장음표시 사용
431쪽
militare 2 8 Arn .cismarii Lib. V. eviscerari debent, ut utar verbo ImPeratΟ-ris .
Quare oppignorata illa telonia, atque Uectigalia a Carolo I U. ordinibus Imperii, teste Nauclero, mirificer diminuerunt Imperatoriam dominationem: veluti graviter in quadam oratione disputat Iulius Pilugius Episcopus Naumburgensis. Quorum tamen revocatio haud scio an non vehementer pςrturbaret praesentem Reipubl. statum. Primo, quod hac ratione res Imperii ad pristinum statum delaberentur. Deinde, quod reliqui ordines omnisere potentia exuerentur:ut taceam, quod illa ordinum aequalitas periret, quam tant pere hoc in Imperio probat, atque exosculatur Machi avellus in libro de statu Germaniae .
Neque tamen me fugit, quae sit hae de re ICtorum opinio , quorum frugem demetere hoc loco non licet. Mihi certe in Vectigalibus tota sere salus Reip. sita videtur. Quare pra clare Hannibal, non lum vetera vectigalia
non abolevit, verum etiam nova addidit. Quare, teste Amilio Probo, id escit, non modo, ut esset pecunia,quae Romanu ex foederependeretur, verum etiam ursver et, qua in aer rio poneretur. E contrario Leoni X. ut refert
Iovius, valde invidiosum fuit, quod contracto gravi aere alieno , vectigalia publica isneratatoribus addixit. Privatae enim opes distrahi possunt, non publicae. Quemadmodum Nicephorus Boloniates occupato imperio, quicquid fisco debebatur, in universum abolevit, . ac novas tabulas magnifico edicto instituit, ut est in Con. Orient. Acuit me hoc loco me
moria illius aerarii militaris, quod instituit Augustus,
432쪽
De Flagitiis Dominationis Cap. I 3. 2 9 Augustus, in quod omnium haereditatum, le- Ἀκ- gatorum, ac donationum mortis causa, vicesi- stion-ma reserebatur exceptis, quae proximis,agna- tamentis oc paupMibus legabantur, cui postea ad- rufuit junxit centesiunam rerum venalium, hoc est. Romani ἔcentesimum rerum in auctione venalium princi- nummum. Fuit hcc res fundamentum princi- patia. patus Romani. Quo tempore militum stipem dia in annum , ex nostra moneta , fuerunt
quinque milliones, quingenta sedecim millia& sexaginta duae librae, Si decem solidi: ut numerat Savilius . Idque amplius esse putatur, quam magnus Turca hodie biennio recipit ex
omni reditu . Quare Tiberius,deprecante P pulo,centesimam rerum venalium edixit, militare aerarium eo subsidio niti.
CAPUT XIII. Immensa donationes , sue potivi profusiones' principales eo an a successoribus retractari psint. Donationes a Parisiens curia abo
FIusdem Tiberii constitutio, ut beneficia cons
a superioribus concessa Principibus, ali- tutio Π- ter rata non haberent successores, quam berii ne si eadem iisdem dc ipsi dedissent; ut circa res concessa alias maximum usiam habet,ita inprimis pro- a supe-pter immensas donationes principales neces- rioribus saria fuit. Quid si enim Nero omnia veci iga- bene lia Imperii sustulit, num illa pernitiosa con- eia sucstitutione teneri oportuit successores Neque cesres enim quod Princeps committit, Respublica rata ha- luere debet, veluti Guntlierus pulchre de re berent,
433쪽
Eari. Neque enim quod pastor inique Gesserit, Ecclesia fas est in damna refunia. Atque ea restrictio fuit principatus Romani ; quemadmodum Plinius in P eg. ait de lege Imperii: Hae pro Imperio nostro, in qua sint verba suscepta , opera pretium es annot re os bene Rempubl. arque ex utilitate omnium
Vnde constat hujuscemodi principales profusiones haud immerito retractari. Neque enim hic eos audio, qui negant profusionem in Principem cadere . Pulchre de Alexandro Lampridius.Dies nunquam transit, quin alia quid mansuetum, eiυile, pium faceret; sed ita,
ut ararium non everteret. Nero vero estuderat,
inquit Historicus , bis& vicies mille seste tium. Galba igitur occupato imperio, cum pus haberet pecunia, in pubricum appellari singulos jussit, decima parte liberalitatis apud
quemque telicta: Vbi Tacitus 3 ustissimum,mqvit, fuit, hoc inde repeti, unde inopiae causa.evat. Et recte Tiberius apud eundem lib. 2. Amrint. Si quantum pauperum e F venire huc , Otiberis suis petere pecunias coeperint, inmuti nunquam exsatiabuntur, Respubl. desciet. Adeoque objurgat eos, qui perfringunt aerarium,
quod si ambitione exhaustum est, per scelera, supplendum erit. Unde fit, quemadmodum . M. Tullius deplorat, ut privatorum reditus sint uberrimi, vectigalia pene nulla. Quanto beatior illa Respubl. de qua Horatius ub.2.M. I S. Privatus illis eensim erat brevis , Commune magnum d
Zρω- Ideo in Gallia Philippus Valesius, Iege lata Philippi Principis ursitiones revocari jussit,nisi tabu-
434쪽
Da Flagitiis Domἰnationis Cap. I 3. 2SIIIs donationis contineretntur: & non una Valem exempla reperias donationum regiarum, quae circa a Parisiensi curia revocatae atq; abolitae sunt. talem De quo vide Connanum lib. I. Comment. Et revoca
quid est quaese quod iure sibi deberi autu- rionem.
ment Largitio Reger Non extorta deem, captivos ista reosque Sors premit, extortu redimant sua tempora
Munera magnorum lata atque ultronea Regum Esse volunt, ut dans plus gaudeat accipiente,
me es gratuitum quod possum dicere s-
Suo plus ille dato,quam gaudeat se recepto. Vt mihi liceat elegantes Guntheri versus capiti huic annectere.
'ctigalia illicita exprimere, pro umbra, pro aere,pro vita. Commentarii , e rationaria Principum . Iura se artes sinataria r Pom-
pejin silenti muὸ Iuris publici. Non minori cum turpitudine conjuncta Rectiga
est illa nimia vectigalium indictio: qua--πι- Ita erant illa,quae pendebantur pro um- mia in- 'bra, pro aere, pro spiritu captando. Vnde dicere. illud Harmenopoli Mu θμων δεικων , ut Tatia notat doctissimus Cujacius. Et ausam huc re- qu AE pe serre etiam illud urinarium , quamvis autori, deban aurei nummi, quos ex lolio acceperat, non turpro male olere videbantur. Nimirum ita cives ex- aere,proprimendistant, ut supersit succus quem hau- dirituriant ue ita olera abscindenda sunt, ait Plu- captan-L 6 . tarchusi do. '
435쪽
2IL Orn. Cismarii Lib. V. tarchus; ut radix maneat: ita pennae incidem dae, ut rursum renasciantur. Pellime illi, qui solius Fisci rationem habent, homines sues manibuι genere Geryonaceo, at loquitur Comic. Quam regia ille Claudiani Poetae de Honorio , Nec tua privato crescunt ἀνaria damnis. Ofectio Sed oggerunt illi Laverniones, Principes pro vi- vix dignitatem suam tueri, nisi hujuscemodi mira Ue- utantur quinquagesimis, vicesimis, aliisque id litigali- genus oneribus. Ita certe e sed de re licita, sed bm tui- modicer, sed cum fruendi p. trsimonia. Quintio prin- ergo, ex more prudentissimorum Principum, cipata suos commentarios, sua rationaria habent, indignita- quae accepta Sc expensa reserant, ut ne plustis, erogent,& prosundant, quam serendo sit Res-
Non publica. Quemadmodum de Tiberio Tacitus, plus ero- eum proferri libellum recitarique jusiisse, insanaxm quo publica opes continerentur: quantum ci- quam viumsociorumque in armis, quor classes , re-R4'st gna, provincia, tributa aut vectigalia , ct ne- ferendo cestates ac largitiones; qua cuncta sua man O b- praescripserat .Augustus. Quem morem identi-benda dem servarunt Franciscus Rex Galliae, &MPrincipi murathes Imperator Turcicus, cujus brevia-τationa- rium hodiernus Imperator Mahometes in ad-νia. ministratione regni pro oraculo habere dici-Res im- tur. An, quod flagitium est in Principe, sicut perii & in quovis Senatore, imperandi imperitum ignora' esse Unde Cicero de Legibus. EsF, inquit, vesagi- Senatori necessarium nosse Rempub. idque laterium est patet,quid habeat militum, 'Hid υaleat aerarii; tu Prin- quos scios Respublica habeat, quos amicos, cipe. quo stipendiarios, qua quisquest lege, conditiove,foedere', tenere consuetudinem decernendi,
436쪽
De Flagitiu Dominationis Cap. I . ad 3 'Qgare cum Marcellus de re quapiam Senatum Romanum consuluisset; Senatus r scribere Marcello julsit, verius fuissὴ Consiles, quorum provincia esset, quam se, quid erRepublica eslet, decernere. Quo nomine M. Tullius Calenum perstringit. Gum in Republica magnum habere,, debes, ct potes,quando ita decerni υidisti, aut quod Senatustons iatum Z octe. Unde Plinius in Epistolis appellat Im senatorium: Cicero, litervis Senatorias: Illaetitera , inquit , forenses ct senatoria contιcta runt: Estque non minima pars juris publiei. Cujus scientiam in Pompejo veluti Principe civitatis tantopere laudat idem Cicero pro Balbo , cujus verba mihi referre libet, quod hoc jus turpissime ab iis . qui respublicas ad ministrant, hodie negligitur. contra existimo judices, cum in omni genere, ac vari tare artium, etiam illarum qua e summo otio non facile discuntur, Cn. Pomp6- excedax, .sngularem quandam laudem ejus,oprastabia .lem esse scientiam in foederibus, pactionibus, conditιonibus, populorum, Regum, exterarumnari um, in univers denique belli jureae pacis ; ni forte, qua nos libri docent in umbra O--
otio,ea Cn. Pompejum, neque cum requiesceret,lisera, neque cum rem gereret, reι ipsa docera potuerunt.
fuit Senatorum Romanorum adver- Γας ausus Titium Sabinum. Neque enim me ricula-L piget ros Odelatores fovere. Senatorum RomanorAm sta νι adue su Titium Sabinum.
437쪽
2M LArn. CDpmarii Lib. V. piget ipsa au toris verba ad haec scelerum exempla referre. Tectum, inquit, inter o laquearia tres Senatores : haud minus turpi latebra, quam detestanda iraude, sese abstrudunt formminibus O rimis aurem admovent. Interea L riaris, repertum in pubi cs Sabinum , velut recens cognita narraturus,domum ct in cubiculum trabit, praeteritaque is instantia,quorum assatim copia , ct novos terrores eum κlat. Eadem ille , O diutius, quando morsu , ubi semel prorupere,i ilius reticentur. I'roperata inde accusatio, misit que ad Caesarem literis, ordinem fraudu suumque ipse dedecus narravere. Non alias magu anxia ct pavens civitas, etiam ariversum proximos, congressus, colloquia , nota ignotaque aures vitari, etiam muta atque inanima, tectum ct parietes,circumspectabantur.
Haec Tacitus . Annalium . Quae quid aliud sunt, quam dominationis extrema flagitia Sed Sc eadem apud Polybium. Plena, inquit, omnias picionum, O vix secreta domuum e
formidine. Quem morem paulo aliter describit Arrianus in Epict. lib. . Hoc modo viri boni Romae subvertuntur. Arridet tibi homo quidam, instar privati sermones occeptat , dc de Principe inclementer loquitur I tu , ratuS na- Etiam es le exemplum aliquod atque monumentum fidei, pertexis illud quod prior inceperat, animique sententiam profers; paulo post abductus, linguae temeritatem morte tuis. Et de quibus Turpilius. Et ut verba mea veniatur, psis accedat, ct sermone hinc sub legat: quibus smilia in Historiis reperias. Vnde Tacitus,
Delatores, inquit,genim hominum publico exi-rio repertum , nec poe=Hι unquam satis coerci-rrem per Pr4mia, elicieban Ar . A. Annal. Qua in
438쪽
De Flagitiis Domἱnationis Cap. I s. 2Π in re detester ne potius deperditissimorum nebulonum sumos atq; fraudes; an vero Pri cipum insolentiam , qui hujuscemodi amant, fovent, amplectuntur Nec tamen morem illum improbo, in Re- ,
publica pr sertim seditosis hominibus plena,
quo milites emissi scrutantur sermones atque conjurationes in Principem, hoc consilio, ut Deia Princeps eos, qui praesentem Reipubl. statum tiones oderunt, notet, ab iisque sibi caveat: quos Sue- quando tonius appellat speculatores,veluti inClaudio. necessa Neque convivia inire ausus est,uisi urspecula- ria intores cum lanceis adflarento quippe qHi erant republia luti e specula Prineipi QMF in numero non eis.
sunt illi ω ωιου μ sive auricularii, qui,ut utar Ammiani vexbis lib. I . paulatim eruditiores facti , processu temporis ad nocendum, per clandestinos versutosh rumiger sis, compertis leviter addere quadam malesuetos,sal a ct placeniaria sibi dicentes, Geotati regni, vel artium n
fandarum calumniis insentibuι adsigunt: de de quibus arbiter.
Nec satis es vulgas dem, simulatius exit
Proditionis opus, famamque onerare laborat.
Atqui in eo quam longer alius Agricola ille, de quo Tacitus secretum, inquit, Ostentium
ejus non timeres. Ac tamen ego istas delationes Principi nonnunquam remittam, si fiant j satiae causa,& in salutem ejusdem : sed id rarissimum est. Plerique enim vel honoris cupi- Raνo ea ditate, vel sui muniendi causa amicos sup- men I plantant;veluti, ut ait Tacitus, cupidine con- gitima. fulatus, ad quem non nisi per Sejanum aditus, neque Sejani voluntas, nisi scelere quaerebatur:
Et alibi de quodam qui alios accusabat in subsedium sui . Atque est vox illa Tyranni, non. Principis:
439쪽
Illi vero ex censu hominum ejiciendi sunt qui palam laudant,& absentes flagitant,&,ut aitSeneca,per ornameta feriunt. Fos eleganter describit Theophrastus in Characteribus. Cavillator, inquit, est, qui inimicos suos accedit, quas alloqui eos velit,non amplius odi et, qui4, illos,quibus clam struit insidias,praesentes laudat , Os victifuerint, eorum vicem dolet. Et Ammianus lib. I s. Impugnabat eum persina benignitatis illecebras, collegam ct virum fortem propalam sape appellans Arbetio, ad inneiactendas lethales ins dias, υita simplici,perquam callens, Er ea tempestate nimium potens genus homines demissi ς manibus grandique gradu fugies,& non effugies tamen: a quibus, ut ait Comicu S, Lui cavet ne decipiatur, vix cavet; cum e
Eriam cum ea υsse ratus , saepe is cautor ca Prus es.c P U T XVI. ' busis legis Majestatis. Leges exercere In quiastio Ponti scia' Sacra ct coelestia arma. Virga auroritatu Apostolica: assecim humanos tollere.
LEx Majestatis , veluti propugnaculum
fuit Principatus Romani; in qua amplianda singuli sere Principum ingenii vires , intenderunt. Ideo Tiberius, consultante Macro Praetore , an judicia Majestatis reddere
tur, respondit, exercendas esse leges, TacitMs I . Annalium. formula etiam Livius utitur
lib.A. cum interim de singuine ac supplicio suo
440쪽
De Flagitiis Dominatἱonis Cap. Iς. 2s 'iatam legem confestim exerceri, O tantam vim habere . Id quod propemodum Germanis est.
sen. Illud vero non tam jus dominationis,qua sagitium reseri, quod ad minima & ridicula qua vis porrexerunt, ut si quis minimm vel ridiculum corpore, inter cultores Principis
aseivisset; si quis nummum vel annulum effigie Principis tignatum passus suillet sibi er m nibus in cloacam decissere; siquis eosdem in flupanar attulistet& id genus plura & multo A,
ineptiora. Vnde Tacitus crimen majestatis, vocat υinculum O necessitatem flendi: Item statis
omnium omnium accusationum complementum. Cujus
generis est illud Curtii lib. Io. de Alexandro, tam accusati essent Cleantes , O alii 1poliata '' I
rum provinciarum , O- per libidines alien ra- ςque I rum, Regem cognita causa pronunciasse, ab ae- cuiatoribus unum, se idem maximum crimen
esse praeteritum, desserationem salutis sina. Ita enim appellat hcsam majestatem ) Nun enim talia ausuros, si ipsum ex India sessitem aut opta Fent reverti, aut reversurum eredidissent. Cui etiam non absimile videtur Pontificum dioisi tasulmen, si .e inquisitio illa, in qua unicum cri- ii, P.η-men est eorum, qui crimine vacant, ut cum Tacito loquar. Vnde Cuiciardinus vocat s erasve coelestia arma. Scaisneburgensis o- e=imὸis
Caeterum omnium inhumanissima at ue .LI his,si immanissima ratio fuit tollendi affectus hu- isis: ahamanos . Neque enim licuit uali in reatu caria L, ὸν tates suas, ut Ammianus loquitur, invocare; ziab. nedum patrem vel filium, dum ad supplicia rapiuntur, lugere vel ullis suspiriis editis. De Domitiano Tacitus in Agricola. imquit,