장음표시 사용
361쪽
ei unain esse Christi et Dei nostri personam. duas vero eiusdem naturas sine ulla conia. sione ae diuisione inter se unitas determinans: unum rursum eumdemque Deum et hominem simul esse declarans: ae sacram tandem virginem Mariana vere proprieque Deiparam esse pronunciau . Complector quarto factam sexcentoruin et triginta diuinorum Deoque adflatorum patrum Chalcedone coactorum synodum: quae impiissimos Eutychem, et Dioscorurn, Obseuramque ac tenebrosam eorumdem consu-sionem condemnauit. His anathemate iugulatis, unum eumdemque Christunt Deum ae Dominum nostrum et hominem persectum, et Deum rursem persectum esse in duabus quidem naturis, in una vero persona inconfuse indiuulseque exsistentem, pie depra, dieauit. Tum quintam rursum sacram centum et
sexaginta quinque sanctorum 'atrum synodum, quae in hae iterum diuina Deoque addicta ciuitate coacta, impia Theodori, Nestorii, Origenis. Didymi, Euagrii, reliquo-xumque haereticorum praedicta sectantium dogmata, dudum quidem ante apiid plero
ue occultata, per id vero tempus acerbos enuo ramos surculosque proserentia, iuste
excidit; quae enim ipsi mente delira, fit et
fabulose profitebantur, ea Iudaeorum et paganorum imaginationi verius, quam Christi norum fidei, consentanea erant. Post hane et sextam quoque sanctam et oecum enicam centum et leptuaginta sancto. xum virorum synodum, iterum in regia hac urbe congregatam venerore quae pro naturarum Christi ratione, eiusdem quoque pro- Irietate , naturalesque operati0nes, et UO.untates distinxit, ac praedicauit: et Theo. dorum episcopum Pharan, Honorium, Cyrum, Sergium, larilium, Paulum, Petruur, σα, μ ex τοῦ Xeιπου κα- Θεου ημων καΘ' εν ουσιν ὐποτασιν, δυο φυσεις ἰσυγχυτιος αλαρετως σοφῶς εδογματισε, τρν α ἐν Θεὸν κρq ανθρωπον αποφηνασα, κω την
362쪽
qui permissu Dei per eorruptionem et Dauiadem in ecclesae saeerdotium irrepserant, Maearium Antiochiae antistit ein, et Stephanum Macarii discipulum, et Polychronium puerilem insanumque senem, anathemati subiecit. Vnam enim hi duntaxat voluntatem. unamque Operationem, Christo seruatori nostro tribuendam docebant. Reeipio laudem septi metun sacram centum et quinquaginta sanctorum patrum synodum,
noli ro hoc aeuo tu ciuitate Nicaea denuo celebratam, quae omnes praecedentes sacras synodos, earumque dogmata ac decreta confirmauit, et quodammodo obsignauit: sacrarumque ae venerabilium imaginum cultum
adorationemque iam inde ab initio ecclesiis traditam, suscepit; definiuitque non secus venerandas fel esse, atque vivificae cruciselligiem. Eos proinde ex ecclesiis eiicimus, qui in harum contumeliam et euersonem sutili garrulitate Christianis insultant, quasi Deorum Ioeo hactenus illas habeant, venerenturque: quales sunt Theodosius, Basilius
et Sis unius, qui Dei permissione episcopali
bus sedibus praesuere. Has itaque praedictas saeras et oecument. eas synodos suscipio, et omnium electorum beatorumque patrum dogmata et opuscula, ut quaci ab omni reprehensione alienam doctrinam salutisque fundamentum contineant, ex animo complector: demum quoscumque ecclesia catholica recipit, illos ego quoque recipior et quoseumque illa auersatur, illos ipsos et ego itidem auersor. Exsecror etiam modisque omnibus detestor, qui a Simone mago adpellationem sortiti, et ab omni prorusus pietate exuti, ad praesentem usque diem prauorum exitialiumque dogmatum opinio. nibus sanctorum traditionem infirmare, virulentumque Zi Zaniorum semen orthodoxaesdei agro immiscere non cessant. Hos, cim quam,) onanesque eorumdem sequaces exse- εισΦΘαρεντας ' Dι καρ , ακαριρν τιν 'A ὀνρμασθοῦντα πρωρον, κώ Στέφανοντον τουτου μαθητη, προς δε . Πeλυπι
κλησίας τους ἐφ' υβρει καὶ κατατροφῆ του-
363쪽
eror, et veluti ecclesiarum Christi pestes re- τον ἐκκλησι - διαπτυω τῶ αναθεματι spuo et anathematigo. καθυπιβαλω. Illa Meephori CPol. ad Leonem III. epistola, graece primum prodiit in actis synodi Ephesinae. licet tot saeeulis illa iunior p. 3o3. Hei deib. Is9 I. sol. et latine in Theodori Peliani versione illorum fit lactorum p. 34 a. ibid. I 6oq. fol. Deinde veterem latinam verissione in ad Baronium misit Fronto Ducaeus, descriptam ex magno codice conciliorum MStobibl. canonicorum ecelesiae Virdunensis in Lotharingia. Dedit igitur eam Buronisu in Annalibus ad a. 8it. n. I9. seq. Denique eum Pellani versone legitur graece et latine in conciliis Labbei tom. Vil. p. IIos. et Harduini tona. IV. p. 978. Graecis utrobique ex praeclaro eodice Seguleriano castigatis. Fabr. V. sepia in vol. VII. p. 6 6. Iar. s. ac p. 6 4. nr. 3. alia eiusdem narratio s. fragmentum de sex synodis, ex eius antirrheticis, et de eodd.
Im Mnc synod. XXXII. nr. s s. et 36. atque XXXIII. Matthaei in Notiti codd. gr. Mosquens ed. in DL p. 34. et 36. R. Hari IU Photii, qui patriarchatum CPol. gessit ab a. 867. ad 867. atque iterum ab a
Set r. ad 886. narratio de septem synodis, quae incipit: ἡ πρωτη Reu οἰ- ωνικὴ αγία συνοδος saepius lucem vidit, atque pars est priniae eius epistolae ad Michaelein Bitigatiae principem, ut dicere me memini vol. XI. pag. II. sqq. subi vid. notas, et de codd. add. cod Mifquens. XX. in Matthaei Notit. codd. gr. Mos'. in 8. p. 273 sq. Hari. J Nunc tantummodo addere iuuat. hune esse libellum Photii de synodis, quem laudat Asiatnu p. 4so. de consensu, atque alibit et illam Photii epistolam versibus expressam galli eis Christianissimo Ludovico XU. oblatam a P. D. Bernardo Theatino, editamque Parisis IrI8. 4. hoe titulor Maximes potir Ia condulta si printe Michael, roi de Bulgaris. Diu ei sa tamen est. et necdum
τμων εκ η αυτων συνηχθη. Compendiaria narratio de sept m universalibus synodis, ubi, quando et eontra quos quaelibet earum fueris congregata. Incipite γινω ειν παντα χρι- μανον , οπι ἔπτα εἰσιν αγια . Primus edidit graece e MS. bibl. Augustanae Dauid Ho schelius, dicavitque Titeod. Cantero, Augustae Vind. Is 93. 4. Deinde Commelinus subiunxit graece Gelasit aclis synodi Nieaenae editis Hei deib. 16o4. sol. et latinam inrahami Stulteti versioneni, iisdem Gelasii ad is per Rob. Bal reum, Scotum versis, ibid. Ab eo tempore Ioannes a Rurate synopsin istam graece et latine eum Abrah. Seulteti versione iterum vulgauit, Helmst. 16i4 8. adi eis a Ioach. Camerarii breui de synodis oecii menicis enarratione. Praeter Sculte tum vertit etiam latine Conradus Ritterahustus, cuius interpretatio legitur in
. eius e V. supra ad initium huius ea . inter eodd. U. . ρωνι, ψ isti, in Voelii et Aselli bibI. iitris notitia. Alius anOnyini syn psis de sex si nodis canon. vet. tiam. II. P. II 61. sqq. Ha I. .ech enicis: in c. - γ---ν ara τ' εἰσὶν ni his
364쪽
eius Commentario ad Novellas p. SI. Argentori I6is. et I629. q. nee non In libro secundo sacrarum lectionum, capite undecimo p. Iao. Norim b. I643. S. Multis partibus locupletior est. lieet idem initium et multa eadem habeat synopsis de septem synodis oecumenicis, quam siti ex eo dice Antonii Eparchi graece et latine edidit Stepharius is Moyne tona. I. variorum sacrorum, Lugd. Bat. I68 s. i694. q. p. 8I-H8. Conseisionem autem fidei, quam eidem
D. H8-Ia3. alio, ut videtur, auctore subiunxit, hoc etiam loco exhibere iuuat. Credo in unum Deum patrem omnipotentem, creatorem coeli et terrae, etc. Sila sentiens et consessus immutabiliter fidem in ee-clesia catholica et apostolica' aedifieatam et adnunciatam, septem sanctas et generales synodos recipio. Primam, quae Arium et illi consentientes eum abominanda eorum doctrina, quae docet creaturae adorationem, euertit et effringit. Secundam, quae mente captum Macedonium ab ecclesiastica communione et statione rei nouit et abscidit, ut qui adhaereret insaniae ad Arianam proxime accedenti. Nam quuin in ordinem creaturarum cogeret sancti stimum
et omnipotentem Spiritum, a creaturae ad ratione non cohibebatur. Tertiam vero, ut quae tollat et euertat
haeresin impii Nestorii nouam ubique et Deo aduersam. Nam totum hominem Deo verbo unitum hypos fatiee et indivisibiliter, temere et inepte avellens a diuina Verbi persona, illum propriam personam habere sibi, et simgebat et monstrum illud doctrinae disseminabat. Quapropter filium et Verbum Dei. quod in carne adparuit, merum esse hominem somnians frJ per consequentiam, iste
miserrimus, sanctissimam virginem Dei in
trem, tantum Christi matrem vocare non erubuit.
Qualiam, qbae in selieissimum Eutychem
et superbum Dioscorum anathemati Esuit et deturbauit. cuin omni eorum societate et
ineptis eorum figmentis. Nam Domini carnem nostrae non esse similem nec eonsub-
365쪽
santialem det rabant, sed unionem fieri dua.
rum naturarum, poli unionem vero in unam consumi et constari naturam, nulla natura-rym, nec diuina nec humana, seruante siristat tectas suas proprietates. Quintam, vi rescindentem et in cineres
sane redigentem, ea, quae diu ante a tertia yuodo suerunt exstincta. Iusuper et detestanda dogmata impii Nestorii, in urbe regia impie sacra administrantis, et Theodori Mopsuestiae iniquissimi episcopi, quae iterum fuerant quasi statu suscitata; scut et omnes alios, qui istis ineptiis correpti laborabant. Vt et euellentem et demetentem doctrinas Origenis, Didyini, Evagrii, gentilium dogmatibus incoctorum, qui imprudenti et inepta sententia, in ultimum impietatis bara. thrum delapsi sunt. Nam diuinitatis gradus et inferiora subsellia sngebant et excogitabant, animarum praeexilientiam, et illarum, secundum diuinitatem nutus sui, esiluuia et
lapsus, siti in se ipsis substituentes et admi
tentes, illas ad diuersa et varia corpora accedere, et in illa detrudi volebant, et suppliciorum finem, et daemonum rectitutionem in priorem natum, et ventri loquium eructantes, ore aperto sabulabantur. inaniterque iactabant et decantabant. Sextam vero, ut reiicientem et auellentem Honorii, Sergii, Macarii socios ineptos et monstra loquentes, smul et eos, qui illoruni impietatem impotenter repraesentabant, cum eorum peregrinis et alienis sigmentis. Vnain quippe voluntatem, et unam operationem, Christo Deo nostro, ex duabus immutabilibus naturis emergenti, illi nil scri pessime tribuebant.
Cum his vero sanctam magnam septimam synodum Nicaenam seeundam, hostes imaginum, ut ipsius Christi hostes, et sanctorum
υπο τῆς τςίτης συνοδου σεισει, τα. Ira δὲ ἀναρ ιπι μεια πάλιν μιαρα δόγματα τῆδυσσεβῆς Nες ορίου τοῦ τῆς βασιλίδος αΘίως ἱεραρχήσαντος, κο Θεοδώρου τοῦ Mοψουετίας
αυτους παντας τους τῆν τοιαυτην μαται -
366쪽
tem et retnouentem; et eum illis abominabilem Manichaeorum haeresin. Nam Domini nostri Iesu Christi sanctum corpus, et nobis consubstantiale, imagine repraesentare a horrebant, illud nec figurari nec circumseribi posse debacchantes, ac propterea nec nobis esse consubstantiale, impotenter et furiose Concludentes. Has ergo septem sanctas semodos generales recipio, anathematizans eos,
quos illae anathemate flJ percusserunt, et
amplexu et osculo excipiens, iterumque cinlebrans eos, quos illae laudibus et testimonio suo sunt prosequutae. Haec est fidei meae et eorum, quae ad illam pertinent et ab illa dependent, consessio. In ea spes mea collocata est, sevi et omnium aliorum, quibus pietas curae est, et quibus innatus est diuinus amor purae et sincerae Christianorum doctrinae καταβαλοῦσαν. γ, σὐν αυτοῖς mi την
Non omittendus etiam Consantinus Harmenopulis,' ICtus circa a. I 38o. desunctus, qui in protheoria epitomes sacrorum canonum non pluribus, quam septem synodis universalibus testimonium perhibet his verbis: Prima synodus Oeeumenica Nicaeae sub Constantino Magno . aduersus Arium, qui ereaturam esse dicebat Dei filium, conuenit,ae omnino CCCX Ulli. diuis sanctisque patribus congressis, Arium anathemati subiecit. Secunda CL. patres habuit, coacta Constam inopoli sub Theodosio Magno, contra
Θεματατεν. η δε δευτερα D Κωντα νου-πολει επὶ Θεοδοσίου του μεγάλου συνηθροίσειε
κατα των πνευματομαχων, λατον πεν I- κοντας Dixi δε eo volum. v. p. 26o. sqq. Rabr.
In eod. Matri t. ad vol. XI. l. e. memorato, eoque pleniore, sunt sol. 86. Harmeno p. de diuersis canonibus, tit. II. lib. II. tit. III. cas. I. sol. I93. auerso, Harmen . narratiuneula de tribus io. mis synodieia sub tuapp. Constantino Porphyro g. Man. courneno et Michaele Palaeologo, quae etiam exstat in eod. Vindobon. XII. ur. I. see. Nes L eata l. MSS. caesar. pari. II. p. 27. et Taurinι in cod. reg. CCLXXVI. ex qua uiam gr. eum vers lati mi Igariant eou sectores est. eodd. . Taur. p. 38o. R. sed emendatior quoniam reperitur in eod. Matri tensi, inde eam Diarte p. so. iterum typis exprimendam curauit: in eod. d. sol. gor. sqq. sunt Harmenopvli epitome diuinorum et saeroruin canonum, praeimsti in-diee illorum eavonum. in epitomen redactori tu, aliaque Harmenopuli seripta. Hari. e Iu Freheri Iure graeco is roinano Iib. I. p. I.
367쪽
Tertia sub Theodosio minore coiit Epite si
contra Nestorium, qui Christum tradebat nudum hominem esse, contraque Caelestinum. Adsuere patres CC. et in istos ana. thematis est promulgata sententia. Quarta Chalcedone conuenit sub Marciano, aduersus
Dionorum et Eutychem, qui duas Verbi, Dei pariter fit et liominis, naturas, post
unionem commixtas, in unam naturam redactas dicebant: ideoque a DCXXX. patribus ibidem anathemati subiecti fuerunt. Quinta sub Iustiniano I. Constantinopoli collecta quum CLX. : sancti patres adessent, quartae
synodi decreta confirmauit, eique resistentes, et inter hos origenem atque omnes haereti. eos anathemate mulctauit. Sexta itidem
Constantinopoli habita, congrenis CLXX. sanistis patribus, sub imperio Constantini
Barbati, anathematis sententiam tulit in eos, qui unain in Christo voluntatem et unam agendi vim tradebant. Canones et ipsa nullos exposuit, uti nee quinta secerat. Ideoque coaeta in Trullo palatii Constantinopolitani synodus alia fuit CCXXVII. patrum, Iustiniani naribus mutilati, Barbati filii, iussu
canonum duntaxat exponendorum causa.
Quapropter et in haec sexta dicitur, uti quae suppleuerit, quod sextae deerat, canonum sei licet expositionem. Septima meaeae sub Constantino, et matre ipsius Irene, congregata fuit aduersus imaginum ahuersarios, qui a CCCLXVII. patribua isthic anathemati suere subiecti. κοντα αγων : ἴσα πατφρων, ἔς και α; νθ ματισεν. η δοῦ τρίτη ἐν 'Eois, Dτι Θεοδοσίου του μικροῦ συνηθροίσθη κατἁ Nες:ρ,. του
368쪽
U Matthaeus vero Alastares Hieromonaehus D in prooemio syntagmatis alph betici eanonum de octo synodis disserit, ex quo tantum hoc loco adscribam quae de septi. ma et octaua synodo seribiti . - Elapsis post sextam centum viginti annis, octauo autem imperii Constantini et ina. tris eius lienes fluente, septima etiam synodus, ut prima olim. Nicaeam Bithyniorum metropolim pietatis sorum ostendit. Trecentis autem sexaginta septem sacris viris ornata est: siciae huius phalangis constituens duces, Tarasium Constantinopolitanum, magni inter Dei sacerdotes nominis, Petrum in sacerdotum ordine primas tenentem, et alium Petrum presbyterum, et sancti Sabae monallerii praefectum, qui Adriani papae romani loeum sortitus est: Iohannem et Thoinam presbyteros, et admodum inter monachos celebres, Orientis patriarcharum locum tenentes, nimirum Apolinarii Λlexandrini, Theodoriti Antiocheni et Eliae Hierosolymitani. Haec igitur sancta synodus eos, qui venerandas Christi et sanctorum illius imagines, per quas idolorum error eX- pellitur, oh impura i nguat idola vocant,
irresolubilibus anathematis vineulis communi sumagio subieeerunt: et duos et viginti canones in fidelium utilitatem composuerunt: anno mundi victa CC xcvr. tunc temporis labente.
ItJ Alia quaedam Constantinopoli quoque
synodus celebrata est in celebri sanctorum apostolorum templo, quae inscribitur sancta et magna prima et secunda synodus.. D De hoe Blasare, vol. XI. pag. 338. sqq.
369쪽
Fertur autetia eam Photii patriarchae Constantinopolitani diebus congregatam suisse. quo tempore Basilius Macedo romani ini. perii sceptra tenebat: quinto et septuagesimo anno a synodo septima clapso. Quum in primo enim conuentu seditio aliqua coorta esset; secunda ctiam congressione diuinis patribus opus fuit, in qua decreta confirmarentur pariter et scriptis mandarentur, ut exinde una synodus distincte nominetur. Et haec etiam canones septemdecim composuit. Alii praeterea tres canones a synodo, quae Photium in throno Constantinopolitano vltinia collocauit, post diuini Ignatii translationem, utroque saepius antea ei edio et rudisus introducto, editi suerunt. δας. ἐπὶ τῶ ον νημερῶν δε φασι ταυτην ἡθροῖ-
VI. Nilus metropolita Rhodius, Philothei patriarchae Cpolitani circa a. C. i 366. exarchus sed quod cum Palamitis ) saceret, sacro Rhodi solio, etiam inuito Philotheo,
deturbatus, praeter alia, quae ab Allatio libro de Nilis cap. 16. commemorantur, scripsi sun opticam narrationem de se nodis oecumenicis nouem, quam graece et latine vulgauit Christoph Iu stillus ad calcem Nomo canonis Photiatu Paris. isiis. recusam deinde in bibliotheca iuris canonici Voeso - Iustelliana Paris I 66I. sol. tona. a. p. II s. et in conciliis Ioan.
L J Harduini tona. V. p. I 479. Diuersa est haec synopsis ab eiusdem Nili explanatione e nonum synodicorum, Georgii Corellii et Iohannis Lascaris notis illustratorum, de qua supra pag. 2o9. Placet hoc loco tantum referre, quae scribit Nilus de synodo sexta, septima,
Sancta et Oecumeni ea sexta synodus habita est, imperante Constantino POgo nato, conagregata a centum septuaginta sanctis patribus, cui praeerant Agatho Romae, Georgius Constantinopolis, Petrus monachus, Ale
udrini legatus, Theophanes Antiochiae 'H ἁγία οἰκουμενικη ta 1 συνοδος γέ γανεν ἐπὶ της βασιλείας Κωνπαντίνου του
Graeei se hisinat iei, sei l. ex mente Assemani, nugantur, actiones. quae in ea synodo, inter loe les s. prouinei ales numerata, dicuntur habitae , et multa alia hanc tu reni disputat. Hari.
o Vide Nicolaum Methone em libro in Pala
370쪽
episeopus, aduersus Honorium papam Romae, Cyrum Alexandriae, Sergium, Pyrrhum, . Paulum et Petrum Constantinopolis episcopos. Erat annus mundi 6i 9. Christi vero ri 9. Λ sexta ad septimam sunt anni
Sanista et oecum enica septiina synodus Nicaeae secundo habita est, imperantibus Constantino et eius matre Irene, congregata a sexeentis sexaginta tribus sanctis patrihus aduersus icOnomachos. Praeerant huic Λdrianus papa Romae, Tarasius Constantinopolis Politianus Alexandriae, Theodoritus Antioehiae , Elias Hierosolymorum. Annus erat mundi Christi vero ra4. Λseptima ad octauam sunt anni centum viginti. in Sancta et oecumenica octaua synodus trecentorum octoginta sanctorum patrum habita est, imperante Basilio Macedone, in qua synodo coaluit pax cum occidentali ecclesia ac reliquis patriarchis, manifeste profitentibus occidentalibus in haec verba: nosita legimus ae credidimus, ut et vos, absque ulla additione symbolum sanctum, ut ita se habens sit vere symbolum verae fidei. Sed et eos, qui addunt aut detrahunt quid, anathema- ligamus. Aderant illic Ioannes papa Romae, Photius Coni tantinopolis. et legati Romanorum ecclesae, Paulus et Eugenius episcopi, et Petrus presbyter ac cardinalis, aliique patriarichae per legatos: quibus congregatis pro communi eces enarum concordia, presbyte ii quidem senioris Romae conclamarunt, decorum est, nihil aliud innovari, sed veterem definiti nem et toto orbe obtinentem ac celebratam 'Aλιξανδρώας, ope φανης 'Am: χειρις, χα τα 'O παπα 'P-ιης, Κυρου 'Aλεξαν.