suppl. I II, Van , Suppl. III IV, Ρ I II. Suppl. V XLIX. Αecedit quod in eodem collige et in in tortia positae sylloge Suppl. L - CVI) f. t 16 sq. prodit, quae eum prae edentibus neutiquam o0haeret '); nam Suppl. XLIX f. n5 exeipiunt Sy-m00nis Magistri στίχοι παρακλητικοί ε), conleutioni tertiao f. t 16 M0thodii patriarchae reliquiae subiunguntur βj. - Uteumque tamen res se habet, tantummodo duae acroases de expeditione Persica in M eoni unetim occurrunt, eum in eadem pagina f. 64 ) Suppl. V eum P II conoetu tur

Quae ratio nullam suspicionis anSam praebet, quoniam continuatio Seriesque rerum, ut tertia aeronSis eX Secunda nexa sit, magis in oculos

6쪽

Sed detrimentum compensat M, eum plurima supplementa aliunde prorsus incognita adiungit, ex quibus D. II III IV carminum historido

rum Seriem commodissime augent. Graviorem vero quaestionem eodeX

Otto bonianus 342 chart. iii 4', s. XIVὶ movet. Nimirum in HeXaemori filio f. l 94' notitia litt0raria i) de Pisidae carminibus oecurrit, quae quidem di sorte tres Heracliadis auroases memoret: της Mρακλειάδος τρεις α κροάσεις, κατὰ δυέσῖβούς Σευὴρου, κατὰ ὐπερηγάvωv, cκθεσις τουπ0λἐμ 0υ A v.), εἰς τη, ἁγιχv ἀυάστασι, . Ac primo quidem adspectu de tertio Heracliadis libro amisso Coniectura se offert, omnibus tamen in utraque parte calculis positis sententia illa rationibus certis et illustribus refelli polost δ). Eo enim consilio Heraeliadem Pisides eo inposuit, ut imperatoris res gestas ab initio prinoipatus usque ad belli Porsici exi. tum primis lineis designaret '), quod consilium duabus aeroasibus consecutus est. Primam Vero expediti0nem tripertito poemate P) complexus

expeditionem secundum et tertiam non Heracliadis appendisse, sed earmine peculiari perte Xuisse censendus est, euius extrema lineamenta ex Theophanis circumlocuti0 ne set Suidae testimoniis nobis videmur recuperasse ε).

Aliis praetorea laudibus Heraelium onerasse videtur Pisides β), quas tempus edax abolevit. Quod iudieium diserto testimonio poeta confirmaty) Do codicis desectu cogitari nequit, praesertim cum ipsa indi eis ratio nullum

coniecturae adminiculum offerat.

, Nihil do eodi eis Cantabrigiensis 2192 bomb., s. XV) memoria constat, quo continentur ses. a catalogue of the Manus eripis preserved in tho library of tho Universi ty of Cambridge. vol. IV - Cantabr. 1861 - p. 63) f. 27 - 29 του Πισσίδου Γεωργίου εις et0v μάταtov βίου, f. 29-36 Πισίδοιο Γεωρr Oto σοοίης δέλτος διακόvoto θεῶ o sic)μεrίστης ἐκκλησίας 'Eξα μερος ηδ' 'II ρακλειας ἀπ 6 ἰαμβωv, cum codicis pars sinde ab Hex. 1420) interciderit. - Ceterum inter Van. et Hex. f. 29 του κυμos Θεοδώρου του Πτω- λοπρυδρύμου epigrammata quaedam interiecta sunt, quorum primum ine. λεtμῶ, τὸ λυ- που ) etiam ad alios auctores in libris manuscriptis referri appendix critica de Joanne Euchai tonsi Eos' vol. IV - 1898 - p. 156 sqq.) demonstrat. ) CL Stud. p. 151 cl. 163. ' Cf. p. 24 sqq. et 145 sqq. Supra. ) Quin etiam in animum induxit, ut imporatoris orationem dogmaticam versibus includeret, attamon ab incepto dopulsus est ei. S 719 sqq. ἐδουλόμη, δὲ λεπτοσυψε τους γράφεlv l καὶ τούς πρὸς αυτ v ευσεβε1ς σου συλλ6rους' l ἀλλ' οὐκ εvεστι συrrραρhv ἐπιξέεtu, l

7쪽

και γραῖωV l τοῖς σας στρατηγοῖς παvταχ00 τῖ συνυθέρου l lu αρτες Οὐδέv, εἴπερ ἐυ δέουτί γε l τὰ σοὶ παραστὰ, ευθέως συυέδραμ εW l zδειξεv 8 μας οὐδαμ ῶς ἐψευσμ ivους l l πρακτικὴ σου τωv φρεvωv εὐβουλιχ, quandoquidem non prima aeroasis de expeditione Persi ea r), sed aliud quoddam poema nune de-porditum significatur. Sane similia Av. 266 sqq. 288 sqq. 294 sqq. narrantur, attamen illic belli Avarici tempora anno G26 profligati r0spieiuntur, eum nostro loco tempus hibernum anni 621 622, quo prima

Reliqua do Pisiduo opusculis historicis testimonia restentiorum SO- cordiae set falsariorum 1 raudi debentur. Primo quasi obtutu novi poematis ex poetationem eonei tui eodeX ex oriento Lutetiam Parisiorum apportatus, de cuiuS summa haec refert Mynas si Manuscrit in 4', bombycinus, dia XII P si eo te, de 38 pages, contenant: 1' Un trai te d' iistrologie, por George Pisides.

2'Voeux du me me potar Pompereur H 6raelius, qui mare hait contre les Persans; ce trai te est extra it des prophetes do l'aneton Testament. 3' Sur lo mari age d'un fils dii magistrat Nicephore.'Falsam tamen sponi ostendi E. Milleri commentatio docet, cui titulus est: 'poenies astronomi ques de Thsiodoro Prodromo et de Jean Camatere' q): 'etenim codex Paris. Suppl. Gr. 50i innuitur, quo Theodori Prodromi reliquiae continentur, secundum vero earmen lemmate: του αὐτ0ὐ τω αὐτωκράτωρι sie) στρατεύ0υτι καὶ πάλι, κατὰ Περσῶυ di-

8쪽

stinetum Joanne in Coninenum, non Heraelium faustis ona inibus prosequitur.

Veterem fabulam λὶ refri est Th. W. Allon, Notes on Greoli Manu seripis in Italian librarios Lond. 1890ὶ p. 55 de bybliotne eae Vallicellantio libro B ll 5 agens: 'boin b., s. XIV. Georgius Pisidius de imperio Constantinopolitanorum ete. At beg. Fulvius Ursinus dono dodit Achilli Statio Lusitano'. Revera in primo folio inseriptio occurrit 'Γεωργίου Πιουδίας siu) ἱστορικου νιφλίου περὶ τω, βασιλέω, της δυέτυχους Κωυ-στχψτιυου πὀλεως Sic). Georgius Pisidius de gestis imponat0rum Constantinopolitanoruin sive historia', Sed Constantini Maiiassae synopsin initio do stitutum sinu. v. 273 ) falsi Ssime homo semidoctus lemmate illo insignivit, ut errorem videt ieet inductus altero eiusdem codicis carmine, quod Manassae t istoria in exstipit i. 6l -8P Γεωργίου Πισίδου προοίμιο, εἰς πατριάρχη, Σ ργιον πῖθιτης ἐζαημ έλου. Historiam Veco Soluta oratione Seriptum sub Pisidae nomino officina fraudum plena elisit. Nimirum perfacilem ratio nona redarguendi Opus praebet usque ad Consi mini Porphyro enneti mortem ΗΛ produotum, sed ipsa quaestio tractatu digna videtur, praesertim eum Stud. p. 39 Sq. 42. 43. 4b sq. 47 sqq. b T sq. ΗΗ. 139 sq excerpta quaedam Heraelii imperium inlustrantia luee donata sint. Tunc quidem Verborum Contextum Sui peditavit eodex Mutriisensis Palat. 40, chart. in 4', vicesimo die mensis Novembiis a. i566 ad Andrea Darmario consummatus, uuius inseriptio haec eSt f. 3Pl του tu ἁγίοις πατρῖς ' μου Κυρίλλου καὶ Γεωργίου του Πιστίδους χρ0υ0γρχῖικῖ, σύvτ0 30V, 0πῖρ bais διαγιρω, ἱστορικῖυ IUV-

Quod si lemmatis ratio ex uminatur, duo insupor eiusdem librarii Apographa in Conisentionis iudicium veniunt: eodeX Augustanus 243, cui Darmarius die duodevi Vesimo eiusdem mensis et anni extremam manum imposuit, et Ambrosianus N. l9T Sup. incerto tempore ) c0n SeriptuS. Mira enim seripturae diseret antia comparet: scilicet in Aug. primitus Pisidae nom0n omissum erat, siquidem verba Γεωργίου του Πισίδου

και Κυρίλλου lemmati: του hv ἁγίοις πχτρὴς ly Qv Kυρίλλου χρ0v0Iραγικῖvκτλ. librarii eura posterior prue missit, se similiter f. notae ἐως ὐδετης χρονικης διηγησεως Κυ ίλλου supplementum καὶ Πισίδου Γεωργίου postea ad leuit Diirmarius. Nee intigis Ambr. Pisidae auctoritatem adgnosuit, quia pristino lemmati f. U του tu ἁγίοις πατρῖς tu Qv Kυρίλλου, ἀρχιεπισκιπου

Illie enim Aehillis Statii adnotationes variae sacrae et profanae', ipsius auctoris manu conscriptae eTtRnt.

Oetavianus Ferrarius, primus libri possessor, a. 1586 obiit est Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium I 2 p. 609 sqq.

9쪽

OBSERVATIONES IN GEORGIUM PISIDAM.

Aλε αvδρῖίας, χρ0v0γραφικῖv κτλ. postea a Darmario indiuulus Γεωργίου του Πισἐδου και Κυρίλλου praefixus est, ita tamen rubro post hae oblitus, ut tantummodo Κυρίλλου remanserit, in eXitu autem f. 73' λς της χρο-vικης διηγὴ σεως) uuetoris mentio omnino abest. - Quibus exempluribus aerius intenti Cyrilli nomen commvno esse cognoscimus, non item PiSidae; Cyrillus vero in Matr. et Aug. nude nuneupatur, in Ambr. Alexandriae archiepiscopus audit ). Ac primu speeie nrelii episeopus saeculo quinto et arisSimus exeluditur, aequo ac Pisides Heraelii aequalis δ), dubitari tamen nequit, quin Darmarius, quem ex fallaciis totum conflatum esse constat, fraudem molitus sit ε). Cui pulsum sexternum fortasse Hexue meri memoria dederat, inter Pisidam et Cyrillum fluetuans. Certe a. 1566 in Hispania dogens libri Eseurialonsis fauilo cognitionem consequi poterat, quem ita reuenset Nicolai de la Torre index an anu

in Ex Aug. codex Vindobonensis Histor. Gr. 124 fluxit, de quo plura pro sertΚollar Supplem. ad Lamb0ec. Vind. 1790) p. 648 sqq. Nee mirum est, quod lemma

tum contextus pristinus aeque ne supplementa in unam formam cadunt.

Cum Ambr. duo libri Matri tenses Darmarii aetate posteriores Ν. XCI sellari. in ' s. XVIIJ et N. CXXI chart. in Α' s XVI sin.) faciunt, de quibus es. Iri arte Biblioth. Matri tens. codd. Gr. Mss. Ι 1769ὶ p. 361 sqq. et 479 sq. Haec enim in utroque codice inscriptio legitur: τυs L ἀγιο ς πατρὸς h μῶυ Κυρίλλου, ἀρχιεπισκόπου Ἱλεξαυδρείας, λῖOVGIραρικὸv κτλ. et ἐως ωδε τὰ της χρυvικῆς διηIήσεως ἐv συvz6μ '. Alii eiusdem nominis viri mihi innotuerunt duo: Georgius episcopus Antiochias Pisidieao, concilii Nicasini secundi a. 787j particeps ef. Mansi Conci l. vol. XII 1 - 1767 p. 137 Α), cuius memoriam Graecorum sasti die XVIII Aprilis celebrant scs. Menolog. Basilian. Patr. Gr. vol. CXVII p. 4l2 CDὶ et Georgius Pisides, Eginete episcosius, qui saeculo XlV vixit cf. Villiers Hiblioth. Carinolit. vol. 1Ι - 1752 - p. 913 n. VII). - Nullius protii est inscriptio etού Ἀακαρtmzἁzου ΓεωρIίου ἐπισκόπου Ni κομηδείας του IIt σίδου p. compend.) λ6Ioς εἰς et v οπεραγίαυ Θεοτόκυ, καὶ εἰς τὸ ζωοπυthv καὶ σωτήρtου πάθος in codice Paris. 120T ehart. in 8', s. XVJ f. 199 , qua Georgii Nicomedensis oratio VIII Ρatr. Gr. vol. C p. 1457 sqq. designatur, quamquam simile lemma ΓεωρIίου μητροπολίτου Νικομηδείας et os IIta σίδη in codice 'hio sorspperisse testatur Allatius in Fabricii Biblioth. Gr. vol. XII p. 12; falsissimo otiam propter idem opus nostri Pisidae epigrammata in codico Paris. 283l s. 152V tradita D. 22-30 Quorc.) Georgio Pisidae, Nicomisdiae episcopo, vindicat Hariosius ad Fabrie. vol. VIII p. 6l2 not. h. ) CL Th. Proger, Byκ. Zischr. vol. VII - 1898- p. 129 sqq. - Meam de Darmarii impostura opinionem per colloquium Parisiis a. 1897 cum Krum bachero com

municaveram.

10쪽

conflagratus est, sed Poniectura in manu scripti in aliis Bybliothecis adser-VAti comproboni, quorum indicem componere Operae pretium videtur

) Inter g et 4 in vacuo solio adscriptum est: Cyrilli Patriarcha sicin Aloxandrini de animalium si plantarum proprietate ad SBrgium patriarcham Constantinopolitanum, adeoque falsa inscriptio, ae loco Cyrilli 'yri stoli legendum. in In margine haec adnotantur: λτέου, ovi iv ἄλλο ς παλαιοῖς ἀvcirράτοις εὐρομεv v επιτρα*hv etos βψλιου τούτου αλλως ἔλουσα sicli ἔστι δὲ αbet ' Γεωργίου δtαχ 69ου etos Ut- σίδου set Lot εἰς ethv κοσμουρτίαw εrὼ δ' οὐκ o α ' ουτως ἐλεt eto ἀληθες ' ἐκεί uti,g. Fortasse hue pertinet etiam codex Vossianus Gr. 26, d 0 quo cf. Catalogus librorum tam impressorum quam manuscriptorum Bibliothecae... Lugduno-Batavas si 16ὶ p. 396. ) Sed nota marginalis deest.') Saeculo XV codicem vindicant Allon, Notes oti Greeli Manus eripis p. 17 et