De arcanis rerum publicarum, iteratò illustratus A. Ioan. Corvino Ic

발행: 1644년

분량: 732페이지

출처: archive.org

분류:

441쪽

Tollere assectus 218 rn. Cismaνἰἱ L A. V. quit, sub Domitiano miseriarum pars erat, via in dere ct asyleis eum s stiria nostra subscriberentur, cum denotandis hominum palloribus su si Aeret saevus ille vultus O rubor, a quo se eontra, pudorem muniebat. & de Tiberio lib. u. uon aliud atraeim visum , adpitus per tot an-

μ' nos,qui vultumgemitus,occultum etiam mur mur exciperent.

Et Seneca in Octavia Exposita rostris capita caesiorum patres Videre moestinere nee licuit suos, Non gemere,dira, labe polluto foro .

. inia re nihil mihi unquam crudelius, nihilue inhumanius lectumeli, Quid enim aliud

est tollere assectus, qu am naturae bellum indicere 3 Ac tamen ut ut immanissima illa monstra externos ejulatus atque suspiria prohibere Potuerunt, naturales tamen affectus, & interia ores animi dolores penitus tollere nequiverunt:Atque si vel ipsorum tyrannorum eodem tempore recludantur mentes, plures inspicias laniatus de ictus. Illorum enim corpora verberibus , tyranni vero animus saevitia, libidine, malis consu itis dilaceratur, ut testatur acerrimus rei Romanae scriptor. C PUT XVII. . Atiquot alia flagitiorum regiorum exempla. Ius gratia dare. Pontificis accusatio apud universati consilium.

ΡVdet me omnia horum flagitioram gene

Et quu tot referre facinorum formad potest' Eustes nefandia Trincipum, ct blandos δε-lo Regnum

442쪽

Dὸ Flagitiis Dominationis Cap. IT. 2S9Fegnum perentium per gradum scelerum viam Ejusdem tamen farint sunt illa Iudaeorum de Christo Servatore nostro quanquam ego nescio quomodo ea, quae sunt sacra S mystica, non libenter ad res humanas traho 2 sunt i meri , inquam , ejusdem notae: Rui non punit risum , non est amicus Caesaris , Ioan. 19. Et se sinamus illum, omnes illi credent, venientque Romani , O delebunt Tentem no-sram . Iohan. II. Et illud in Actis. cap. 24. Felix volens gratiam inire a Iudais reliquit Paulum vinctum. Et illud Taciti de Tiberio lib. 3. Annalium. Pro Plancina eum pudore O sitio disseruit. Quanto laudabilius Senat . Romanus Massinissis legato respondit: Si alia qui sint Massini in honoris gratia, Oseesse, facturos esse, caterum jus gratia populum In Iudaeis, non

Deile

tamen

ad res

Tiberio.

Romanum non dare.

Illa vero Pontificiorum sententia flagitiosissima est stui a Pontifice Maxi o legibus

status est,ei apud Deum immortalem satis cautum esse. Item ; Pontificem sis seupra omne jus, contra jm, ct extra jus omne. Et in Salisburiensi. Pontifices Romanos non assectare flum d minationem terra,sed coeli etiam. Cum tamen secundum saniorum sententiam, Pontifex manifesti & atrocis criminis apud universale concilium accusari possit, Sc de gradu dejici, quod 3c non semel receptum est. Quo etiam pertinet mos ille Principum, cives ad turpissima quaeque cogendi. Tacitus

I . Annal. Nero notos equites Romanos operas

Menariau promittere subegit, donis ingentibus, nisi quod mercer, ab eo, quisesbere potest, vim necessitatis assere. Quae sententia vera est,& ex Platone Ponti

eibus, nempe coelestis dominationis

tio.

Princiapibus ad turpia

443쪽

16o cire. Cismarii Lib. V. Platone sumpta i H γδ φν τυ,ντων Oiῆ οπι- άνάγγροις. Cujus meminit Cicero in Epistolis ad Atticum . Idem est illud Dionis in Nerone. Nullum jus plus potes quam arma; Ut enim quisque potentisiimm es ira iustissime dicere omnia ct facere videtur Vnde Aristot. s. Pol. cap. 3, asi γε Τουm o iσον κή τι διυ ιονοι ἀέους, ὀι ο κρούου νος, ουδ εν zροντιζου M. Semper imbecilliores a quum O jusum g uarunt, sed qui plus possunt, ratia par Pisa ciunt. Ac tamen regni etiam flagitium est, alios eodem crimine pollutos eximere. Quo alludit Iuvenalis: Clodius accuset moechos, Catilina Cethegum. Et illud tritum, Hebraeus nihil Hebraeo, Catilina Cethego. Atque haec fere sunt dominationis occulta flagitia. Vt enim illa dominationis jura atque arcana, locum habent in regno, sive Principatu, ita haec flagitia dominationis a tyrannis usurpantur:quorum tamen vel minima Principes inviis reddunt, Sc insidiis civium ex ponunt . Verer & argute Tragicus in Octavio. Majora popiam semper asummo exigit. C M P UT XVIII. Flagitia Dominationis Aristocratica e Consulum, Dictatorum, Decemvirorum, Triumvirorum regia Imperia . Regem esse, ct regis Imperio esse , disserunt. spera dominatio. Mors Siccii. Proscriptiones Sylla. FX quibus apparet, nos aliter hac in materia versari, quam plerique. Sunt enim, quae ab his ad Tyrannidem referuntur.Eanos juri dominationis inserimus, iisque locum damus in turbulenta ac seditiosa Republica:&

contra,

444쪽

De Fugitἱὼ Dominationis Cap. I . 2 contra, quae alii licere Principibus affirmant, Hagitia ea nos tyrannidem referre dicimus. domina Caeterum totidem fere sunt flagitia Aristo tionis cratica, dc propemodum conveniunt Oligar- risi chiae : ac tamen regiorum flagitiorum plera- craticaque huc referri postlint. In Republica certe eadem Romana Consules, Dictatores, Decemviri, fere qua Triumviri regio imperio fuerunt. De Consu- Regia. libus Cicero.Daeo, inquit, regio imperio sunto, Consules& Poeta. Rom. Nullum martia summo hiis Imperio consule Roma videt.

Et res plana est ante Iessem Terent illam, quae postea lata est de Consulari imperio minuendo . De Decemviris Livius. Tum in . v pii Claudii sententiam Senatusconsultum factum eΠ , ut reliquis abrogatis magistratibus, eum consulari Imperio ac regio, sene provocatione , decemviri crearentur. Et lib. 3. Decem regum 'ecies erat. De Dictatura Cicer. I. Philippicarum , Dictaturam , qua vim jam regiae potesatis obsederat funditus ex Republica su-sulit.Idem appellat Θlla Dominatum, T

citus I. Annal. Non cynna, non Sylla longa Dominatio . Neque est quod contradicant alii: aliud est Regem esse, aliud regio imperio esse. Ita enim scioὶ distinguit ipse Cicero. I. Phil. sublato non filum regno , quod pertuleramus, sed O regio Imperio. Id quod ideo mihi hoc

loco tradere libuit, ut intelligatur, eadem sere esse aristocratica flagitia, quae fuerunt regia.

Vbi enim Patricii plebem exsugunt nimiis vectigalibus , atque oneribus deprimunt; ubi sine

Trium viros

regio imperio

fuisse.

riorum

Aristo eraticorum exempla.

445쪽

2g2 rara. Cismar; Lib. V. sine ulla probabili causa bella gerunt, vicinae. que populis bona ac possessiones eripiunt; vel eos, quorum virtus ipsis rmidolosa, promuscue nefaria Daude circumveniunt, atque evertunt; vel fidem datam Dangunt; vel pe custores subornant, & emittunt; vel morem consulendi Senatum intermittunt, sut de Decemviris scribit Livius lib. 3. aliaque id genus scelera committunt; ibi flagitia domi-2uod nantur, non jura. Quod enim religioni com sνEligioni trarium est, quod fidem & pudorem violat,

se sitii quod honestatem hedit; id & in hac , & illa

ad oeria Republica tam a Iure est alienum, quam quod ssum, a Omnium maxime . Quam imperandi ratio-3ureata nem Pomponius vocat nimiam se asperam lienum Dominationem . Hinc Guntherus de Mediolanensibus lib.8.Gd durior aqΜο Paee bona dixisse υelim dominatio vestra Extitit, immodicis vicinas legibus urbes Terruimus, scit Cuma quidem , scit regia

Lauda, ctuosique per Italicas urbes , aut oppida es Stravimus, aut validi serbire coegimus ar

mis a

Plaustra sint exemplorum. Livius lib.χ.cum a Patribus, non Consulem, sed carnificem ad --xandam O lacerandam plebem , creatum emcontenderet, cte. Ibidem, consules immoderata in itaque potestate esse; omnes metus legum, omnia supplicia vertisse in plebem.Item, Plebi, cui ad eum diem summa ope inservitum erat,

injuria a primoribu, fieri cepere . Et si bro 3. de

Decemviris. Hominum, non causarum, rori Grunt; ut apud quos gratia vim a qui haberere Iudicia

Apud Livia.

446쪽

Dὸ Flagitiis Dominationis CH, I . 263 judicia domi consabant,pronunciabant in foro; s quis collegam appellasset ,ab eo, ad quem venerat , ita disicedebat, ut poeniteret non prioris δε- ejera stetisse.Atque hoc flagitio L .ille Siccius a In L. Decemviris intersectus est. Siceio didem scelus fuit Appii Claudii, qui, ut L. Leemia Virginii filiae amore potiretur , postquam υ umnia pudore septa animadverterat, ad crude- terfecto. lem, superbamque vim animum convertit, ut L. Vir-

ait Livius. Nota est historia, neque hic inge- gluti mrenda. Illae vero proscriptiones Omnium fla- lia.

gitiosissimae fuerunt, de quibus sic Vellejus

Paterculus. Primm , inquit, Sylla exemplum Prem proscriptionis invenit; ut in qua civitatepetu- siuissentis convicii judicium histrioni exoleto reia proseriaditur, in ea jugulati eivis consitueretur aucto- ptionia mentum , plurimumque haberet, qui pluri- bm Diamos interemisset, neque occis hostis, quam civis la. uberim foret praemium; feretque quisiquis momtis merces sua. me Paterculus. Parum adest,

quin huc etiam referam illud de Fabiis, quos, quod contra jus gentium arma ceperant, sibi dedi postulabant Galli. Senatui, inquit Livius lib. s. Nec factum placebat Fabiorum , O Ius postulare Barbari videbantur ; sed ne id, quod

placebat, decerneret, in tanta nobilitaris viris

ambitio obstabat. Nisi forte dicas, Romanos magno animo maluisse cum Gallis bellum sustinere, quam hujuscemodi magni nominis in Republica viros hosti tradere.

447쪽

Flagitia dominationis popularis .Libertas visi D. Fraus Manlii: Rem inter alios contro- . versam Iisi aludica e Atque obiter discutitur , an recte Caesarem Brutvi interfecerit.

Flagitia Uae quidem omnia sere dominationis domina- d flagitia nuspiam in majori usu sunt,rionis in quam in populari statu; quicquid Hetru- satu seus ille populi virtutem attollit, & Princi- popula- pum deprimit, jam ab aliis confusus. Est enim ri ma- plebs belluae similis , adeoque ut Claudius dixime in cebat,ut prana in misericordiam, ita immodica usu. in savitiam ; nullaque ratione, sed effreni im-Luod petu regitur, parum pensi habens vel divina, vulgus vel humana jura; dum modo libertatem illam in saυi- suam, hoc est, omnia pro libitu agendi dissoriam lutissimam licentiam, tueri possit. De qua R

pronus. manus Lyricus,

Sed in vitium Libertas excidit , O vim Dignam lege Regi. Liboria Et Iovius, unus, inquit, erat peracerbe citatis Viendi praedandique non ignobilis praetextus, pratbis illa dulcissimi nominis, uti praedicabant, ab longo tempore recepta libertas. Quod de Quintius ille Consul Romanus ait apud Liavium lib. 3. sub titulo aequandarum legum nο-s jura oppressa tulimus ct ferimus Δicut aia tem Centuriones, telle Tacito sunt vetustissi ina militaris odii materies: ita etiam inveteratissimum fuit in Republica Romana odium plebis adversius Patricios.Vbi enim imperium plebis est; ibi Patricios ac nobiles multis magnisque injuriis assci necesse est, ut ostendit Aristoteles 3. Politic. cap. 7. Cujus rei exemplum est in Manlio, qui calumniando aurum,

odio

rario

habet

eios Dis

448쪽

De Flagitiu Dominationis Cap. ID.

quod Romani contribuerant, ut a Gallis sese redimerent, Gallis rursum ademptum esse, &apud primores conservari; maximam invidiam patriciis conciliavit. Cui simile est,quod ςρn -- adducit Machiavesus in Republica Florenti- η tἔσna.Qu' dominationis flagitio C.Sempsonius, Semr ne quicquam omnia expertis Patribus, ut mi- ni , mrtigarent plebem, quindecim millibus aeris da- gΠυι, mnatus est, Liviis, lib. .Idena lib.f. de Uirgi- Pρ

nio Sc O. Pomp&io , qui pessimo exemplo innoxii denis millibus aeris gravis damnati sunt, quod gratificantes Patribus, rogationitribunitiae intercessissent. Et de Furio lib. s. qui injuste, & sine ulla probabili causa da

namtus in exilium ivit. Omnia enim regia & HEtσω aristocratica flagitia, quae enumeravimus; uti inris in regni sit spectos immodice saevire, fidem crotica violare, secras aedes deripere, aliorum bona ivitia invadere, aliaque insolenter & crudeliter a mugis

gere; haec, inquam, omnia etiam in populari βψnt in statu fiunt, Sc multo magis: Uluti, quodp imp pulus Romanus judicium rogatus finium regendorum, sibi controversam rem adjudicavit instar quadrivlaram ct interceptoris litualiena,ut ait Livius lib.3.quae flagitia in plebe perstringit Fabius ille apud eundem: potesarem tribunitiam adsingulorum auxilium, non ad perniciem universorum comparatam esse Tribunos plebis vos erratos , non hostes patriabias, nobis miserum, invidiosum vobM e F desim tam Rempublicum invadi, non m vestrum,

sed invidiam minueritis, Oe. Immania sintexeptatum in Republ. Florentiria, tum in quibusdam Germaniae civitatibus apud Cran etium, quorum recensendorum me pudet pigetque . Adeo nihil crudelius plebe, inprimis ducem nacta. M Non

449쪽

hcs iarn. cismarii Lib. V. Plebs no Non quidem facile incipit, &, ut ait acer Hi- facile i storicus, non facile prima vox plebis sed prae- incipit eunte autore, e vestigio comitatur, & conta- sed e vG gione veluti insanit. Equidem non nego esse sigis etiam populo sua dominationis jura, quoties comita- aliquis dominandi cupiditate captus Rem-turprae- publicam invadit, libertatemque evertere coeunte natur. Quo tempore eXtraordinario nonnun-

autore. quam & repentino judicio oris est : at enimvero de honestatis 3c fidei haberi ratio debet; absque quibus erit non amplius imperium, sed flagitiosissima tyrannis. Qineri hic possit de C.Iulio Caesare an re- An re- cte a Bruto, Cassio, aliisque occisus sit 3 Equiae Eru- dem non ignoro , quid viri docti atque pruiarim Cae- dentes de hac re sentiant. At enimvero mihi sarem hic inχειν libet. Certe secundum jura liber

interfe- tatis, sive , ut Cicero vocat jura civium , itaeerit. cuisse videtur civibus , quorum majores regnum juramento detestati erant, eum evertere, qui libertatisdura involabat. Quodsi enim Princeps merito in eum animadvenit, qui libertatis amans imperium sibi & vitam adimere conatur; quidni etiam populo licebit eum interficere, qui libertatem invadere tentat,& servitutem imponere civibus Z Id ait Tacitus libro I. Annal. cum occisus Dictator Caesar, aliis pessimum, aliis pulcherrimum facianus videretur . Respectu enim praesentis Reipublicae nefarier secerunt. Quippe is erat Reipublicae status, ut salva esse non potuisset, nisi imperio ad unum devoluto, teste Tacito ScDione . Qiiod dc Pomponius ait libro 2. g. II. de Orig. Iur. Evenit, ut necesse esset, Reipublica per unum consuli . Quanquam haud

Eo annon Caesar ipse, aliique, in causa sus

450쪽

De Flagitiis Dominationu cap.2Ο. 2'Hnt redactae in ejusi nodi statum Reipublicae

Romanae .

in hac materia. Arcana mixtarum Rerum-pubtamperium Germanorum mixtum.

ATque haec furit arcana flagitia domina- Ostend

tionis, quibus illi utuntur, qui in Repu- rur ra-blica principatum obtinent,vel unus,vel tis dia pauci, vel multi . Qua in re non sum nestius, visionis parari judicia &censuras. Alii negabunt, a quibus numero aut multitudine imperantium disse- autor tarentias sumendas esse: alii dicent, plures esse hac ma- Rerumpublicarum species, adeoque plura, ex teria u- mea ipsius sententia, e nasci Imperiorum am sus est. na.Non eo inficias, disserentias essentiales, EUH- ut appellant, spectare vel commune, vel pri- trales vatum commodum. Hujus respectus facit de- dissere-elinantes Respublicas ac ψεκοα,εις, ut ap- tia Ropellat Aristoteles, illius recitas atque bonas, in rump. illis habetur ratio virtutis ac prudentiae: in erubae θω hisce nunc divitiarum, nunc paupertatis, ctent. nunc nobilitatis, nunc dignitatis, nunc etiam diuomo-

Iibertatis. At enimvero quod Patricii & No- do sieu biles plerumque sunt pauci, multi vero, imo dum ea maxima hominum pars, ut est plebs, ignobi- υurient Ies& egent; ideo ab accidentali potius dissi- Rerum rentia squippe cum essentiali conjuncta,) om publ. dinem auspicari sumus. Etsi autem nonnunquam evenit,ut Patricii sint pauperes, plebeji cάσεις. vero divites; ideo Respublica aliam krmam non induit. Quare ea plerumq; est Aristocrattea, in qua pauci imperant, Democratica in qua multi, Regnum in quo unus. Omnes t men & singuli, pro conditione loci, temporiS,

M 2 populi

SEARCH

MENU NAVIGATION