장음표시 사용
471쪽
4V C o N T.R Α D I c T I o N A setiam in libro de anatomia oculor a sensisse uisus cst; atque in libello de anatomia ui 3oru,
tibi de oculorum anatome agen S, oculorum sex musculos, qui sex ipsorum motibus inserit ire debent,enumerauit. Amplius quoque, ipsos musculos oculorum, non senario tantum
numero, sed septenario descripsit libro io. de Usu partium, atque in libello de oculis. . Quare cum musculi, motus instrumenta sint, septemq; ponantur Oculorum musculi, totidcmetiam , non quatuor tantum eorum motuS, ex eius placitis Iecensendi, credendique a no
V A TvoR proculdubio sint, vel etiam sim, septem, eadhuc esse posunt oculorum motus ,' qua .tuor tamen seu dicantur esse, quemadmodum seriaptum reliquit libro I o .de Ussu partium,sirectos tangum ipsorum motus , intelligamin. quemadmodum ab ipso declaratum est in libro de musculorum motu, tibi ita habet. Oculorum motus sint quatuor, o quatuor rectos obtinent motus; verum quia ct diasiorqueri , atque ingirum uertiposnt. 9 β m. ac deorsem moveru, idcirco ct sex, septemve merito esse po snt, veluti diuersiis asseruit locis. Qua-
ruor staque tantum erunt, rem oculorum motus mu
sculing qu tuor, his sbseruientes; quorum uis est, se m movere , deorsem, admatorem, minore ueangulum. Tuopraterea oblique positi, quι oculum circumfrunt i est septimus prater hos , qui obticum u obuoluit
472쪽
. G A L A N T 1 obuoluit neruum, ne qui tener, ct mollis est, vehementer concussus, laxesur, atque stria se decidat,
quod in illim para si obuenire requentiussoles. CLIII. OLEUM smplex, conuulsonibus non magnopere uel prodesse, uel nocumento esse posse scripsit libro a. de Simplicium medicamentorum facultatibus, capite et a. ubi ostendit, oleum ex eorum esse numero, quae nos ex aequo ex calfaciunt, inquiens. Proinde mihi uisum est, neque conuulsiones, neque trem Ο-
res, neque sensum, tum difficilem, tum deperditum magnopere aut iuuare, aut laedere. Contraria huic dicto communis est sententia,& usus, cum oleo, conuulsionibus in ipsis,magno aegrotantium utamur commodo, tum partes uendo, tum ipsos etia quandoque aegros, in uase olei pleno, immergentes. GALENI sententia,ne ambigua, paradoxos Gnobis uideatur, ita ipsius uerba ex libra a. de Sιmplici medicina, intelligenda siunt, G oleum se implex,
conuulsioneT eo, non magnopere iuuare dicatur,quaa neruorum ortasunt replatione, impinguat nepe oleum, nouos humore neruos repta; quae autem ex replaione orta sunt couulpones, siccitate,atque euacuarrone curantur . Neque pariter tremoribus,partibus uehis, qua vel di cilem, vel uiam deperditum obtinent sensum, ualde prodesse potest oleum ; succo rum qμine humoris, copia, neruosis imbibita, rn-
473쪽
is CONTRADICTIO' Es at partibus ,sensum aboleuit. Quodcontrario, commodi aliquid his practare poterat, qui a siccitate , vel etiam ab inanitione, conuulsionibus Δειnmtur. Conuulsioneου itaque illas, non magnopere iuvabit oleum, qua a replesione sunt; non iada par
ter eas , qua a siccitate, vel inanitione ortum traxerint .
CV OL E V M adstringens, hebetando acrimoniam , ios, qui acria, ac mordacia per aluum excernunt,prodesse scribit lib. 1.de Simplicium medicamentorum facultatibus capite 3 6. ubi agit, quod perperam Herodotus,ac Dioscorides, quaecunque aut profluuijs, aut dysenteriis mederentur, adstringentia censerent. Cuius tamen contrarium habet lib. secundo eiusdem capite XI. ubi agens, quod ut quis de olei facultate probe ratiocinetur, de beat etiam affectionem hominis aestimare,&de oleo quale sit praefinire; in huiuscemodiq;
acribus excretionibus, non adstringens oleu ,
sed quam dulcissimum esse oportere asseruit . VIDE pro hac Contradictione, qua superius scripta sunt. ubi expositum est. Excernentibus acria , mordaciai ctc.
CVI. O. A parua, nullam habere medullam asseruit libro xi. de usu partium , ubi de osse inferioris maxillae loquutus cit , his uerbis.
474쪽
ordiendum igitur nobis ab eo est , quod euidentissime in omnibus animalibus conspicitur, quod nullum paruum os medullam habet, quod, sinum nullum habeat commemorabit c , ac magnum, sed cauernulas duntaxat, easque exiles, atque angustas. Cuius contrarium posuit libro 3. de Facultatibus naturalibus in calce, ossa parua, cauernulas habere scribens, in quibus medulla, qua. nutriuntur, continetur. Quod etiam facillime ex eiusdem mei uer, bis s. Aphorismorum sectione com . 39. elicere possumus, quibus habet illud, ossium alimentum esse, quod in cauernis paruorum continetur, uel medulla in magnis. Quare, & libro dei me quali intemperie, capite a. & libro 3. de Facultatibus naturalibus in calce scriptunobis reliquit tale esse medullam ossibus, qualis est carnibus, sanguis. S i iidem cy aleno hoc ipso loco, libro ui deices II. de Usiu partium , atque Ars ot eli pluribus in locis
prastare uoluerimm ; ossa parua nullam utique m dullam habere, dicendum esset. Aristotelci nanque libro 3. de historia animalium capite septimo, st mgesimo ; 2 lιbro a. de Partibus animalium capite quinto , medullam singulis Ush us , ncquaquam in esse , apertissime scripsit, leonis exemplo, qui solidis adeo constat ossibus, durisq, adeo, ut ex ipsis concussis, ignis, velut asalice eudatur. Quamsentem tame fulcenna quoque amplexus est prima primi doct.
475쪽
GA LENI. 43 Ies medulla,in i s scilicu, qua parua fiunt ,simini ex
pertia , cauernulis eorum instersa; in magnis uero,
or in quibu3 sinus sunt, utique in ipsis costem. Ossa
itaque quavis,tam exigua,quam magna, medullam eam, qua nutriuntur, habere, atque medullosa cuncta esse fateamur oporta , paruo illo ossiculo exceptri
quod sub talo est, quod1 Arabes in die iudicis, ser-
Mars incorruptum dicunt, indi aurium ossibus. Nam leonis uiam ossa, lices aliorum animalium coparatione, robusta, ac maxima polida esse dicantur; atque medulla destituta esse uideantur; exiguam tamen 2 ipsa, atque perobscuram continent, Aristotelis testimonio libro a. de Partibu3 animabum capitesexto.
CVII. PHLEGMONI Bus in ipsis, sanguinem mittendum esse suadet , si uires ualigae sint, sit naute sanguinis missione timeat, uel imbecillis sit aeger, tum in diuersa reuellendum, tum per propinqua derivandum csse scribit libro Ia. Methodi medendi capite octavo. Secus tamen sentiendum uidetur, quandoquidem reuulsio ipsa, licet per cucurbitularum appositionem, absque sanguinis detractione, quo quo pacto fieri ualeat; qua tamen ratione, de
riuatio per propinqua, absque ipsa sanguinis missione, fieri possit, nescio. Quod si absque
ea perfici, atque adimpleri minime queat, si sanguinis missionem uercntur aegri ; neque de E E riuatio
476쪽
riuatio ijs facienda est, cum haec quoque non absque sanguinis missione fieri ualeat. G A L E N V s libro quinto de T venda valetudine in calce, ubi de calidis ct humidis naturis verba facit, aliam procto, quam libro duodecimo Methodi, habuit sientem iam; illos nanque, qui qμοquo pacto pbi mone tenentur, sanguinis1 missionem tiament,non per reuusionem ad diuersa, neque per δε- riuationem adpropinqua, sed venasiectione comissa , per Pharmaca euacuandos esse, inquit, his verbis. Itaque, ct vere tales natura, maxime lys morbis patent, qui ex plenitudine oriuntur, quales sunt unancha, cynancha, sanguinis profluuia, articulares morbi, Ophthalmia , peripneumonia, laterum compunctiones, Gr reliquι denique omnes, quorum genus GEphlegmone. Qua re etiam occupare per veris mitia, sanguinis duractionem oporter, aut per incisam venam , auisacrificandis malleolu; quod si ita inanire recusent, purgandi medicamentoseunt non simplicis
facultatis , sed quod traherect flauam bilem, ct pituitam , oestrosa excrementa, possit. Quodsiuperirre quoque libro, declarans, quae in mittendo in lassiatudinibus sanguine, animaduertenda sint, sentire viduur; haec scribens . Si bonus sanguis exiguus sit, reliquin verosuccus plurimus, utique in his abstinendum a d tractione janguinis est; is quidem exiguin, sanguis vero copiosiu, audacter incidenda vena est, dein dercere uti dicitum est aluum oportu,
ratione habita, de redundantissuco copia, pariter
477쪽
ν GALENI. 633ac feeis. Quodsi quis vel propter aetatem, vel timiditatem , permittere se medico, ad sanguinem ullo modo durahendum notit,huic dejcienda largius alum est; aut si idquoque suspectum habet, alia ratione educrniam seuperuacuum ea. Qua re, quo paradoxon hoc facilius discutiamus , animaduertcndum es, alium esse in libris de T venda valreudine medendi scopum, atque alium in libris Methodi; in Is nanque quo pactosanos conseruer, edocuit, imminentes comescat morbosό in his , qua ratione morbis detentos curo. atque propterea dicamus cialenum li-hro quinto de Tuenda valetudine de his loqui, quia hin phlegmons asseclus periculum impendet, nondum aut e morbo aliquo ex multitudine duenti sunt, horumi succorum copiam, vel sanguinis missone, vel si hanc abhorreant, pharmaco, praepollentem succum educente , utcunque libuerit, tolli posse scripsit. Libro pariter Α. eiusdem, dehisce scitibus loqui viduur , quibus nulla adest phlegmone, neque sanguis plurimus; si ola quandoque alterius cmuspiam succi Jecies, quibus nihil restri , si, educente proprium succum pharmaco, quando sanguinis misisionem renuant, opem eramus. In libris vero Therapeutices methori , dejs uti dixi P loquitur , quos iam actu phlegmone duina,quos nonpraecauere, sed curare proponit; hi Genim, tum propter Fuccorum omnium sanguinisti copiam, tum propter dolorem secta phlegmones particula, tum etiam ct propter febrem phlegmonin concomitantem, sanguinis omni E E a nct
478쪽
CONTR ADICTIO N Es no duractionem exposcunt; quibus, si copiosam, amque, ut ita dixerim, euacuatiuam acere minime in at, reuulsiuamsaltem, derivativam , nouomittendam hortatur . Quapropter omittentes iam ea, qua in aliqs libris, qui ad curandi artem,
mintae fessimi, disseruit, atque propositum in liabris a thois locum exponentes, atque enucleant s.
dicamus, ipsum, dum phlegmonibus in ipsis, si viares valida sint Janguinem mittendum essuadet de copiosa sanguinis missione , qua uniuersum euacuis corpus , verba Iacere; quando vero sanguiois δε- tractionem verentur agri copiosamscilices vel etiam imbecillas sint, Iolam illis derivationem, ac reuulsionem, satis esse posse crediisse; qua duo, non adeo copiosa sanguims detractione persciuntur; n
que reuulsionem, uel derivationem, eo loco pracipit, ut sanguinis missio, uelseriti in aliqua parte uena, uel scarificatis malleolis prorsus omittatur , eiusD uice pharmacum exhibeatur,sed, ut copiosa cum sieri nequeat , exigua saltem in phlegmonibus, in quibus , pluribus rationibus maxime competit,nullo pacto dimittatur. Qua re non aliud hisce uerbis inferre uoluit Galenus, quam suadere nobis,phlegmonibus in ipsissecandam esse omnino uenam, uel copissam evacuationem per ipsam molientes, si uires validaesint, aegeri sanguinis missionem non timeat; uel reuulsionemsaltem, aut derivationem , prout aeger,
aut uires ipsa postulabunt. G . Pisces
479쪽
ΡΙsCεs comedere, uictum esse plenum ac seuerauit I. Aphorismorum sectione, com . . sic inquiens. Quod si naturae robori non si iis fidamus, ptisanae utemur succo, rationabilitetq; huiuscemodi uictus, tenuis diceretur, sicuti qui per ptisanam hordeaceam, non est, quidem tenuis exquisite, nisi omnino pauca al- sumpta fuerit, non tamen propterea plenus, qualis fit per oua, & alicam, S pisces, atque alia huiuscemodi. Cuius oppostum docuit lib. 3. de Alimentorum facultatibus, capite de lupo, seu .laurace, in hunc modum scribens.
Alimentum sane, quod tum ex hoc, tum eX a
liis piscibus prouenit, sanguinem gignit consistentia tenuiorem , quam qui ex pedestribus
animalibus sumitur, adeo ut non asiluenter nutriat, & celerius discutiatur. Quod etiam libro de Tuenda ualetudine sexto comprobauit, doceus, quibus cibis frigidae naturae, quae redundantiam colligunt , nutriendae sint, his uerbis. De qualitate demitur, cum exigui nutrimenti cibus apponitur, si quidem non pati ci, suilla nutriti, celerrime copiam acceruant; illis igitur olera, & legumina, quae non multum corpori adiiciant; praeterea pisces, & aues, quae multum item no nutriant, exhibenda sint. Quod etiam ex Hippocrate confirmatur
in libro de Affectionibus,scribente pisces leue E E s edu
480쪽
edulium esse . pisces itaque cum exigui sint nutrimonis, uictum plenum esse nequaquam poterunt ; plenus nanque cibus, ab eo, qui modici est nutrimenti longe admodum distat. DICENDUM est pisces, haud secus sera se ac oua , atque alicam pleuruicis uictum esse plenum , q ippe qui tenuissimo uictu regi debent, exigui uera nutrimenti erunt ,si his ipsis sani cibentur, qui uberiori , ac pleno iudigent uictu . sesque idcirco, di modici nutrimenti, pisces esse asserit, si alenus, non
de aegrotantium, quibiu uel tenuis, veletiam tenuissima competit diata; sied desanorum cibationciuerba ipsem rcisse dicamus, quemadmodum ex adductis locis constat aperte; cum etenim exigui alimenti cibum esse, pisces asseruit, id, uel in libris de Alia mentis , uel etiam in his, quos de Tuenda ualetudine conscripsit, H ctum ab eo en quibus libris de his. quibus sani uesctintur, sermonem habet. Hippo crates uero, dum in libro de e Pectionibus, leue sedulsum esse pronuntiauit; vel leuis, facilisci concoctionis intellexit; OA atiarum plurimarum rerum ressectu, modice nos alere, tenuioremst, sanguinem,
quam. qui ex pedestribuι Imnitur animalibus gia. guere insinuauit.
P IT VITAM ex corpore nostro, seu ex membrorum temperatura, nequaquam fieri, sed ex cibis tantum , a Trmat lib. a. de Temperamentis sere in calce, quosdam arguens, qui ab