Symbola Sophoclea [microform]. Inauguralis...dissertatio

발행: 1869년

분량: 28페이지

출처: archive.org

분류: 문학

1쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIESINE VORΚ

a part of the Foundations of ester Civiligatio Preservatio Project

Funded by the

NATIONAL ENDORMENT FOR THEMUMANITIES

Reproductions may not be made Without permiSSion hom

Columbi Universit Library

2쪽

States Cocle, concerns the mastinaeos photocopios orother reproductions of copyrisnted materiai. Unde certain conditions specifieri in in lain librarios and archivos are authorigessito furnis a photocopum other reproduction One of these specifieri condition is that thopnotocopum otne reproduction is no toto used for anupurposeminer inan private Studu, ScholarSnio, or

ynotocopum reproduction for purposes in excessis Ulairuse, 'Inatisse mavi liable formopyris ni infrinsement. Tnis institution reserves in ris lituo refuse to accepi acop orde is, in iis judsement fulsi liment of the ordorinould inuolue violationis in copuris ni law.

3쪽

SYMBOLA SOPHOCLEA

PLACE:

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DE PARI MENT

BIBLIO GRAPHIC MICRO FORA TARGET

Origina Materia a Filinod Existin Bibliographic Record

5쪽

Centim est Er

iis fili fili

ira i

Sol o

l. a

6쪽

ALMAE LITERAUM NIVERSITATI LIPSIENSIS

SCRIPSIT

NIENBURGENSIS.

lLIPSIAE

TYPIS EXPRESSIT I. D. iri ES NER, Co.

MDCCCLXIX.

7쪽

HAS STUDIORUM SUORUM PRIMITIAsi RAT DE OTIQUE ANIMI SIGNIFICANDI CAUSA

OBFERT

8쪽

Tot viri, inter eos iii pili tolorum orii in Dryphaei exfiliterunt, qui tragoediis opli telei reeen Sendis emendandi 8que operam navaverint, ut, tui Squi idem liodie saeturus est y λαυκα 'Aθι ναζε φέρειν. ut est in proverbio, et provine iam bello diuturno iamdudum ex linis stam iterum vastare atque exinanire videri possit. Neque tamen egi, hae re e insiderate perpen Sa deterre 3r, quo minii pro ea, quae in me ita est saeuitate, quae proe uldubio etiam nunc post admirabiles doctissimorum virorum labores sabulis Sophoeteis vulnera inflicta sunt, ea anare oner, memor diet illius Ileraelitei: χρισον δυ iμενοι γην πολλὴν ορυσσουσι κα ευρίσκουσιν λίγον, quo ille iuvenes Sapientiae eupidos ad eam pertinaei ter indas andam adhortari solebat. Quod ad auetoritatem attinet, quam ego omnino libri manu seriptis tribuendam esse censeo, non diffiteor aliter me atque permultos hae de re sentire eritie , meque vel eos, quia inter

omnes ponstat esse optimos Odie PS, non tam pie anxieque venerari, ut nil Siluam ab eorum Seriptura plus minii Sue rei edere

audeam, bSeuraque verba ereberrime in iis exit ibita atque aut omnino non aut post in eredibiles demum interpretum aries flexus in quodammodo intelleeta, tamquam χρησμού λοξο υβ toto animo admiratus, abui usui petulantis impetu strenue pertinaeiter in defendenda fise arbitrer. Jam ut ad ipsum Sophoelem veniam, pror8u mihi perflua Sume,t, etiam praestantissimum illum Laurentianum odistem nolianti inissimam ipsam, sed tantum omparatem iiii Iuissimam Seripturam praebere neque eum ab irreetionibus, interpolationibus, transpositionibus grammatieorum et Alexandrinorum et ByZantinorum esse liberum. An sperari possit Sophoelem solum quasi divina inadam defensum tutela nihil omnino episse detrimenti,

eum miles ceteros antiquos seriptores vulnera necepi Sse Onstet gravissima

9쪽

Atque qui8qui antiqui, simos libro8, ut papyro IIyperideos in Aegypto repertos et a Babingtonio Anglo editos, quos Ti-sehendorsius, Sauppius aliique linius rei existimatores peritissimi, iure iam Ptolemaeorum tempore vel paulo post seriptos e8se iudieant, in Spexerit, eum non fugiet, iam in illis tot apertas ines3 eorruptelas, ut inde textus veterum eriptorum per longam barbaronim neentorum seriem multifariam immutatos e83e, Sine nimia nudaein eoia eludi possit. Iam Pro ne temere ne ine eerta iunilain ratione in optiο- elo reeensendo vagari videamur, non inutile erit, ausas eorruptelarum indagare easque ipsa in genera quaedam distribuere. Atque ego quattuor poti33imum eximi Ptelarum genera statuenda Ase existimaverim, nam eos mitto loe 33, in uno pluribusve versibus deletis eorrupti es Se videntur, Plippe tuorum

restitutio raro admodum felix probabilisque esse olent. Primum igitur eorruptelarum genus id est, quod ex Sola librariorum aut negligentia ut in seitia explieandum videtur.

Cuius generis multo niaximus est omnium Corrupti larum numerus. Quod non niti alteris, si memineris, antiis nissimo libros literis maius 'ulis, sine ullis iliter singula verba spatiis, Sine interpunetione, sine signis diaeritieis, uno eontinuo iraetu ab initio ad finem fuisse seriptos. Quam ne ite ita e tempore, quo minus 'ularum literni iam interpunetionis, omnino totius prosodiae usus initium apere oepit, per falsam literarum eo ni unetionem, Singulorum verborum, per salsam inrerpunetionem, Sententiarum eorruptiones exsistere potuerint, quis non videt At etiam eodieibiis medii aevi, minus rutis literis exaratis, vel maiora imminebant perieula. In quo sane per singularum literarum implieationes, per ereberrimit in eoinpendiorum Simillimorum usum, per Seripturae parvitatem, qua saepissime hodie vix instrumentorum optieorum ope verba diseerni possunt, perque alia multa dissi stultates, quas enumerare longum est, a librariis negligentibu8, indoetis ne saepe linguae graeeae parum peritis innumerabile eorruptelae illatae sunt Iluius generis dissieillimae8t, non tam indagatio quam anatio, quippe quod plerumque eerti argumentis, quid a poeta re vera seriptum fuerit, demon-

strari nequeat, sed sol indicio fere tales nitantur coniecturae, quod quam melle saepeque fallatur, distere non pus St.

Iam aeeedamus nil alterum genus, quo omprehendo ea corruptelas, quae ita ortae esse videntur, ut poetae verba a Seholiasti verbis 8ynonymis, iisque plerumque usitatioribus dilueidioribusve illustrarentur, quae Seholia Atarum verba postea Varii ensibus genuinorum o eo in textum illata uni genuina vero verba aut in s ollis latent, aut ei te ui nitieia vestigiaque hie reliquerunt. Ex hoe fonte, ut reetissime M. Seyssertus ait et eius praef. ad Phil. p. VIIIJ, eerti88imae manarunt emendationes, selioliorumque pestiirimi loe iam sanati sunt et anari possunt. Vehementer autem dolendum est felicitia saepissime etiani multo magis quam ipsum textum eorrupta 83 atque turbata, inare illa non tam ubi res, suam perari deSiderarique pο88it, fonte eontinent. Perito loeo pono interpolationes uniu vel plurium versuum a grammati eis histrionibusve pro eius. Etiam ho porruptelarum genus saepissime non ita dii stello est ad dignoseendum, quod seille et plerumque sermo versuum interpolatorum asperitate quadam laborat, Sententiaeque verborum synonymorum eu-mulatione odiose dilatatae fiunt. Interpolatione maximam partem inde originem traxisse videntur, ut grammatie posteriorum poti,simum temporum, ut consulto, quamquam id rariu8 Sententia a poeta expre83as exornare atque amplifieare e posse e insidentes, aut ignari, si neseio quo ea 3u selioliastae et poetae verba inter se eommixta erant, metri ipsorum opinione turbati

sublevandi eausa, ex glo88ematum Verbi novo Ver u eonSar-einaverint.

Quartum denique eorruptelarum genus transpo Sitiones effiestatu 3. a ita explieari posse arbitror, ut, si quando librariorum euli negligentia aberrassent, quod saepe laetum e83 non diffidite est ereditu, et sic unus pluresve ver8us mi8S PSSent, hi postea notulis obelisque quibusdam additis, inter versus adpingerentur. Ili8e autem notis plane deletis aut id quod saeillime fieri potuit, alio delatis, hi versus loco Su pristini amoti, haud raro ineptissime a posterioribus di orthotis in Serii sunt.

10쪽

Tales ver transpositiones in textu Sophoele multae exstare videntur, quibus indagandi eritico nondum, quanta par fit, operam dedisse existimo. ae fere mihi praemonenda esse een Sui ad rationem, quam hae disputati uneula seeutus diuini, exeu Sandam atque defendendant. Iam vero ea, quae Supra obiter Sane tantum tetigi, aliquot

exemplis ex Oedipo Rege potis,imum Philoetetaque sumptis illustrare Onabor.

eturis tentatum est. Reete M. Seys et tus in adnotatione ad hunc versum monet καλουstενον sive Pr interpretaris Blouit ad Aeseli Agam. 2 d.), sive invoeantem, ut ei mannu8, eum*ωνήσατε itinetum, neutri, uti,d seire posse illud ineptum esse propterea, sin ad qui ab hominum coetu egregatus a Solus destitutus Sit, a nullo καλειται, οe autem plenum triearum tenebrarumque et ab elegantia seribendi prorsus disiunctum. Praetere eonieeturas Brianeki κακουμενο i , idem iam Vnuvii l. et Mu3gr. eonieeerant Bergilii coloυμενον, quod prο μέλλονταθλείσθαι diei posse, ille vix euiquam persuadebit, Dentleii κα- φιλον πωλουμενον. quippe quae omnes iam ab aliis resutatae sint. Eliu idem primum eon ieeeram καλουμενοι, luod inni a Mei-nelii , in append erit adsed Col. v. Ald. in medium pridatum esse po3tea vidi, quodque interpretabar invitati, eod. v. 225. φωνῆσἐ κουσαι βoυλομαι. tum α φίλom κενουμενο (eoli Med.R. b. φ ου λοιμου κενουται δcosi Καύμειo amistis privatum ised neutram eon ieeturam satissaeere po33 nune video Seyssertus de sua eoniectura in editione Phil recepit cit pia oo trirω- εilor, Iuod quo iure Deerit parum intelligo. Primum enim haeceonieetura nimis a vulgata eriptura reeedit, neque patet, quο-mod τητώμενον in καλουμενον eorruptum sit, tum ver ita verba

et vfidem paene notioni3 μονον ερημον, φίλων τητωμενον) mole8te eoaeervantur. Quae eum ita sint, ego On dubit novam eoniecturam proponere et hunc versum ita refingere:

i. e. ab ipsis nini ei in exili relietum vel in exilium eleetum, et Oed Col. 363. συ μ ἐξέωσαβ ἐκ σέθεν δ' αλεόμενοσ, tu me expuli 3ti, a te in exilium ei Petus. Quae eorreetio quam facilis sit, in enlo in eurrit, praetereaque eam e commendari puto, quod nova sententia ita es fieitur; nam id praeeipue Philoctetam aegre

tuli 38 apparet, quod ab ip3is amicis, a Graecis, in exilium aetus erat res. v. 252 αλ οί με ἐκβαλοντε ανοσίω ἐμέ. 263. νμί

Phil. v. 2 3.

magis dignum elegantiusque letum videri, sed haud ei anlio tale quoddam sit exemplum, ubi grammatieorum aliqui8 8ο-

rit. Etenim id dicendi genus, ut in eius modi interrogationibu Saliae quaedam notiones sententiaeque usurpentur, Euripidi quidem usitatissimum est, a simplieitate diverbiorum Sophocleorum

prorSu abhorrere videtur.

Similiter sententiam poetae, nova illata notione, a grammatie , quodam exornatam esse puto Plii l. boa.

Ille Pliiloctetes ad verba Neoptolemi, bo Sq.

SEARCH

MENU NAVIGATION