Aetas Kantiana

451쪽

- 435 Atque per hanc vitam qua placuere, placoni;

Tu sancto orteli, non dedignaberis haeceo Carmina, quae fallens otia Iudo sonex. Tu mo Castalia duxisti primus ad undas, Instituens hilarem sonto rediro sacro ). Manibus ergo uis haec qualiacunquo dicando Per Iongum tempus debita roddo ibi. Vorum accepta ibi multo maiora resorro, uua mihi perdurant, intima sensa iubent. Cerous ad vitium ni Te monitore, pudoroin Servassem, vita perdit Eunima serent. Patro pio orbatum omplexus umor paterno, Et puer o iuveni Tu mihi tutor oriis; Providus, ingenio scrutatus cuncta Anglici, Iusto damnorum corda timor ciens; Boligionis opem divinam ante omnia ponens, uuii Tun discipulis indubitata suit. Quin etiam munus primum, quod natus inibam Annos viginti debeo, curo, Tibi. Quaeque exinde accut mihi Aunt commoda phara, Ad o non minima parte referro decol. Ergo Tuum mihi prae mutiis venerabile nomen, Ε Tua perpetuo dulcis imago manet.

452쪽

11. Sanetum pro conser-nda Pace foedus. Ergo Astraea item terras laeat reviset, Qua fere perpetuo vagiarunt tristia bella,

Cum sibi subiiceret populos via sortior armis; Europa tandem bene iuncti regibus, atquε Insigni virtute et sanguine paco redemta Λ quam servandam divinitu indita mens eat Regibus his ipsi praeclarum foedus inire, Sanetl, quo signant, prae multi nomino dignum. Quia non, ut eruet Deus hos, impensius optet, Et, quo eoeperunt, ut eis in tramite perganti Ah nimis hane saetio est spem debilitaro timore Namquo hae tentata est pridem via paeia amiela Pluribus, at frustra superavit dii a eupido Imperii violenti et opum turpisque rapinae. Νon desperandum inmo Eat. Si explicuisso Unantinos, quales non unquam viderat orbis,

Magnani nos mentem rectores, non sine aensu

Pectora qui pungit moveatque subinde manebit. Edunt maturo post florem germina ructus; Fortior aecedit Ionis sapientia gressu ἔΕ luelata diu tandem bona causa triumphat.12. In hortulum meum delictarum enectutia me

partem non minimam.

Exsulto regina hortia super aera fixis; Εxsultos villis, dives Luculle, superbis;

Neutri sum certus, licuit sic esse beato, Inter ego ut triginta tuos, cum hortulo, Passua Suin constana. Etenim parvo licet esso beatum Ambiguis vacuo euris, nec plus cupienti. Parvum te dicunt, atque es; tamen omni pineata

Quae poterat cursus renuens optar Senectus.

Libera a landit camporum purior aura ἔ

453쪽

Commodus aprie Iocus est, est eommodus umbrae; Decurrunt imbres subito, fit sicea reponto Pars quaedam plano saxorum tegmine structR. Invisunt volucres, et pes sua mella parnntes Non minor ac in ipsum delectu copia nomina. Gignit ver proprios, pariterque nutumnus es RefitRου. Primula suaveolens ), diverso mira coloro,

Atque hyacinthiis pud Batavos cultissimus nrte, Tulipa et hoc ipso a cunctis pretiosior olim,

Innumerae violas, tum convallaria Maii, Atque rosae forma claroquo colore placentes, Lilia mixta illis, superans et odore resedia, Prima iuvant seruo succedunt Alor iideη. Nec desunt uvae ne humi serpentin lingit,

Floribus aut rutilis nascentia Persica pomn, Νoc frutices gruti ructu, vo floro oeori. Caespito si quovis recti ratione, putoscit Emo DEUM: quum nulla ni sunt doctimonti bonἰgni Numinis in parvo spatio hoc, quod dicor i unuitim Possumus in torri', quoia ser Iliin novorii nomen lIIaeq i quid in mundo, votis ibi unitri, et in omniquuali dum moditor, parva has sublimi fiunt.

Qui non plura cupit si dives tur vocatur, Igqii ad donando alio cui multa supersunt; Dives ego per te, cur hortulo, iure vocnbor. In tribus urboribus nucleorum germine nutis, Naturno vires non, qui solet, arto iuvante, T r En tum video Persarum dulcia poma; queis largo cari mox donabuntur amici:

Ilaintula auricula Lirin.

454쪽

I aucta Ipse fruar, monet hoc provecta senectus. Non minor est usu proprio daro dona voluptas.

Indignata dryas per tres moralatribuima Divitias, quas iure suo albi vindicat una. nucleo dilecta sibi et duleissima aede

Hanc sors, me vivo, sino fructu et floro minatur, Ultro ni iamiam resipiscena debita reddam. Pnrce Dryas, clamo, ter centum protulit una. Mina Dryas, porro florea huctusque secunda. 14. Parodici iocosa ad Virgi Aen. IV, 655. Horim pulchellum statui, mea persica vidi; Ε nunc ligna mei per terras ibit imago ). 15. Ad mane summi Laibnitii. To luvonis olui primum tua dogmata doctus, Non evicta quidem cuncta, at sublimia cuncta. Quo melior non ait, mundum rationa sui aDecretum, summo et pendere a numine totum, Attenta atque pia mento acti credimus omnea. In mundi ipsius iustis rationibus, atquisDIvitiis tantis, ausas exstaro malorum. Queis adeo nullus carent, nec et optimus ipse, Firmasti solide quantumvis Ayllus obstet. Atque a mnteria, quae sensibus olivia, multum

Di orsa esso elementa et causas phRenomenorum,

Quis recto dubitet non plane in cortica fixus luuamlibet et monadum quo signas nomine prima Omnia eum causis procedant undique nexis, Totius mundi speculum esse, et tempore quovis

455쪽

Praeteritum, praesens, demonstrare atquo suturum; Si dubium, certum tumen est non posse resiali. Quid, mihi si iuveni, iam tum maiora voventi, Quis praedixisset fore sortem, netnto senili, Plena tui docte scriptis ut crinia sorvem Et nunc in primis me duco huc sorte beatum. unninuis non unquam videar mihimet minor ipso, uuati tua contemptans et iusta hunc rependens. Quodcunquo in coelo visum est examino dignum, Quidquid si in libris famosum nomen udepiis, Discondi a puero cupidus, scruturier omne Non unquam cemans th Rur Rccumulasti, Doctorum male hominum vix sorNiiun ullus.

Addita sod quam multu illis, tibi cognita primo,

Ingonii quo in enti tui orituntur et ries,

Inquo adytis solidii doctrina condi incineris lNon modo pust docto clurusque Potensque svisti: Ilogum in consiliis uluisti, horuinqtie ministria Iaud raro in rnvibu causis diunctus micus. Pulchrior ex uiiunia exus quoque se tibi iunxit, Nubtili docto, uavi simul atque saxeto. Omnis namquo et te decuit color si ala iun

o res.

Unde tamen tempus, dic, omnibus his peragendis Historiae tantu ui tribuenti, ut tolua in illa, Di Aciplinarum curae tamen nibitus omnislsio erat, ut nullam non attingant tua scripta, Et plures ditent, illu4trent expoliuntque. Tantum scripsisti, vacua ut nulla hora Iegendo Tantum et Iegisti, scribendo ut nulla putetur. Plura manu propria iου, tor, praescriptu videmus, Quae milienda oliis ossent; ros mira prosectos

456쪽

Ε monstrant exorta tibi ortamIna docta. Non igitur magnu modo vir, ae era bonus idem. d. 31 - 18I6.16. Ad momae ipsum insignaua ordinia curishici

donasum.

Longa ub pedit pareurea eat aemita Itae;

Attingona metam uino requiescis eques. 17. Filia amieissimi Viagonia, quas ad insignia Me

Ordinia ut pentina moveant insignia pectus, Dilaeta Charitum sunt tibi fixa manu.

In E eonfidena, uiua sapientia inundum Undique tam multis complet pulchrisque bonisque, Cuius et in viis hae tot vim dominanta benigni

Numinia exportua, nequaquam Mire laboro, uuae, post vitam hano maneat aura conditioquae, Resque atatua mentia, eiunetae aut eorpore iunctum Provisa aetorias avni legibus optima quaequm Attamen haud raro ambit hoc retinetquo volentem, tum quoia vitas oelia dulcissima nuxit Iora omnis, post hane iterum ut coniungar amiela; IIum molio primum, tibi dein fidissime Molnera. Namquo omnis domum tuno fit persecta voluptas, Ad fidum quando transit de pector pectus, Et notis eum praeteritia praesentia conseri. At te, ear pater, teque, Oer teli, pater ulter, Si quoquo participes sublimis sensus haberet, Atque animi grati testes, sociosque piarum Ad summum numen laudum, nil amplius optem tDiuilias by Corale

457쪽

omnia si non sic atatuit divina voluntas, IIuio submissa tamen pia spes culpabilis non osti

Non Harpax aurum tenet, ipso tenetur ab auro. Servitium vitiis deditus omnis init.

20. Peccasor Miribus malus.

Νon scelus ipso fugit, sed destituit acetus ipsum; Ahl ouem non pudeat sic upuisso senem l21. Duplex altercandi ratio. Verbosus bellas, debello ego nopo incendo; Nil iuvat opposito vocisorante loqui.

22. Ad inaeignum salutaria doctrina λιerPretem. Intimius tu do recto praecepta moverent, Consona praeceptis si tua vita foret. 23. Ad eundem in dogmata aeDιcm. Ut multos habeant tua dogmata incra seu aue 'Coelestea fructus lac tua vita serui. 24. Exilua immoderasi acePticiami. uua ration licet, spernens gnoscere Verum, Ut teneas aliquid, omnia lina Rpis. 25. Au inepte dubitantes. Omne Dei nomen censes cnssum ΝηP, repleri Nullo animi iusto conseptu et imagine nullit.

458쪽

- 442

Immon sum fulgens mundorum lumino eoolum Nonne εκ susticiona tibi male talia imago, Cuncta gubornantia apienter et omni o tentor Millibus innumeris, qua gaudent, indita vita Nolano volunt ni is praebet documenta boni gnuo Isne, a quo nostra est ratio, ration carebit Montibus iniungens leges non conscincogit IDesipit humanae cui non satis est sapuisso Νutura modulo; qui transcendentia ' poscit, Dulco movens lums tenebri involvero doctus 26. Immodicum Doditus et Ino o Veneri moderamino nulIo, Suffusa membris discruciaris aqua.

27. Ono et Epicurua. Posse frui suave ost sed maius possct arero.

Zenoni pincet hoc Epicurus praecipit i di Discipuli scindunt, aptena bene iungit utrumque.

Rex est qui conatana motui nil, qui quo eupit nit; Reddoro socialem quilibet ipso potesti Verum etiam tibi si cupias nil et oiua nil,

Non turbet regnum sors ullona iiiiiiiii Cum potero nuxilium praestare mulisque mederi Promtus ero si non, cur tamen excrucier

' seriane video sapientissimorum uias aenientiam legent . . mentem esse dicebant . . . dei. - Cicero deleg g. II, 4. Veritatem, quum dicunt, pure obiectivam, nihil ex natura nostri intellectus reserentem l i. e. docte involvens; ut apud Iorat blandum udicae r o, Mi id e m a ui ea a Pe etc.

459쪽

- 443

29. Amor.

Natura optinius est stimulus turpissimus doni,

Ni ratio setit motum e moderatur timoris. Tunia tnmon cur vis, ratio ut vix flector possit Magna ut homo praestare queat ratione et umore. 30. Bellator potens mimi impotens. Ex parvo magnus, semper maior petendo. Ex magno parvus vertitur ut meruit.

Excidit imperio, dum vincula destinat orbi; Et vilescit homo, cum deus esso cupit. Gallia non cepit, capit insula parva superbum; Vox regum dominum militis una regit.

Nobiliamo annos quoquo nunc Germania gignit; Foriem lite horum quis neget udspiciens Fortis it ad pugnam dubio certamine constans; Germanus Gallos hoc duce quis metuuti Cum ollingtonio Blii cherua restituit rem,

Mario adverso magnanimus rediens. 32. Manibus Oerner a. Graia tuum omper servet Germania nomen, uuae tu voni cunctis arior una fuit, Cuius o nil duros pro libertato laborea Exemplo vita et carininemus vocat. Condita sub quercu patria vacra osου quiescunt; Iens, uno spirunt vota fuere, tenet. Saepius ulla petens retani u corpore pressu, Libera nunc patria vincula ruptu videi.

460쪽

33. Ad tu Dinem non inriguina aeae iretis nobilem. Ferrea rex pectu signana et nobila vulnus In patria bello in monatrant firma tulillam Sussieit his supera ignavi nomen et nurum. 34. V oti- axarcitu Borua aici.

PrImaa eum partea sibi Gallica turba dicares, Destituit regem, destituitque Deum. na Deo, regi et patriae gena Prusiae incran Vieiri do Gallia in patriam rediit. Pro populo rex est; sed non popuIus alno rege, Nee rex eo populua proficit absque Deo. 3x Ad ideatismi fautorem. Corpora quando extra mentem nil adseria esse, Extra et non os est, quo loquor ipse, tuam. Cur igitur eulpas, quod te laedantia urebaSint emtasa tibi, protinua, ore Boluuodque mere, culpas, quam non tamen adaeria extra Esse tuam mentem, in ea aeripe manu Cur, quamo, non te potius, quod alia mento Concipis, infestas, noxiua ipso tini Iloe oa hancque iuunum a sera invitua, et a te Esso negas, in o qui nihil esso putas

Tu sino in totum te certo agnoscis adesse: Pace tua, alne te me quoquo adess puto.

M. Momenta tam rum.

Quod nunc est, eri est; sed, quod nun est, esto transit, Saepe deinde dolens, quod modo dulco sulti Credula apocalitur, nituntur vota futuria; Sod nisi qua praesens instruit, haecco latent. Diuitia ' Cooste