장음표시 사용
131쪽
bus peractis , in quibus augustissima Eucharistia circumis lata vel exposita est , populo solet in genua provoluto cum ea benedici; subjectum Nobis populum duximus admonendum long. ab Ecclesiae ritibus eos aberrare , qui uel post orationem Deus qui nobis M. alias , quaecumque fuerint, preces subjungunt , vel inter benedictionem impertiendam quidpiam , quantumlibet pium, canere consueverunt.
FUNERA, quae inter alia Christianae pietatis opera prae
cipuum locum habent, eo majorem a Nobis exigunt curam , quo pluribus patent insidiis Diaboli. Eaque de caussa ex debito Pastorali sic dirigentur, ut quantum in Domino dabitur, ossicia pietatis erga mortuos exhibenda, vinculum pacis & charitatis inter superstites non dissol
I. Postquam ergo quispiam Fidelium debitum humanitatis exsolverit ira, & preces ab Ecclesia institutae , nulla mora interjecta , ad ejus corpus recitentur a Par cho , & lugubri deinde Campanae signo vicinia excitetur , ut oratio fiat a populo ad Deum pro eo ca 3; Omne seque monemus in Domino consanguineos , familiares, aut ejus heredes , qui nuper deiunctus est, ut Ecclesiae Presbyteros statim inducant, si commode possint; curentque , ut quousque ille domi iacuerit , sine intermissione orent super eum alternatim. a. Sub noctem hora sun eris propinquante , quotquot invitati sunt, ad Ecclesiam Parochialem se conferant omnes, nisi Metropolitanae nostrae Capitulum interveniat, cujus est eo casu & quam in Ecclesiam conveniendum a
132쪽
proprio etiam Parocho, & qua procedendum si via constituere.
g. Deinde vero, quum parata sunt omnia, domum defuncti adeant ex ordine un, cum Parocho, cujus & nece l- sarium esse consensum edicimus ti , antequam efferatur cadaver , & ad quem declaramus omnimode pertinere consueta peragere Christianae pietatis ossicia , iter statuere io studendo maximh brevitati , & ceteros allaciante qad Ecclesiam subsequi sepulturae ; ad cujus sores jurisdictionem omnem amittat ca , ejusque deponat insgnia. q. Inter eundum defuncti Parochus, nis sit Metropolitanae nostrae Curatus , loco cedat cuicumque Parocho sepulturae ; studeatque , ut ante primam noctis horam , quantum fieri potest , finis huic sacrae pompae imponatur . s. Stolae delatio solis Parochis , vel eorum gerentibus vicem communi quidem jure permissa est, legitimis privilegiis semper exceptis ; eaque carentes , jus praecedentiae t γ , quae ad eos delata stola pertinuisset , amittant. Crucem erigat Parochus sepulturae s s); & si quis ea sepeliendus si in Ecclesia , quae nequeat crucem erigere , Parochus, intra cujus limites constituta est sepultura, crucem attollat c6 . .
6. Postquam cadaver illatum est in Ecclesiam , feretrum in medio depositum ita statuatur. γ), ut si defunctus extiterit Laicus , pedes ejus sint versus altaro majus si vero fuerit Sacerdos, versus altare majus sit ejus caput. Maximeque notandum est , haudquaquam decere pauciores in altari , quam circa cadaver cereos ardere; seretrumque, nisi magni nominis in eo jaceat persona , non debere ultra circumstantium capita extolli.
S.icr. Rit. Congr. in Macerat. apud Pascuccisin in Compend. ad Consili. Canonic. Pignati. pari. E. tit. De Paroebo cis Paroelia. s a Statuta Cleri Romani. De ordine praeedendi Oe. cap. s. F. T. 6i Sacr. Rit. Congr. apiid Patb. in Summ. Apost. decis ver b. Cox Colleet. 234. num. 8. γ γ Rituat. Roman. De Exequiit .i t Sacr. Episc. Congr. apud ei uad. Ioc. cit. num. '. & in Addit. num. 7. 1ὶ Ead. Saeta Congr. apud eumd. loc. cit. num. xo. in Addit. Statuta Cleri Romani. De ordine pro redendi Oc. cap. s. F. h. in Additionibus . t 3ὶ Sacr. Cone. Congr. apud Ursa-yam Discept. ecel. tom. r. pari. 1. discept. r4. num. 336. & seq.
133쪽
. Juvat etiam hic admonere Missiam de Requiem recitari , aut cani non posse , quamvis praesente cadavere , in triduo majoris hebdomadae , in Nativitate Dominica , primo die Paschae, Pentecolles , & in festo Patroni , seu Titularis Ecclesiae , ubi cadaver expositum est co ; & ulterius ubi patet publicae adorationi Venerabile Sacramen
8. Quoties alibi , quam in propria Parochia defunctus est tumulandus , semper est persolvenda ejus Parocho ,
quacumque remota exceptione, Canonica portio ca); quarta scilicet, seu alia pinguior pars juxta conventiones , atque consuetudines in hac etiam Civitate vigentes, omnium intorticiorum & candelarum , quae tam per viamo , quam in Ecclesia accenduntur , tam circa cadaver , quam
etiam in altaribus, non solum vespere, sed etiam mane , ad normam Constitutionis ti, modernae Benedicti XIII. Quidquid reliquum est ad Ecclesiam pertineat tumula
9. In eo tamen eventu , in quo tumulans Ecclesia nequeat Crucem attollere , atque ideo cum sua Cruce interfuerit Rector Ecclesiae Parochialis , intra cujus limites Ecclesia sita est sepulturae; ita reliqua portio funeralis instituatur inter utramque , ut quarta prius detracta , quam ad defuncti Parochum certum est pertinere , quicumque ille sit , quidquid superest ex intorticiis & cereis tam per viam , quam in Ecclesia , tam vespere , quam mane in funere accensis , totum id aequa lance inter Ecclesam tumulantem , & Parochiam , intra cujus limites ea tumu
lans Ecclesia posita est , dividatur ; nisi aliud peculiare
pactum legitimum intercesserit. Io. Non aliter observandum e Te decernimus , in iis omnibus dispertiendis emolumentis ab eo quovis modo provenientibus , qui vel in Ecclesia Monialium , vel in alio quolibet oratorio sibi sepulchrum elegerit. Ubi ex
134쪽
Praedecetarum nostrorum Constitutionibus cm, quibus in . haerendum esse censuimus , funereas obire functiones ad Parochum illum , in cujus territorio constitutum est Monasterium vel Oratorium , privativh quoad omnes alios spectabit ca . II. Ceterum , quum in iis funeribus , quae per viam solemniter producuntur , non omnia in hac Dioecesi devolvantur ad Ecclesiam funalia, quibus associatum est, cadaver , sed medietas eorum dumteriat, & duo praeterea , quae Cruci deservierunt cum quibuscumque.cereis tempoIeabsolutionis Ecclesiasticae ad quodlibet altare , & circa s
retrum etiam ardentibus ea de re declaramus atque praecipimus Parochis sepulturae , atque omnibus tumula tis Ecclesiae Rectoribus, ut quacumque tergiversatione .seclusa, reliquam medietatem funalium per viam iaccens rum, duobus tantum detractis , defuncti domum remittendam , alicui ex heredum commissione consignent . I 2. Heredes autem , nisi curaverint ut Exequiarum tempore , saltem ad aram maximam , & ad cadaver: colluceant faces in numero competenti ; noverint praetor: duo is funalia cruci destinata , quatuor etiam ex eis , quae ad
hereditatem pertinuissent, adhibenda esse in Exequus, inter utrumque Parochum post peractum hoc christianae pi tatis officium , servata debita proportione , de qua sup rius , dividenda . 13. Et quoniam compertum est morem inolevisse , ut in eorum funeribus , qui quum viverent , adscripti erant in aliquo Collegio aut . Academia , plerique fideles ex
eorum consortio accensis funalibus cadaver atacient majori cum pompa; ne piae huic consuetudini ullatenus derogetur, & ne sensim inferatur praejudicium Ecclesiae; statuimus & mandamus , ut si qui deserunt faces in hujusmodi a clationibus, sint in habitu laicali, nulloque superi
duti Sacco poenitentiae , tantummodo teneantur ea. de re
Parochum , cujus interest , praemonere , nulloque' pactoo a faces
135쪽
faces ab eis delatae putentur sub portione Canonica comprehensae . Si vero sint in habitu a Clericis , aut a Con- iraternitatibus in sacris functionibus adhibito , faces , quas deferent , Parocho sive Parochis , prout de jure , acqui
Iq. Commendamus interim , atque in vinculis charitatis maxime obitrictos habemus eos Parochos , qui pro ejus qualitate personae , quae in paupertate decessit , nonnullas faces ad certum. . numerum praefixas , ut augeatur funebris apparatus ultro permittunt , nihil inde sperantes. II. Non solum autem canonica portio ad normam Bullae Benedictinae jam expressa debetur Parocho, sed etiam ejus duplum distributionis. ii 3 , quae tribuitur ceteris quihuscumque funus publich associantibus . Si vero vices at terr 'Paroelius commiserit suas, tunc unam tantum distributionem Sacerdos , qui gerit vices , acquirat co eam scilicet Parocho debitam , s per se intersit , non autem eam insuper , quam ceteri obtinent Sacerdotes aut Capellani. .
bis. Sed nis Parochus sve per se , sive per alium asstacia verit suum Parochianum usque ad fores tumulantis Eccleste quod audivimus in privatis interdum associationibus evenire heredes ab onere liberamus solvendi quid uid emolumenti constitutum est pro a clatione hujusmo-i t 13, sue id in communi massa comprehensum si, sue distinctum ab ea , tres scilicet cediae libras , aut aequiva lens ; in suo semper robore permanente quidquid hucusque legitimh consuevit Ecclesiae cuique solvi eleemosynae nomine.
Ir. Rurali Parocho pro rusticis iis humandis hominibus , quibus nec bona s uni propria , nec accepta in Emphyleusim magno cum commodo , quibusve multum tu .eri , aut eX mereatura , aut alia quavis ex arte non obvenit, quemadmodum alias constitutum est c ), eleemosyna
xi Statuta Cleri Romani . De mere. asser fun. cap. 6. . 11. x a Concit. Provinc. Mediol. 4. sub D. Carolo De Ciericorum festo-
νuin dierum eelebritatem conventu .
3 i statuta Cleri Romani. De canon. portis cap. 4. β. 3. 4ὶ Synod. Flon annis IIIo. hoc cap.
136쪽
detur juliorum decem ; & si infra duodennium sint ii , qui humandi sunt , trium dumtaxat juliorum . Sed Par
Chus teneatur , Ω in hujus aetatis pueris efferendis duas circa crucem Candelas accendere , unciarum saltem duarum ; in ceteris vero , praeter candelas duas cruci adhaerentes , quatuor ad aram maximam , & quatuor ad cadaver disponere propriis semper expensis . Nulli tamen per hanc Constitutionem volumus esse prohibitum eo, quo maluerit, majori apparatu sibi funus instruere . 38. Quemadmodum, ut par erat , iurium Parochialium indemnitati consuluimus , semperque paratam fore iam nunc promittimus opem Nostram i 3 quotiescumque constiterit incongruam extitisse funebrem pompam habita Personarum ratione , ut Compellamus ta heredes ad ea reddenda Parocho debita emolumenta , quibus fraudatum
esse contigerit : ita statuimus , enixhque jubemus , ut siquis decesserit egenus & pauper , propriis semper expensis Parochus praestet ca 3 quidquid opus fuerit ad eum Achristiano more sepeliendum , posthabita omni spe lucri Atque ita duo saltem lumina in ejus cadavere deferendo Circa crucem adhibeat ; quod etiam in pueris & infantibus quibuscumque ad Ecclesiam deducenis is servandum est inviolabiliter . Si quis supremum hoc pietatis ossicium negligere , vel ad minimum differre turpis lucri gratia non
erubuerit c a pro modo culpae puniatur . t
ry Contra verb Parochos praesertim rurales monitos volumus, Deo gratum fore, Nobisque jucundissimum , si , Tobiam aemulantes virum misericordiae in sacris literis csa satis clarum, tum verbo , tum etiam eXemplo, p
pulos identidem excitent sibi subjectos, ut in pauperum hujuscemodi cadaveribus sepeliendis se se misericordes exhibeant ; essiciantque , ut vel aliquot huic operi tam pio
destinentur alternh , vel alia opportuna ratione hoc christianae charitatis ossicium alacriter peragatur. 2O. Qu
137쪽
ro. Quotiescumque quis in aliqua decedat Parochia , cujus minimε sit Parochianus effectus , Rector ejus Par chiae , intra cujus limites is mortuus est , ejus extrahendum esse cadaver praemoneatur, & nihil ultra ; sed Jura Parochialia ei Parocho reserventur illaesa , in cujus territorio fixam habet habitationem quisquis alibi mortuus est. Si verci longinquitas, aut incommoditas locorum impedimento sint ii , quominus extrahatur cadaver, & alio transferatur ἱ in ea parochia , in qua quis decessit regulariter sepeliatur ; de proprii tamen Parochi permissione , quantum fieri potest , cui debet etiam quarta funeralis omnino persolvi . a i. Nil juris habeat Parochus Urbis ad ea commoda, quaecumque sint, nanciscenda, quae ex funere proveniunt illius personae, quae quum rure , in quo suam habet Parochiam , sese ad Urbem contulisset , in ea brevi post
tempore occubuit ἱ sed omnia ea rurali Parocho tradenda esse statuimus , dummodo erecta Cruce ad Urbem asveniat cadaver elaturus , si velit & commodὸ pollit . Contra vero si nequeat, aut nolit omnino Civitatem intrare ruralis Parochus , saltem ad portam usque procedat , ibique cadaver , quod Parochus urbanus cum propria Cruce eo usque comitabitur , expectet excipiatque . Interim duo intorticia Cruci assignata extinguantur importae limine , quae Parocho statim urbano tradi praecipimus.
ar. Non aliter observetur , si quispiam in Urbe degens , in sepulchrum ruralis Ecclesiae inferri se manctit ad normam inferius praescribendam; eo tantum discrimine superaddito , quod in funere per Urbem ducendo , lichtelectae sepulturae Parochus ad efferendum cadaver accesserit , Parochus defuncti debet nihilominus interesse ;& ubi ventum erit ad portam , ei danda est canonica portio . Idemque prorsus jus esto, quum quis ruri degens , ibique decedens, servata debita forma in Urbem
23. Ubicumque licitum est eligere sepulturam 3. Si quis
138쪽
quis ea non electa e vivis: excedat ; siquidem aut familiare habeat sepulchrum , aut proprium ejus Communit iis , in qua vivens adscriptus erat , Apostolico privilegio munitum , in eo tumuletur; sin minus , in propria semper Parochia . Advenas autem & peregrinos , quamquam ii communi Iure sepeliendi esse videantur in Cathedrali ci , in ea tamen Ecclesia tra , in cujus contigerit eos occubuisse Parochia volumus terrae mandari ; nullatenus recedentes a consuetudine adhuc servata in hac Dioecesi. a 4. Universi Religiosi ac seculares Clerici , cujuscumque status vel conditionis existant , meminerint in virtute sanctae obedientiae , ac sub interminatione maledictionis aeternae s bi districtissimh vetitum esse a sacris Canonibus t 3 , ne aliquos ad vovendum , iurandum , vel fide interposita , seu ali,s promittendum inducant , ut apud eorum Ecclesias sepulturam eligant , vel jam electam ulterius non immutent . Si secus fecerint praeter alias poenas inflictas c γ, excommunicationem incurrere eo ipso se
23. Nemo pro terra, in qua sepulchrum est effodiendum , aut pro sepulturae iure concedendo vel usu , quidquam praesumat exigere isi; in Ecclesia verb si quis nova sepulchra condi permiserit Nobis inconsultis aureorum
25. Duo saltem testes , quibus exinde neque privata , neque communis aliqua proveniat utilitas, in Curia nostra iuridich examinandi , sepulturae probent electi nem legitimam ; quoties de ea neque per Testamentum , Neque aliter satis constet .a . Consuetudo corpora defunctorum non humandi , nisi post horas viginti quatuor ab eorum decessiu t83 inviolabiliter observetur ; interea liceat nulli quocumque
verb. Sepultura num. 4. in Addit.
139쪽
praetextu iis dissecandis manum admovere , nisi facultatea Nobis obtenta ; quam nemini concedemus , nisi saltem ab obitu horarum duodecim c i) intercesserit spatium . 28. Neque sanε unumquemque indiscriminatim fas est ad Ecclesiasticam recipere sepulturam ; sacris est enim a Canonibus ta 3 institutum , ut quibus non communicamus vivis , non communicemus defunctis ; & Ecclesasticae in transgre res sancitae sunt c33 poenae. Si quem itaque mori contingat nominatim excommunicatum , vel publicum Clerici percussorem, manifestum praeterea Usurarium , aliosque notorid viventes perdite ac flagitiose is γ ; nisi saltem dum agerent in extremis c , per Presbyterum juX-ta formam Ecclesiae fuerint absoluti , Coemeterium , &alia eis Ecclesiae suffragia deneganda fiant . In rebus au tem dubiis Nos consuli volumus. 29. Atque, ut in Ecclesiis nihil indecens relinquatur ,
suprema Romani Pontificis sanxit auctoritas. , ut Capsae omnes & deposita , seu alia cadaverum conditoria super terram existentia omnino amoveantur , & defunctorum corpora in tumbis profundis collocentur infra terram.
3o. Si quis igitur Apostolicae Constitutioni, & Praede-
cetarum nostrorum ea de re pluries editis nondum paruerit jussionibus c83, intra duos menses pareat omnino . Si quae verci sunt ex aere vel lapide monumenta , quae potius splendorem Ecclesiae conserant & ornamentum , exemptis ab eis, si quae sunt, ossibus & cineribus. , permanere non prohibemus . Prope altare , ubi Corpus &Sanguis Domini conficitur , nemo sepeliatur is 3 . ImO ,
si quae sunt ibidem effossa sepulchra penitus obstruan
tur cio); cetera verti duplici contegantur operculo.
6 a Cap. filial. De sepult. t a Pius U. Const. Cum primam edit.
ann. xs66. 6. Et ut in Ecelesiis. sa Synod. Prov. Florent. ann. 1 7 . Rubr. 48. cap. r. per totum. ρὶ Can. Pracipimur , vers. Intra . 13. quaest. 2.
to Sacr. Epist. Congr. pluries apud
140쪽
TIT. III. CAP. XV. II 3c APUT XV.
Ρο τε AQ UAM de Praecedentia si in Ecclesiastica Hierarchia , quae , ut memUrati Tridentinum i O , est Castrorum acies ordinata , nonnulla speciatim attigimus; ad firmandam in genere praecedendi rationem ibi licitudinem Nostram convertimus . .
1 Statuimus itaque , ut in propria Ecclesia Parochus quilibet in sacris quibuscumque functionibus peragendis praelationis honore decoretur; & si quando is Ecclesia stica munia nequeat quacumque de caussa , aut nolit obire , pnaerogativa primum proprio Plebano tribuatur , deinde .gradatim transeat ad Priorem , qui praeest Ecclesiae , titulo , Prioratus ante ceteras insignitae ; ac denique post Priores Curati succedant , inter quos illum praeponi volumus , lqui reliquos in possessione praevertit r. Si verb aliquibus in locis , aut ex privilegio , aut
ex legitima consuetudine in praemissis omnibus aliter servaretur , illud nullatenus abrogandum esse censemus . Declaramus ulterius , quod sub nomine Plebant , Prioris , Curatique, ii quoque comprehenduntur , quos amovi biles dicimus ca , quique Ecclesiarum annexarum , Principalis nomine , Curam eXercent .
3. Capellanos ac ceteros Sacerdotes omnes , qui Plebanorum , aliorumque Rectorum personam ac vicem gerunt post ceteros omnes Rectores , qui per se intersunt,
reponimus ν; & solum inter se ipsos habito ad eum , quem repraesentant, respectu , praecedendi jus damus. Quod si ea peragenda sit functio , in qua Capessani & Sa-
t 3ὶ Statuta Cleri Romani edita iiissii
Clementis XI. De Ose. Camer. cap. 1. . 1. 4 Sacr. Rit. Congr. r3. Augustia o t. apud Monaceil. in Formiit. leg. praef. pari. 4. in supplem. ad