장음표시 사용
281쪽
ut Rex , sive Princeps lalvus sit atque inviola
bilis. Ex quibus omnibus apparet, parum harum rerum intelligentes esse illos , qui haec arcana dominationis cum iis, quae appellantur jura imperii confundunt; quippe a quibus multis modis differunt. Primo enim jura imperii, ut )cutio antea dictum est , sunt unum S idem, neque variant pro Rerumpubl.varietate. At vero donorum arcana alia sunt in Regno, alia in I Aristocratia . alia in Democratia, alia in aliis O Lμrμ Re spubl. Deinde arcana dominationis aliis Impςr remitti post int, jura vero Imperii minime. Denique jura imperii sunt in conspicuo,& ab omnibus sciri atque intelligi fas est; at vero a
cana dominationis sunt occulta atque abscondita consilia , & quibus convenit illud Poetae , hinc sida flentia sacru . diuarto , jura Imperii sunt augusta & majestatis plena unde
etiam appellantur jura majestatis at arcana dominationis sunt multo humiliora . Contra quae qui comittit, non tam aperte majestatem laedit aut imminuit, quam lente & clanculum ad imperium repit. Hic dicitur ferox, Comtumax, civilis; ille reus majestatis, perduellis, ut in veteri illo carmine C. Martii apud Livium, quod suo nitori restituit eruditissimus Scaliger: . Romulida si perduelles expellere vultis,
Et vomicam , qua gentium longe alienig . Venit. narum Postrema arcana dominationis, sicut & a
cana imperii, sunt veluti propugnacula juris imperii, non ipsum jus imperii. QiFe Omnia ex utriusque exemplis eorumque invicςm collatione clariora fiunt.
282쪽
Dὸ Areanis Dominationis. .cip. 2. III
rannis. Drannica Dominatio. Libertas. Modin libertatu . Diffluens licentia. Domia nationis vocabula.Dominantia nomina. I
HAnc de dominationis arcanis doctrinam
antequam aggrediamur, ante omnia
Constare debet , quid sit dominatio, quam Graeci appellant κυρίαν , Itali Siagnoria, Germani sperrm afui Galli Milesse. .
Quod dominationis vocabulum severioris no qmo tae homines dissiculter concoquunt. Est autem 'μt summa illa vis imperandi; proprieque com- q- 'petit iis , qui noviter, vi & jure belli, sive, ut Pomponius loquitur, manu regia imperium occupant vel tenent. Quo tempore pauca admodum vi tractantur, s ut Tacitus de initio principatus Augusti, quo caeteris quies sit. Est aeuate-enun conjuncta cum violentia quadam de siu- nur ju- perbia,atque a tyrannide prope abest, ac meo sta D- periculo legitimam ac justam appelles tyram ranniι nidem. Vnde in veteri glossario: domisatur, δοα ocis, τυρονΜῖ, & Virgilius s. e Eneidos. Vnde genur longa nostrum dominabitur Albae dc in saera sapientia interpretes retinuerunt 3 quando dominantur justi, latatur populus: Ocum dominantur impii, gemuit populu . Tyrannidi tamen, quam Apulejus vocat tyrannicam dominationem opponitur. De qua accupio illud Salustii: post, sibi regium imperium, quod initio conser nia libertatis atque nugenda Reipublica fuerat, in superbiam dominatio
283쪽
tI2 m. cismarii Lib. III. minationemque convertit: & illud Curtii lib. g. illis ro libertate hi pro dominatione pugna-.bant. Quae causa est, propter quam sapie D=m m Plinei pes Romani, Domini vocabu- Τμ ' tum fastidiverunt. inippe Fod herile dc vi ς-r I lentii in imperitim prae te ferebat. veluti deAu-b - gusto Sc Tiberio Suetonius , de Trajam Plia Asiue M'/ niua , & Iovius de Iuliano Medice tellantur. V riine illud Pietae Tn domini nomen,prineipis P ε' ilia tenet. Quod etiam ex illo versu Martialis liquet E serυα scis te genitum, blandeque fareris, Cum Dominum appellas , oo bane, I
Ac tamen dominatio, sive principatus, Ciavibus libertatem minime adimit. Quod olim qWqmq de Nerva scium fuit, eum conjunxisse prin- αβ ηρη cipatum d libertatem. Atque est haec libertasa mox medium aliquod inter abruptam servitutem, ciViρω qualis est sub tyrannis, de inter dissolutam Γ- liberta' eentiam, sive corruptam libertatem. Pulahrertem, Tacitus A. Historiarum vocat modum liberi tir et quomodo pessimis principibus e modo δε- β minationem, inrellige tyrannidem) ita quam- vero M vis optimis, modum libertatis placere,de qua liberam, Gunther. lib. 3. Bua tibi liberari poterit contingera major Iωam regi servire tuo & lib.8.
. ' Loretas maxima nobis,' -Tam placido paroe viro.Qu d identidem Cicero intelligit: Nihil, imquit, a me asserum fit s nec tamen Picquam popniare ae di durum . Nimia enim libertas, libertas non est, sed soluta quaedam ac dita fluens licentia: qualis erat apud Parthos Mameesse Taeito 2. Annia. Dereti nimirum solutique
284쪽
tἰque, O magis e domino,quam in libertate: Sc de Aboriginibus Salust: genus hominum agreste, sine legibus, e Imperio, liberum atque solutum. Quam libertatem Livius lib. s, graviter perstringit: quoniam ea demum libertas Roma es; non Senatus, non magi ratus, non leges, non mores maiorum, non instituta patrum,non dissiplinam vereri militia. - . a
Est igitur Dominatio nil, il aliud, quam te gitimum imperium, sed paulo violentius. Quo
tamen opus est, in Republica praesertim n Viter occupata, vel plena seditiosissimis ae ' qψ ferocissimis civibus, quam qui regia via gubernare volet, is praepostere faciet, & serpem ' μφ' rem , quod dicitur, in sinu alet. Sive ergo ap- ' Pelles arcana dominationis, sive arcana prim φερ' 'cipatuum , sive alio modo, perinde est. Illa
enIm Dominationis vocabula,utTacitus vocat, sive , ut Horatius d minantia nomina, ut sunt Imperator, Dominus, Caesar, Rex, Princeps,
Κύριο- ἡ δ απιωρ, & quae sunt plura, mihi unum de idem fuisse videntur; nisi quod gla coma obducta fuit populo . Qilod aperte aeverer de Vitellio Tacitus t Praemisi, inquit, in urbem edictum, quo vocabulum cAugustidi erret, Caesaris non reciperet, cum depotestate nihildetraheret. Neque est quod contradicat Plinius, cum et ana illa dominationis vocab la promiscue a scriptoribus ussurpentur. Hinc Iustinianus regam sensio . & Tacitus instrumenta regni. dc Iq. nnal.de quo opiniσ est, tau-qΗam mutationem regis portendat, apud eum
clem Tacitum Vespasianus appellatur rerum Dominuι; Sc Suetonius in Galbar Oriturum quandoque ex Hi pania principem , dominμ-
285쪽
Arcana regia Dominationis. Ne Senatistam aut Equitibm illustribus liceat antrare. gyptum . . taptus claustrum terra ac ma- ru. εχ' 'priorum artificia O manuprecia
formidolosa Principibus Rom. reaisa T TInc igitur nata sunt arcana dominatio domitiis aenis . Ac primum quidem dominationistionis regiae sunt, occultae quaedam rationes unia ιν ad securitatem Regis vel Principis pertinemra res, adversus illos qui imperiis inhiant, non reana ram regna , quam Regis odio, ut de Cassio domina 'truum fuit. 'mibus imprimis opus est in rionis regno , propterea quod Regum majestas, ut
retia Verἡ Livius lib. 37. di eisius summo fastigio ad
equa. medium detrahitur , quam a media ad imanti ara pracipitatur. Cui periculo praevenit Augustus eanum lata lage ; ne cui ex Senatoribus sceret intra lex o Alexandriam . Ita enim Tacitus lib. 2. Amgusti, nὸ-l- mustus, inter alia Dominationis Ore Iieὸνὸt na vetitu , nisi permi , ingredi senatoribus au intrara eqΜit bin Romanis illustribin , seposuit V e pt m , ne fame urgeret Italiam, qui*κis eam
istam, provinciam claustraque terra ac maras,quam elauia υμ levi prasidio, adυersius ingentes exercitu
s m msedisset. Haec Tacitus. Quam etiam causam terra ae Opinor', quia Gallienus, volens Theod maris. to imperium proconsulare in A gypto decernere, prohibitus est cum hoc dicto fasces consulares ingredi Alexandriam non oportere. R perio etiam aliam causam; ne si quis Rom Caussa nus perturbidam & natura seditiosam inir simi rei prQVinciam, quo eum natura ducebat,su. socierate quoque gentis duceretur. Quare Tiberius Germanicum, cum Agyptum profectus esset,
286쪽
De oreanis Dom-ationis cap . I. IPSesset, vel cognoscendae antiquitatis vel curac Provinciae, acerrime increpuit, quod contra
instituta Augusti, non sponte Principis , Alexandriam introivisset, deque eo gravissimer in Senatu questus est . Quae res Germanico causa mortis sitiisse creditur. Suetonius in Tiberis. Nimirum in eo sibi caverat Augustus, quod noluit senatorem eo ire, unde dominationi suae periculum creari posset. Quo consilio Uespasianus invasurus Imperium Romanum , alias aliis provincias demandavit, ipse claustra AEgypti obtinuit, Tacitus s. Hist. Et hoc nomine antea Iulius Caesar victor regnum AEgypti
Cleopatrae, fratrique ejus minori permisit, veritus provinciam facere, ne quandoque, vi lentiorem praesidem nacta, novarum rerum
materia esset. Quo pertinet etiam illud Taciti 3 .IHistor. djiciebat, inquit, imperio consilium;
quando EAEgyptus clausera annona , vectigalia opulentissimarum provinciarum obtinerentur,
posse Vitellii exercitum egesta e stipendii frumentique ad deditionem 6ubigi. Hinc Diocletianus , teste Suida, suspectos habuit inprimis AEgyptios , eosque variis modis punivit, propter nimia artificia , quae callebant; adeoque veterum scripta , de susione argenti dc auri, .conquisita combussit; pessimo quidem exemplo, sed tamen hoc consilio , ne exinde ditati AEgyptii facile rebellarent. Eandem ob rati nem, AEgyptiis alienae civitatis civibus esse non licuit, ut testatur Iosephus adversus Appianum .
287쪽
extra Romam ire, O ad exercitum. Libera legatio . Ne milites domos senatorias adeant: ne Legati Pontificu in Germaniam veniat: ne quu Romam proficiscatur . Ne quis cur
Anespublicas insituar. Deo autem consuluerunt dominationi '- αλ suae Principes Romani, ut ne peregrer' re quidem abire senatori, aut illustri viro, 'IUM lici itura luerit, iniustis permissuve Principis;
VrιΠcι- multo minus ad exercitus commeare: Quod pupere haec occasio faciluna videbatur aucupandigr na- militum sudia. De Caesare Suetonius. Sanxit, renturo inquit, ne quia civis major annis vigintiplinneve a triennio continuo Italia abesset: neu quis Sena- exorcι- torustius . nis conrubernatis, aut comes MUL κε ear, stratus, peregr proficisceretur. De Augusto expressus Dion lib. 2.etis tetraim 2HM Tvις βου- λί ουπι, μι- - δε Miν-- ῶς I-24-, αν μὴ - ς πινι Mλς ση: Edixit omnibuου Senatoribus, ne ' is eorum peregrinaretur extra Italiam, in-jug suo: Imo non tantum extra Italiam, verum etiam ne extra Romam quidem, teste. Suida . Est hoc arcanum dominationis regiae proprium, Plurimumque facit ad securitatem Principum , eorum inprimis qui recenter imperium invaserunt, neque dum radices eg runt. Tales enim , facit imo concussit, e regno Ocebat ejici atque exturbari pollunt. tamen Caeterum in libera Republ. Senatori licuit enatori et ana privatae rei causa peregrinari I tantum re pra- una petebat liberam legationem , quo majori ἀ abesset cum dignitate . Quae ratio suit μ' . . . legis peregrinari, tiberum tant um una legationem petebat.
288쪽
De Areanis Domisatisnis. cap. 4. IIT legis is . Cod. de dignitat. Clarissimis Sc Spectabilibus licebat s ne commeatu discedere , Ilia Ciau lustribus non licebat, quod horum potentia citas co- major erat, adeoque Principi periculosior reia morsu aestus . Quam ob causam Claudius, commea- a oenatus a Senatu peti solitos, sui beneficii iecit. superi Suetonius in Claud. Et dicebatur libero cbm sutos, meatu ire, qui, ubi vellet, morandi arbitrium μι bens impetraverat. l. silii eorum β.6.D. ad municip.flcii fe-Caeterum hoc jus singulariter indultum filii cit. Senatoribus Siciliae & Galliae Narbonensis , Caussa ut est apud Dionem lib. s2. dc Tacit. 11.Ann. ocii. Eadem causa fuit Senatusconsulti Clauia Nem diani, ne milites domos Senatorias adirent ores δε- salutandi causa. Vnde etiam Fridericus Ano- mos se-
bardus vetuit legatum Pontificis in Germa- naro Nasniam venire, nisi vocatum . u in etiam pro- adeant.
hibuit eos, qui ad Romanum tribunal provo- Ne quis caverant, Romam proficisci ut est apud Nau- a Pontia clerunt: Et Cuntherum lib. 6. fee iumetit que ultra procederejΠsus, 'Germ Turpiter ac trepidos ad limina jacra remisis, uiam Neυe quis ad nostram,toto de corpore regni υeniat Audeat ulla sui deferre negotia sedem, nisi vo Obserυare aditus , angustaque claustra via- enim,
Dieiriar, di medium, positis custodibin, ML En pem. bardi Idem fecit Alexander occiso Philota. De quo tiae. Curtius libro sexto: Iam ad omnes aditus dis ο-sti equrtes, irinera quoque obsiderejus, ne quis
ad Parmenionem, qui rum Media magni ue Ne quucopiis praerat, evad ret. Quo nomine identi-publica dein cursiones publicas prohiberi oportet .rol. curso titui. C. de cursu pubi. omnesque occasiones nes conmittendi nimcios aut literas. Qualis fuit illa stituat. de qua
289쪽
de qua Caesar libro septimo, de bello Gai ico.
Vbi magor atque illustrior res incidit, clamore per agros regionesque segnificant, hune excipiunt alii, O proximis tradunt, ut tunc acciadit. Nam qua Genabi oriente. Sole eranr gesta, ante primam eonfectam υigiliam, in abin mernorum audita, quo statium es militum
passuumcirciter CLX. De quibus vide etiam
Ne quis adsenatum,vel exercitum scribat prarer Principem. Ne quis Principis manum imiretur. Ne acta publica evulgentur, neve penes alium t , quam Principem. Nequis habeat nobiles ab epistolis, libellis, aut rarionibus . Nomina summa eura ct meditamen
Eodem consilio cautum fuit, ne quis ad
senatum neve ad exercitum scriberet,prieter Principem. Tacit. lib. s. Miserat, inquit, Murianus epistolas, qua materiam se monibus praebuere sprivatus esset, eurpublieeloqueretur, potuisse eadem paucox post dies loco sententia diei. Est hoc arcanum dominationis regiae. In eo enim sibi volebant consultum Imperatores Romani, ne quis per publicas literas apud Senatum res novas moliri posset adversus se. Publice enim scribere est lius Principis, non alicujus privati, quod Tacitus ait: sprivatu3 σἰt, cur publice loqueretur. Et 2. Histor. Recitata Fabii Valentis Epistola ad consules scripta haud immoderata'. rarior Ca-eina modestia fuit, quod non sirpsisset . Ideo cordianus gerens se pro Imperatore, publice: ad se-
290쪽
De Areanis Dominationis. Cap. s. Hyad senatum populumque Rom. scripsit. Hera- inanias in Maximino. Deinde ad exercitum etiam scribere nefas fuit; quare Tacitus hoc refert inter signa accepti Imperii literas, inquit, ad exercitus, taquam accepto prineipatu misit. Pari ratione nemini licuit Principis ma- .,
num aut picturam mutari atque mutuari. De P,is
quo alias cautum fuit in I. 23. D.de LGrnel. de n. .
DU. 8c se verissime olim, non tantum Impera rores, Verum etiam ipsi Pontifices vindica-Tib
Nec mea fallaci eonvicta est gemma Risio
Mendaees lignis imposuisse notas. Quippe est hoc non tantum improbum, V Tum etiam periculosum ipsi Principi,quod is, qui eadem qua Princeps utitur scriptura aut litera Principem apud subditos miris modis suspectum atque invisum facere potest; sibi vero aditum patefacere ad Imperium . Quod ipse Titus Imperator cum omnia chirographa posset imitari, professiis est, siepe se maximum falsarium esse potuisse. Tranquillus in Tito. Quo consilio Augustus nihil aequer laborahe dicitur, quam ut ii, quos haeredes imperii destinaverat, imitarentur chirographum suum, ut refert idem Tranquillus in Augusto. Qi Iam fraudem imitati sunt legati Manuelis Graeci imperatoris: de quo Gunt .lib. s. Gentilibus usi
Fraudibus , impressia false sub imagine regis
Mendaees ehartas sibi eonfecera sigillo. Similis religio fuit circa acta publica, ne e Lgarentur. Intelligo acta publica sanatus: de Gnatus
quibus Sueton. in August. c. 36. Muctor etiam ne ema- . aliarum rerum senatui fuit, in queu , ne octo nent.