Barnabae Brissonii ... Opera varia multo quam antehac emendatiora & tertia amplius parte auctiora. Quorum catalogum sequens pagina indicat. Cum locupletissimis indicibus De iure conubiorum liber singularis. Ad amplissimum ... Michaelem Hospitalium su

발행: 1605년

분량: 286페이지

출처: archive.org

분류: 로마

221쪽

166 DE SOLUTIONI B. ET LIB.

mihi valde suspectum este quod ex Paulo transcriptum esti,

per procuratorem sine mandato iace accepto liberare, nec accepto liberari quemquam posse. Nam quo bonum est hic mandatum exigere, cum S absentem, ignorantem,inuitum, liceat extraneo cuilibet sine mandato liberaret Aut si mandatum alii acccpto roondi ius tribuit, cur non tutoribus idem ipsum concedimus, quibus laxissima liberrimaq irem pupillarium administratio madata estὶ Et certe ex glossem te cuiusdam, qui rationem ruris non tenebat, in ordinem verborum Pauli irrepsit Te ea verba, Sine madato,suspicor, eius. modiq; imperitis adiectionibus multos iuris locos foedatos esse non dubito. Ceterum vel uni ex duobus reis stipulandi. accepto ferre licet, cum in uno quoque eorum solida resi- - H i deat obligatio ut unius accepti latione etiam ab altero liberesu ui rario contingatu.Non idem et,qui obligationi adiicitur, per Meeri l. v itti nemo ambigit, cuius persona in hoc tantum aducitur,

o .. . '' ut ei possit. Accepto vero ferri tam debitori quam eius heredibus', S vel uni et ex his potest. Nec alii, quam qui debet, vel qui debitori iure potestatis adquirit, recte accepto sertur. Ac proinde quod filiusfam. debet frustra patri accepto scratura, quia ex filii contractu nulla pater vel naturali vel ciuili obligatione adsttingitur,quamquam peculio icnus in eum p tactor actionem ex negotiis cum filio gestis tribuat b. Nec quasi in rem filii facta interrogatio vires habitura est, e ses-b. cum filio nihil per patrcm adquiri possit e. Acceptum ergo rogare ipsemet filius L. dcbet , cuius persona radices egit , . . , obligatio. Plane qui in aliena sunt potestate, his quoru tulie utracti . sublimi,acceptu rogare post uot ea ratione, qua cetera quo-δε js que his possvndstipulari. Vnde fructuario, vel eum cui usus D.isuis l. datus cste, volcum a quo bona fide possidetur, vel eum qui apud hostes est,uel futurum hercdem seruus accceptum ro- . . D. gando liberare potest. Ex re enim fructuarii viarii bona fi-

: 'ό possit larib strux β adquirereVidetur, dum eos obligatione

' liberat . Iacente vero hereditate seruus accepto rogans, he- l. ho sit i. reditati liberationem quaeritiquae interim defuncti persona sustinens, hereditaria omnia iura conseruati. Sed dc comu-hi.aismis i- nis seruus uni ex dominis acceptum rogans eum in solidum

ohberat . Nam de uni ex dominis noriunatim seruus commu-

e. m.

222쪽

D. de

LIBER SECUNDI S. zornis sti putari, ut ipsi soli adquirat, potesti. Ipsi quoque seruo

utiliter accepto fertur, quod prO.Iulit, tolluntu rq; co modo honorariae, quae aduere is dominu ex ea causa competitisti actiones . Sed non tutori curatoriq; quod eorum fidei cona missae personae debent, utiliter accepto feras Ea enim res inter ipso sinet creditores debitoresq; geri debet, nec alieno semimiterio,vt paulo ante posuimus,ca pediri porcst. P upillo si ρά. sit. san E ipsi per accepti lationcm line tutoris auctoritate libera thtioe in caciter praeliabitur m. Mel: O rem enim citi ne tutore

condicionem sua: ii facere licer . Aut si pupilli copia non est, tutorem ipsum vel extraneum quemlibct creditor adhibeat, a quo uouadi an :mo quod pupillus debet stipulatus deinde mutor. i. t. accepto serat. Hoc enim modo Zc ignoras A inuitus obligatione dimittitur o. EstqI hoc absentium liberandorum causa D.dinia. remedium proditum,Vt a praescia te quod nobis absens debet nouandi animo stipulemur, mox ei acceptum seramus: quo facto uterque liberatur,& creditori rcs perit. Vni autem cXHI., nde pluribus eiusdem obligationis lociis accepti latio facta, Sc iis qui eodem vinculo tenentur proficit r, nisi in eorum perso- LDa iuris impcdimento accepti latio libcrationem parere non possit . Quamobrcm si alteri dumtaxat ex duobus debendi reis conlultui luis velit, pacto cum debet, non accepti latione liberarer . quod ad alias personas quam quae eo copre- hensae sunt, pactum non porrigatur , accepti latione contra D A. a. solutionis exemplo tota dissoluatur obligatio . Sed

ita vera suta tisi uni ex his qui eadem obligatione in solidii ad

stringuntur, acceptum fat, ut accidit in duobus rei ς. Nam iidines 'ociani solidum singuli debeant, eorum uni facta acccptilatiora '

solidam quoquc obligationem tollit At cum hominis pro- ω G, pia mi isor duces heredes reliquit,quia singuli partes tantum d bent , licet partium solutione non liberenturuit deo sit viaia , D cepto latum ii, ceteris liberatio non continnit sed suadum. taxat parte exoneraturis qui accepto rogaueriti. Alia enim o hic solutionis, alia accepti lationis causa est, quoniam quae partis solutionem vitiat ratio eadem accepti lationem partis aeque nonum pedit, ' mox ostendemus. Fideiussori, si acce- ροι. - .ptum seratur, reo quoque liberatio compctet y,ctiamsi re sit t . et

obligatus,non verbis p. Nam quod dicitur Acceptilatrunc 'Π' .

223쪽

168 DE sOLUTIONI B. ET LIB.

tantum tolli quae verbis contracta sunt, eo pertinet, ut acceptum rogare is tantum possit qui verbis teneatur. Ceterum verbis obligato factam acceptilationem,etiam iis,qui in candem causam alio obligationis genere constricti tenentur,

prodesse nihil prohibet. Verum enimuero accepti latione. per fideiussorem ita reus liberatur,si iam ante efficaciter su rit obligatus. Proinde si fideiussori in ea pecuniam accepto,

quae Titio crederetur,ante creditam Titio pecuniam accepto Latum fuerit,quandocumque post cre lita sibi pecunia, a/t. O po Dustra Titius ex accepti latione fideiussori praestita liberati nem sperabit, cum antiquiore accepti latione quam obligail. ρen. D.δε tio eius sit, liberari non possit . Itideques fideiussori sub co- ., tia et dicione ita Oblig to, Vt ad tempus usque vitae dumtaxati

infiVreb. ncretur, pendente condicione accepto latum sit & is ante- . quam ea extitist et,decesserit, confestim, reo recte petet urb.

Nec enim liberatus fideiussor intellegitur, qui nec debuit :quandoquidem ut existens post eius mortem condicio obliasi. 2 2 gationcm propter stipulationis legem constitu cre non po-a cepti t. tuit, ita aliquid egisse nullaesubiecta obligatione accepti latiose potuit. Eadem ratione si fideiussori legatorum sub condicio Hora re nc relictorum accepto latum sit , existente quandocumque post i atorum condicione heres obligabitur,qui cum acce- μ'..in ptilationis tempore nihildum dcberet, ex ea ante liberaris sit. δε non potuit,quam obligaretur 'Nec aduersatur quod Vlpia.

ιι -- respondite, si fideiussori,qui iudicatu solui promisit, accepto

D d. c. fili. latum sit,liberati S iudicatum. Hoc enim ex ipsis verbis cui-i p., vi denter apparet sic intellegendum esse, si post condemnatiose, ui. D. nem,iudicioq; iam sententia finito accepto latum sit. Quod δε μ' superioribus nullatenus repugnat,licet Accursio nescio qua de causa ita videatur. Consequenter videamus,quid ccepto feratur. Accepto serri,ut solui, id ipsum oportet, quod debetur. Consentire enim cum obligatione liberatio debet s, Malio accepto lato,quam quod debetur, impersecta accepti l tio estg. Enimuero post moram a promitare factam mortuus homo accepto ferri potest si , quoniam adhuc debetur, ut Mpeti,&nouari ,3c inconstitutum deduci possiti, perpetuata propter moram obligatione : tametsi is reis exitus futurus Ast,ut in aestimationem hominis reus damnetur,quia iam per

rerum

224쪽

rerum naturam desierit dari posse Non tantum autem inteuon it. m. t.

gra obligatio, sed Sc stipulationis pars accepto ferri potest

siue numerata pecunia, siue certu corpus debeatum. Quin- , etiam hominem aut decem stipulatus , si quinque accepto iserat, partem stipulationis cosumit o,st quinque, aut homi-T Σ' nis partem tantum petere potest.Similiq; modo cum plures t. 3- hominis promissor heredes reliquit,quamquam parte homi Q 'ianis soluta in nihilum liberentur, si tamen uni ex his accepto F βω-. latum sit, pars dumtaxat ceterorum obligationi supererit φ.: ubi Neque enim hic est verendum,ut stipalatori diuersorum ho-ii,M.,'. minum partes praestentur: quod euenire posset, si partium se-p- μ. parata solutione liberatio promis rico tingeret,contra ipsa plane stipulatoris mentem,qui sibi unum aliquem hominem septu. dari stipulatus cst h. Enimuero si quod in stipulatio em de- τψ- ductum est, diuisionem sui natura non recipiat, inutilis erit, i. i ..,--

partis aceptilatio q. Ita promissam praedij seruitutem in par sm ἴ'

tem frustra accepto seras l. V suffructus planh, quia diuisio- , ., 'o nem admittit s, in partem recte accepto fertur,manetq; resi- duae partis usus fructus. Ex usu fructu quoque usus ac pio ferri potest, ut solus fructus maneat. Nam A fructus sitiae vita se . haberi potest .Fundum aute stipulatus inutiliter usum fructui ut & viam vel iter, accepto facit,quia haec iura tantum rei A . o. δε sunt, non partes R: in tantum, ut qui fundum stipulanti dare vos poponderit, vifructu soluto nulla parte obligationis liberetur. Quamquam alioquin partis solutio in elusinodi obli-- ρ .gatione pro parte adferat liberation ly. Quae omnia illa ge-: - 'nerali ratione continentur,quod qui accepto facit, vel rem δε es ,. ipsam, quae debetur, totam vel eius partem aliquam accepto sacere debeat et . Non absimili autem ratione, qui fundi proprietatem legauit, iter adimens legatum non minuit, quia in F ii partem de legato detraxisse non intellegitur . Sed id qui via stipulatus cst, iter tantum vel actum acceptos erendo nihil ν ii. agis. Quamquam enim viae,iter & actus, quasi separatae duae scruitutes inesse vidcantur b, quia tamen in partem viq accepti latio ς, vel ademptio a, nullius momenti est,propter iu-

225쪽

DE SOLUTIONI B. ET LIB.

. . A . ris ipsius ut cum Cato dicam indiuiduitatern,idcirco alten utrum eorum , ex quibus via constat viae promissori frustra ἔ- μ' accepto ferirnus.ltidem nec eum,quit unctum Itipulatus sit,. doli clausulam accepto serre polle Vlpian. ait f non ea quatia, . sibi Accurs. fingit,ratione, quod dolus nondum commistus et v, pacto remitti non po si quid enim hoc ad accepta lationum quasionem dc ante positam regulam pertineti sed quia in partem debui ea cla ulula non consistit, cum accepto sei cnda vel res ipsa sit, vci pars eius. Doli vero clausu am nostri a pellant extremam illam si putationis partem,qua Dolia inalial. naisi ima. abbinc, abfuturum qu esse stipulamurgi velita, Cui rei doliis malus abfuerit, aberici . illud aut illud stipulatus,altero acn ' ccptolato totam obligationem columit. iccni in de huius- p P modi si putatione loquens Paulus , are: Vt o tio te, petitio r.

mo e i. Et quoniam nos huc prouexit Oratio , non cui rei. n is rit alienum, quae de eo loco sentiam, in medium proserre. . Nam quod ad interpretationem corum Verborum artinet, hasisti uia- varietate sita incertiose, Accursus lectores dimittit , quam acceperat. Mihi certe si a Franc. Connano dissentire liceat licebit autem per aequos iudices, cum verum inuestiganti bus praeiudici uiri cui ut litam auctoritas facere non .ebeat ea verba, Pero e acceptilariove, punctis distinguenda, ut quae leparatas species coutineant, censu rim non continen xl siqHi '' ter, quemadmodum ille censet, coniunctimque legenda: qui petritonis verbum quam apte ad accepti rogationem transferat, corum erit iudicorio, qui Iur on sui torum phra-

a. i. ' . ses cogi iras habent. H u quidem Miloudita haec interproia fiasti is satio eis Didio Uero N pctita una re per iudicem quandoq; tot. in oblig. itionem illiunctivam tolli. Nam si Stichum aut Pamphilum, utrum ipse vellet, stipulatus Stichum petierit, D. ii Fia vel ab alio pio chriar Ocio nomine petitum ratum habuerit. si s . . stipulat'Oncm conitimi t Ustri auctores tradunt quoniam O. si suo eligendi potestas post petitionem, id ea acceptu iudiciu eua nescat. Et hanc interpretationem verba ipsa suadent. Nam hiati ad iudiciales interpellationes petendi nomen rcferri soles, adeo lite demum conici atat tuum intellcgitur P.

226쪽

LIBER SECUNDUS.

& singulis in solidum deberi, S: singulos solidum debere,

ideoq; petitione M acceptilatione unius totam solui obligationem dixit id est, siue unus ac ccpto tulerit, siue iudicio petierit, alteri adimi exactionem O. In proposito vero extranem dubitationem est, una re acceptolata,totam sub disiun- ...ctione conceptam obligationcm perimi, quoniam x una parte soluta idem contingit. Nec aliud admittendum censet

Iulian. f si is, qui hominem stipulatus crat, Stichum accepto tulerit. Quod enim, ait iliconuito promissori solui potest,id accepto latum liberationcm parit. Cur ergo, quero, aeque ' o

tota hominis obligatio pacto conuento de uno homine nona reptil. petendo interposito, non submouetur3Nam hoc Paul. negat q. Certe cum simpliciter homine quis stipulatus est, quia tacite actum intellegitur, ut quemlibet hominem soluendi' 'μ'

promistor habeat po testatem, tum uno aliquo homine acce- iata, pto lato tota generis obligatio soluitur, quoniam inuito stipulatori cum hominem solucre promissior potuisset. Qus nim alla ex ea accepti latione utilitas accipi potest,cu nec ad cum hominem soluendum promittor urgeri potuisset Et ita Iulia. sentetia procedit. Paulum vero in ea specie intelleg du cotedo, qua creditori electio copetit, quod euenit si homo legatus proponatui . Hoc enim casu si de Sticho non pe- miendo creditor pactus sit de Sticho quidem efficaciter agere kl. mi, non poterit, alium vcro horninem petenti, pacti exceptio m ur non obstabit.Nec cnim hic superiori rationi locus esse potest quia inuito creditori Stichus solui non poterat Sc ex pactoi hoc commodi debitor capit, quod ad eum hominem solue dum cogi iam,ut antea poterat, non potest. Itaque non dixit

Paul. si hominem teneraliter sim stipulariis. quemadmodum de disiunctiva obligatione loquens ante dixerat, sed si hominem teneraliter mihi debeas, quod sic iuriscatione ductus a cipio, ex legato scilicet vel stipulatione ita concepta, ut aedme electio pertineat. Secundum quae Maccepto lato Sticho ab eo, qui hominem quem vellet, erat stipulatus , S tichum deinceps peti non posse , alium quemlibet hominem peti posse cessante bic contraria Iuliani ratione defende tu Non

227쪽

ara DE SOLUTIONI B. ET LII

sum nescius quosdam illius nodi extricandi causa diuersam pacti δc accepti lationis causam constituisse. Quod etsi in multis verum sit,in hac tamen parte sine ulla probabili ratione inducitur, cum in disiunctiva obligatione, quae iisdem fer re regulis iuris cum incerta stipulatione consistit,acceptilationi pactu in comparari non infitietur. Porro si Stichum aut decem sub condicione stipulatus, Stichum accepto tulerit,dcis deinde pendente adhuc condicione decessierit,decem post euentum condicionis petenti,quq lsola in obligationem peruenerunt,accepti latio super ea re interposita,quae nullo momento debita intellegitur, non pocebit. Accepto autem lata fideiussoribus ob rem iudicatam clausula x ceterae stipulationis Iudicatum solui partes , evanescunt. Illud non du-'' bium simul plures res accepto ferri posse, dc uno eX pluribus vel certis vel incertis contractibus, vel quibusdam exceptis ceteris unam acceptilationem fieri . Sed iam ad accepti lationis formam accedam'.Verbis autem fieri acceptilationem constat. Nec interest quibus, Poenicis an Assyriis, Latinis an Graecis,dum modo sensus congruat,3cvterque velo Art..t. is, per se vel per verum interpretem linguam intellegat u. Hoc ,. ι, vi enim iure utimur, ait Vlpia. o accepti latio iuris gentium fit, , . . Aia adcidcirco quocumque sermone fiat. Quod ab illo antece-d F. sti O, dente,ut consequens,bene Vlpia. ducit. Nam quae sollemnis delegitimi & Quiritum proprii iuris erant, Latina dumtaxat lingua olim utiliter explicabantur. Et vero summo semper Romanos linguae suae propagandae desiderio flagrasse Valerius non dissitetur 1, usque adeo,ut vel in ipsa Graecia a magistratibus sine reprehensione quam Cicero non effugit nisi Latine responsa non darentur. Imperatorem quidem certe Tiberium Graeco sermone, cuius peritissimus erat, ita abstinuisse historiarum monum estis proditum esti,ut monopo

Eum nominaturus prius veniam postularit, quod sibi verbo

peregrino utendum esset: sed de nomen emblematis a lege quam ferebat,reiecerit,testimoniumq; interrogatos non nisi. i- euia L tinc respondere passius sit. Claudium quoque Suetonius eq. is . a Dion chconsentiente refert, splendidum virum Graece pro- . .. uinciae principem,ob Latini sermonis imperitiam non modo albo iudicum erasisse, verumetiam in peregrinitatem re

228쪽

LIBER SECUNDUS.

degisse. Q ramobrem Latinis vcrbis a praetoribus decreta ais, interponi debuisse cu Triphbnino ς,dissetietibus: licet a utis quibusdam interpretibus,censeo. Legata quoque Latine C.LIM . tantum relinqui potuisse Vlpianus auctor est l. Eademq; da in n. taxat lingua tutellas 5c libertates directo dari potuisse argu -'mento est,quod, vijdem Graeca lingua iacere liceret, postea Hiii stam. sancitum reperitur.Nam post translatum Constantinopolingimperium,ubi Greca lingua vernacula erat, Sc decreta Graece pro nutiarie,& testamenta Grece scribi dc legata, liberta- b hi Cmtest,tutellas directo Graece dari Imperatores permiserunt, .ii, quorum de ea re hodieq; extant in Iustiniani Codice Con- tu, Me pium stitutiones. Sed nescio quo modo de spatio dc curriculo suo nostra deflexit oratio, sensimq; siue deducta est. Nunc ad D instituta pergamus. Acceptilatione ea tantum perimuntur, ' π bquae verbis contracta sunt l. Naturae enim conscia taneum est eo genere dissolui unumquodque, quo A ligatum est L . Sic Ih--o. quae conseiisu contracta sunt,contrario consensu dissoluuntur i. Vcrbis quoque ipso iure tolli, nisi quod verbis contra- 3. Q r.etii in est,nequit. Et ideo ut re,vel consensu,vel aliis ex causis ': . . obligato accepto fieri posset, C. Aquilius Gallus,homo iuris nil confiiltissimus,de qui ciuibus suis multa in iure cautim,stipu- ut in lationis formulam prodidit, in quam quae non verbis contra' -. . . Lbictae essent obligationes translatae, accepti latione deinde per- οι eredit imerenturn . Praebet autem nobis ea Aquilij stipulatio certissimum anxiae veterum in cautionibus componendis dili- C.

gentiae argumetum, in qua ne quid omissum videretur, mul- Σ - ,

ta ex abundanti sunt adiecta. In ca ita est, Quidquid te mihi 'is D si ex qu cumque causa. Causa negotium significat de obligatio nem se: contractuq , latius patet. Nam de ad eas obligationum o species pertinet, quae ex dilecto vel quasi proficiscuntur νAdduntur degeneralia verba, Darefacere, quae sine coniun-ππί'ctione proferri solentq, quemadmodum δc haec Vti frui, sic agere, Agi fieri ,Dare legare s, aliaque pleraque. Cic. m. OLsiciar. Arbitrii illum adegit, quidquid sibi dare facere Opor- . l. i - tis. teret,sicut inscriptis codicibus legitur. Nam impressi in hac P parte corrupti sunt. Eodemq; vitio laborans Valerii Max. de eadem re locus emendandus est, in quo sic vulgo legitur: ν--μ. M. Porcium Catonem inclyti Catonis patrem arbitrum chiata ' u

229쪽

DE SOLUTIONI B. ET LIB.

2, 7 Hs Claudio adduxit,ut formula daret, quod sibi de ea re facerex' '. oporteret, legendum enim est, Dare facere. Quae verba in. actionurn formulis usitata Vlpianus sic interpretanda dicit x, di DA Hrb. Vt quamuis soluta sint,pro separatis tamen accipiantur, M si . quodvis eorum sussiciat probare. Faciendiq; appellatione istas o. ab Omnis faciendi causa contineatur, siue soluendi, dandi,nu ver. o. inerandi, iudicandi, reddendi v. Dicitur aulcm interdum Dare facere praestare. E t apud Liuium I in antiquis belli indue l. si ii Ilit cendi sollemnibus, Dari heri solui. Sequitur, Oportet opori

biti ero in diemue: ut non praesentia tantum, sed & quae

ri,.D. . . b. in diem dc bentur,contineantur. Nam priore verbo praesens obli. i. siti tantum debitum demonstratur R: posterius ctiam utrumque comprehcndia. Opoiret,autcm, non ad facultatem iudicis,

o t. γer Vm qui poteli pluris vel minoris condemnare, sed ad veritatem P 2ι. . refertur b . QVarumque mihi reri m tecum aritio, petitio, perse-b L ,rebum cutio. Aitio in personam est,petitio in rem,persecutio ad extraordinarias magistratu si cognitiones pertinet ς. Sensus e E astati. go est, Quidquid actione in persona consequi, vel vindicare, de M. M. vel magistratu cognoscente extra ordinem persequi potes. ZE a.d due tu meum, haec abundant. Ex superioribus enim fa- m. b.ctu. tis intellegebantur. Meum est, cuius vindicandi ius habeo Z.: seu id,cuius proprictas ad me pertinet licet usust ruta D AI . ctus alienus sit ' . Habes, tenes, post ides. Tenere ad factit in re fertur,Possidere ad ius : Habere de iure dominis,& iure pos . δε - . o. scilionis,& mera detentione dicimur s. Ait, Doloue malo. Dota l. D. Aia lus enim pro possessione est: semperq; possidere intellegitur, qui dolo fecit quo minus possideret g. Cetera plana sunt,nec D θ -- . . ih terpretatione nostra planius cxprimi vel ornatius explicari possitiata Ad rem redeuntibus summe notandum est,S iure- --. D. iurando a liberto contractam operarum obligationem rectata e accepto scrri posse,qui ab initio verbis constitit. Idque Pau- is se illis tum sentire censeo, clim ait b, Per iusiurandum liberti inte, po--ψM . sita operarum obligatio per accepti lationem tolli potest. Et haec

ζ' iusiurandi obligatio in solis libertis recepta est . Quod si ci

iar. accepto seratur, qui re, non verbis sit obligatus, ipso quidem iure non liberatur, scd pacti exceptione vel doli que

230쪽

LIBER SECUNDUS. 1i;

subsidium est pacti exceptionis se tueri potest, quasi t Citates

pactione id actu in sit, ne quidqtia in petatur i. inutili S enun mirumque.

accepti latio utile pactum habet, nisi in hoc quoque contra

senium sit m . Valeant itaque ridiculae interpretum de formae vi,

ac materiae vitio traditiones, quos in errorem corruptus Vl- tpiani locus induxit,nobis hodie Florentinarum Pandectarum bcncficio res nutus: ut iam de eo qui dubitet, ipsam legem quae certissima est, se inperq, suit, in dubitationem ad duccre videatur. Secundum haec si emptor venditori acceptum faciat,non potestate accepti lationis obligatio tolletur, sed perinde valebit quod actum est,ac si inter eos conueni Dset,ut iactiter ab altero quicquam reici et n. ideoq; si omni .i i obus integris accepti latio interposita sit, ipsis tamen uire obli M.

gatio tolletur quod ea sit corum negotiorum quae solo conscia su contrahian rur, natura, ut ipso iure contrario consensu diisoluantui 0. Et quamquam ab ali crutra tantum parte ac-ccptilatio intercessit , utrinque tamen obligatio soluetur p: sed hoc,uti dixi,nisi contraria accepto fercntis mens appro D. ubetur. Nam ea ratione inutilis accepti latio vi ac potestate 'v' '.

innuentionis valet, quod in liberationem consenserit, qui . . accepto tu lit. Q i ii sci ens ac prudens nihil valere accepti lationem sic accepto tulcrit, proculdubio pa tus non videbitur, qui cum animum non habuit, cuiusquc in huiusmodi Imm actu ta .i, cogitatio fuit,ut nihil agi cxistimarct q. Nec quicquam facit,quod accepto ferre se locutus sit, cum in pactis i. Dition verba sed cossensum placitumque solum intueamuri: neci ' vel borum ulla vis sit,ia ili obligationis contrahendae animus

accedat s. Qua ratione & cum, qui inutiliter stipulatus cst, cum stipulari voluerit,non constitui sibi, te conlii tuta experiri poste negat ur,quia non ami r O pro co stituentis,sed pro. 3 11 Gonmittendis hoc lactum sit . itaq; ad agentium voluntatem tota haec res rosercnda est.

In diem vel lub condicione accepti latio fieri non potcst,

quoniam, ait V lpia .u olutionis exemplo liberat. Quae ratio, nisi proprius oculos admoueas absurda videbitur Post coim, tib iis asiab condicione solutio fieri , ut ei male in hac parte acce- Pii latio comparetur, sed ea legissententia est: Accepti l io nem,ciunitatam atque ipso iure tolutionis in star liberct,nu I-

SEARCH

MENU NAVIGATION