장음표시 사용
461쪽
Solum praetori tum constat, duratqu perenne; Felices, quos hoc exhilarare potesti Cuncta externa fluunt, manet illud mente repostum; Pendet ab internis sic quoquo nostra salus. Ν praesens ratio est divinitus apta futuris, Nili praeterito vita beata nequit.
A. Aeger es, ad coenam quando invitaris et aulam Te tamen hoc ipso teriapor schola videli B. Scilicet illarem deposcunt munia corpus; Hic qua debentnr, reddoro monto quem Corpore tu vita infirmo templa coactus; Nulla illi coenas, nulla theatra nocent C. Ompo valet corpus diloctia nento monte; IIaso ubi turbatur, o male orpus Rhet. a. 18i8038. sit amicum ineunte anno I 8 Is. Opto ut praeterito similis tibi ait novus unnus; Nec grato sensu plus precor ipse mihi. Monto fuisse dedit sanos et corpor numen ςΝon est hostili erimine Iaes salux. Torrosiri in vita qui non nisi laeta requirit, Nulla hunc contonium reddere sata queunt. 39. Atheiamus ingrati animi lignum. Si cui gratus inest animus, dubitanda videri Auctori mundi providi cura nequit. Tot bona percipiens homo, tantaque commoda vitae, Ingratissimus est, si negat Ase Deum;
Ac minus hoc ipso selix et amabilis illo; In grata virtu plurima mento viget.
462쪽
40. Exempli Mis bono ira curas Drdique est. Cni requio animi, cui cura aliona salus est, Exemplo ossiciis noxius osso cavet. Quoquo loco magis ipso aut nomino clarus habetur, Hoc magis hae ipsi sontica cura manet. Crimina non solum, verum et vitabit amoena, Non nocitura albi, o noeitura aliis.
Excito ut pigras fugientes debita mente Νon iniuncta sibi suseipit et tolerat. Non vixisso sibi Eonsu, ae recta et honesta Promovisse iuvat, iusta serente die.
41. m. a6 Mart. 18is nae principe herede Ducis Cantabrigiensi I. Diffugiunt nubes claretquo serenior nether. Psallito nunc grates, folice Hannoverant; Herea Guelphus adest, non irrita vota fuerunt. GusIphis succedent Guolphi sua regna tuentes,
Prudentes, lusu, populisque duobus amati; Guelpho postremi gaudebant rege nepotes,
42. Aliud deatissa ad perpenciandum oblatum I. Visne igitur erodam, quos Waleriovia campos, Lipsi quos monstrat, victorum sanguine IRros, Esse animi tantum concepta meique tuique
Et ellingtonii, lucheri, elsoniique,' Insertum hebdomadali collationi Hannoveranae.'' Habito inprimis respectu ad verba bis occurrentia in II-hri summa admiratione excepti, et vero eximia permultaeontinentis, editione prima omissa ea quidem in ae-eunda; sed adserto in toto celeberrimi viri systemate latente id quod perspicaciores ipsi eius sectatores guD
463쪽
uunt In tot populis P visa et vita suorunt,
Corpor mentem extra non esse, nec ulla visso Cur claram Iucem tonebris involvor vellom Hanc lucem sensus qui spornit, semita vori Illi distorio reperitur,cum in nunquam; Veri, quod natura hominis ratioquo roquirit, Et stabilem sensum ' spernentia dogmata tolli rit. d. a Marti 18 9. 43. Ad maleriamfari quos dicunt, in externis merenses,
Sensibus externis, qua novimus, omnia nRs I, Illorum gigni certe elemenin putns. Mirum unntum orans. Nossemus nil Rino sera ii, Plurima qui iungon editur iiiiiiiiiiis '). Exieri quo clarent, quo nos gno'mmuη ipsos, Quaequo animus patitiir, quidquid et ipse tacit. Qua secum pugnant, quia conκoninnon viKn, Dum bono distinguit, relictonil ponuAtquo tenenda notat. Sine quo quid vis sit o esso, Ignoraremus nulla foret notio Causarum et nexus, quoquo ordine unci sequnntur, Quae sensu extorno an intimiolo pnient. Quod potius cunctis, ignoraremus honestum, Et vero sontis iuris et ossicii; Und DEI notio et praesens moderante futuro 'I' Stabilem enaum innuit Anglorum common sens', internum simul cum externo coni plectena, utque inscriptis colorum phiIosophorum Reid, Beati te, Os- Wald, fundamenti a primi principii locum oblinons. I am externe perceptum tum demum agnoscinius lare et distincte, adeoque novimus quid ait, quando illi poreeptiones priores in sensu animi intimo accedunt atouo miscentur. I
464쪽
Νobilior motus spesquo animi melior Pendent alie sensua rationis ludiciiquo est
Viribus adiunctua, Iegibus atque subest ,
L 13 Iul. 8aO.M. Sorda mundus absquam Si Deus os mundo, peranda ea altera vita. Non tamen haecce bono at ordi si ut Deu ipse. Si mundo Deus est, vivit moriturquo beatus; Absquo Deo mundua vilesceret illic totus. Ad montem inminam inentia aenaa intima tendunt. Vilescantque illi bona caseo debita lato. 45. Sta pro rationa oluntas enthusiasmua aere Stulto negi octa alat pro ration voluntas; Saepe tamen nescit vel prudentissimus ipse, Optima quae ratio, via qua tutissima fini. Cum vero, interdum quoque tune opus est ut agatur, Confidens causae, stat pro ratione voluntas Omnia detestana qua laedunt tua et honestum;
Ad bona dum virtus, dum via divinior urget, Ilia pietasque movent imi infixa medullis. Estquo et, qui tali nisu succumbit honesto, Exemplo utilior quam, orto lavente, maligAudax eriminibus, fallaci Daude superbus.
ars nonnulli philosophorum ipsi rationi tribuunt quaedam, quae hic sonsul interno et conscientiae adsignata
Sublime effatum arci Aurelii, cui adsentio m. δὲ ξὼν ωπων πελθεῖν, εἰ μὲν eo εἰσὶν, ωὸν δεινὸν - a Mol εἰσὶν, - μι- αὐτοῖς τῶν σν ωπων τι ρι- ζῆν ν --μι κεν ων, - ονοίας κενου. II, 8. Plane divorsus ab insano sanaticorum ardore, seu finem spectes, seu animi statum et actionem.
465쪽
Sol ido gampo collustra Iumino terras: Nil mirum vulgo nec mentibus ad nova promtis Tam gratum et cupidis adspectibus Rrripiendum, Quam brovo traba Iucens, saltansque per asim cnprn . Sors eadem veri vilescunt optima, sana, Usurpata diu, patribus iam cognita dudum I. Ad nova turba stupet, gaudetque micante vapore. Ridet turba sequens, erroreque peccat Eodem. 47. Manibus Viri Perillustria da Trebra metalliaemdiendis in regno Saxonia praefecti summi, meritia clarissimi, actiqua inter paveos carissimi S.
Ergo et Tu mo praecedis, arissimo Trebra, quo tot fidei documonia et munera eo ς Qui mihi doctor oras, generosna o amplificator Natura in studio, quod tendit ad abdita terras; quod toties vacula mo delectavit in horis, Et delectat adhuc eontemplantem Tua dona Tu me praehedia, licet anno natu eodem Non Tua vertente hoc veniat mihi epistola porro, Nuntia praeteriti sic sat feliciter acti, Propositiquo boni, a sata sinant, peragendi
'' Eo tempore, quadraginta circiter abhine annis quo nova illa ad dealismum tendens Philosophia omnem Germaniam admiratione et exspectatione occupaverat, utenon adsentienti collegae ollega, amicus, vir haudquaquam vulgaris ingenii atque eruditionis, postquain, quae illi alter opponeret, requirens perceperat, respondit: IIaec vero a Praeceptoribus nostria dudum prolata audivimus. damus. aim ita Sciliee progrediendum, non subsistendum esse censebat, ad famam paulo cupidior. Et vero progressi sunt ad dealismum, deismum, ne dicam atheismum, Pantheismum, mysticismum donec boni viri sapientio. reo regrediendum esse monerent, et exemplo praeirent.
466쪽
At praesens menti atquo oeulia Tua auavia imago Permanet, atquo animi grati aenaum usque movebit. d. 13 Nov. 1819. 48. Praeceptum, Mi Pauli ad n othoum II, 4:
omni animorum regimina momenti.
Corporis ut prudena sedleua medieaminia usum Tempore desinit proprio illi, ne nova promit Anio id praeeipitana si eumna intima mentia Doctrinae monitisque auia concedere tempus Debet, ad intrandum naturae convenienter Legibus, haud ullum salium admittentibus unquam; Νam, niκ continuis causis atque ordine certo, Nil prodiro sinunt, frugi et durabito quod ait. Ergo et praeceptor ait tardigradu toleransque, Natura poscent moram, doceat moneatve ἔΝe levibus posnia it Eubiungat graviores. Procedena aliter semper voto excides et spe, Atque erit, emendare volens, corruptor et utrox.
no a uεταξύ πελει κυλικος καὶ χεaεος ' ρου. Immodicum vini sibi concedentibus usum Saepe cadunt inter calycem supra qua labra Via constans, res sama, pudor, prudentia, virtus. Has ubi sint, si quis quaerat, tum graeca respondent Ista ροτα πέλει κυλικο καὶ χειλε- άκρου.
467쪽
50. Quid deceat dedeceatqus Senem. Cum tibi decrescant vires aetnio cuili, Decrescat quoquo vox imperiosa tibi. ita omni docus est humilis mens niquo modesta; Dedecus est ingens hac amisso Senem. 5s. Dictum moraio biblicum emulchrum, intimum 1
tutis demons rana et commendanS.
Summus morious est, omnisquo niacias in amoro IIocco Deo iuncius, iunctus ei Deus esti 52. Bini fontes sensus religiosi e Mirtutis animus
Corporis ut sonioni duplox arteri pollis, Olumbus in mombris vituli anguino moto; Duplex virtutem quoque fons illi et pius utem:
Mon subinisκnio iustusque ad commoda Scit,us. Εκtquo et nutura nexu coniunctu uterquo; Non ingrati humilis nicias At nec grui nuperbii, Dona Dei bona cuncta sibi non dubita censons. 53. Expositi pro Derbii Franci ς aliaci I. mie ι . . l ennem Quis ien, Auccnto litim Horratim Tu, quamcunqlio Dotis tibi oriunaveri horum, Graia sum manu, boni non opinia inoliora; No libi viloscunt a susticient in unmvis Ad bene vivendum naiurno Onvenioni P Parvo contentii et magis illo Kaepo Dulis c. Nam magna esso olent magnis circuin data curis, Et temere piant semper nova votu Nup fiunt. Graio ergo, quamcunques ora coitiesserit hornin Dulconi, uiue nimo, nec votis gaudin perde. Esse nequit solix, animus quem officit Pquus. d. v Noo. 8l'.
468쪽
Qui bona quae desunt, plus quam praesentia curat,
Huno gora contentum reddere nulla potesti M. Viri eua nobilia Hutis
Inter praeclaro doctos, quo Musa rotundo Impulit oro loqui, pro vero, pector forti, Corruptosque aevi calamo perstringore mores, Eminet in primi Germanus nobiliam ut ten; Reuciam digmia oeius, defensor et ultor ἔObseuria terror monaehia, et armina uncti Doctrinae nolidas lucisque osoribus hostis; nidondo pollens lotalia vulnera serre, Audax Ingenium nullo frenante timore; uvem miraretur fortissimus ipso ntherus, Cuius si in multis morito praeeursor habetur. Etsi nonnulli macuIl en pablIIa osset, Hisos tamen meritia insignibus ingenioquo
Conatana doctorum euhuc rebetur honorque. 56. Asensus in religiona quo quo frendua.
Si dilheta pila animis mihi fiasa videntur, Νon illa impugno no eandida pectora turbem; Dummodo et ipsi aliis erodenda obtrudere nolint;
Νε contemno illo orror obnoxius ipse. Nempe pius sensus non plano consona poscit Dogmata non eadem sunt proficientia eunetia, Cum recto ut capiant, non omne lumine gaudent. Non adversa tamen virtuti, nee rationi Esse inimica queunt pietatis dogmata sanae.
Casta, non caeca, Deus est ratione colendus; Et uno virtuteri laedunt, ad crimin ducunt,
469쪽
Falsa eadem, specie non sunt toleranda sub ulla. Quis non peccandi veniam vendentia numinia Horreat, innocuosque dii mactantia aaera Quis menti inspirasse Deum plano abaona erodat Nonisus esse potest sibimet contrariu ipse i Non odisse potest lucem, quae pum vovetur, omnis qua fruimur, lucis lana summus et auctor. Quem, quotis pomis, poterit formare nacerdos Artificisquo manus, ensu et ration negante, Non Deu emo potest sensus mentisquB reator. Hos testes si non sequeris, quid deniquo restat, Quod vera a salsis distinguens, iure aequaria Quid tutus teneas ipsa in pietato luenda Beligio, quamula tenebria circumdata, oeso Descendens menti divinitus indita lux est, Qua sursum ducens clareacit aeniit vitae. Non fugiens pectu siniplex, inlinica auperbo, Aversan torrensque malos, virtutia amicu, Pauca lueo potest, nun spreta luce, vigere.
Heus ades, dileeto fili, aestus eminet dies; Congregata tam frequentat s lautiosa concio. Edes ab Alpibus puella Alpium rosa serenat Suava Iudit atque fallit, eat tecta ruatica, Inelyti mihique cari upta nominia viro ). Esculenta multa portat mane secuta terita. Praeter han videro amicac Iurimas adhue licet; in ordia ore vero Unaquaeque dedicat.
470쪽
FIoribus repleta splendet mune tabella quaelibet, Plena neo minus placentia ina mensa et altera. Ut ministret potionem, Ex sororia aedibua Cum plaeonta dulcior migma ea episeopu . Quia paravit haecce euneta Uxor ei ait sagax, Una in optimia amiis mento nobilita a Promin semper a parata Ad paranda gaudia; Aero sieu et Iabore Fert opem carentibua ἔOmnibus bonis olenda, Et sodalium dema.
Disseilia, neruiua, Iandato temporia acti Non aum, Flacce, aenex; meliora prioribus esse Ultro concedam nostro, quo vivimu , nev Et quoque momenti quaedam maioria in Issia. Rustica gena fruitur meliori gorto statuquo Pluribus in terris nigrorum aervitua atrox ), Ut meruit, tandem damnata est atqu represa Iudieii vetitus eam plane, aut moderatus Usua tormenti eat; et sunt ergastula curas; Νon frustra hia vitam sacravit nobilia Anglus. Deeornens poena omnia fero mitior est Ie
Finibus hoc ipso plua quam erudelior apta. Sanior in multi quoque disciplina acholarum,
Tradendi quo modus meliu aelecta docemus. Commodiore doIno, esto et magis utimur apta.' Syllabam ultimam vocis aer vi tu chrevem notat Gradus ad Parnassum, non addito exemplo; at propter antecedentem brevem coniicerem ipse rem aio ae habere. Adde palis apud Horat Epist ad is 65, et quae ibi Gesnerus affert. d. Si tamen aliquis hoc aegre ferat. nubstitu potest, duriori quidem sono, Servitium . . .
damnatum . . . e.Pre fium, vel nigrorumque emtio foeda nigrorum oppressio fratrum mercatur nigrorum.