장음표시 사용
71쪽
Ultra haec exempla poeta non est progressus: magistri enim arti- fietum ita expolivit, ut omnia voeabula neuentu distincta olisione vaeare iuberet, in encliti eis vero elisi unem omnino deelinaret, ne praecedens vox eum erae litica eohaerens debilitaretur. Nonni pedisequum adgnosces in voeulae γε selisionem inquirens sane editiones nostrae contra Nonni usum sus Lud Nich. p. 20 formam γ' quater suppeditant, sed erit tua ratione eXemplorum restensum agens
μάτωv l ἔρυ ς προέευδης καὶ θεότρωπος λόγος coin parero monet: equidem in sodem libro V. 23 ἀοθευο59τας repperi, 24 inter 28 et 29 ex inro observavi, inter 25 et 26 versiculum, καὶ της διυπτρας v onhu ἀυτιστρέρω, animadverti, tum lectiones notavi: 22 αεt m. p r.
Morelli vero fontoni mihi in N indagasse videor, levem cont0xtus di usi sitatem 22 χεἰ, 2b ῆτο, με u V, int0r 25 ot 26 ἀυeti στρέρεις) is,sius Morelli incuriae adseribendam esse ratus. - Tertia auisem recensio in Ilignei Bibliothoea Veterum Patrum ' VIII 162έὶ p. 387 sqq. additamento intor 25 et 26 caret propter v. 15 καὶ τῆς διοπτρας ethv uni v ἀυτιστρε ρει r), tum ὀοIμάetti v pro δραμάzωυ et θεόπροπος pro θεότροπος offert, videlicet ex editoris coniectura, quamquam ὀ0Iμάzωυ Η adgnoseit ab Helchero excussus, verba καὶ τῆς δ οπzρας 49 6Thv αuet Izρερεις praeter Vat. 166 etiam T omittit; qui interpolationi locum dat inter 33 et 34 , a textu autem Quereiano distret v. 23 πῶς λύrοις , 24 ὐπερ- ρυος γάρ - βάθους inter 28 6t 29), 29 ἀρχ1ς. - Ceterum Hercher rem leviter gessit, eum versus ad codicis A fidem adponens in regione determinanda nullam fontis sui rationem habuit, ubi inter 33 et 31 supplementum compstret, nee melius ei res Cessit, Cum trimetro καὶ τῆς διόπτρας ethv υπhv ἀυzietzρερωυ inter 25 et 26) recepto versum 15 καὶ τῆς διόπzρας ethv 6πhυ ἀυet Izρε ρει contra libri A fidem et Taur. 30 s) intactum reliquit.
72쪽
testes fietos ot commenti ei os subornari, Pisidae vero artem ad magistri arbitrium prorsus ad 'ommodata in osse perspieieS, unde contenturne Hil-
73쪽
Sequimur, si tantummodo Singularum Uoeularum usus eXa minatur, quamquam eX parvis Saelie magnarum rerum ineli notiones pendent. Hiatus enim non minus a Pisidae consuetudine alienus haud ineommode ooniectura αὐδις διχκρίυω μευ eX pleri potost, attamen rei momentum Sententiarum nexus fassit. Nimirum Dei natura hoe modo 169I 170 Ionuuletitur: 6 πχυτχχ00 y.ῖ, οὐδχ 'ου δέ, καὶ πάλι
74쪽
sermonis GonteXtum neutiquam reparori poSSe reptitamus, Optime Verore sectis verbis δηλ00vτες - κρ06l ivως Orationem proeedere nobis persuademus, sine haeSitatione nerem morbo medicinam opponere debemus, quapropter nullus dubito, quin Versus l698 sq. 0X interpolatoris
Itaque felle iter quo estionem de particula γε elisa nobis videmur absolvisse i), nec iudicii summam lomnia γού, infringit H II ll8, S 201. 472, An. p. 1684 B ii Surpata δ), Si quidem pompositionis membra ita
coaluerunt, ut γ' in quaestionem minime veniat. Quae disciplina tot ri ea magis in aperto est, Si vostulae τῖ rationem dudimus: Nonni enim mo sitatem vineens ef Lud Wich. Bei tr. p. 23 sq.)numquam elisionem poeta noster iid misit, unde Bel k0ri c0niecturam Av. 28 τηυ γ', α δ ' si ρελκ 0, ἐξ hκῖ υης εἰλκετο ieiciendam esse sequitur δ). Cum πῖ qundam tenuS U. τῖ, 0ύτε, 0τε SOCietatem Coeunt, unde
) Cf. Stud. p. 28 n. b; de ηυτ' cf. de G. P. Nonni sectatore p. 12 Analeci. p. 49). Alia est coniunctionis Oetav ratio, ubi ozε et αυ ita coaluerunt, ut una vox emeiatur, quapropter praeceptis metricis non repugnant Pisidae exempla, quae quidem Semper primum trimetri pedem occupent: P I 62, Hex. 52b. b29. bA2. 6l9. 767. 988. 1lέb at cf. Stud. p. 13. n. b; ceterum Ν formam επὶv auctori nostro prorsus incognitam offert nseque aliunde eadem varietas in tertia Morelli editione fluxit cf. p. 26T D. supra).12l8. 1 325. 136l. 1428. 143A. 384l, Suppl. III 31. Adde An. p. 168l Η.
75쪽
Sq., Hex. 547 λ) copulati0nem adhibet, quotiescumque vero elidendi diserimon subiturus est, artis metrioae vine ulis adstrictus a vulgari ratione deflectere non dubitat of Hex. 355 sqq. μ. τῖ') τρέπεσθαι παγ-
Manifestam igitur interpolationis notam eo dicis II varietas αὐτἔρειο μα P II 352 εἰς δ' ἀυτέρεις μ α προέφαλ v ἀυετράπη) habet ε), neonastius HeX. 895 λέληθε τάξις οὐρχυοῖς, ξυ αἰθέρι praepositionis iv defeetum ante αἰθέρι seriptura ξυ ο ρχυοῖς λέληθε, εἴτ' ἐυ αἰθέρι sanat T β).
N μήτ' ἐκτρέπεσθαι falso offert. Citra necessitatem μηδὲ sex coniectura Hereheredidit, non dubitandum voro, quin eadem medela S 526 ως μήτε etiaς σῶς δερελε1σθα
' f. p. 126 suprR.εὶ Accedit quod Pisides αὐ non cum τε, sed cum γε eopulat, quae ratio poSt δ' conspicua est A v. 112. 339. 396. 429 H I 29, Hex. 308. 568. 114 T, Vati l 95 S 268.2ηέ. 298. 301. 3l8. 40b. 427. 461. 660. 682. 680, Suppl. CVII 16 cf. insuper δ' αυδις Hex. 58A cl. An. p. 1760 Η. - Similis memoriae varietas in codice Vindob. Theol. 242 occurrit, qui αυτοθουμέuη - αbet' ωθουμευη) pro ἀυθ 0θουμέ9η ΗΗx. 114 praebet; attamen liber pessimus aliis eiusdem generis corruptelis scatet e. gr. 48 ἐπ αἱvους pro
76쪽
Scripturam ποδάλγα-I00κυetob eti με πλέου ίδουουσα et εις certissima euiendatione eorrexi: neque enim podagrue opitheton μητερ convenit neque a Cocyto Pisides cruciatur, Sed podagrae doloribus acrius Correptus posta morbum suum cf. Suppl. I 24sqq. eiulatus matrem' adpellat. Cui procul dubio Lustiani versus Trag0dopod. 2ὶ Ηο-δάIΘχ, ΠολυτzξυχZzΞ, Κ 0κυzO5 zε κυου obversatur, nec tamen coniectura τε κυου Vol θύ-
77쪽
Quin etiam in vita Anastasii seosdem terminos Pisides sibi constituit, eXtra quos egredi non posset, unde fit, ut praeter ἀλλ' sp. 1681 B.
1 1T B. 1 20 C)ε) nulla selisionis exempla suppetantq); falsissime enim p. 1728 B 6 δi παραδοξότερου c. τ' k, ὰκούει, fτι καὶ ofου οὐ πρότερου l Egitur, ubi praeterea ἀκούειv ῖτι pro ἄκ0υξ τι prave eX Laur. enotavit Quer- eius. Seripsit Pisides se etχυ, quae quidem lectio in Ese. distinete e0mparet set glossa marginali G συ avriρε, - μακάριε explicatur. Haec igitur praecepta bene perspecta ab erroris vin Commode re-Voeant, quae et noS et alios haud semel transversos egit: Morelli potius coniecturam quam eo licis interpolati memoriam varietas γρ. δ' ἄρ' et γρ. εὐροὐπ' referre videtur in tertia Hexaemeri edi
ε si ρ et ι , οἰκίχv τῖχυά Ξτχι. Neu melius Hilbergio res eossit Vienor Studion' IX p. 22 l) in D. 103 sq. , ubi Bernii ardyi conieeturam εἰ γὰρ τὰ Περσίδος τότ' cσφεστο θράσος propter caesurae defectum aspernatus εἰ γὰρ τότ' αὐτὀ Περσίδος asyεστο θράσος temptabat of Stud. p. 1 2; eundona vero incisionis defectum ipse Hilbergius invoXit, cum l. c. p. 219 ex coniectura hos
78쪽
Ac priori loco πυρ in V omissum optime praebet p V. 563, ubi ἀλλ' εἰς 'χσάυους ευσε ε 311αI 1ivους eX V Querulus edidit, eorreetoriSseriptura si, νασἀυοις εὐοεφῖς) adscita legendum videtur: ἀλλ' ἐυ βασαυι- .
σμ 0ις si σεφῶς ηαχγγ ένους. Ipse poetae arto melius intellegia lectiones quasdam retractare et in irritum vindieare cogor, quas olim carminibus ex M protractis in- euleare non dubitaveram:
spensum es ei, unde verba κχὶ τὰ υυυ vocis etiamnune' notionem in
79쪽
voeula σ' Succurri posse Olim putaveram, nune vero palinodiam canens ακατ ἐδειξε propono, quamquam nescio an ultima syllaba nominis proprii producta ferri possit i). Suppl. C 6 υυυ μ ε 7θαρευτα ξς χυέστησε λιrcis hiatus quidem seriptura vυ, καὶ 7θχρέυτα μ' ἐξαυέστησεv λόγω tollitur, Sed propt0r ' de calcaria in carbonariam pervenimus. Magis igitur sententia ad ridet, ἐξαυ- έστησεv pro vεκρῖv lγειρε, a correctore substitutum osse, cui loquendi ubertas φθαρευτα υεκρθυ fueum faceret ei. tamon R 52 sq. πολλούς δέ νεκρούς τs p θορα τετηγμ ev0υς δ) l ἐκ της σκοτειvης κοιλίας ἐρεύIῖται,
nequo alio sensu Lagari resurrectionem verbis τετραχθευε υτου ἐξαυ-
videtur flagitar0. Idem verbum sensu caret praeterea S bbT ε εας δε της υυυ συIκρυzου- μεvης δίκης ἀλλος παρcaam τυ v αληθciv μ αρzύρω,), quo loco Quercii v0rsio sinas autem, ut bene nune eoncitata causa alter accedat ex veris martyribus' rationi grammaticae vim infert. Attamen eodex unicus V non ε ίας, sed είας praebet omissa littera initiali. quae in nova sectiono rubro explenda orat, id quod factum esse
temeraria Quereii interpretatio: no do turbata gravi dei iudicio muti dialis navis subiret vitae periculum, ubi θε 6, corruptela laborat, quam coniectura
80쪽
Stud. p. 28 n. 5 οἱ δ' χὐ κατ' αὐτου εἰς χλεῖ, τυυ XoIρξηυ. Cuni hiatu selisio consociatur HeX. 89T Zχὶ τω 'ρὰ αὐτ00 και μυῖτ' χυτξυ, εἰ θέλεις, ipSe vero hiatus non minus angustis finibus circum- Scriptus e St. cum Vo alium Concursus tantummodo post monosyllaba πρι,κχί, 6, τὐ admittatur, quae suopte pondere levia et invalida eum pro-Ximis coliti eruant: λ)