Aetas Kantiana

471쪽

Νon insisto aliis, qua dictis addoro possem. Quaedam, qua mala nunc, reddent meliora nepotes; Non tamen ulla aetas erit omni parte beatu. Caetera quae seni deuigna carmine, mitto; Νε vanus videar proprios defendere mores; Adque ea natura pronum illud largior esse. d. 8 Mart. 8a . 59. Eclectica philosopgua, ingenium Mia re. Sunt quibus in vero et pulchro foro sordeut omne, Quod commune vident multis, ipsi quoquo vulgo. uni totuin pornunt, ubi non sunt omnia recta; ri decus ex illis unoruni, qua propri dicunt, Si non in incitis ipsis, in 'mino ullom ). uno damna indo vant, sati experieui in monKirni. Non sic distribui soloum bonu, credor sit est. Nunt bona mixta malis, erroribu addi in vera; Errat in hoc aliquis, dum sallitur nitor in illo; lnus acutior hic est alter acutior illic. Instar apum partes studeas conquirere recti Undique dispersas, saepe et surri gino mixtiis, Non paucis proprias, vacuasque erroribncumuaIn; observans normam rationis ot intimi senati a. Illis vulgare ingenium patiare videri, Non inter doctos inventor et amplificator; lecta tenero prius curans quam doctus haberi.

Mem Mart. 8ao. Eo tempore, quo in Germania d philosophia resor. m anda, aut Primum nunc formanda tiso tituenda. magno strepitu ageretur, complures, aliqui vix e scholis egressi ediderunt scripta, in quibus unicam veram philosophiam, uni eam ad eam ron lituendam viam, se ostender profiterentur.

472쪽

60. Maia curiolua.

Aetur quid sint reges, qualemque daturi Imperiis sormam, te bene scire puta . At quantum in ludo coniux perdit tibi, nescis; unaquo mala fallit filius arto inua. Consiliis regum eoneodens publica, quaero Quid faciat eoniux, diua atque tuus. 61. Censor omnium aut μει aviana. Res mala, eoncedo geritur num rectiva a te Ut dubitem ea a est, quod tibi nemo sapiti 62. Superbus da verbia conquerem. Diffensa alii minua ossent atqus superbi, Sermons a vultu a minua ipso fores.

63. Pretium Mirtuti inearuum.

Dat Galenua ope a dat Iustinianua honAt pretio virtua sumet ipsa albi.

M. Gratu animus erga medicum conatam, Munera da medieo, a prudens arto madetur; Munera da, an a tibi non nocuit. 65. A ornus trium distravit in fatui maxima, in aliis quoquo alia interdum convicua. Vires quas monti aut cerebro natura negavit, Aetium venter terque quaterque tene 66. Ad ultam.

Neilicet ut planoas sapiasque, haud aptior ulla est Illa, quam equeris, vile, in a ratio.

473쪽

omnibus adversans, contra et clarisvima pugnans, Audacterque negans, verba modesta fugis. Raro aliquis superat, eum Sic contrarius obstas; Ora repressa silent, ultima verba tenes. M. Ad nepotem. Mons pia mons hilaris, doctrina atquctrariis ainaiiix, uno sunt divitiae, qua studiosus in K. Utilium tardus provisor, prodigus noris Si fueris, poenns virque senex quo ribis. Quod pluris dudum recto monuere PODiue, Νε frustra revocem, nunc Tibi eare, en el

Stinctus Rinor patria ost litudo et dignissimus omni, Si bono dirigitur, si puri tib origino prodit.

At illii imulant, prae o sermone furentes, Dum turpi invidia pelluntur et umbitione; Igni vi,iniui et nuκnriim undo optimi pendent, uuii xibi prae cuncti bono porsp xisso videntur. Pessima gens spernen nnimo iusium omnesellioneουtum, Fini et postponens, mulo quom sibi proposuerunt.

Vir bonus in primis ex omplo consilii κque Ferro studebit opem putriae, quamcunque valebit; Dum suu turn minii quam publica commoda pendii, Elisua non tantum motuit quam publica dainna; Viiun qua prohibent prudentia, tu et honestiis, Cominondansquo DEO niisnm, quando illi repugnant. Finis tinniquo hic os humani iuris ligondi ).' Summi, Ometit cati in quem l ADOAtolus declaiat his verbi, Non saciendum eat in alum boni Causa.

474쪽

Quem qui transgreditur, tenebrosa per avia sertur, Aui animo servens ad maxima crimina tendit.

Iinmensum mundum patiar te carpere, quando Unam tellurem seceria arte parem. Nunc instar pueri a malo cui numerasa videtur Gausa ius instituana vi puer haud didicit 'Illi cum via, quam aequitur nova atella, patescit, Et docto signans sormula concipit . Si paulo modo plus aperes, Quom is inperRTE Montis divisit tot dommonia probant, Optima uom totis et posso et velle latendum est, Nunquam censere te sapuisse minus.

70. Utrum in munae rationibus neglecta si

Pammoniae.

Νil unqitam sapiens frustra facit, aptaque fini Omnia disponit nec minita nimium.

quotieseunque perpetrandum instat, quod fundamenta iuris inter homines servandi, honestatin aut publicae securitatis infirmet, limes adest nostri ad agendum iuria tonicii rea Deo relinquenda, qui sapientior in nexu Ve tuum admittere decrevit quae nobis displicent. Agricola . . . non contumacia neque inanii aetationa libertatis famam satumque pro meabat Sciant, quibus moria illicita mirari,posa etiam sub alia principibus magno a viros esse ob aequium quo ac modestiam, si industria ac vigor adsint, eo audia excedere, quo plerique per abrupta, ae in nullum re publicae unum, ambitiosa morte inclarue

runt. Tacitus.

' Fortasse iam in fracturis decimanis decim alea dicunt , signa negantia raΘPonendo.

475쪽

At nantum in mundo florum, quo geranina, fructus uuae non producunt, semper Rdesso patet Si natura horum tum divite fonte careret, Possetne illorum se in per desa satis Atque, quibus pereunt Rusis, mundum aino damno Maiori ad finem posse carere, docea Hoc nunquam poteris potius contraria claro Illi apparebunt, qui bene dispiciet. Causa sunt hominum libertas, bruta, elementa, Verbo, omnis mundi viribus ordo auis. Demonstres, quaeso, mundus qui posset adesso Atque ordo melior, qua ration foret Si tibi aqua hie haeret, si mena non sumet auso Ingenii quo acies consulo, eare, ince. Ag vero et sapiens, arcto in limito dives, Splendidus ornatu, prodigus esso potent; Ui non illo potest, cui circumscripta Polestris, Cui parvae vires, ut minus Rivpli penuου. Res ubi fori, paucis parvisque educere Inngna Scire Deum, prudens nemo negnre Potevt.

71. Henricus Cornelius Agri a. Doetus et ingenio Iico admirabilia esset, Vanus et inconstans polluit omne decus. Mira occulta petens atque invenisse professus, Quas vitam regerent, optima non tenuit. Selis magna loquena raro sapuisse videtur; Ipse sibi mirus, non venerandus erati

Non illi modo, quae peragit mens, corpore dissert. I tura distori, onsu quod porcipi uno

476쪽

Temporis et pati quantumvla dissita tractu. Sit simplex opus est, quod sic sibi dissita iungiti

In pluris quod a poterit dissolvere parte Corpus, non unum est, etiam dicimus unum. Corpor at aenaum quendam contendia inesse, Aut is sensus ineat modo in una et simplico parte, Aut plures aenaua aderunt, aut non erit ulluc λMema Octobri I8m. 73. si aquati, aequutia iuro. Aoquo divitibus as rvandum pauperibusque Iua nemo prudens unquam dubitaverit esse. Civibus at eunetia tribuonda aequalia Iura Qui censet, naturae hominia contraria posel Ipsi et iustitiae. am non vigor omnibus Idem

Ad rem communem; non mens eruinque facultus,

Ne sortuna eadem. Potior sed civibus illa meto erit, ossiciis ac luribus aptior, atquo Dignior illorum qui plus conserra saluti Et valet et quoquo vult quando alter, inutilo pondua Etsi non fuerit, non huno tamen usibus nequat. Si modo quaerendia meritia via libera eunetia, Ne solo antiquo superetur nomino virium

' Subtilior intImiorque materia eo orea pars o cum ment commune habet, ut et in oculo non incurrae, et crassior mlteria saepe fortiua agat quare piritus aut anima nomine in plurium populorum insua insignitur. Inde multi errores utrinque nascuntur ut nempe reliqua etiam attributa communia videantur quae mentia propria sunt, subtiliori alicui materiae, et, quae ad eo ua pertinent, animo tribuantur. Id quod recenti cin opinionibuade magnetismo, quem dicunt, animali, et huicanini philosophia, quam dicunt, naturae, manifestum v Paruiti

477쪽

74. Eudaemonia Cyrenais, MIMetiaria et Meria.

ciri sensu extera landata est Ita beata, eo desperanti flebilo fiet onus. In brevis sensus repetito fit minor usu, Artibus at citius depori Ipse auis. Si tibi summa Venus misera solamina vita Praestat, ni mirum a miser usquct mnnes. Quaeritur externis nequidquam vita beata; Pendo ab internia non peritum natus. ei luem onatana promtusque sequare IE reet laeti gaudia numma fluunt. Gratusquo illorum sensu fit sortior ulluet

mo magis his seueris, argius illa fluunti

75. Nisi satira, fallacia pessima. Ando aliquid brevibus Gyaria et carcero dignum, Si vis esse aliquid aumma est audacia virius. Hae nuget censum, magno adducit honores, Et eontra merita poterit defendero Poenas. Non tamen internas, per quis miser est malus omnIs.76. Sumenda, non cupien , ut Stoici praecipiebanLM eupiet aptena externi auavia sensus; Uiro a veniunt, obrius accipiet.

77 Faedagogia duae alione non aeque utiles.

Laudo emendabis melius quam vituperando; Deprimit hoc animos exeitat illa magis. Hoc causa est odii eum laus tibi gignat amorem. Hi parit obsequium, denegat hoc odium ).

478쪽

Pronior humana est natura ad vituperandum: Iine nimium laudia rarior eas noleti

78. S Miser in modo fortiter in re. Nnavi utar modo, dum fini fortiter instas; Quo magia illo plaeet, displicet hiee minua. Ma xima para hominum gens pereepta sequuntur; Et priua internia Exteriora moventilla o modo aptena omplura arius optima praestat, Sequo alio revis ducere posse probati 79. Mutua ex iura gantium lihoreus. In propriis quae gens sibi quaelibet optima censet, Seu male, seu recte, ius non eat impediendi Ut roli quis dum ait gens integra, non mesa turba Ad versa imperio, rerum studios novarum, Novo exemplo alii requiem turbaro minetur. Nam eontra iniusto tua est defendere iura, Tum quoque, si non est promissum hoc anto petisti; Ee mea re agitur, vicini cum domu ardet.

Mensa Decemἷri, Obscuro aera ita ut, cum legera non possem, udo metrico ma traderem.

80. Philanthropia Gallica, cultu diMino tem re ructa- lenta seditionis publice Hrogalo. Humanum omno genus compleetens nunc amor audit, Divinus ultus qui modo dictus erati Sed ne amans homines nisi ae nec numen Rdorans, Fervescens Gallus nominis auctor erat.

sent travaille leura camarades, et iis ne tardoient pacademander, pleurant, qu on es mi aussi ara Ouvrage. Ruelque Iouanges donnla a propos, quelque vetemens plus distingueis, recompenserent a bonne conduite, et elabitrent remulation. Cupier in logio meritissimi omi

479쪽

Ipse adeo trullos fructii ex nomino Ernens. Decreto rursus publica esse Daum.

Mense Decemlri 82o. 81. Ad rationis cultores . philosophos. Supremam mundi causarum undo omnia Pendent, Omnes conceptus nostros superar satemur;

Exponi erto nulla sub imagino posse. Omnia sed sibi sistero sic humana cupit mens; Et, nisi sic teneant, Prorsus Ierisque perit res; Obseurua remanet sensus, vel inutilo nomen. lndo est quod semper populi, quos novimus, omnea Humana induta forma, aut alia minus apta, Conespero albi causas, quibus omnia subsunt. Νumno igitur sapiens contemnat religionem, Quas, eum virtuti prae cunetis congruit me tet, Numen adorandum proponit imagino digna; Nompo viri eoolo missi mortalibus, atquo omni conspicui virtute et mira operantis, Quas, nisi vi divina adiutus, non potuisset; Filius orgo Dei ae legatua iuro vocatust

At poccatorum vice Poena auatinuisse Dieitur illo idem, miserans aervator eorum.

Estne Dei dignum Iegato aptumque tuendae Hoc quoquo virtuti l - imirum si resipiscat,

Inquo viam rociam redeat peccator, more

Νuno animi grati compulsus, et obsequiosus Praeceptis magis ac solo fuit ante timore. Huncque salutiferum Ductum doctrinam habuisse, Missibus innumeris manifesta exempla probarunt. Aegrotia opus eat modi eo fulcimine Iapsi a.

Extera despiciunt, noc curant numen adire,

Qui sibi sussiciunt propria virtute superbi; Ingenio naturam omnem deducere sortes.

480쪽

M. Rasio et de religiosa. Religio uno so sola ration tuetur, Non ut oelestis redita corda movet. Christi, quam spernit sapiens, sapientior necit. Omnia perspiciens quas nova substituunt.

Si ratio iusta, quid praestet, lanco rependit, Ipsa sibi iungit religiosa fidem.

M. Persuasio iusta, certitudo moralia.

Internum pretium tribuat mona cognitioni, Non aemper quaerens, quid fluat inde boni. Λst, ubi quassiti certa agnitione aremus, Perpensa satis est recta tenero fide. Qui maiora cupit bona, qua natura nega Ir, Finibus ipsius congrua missa laciti M. Epitaphium, a digno contingat, egregium. Exiit o vita supremum numen adorans; Ultimus erga hominea sensu amoria rati Ioe animo moritur divi plua asseela Christi; Εxomplo et moriena optimus illo miti In eoolum rodiit cari tutamen amicis, Caedo reis veniam mento precant pRtrem.

Mensa Decembri 18ao. 85. In Regis ad 'entum.

Ex animis gratia Tibi, Rox, pia vota seruntur, Hannoveram cum, nunc adspicis ipse Tuam. Sospite e rectoro suo, per lustra fruatur Plurima parsistens sorte beata Eua. Mens Maio I 8a I.