Contradictiones, dubia, et paradoxa, in libros Hippocratis, Celsi, Galeni, Aetii, Aeginetae, Auicennae. cum eorundem conciliationibus. Nicolao Rorario ... auctore

발행: 1566년

분량: 686페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

461쪽

3o CONTRADICTIONE s6. capite de anatomia digitorum; digitorum Ossa. dura , ab ipsa natura creata esse serens δῖlidas, ct ab sique concauitate, ac medulla ; quo in suis motibus ualidiora, ct leuiora essent. Verum cum gaunus , i serum quaedam; quandoque, medulla destituta esse scribat; quandoque medullosa cuncta es

asserat; quo uerborumsiuorum tollatur contradictio dicamus,duplicem in ossibus reperiri medullam,quarum altera crassior est, tenuior altera; illa, ossium alimentum existis; hac,ea potissimum de causa a natura fiscnsuit,ut osa humectarentur,ne cotinuo exsiccarentur motu. Dum itaque libro I t. de Usu partium, parua ossa, medulla, carere scripsit, intellia gamin, exigua osa, medullam, non qualem, magna in se continere,quippe qua notabili, amplas cauitate destituta sint i talem tamen, tantamI idis etiam largitam es naturam, qua satis sibi profluinutrimentositi materies etenim quadam in ibis conspicitur , qua liquidi humorisspeciem ostendit; asanguine enim primo deducitur, mox ab issius natura deficit,sensimi mutata,in ossium natura tandem couertitur 3 qua Nero,maiorias implet ossium cauitates, quamquam Iolidior sit, alimentum tamen ossium est, a natura,' A ab initio congenitum;yropter ea quodsiis solitas non 'cilesinit aliud extrιnsecus commeare; quae longo tempore praeparationem accFiens, concρescit, atque albesicit, quemadmodum declarat ipse libro 3. de Facultatιbus naturalibus, in calce, ita

scribens. Qualis carnibusFanguis; talis, ossi bus,

462쪽

ea medulla,in lys scilicer, qua parua sunt ,sinu i e

pertia , cauernulis eorum instersa; in maonis uero,

O in quibus flam sunt, utique in ipsis costem. Ossa

itaque quavis,tam exigua,quam magna, medullam eam, qua nutrιuntur, habere, atque medullosa cuucta esse fateamur oportu, paruo illo ossiculo except quod sub talo est, quod1 Arabes in die iudic', seruara incorruptum dicunt, inus aurium ossibus. Nam leonis uiam ossa, lices aliorum animalium coparatrone, robusta, ac maxima solida esse dicantur; atque medulla destituta esse uideantur; exiguam tamen 2 Usa , atque perobscuram continent, Aristotelis testimonio libro a. de Partibus animalium capite sexto. CVII. PHLEGMONI Bus in ipsis, sanguinem mittendum esse suadet , si uires ualigae sint, sin aute sanguinis missione timeat, uel imbecillis sit aeger, tum in diuersa reuellendum, tum per propinqua derivandum csse scribit libro I a. Methodi medendi capite odiatio. Secus tamen sentiendum uidetur, quandoquidem reuulsio ipsi, licet per cucurbitularum appositionem, absque sanguinis detractione, quo quo pacto fieri ualeat; qua tamen ratione, derivatio per propinqua, absque ipsa sanguinis missione, fieri possit, nescio. Quod si absque ea perfici, atque adimpleri minime queat, si sanguinis missionem uercntur aegri ; neque de E E riuatio

463쪽

tentos, uoctii nihil uidere. Cuius sententiae est etiam Celsus libro 6. capite 6. atque Paulus Aegineta libro s. capite a 2. nictat opem esse scribentes , cum quis interdiu bene uidet uespere, & occidente Sole, minus, atque obtusius; noctu postremo nihil; unde Plinius, caeterique latini , malum ipsum, nocturnam caeci

tudinem uocauere . . . ..

MANIFEsTA HE contradictionis enodatio . tum ex Celsi, atque O inua sententia , scribentium, vSιωρρη esse, cum quis interdiu bene uideae.

uespere , ct occidente Sole, minus, atque obtusim, noctu postremo nihil; tum uiam magis ex ipsa nominuc mologia νυκταλωψ etenim dictio derivata, at qua deducti en παρὰ Το ἐν Τη νυκτι ἀλάθω ,hoc eju,quia iunoste obcacatio flat, ab α. priualoma particula, O λαειν, quod est uidere, G νυξ νυκὶος, quod noxsonat, ita ut totum hoc significet, nodiu non uidere. circa deprauatum Galeni rextum affirmare cogimur in libro Introducitori'; quippe qui textum eo parito scriptum reperit, in margine forsitan ea uerba adnotauit, qua demum in textu reposita fuere, qua hoc pacto habent; vel contra, ine parum , vesperi , aut notite, prorsus nihil. ula re cir verbis Hippocratis in libris Pradi tionum, ae ctionem, non, superaddendam esse, necessario censemim.

OBSTRUCTIONEM , atque putredinem, sanguinis missione curari Dequaqua posse se

464쪽

se, his uerbis asseruit Galenus libroex I. Thera pcutices Methodi cap. Iq. docens , quae sintilla, quae sanguinis missionem suadeant, prohibeantq;. Verum quoniam' inquit) nec ob structio , nec putredo curari per sanguinis missionem possunt, ut quae alia remedia ceu prius est monstratum desiderent, reponi sanguinis est quid, ad curationis spacium debebit,

quominus intempestiue nutrire, necessitate ulla cogamur. Cuius oppossitum praecedenti libro, capite secundo, his uerbis expressit. Iam uero obstructionum ipsarum alia est, quae ex abundantia, alia, qtiae ex qualitate succo ru,

qui scilicet aut lenti, aut crassi sint, incidit praeserretur autem interre media, in ea, quam copia facit, sanguinis missio; in ea, quae ex humorum qualitate consistit, attenuantium usus. Aliqua itaque obstructio, ut quae ex succorum copia facta est, sanguinis misitone tollitur , atque curatur, quemadmodum ab ipsos. Aphorismorum sectione com. I. apertissime traditum est; sanguinis missionem plenitudines tollere affirmans. Idem etiam uoluit libro 9.Therapeutices methodi, capite quarto dum inquit, eos, qui synocho, ex sola putredine laborant, sanguine misso in putridam non incidere. Neque secus quoque de sanguine in obstructione mittendo & Trallianus, de

omnes sere doctores sentiunt. In c

465쪽

2o CONTRADICTIONssΑ Ε T i v s pulcherrime , atque Am e , tale contradi boni sestscit, cum sermone 3. capite TI. de venas ctione versa 'ciens, Obstructionem, atque putrem ionem ipsam , per selam venas bonem curari minimeposci: dixit, ut qua alia quoque remedia desiderent, ob ira t:o nem e. detergentia, atque incidentia ρ patredo viro liberam irationem prac

pue, caeterag qua eam prohibeant auxitia; non itaquepersolamsanguinis detractionem, obstructio totali potest. Ticendum praterea est, deplex cumsit ob- Bructio si alem au lore, libro a οὶ thodi meden-AE ; altera enim m copias ex succorum qualitate autera; qMam c* a scit, sanguiniis mi ne tollere possumin , . quemadmodum iba docuit , qua vere exsuccorum qualitate, crastis, lentore ue prouenit, attenuantibus , detergentibu i indiger.

CVLOR V M glaucedinem, siccitatem esise, scribit, immodicamq; hutia oris cristat

lini concire ionem libro ro. de Usu partium capite 6. Eodem modo & 3. Aphorismorum sectione, Om. ultimo, glaucedines ipsas propter immodicam instrumentorum siccitatem, accidere asseruit. Quod etiam tenere uidetur Aristoteles libro . de Generatione animaliucapite I. Secus tamen de ipsa sensi in Intro-d ii ctorio medicorum, ita inquiens γλ κωσις, cst humoris, quem graeci κρυςαψοιδῆ uocant , in album, atque aqueum colorem mutario;

466쪽

GALEu I. rubi non siccitatem, nequc immodicam humoris cristallini, ipsorum ue instrumentorum cocretionem, sed humoris ipsius in album, aque

umque colorem, mutationem esse uoluit.. OCv LORVM glaucedinem, qua γλι κωμια sam αμμωσις grace dicitur,siccitatem pro sitito, immodιca1ns cristallini humoris concruionem esse connat, quemadmodum stlibro I o. de Usu partium , ct 3. horismorum sectione, scriptum reliquit. Vuod etiam Ar Moteles confirmauit libro 3. de Generatione animalium capite I .glaucedinem, oculorum siccitatem, atque imbecissitatem esse asseverans, quandoquidem cinquit9 2 senescentibus magis euenit, quoniam oculi, hau secus ac reliquum corpus , seneisute siccescunt. Et licet diuersam sententiam in Introdustorio medicoru habuisse videatur Galenus, glaucedinem, erviastini humoris mutationem in aia. bum, atque aqueum humorem essescribens, non propterea tamen diuersa sensit, neque crinallinum humorem alienam induere substantiam ; atque aquo-sorem , humidior emi, vel liquidiorem seipso ΝΗ

voluit ,sed qualitatem tantum, hoc est colorem, pr pter sui concretionem, ariditatemf euariare asseruit, candidiorems, quam prius erat propter sicciatatem reddi; concrescit quippe, siccior j, redditur in glaucedine, qui cri fallinum Esem ct continor, σαω humor. siiuglauceisno ipse Aetio teste libro 7. capite quinquagesimo, bi ariam accipiuntur; proprie videlicu, ct improprie; atque proprie qui- . DI rim

467쪽

4m CONTRADICTIONE sdem, nil alia Duceiunem esse voluit, nisi cristas

ni humoris ad glaucum colorem transmutationem, are'ctionem atque concretioncm. Improprie vero ,

glaucido est cinquit qua ex praecedentisit suffusione,

humore scilicet in pupilla vehemens fsime concrao, or arobsto, quare d cerepossumus , ipsem, degluu-cedine proprie dicti in libris de Usu partium, atque in P horasimis sermonem habuisse, quae cristallini imsius humoris arefactis en, atque concretio; de ea vero, qua improprieglaucedo est, Er qua expracedent sumne sit in libro Introducitorq. Rur , dupliacem quoque Valenus constituit oculorum glauce di- .nem libro I. de Locis assectis. alteram aresecto immodice humore,quem cristalloidem vocant, qua stem seueras est noxa,ct essentia ipsius propriis assectus; alteram,cum crassus humor in pupilla constiterit, in qua essentia quidem nondum Diutur , verum ac iadentis causa in oculo ira continetur; propterea incongruum non est, neque ab siurdum, sialenum, dia

CII. . . C V L O s nigros habentes, frigidos esse te M perameto autumat libro i. de Morbis uulgaribus Com. i. com. I9. sic inquiens. Nanque glabros, & qui cute sunt albida . item qui capillis rectis , capillis nigris , nigris oculis, & qui domi in octo, inertem uitam. gerunt, ostendimus cum in alijs commςnt

468쪽

, G R,L E N I. r η o , ε 3. xijs, tum in his, quae de Temperamentis conscripsimus, minus digerere habitum,quod fri. gidiore sint lcmpcramento. Cuius contrarium asseruit libro 3. de Morbis uulgaribusCOm. 3. com . TO. Oculorum colores, temperaturam totius,minime indicare posse affirmas, his uerbis. Praeterea de caesis, semelq; de oculorum coloribus, in comm cntarijs de Temperamentis didicisti, non esse cxistima indum proicerto, ex tali signo, de totius temperatura coriporis, nisi solorum oculorum : id autem scriptum ab eo fuit libro r. de I cmpς ramentis, Dum etenim ibi, quosdam argueret, qui ex unius particulae temperamento, de omnibus pronutiare ausi fuere,plurimaq; de oculis scripserit; haec demuin subdidit. Praestat igitur, si quidem de solo agitur naso, ut ex eo resimo, humiditatem; ex eo adunco siccitatem coniectes, nec de totius animantis icmperie, cx his particulis pronunties .Pari modo oculorum, alterius cuiuslibet partis, proprium tempera mentum, ex propriis indiciis aestimare est satius;non de totius corporis temperie ab una quapiam particula indicium sumit nam siue humoris uincentis , siue caloris, siue etiam amborum , caesos oculos indicium statuere oportet, utique illorum proprium sic, non omnium totius corporis partium temperamen ti, documςntum erunt. Quocirca e oculo.

469쪽

6r CONTR4DI cfIo Nasrum colore, de uniuersi corporis temperata, nequaquam arguere fas est; licet ex ipsorum

robore, totius corporis robur significare ualeamus, quemadmodum testatur Hippocrates libros. de Morbis uulgaribus Com. q. tex

tu 28.

G A L E N v s hbro a. de Temperamentis, ineundam nobis de temperametis considerationem esse docre, unamquanque particulam seorsumpe enden-tιbiu, non ausis ex una, de omnibus pronuntiare;

quod utique ais 9 nonnulli fecere, qui resimos humidos; aduncos discos ese dixerunt ; ct quibus parui

sunt oculν,siccos , quibus magni , humidos. Usa relices csialenus libro q. de T venda valefudine, non longe a principio, atque alibi frequentissime colorem: corporis, Uuc super ante fieri uoluerit; oculorumtamen coloso , quemadmodum ct magnitudo, Oparuitas, totius corporis temperaturam uere, ac

perstcte non declarant; sed ipsorum tantum oculorum , quemadmodum libro 3. de Morbis nutaribus aperte testatuu en. Verum enimuero contιngit aliquando, ut qui frigido sunt temperamento, nigros oculos habeant, atque capillos nigros, caeterassi qua ibi Galenus commemorat; idcirco propositio I. Didemiorum libro Icripta, ita poltus intellaenda ea, ut frigida corporis temperici, nigros reddat oculos; non e contrario, nigros qui habent oculos , stigidior sint remeramento, quemadmodum Aristotelex

aperissime onendit i o. Problematum siectione, problemate

470쪽

blemate I 3. quarens; cur albi tam homines, qua equi, oculis magna ex parte caesiissint, atque restondet; quia oculi colores, corporis totius colorem, couequuntur. etiam affirmauit libro r. seria animalium capite x I. Licet itaque oculorum colores, nos , uniuersi temperatura corporis, non admoneant ; contingit ramen frequentius, ut ex 'serum coloribus, ipsorum quoque robur, infirmitini, atque cum sis Ni etiam totius corporis robur elucescat; qui nanque quasi, di, decolo rossunt, imbecillitatem am arguunt; quemaia modum, qui florido colore uigehit', flendidos h more Uluunt, robur. Et qui bene colorati si ni, totum comm bene se habere Agnificant, turpi autem aliquo colore inquinati, illico,' mersum 'sum, um esse indicant; celerius nempe in ipsis , quam in

caeteris partibus colorum mutatio, ab assecito aliquomodo corpore, ob eorum munditiam, nitorem 2 consticitur. Robur itaque, imbecillitatem corporis, non temperamentum indicabunt oculorum colores.

ula refrtassee ct Hippocrates libro 6. Dirimi rum Com. q. tract. 2 8. Oculi, ut valent scripsit9 ita etiam corpu3; ct color in Aterius aut melim labitur.

CIII. OCVLORVM quattuor tantum esse motus scripsit libro i o. de Usu partium, circa libri medium . Libro tamen . de Locis ais oes capite I. sex ipsorum motus posuit. Quod etiam

SEARCH

MENU NAVIGATION