De arcanis rerum publicarum, iteratò illustratus A. Ioan. Corvino Ic

발행: 1644년

분량: 732페이지

출처: archive.org

분류:

231쪽

copiam sibi dari Reipub.a qua tamen abstinet propter negotia privata , quorum homines magis satagunt, quam publicorum, quod ait

Tacitus lib. i. Hist. Magnitudine nimia commu-ntum curarum expertem esse populum . Et ibi dem, Priet/ata cuique stimulario, vile decus p ublicum. Patricii vero ac divites, qui nonnunquam id Diaperio suo exercendo remissiores sunt, Rempub. administrare malunt,quam pecuniaria poena puniri. Vnde quod in rem est Reipublicae utrunque fit, hoc est, patricii in administranda Republica industrii sunt, &plebs ab imperio lubens abstinet.

- Hanc.artem, parum abfuit, quin animad-

vertisset plebs in Republica Romana. Q Iare Tribuni plebis apud Livium ajunt lib.4.Fra

' ρομ Lmprosecto in re esse, O Sempronium comitii V ' pli artis adbibusse, 'quam Dei. Caeterum iis qui Rempubl. administrant, a comitis im-- puno se subducere non licet. Id enim potius . est δυνα ν,quamu&ςων. inio nomine Sylla 'in' a Valet io Maximo. lib. . appellatur campiDV ' mium.Ideo Tarquinius, cum Latinis indixi Ly. set comitia , se tamen non stitit, meo judicio, 'λη exemplum esEt suae in Latinos dominati nis & praerogativς. Quam fallacem superbiam

madvertens Turnus Herdinius, suasit Latinis , ut quoniam Tarquinius se non si1leret, domum abirent , neque magis observarent

diem consilii, quam ipse qui indixisset observaret. Idem etiam notat in Antonio Cicero in Phili p. Antonius, inquit, edixit, ut adesserfnat in frequens, ipse vero non adfuit. In libera enim Republ.jura comitiorum omnes eos adstringunt,qui Reipub.praesunt: quae causa esse videtur inter alias, quod Caesar Tieviros, quod neque

eomitius nonstiterit

in quo sicces

232쪽

De Iure Imperii. Cap. s. ςIrieque ad consilia veniebant, neque imperio parebant, pro transfugis habuit. P U T IV.

. inplebi liceat renunciare Magistratui: Patricio vero non liceat. Sophi a Romanorum a versius p. Claudium. Magistratus summum Imperium non ea e ac tamen de eo magna sunt in Republ.certamina.

ARistotelis & omnium Politicorum sen tentia est, magistratus ossicium non U tum tribuendum esse volentibus, sed Zest τ' nolentibus, si digni sint, duabus inprimis de 'ς μ' causis: Prima est, quod haec reculario plerum Q '' que ilicola est , veluti Tacitus de Augusto ex '--Πt

Pressit, eum specie reculantis flagrantissime cupiisse. Deinde, quod id communis Reip. lus p Olbalat: adde quod plerumque ii, qui ho--' nores sejiciunt, eorum dissicultatem atque o Τερμης nera sensistunt.& vel ob hanc cauiam elige di sunt, vel retinendi. Id observavit Galba , de atro Tranquillus: Existimabatur, inquit, Sena -- . . toria ct equesriae Oseia biennii spaei, Giὸν p 'minaturus, nec daturus nisi insiluae recusn-Υ μμ rib- . Contra hanc regulam in optimatum 'm Re

Republica indulta est plebi licentia renun P V . clandi Magistratui. Cum enim ex plebe ma MM gistratus fiunt,autore Livio lib. . ibi non vultast xμ gari modo cum infimis communicatur, sed ς' η prorsus aufertur a primoribus ad plebem μη

summum Imperium. Idena lib. 7. Dictatore obstinato, tollere potius totum e Republ. consula-Vm , quam promissuum patribus ac plebi facere. Quare tribus ex plebe creatis tribunis consulari potestate, idem Livius lib. s. ait; nomcommunicatum modo imperium cum plebe .sed

Diuiti so

233쪽

Optima

antibus poena dicenda

sti Orn. Dpmarii Lib.L I. prope amissum summum Imperium . Caeter quin hac renunciandi licentia plebs, dc imprimis illi qui pauperes sunt, sepenumero a magistratu abstinent, quippe qui plerumque cum oneribus conjunctus est .. E contrario , ut optimates Rempubl. obtineant , poena illis dicitur, qui magistratui renunciant. am rem facere ad praesente Rei p. statum conservandum, unicuique liquet. Huc refero sophisma illud Romanorum adversus Appium Claudium ; qui petebat prorogatio-

'nem Decemviratus. Itaque Patres comiti qrum illi habendorum munus injungunt. Ars hae erat, inquit Livius lib. 3. ne emetipse creare

posset, quod praeter Tribunos, ct idipsum p sta

mo excmplo nemo unquam fecisset. Sed enim dices,magistratum summum Imperium non es e. Summum enim Imperium liquid excelsius est, ait Taciam s. Annal. terum in Republica maxima ratio haberi debet ' ejus quod paulatim repit. Latet enim inquit Aristot. lib. s. Potit. corruptio , quia non tanta apparer. Et eodem libro : per negligentiam, i quit, mutatur satus Reipublica , cum ad potesates a sumuntur illi, quipraesentem Reipubl. statum oderunt. Et Demosth. 4.Philip . βuemadmodum in privata, se etiam in Republ. de dia ct seordia quotidiana, non in gula sa-rim, ut quidque es uegtictum,sed in summa rerum apparet ..Ac tamen de magistratu obtinendo semper maxima fuerunt certamina; adeoque , teste Livio lib. 2. disrahitur lavr rurque Regpublier magi ratus, magiaque quorum in manu sit, quam ut incolumi sis, qua-

234쪽

De M. eanis persi. Cap.s.c P V T V. Immunitas plebsi a Iurisidietione. Plebs tantum sui rationem haberi cupit. FAdem est ratio jurisdictionis . Magistra- Nee ad ius enim est, qui deliberando, sive, ut de-juri di- finit Cujacius,juridicundo & adsidua ju- ritionemrisdictione servando, praeest. Quicunque ergopita a

magistratus est, Iurisdictionem habet: at non mitten- . contra. In jurisdictione enim summoen impe- Δ.rium non est. Veruntamen jus dicentis, ut ait Vlpianus amplissimum est; adeoque Patricii Romani plebi aditum ad consulatum conce-srattiadere noluerunt, Risi invicem impetrato a ple- jube de Praetore uno, qui jus in urbe diseret, ex riseripati ibus creando. Livius lib. 6. Imo ipse Tibe- ctionis rius Princeps, imperandi scientissimus, pa- collatio. trum cognitionibus non satiatus, judiciis adsidebat, multaque eo coram adversus ambitum & potentum preces constituta. Vbi Tacitus: i d dum, inquit, veritati consulitur, liber- ctionemias corrumpebatur ; hoc est, dum juridicundo ct m operam dat Tiberius , imperium populi R perato-mam occupat. Veritatem enim pro justitia u- res rasurpari ab aliis annotatum est . Imperatores puerui. nimirum non contenti ipQ jure Imperii, cognitionem etiam & Iurisdictionem in se rapuerunt ζ ut videre sit in Suetonii Nerone

cap. LI.

Patricii ergo qui imperium obtinent, non facile ad Iurisdictiones admittunt plebem. Quod ut sine periculo fiat, legem serunt, qua pateticii ac divites puniuntur, nisi pollulatijus dicant, de quidem severer, plebei vero non puniuntur , vel saltem leviter: eaque lex

lim filii Charondae. Qua fallacia soli patricii i

Di ili oti by Cooste

235쪽

64 Mn.M. Cismarii Lib. tactua regnum judiciale obtinent, exclusis plebe is. fallacia Quare quibusdam in locis , teste Aristotele, a remio nomina edunt :quo facto, qui se a Iudiciis sub-1udLia- trahit, in maximas poenas incidit. A quibusti plebs poenis ut securi sint plebej ii non facile nomen

arcetur. 1 minter ordinem judiciarium profitεtur,2 impune emanet.Vnde fit, ut patricii S: divites sammam Reipublicae obtineant vel inviti: hςc Natura est enim paucorum potentia, ut definit Arae plebs teles tib A. Polit. es.s. Caeterum ea in natura quo ui plebis, ut tantum rationem sui haberi velit, rautum qua impetrata, reliqua transmittit. Arripue- rari rat plebs Romana jus creandi magistratus:ubinem ha- Livius lib. . Plerasque haud dubium erat crea beri υμ turos ex plebe seditiosi Fimum quιmque. Verum

sit, retia enimvero even m eorum comitiorum docuit, qua alios animos in contenti ne libertatu dignita-

trans risque esse, alios secundum deposta certamina mittat. incorrupto judicio esse. Tribunos enim omnes patricios creavit populus,coutenrus eo,qu dratio habita plebejorum est. Sic Romae ingens nil certamen rei Agrariae. Sententia tandem

Fabii fuit, T. Quintii dii iii & auspicio agri

capti priore anno aliquantum a Volscis esse. Metium propinquam, opportunam & mafltimam urbem, coloniam deduci pcsse. Ita sine querelis possessorum, plebem in agros ituram, civitatem in concordia fore. Itaque jussi sunt nomina dare, qui agrum accipere vellent: ibi Livius : Fecit statim , ut sit, fasidium copia, adeo se epauci nomina dederunt.

236쪽

De Arcanis Imperii. Cap. s.

Vt plebi liceat arma non habere . Ius armorum. Crimen sumptorum armorum .. Armorum positio. Armamentarium Romanorum. δε-netorum QArsinati.

IVs armorum , ut d xi libro primo, non est privatum, sed publicum . de quo est lib. N ς μ'

ferre, nisi milit ii, non licet. Arma intellige βρος Omnis generis, inprimis illas maehinas susiles, i ς ζ' 'quae privatis interdici debent: quales hodie sunt Bombardae , Colubrinae, Salamandrae, Basilisci, Selopi majores, Crocodili de arcus

perforati , sive rquebusis , qui ad murorum demolitionem usui sunt. Quorum possessio ejus est, qui in Repub.si immum imperium O, istinet. Ideo Arist. 2. Polit. 8. - ἔ ως οπλαγινονται ,. ρ δῆλοι τ ι απλα κἀκ μνων. aeui Grma non habent , ni serui eorum , qui ha - . bent. Et lib. 3. cap. s. in Republ. illa pars potentis '''sma est, in qua robur belli consistit, se qui sunt in possessione armorum. Quam ob causam rusticus arma Uel lanceam portare, ves gladium prohibetur, tit. 27. Feud.2. Depa c. ten. Qua in pire Romani in primis religiosissimi fuerunt. 'Quinimo in seditione servorum, ne quidem

armare plebem voluerunt , propter dubium m canimum plebis. Dant tamen arma, inquit, Li vius lib.3..uon vulgo. Hinc Minucius Melium taccusat, de sumtis armis.Tela . inquit Livius nlib. . in domum Melii conferri, .mque conciones domi habere. ac non dubia regni consilia inii e. Nam, qui privata autoritate arma su-niunt, hostes Reipubl.judicantur. Hinc Tacit. I. Munal. paratum ab adolescente privato emercitum

237쪽

ercitum.Et s.Annal. Sed non arma, non rerum

novarum studium,sed amores juυenum, O pudicitiam nepoti objectabat. Quo mod o hostes in potestatem redacti , arma ponere jubentur. Livius lib. . Dedi imperatorem, arma poni ju--r bet. Et lib. s. Faleriorum legati ultro; Mittite,r pq a junt, qui arma,qui obsides, qui urbem paten sti'si' ribus portu aeeipiant. Et Caes. lib.1.de bel.Gallis gημm Obsidibus traditu , omnibusque armM ex oppidos h eoliatu , eos in fidem recepit. Et Tacitus Histor. μ' η' publiee, inquit, armu mulctati. Et Gunterus lib. T. rmas victori, eastellas plena relinquens, Nudus ad hos item misere eompeliitur u

In Republica igitur optimatum, arma habere oportet,& nisi habeant, puniri;plebs vero im- . conve- pune armis carebit. Quin etiam patriclos ar nispa- mamentario instructos esse convenit, quale tricio/ iuit Romae, cujus meminit Cicero pro QRa-μrmam bitio, & quod Coelimontio continebatur in menta' regione secunda , ut videre est in Notitia u- io esse triusque Imperii; quale etiam est Venetorum instru- instructissimuni Armamentarium , quod rust , sinati vocanto Ac tamen sub Imperatoribus illustribus viris, quorum explorata fides erat,

usus armorum concedebatur, I. ult. C. de prap. se . cubic. Cum hoc adimpLndum eorum des-derium, O ad i. Allius lasonem reoicere videatur, ut ibidem ait Imperator Anastasius. Et intit. depac. ten. ct Uus vivi. Q. Mud. lib. 2. Miles

ad palatium Comitis ferre arma potest, rogatus a Couite.

238쪽

Vt plebi sieeat ab amorum exercitio abstinere; se παροδυς atque eum disinctione: an expediat cives armis exerceri. O tes patriciorum o Principum. Equitatus Romanus O Tur- eicin. Ludificatio M. Rutilii, o Germanici, in componenda seditione.

Controversum est inter Politicos, an expediat cives a nars exerceri: de quo dis sentiunt magni viri. Milii constat cives, ν si a naturassint seroces & Imperii impatiem si ' ς'

tes,armis itastructos ac manu promptos,facile rebellioni operam dare, dc viam 1eperire ad s*ςr Imperium. Quam ob causam Cretenses, cum Vm multa servis permitterent, soIum illis vetue-t tμr runt armorum usum atque possessionem. In Mistocratia certe eos, qui primas tenent In Aria

in Republica armis exerceri oportet , indictooeraria gravi poena, ni id faciant: plebejis vero impu-e edit ne ab armis abstinere licet. Hinc fit, ut illi ar- exereeretem militarem addistant,& plebem facile ser- eos quiro a Republicaprohibeant;hi vero, otio de lu-primvixuria torpescant. Hanc ob causam Patricii in Rep. apud Romanos scientia ni litari instituebAn- tenent. tur, & inprimis arte equestri. Ideo Valerius

Cosad EquiseM. I te,inquis, venestrastate virtute peditem ut honore atque orine prσ-

statis Et Perseus ille apud eundem Livium, E-

gustes Romanos appellat Principes Iuventutu, Seminarium Senatus; inde lectos in primum numerum consules . inde Imperatores ereari.

239쪽

De Iure Imperii. Cap. 7. Admirates contra Mach: avellum;& ego quaedam ex Sorantio& Bonfinio annotavi ad Ta

Habetque hoc locum non tantum in optimatum Reputa. verum etiam in Principatu Et in circa Regum liberos . Quo consilio Caesar Princi- Octavium ad imperandum exercuit , Omnia-patu que docuit, quae convenire videbantur ei, Regum qui summum Imperium occupaturus erat. liberos. Dion lib. s.& Tacitus de Druso, filio Tiberii: Ne multo, inquit, pose Drusus in Illyricum mi , est, ut suscιret militia, studiaque exercitus pararet; simul Iuvenem uniano luxu lascivientem , melius in eastris haberi Tiberius.' faue rutiorem restatur , utroque filio legiones obtinente. Patriciorum enim atque nobilium propria certe esse debet scientia militaris.

QiIodTacitus de Agricola refert,eum in prima 'Scintia juventa studio flagrasse Philosophiae, ultramitia quam concessim Romanis ac Senatori;ni pru-

ώr3 δε- dentia matris ineensum ac flagrantem ani-betes mum coercuisset. Addit igitur Tacitus: Prima prσri u eastrorum rudimenta in Britannia, ct c. Relictapstri- enim Philosophia, statim 1 cientiae militari

crorum operam navavit.

His adde scientiam civilem, studium dicendi , & historias; quibus artibus patricii taciter

praestant vulgo. Ac tamen nescio, cur mihi ad bellum etiam placeat Marius ille de quo Salu-Cr 'Uto Reipiabliea doctu, sum; hostes ferire, pr dia urμm agitare, nihil metuere nisi turpem famam,is mem ct aesarem 1κxta pari,humi requiescere. eodem tempore inopiam ct laborem tolerare: baec

240쪽

De Arcanis Imperii. Cape 7. Gatque alia De endo.majores nostri Rempubli- eam celebrarunt. Haec ille de Mario , quantumvis homine novo. Ac quidem plerumque' μ ita fit, inquit Aristoteles s. Potit. eupire nono: Gubernatorum silii deli iis operam navant, tenmiorum vero 'mua , atque exoretriis ' HI militaribus. Itaque O volunt magis, ct possunt 'res novas moliri. Porro hisee non dissimilis est

ludificatio illa M. Rutilii, Cos Romani. Hic, cum milites Romani de Capua oeeupanda si se is

clam iniissent consilia, exercitum purgat mis. si sionibus turbulentorum hominum; aliis eme- p r rita dicendo stipendia esse; aliosgraves jam ἀta re aut viribus parum validos: quidam in eam-j g 'meatu mittebantur, singuliprimo, dei,dὸ O μης

cohortes quadam per deciem etiam militarium usuum, cum alia alio mitterentur, magna pars ablegars ; quam multitudinem Consul alter Roma , Pratorque, alias ex aliis gendo moras, retinebat.HIaceundi licentia milites, ignari ludificationis, fracti sunt. Ideo dicebant,

nerυos conjurati. nis ejectos eqs.arte Cons lis. Sic Germanicus, veteranos seditiosbs in Rha tiam misit, 1pecie defendendae provinciae: cmterum ut avellerentur castris trucibus. adhuc, non minus asperitate remedii, quam sceleris memoria. Idem Tacitus I. Histor. Longisspa- rc riis disicreti exercitus, quod saluberrimumarat. νώ P

Aliquot alia arcaua siphismata . Intercessio norum Tribunitia pro Patriciis. Hibernaculorum a e ad callo. . Agrorum divisio. Coloniarum δε--pDduct o,cte. Sedes servitutis. bem FAdem ferer ars tat Patrum Roman apudLLrum adversus plebem, in intercessione νium.

SEARCH

MENU NAVIGATION