장음표시 사용
251쪽
'o Men. Cismarii Lib. I Lvadat. Quae res postea , eum in statum Remp. deducit, teste Pomponio 3c Tacito , ut pacis intersit, omnem potestatern in unum conferri. Idque ipse Tullius vel invitus fatetur, eum statum fuisse Rei p. Romanae, ut eam unius consilio atque cura gubernari fuerit necesse. Uerum hac in re arte opus est , atque singulari qμq prii dentia: Ideoque Cicero appellavit Ira λιπι- p μα Π κὰν opus veluti in dirimendis controversiis Caesaris Sc Pompeji. Utinam, inquit, in hae ταλ - miseria Reipublica πιλονιον opus escere , Θρκῶν opus navare mihi liceat, lib. 9. Epist. H.ad Mitio. Et
quid. Balbus in Epistola quadam ad Ciceronem.&κοds Pompeius o Casar conjungi positat,
me satis vixi e putabo. Est πυλι πιλων opus, a duum opus ae dissicile. Sic idem Cicero πολι- κον σκξρ ρ . quaestio politica, quae difficultatem habet. Est, inquit,epistola I .lib. Io .ad t-
vclptis-st in consilium Dranni, si is aliqua de re bona res ex seliberaturus sit. Caeterum ad unius etiam po-Πnafa' tentiam, quae in Republica optimatum formi- milia dolosa est infringendum, arcanum illud quod maguos ab . duis ultirpatum reperio apud Caesar. in magi- Comment. ne duo ex una familia, vivo uir struim que, non solum magistratus essent, sed ne gerunt, quidem uno tempore in Senatu . quamvis eodem etiam hoc ipsum periculo non caret, ut in- tempore. nuit Aristoteles s , Politieorum. Eadem causa Nema- fuit, quare Pompeius Columna , Iulianum gna im- Medicenm Pontificem fieri noluit;quod Pon-peria ab tificatum in una domo duobusque fratribus unafa- continuari, parum aequum ac maxime ambi- milia tiosuin putaret, autore Iovio. Atq; olim apud praescri- Livium lib. I. Sabini, sui corporis regem creariws IH r. volebant. Ne, quia post Tatii mortem, ab βαparte
252쪽
De reanis Imperii. Cap. 13. 8i parte non erat, regnatum, inficietate aqua
possessionem imperii amitterent. Quanquam tegulariter jura publica praescribi nequeant: Praescriptio enim temporis,juri publico resistere non debet, l. s. C. de Fer. pubi. .
. Arcana plebis sophi ara eontra Optimates: se quomodo ingenia Democratica disiernenda sint a parriciu O regiis . Lex Licinia . Lex repetundarum. libera accusatιones . ne plebs penuria laboret.
AT que horum praecipuus usus est in Ari- reanastocratico si atu. Caeterum arcana Dem Dem cratica contra optimates , pener eadem crariea fiant; sed inverso ordine. Ita enim Arist. lib.4. contra Polit. c. I 3. - by mmees serae, προς πωλ' dν- optima
m ν , , O δη se , τοις θ λ -ις eadem, ε δ μύαν τατLM ζημου. In populari autem sa- ordinaru , contra hac, alia excogitant. Pauperibus inversi. enim salaria eonstituunt, conesonantibus ar-que judicantibus;divitibus autem,ac Patriciis, Recenis nullam poenam imponunt. Vnde plebs ad ma-sentur gistratum contendit, inlecta mercede ac pra, quadamnatis;Patricii vero ultro a magistratu abstinet. ex ri- Et lib. 4. cap. s. ω ταῖς τοῖς μ' solete. προις μυδεῖν - πι,τρις δ' δ πηροις In populari statu,plebi mercedem, d vitibus poenam nullam eonctituunt. Quod ait Livius lib. 4. Eo impendi laborem atque peri-- culAm, unde emolumentum ars honos deretur. Luαhis Eadem est ratio circa arma, dc armorum raris usum atque meditationes bellicas, quibus in eirea Democratia cum primis plebs vacare debet. armoris
Respublica enim, teste Aristotele, est eorum, Uum.
253쪽
82 Orn. CDpmarsi Lib. I Limp r iiii arma possident: quae omnia ex superiorire pῬ- bus intelliguntur. ἰήι re ct sunt & alia occulta considia inImperio po- η ip puli. Permagni enim interest in Democratia, pr Iς in eos imperare , qui δc populares sunt, Sc pr
ms sentem Imperii statum amant. Qui distinctet'm μ' discerni possimi in Historia Romana. Namma' stante Repub.boni Aristocratici fuerunt App. z Umq' Claudius, Coriolanus, Furius, Manlius, Caeso. κ' i te Contra boni populares fuerunt, &velutim
Hsi mi gistri plebis, Servilius , Tit. Quintius, Mene-psi' nius , sicinius Virginius, aliique. Hos Iiben-,' R p ter plebs in magistratu videt, illos Patricii:
ηρ Quibus adde tertium genus eorum, qui re-
ηρ γ gnum assectabant, quales erant Melius, &refert Manlius. De Manlio Livius lib.6. Vir, nisi in pus 't eisitate libera na m esset, incomparabitis. Sed GV se & alia hue resero, quorum familiam ducunt et Lex υaleria, de qua Halicarnasitus, & Livius
p sit R*- & leae Lieinia, qua cautum fuit, ne quis: '' a civium plus possideret, quinquaginta jugς- Τη-- rum. Ideb Τribuni plebis ad Patricios : B N L derentne postulare AEt cum bina Iugera agri ple-ς Vt 'bi Loiderentur, ipsis plus quingenta jugera ba- lcria bὸνὸ lieeret 3 Leae repetundarum: Id quod iden- β p tidem ntonuit Aristoteles in populari statu, x rationem rerum gestarum a magistratu sae- penumero petendam esse. Quibus adde popu- Pitcre lares leges, popularem educationem , liberas V accusationes, quae veluti arma fuerunt plebis I μ μ Rom. adversus Patricios. Sicut enim illae ca-r ltimniandi artesReip .perniciosissimae sunt; itas accusationes liberae maximum in Republ.
rut εne, usum habent. Id tradit Livius lib. I .ra exeuu- PF la tem, inquit , Coriolanum e curia impetus faris ος esset, ni peropportune diem tribuni dixi t. cusatio. Vbi
254쪽
De Arcanis Impersi. Cap. I 3. 83
Vbi ira est suppressu, si judicem quissue, se
dominum vitae necis, inimici factum υidebat. Aliud est enim calumniari, aliud praevaricari, aliud accusare: quod docet Cujacius in ob L .f. O io. Et vide hac de re duos prudentissimos . scriptores ac populares, Machiavellum &Amimiratum. Ac tamen recte monet Aristote V' les in populari statu magnam poenam consti I' 'μ' tui oportere iis, qui crimen alicui sternere in tentaverint . In primis autem iis, qtti in Re Publ- populari imperant , cavendum est , ne Τ Plebs penuria laboret, neve cogatur a diviti si huβ opem petere, iisdemque se summittere. Ita sc enim primoresRomani usi sunt occasione an 'μ' 'nonae , addi sibivendam tribuni e iam potesta tem. Deinde opera danda est, ut divites & nimis potentes per vectigalia, tributa, aliosque pς' Occultos, sed legitimos sinus emungantur, ωρ π adeoque semper maneat penes populum & ' ρ Potentia, & summa aut Oritas atque majestas. 'μ
sufficere C P U T XI V. plebi.
Arcana Democratica contra regnum . Lurare
neminem passurum regnare; bona regia diripere; des ruere domum ejus qui regnum a sectat; Regum imagines abolere; memoriam damnare; statuata frangere. Innominabiles. Imperia non prorogare; cavere inte tina becia, ο δεναs Eerumpublicarum .
Dium maximum periculum est iu po rcanapulari flatu ab iis, qui vel animi mobi D mst
litate novis Imperiis student, vel do Crotic minandi libidine ipsi imperium aflectant .Haec ἔφυς est natura mortalium, non contentum esse V praesenti statu . Qui in libertate vivunt, reia tocria
255쪽
t m. cismarii Lib. II. q/ gnum exoptant; qui in regno, libertatem. rauest nullo contenti itint Imperio, nulla Rei-V ἐφ publicae genere . Qui vix dum hodie unum p experti sunt, cras aliud aflectant, quod postri-sη ς' die identidem evertant: adeo ipsos quid
Iudaeos non potuit non poenitere recuberatM Tot u libertatis. Exod. I 6.
si 'l' Contra huj iisdemodi reperta etiam sunt areana consilia stabiliendae libertatis. Qualei ro'G-ill a Bruti, qui omnium primum, avidum ς ους ς novae libertatis populu1ν , ne postmodum fle-pυ ἰ- cti precibus aut donis regiis pollet, jurejuran-
nemi- adegit, neminem Romae pasturos regnare,
nim posatioque bona regia diripienda plebi dedit,
Dr m ut contacta regia praeda , spem in perpetuum regu re' cum his pacis amitteret, Livius lib. 2. Idemsqna re - . satu esse sanguine Uus expiatMm,nisi At diri tecta parietesique, intra qua tantum amentia pς φ eonceptum esset, dissiparentur , bonaque conta- αδεε preeiis regni mercandi publiearentur. Iub
di re, re itaque quastores vendere ea bona, atque in LMq ge publicum redigere, domum deinde, ut monu-
qn mento area esset, oppressa nefaria spei dirui e Frm re reinplo justiit. Quod etiam mansit sub Impera-TIων toribus . Ita in lib. i.tituLU. De pac. ten. Bo-ηρ m tis ejus publicentur, O domus eius destruatur. O re Pulchra certe ratio confirmandi plebem alias 1 μ' inconflantem , dc vento mobiliorem. Hs Quo nomine A dui, ut refert Caesar I .debeia stanti A Gassileo, profestionem suam adversus Gallos imagi' lege eonfirmarunt. Eandem ob causam nemiane abο-ni in Republica Romana licuit Tyranni ima-orri ginem habere . Ambros. i.om. Si Dranni alia
Memor quis imaginem habeat, nonne obnoxius est dam-Nam eo- nationi Adeoque memoria tyrannorum, eorum diι rumque qui regnum affectaverant, damnaba
256쪽
Deo reanis Imperii- Cap. I . 8stus. Nam postquamManlius regnum affectas- mnare. set,gentis Manliae decreto cautum est, ne quis Imagia
deinde M. Manlius vocaretur . Et Cicero ΙΑ. nessea Philip . CUM totus consulatus e F ex o muram gere. monumentorum memoria revulsus. Et hi in jure
Canonico dicuntur innominabiles; sicut &statuae eorum frangebantur: Iuvenalis, Frangenda miseram funestat imagine gente. Quibus artibus & plebi regnum invisium redditur, dc regni memoria perpetua oblivione
Praecipue autem illa imperiorum diuturnita Non tas atque prorogatio, in populari Republicanere usu periculosa est. Quod ait Livius lib. 4. Liberim diutum
ris magna cusoria eris, si magna imperia diu- na turna esse non sinas, O temporis modus impo-peria natur , quibus juris non potesF. Et libro f. clarius : Triennium , inquit, O sex mensis , ultra quam tieet . milia lege, censuram geram , ct
sim geram, hoc quidem jam regno simile eLE. Et lib. s. de Decemviris: Idus Maja venere nullo subrogatu magi ratibus , privati pro δε-
eemviris , neque animas ad imperium inhibendum imminutu, neque a peciem honoris in gnιbus prodeunt, id vero regnum haud dubie videri, deploratur in perpetuum libertas. Quod quidem proprie sophisma non est. - . Est tamen occulta de necessaria ratio conse ' μ vandi Democratiam, quarum aliquoi alias .
vide apud Aristot. in Polit. sicut & illud, ea vendas esse inprimis in hae Republ. sediti V nes ac bella civilia,quae componi viae positat, ' nisi Imperio ad unum devoluto. Quod Taetiar XV mrus de Augusto refert, eum, Rempublicam,p discordiis civilibus fessam, nomine Principis 't sub imperium accepisse. Quare scriptor qui V rtς ς
257쪽
ῖς Orn. Dpmarii Lib. II. dam Gallicus hujuscemodi bella civilia ex Plutarcho, ni fallor , appellat dolores, sive ut Graeci vocant οὐDως Reipublicae parturientis magnum aliquod regnum. C P V T XV.
rcana regia,sive . Arcana. Imperii contra plebem . προφα τῖν ac titulum excogitare occupati Imperii, colorem quarere. Lex regia, Ave lex Imperii. Lex Valeria. Donatio Con-Itantini . Sol manni praetexitu ad occupandam Romam. Veneri quomodo stat Domini
HActenus de Aristocraticis & Democraticis Arcanis.De regiis vero, quae Corne-
Ilus Tacitus appellat reana Imperii, qη frustra apud Aristotelem quaeras.Itaque operet precium me facturum puto, si quaedam etiam ex Scriptoribqs aliis excerpsero, quae latent,&vix ab ipsis autoribus exprimuntur:tum quod id a nemine hactenus factum est, tum etiam quod id maximum in Principatu usum habet. A que enim dissicile est, atque haud scio an dissicilius, populum natum libertati, cujus, ut ait Iovius, dulcissimum nomen est, ad regni leges cogere atque assitefacere. Quo majori opus fuit prudentia illis , qui libertate plebi 'repta, regni sundamenta valida jecerunt. GDνὸm Cujus rei multae sunt artes; qualis est illa :O tita ςxcogitare praetextum, sive Npαι occupatitari Imperii. Vride Sallustius appellat legitimum auarhr. Imperium. Veluti de Romanis in bello Catili ..hia, nario Imperium legitimum, nomen Imperii r si iri gium habcbant. Tiberius certe famae dedit, ut ρὸνii. Vocatu ςlectusque Potius videretur, quam per uxorium
258쪽
De reanis Imper i. cap. I s. 87 uxorium ambitum & senili adoptione Inrepsiste. Idem de Nerone Seneca in Octavia:
Licet ingratum Dira pudeat munere matris me Imperium cepisse. Ementia
O octis. Pleraque enim regna vi & bello , nonnunquam per scelera, occupantur. Qui titulus quandoquidem invidiosus est & violentus; consultius est ementiri Imperii Leges,&SCta, vel fallem invitis extorquere , quae postea, Omnibus aliis postpositis , sola, & Ueluti ανιγμοῖς magnifice ostentaturi, οπως , ut ait Xiphil. Mηδεν δοσεως πινορ hoc est, ut omnia habere videantur concessu populi. Sicut etiam, in contractibus privatu color quaeritur,
ut ait Iulianus lib. I. b. de Scio Maced. Quo certior sum legem regiam, quae de Imperio Principis lata dicitur, quave populus ei, dc in L η
eum, omne imperium siuum & potestatem g o G concessit, ante Uespasiani imperium nullam imperio fuisse, vel si fuit,aut emendicata est, aut vi e torta, quicquid alii sentiant. Veluti Sylla , fretus exercitu ac legionibus in urbem admissis, Dictatorem se in annos quinque lege Valeria creari jussit. Quam ta- Exemmen legem M. Tullius negat suisse legem. Sic pla eora Augustus consulatum vigesimo aetatis anno qui vi invasit, admotis hostiliter ad urbem legioni- imperi obus, missisque qui sibi nomine exercitus de- oec
poscerent. Cum quidem cunctante Senatu, pant. Cornelius Centurio princeps legationis, rejecto sagulo, ostendens gladii capulum, non dubitasset in curia dicere: hie faciet, si vos nore feceritis . Tranquillus in Augusto. Et Colaius Medices post Alexandri caedem Senatum Flo-' rentinum
259쪽
88 Arn. cismarii Lib.I LG m rentinum coegit, ut se perpetuum ducem de Me- crearet. De donatione Constantini, nemo est dice/. tam bardus, quin idem sentiat: Sc erudite nu-Πona- per hoc, praeter doctis. Hottomannum, oste dit Gentiletius in Apologia. Quin etiam inge-co' n-nue , O α ελως, ipse Pontifex Paulus III re . rivi ea- spondit, quaerenti de Iure Pontificatus, totque dem ra-Principatuum titulo . O te , inquit, hominemrio O stholasticum, se omnium rerum ignarum, qui Imperii imperit1M quaru , quo ama tot anno eontra Ponti z- omnium vim p s demus, ae ferro defendimuι. eii. Eandem fraudem fastiis est Solymamus; R Turca- mam ad Ottomannos pertinere, propterearu pra- quod a Constantino, in praeiudicium lucces. textus in forum , alienata sit. Veneti certe Dominatum occu- maris non alio titulo se obtinere ,publice pr panda fessi sunt, quam bello Sc victoria: ut constat ex Roma, arguta ex ingenua responsione missa ad PomVeneto- tificem. rum ιn c P U T XVI.
ti, perio . ,Ἀμν semper deliberat. Ingerens se su spectussit. Bias inepta recusatio. υide Adem ratio est infatuandi plebem , quo- experira Maties ii, quibus imperia & dignitates de-Impe,Va mandantur, ita la fingunt atque compo- cum δε- nunt, ut videantur inviti illud agere, quod amanda-gunt . Graeci eleganter appellarunt icκισμων, rure3Ma- Rb Acco issa, quae quod cupiebat, curiosissimes in υiij recusabat. Cujus rei duplex ulus est. Nam hac suseipia recusatione cum aliorum sententia elicitur; νὸ. Wra, quod de Tiberio relari Tacitus , eum adrn- eeis rrusticiendau proceram υoluntates, induxisse mi. dubitationem; tum plebs magis magiique a C-Eim si se itur ad rem, quam inteniuit, efficiendam.
260쪽
De careanis Impersi. cap. Iς. DIda It Livius lib.6. Licinius inquit, Sextiusque mula
eum tribunorum plebis creandorum indicta co-tionis mitia essent, ita se gerere, ut negando omnia, sibi duplex
velle continuari honorem acerrime accenderent usu no-
ad H,quod di mulando petebant plebem. ratur. Quam artem egregie calluit Augustus, de Mugu quo Tacitus I.Annal. eum specie recusanti fa- si ingrantissime cupiυisse e & de Tiberio idem Ta- isa re, citus Ambiguus imperan Gedc Suetonius. n- peritia. dem, inlati, quasi coactus,o quarens miseram se onerosamsibi infungi servitutem, recepit imperium, nec tamen aliter, quam ut depositurum
se quan 'quespem faceret. Qualem dubitati
nem etiam belle finxit Otto Imperator fa-Et Otto inctus: qui, teste eodem Suetonio quas raptus de vis Impublico , cto Uere Imperium vi coactus ge-perato-surusique, communi omnium arbitrio palatium m. petiit. se hac arbiter: Nolo,quod cupio,statim tenere, me victoria m; placet parata . Eadem arte Ioannes ille Basilides Moseoviae dux, tisiis suisse legitur.Talis autem Theophra- ccissio ελον dicitur . Ita enim in Characteribus: mis imta Micquid agit eaυillator , clam id habet, ct seproba- adhuc deliberaturum dicit. Vnde etiam lege tus.
cautum est , ne magistratus, eos tutores crearent , qui se ipsos volunt ingerere ; quive, ut
creentur, pecuniam dant.Hos enim poenae obnoxios esse promulgatum est l. 2I. D. de tutor.er curat. O l. 26. D. de procurat. Non ferendus
esἱ procurator, qui sibi adstrit procurationem et nam hoc ipso se pectus est, qui operam suam ingerit invito. Hinc Alexander Imperator dicer solitus est invitos, non ambientes, in Rempubl. collocandos esse . Et vel ob hanc causam huiuscemodi accismum finxerunt primi Imperatores . Circa '