Spicilegium Antiquitatis sive Variarum ex Antiquitate elegantiarum vel novis luminibus illustratarum vel recens etiam editarum fasciculi, exhibente L. Begero...

발행: 1692년

분량: 185페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

CTTHNIIS CASEUSfuit olim Ῥata celebris. Ita observant Stephanus oe Eustathi tu, ubi de Othno. Et a Potare bb. K. cap. Io.

res maxime probatos; & paulo post: Propter Casii dotes Othnus phoenicice, ut sificamur, acta est Insula Gubna vel Guphno, quomodo Syri hanc vocem esserunt, idest Insula Casti.

Quorsum haec, inquis 3 Non ut Etymologiam defendam cum alii a Cydno conditore eam deducant, sed ut ostendam, Caseos Cythnios in yropositis nummis essigiatos nobis non abitae videri. Caseos quinque sub quinq; minutis circulis intelligimus, sub circulo majore intelligum orbem sive pateram, quibus Casei imponi lent. Minuti procul dubio erant, utpote ex laeta ovium, quod ex Vicina Cio intelligas, cuius casei non minus ac Cythniorum eodem sub nomine, venibant, de quibus fi lianus lib. is cap. 32. de animalibus, ex .Eschylidis libris

de re rustica memorat, oves msolo sterili Otibo,sicus solea foliis, Fb quis σθinu nutritos lac emittere, ex quo t CP LUS PRAESI, MISSIMUS vocari autem CDHNIUM, ejusque Tale

tum venire Drachmis centum nonaginta.

De Cythno notum est, esse Initam juxta Atticam sub Euboea, Ceae vicinam, Dianae fano memorandae, uti apparet, ex AN T O N I N OLIBERALI Meom.iab. l. Notum est, antiquitus habitatam, ut Pte quam Amphitruo everterit, unde postea proverbium Othnia calamitates, de quo SuiDAs & ERASMUs. Nintus est&Cydni pietor, apud STEpHANUM BYZANTINUM, quem Cydiam dictum, cujusque tabulam Argonautas Horiensnam Oratorem mercatum, eique aedem in Thusculano sito fecisse, PLiNius Author est sed inter alios Graecos ad plateam contra Mardonium etiam Cythnios stetisse, quod Pausistas refert: Sed Aristotelem Κυλνίων μι - scripsisse, quam Harpocration citat, haud forsitan adeo vulgare arbitraberis. Utrumque sane documento est, etiam de hac

Omno Cyclades, qua saeratissima in mari jacem, laudibus reserta sunt.

42쪽

XVII

Asculum, quod hoc in nummo occurrit, GoLTgii interpres Glentio praeteriti Rev. HARDUINUS Cantharum interpretatur, aitque, argumentocum esse, quod Libero patri ager ille secet fuerit, & Vini aerax, eo quod uva & hedera ex vast hoc emergant. Mialii radria videtur, & ea quidem, quam ex collecta Tyrannorum pli censium, qui acra Apollini donaria conflaverant, pecunia argenteam Opuntios secisse, Deco rursus consecrasse, apud Plutarethum de Pythii oraculis legi S. En verbal etων πιλεων εδ

bisti, ιν. Dignum est etiam urbium, si quasium talia donaria. ea menerari. Vuale imprimis est Opuntiorum. Cum enim Phocemsium tyranni multa aureorum'argenteorum donariorum consta- visent, re ex ea massa cubam monetam per urbes diste senti OPUNTII tantam colligere, ut HTDRLAM ex ea ARGENTE AM conficerent, eamque heis dedicaverunt. Haec quam apposite nummum nostrum explicent, nemo non videt. Neque enim dubium ab deduces, quod vas vinari uni eae videantur designare, cum hydria ex Etymologia potius aquaticum sit. Constat enim non tantum aquis, sed etiam aliis liquoribus inserulisse. Unucum testimonium, sed quod rem proxime tangit, ex luLlo POLLu Eadiicimus: Σι - πῶς ἀγωγέ-αν. ας-Aει τανης

43쪽

nectute nam mutuo dare quinque chus capientem aut majorem

adeo, ut WDRIA non aqua modo,sed F VINI VASfuerit. Iguram galeatam, & cum jaculo juxta Equum, stantem Lud.

NONNius Militem interpretatur, eo quod Equestri gloria Bisaltae floruerint,val deque fuerint bellicosii. Gloriam Equestrem non negabo. Mos Equis propriis venam incidendi, sanguinemque cum lacie concreto bibendi, cujus Virgilius III. Georg. testis est, rem abui de demonstrat. Si vir in numisimate esset, adducerem & Livium, qui Bisalrinfortis os viros secit; Sed sceminam habitus prodit, idem plane, qui Amazonum solet esse: Idem, qui & Romae terrarum D minae, gentiumque Deae, quae Claudiano teste Innupta ritus imitata Minerva

dextrum nuda latus niveos exerta lacertos audacem retegit mammam -

- galeaque minaci flava cruentarum pratenditur umbra iubarum. Quae verba non tantum Roma quadrant, sed& figurae in numisinate Bisaltarum expressae, adeo, ut vel hinc conjectura sebeat, non tam virum, quam foeminam eo exhiberi. Si vir esset, haud forsin absit

de BISALMm statuerem. Solis & Terrae filium, a quo Biselliae nomen descendere, STEPH. Nin Authorcst, Sed cum foemina

XVIII

44쪽

vimm, quam foeminam eo exhiberi. Si vir esset, haud serian absurde BISALTEN statuerem, Solis & Terrae filium, a quo Bisaltiae no .men descendere, STEpHANus Author est ; Sed cum foemina sit, Mi. nervam arbitror, non quamvis, sed hispiam. Cum Ill. PATiN ,&pesteum Rev. HARDuiNus in hoc Gortyniorum numismate Minervam hippiam agnoverint, galea absente, multo magis in numismate Bisaltarum agnoscetnda erit eadem, cum non tantum sblitis insignibus Casside&hastili, fulgeat, sed& adumbret originem coloniae ab Atheniensibus in Bisaltiam deductae. Minervam Hippiam Athenis cultam, luculentus Author PAusANiΑs traditi Bisaltam Atheniuensium coloniam esse, docet PLuΤARCHUs in pericle. Xιλίους μενε λεν εις χυρον ναν-- δἐ Nώξον-.. nἈνδρον 3πώσεα τουτων, ω δὲ θο ην χιλιυς Βιαχλλας ανοικήσαντες Mi e colonos chersensum misit: Naxum quingentos: Andrum 6-Amidium. In Mariam milli adscripsit BISALTIS e .

SCutum in Thebanorum, imo & reliquorum Boeotorum Nu

45쪽

- 34. templis auferens Thebanos ab Ergini & Minyarum dominatu in Iubertatem I tur vindicasse; Lectorem tamen dispicere jubet, si quid certius occurrat. Rev. Harduinus ad Thebanorum fortitudinem respicit, quod Epaminondas aliique vulgo noti sint. Forsan ad Scutum Herculis respicias, quod elegantissimo carmine celebravit Hesiodus, praesertim cum clava imposita id determinare vide tur, Sed figuratum id erat, & Poctico magis, quam historico cael tum genio. Tutius Thebanos Scutis hujusmodi usos asserueris. non vana conjectura, sed idoneo nobilissimi Authoris aestimonio. Cadmeos sive Thebanos e ερεπακεας, Scuta ferentes appellat idem

Thebis venit Anticans SCUTATIS CADMES.

Boetu Equitando insignes silo CLΥPEOS animum ge

In tantum, scilicet, Scutorum apud Tacbanos invaluit usiis, ut&Pindarus Thebanam urbem, cujus Statuam Pausanias in Messeniacis memorat, & ipsam aureum G peum gestantem, voc veriti in Istm. Od. i. pr. adeo, ut non omnino sati Siaciat, quod Imterpretes in genere de armis id intelligant, nisi speciem unam pro omnibus positam contendas. Cataplaractos certe misse ex Homero discas, cui Boeotii oc memorantur, Il. o. v. 33o: Tον μεν βοι-ῖν Nunc quidem Boeotiorum Ducem areas tunicas haben

tium.

46쪽

MERCURIUS EPITHALAMITES, Et Galli Chalcidici. i

ll s non taceat interpres Nomius, tamen rationem, cur Memcurius & Gallus in eo fulgeant, non suggerit. Similiter nec Rev. Harduinus, nisi quod Gallum ad cultum Solis reserat, cui haec avis secta fuerit. Quod de Gallo dicit, licet ex Pausania aliisque Authoribus constet, vereor tamen de proposito numisimate asser re, cum si non alia ratio foret, potius ad Mercurium pertinere pocta, Cujus in adversa effigies visitur , Sed de hoc priore loco dicendum. Mercurium agnoscis ex habitu. Mercurium Epithalamiten conjicimus ex loco signaturae & authoritate Hesychii. Locus signaturae est Carystus urbs Euboeae, & in Euboea Mercurium Epithalamiten cultam Hesychius testatur: - Ερριῆς, inquit, 'Eν EoβιH. Quid sub vocabulo 'E m λαμύτης designetur. obscura apud Austores ratio est. LILIUS GΥRALDUS quidem nuptialem interpretatur, & posset fortassis et silccurrere MARClANUS, qui de Nuptiis Mercurii librum inscripsit. At Epithala miten, imo vero & Thalamitην quis hactenus pro nuptiali posuit 'Emλ λαμ irim nisi apud HESΥCHIUM, nullibi, quod sciam. legimus. Θαλαρατia autem ARISTOPHANIS SCHOLIASTES nis

ad nuptias reseri, sed de remige inferioris ordinis interpretatur, --των ἐρε λων. Και - μεν κατω θαλαριώθ. Θαλαριιτης ὀ

47쪽

zπρώρον. Tres erant Remigum ordinei. Inferior Dλαιώθ. Item Θα μίτης ad proram. Quae tamen Bayfius, notante STEPHANO, sesum pugnare stiliat, ut quae Θα φυις ad proram collincent, & tamen Inserioris ordinis remiges esse velint, ideoque, λαμλ1ν solum eum dicit esse, qui ad proram remigat; Sententiamsi admittas, ex bonae Compositionis Regula Em λαφτην Mercurium eum credideris, qui prorae remigibus praeest, adeoq; Deum agnostes non terrestrium tantum, sed & maritimorum itinerum Principem, id quod vel ideo forsan non adeo absurdum videbitur, quia Astrorum cognitio, cujus secundum Manilium Cyllenius Author creditur, navigantibus maxime necessaria est, & tantum non Unica viarum maritimarum Cynosura est. Sed haec politiori judicio relieta inici De Gallo adhuc dicendum; Mercurio sacrum, ejusque Assess rem esse, ipse Viallus apud Lucianum fatetur. Rationem tradit Mythologia, quod Literati & negotiatores, quoeum Deus Mercurius est, Vigilare necesse habeant. In numismate non Mythica tantum, quae & in aliis Antiquitatis monumenti; quorum haud rara passim exempla prostant, sed concurrit etiam historica, cum Galli Chalcidici in Chalcide Euboeae urbe, haud procul a Carysto distante, M :quentes, S ob pulchritudinem pugnacitatemque celebres mem rentur, licet ad prolificationem fuerint ineptiorex M. Varro Lib. III. de Re rustica asserti Author est: Nec tamen sequendum in Seminio legendo tanagricos, inquit, ac Medicos ac Chalcidicos, qui

sine dubio sent pulchri, & ad praeliandum inter se maxime idonei, sed ad partus sunt steriliores.

XXI.

VENUS DE XI CREONTIS.

Sami

48쪽

SAmi nomen cum tribus insulis urbique Elidis commune fuerisi

forsitan haud abs ratione quaesiveris. ad quam referendum sit, quod proponimus, Samiorum numisma. Gestatus, eumque secutus interpres Nonnius Insulae addicit, & Hic quidem ei, quae vulgo Ionica dicitur, Iunonique secra fertur. Iudicium fulcit Junonis

effigie dc Iunonia ave, in eo, mea quidem opinione, nimius, quod de effigiem numismatis hujus Iunoni addixit, cum tamen nec Sceptro ea, nec corolla, im3 nec ullo alio Iunonis ornatu insignis sit. Averta avem & sceptrum minus recte in subsidium adduxerit, cum Sceptrum, si effigiem Junoni vindicet, procul dubio et assixum fui L. se, ut etiam in nummo sequenti. Et quid Nonne & caduceus Mercurii praeter Pavonem & Sceptrum in aversa visitur 3 Hic si caput adversae non Vendicet Mercurio, qui Pavo & Sceptrum eam vendicabit Iunoni Pavo dc Sceptrum Junonis laonori fulgent, cujus cultus in hac Insula, ut vulgo notum, celeberrimus fuit. Caduceus fulget honori Mercurii, quem sub Charadora cognomine in Samo cultum, ex Plutarcho, in Quaest. Graec. constat. At Caput adverse serto redimitum, mea quidem Sententia, aliud non est, quam Veneris Myrto revinetis. Veneris certe aedem in arundinibus &palustribus distura, Sami fuisse Athenaeus Author est: Et de Venere Dexi creontis memorat Plutarchus. Utriusq; Verba subjicimus. ut rei fides pronior sit: Athenaei haec sint, 'ό

ωαν- flixis Samius libro secundo de Samiorum

inibi sieribit, VENERIS IN SAMO, quam IN ARU

DINIBUS aridam morant, AB IN PALUSTRIBUS, meretrices Periclem secutas, cum obsideret Samum, ad casse, ingenti quastu prostituta forma ditatas. Haec apud Athenaeum lib. XIII. Pluta

49쪽

δἐ κρῆ Mλὐ- θεμεν' ἐξέπλε αν, rem πιπεμίας ivi γαλ c cis τῶ πιλαμ καGχHτης, διήγωσ1 πὰ ω ὰ-' να ἔδαε πατω-ων, γύρκον λὐ ανή-ισἔw - δὲ τώτωκα σκειώσας rim λὸν, δν Asia que τη γρααν. Cur in SAMO DEXICREONTIS VENEREM invocant, an quodn-- -- lieres, cum pra luxu π luxuria libidini indulgerent, Dexicreo Cimculator, piacularibus quibusdam ritibus adhibitis, nsania ista vit Z aut verius ent, quod dicituri Dexirem cum eset nauci ruae Samiuae mercatura faciunda gratia in Oprum navigavit. Eum jam navem oneraturum Henus nihil aliud importare, quam aquam Iust, s illico avehi. Paruit Consibo, multas imposita aqua fluit. Mox cum astum ventorum mentium tranquilinlitas in mari obtinuisset, reliquis mercatoribus oenauclerositu imboranti ae, aquam divendens multum corrasit argenti. Itaque Dea simulacrum a se nominatum dedicavit.

XXII.

CONCUBITUS.

DE Venere Samiorum modo diximus , de Veneris cum An

chist congressu, quem in proposito eorundem, uti ex adj cta Iunone patet, intuemur numismate, paucis adhuc dicem dum. Idem plane trium figurarum habitus etiam, in Iuliorum numisinate prostat: Nec hactenus dubium fuit, quin in honorem C: faris, ex Julo Ueneris Nepote oriundi, Veneris cum Anchise, ut diximus, congressuS, iis adumbretur, adeo, ut de re ipsa, tanquamn

50쪽

-ς 39. ta, laborandum non videatur, potius dispicienda ratio, Cur Samii numismate eam expresserint 3 An ut & ipsi Caesaris Gloriae litarent 3 Atqui vix id egerint eo typo, qui nihil ad se pertinebat An Trojanorum consilluerint memoriae 3 Sed quid Samo cum Troja Dicam quod sentio; Uel hoc numisina iam Thracum est, vel S, i Sam Thraciae decora, ut suam gloriam extollerent, simulq, Romanis adularentur, mutuati sent. De Samo-Thracibus docet Se vius lib. 3. AEn. ad verba, Penatibiu magnu Diu, Deos magnos coelum & terram putari; ac per hos Iovem & Iunonem De Penates a Samothracia sublatos,& ab Enea in Italiam advectos esse, Indeque Samothraces Cognatos Romanorum dici. En Samothraces Cognati Romanorum i quid mirum ergo, si divinam Roman rum originem eo typo celebraverint, qui cognationis Romanos admonere poterat quique simul & Regionis sitae situm indicaret Pαινετ - - μεν ν γάνεἶ δὲ Πριαμοῖο πολς νῆες Ἀχραυν. Inde Ida videbatur tota re Priameia tecta, B Grajum naves. Ida tota, in qua Venerem cum Anchise concubuisse Poetarum assertum , Ovid. in Epist. Phryx erat Anchises volucrum cui Mater Amorum

Gaudet in Ideis concubuisse jugis.

Et quid si Trojanorum etiam cum Samothracibus cognatio in me tem veniat Iasion & Dardanus faues, Strabone teste, Samum Thraciam habitarunt, quorum ille ob peccatum in Cererem, fulmine cum periisset Dardanus, , σκ Σαμw-κης ἐλθων I

profectin in vicinia Ida Dardaniam urbem ad Patruit, Trojanos Samothracum M steria docuit.

Sed ais, in numismate non Samothracum, sed Samiorum n men occurrere, adeoque numisma horum potius videri 3 Responderi posset ex eodem Strabone: Sami nomen etiam Samothraciae olim

SEARCH

MENU NAVIGATION