Spicilegium Antiquitatis sive Variarum ex Antiquitate elegantiarum vel novis luminibus illustratarum vel recens etiam editarum fasciculi, exhibente L. Begero...

발행: 1692년

분량: 185페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

una ex Fatis praesert in Numismate Maximiani Herculei, quod in Eniditissimis ad Iuliani Caesares notis PERIL L. SPANHEMIUS

exhibet: Imo praeter sceptrum codem modo Fata etiam Altheae adstantia delineat noster Pi GH ius alibi, quod ideo etiam tangis meretur, quia inter aliter,& quidem loco sceptri, vinluminum & styli, stipites tenent, eos in ignem, ut Vidcntur, conjecturae, quod celeberrimo BELL OR to cause dubitandi fuit, Fata agnosceret, an Furias 'Sed habitus & insignia omnem dubitati nem tollunt. Furiarum alius plane inter Antiquitatis reliquias prostat. Numismata apud Eundem PERIL L. SPANHEMIUM in Iaudato opere, lacibus, serpentibus & stimulis armatas exhibent, qualiter & veteribus describuntur, uti ex C I C E RO N E lib. de Legibus,& VIRGILIO patet. Multo aliter Fata, Haec cnim ut imperium in res humanas ostendant, sceptrum praeserunt: Ut decreta sita certa significent, volumina gestant: Ut vigentem innu.vit divini consilii in humanis cmcaciam, adjacentem laabent rotam. Imperium eXerunt in homines, non tantii in mortis tempore, prout

in Meleagro videmus ; sed etiam tempore nativitatis , prout in Pythagora. Id die lustrico potissimum fieri, vel ideo credendum,

quod tunc omin a captare mos crat, vel ex nomine, vel ex H roscopo, aliisve, quae ad eum diem contigerant; Ea enim omnia v

cabant fata, & in Tabulis descrilκbant, id quod ex CHRYSOSTOMO Iiquet in Epist. ad Galatas. Imo Fati. Deabus arbitrabantur notiari, quo Iκrtinent illa AUSONII de Emilio Magno Arhorio

isti Ilibi , me Patribus clarum decus esse, professus

Dictam FATIS verba notanda meis. Quae apposite quadrant ad Fata hoc in monumento expressa, quia bus, ut diximus, non Rota tantum & sceptrum datum est, ad ii dicandum imperium in totum vitae humanae decursiam , sed etiam Tabulae,& Volumina, S: stylus, quae ilita apud Antiquos Scribet tium fuerunt instrumenta. Sed haec de primo segmento susscianti Ad secundum transimus. In

152쪽

In hoc plata veniunt accurauese contemplatione dignissima rum videmus, cum volumine, Magistro adstantem: videmus Mercurium, & duas Musas, puerum comitantes: videmus Juvenem bigis cum Aquila vectum, cujus equos stamina humi si spicit, servus fienis apprehensbs dirigit. Omnia haec indubitata sunt argumenta, non alius hic historiam adumbrari,quam Pythagorae Nεος dis nastudioseu vocatur Di SNi LAERTio, quo teste &Magister eius fuit

Pherecydes Syrus, id quod euam ex ANO distis, Har. MA

bb . c. a. Indeque dubium nonest, quin Pherecydis hic simulacrum exhibeatur, quod si ore in Lesbo Pythagorasrudimenta positit. Equia dem praeter hunc etiam Hermodamantem habuit, eodem DIOGENE teste, imo&in AEgypto Sapientes, docente LUCIANO in Auctione Vitarum, inter quos Sonchidem memorat C MENS ALEXANDRINGI Sed omnes hos nost Pherecydis mortem, cum vel Lesbo in Samum

regressus fuisset, inde in aegyptum transiisseti De Pherecyde eiusq; studiis, penitius videndum, ciun ex hujus sentibus Pylla oras pleraque postea Italicae Philo phiae videatur hausisse s mala. Fuit Pherecydes ex Insula Syro, teste APULEIO n Numidis. Vixit Olymp. 19. sive siti, Tullo Hostilio, dixitque primus, antimos hominum esse sempiternos, uti docet CICERO Tusc. Vuaest. i DIOGENE LAERTio ex Theopompo asserente, primus itidem scripsit de Natura & Diis, constabatque ejus Theogonia Libris X. continebatque Deorum ortum desuccessum, uti est apud SHIDAM.ΤZET ZES eum Croes temporibus vixisse statuit, primumque iam venisse ecclipses & periodos Lunae. Divinandi arte instructum

153쪽

LAERTIUS pluribus exemplis firmat, proindeque haud mirum, si Pythagoras, cum ab hoc Magistro animorum sempiternitatem didicisset, postea fu/τεμ φιχυ, Πν excogitaverit: cum de Diis audisset. Deos sibi comites, imo se ipsim Deum finxerit: cimi ecclipses& periodos Lunae accepisset, Astrologicas scientias deinceps coluerit, & Veneris Planetae, in ortu Luciteri, in occasu Vebri appellati, naturam, primus deprehenderit, id quod de Numisina, sepra Capite primo Nas. allatum, teitatur. Non autem solam Astronomiam exercuit, imo & Arithmeticam & Geometriam, & Musicam & prodigiorum scientiam, &praestigiarum artem professus est, de quibus omnibus Mercuriusapud LUCIANUM in Iritarum Auctione Mercatori interroganti, quid Pintissimum sciat Pythagoras 3 Respondet: Azρονομειν

Pollem hie latius excurrere: Possem MVrειονι χωοrri nixamque ea animantium & sebarum in cibos prohibitionem deducere: Possem ordinem institutionis Pythagoricae, Sed cum horum in marmore nostro mentio non fiat, nec calamo addenda putamus: Idque eo minus, quo foecundiorem adhuc materiam ipsa Antiquitas suppeditat.

Muta se sistunt & Mercurius. Mercurius 3 An quod anima rum quaestor esset 3 qualem, Di ENE LAERTIO teste, ipse Pythagoras appellabat. Verba adjicimus, ut simul dc appellationis ratio et

Sed alia adhuc ratio in ipsa Pythagorae Mετεμψα χωσι latet, Mercurium enim Patrem filisse AEthalidis, primi, in quo Pythagorae anima habitaverat, filioque memoriam omnium, animaeque transmugrationem concessisse, ipse de se Pythagoras praedicabat. DIOGENEM LAERTIUM & hic testem adducimus, ex quo dc distas, Pythagoram quintum ab AEthalide fuisse, migrante anima ab .Ethalide in Euphorbum, ab hoc in Hermotimum, ab Hermotimo in Pyrrhum, a Pyrrho in Pythagoram, quanquam A. GELLl seriem aliter suta rat. De Transmigratione ex Pythagora in Aspasiani Milesiam mer tricem,&ex hac in Craten Cynicum inde in Regem,Pauperem, Satra Pein, Equum, Graculum, Ranam, aliaque innumerabilia,&postr mo in Gallum, videri potest Luci ANUS. Huc nihil lacit. Ad M ses transimus. Muias

154쪽

-ς 1 1. ὶ ο Musas proposito in monumento prodit Larva Scenica, quae in antiquis monumentis, quibusdam Mus m tribui solet. Ita in Numismatibus Pomponiae Gentis Euterpe & Thalia, quod UR si Nus ideo fumam arbitratur, quod illa Tragoediam, haec Comoediam invenerit, secundum Epigramma Graecum. Κωπικον ἐύρε βίον τε κεδνά l

Comica vita Thalia 2ibi est moresque reperti ter que Chori Iragici resinasile carmen. Suffugantur& aliae Antiquariae supellectilis reliquiae, quarum plures in schedis Pighii nostri cernimus. Sed de Musis utique constat, quid autem eae ad pythagoram id paucis videtur exquirendum. Pythagoram Musis bovem immolasse, cum aliquid in Geometria invenisset, vulgaris opinio fuit, quod tamen non credit CICERO, de Nat. Deorum lib.f. idque ideo potissimum, quod non verisimile sit, eum bovem immolasse, qui a sanguine animalium abstinendum sanxisset.'In delubrum Musiarum eum confugisse, cum Milonis domus incensa esset, ibique, cuim o. dies perstitisset absque cibo, desecisse, reste LAERTIO, Dicaearchii, author est, Sed quid hoc ad Musas Juveni adstantes 3 Ex PHIL STRATO rationem adducimus, qui non tantum Apollinem mania seste, sed etiam Palladem &quini rei caput est, Musas, non manifeste

secum loqui consilevissealios insit per Deos,quorum nec facies nec iam mina adhuc hominibus nota essent, Pythagoram tradit narrasse, adeo, ut mirum non sit, quod ex PHAVORINO LAERTius tradit, domum P

thagorae Metapontinis Cereris delubrum, Vicumque Musis sacratuiti audisse. Ad Pythagorae simulacrum revertimur. Barbatum proponit Uasimus, idque ex Numismate Samion, ubi senis est ita est, ad Ovinuessatum, cui Samius Senex audit; At in nostro monumento nulla bariaba, nullum senis vestigium apparet. Ante Magistrum effigies puerilis visitur: In curru autem in iuvenilis, vel prima virilitate conspicua ια inque qualiter DIOGENI LAERT; O dicitur σεμ πρετέ- , venu

stoma forema. Venustas sane apud LUGANUM Mycillo scommatisana fuit. Ita enim Gallum: .ν

tum, quum Pythagoras e , VENUSTA RIRMA DM

155쪽

AQUILAM ALBAM qua volatu se ei magorae submisera om

trectavit. Haec quam apposite marmor taciant, iuxta dcexplicent, nemo non videt. De Vestitu docet LAERUUs : istolaus nrida simperac munda, stromata, item, candida ex lana. AELIANUS de veste albasdiffragatur, sed addit coronam auream,& Anaxyridas.' PHILOSTRATUS Vestitum ex morticina materia eum renuisse authoreae In lapide nostro stola ad oculum patet: Patet & velum Divinitatis, circa caput v litans, quale in Numisinate Faustinae matris Eternitas venulat. Quid hoc indigitari credas, si nonDivinitatem, quam sibi etiam vivus arroga bat: asitiens, si PHILOSTRATUM M sas, se interfuisse aliquando Comellis Dereum ais ab iis diatris, qua illis Pata, qua contra ha

rentur,imo accepisse s ea, qua de rerum natura proferre consuescisci I Gallus animam Pythagorae initio ab Apolline prosectam in minit, indeque apud eundem Menippus eum illociatus Same Euphombe, incetin He APOLLO, denti quodcuns voles. Et Mercator Mini, Femur est illi aureum. DEUS, non mortalis videtur esse. Taceoi ερ- λωγον Sacrum Sermonem, quem ab AEgyptiis accepit; taceo eo i Θειαν Divina e Arcana multa, quae secundum iLOSTRATU 1 ab eo dicebantur. Taceo vindem Pythagoricum teste et Rhod. Li'. c. r. ideo dictum, quod nihilo secius, quam Apollo effari consuevisset , Sed quod Θε rimi' Divinus Lu C i A N o

non uno in loco cognominetur,& PLATO eur in Divinum,mirmar& susipiciat, imo quod ex domo eius inplum secerint Metapontini,

ipsiumq; pro DEo coluerint, ut IUSTINUS l. m. c. . memorat, id pra tereundum non est, luculentum enim credita Divinitatis, quam velum

adumbrat, Pythagorae inde surgit testimonium, simul cum ratione bugarum figurarumq; reliquarum, quarum altera Demina sub bigis j

cens visitur, altera virilis equos fienis arreptos tenet. Reminam Tellurem interpretamur, quam Divinitatis vehiculo Pydiagoras saperginius fingitur: figuram virilem ramolitim Pythagorae discipulum&servum, qui&ipse Divinitatis famam &cultum, a non apud Grincos tamen apud Barbaros obtinuic CEPHA-

156쪽

ηος 143.

CEPHALUS ET PROCRIS

& Procridis fabulam hic exhiberi, facile intelliget, cui

s innotuit. Procris erat Pandioni vel secundum alios Erechthei

157쪽

Erechthei Atheniensium Regis filia, & Cephali Dejonis vel Deionei,

vel, ut alii volunt, Mercurii & Herses filii uxor. Inter hos cum pactum intercederet, ne cum aliis quibuscunque rem haberent, Cephalus quidem ab Aurora adamatus, imb & raptus est, Sed ut pacto staret,

amanti concubitum negavit.TAurora repulsae impatiens, Cephalum quidem domum remisit, sed ut Procridem ci in suspicionem adduc ret, multis cum muneribus, & mutata figura, ut uxor, hac decepta,

illis seducta, fidem prior falleret, ficiliorque deinceps Cephali

voluntas esset. Respondit Eventus Corvilio. Procris munerum cupidine amorem proditura coarguitur, & pudore suffiisa, in Cretam

abit, ubi vela Minoe vel a Diana & jaculo donata est, & cane Lelape , His muneribus regressa Cephali pudicitiam ignota & ipsa expugnavit, δί ita marito reconciliata est. Gliscebat tamen occultus Zelotypiae servor. Igitur ciam Cephalus matutino tempore venatum exiret, veri a Procris, ne cum Nympha aliqua ille concumireret, clam cum insecuta, inter virgulta delituit, donec Cephalus Venatibus lassus, ex consiuetudine Auram invocaret, ut sibi vires resceret: Tunc iniquiore Cordis aestu se movens Procris, a marito seram exustimante, eodem iaculo, quod ei dederat, percussa est. Lcthale erat vulnus, post extractum tamen telum in licem maritum, moribu daeque adst antem Procris oravit, ne Auram ducere vellet, ex eaque petitione error ex nomine Aura ortus apparuit. Haec fabulae series est, prout sere ab Authoribus traditur. Videri de ea possunt OvsDii lib.9. Metamo I h. circa finem, Hyginus fidi i 89. & alii. iSi propositum monumentum conseras, primo Cephalum videbis in solio sedentem, cum adstante a tergo milite, a latere autem 'ipsam Procridem, cui fidem videtur jurare. Sequitur Cephalus per grina sorma Procridem in Thalamum recipiens. Forsitan illic non Cephalum, sed Minoem praefiguratum.& hic non Cephalum Pr cridi, sed Procridem Cephalo insidiantem arbitrataeus, eo quod ipsa velata, adeoque ignota Thalamum astendat. Id per me licebit, quanquam & juxta considerandus sit imberbis Ceplaesus, adeoque sorma mutatus, cum in sequentibus ubique barbatus sit. Velamenta Procridis, non tam Cephali ignorantiam arguunt, quam Procridis pudorem, cum antiquitus meretrices vclamentis se se Oi,cruisse vel

exemplo ex Sacris constet. Sed haec utique liquent. In sequentibus Cephalus

158쪽

ΜΠ Cephalas cum iacula, dicam Lelape. & equo, venamm proficis tur. Cum equo dc cane 3 Atqui apud Ovi Diu M imi Nec mecum famuli,nec equi, nec naribus acre, Ire canes, nec si sequi nod a solebant. Tutiu eram jaculo. Sed diversi sent de Cephalo commenta. Ani t aut communem venantium morem, aut alium Mythologum secutias, utrumque e pressit, in sequentibus NASONI propior. Aura in nubibus sedet, quam anhela voce implorans Ceph, lus, credulam Procridis Zelotypiam impulit. Procris inter Vim gusta sedens, de jam jam moritura, manum versus maritum attollis, tanquam illum imploraret, ne Auram, se mortua, conjugem d ceret. Cephalus ipse, vultu in moestitiam composito, sculum quidem ex conjugis pectore extraetiam, receptumque sinistia tenet, dextra autem dc ipse elevata casum conjum deplorat, erroremque detegit. En pulcherrimum totius fabulae nexum l que modo Artificis genio Metium, quo dc ab A aoribus d scriptum in superioribus diximus.

Diss

159쪽

CLEOBIS ET BIT ΟΝ

Matrem ad Iunonis Tem um

trahentes.

HIstoria, quae hoc& sequentibus duobus ela tissimi maria moris in segmentis exhibetur, 'O HERODOTUM

exstat, apud quem lib. I. cap. n. interprete VALLA, quum Solon a Croeso interrogaretur, quemnam secundum aTello boum

vidisset 3 respondit: Cleobin & Bitonem , mictum Appeditasse Corpor , adhu -- tantum, in Certaminibiis ambo Hictores exstiterint: Additque de his ista memorari: cuum dies festiu apud is vos esset, oporteretque omnino matrem eorum ad templum herei bo injunisu, hique boves ex eis ad horam nam non essent, tunc juvenes

exclus

160쪽

m c HI, exclusi tempore iugum sideuntes, mufrum pertraxerunt, quo. Misur vehebatur,oe quinque ac quadraginta per stadia trahentes, ad templum pervenerunt.' tibus, cum hac secissent, γ' ab omni coetu conss eriti fuissent, optimus obtigit vita exitin, re per hae Dei judicavit, satius homini esse morι, quam vivere. Aam

cum circumstantes Argivi laudibus tollirent, viri quidem consilium filiorum, foemina vero Matrem eorum, quod talibus mis adita esset: Mater gaudio perfusa, cὰm Liberorum facto, tum fama, ante simulacrum stans, precata est eam, ut Cleobi γ' Litoni iis μis daret id, quod optimum esis homini contingere; Post hanc precationem ubi sacrificarunt, epulatisunt, quisentesque in se aelubro, non sunt amplius excitati, sed hoc vita exitu perfu sei. Vuorum Us es, tanquam Hirorum, qui optimi exstitissent, Argili factas apud Delphos collicarunt. Haec est historia, ut dictium, qualiter apud HERODOTUM

eam Solon enarrat. Si marmor conseras, ipsam matrem in plam stro cernis, cernis eam capite velato , quod secrificantibus moris fuit, & in Sacerdote lunonis etiam Deae memoriam renovat, quae &ipse interdum velata occurrit. Mater in plaustro vehitur, idque binbus junctis, qualiter ad Templum Iunonis selebat, Sed bobus adstant Filii, quod hi, bobus absentibus, eorum vices stibiissent: Adstant nudi, idque secundum CICERONEM Iusicut suae t. lib. I. cap. - . Ubi veste posita Corpora oleo eos perunxisse, ου ita ad Iugum

accessisse, memorat. Illud sertasse incongruum putaveris,qubd nimis juveniliter sculpti sint, cum tamen, HERODOTO teste, Corporis robur tantum fuerit, ut in Certaminibus ambo Victores exstiterint,& Argivi eorum eis es tanquam Virorum apud Delphos dedicaverint: Adde, quod de PLUTARCHUseos Viros appellavit, Sed notandum, appellationem Hirorum juventutem non tollere. HERODOTUs & PLUTARCHUS Hros appellant, eos CiCERO . ' Di node Adolescentes: & si robur in medium adducas, illud sane luce clarius elucescit in succulenta illa, qua ivlgent, musculorum crassitie, artuum'ue vegeta stabilitate.

MATER

SEARCH

MENU NAVIGATION