De arcanis rerum publicarum, iteratò illustratus A. Ioan. Corvino Ic

발행: 1644년

분량: 732페이지

출처: archive.org

분류:

461쪽

. 2 8 Arn. Cissmarii Lib. VI. itemque e Uas ipsast; tum hae elogium insupreMuitsingulari omnes si probitate erant.

A P U T IV. Tiridatis Regis Parthorum inanis O fumosa

ambitior ferrum non tradere, provinetales 3 amplecti, in honore consulari esse. Victu nomen, linguam,habitum, O veses relinquere. Superba nomina,toruli faeminarum.

Isi s neque enim diffleor) postquam legi

Reg- ηρ I vologesis illius apud Tiscit. Is . Annalium

ventosam, & minime regiam , imo abje- petit ρηε ctam ambitionem . Hic Vologeses propriis 1 t om nunciis a Corbulone duce Romano petiit, ne Dς ς' frater suus Tiridates, postquam regium suum em' Diadema Neroni siubjecisset; serrum traderet,po ' εν aut complexu provincias obtinentium arce-pex t que retur , mribusve eorum assisteret; tantusque ogem Romae,quantus Consulibus, honos esset. Qua-ID P lis haec, di boni, petitio pro Rege i nisi quod βρr m turpeerat Regi discingi, & quidem, Parth Regis

rum Regi, qui semper,& de more gentis testo p θ - Ammiano lib. 23. cincti erant. Atque alias reri' plebejis non licebat cosules Legatos amplem: ri tς quod Severus, Legatus tunc temporiS Africae, σμε R apud Spartianum ait: Legarum populi Roma- νε ni, homo plebejm, temere amplecti noli. Sed nec rem exigua erat dignitas & autoritas Consulis, a s re, sed tunc temporis inanis,& sine ulla re. Quare Romani, qui haec simulacra parvi faciebant , petitioni illius gratiam facile secerunt. Ideo Tacitus i Scilicet externa superbia sueto non notitia nostri, apud quos 1M imperii valet, inania transmittuntur. Nam ut incedendis

ejuscemodi simulacris umbraticis iudulgen-

462쪽

De Simulaeris Imperii. cap. 4. 27'tissimi erant Romani; ita in retinendo jura dc vi Imperii fuerunt studiosissimi. pristinis

Cujus rei etiam exemplum est apud Poe- Πρmen tam I 2.. ne id. Iuno cum omnia nequicquam reliu tentasset ut opprimeret Teucros, ne Impe- Τμerearium Italiae invaderent; tandem veluti tantis eorum' rebus impar, a Iove petiit, ut quandoqui- Τν nodem Trojani Italia potituri essent , nomen men astamen mutarent; Latini vero retinerent pri- s merestinum nomen, eandem linguam, eundum ha- ling ambitum: ct habi- Ne velis Indigenas nomen mutare Latinos, . 'Neu Troassieri jubeas,nuerosque Vocari,

ut vocem mutare viros, aut vertere ve-ses.

Ecquis adeo est nullius nasi, quin olfaciat hoc simulacrum solummodo esse, in quo Iupiter facile morem gessit.Iunoni.Ita enim pergit Maro: Olli subridens hominum rerumque repertor. Do quod vis, O me victusique volensique remitto.

O victoriam inanem. Idem sere de Longobardis scribit aliter ille Augustus vates lib.2. Dieitur a Longis ea Longobardia barbis, Protinus indigenis paulatim sanguine mixto, Barbara plebs , prater consuetum gentibus

plum in

petitione Iunonis eui morem gessit Iupia

tera

Transiit in sociam Fuficepto nomine gentem. Superba nomina, magni tituli, inaenia sunt: &de quibus parum solliciti sunt viri sortes, modo rem ipsam habeant. In quo Comic ludit militem illum Pyrgopolinicem,plenum, ut ait gloriarum, de eampu Gurgusidoniis, de In P

Bombomachide. G instati, Dasarchide. Quae gopolin

eadem ce.

463쪽

18o Orn. CDpmarsi Lib. VI. Falso eadem vecordia erat eorum qui fessos Trium- trium' phos ementiebantur , vel de falsis pugnis ad phoσ e- Tribunum reserebant. Qua de re idem Plau- metien- tus. Mille commemorari purant, qui conυictitibus. 9 e.ndemnati fasi de pugnis sient. Qualem gloriolam multi e mustaceo quaerunt, veluti foeminae ex torulis, quae, ut est apud Iu venalem eompagibu3 altum aedificant caput, quas Lucanus appellat turritam coronam. P U T T. Simulacra Orsoeragici Imperii: non omnia

momento immutare I eadem vocabula magistratus relinquere, paulatim S μδῶ δ' insurgerer cuncta per consules incipere zPe-eiem pristina reipubl. relinquere.

HVjuscemodi,& id genus alia, obtrudi fas

& mos est iis, qui imperii nomine dele-cra ctantur; tum ut hisce perceptis altiorarsq- negligant; tum etiam ut mutato regno umbra ut prioris Reipublicae remaneat. R U- Atque eodem modo, republica Aristocratica in regnum mutata, imagines quaedam libertatis relinquuntur: quas nullus Histo ricorum aut Politicorum acrius diligenti usque expressit quam Cornelius Tacitus; Oricia cui qui . Salustium praeserre ausi sunt , narro dilia illi haec occulta atque arcana consilia parum genti - intelligunt. Quo magis absurdum est, &ut me ex- ICti loquuntur, novum , quod disputat acupressu, tus Scriptor ex Hetruria ; mutata republica, Mutata omnia uno momento mutari oportere . Repubι Quod cum alias neget, quoties tyranni op- paula- primuntur, & cives se in libertatem vindi-

rcendiu Principatia relicta Rel umbra.

464쪽

De simularais Imperii cap. s. 28Ieant; mirum est,quare hoc in novo principatu cisaris

statuat. Caesari certe haee mutatio acceleravit in eo fuisinteritum. Plurima enim, ait Tranquillus, in nest Caesare immutavit, continuum consulatum; error. perpetuam Dictaturam accepit,Praesectos pro Praetoribus consiliuit,&, spreto patriae more, Magistratus in plures annos ordinavit.

Quo prudentius Augustus, de quo Tacitus

mr ab eo quod diu aquum ovium em Quare de eodem Augulis Tacitus ibidem insurgere paulatim, munia senatus, magissνatuum, legum ins transferro,niati advosante. Eae vide villatiam Augusti. Non sesum enim veterem morem reliquit; sed etiam exegit, ut quoties sibi coniu- latus daretur, binos pro singulis collegas h beret, clamantibus cunctis, satis Majestatem ejus imminui,quod honorem eum, non solus, sed cum adtero gereret. Suetolus in c- . Qtiem Tiberius secutus, paulatim,ut idem

Suetonius ait, Principam exertait, hoc est, lento nisu,&, ut Euripides eleganter ait πιγα βρο δει mini. Et Tacitus I. nai. Cuncta, inorit,per Consister incipiebat; tanquam vetere Republica. Et alibi, Sua, inquit, Consulibus,sua Pratoribus 'scies. Vmbram nimirum &speciem veterisReipublicς relictam oportuit,qua mirificer capitur vulgus. Idem ait Tacitus lib. 2. Annal. Eras adhuc frequens Senatoribus

se quid e republiea videretur, loco I tensiae dia

cere. Laurem

Eadem arte usiis est Laurentius Mediceus tia -- occulpata dicta.

465쪽

Decem UIrariis

in hoc

error.

282 m. Clup marii Lib. VI. occupata itemni Republ. Florentina. Nam ut demulceret Civium animos, qui Soderino favebant, Iohannem Baptistam Rudolphum p pularem Sc libertatis studiosum, in locum S derint annuum Vexilliferum creavit, ne vid retur Aristocratiam inducere . Idque minime observarunt Decemviri apud Romanos. Ideo Livius lib. 3. Laeta principia magistratus ejus

nimis luxuria υere,eo citius lapsa res es, reperitumque, ut duobus mandaretur consulum n men imperiumque.In eandem sententiam ex presseAristoteles lib. 4. Politi eorum, cap. S. Contingit autem hoc maxime post mutationem Rerumpublicarum . Non enimstatim mutantur,

sed contenti sunt homines ab initio parva accessione potentia: Itaque leges quidem manent, ut erant; praevalent tamen,qui RempubLmutave

runt.

Non usursare novos, aut I astMosos titulos. Princeps senatus. Civitatis, plebis Princeps. Tribunatus: a Regio, o Domini, odi Iovis titulo

abstinere . Servum serυorum se appetiare. Fratrem se positeri civium. Superstitio Ocuriossis circa titulos. ue adeo verum est , ut etiam primi Prim I cipes atque Imperatores Romani, non alios titulos usurparint, quam qui usitati erant in Republica Romana. Hoc enim esset , ait Suetonius dominatione abuti.Tacuus lib.I. Annal. de Augullo. Lepidi atque Antonii arma in Augusum cessere: qui cuncta disiordiis civiatibus fessa , nomine Principis sub imperium a .eepis, Et Dion de Tiberio; Princeps a Senatu,

ritu prisio, dicebaturio ipsisse Hebat,domi

num Diuitia d by Cooste

466쪽

De Amulaeris Lmperii. CV.ς. 283 num se fervorum es, Imperator/m militum, Princia

Principem eaterorum. Principis enim voca- pis uomst

bulum usitatissimum erat in Republica R mana. Livius lib. 2. pius in Prineipum dita pud Rognationem pervenire & lib. q. plebu Pνincipes. mano εc passim Princeps Senatus, ct eiυitatis Varro: usitatis interrogatur , inquit, a Prineipe eiυiratis. sim m. Contra, Domini nomen, sicut & Regis , im Domin; fensum erat apud Romanos. Quo alluditM - vocabu-tialis: Iu Aut Frusra blanditia bonitis ad me O Regis tiritu miserabiles labellis, infenJu;

Dicturus Dominum Deumque, non sum, Not turiam non es locus hac in urbe vobis. rur Idem enim Tacitus de Tiberio, acerbe, in- Tiberia quit , inerepuit eos ; qui divinas Oeeupationes, in hac re ipsumque dominum dixerant. Id enim Iab, prude rabat, ut externa Reipubl.forma, quam solam tia. intuetur plebs, aliquamdiu conservaretur.

Ideoque Augustus haud alia, quam tribuni- Muciae potestatis praescriptione Senatum coegit; m. 8c ut Uellejus clarius ramuniendae regalis potentia tribunatum ingressus est. Sic Philippus Philippi. Rex Macedoniae, devicta Graecia, non Regem Mac se Graeciae, sed ducem appellari iussit, Iustinus donis. lib.s, Et Alexandro mortuo, Principes Mace- Princi-doniae non prius Reges appellati cupiverunt, pis Ma-

quam tota Alexandri stirpe mortua. Ita enim cedoniae Iustinus lib. I s. Regii bonoris ornamentu tam post diu omnes abstinuerunt quamdiu silii Regis sui mortem superesse potuerunt. Tanta in isis verecundia MDx-

fuit, Mi cum opes egivi haberent, Regum tamen andri. nominibus aequo animo caruerint, quoad Gl

xandro justus hares fuit. Et singularis in Uespasiano suit, modestiane an vero prudentia, Vespa quod laetesen, qui ad eum scripserat his ver- ani.

467쪽

284 Arn. cis νἱἰLA. VI. Notatur his: Rex Regum Arsees Flavio messa sano sa-eκ iam lutem: ne reprehendit quidem, sed et iisdem verse verbis , non ascriptis Imperatoriis nominiis

Parriam bus,respondit. eba con- Aliter Gregorius Magnus Patriarcham Comstantinο- stantinopolitanum acriter monuit, ne se adipo t. re- pellaret uni versalem Dominum , sed potius prehen- Servum Servorum. Quam insolentiam etiam βι.a in Alexandro Curtius arguit lib.4.Ioetiumium

Greg. se non serum appellaripvisus est, sido jusiit, O

mamo. rhrum gestarum famam,dum augere vult, tali iam appellatione corrupit.

ander Quare Iulianus ille Medices, autore Iovio -- in vita Leonis X, ex tanto temporum IgmM. rumque intervallo reductus in Rempublicam tianus Florentinam primum non in Medica as aedes,

Medices sed in Albicianam se contulit;deinde singulari lauda- humanitate & comitate, Domini dc Magnificitur. nomen repudiavit, seq; civem omnium aequa Iem , atque omnium fratrem esse professus est.

Vitellii Quo insolentius Vitellius tunc demum Caesa- insten- rem se appellari jussit, cum de Imperio periclitia. taretur,antea aipernatus . Est igitur hoc a canum simulacrum sormae aris ocraticae in Principatu .

Cςterum filii & olim nonnunquam dc hodie pem propter praejudicium aliarum rerum , magnastitio superstitio titulorum: idque eit quod Patres circa tia Romani maluerunt communicare plebi conruisi sularem potestatem, quam consulum nomen, hodies teste Dionysio. Unde Curtius lib. 4. rem sua. fert, Alexandrum praecipue movi se id, quod Dariuι sibi Regu titulum,nec eundem lexandri nomini asscripserat. Sic, cum Iulius Ponti- sex Pompejo Columnae per literas gratiam dcreditum polliceretur ; Columna tamen literas

illas

468쪽

εDι simulaeris Imperii. v. T. 28cis, quod Episcopi Reatini titulum in ptie- scriptione non posuerat, rejecit, praeconique dixit, alibi eum Pompe jum, ad quem Pomtifex scripserat, esse quaerendum, se esse Episcopum Reatinum . Qua de re nonnunquam maximae controversiae fuerunt inter Imper tores & Pontifices. Vnde Gunterus: Verba remittebat chartis odiosa superbis. P U T VII. Senatum participem facere comitiorum ut habeat potestarem creandi minores magis tus, O gerendi. Ruastura Romanorum . Ponti ees horum arcanorum Magistri.

Comitiorum jus,ut primo libro dixi, sum

mi Imperii est. Quare Principes Romani illud,qua pote arte, in se traxerunt, sed lente ac pedetentim. Imaginem enim comitiorum reliquerunt Senatui. Iulius caesar, teste Suetonio, illud cum populo divisit, Consulum creatione excepta, quam sibi & Senatui asseripsit. Idem fecit Augustus.Tiberius vero totum comitiorum jus, exclusa plebe , cum Senatu fere communicavit. Hie dices; haec summi Imperii fuisse, ideoque minimercum Senatu communicanda. At enimvero non tam ipsa communicabatur res, quam rei tantum species,dirigento identidem dc administrante summo Principe. Ad haec in novo principatu quibusdam concessis opus est, quae postea , corroborato imperio , facile

abolentur. Tacit. I. Ann.Tunc primum e campo comitia ad patres trafata sunt. Nam ad eum

diem, es potissima arbitrio Principis quadam tamin sudiis tribuum flebant; nota mihi hoc

Ioco magiae

mittere Senatui.

Speciem Imperii

nicare eum S natu,sid

469쪽

186 - . rn. Cissmarii Lib. VI. loco hujus simulacri vestigium in neque Pop-lm ademptumJus questus est, nisi inani rumore; O sinatus, largitionibus ae precibus sordido exstatus, libens tenuit, moderante Tiberio , ne plureι quam quatuor candidatos commendaret, ne repulsa & ambitu designandos.Haec Tacitus.

Quorum quidem pleraque nihil aliud sapiunt,

quam imperii simulacra. Porsima enim , inquit Tacitus, arbitrio Principis fiebant. Itaque in fine lib. i. explicata ratione comitiorum, quae maximer confusa videbatur, subjungit: speciosa verbis, re inania, aut subdola, cto. Hu-Creare juscemodi imaginem reliquit pristinae Reipu-

erere blicae. Enim vero Consulum renunciationem, minore quorum erat summi imperii nomen, teste magi- Pompon. l.2. de Orig. jur. in se transtulit, ali stratus, rum magistratuum, inaniorumque , ad Sena- ulse tum retulit, commendatione sua interposita. crum est Minores namque magistratus creare , nam Imperii. res etiam gerere , simulacra tantum Imperii

sunt. Cum primis tamen cavendum est, ne ulterius progrediantur . Quemadmodum Romae

plebeji questores fa H.de quo Livius lib. q. Pro Rostrin- ingenti, inquit, victoria idoli plebi, quas iugenda ramque non honoris ipsius finem aestimabant, esse hae fdpatefactus ad Consulatus ac triumphos locus

uim novis hominibus videbatur . Patres contra noucra: pro communicatu ,sedpro amisiis houoribu stemere, negare, si ita ea mi liberos tolles dos ese. Pontim Caeterum hanc artem egregie callueruntees Ro- Pontifices,ut notat Alber. in l. 3. Qia quadrim. manor praescript. Cujus verba non dubitavi huc re- egregie ferre, quod praesenti rei covenientissima sunt: hanc am Ponti as , inquit, Ecelsa Romana insignirem eati astutia, fecundum temporum varietatem is sua , is. vari

470쪽

De Simulatris Imperiἱ. Cap. 8. Moriaruntstatuta , nunc imperium attollendo. nunc deprimendo, de tempore in tempus; nullam

ob eausam, nis ut sensm omnia O eoelestia, O terrena,spiritualia, ct temporalia pedibis suis, ut palam gloriantes , subjicerent. Egρ quorun dam pragmaticorum libros in1pexi tantum: acramen mirifice me eapiunt, propter acumen O maximarum rerum sicientiam atque usum. Ad

quorum tamen lectionem, delicatuli nostri j venes fere nauseant et quasi vero non aliquando tueri sis, ex Dee aquam haurire. C PUT VIII.

Misereationes Senatuipraebere. De omnibus rebus ad P.Creferre. 2uadam ad Senatum re-jieere ; ut coercitationem luxus, proυinciarum postulata; in1 eciem etiam ea, qua majora sunt offerre. ACtum fuit in senatu Romano de seditio- Sena ε- ne Histrionum,dicebanturque sententi , ribus aiaut Praetoribus jus virgarum inHistriones tereati esset.Ibi tunc intercessit Haterius Agrippa,im nes se crepitusque est Asinii Galli oratione. Vbi Ta- dissensi citus; Silente Tiberio,qui ea Simulacra Libera nes libetatis senatu ipraebebat. Ecce Senatorum libertas ras pra- altercationes & dissensiones, appellat simula- bere Oera libertatis. Idque olim stante Republica li- ad eas is cebat. Ut videre est in orationibus apud Li- flere. vitam, &inprimis ex duabus illis dc diversis Catonis,& Caesaris apud Salustium. Idem certamen suit inter Piχnem & Gallum; censente Pisone, de publicis rebus agem Certamedum esse absente Principe, utSenatus & Equi- inter Piates sua munia sustinerenti Gallo contra dicem sene, erte,nihil ex dignitate populiRomani agi posse, Gadum. nisi coram&sub oculis C saris. Vbi idem T

SEARCH

MENU NAVIGATION