장음표시 사용
391쪽
dum definiuerunr, et canones, qui iam eir ορίζουσι ο νοων, κή τους εμφεο μενους ἡ-cumseruntur, eXPosuerunt. κανονας εξεΘem.
4et. ANTIOCHEΗΛ ALIA, EORUMDEM.
A. C. Paulum igitur et Athanasium, beatus Παυλον τοίνυν ε Pa ν, καυ 'AΘανασιονε - papa Iulius, et Coussans pii illulus impera- o μακράμιας παπας 'lουλιος, κω Καa ςας olor, Roinae quum vid: ssent, sua ei soba ευσεβετατος βασιλευς Θεασαμειοι, reddideruiit. Quapropter, qui diuersum οἰκ ve Θρίνους αποδεδωκασι. σι περ eἱ sentiebant. rursus Antiochiae contra diui- ετεροδοξοι, mi αυθις εν 'Aντιοχεια κατα num symbolum congregantes synodum, τοῦ Θείου συμβολου συναΘ χοίσαιτες συνeῖν, Paulum et Athanasium deposueruui; . mul- Παυλον Ἀθανασιον απεω ρυξαν, tis etiam Iulium incessentes, quod non bene καθαψάμνοι πλειτα 'Iουλω, ως mi κα- contra ipsos canones constituisset. λως αυτρὰ αντικανωισαντος.
a. ANTIOCHENA RURSUS ALIA, EORUMDEM.
Constante ergo et Iulio propter sanetum Κωμαντος γοῦν Mu 'Iουλίου δια το αγιον symbolum auxilia sua cum illius symboli) συμβολον τοῖς αὐτων συμμαχουντων συνἰ- professoribus coniungentibus, vera et sa- ctae riv, η αληΘῆς σωτηριος πλις ηt ξανε lutaria fides augebatur. Vnde et phalanx το. 'OΘo v j φαλαγξ αρετικη παλιν
haereticorum rursus Antiochiae contra di- D 'Λντιοχεια κατα του Θειου vinum symbolum confluens, Photinuul et συ&ύουσα, e ωτεινυν ηο Σαβελιον υ Sabellium, et Marcellum Ancyrae anathe- M κελον 'Aγκυρας ανον ocre,-εις anate notauit, et Romam definitionem ex- 'P in ορον ἐκτιθεμAη της πλεως ε ξαπ- ponens fidei ablegauit, quam tamen Occi- επειλεν, a ιι εσπεeιοι - 'Iουλιος εἰ dentalea et Iulius non admiserunt. προσηκαντ .
347. Constans vero diuinissimus, quum fra- Κώτας δε ο Θωτατος, Κωντα,τι ' trem Constantium Euripi instar mutabilem τον αδελφον αυτοῦ Θεατα an ς ευρι το- esse, et Λrianis gratificari animaduertoret; φρονα, κώ τοις 'Αρειανοῖς χαρι ριοον, synodum sanciam Sardicam indicit, me- ιλο τριει συνοδον αγίαν, εν Σαρον τοtropolin Illyriorum et Dacorum. ut Pauli τροπολει των 'Iλυρικων Δακων αΘροι .et Λthan si caussam examinarent. In ea sΘεισαν, ἐξετασ- τα κατα IIαυλον Gisconuenerunt Roma, ex Hispaniis, Gallia, 'AΘανα σιον. ρο ν συνηλΘρν απο τε 'Pώμης, Italia, Campania, Asriea, Sardinia, Dar- κπν των Σπανιῶν, Γαλιας. 'Iταλως,
dania, Maeedonia, Thessalia. Paeonia, Καπιτανίας, Ἀφρικης, δινίας, Δαρ Mysia, Achaia, Epiro, Thracia, Europa, δανίας, Mακεδονίας, Θεσσαλεις, ΠαιοΛsia, Caria, Bithynia, Hellesponto, νως, Mυσίας, 'Λχωας, 'HOρο Phrygia, risdia, Cappadocia, Ponto κης, Εὐρωτης, 'Aσίας, Καρίας, Βιθυνία, .
392쪽
l. XI. p. ros e ano SYNODICON VETUS. set Euxino, Cilicia, Phrygia altera, Pamphy- 'EAmmeντου, Φρυγως, memας, Καπ- Iia, Lydia, insulis Cycladibus, Aegypto, παδοκίας, Eυμου IJοντου, Κλιμίας, Φρυ- Thebaide, - Libya, Galatia, Palaestina, ωας α 1ς, Παμφυλιας, Λυδίας, νη όων Arabia, sexaginta sex primores episcopi ἔ κυκλαι , Αἰγυπτου, Θηβαίδες, Λιβλης,
quibus praeerant Hosius, Cordubae epi- Γαλωτἰαις, Παλωτι ης, 'Aροαβίας, σκήeopus, Abramiaeus et Protogenes Sardicae ς λογαῖς ἐπίσκοποι, ουν ἐρησον, 'Oσιος archiepiseopus. Haec sanam illustrans Κουρώβης ἐπίσκοπος, Ἐβραμιαος. midoctrinam, Paulum et Athanasium recepit, Πρωτογέο:ς ο ταυτης ἀρχιεπωκοπας. 'Hperpetuaque depositione notauit Grego- το υγιες τραιωσασα μαθημα. προσεδε-xium Alexandriae, Quintilianum Gazae, Dτο Παυλον 'AΘανααον, εἰς παν- et Ancyrae Basilium; decernens, ne quis τελη καθήρεσιν Tex γρριον τον 'Λλε αν- eis communicaret, neue a quoquam fiaeli δρώας αποκηsυξασα, Κυντι ανον episeopi nominarentur, tamquam qui ty--τes 'Aγκυρας Βασίλειον, et κοινωνέουν rannice sedes suas occupassent; Theodo- αυτοις, κει Bτι σκοπους ὐκ ειομά o
rum vero Heracleae et Palaestinae Acacium, παsα παντος πιτὼ κρίνασα, ους τυραν
Stephanum Antiochiae, et Syngidoni Isaa- νιαως τ- Θρονων κρατησάντων, Θεοδωρον eium, sci Menophantem Ephesi, et My- x τον 'Hρακλειας, Παλατινης Aκα dae ν) Ualentem abdicauit solum, et Cili- Στέφανον 'Αντιοχειας, ημὶ τον Συγ- eiae Georgium: quos post mortem abiecit, γλνου Ισαάκιον. Mmνπαντα Eφεσου, quum coinperisset, eos pridem ab Al - - τον Mυδας Οὐαλεντα. απεκηρυξε μα- andro Constantinopolis condemnat. νον. κω τ ῶν Κιλκως Γεωπιον ' ἀς τινας fuisse. μετα Θανατον απιβαλετο, παρα τῶΚ--νωεΠτολε- 'AMξαν ρου καταδ&ους
s. PHILIPPOPOLITANA, ARIANORUM.
Quapropter Cordubae episeopus sanctis. Διοπερ Κουρδύβης ἐπ σκοπος ο πανοσιος MI. simus Osius synodum diuinam et sanctam συνοδον 9ώαν κω ἱεραν ἐπισκοπων εν το
393쪽
C.' Uerum et piissimus Conflans, Paulum 'Aλα-ρ ευσεβήταος Κύντας, εἰς 3Α7 t Athanasium defendens, reuerendissimos 'AQmOχειαι DO 'pωμης προς Κωνπαιτιον duos episcopos, Euphraten et Vincentium ταν ἰδιον αἰελQον, ἐκδικοῦν Ilαυλον κα nominatos, et cum illis Chri si amantem 'AΘαε σαν, ἐξαπίτειλε δυο αδε μωτά- ducem Salinum Roma Antiochiam ad fra- τους ἐπισκοπους, καδ. ἔτους Ευἐραταν item Constantium mist. Steplianus vero Biach τιον, με9 ων-ταν Qιλίχαμιν impius Antiochiae episcopus haereticorum ιτραιτ,1 γεrm , ἰνομα μεiρν Σαλλον. Στή- consessum calumniis plenum ericiens, scor. φανος δε ο αΘρος, ο 'Λντιοχειας Dτωκο- tum per quemdam iuuenem noctu fidi ad πος, ωρετικῶν συνεδριον συκοφαντ ας venerandos episcopos Romanorum intrO- μετο, ποιησαμενος, χαμαιτυπην δια τινρς duxit. id quod Salinus a Stephano astu νεανίου, νυκτος προς τρυς ευλαβῶς ἐπι proeuratum suisse redarguit. Quapropter, σκόπους 'Pωμαιων εἰσήγαγεν ιπερ Σαλῖνος quae eonuocata fuerat synodus, Stepha- ραδιουργηθὼ -ο Στεφάνου διαλεγξε. Διοnum Arianum deposuit, eiusque in locum ἡ συναχθῶσαι σύνeδος καθελουσα Στέ- Leontium substituit, qui sua se manu e3- φανον 'Aρειανον, Αερντιον αντεχειροτονη strauerat. Is quum an inraduertist, quos- eo. ἐκτρμίαν 'oc τον KAIdani in doxoloria filii, pro coniunctione συνδεσμeν εm τῆς τοῦ υἱοῦ δοξολογίας τινας praepositionem PER ponere; alio. τιθλτας ἐνσημαι δενος, κει τὴν AIA α vero praepositionein aliam IN. Spiritui λους προθεσιν. Θέρους την EN τῶ πιεHuc sanebo accommodare, silentio finem dox - τι προσαρμοζοντας ' αγῆ τί τελος τῆς logiae eoinpleuit, tantummodo pron-- δοξολογίας ἐπλκου , μονον ἐκ φωνῶν, εἰς elans, in saecula saeculorum. τους mῶνας τῶν ρμωλων.
8. HIEROSOLYMITANA, ORTHODOXA.
3so. Quum igitur Constantinus Christi-amans per Salinum Constantio bellum minatus esset. si Paulo et Λthanasio suos thronos reddere disterret; synodus diuina et sancta prouincialis Hierosolymis congregabatur, Maximum consessorem et Maeariuin, qui superiore persequutione, axillam et oculum, et semur dextrum amisisset, sanctae ciuitatis archiepiscopum praesidem habens: quae salutarem doctrinam confirmans Paulum et Athanasium suscepit.
394쪽
Athanasio igitur et Paulo bonorifice ad sua ouilia proficiseentibus, impietatis antesgnant, synoduin Hierosolymis haereticam Dei coegerunt, et confessorem quidem Maximum abieeerunt, catecheten autem Cyrillum tamquam Arianum elegerunt, quem tamen sub Damaso Romae, et sub Ne stario Constantinopoli Glebratae synodi multis efferunt laudibus, et Acacius Caesareae Philippi, Eusebii Pamphili di. scipulus et successor, propter primatum sede hac exegit. 'AΘανασίου γλ κω Παυλου τιαἰως etre. A.c.
Quum autem Magnentius seditionem mou.sset, et beatum Constantem percussisset; ea re cognita, Constantius Gallum quidem, fratrem Iuliani apostatae, Caesarem desis natum, Orientis curam iussit gerere; ipse autem maximo cum exercitu per Europam peragrauit, hostes subigens, et ecclesiis turbas inserens haud paruas. Vnde et synodum mandat haereti eam in Syrmio congregari, praetextu quidem Photini epi. seopi illius loci, qui Homini. cultor esset et insipiens; reuera autein contra diuinum symbolum et Athanalium generosa mente praeditum. Ea definitionem fidei exposuit impiam, quae vetarat naturam aut
substantiam de DEO praedicati. Definitionem illam aiunt, sub Iuliano. apo flata, a Maleo fri Arethusio compostam esse, qui ab Arethusiis multa perpessus sit propter Dominum sub Iuliano apostata. Ita carnes beatas simul et miseras. theologus dixit Gregorius.
395쪽
A. C. Post hane ergo synodum, Constantius 3 Mediolani, ciuitate Italiae, alia indicta. occidentales congregauit. Quae quidem sancta diuinitus inspirata synodus, quum
nec imperatorem vereretur, nec Arianam
phalangem curaret, diuinum euertere symis bolum, et Tyri procuratam Athanasii depositionem confirmare recusauit. Propterea principes eius synodi exsilio Constantius mulctauit; apostolicarum doctrina. Tuin praeconem, papam Romae Liberium, multis aduersus imperatorem argumentis tune usum. Galliarum item metropolitas, Paulum et Dionysium; Italiae metropolitam, beatum Eusebium, et Luciferum Sandiniae insulae archiepiscopum. Mετα γῆν τὴν σύνοδον ταυτην, X-mae si Mνδιολάνω πολει τῆς Ιταλίας ἐτεραν γενεσΘα3 διαταξαμειος, τους 'Eσπειρίους συνήθροισεν. ' Hτια ἀγίρα Θεοπνευτος συνοσος, πιασπι-η του βασιλεως, mi τῆς Aesi ανι c ου φροντίσασα φαλαγγος, ῶατρει το Θειον Mύμβολον. τη, A I υρω κυρωσαι 'AΘανασίου καΘωρεσιναπηργήσατο. Διο τους αυτῆς
D. His in exsilium exactis, erebris permotus orthodoxorum precibus Constantius, Arimini synodum sanctorum episcoporum oecidentalium ducentorum congregari praecepit, atque eos etiam . qui eum Eudoxio Germaniciae, idem cum Ario compendiose leJ sentiebant. Quae diuina et
sancta synodus diuinum confirmans syn bolum, anathemate notauit Λrium, eiu
que complices, quod, qui diuersum sentiebant, Eusebius et Vrsaeius, Demophilus
et Gregorius, non admiserunt, sed propterea a synodo abdicati sunt; postea tamen, quum sincere poenitentiam egissent, Ualentem et Vrlacium, quamquam Atha. Dasii calumniatores diri habiti siissent, ut episcopos receperunt. Quidam tamen ist- hanc. Vt et Nicaenam. propter haereticos in illia repertos, valde insectantur. Toων ἐξορισθέντω , DI me τῶν eeΘοδεξων, Κωντάντιος D Aριμnω συνeδον αγίων ἐπισκeπων Ἐσπερίων διακeσίων συχκροτηθηνιη προσετα9, ηπι τους περὶ Eυδιθιν Γερμανικιας, βραχυτελεις 'Αρειρωφρονας. HGς Θέα κών ἱερά συνοδος, τὸ
396쪽
Eudoxiani igitur impietatis propugna- οἱ γῆν περὶ Ecilem τpe ασεβώας A. C. tores praecipui, Eusebii auxilio, Constan--δοκιμιοι, Eυσή3. σ- σει πω. itio persuadent, ut in Nice Thraciae contra Θουσιν τον Κων ταντιον, ἔν Nων τῆς Θροι- diuinum symbolum, haereticae phalangis κης κοιτα του Θειου συμβολου συνοδον αρε- synodum eonstitueret, fidei definitione ex- τικης συτητασΘ φάλαγγος, εις απαν posita, quae consubstantiale omnino toti ἐξαραντα τα όμολον, πλεως ρρον terete eui orthodoxorum aliqui metu, σνοι, εἰς ιν οἱ μῖν δεει, οἱ δῖ σενακισμω, alii fraude decepti subscripserunt. Quibus σων oeΘοδοφων -γρα ναν. 'sὶν οἱ συν- qui adsentiri nollent, in extremas orbis ΘμΘ μη βουληΘέντες, εἰς τας eσχατίας partes exulatum mittebantur. τῆς e&ουμένης 4ορι ι δεπέμφθησαν.
s . NICAENA BITHYNIAE, ARIANORVM.
Definitionem igitur istam quum oeci. Teν ορον τοίνυν τοῦτον τοῦν ἔσπερ an IN dentales patres mei itis anathematismis sub- πατερων καθυποβαλαντων τοῖς πρέπου- licerent: ea recognita, qui diuersum sen- σιν ανα Θίμασιν, μαΘeντες οἱ σεροδοθι, tiebant, sinul arrepto Constantio, Nicaeae συναρπασαNec τρν Κανταντιον, ἐν Nικαια Bithynicae synodum congregarunt, ut di- τῆς ΒιΘυείας συνεκροτησαν σύνeδον, τοvinum exsecrarentur fici symbolum, sed Θῶον αρασαAE συμβολον. Ἀλα mi priusquam inchoarent blasphemiam, Deu3 πρὶν τῆς βλασφημίας ἐναρξαντο, Θεος trecentorum et Oelodecim patrum con- των αγίων τριακοσίων δεκα κει oκτώ πα- eutiens urbem. contritos illos iude eiecit. τερων κατασεισας την πρ λιν, συντσζιμ- μενους αυτ sc ἐκχεν ἐξέβαλεν.
Hae igitur vibice adsecti et dispersi di- Mεμωλωπισμενοι γοῦν διασ-αρδετες eI 3s9 versa sentientes efficiunt, ut Constantius in σερολξει, τον Κωνς in εν Σελευκέα Seleueta Isauriae synodum conuocet: de. τῆς 'Iσαυρίας τromeroes παρασκευαζουσι συν finitionem exponentes de oecidentalibus eδον, eeον ἰάθωενοι, πρηὶ τῶν ἐσπερίαπorthodoxis, multis eos anathematismis ἰμοδρειν, πολοῖς βαλeμενον αναθεμα- serientem: in qua catecheten Cyrillum σιν. ἐν ν τον κατηχητι1ν Κυριλον ιερ Hierosolymorum archiepiscopum, a diui- σολυμων ἀρχιεοπίσκοπον παρα τω Θέωno Silvano Seleuciae Philippi.' Aeacius 'Σιλβανω Σελευκειας Φιλδες που. ' Ἀκάκιος Eudoxium Syriae Antiochiam translatum E υδοξιον, μεσα σαντα δε Συρίας τἀν A seeum adsumens, Consantinopolin ad πιοχειαν μεΘ ἔαυτῶ προσλαβομενος, A Constantinum prosecius est. Εωνςαντιν ολει ωρμησε προς Κωνταν τῖνον.
397쪽
A. C. Imperator autem iisto quas binario pie. 3Π' talis deceptus, Byzantii haereticam congregauit synodum, omni studio oppugnaturam diuinum symbolum. Hinc vero non mediocris inter diuersa - sentientes, et orthodoxos sequuta est dissenso. Beatae enim memoriae Eustathius Antiochenus ex
impio tomo, quem proferebat, qui diis. mile dicebat esse Id ex quo, Et per quod, impium Eusebium et Aetium coarguit. Tandem synodus haec Macedonium deposuit; non, quod filium fel Dei creaturam diceret, sed quod in Spiritum tantummo.
do sanctum impingeret, eumque omnino a Deitate alienum esse adfirmaret. Introduxit eadent synodus in Byzantinum episcopatum, sceleratissimum illum Euam xium, qui ex Germanicia Antinebiam venerat: quum quidem iam mortuus esset impius ille Eusebius, et consessor Paulus ad Dominum emigrasset. Praetereλ anais themate notauit diaconum quoque Alexandrinum Aetium, ducem Lunomii, et praeceptorem Theophronii. O . in βασιλευς το δυάδι τῆς ευσε. ' φενακu μνας, εν Βυζα ria serικην συνεκρότου συνοδον, ποῖ ν δυ- σπουδάσασαν τῶ Θδε συμβολου κα-ταγ-lσασθαf. . X ἡχ ηδετεχεν μεταξυ των ετεροδοξων κει ceΘο- Εὐν παγκολουΘησεν. 'o γάρ μακαρι-της Eυροαθιος 'Λνωχετο, ia τῶ παρ' αυτῶ λυειντος οἰοβοῦς reμου, ἀνιμοιον
36o. Posthaec vero, quum Constantius comperisset, a Persis Italbium obsideri, Antio. chiam properauit; sed, Saporio iam retro.
greta, ipsuin Homousion furiose semel
euellens et Heterousium confirmans, synodum congregauit. Quum autem thronus Antiochiae viduatus esset, Ariani pariter et orthodoxi Meletium Sebaniae Ammeniae archiepiscopuia1 elegerunt. Imperatore vero explicationem dicti huius, Dominus Dτισε me initium viarum suarum,aa QUOM, impietatis, coteIer. III. p. s12.
398쪽
ab episcopis seorsim flagitante, et plurimis
ad eum implis consuentibus, Meletius orthodoxe id exposuit. magnaque voce Sacram Trinitatem consubstantialem praedicauit. Quumque archidiaconus os ei obturasset, siti per digitos tamen diuinam illam doctrinam praedicauit, quod quum, qui male sentiebant, vidissent, Sabellismi
Iulianus igitur apostata imperator sa-ctus, eos, qui sub Constantio in exsilium acti suerant, episcopos, praetextu quodam compassionis reuocauit. Athanasius ergo beatus . conuocatis Alexandriana, e vinculis iam dunissis episcopis, synodice ea, quae Nicaeae decreta suerant, confirmauit, et Λrianam impietatem anathemate notauit. Episcopos vero, qui eo usque in errore perseuerauerant, sed iam resipiscebant, ad communionem receptos, sacris operari
Similiter vero et celeberrimus Meletius, adsumto Eusebio et Lucifero, qui Antiochiae Eusathianis Paulinum episeopum legerat, multaque noua instituta ovili, quod doeebat, tradiderat, suum et ipse thronum recepit, Antiochiam: ubi Syriae et Phoenicea episcopis congregatis, Nicaena decreta synodice confirmauit.
399쪽
A. c. Praeterea vero et victoriosus ille Atha-ῖος' nasius, conuocatis Alexandriam sibi subiee is episcopis, amentem Apolinarium synodice anat liemate notauit, et ςarnem Christi Domini nostri, animatam, intelligentem, rationalem, secundum veteres patres pie pronunciauit, quo ipso tempore
Iulianus apostata in Perside periit.
163. Piissimus autem imperator Iovianus, missa Λlexandriam ad Athanasium legatione, immutabilem verae orthodoxiae
definitionem quaesiuit. Is igitur delectos Aegypti, Thebaidos et Libyae episcoposeongregans, definitionem synodicam, gratia et veritate plenam Ioviano Christi amanti misit, qui non multo post ex terrena regia ad coelectem transiuit. Στι γε μην καὶ ρ πολυα9λος 'ΛΘανα- σιος τούς t π' αυτον οὐ χικῶς D 'Aλεξανδρείας προσκαλεσαμενος. άια Θεματυ συνοδικῶς του ἄνουν 'Λ πολιναριον, Me τῆν σαρκα Xριτῖ τῶ κυρίου Ῥοῶν, ἔμψυχον,
Θόντι βασίλεια. 6a. MEDIOLANENSIS, ΛMBROSII.
Quum autem Ualentinianus imperator fratrem Valentem Caesarem Romanorum renunciasset, et Romam contendisset: Mediolani synodus congregata fuit, ut Eudoxius, qui illi e Arianus et Pneumat Omachus fuerat episcopus, etiam post mortem, debito anathemati subiiceretur, et recte sentiens alius pastor throno praeficeretur.
Arianis autem seditionem fici propterea
mouentibus, Ambrosus. qui urbi praesectus esset, sedandi tumultus caussa superuenit. Quem 'uum eorum, qui aliter sentiunt, turba adspexisset, et fidelium clamorem repulisset, episcopum eum renum Οὐαλεντινιανοῦ το νυν τοῦ αὐτοκρα οροστον ἴδιον ἀδελφιν θυαλεντα βασιλεα
400쪽
eiauit. Quin et diuina eonueniens syno. dus, ipso inspectante imperatore, eum comprehendens, facio baptismate initiauit. Electo autem iam eo, huiusmodi liymnum Deo imperator coram omnibus cecinite Gratia tibi, Domine omnipotens et Seruator noster, quod, cui ego viro corpora, tu animas commi seris, meum ue de eo iudicium iustum esse declaraueris.
Consistitn igitur, qui veritatem libere
profitebantur a Valentiniano petiuerunt, ut Tyanis orthodoxa synodus congregare. tur, quae Nicaeae decreta confirmaret. In ea Gregorius Nazian renus, theologi pater, Eulebius Caesareae Cappadociae, Ortreius Melite uae, episcopi, aliique multi diuino aelo pleni, suerunt. Liberius autem Romanus papa orthodoxiae typum ad eos misit, maximoque eos impleuit gaudio; valens autem, qui, quum ab Eudoxio baptisaretur, iuramento cous masset, se Arianismum defensurum, eOI, qui ibi conuenerant, dimisit. Λυτίκα γοῦν οἱ τῆς ριληθέας παίδεσια- A C. πρὸς Ουαλεντινιανο, εχτριησαντο δίη- σιν, ἐν Tυαινοις ἀθροισΘῆναι eρΘοδοξον
N 64. CAESARIENSIS CAPPADOCIAE, BASILII.
Post haee Eusebio Caesareae Cappad elae mortuo, magnus ille Basilius ab omnibus throni illius suFagia accipite et convocatis iis, qui in montanis degebant, Sa. mosa tensi etiam Eusebio et Sardensi Lueta sero, et, quae cum illis erat, orthodoxa synodo, episcopus ab illis erraturi et Dianium, qui Caesareae ante Eusebium epi. scopus fuerat, Asteriuin item, Eunomium et Theophronium Cappadocas anathemati subiicit.