Animadversiones in librvm Præadamitarvm. In quibus confutatur nuperus scriptor, &, primum omnium hominum fuisse Adamum, defenditur. Authore Evsebio Romano

발행: 1656년

분량: 185페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

A LECTOREM.tunia ι decreverant. Sed nescio quis mali ominis genius hominent dementavit, ejusque mentem velut pestilenti quo lain sidere illavit, suasitque promulgaretur monstrum illud, quo post homines natos nullum prodiit exsecrabilius. Diu nempe rabiosum silentium furoremque disinaria laverat tenebrio, d ab emittendo immani scelu mentem habere alienam testatus fuerat mon certe quod nollet , sed quod deesset occasio, qua arrepta publicae insania morbus erumperet, d quasi disrupta nube inani brutoque ulmine detonaret, Christianum animum non modo ejuraret, sed 3 humanitatem omnem exuere videretur. Commodum nempe inter laborantis Eccletiae angustias hoc quasi ictu posse religionen trans de re sibi persuasit suamque

impune prodere saevientis animi rabiem .Hinc ad Orientem asilicias Christianorum partes intuetur inde recentes ad Occidentem tragoedias luctuosamque Ecclesiae aciem florentissimum quondam regnum barbarorum in curtionibus d direptione magno Ecclesiae Reipublicae Christianae detrimento inse- statum, Orbem denique universum atrocis simis bellis ubique saevientibus identem Mereligione actum ratus, grassari, virus evomere, religionem aperta vi oppetere fas esse impune putavit. Sed plumbeos illa pugione non cretur, armaque tam pingui judicio, 6 ῆι

22쪽

fabricata non reformidat. Ea et enim eligionis Christiana virtus eximia ac decus ingulare, ut post fractos saevissimorum tyrannorum surores, calcatam Regum Sc Imperatorum rabiem , triumphatos toties haereticos, crebris pugnis attritos 3 ad incitas redactos hostes intentissimos sibi non amplius timendum esse ducat. Quam enim non saevientium temporum injurice, non frequentes teterrimorum bellorum tempes rates, non insidiosae malevolorum hominum artes mdere potuerunt, quae homuncionis temeritas eam poterit tantisper labefactare mirari interim subit otiosi hominis ιν ιη ρῆν φωλ ,-m is , vehit pumilionem immodico cothurno elatum sua se statura ingeniique mediocri

tate metiri nescium ad hoc scribendi genus animum appulisse , ad quod nec a natura fa-ectus, nec usu aut arte ullo modo instructus videbatur, qui si quid gratiae aut favoris sperare potuit, in sua tantum novitate, cujus ma-

η gna nostris hominibus injecta cupiditas est i litum confidentissime putavit. Nam, ut ait

Poetarum Princeps Homerus, Cantilenam enim maris celebrant homines 'us auditoribus nova contigit.

scd vendibilis non est istaec normis nugacitas in eo rcgno, cujus ea laus est non me

23쪽

diocris, quod in eo Oiricia non alantur Imperante praesertim Lu Do vico THEO- o, cujus generosa vere regia indoles, candidi mores Damabiles, Christianaeque sine suco pietatis amor, divini numinis opem populorumque omnium pronas in se mentes onvertit, quia avorum regum virtutem,

praeclare gestis rebus laudis bellicae glo- riam adaequare non modo sed Glonge supe- Iare pollicetur. Cujus invictam sortitudi-lnem, &scientia militaris in hac licet tenera aetate experientiam , nuper ipsi hostes magno

sui damno obstupuerunt a quo denique nihil nisi regium isagnificum, Religioni Chri- stianae faustissimum is Imperio Gallicano

fortunatissimum sperandum est, eo potissi naum tempore quo agacissimis consiliis sus tentatur,in prudentia Eminentissimi Cardi- nalis Gallici Atlantis, cujus singularis vir laus ac dotes eximiae Galliam non modo Europam, sed de orbem universum quaqua patet, sui fama concusserunt. Atque etiam uti ad nos nuper delatum est Tellus jam ipsa quae infelici partu sorium hunc edidit , ad hoc monstri genus obstupescens,&quasi sceleris sibi conscia prudenter statim suffocareecrevit. Foederati quippe ut accepimus Bel garum ordines solemni decreto e sua republica proscriptum voluerunt, veriti, ne si tandem adolesceret, magnam latetperniciem,sibi

24쪽

primum ac caeteris deinde inferret. Si quis

autem paulo curiosior a me sciscitetur, ira in arenam d escendere, cum se vi di umbris dimicare non dubitavet in , in tanta praesertim disceptatione, exercitato cum hostes, adversatio vicennali ludo suamet consessione exeunte Fateor ingenii , neque sine lachrymis queo dicere, ad tam immane scelus vix nae me continui, vix mihi temperavi , eo Lnempe redire, ut de Religione, infinitis Christi miraculis constituta , tot eruditorum ho- nainum disceptationibus de testimoniis com-- probata , tot martyrum cruore stabilita , in. tanta rerum omnium luce sit iterum disceptandum. Has igitur Animadversiones, Chri istiane Lector , qualescunque sint, doloris mei citestes extorsit insolans facinus, plus quanai Thrasonica audacia, qua impudenter ea comminiscitur, quae a nullo Christianorum dici queunt, nisi cui insanus furor frontem omnem cerebrumque exhauserit, quique ultro ibi infamiam irrogaverit. Et si vero nullus hactenus extiterit scriptor, cui responde re minus intersit, simplicibus tamen cavendum nemo non existimat, ne ab hoc imperitorum hominum genere imponi in posterum diibi patiantur: atque ut etiam discant omnes, quam melius inum Areto securius patrono Prae- Adamitarum, sit hoc ulcus non tetigisset, a

ia ab hac scabie ungues continuisset Vitan .

25쪽

AD LECTOREM.as non ignoro legis pugnas, ut monet Apo- stolus ad Tit . . vers. 9, planesque contentiones sed quis eorum qui ingenuis delectantur artibus, religioni que Christianae intes ventur, suonam detrectaret ad bas illecebras, in eo controversiarum genere, in quo puris mus uiarcae Religionis splendor calcatur, anctorum Patrum interpretationes impudentissime despiciuntur. Mut ait Arnobius

lib. i. contra gentes, Sacrorum quondam vesterrimi ritio reli onum novarum supersti-itionibus occiderimi. Ea est autem novatorumlbulus lodi hominum audacia, ut perfrictae licet frontis christiani tamen & orthodoxi haberi velint , quod in Celso reprehendit . Origenes Philo Cum enim iniit quoidam a natura animi robore ingenitaque ex candescentia ad tam horrenda primum obstu - pescere homines non dubitent , iii aut verborum lenocinio sententiarum-ve emendicato nitore quod tamen patroni cliens Prae Adamitarum non praestitit aut fucata pieta tis ostentationeautibus inlidias secerint animios allicere, atque in errorem posse induce te desperant. Enimvero quid aliud eis in ore est praeter pietatis nomen, virtutem extol- tu , , tia deprimunt, bonos mores ad c Σ- tum utque vehunt, improbos damnant,

adversus impios declamant, 'plurimosquectum saepe vili multat. Haec nempe

26쪽

in Iroi te gestant, licet is recessu vela enum meram perniciem recondant. Hae sunt stro. Tybae, hae praestigiae, quibus incautis mentibu si illudere consueverunt, ut facilius deincepsi: serpat venenum, suum virus callidius in stillent. ιibus utique, inquit S. Augustinii lib. i. ad Bonifac. contra duas Epist. Pelagia-i. . nor esset responden tim , ne se e suos in Pa

nefanda errore firmarent, etiamsi amn netue Mremu ne quemquem Cathoticorum verisimi,

Iisermone deciperent. Egregium vero quoddam videbatur Prae- Adamitarum patrono tinficetum illud opus, ut laborem vicennalem illum trium versuum cap. 3. Epist. ad Rom. quos mente , manibu versare se abhinc iginti annis confitetur , publici juris faceret, orbemque universum tot ineptiarum habere dicensorem, qui unanimi consensu ad agnatos deducendum pronuntiaret Merito sane ii,

quiescendum est, xsumenda belleborus, post tantum laboris exant latum ei tamen author usum , ut ab ejusmodi studiis deinceps abstineat in quibus semel eruditionis famae ii quam olim apud suos habuit naufragium

fecit. Nihil autem toto illo opere verius proe satus est, quam dum inconditum male do latum opis appellavit nemo cnim homo est adeo hebes S obtuso quantumvis ingenio, qui hisce tribus versibus tritiori sensum nonat tulerit luculentiorem adeo enim infeliciter

27쪽

A LECTOREM.

succe me in tanto temporis spatio mihi vi detur, ut, quidquid sordidius impurius vescia fingi unquam potuit, in illud male natumi opus abunde confluxerit. Abhinc triginta annis errare sentetur sed eo judicio nun- quam turpius erravit, quam dum infaustic t avibus opus istud c immeriis damnandum tenebris lucem ut aspiceret enixe contendit. Deus bone quantum scuticarum praefatio nem unam legenti, in qua universas Iudaeo-

rum Synagogas alloquens proli pudor 'o- una regi adscribi ultro ambivit, inuasi pud eo sese recipere vellet, hemistichium

llud Virgilianum attexuit: Atque utinam ex vobis unus. si Christianus est, quomodo Iudaeus Sedd non sine causa factum putamus. Cum enim uillum Christianorum adeo prave de sua re-igione sentientem expertus sit , ut nomanaum aequo animo tulerit tantae impietatirae figi ad Iudaeos statim sibi confugiendum rellidit . anugivendulis hominibus nug um suarum patrocinium expetendum. Sed quo pacto haec possunt cohaereres Versus ad ducit Psalmi 1 26 ex Paraphrasi Georgii Bu- hanani, quam in sua Epistola vocat exquisi- issimam. Errat profecto, tota errat via. 'araphrasis enim est erudita, si velit, sed haere-ica. Qui vero Poetas adeo sectatur, id eo

ihi videtur animo praestar ut, quidquid

28쪽

impium 5 insolens legerit, hoc ipsum stat in Religioni aut mysteriis tribuat. Religione nenim nulla magis verborum spurcitie dedecoratam putavit, quam si ea impudentissim ipsi tribueret qua Veneri suae Eneas apiti Virgilium assingit Eneid. a. - ualisque videri Coelic lis es, quanta solet. Vt autem colophonem adderet tam insulsa Iudaicaeque Epistolae, erraticam vitam tib cum Iudaeis communem esse adulatorie di Tit, ideoque mortem simillimam sibi expe Etandam gratulatur. Verum sciat dictum

Principe Poeta, Malus vero turpis erro.

29쪽

ELENCHVS

V De alis exercitatis pre Adamitarum dispungitur.Trium versuum l . 3. O cap. . Dis ad Rom. germanisssensus e patribus eruitur, B. Paulus defenditur pag. II. Adamum primum hominum fuisse vin citur Genesis Eustratur , scriptoris protervia , Temeritas exploduntur i 6 II. Mors Adami ejusque conritio, sesa- si in aradiso examinantur, atque ex Conιiliti ue Patribus Uruuntur IV. Iudaorum elogia perfringuntur. Qui

nam fuerint filii Dei, ut hominum

inquiritur Geneseos locus explicatur. IV. Caini genus recensetur, vita matrimonium explicantur, urbis Enechia extructio cateraque nonnulla eteguntur. 43

VI. Veritas Euangelii de obscuritate solis moriente Christo Domino , asseritur Tecatera miracula ab impiissimi conatibis

vindicantur. Σ

vII. Diluti Noacic historia censetur. Genes textu excutitur Heserna deliria ressiuntur. 73VIII. Mosis authoritas se antiquitas com-

30쪽

esse Pentateuchum , ostenditur. IX. Artium scientiarum quarunda initia ex ethnicis profani que scriptoribdisquiruntur,. atque e Patribtu rei verit oritur a col . Imperiorum quorundis antiquita dis cutitur , hominum propagatio post dilumium ostenditur , nonnuliorum Diti v iustas reicitur.

SEARCH

MENU NAVIGATION