장음표시 사용
71쪽
Laborans, insudarisque praeter mensuram hune librum ad sinem perduxi Deo
Laborantibus gloriam generant hiares, non laborantibus opprobrium segnitier. Deo dante nihil potes inuidia, et non dante nihilsotes lator. Hinc eum anno I336. vixisse comperimus. Icons supra, vol. I. p. 4 6. XV.J Nescio, an historiam scripserit; sine historiae speeimen prae se fert fragmentum
Dum quid euenit, et supra quam fri dici potes, conatus. Sertas enim quidam, vir nobilis ae iuuenis fortitudine et audacia illiur aetatis reliquos facile superant, in euentu posea comprobarum es, sese e Christianorum exercitu abripiens in mediam Turiarum ariem, quasi transfuga, irrepsit. Eiam satim tenuerι Turcae, qui eorum imperatorem nomina compellans, et hunc videre gesto, quo cum sermonem conferam, quanam rationa hos es disellet, spopter que huc attes, dictitat. Imperatorem Mi osensum agnoscit. A muratus protensa manu ad se accedere iubet. Iuuenir accedit; quum adpremnquasset, pugione lethali vulnere tor inus transadigit: Useque a cnsoribus, bipenniferisque Amurati in paries discerptus octiditur. Tune Turcae praeter exspectationem nouitate rei pei tu . nec malum, quod euenerat, si sinentes, conssium valda perspicax et ingeniosum inierunt: in tororum namque medio, tantorio eorum, in eo semiuiuum Amuratum collocant. IV deinde tam varia discrimina pro nihilo habenter, tamquam rabidi canes in i os irruerunt. Nisi etiam ex aliqua ipsius epistola desumtum est. Λnis est, qui societate et amicitia Theodoro Gazae q) coniuncHIunus suit, unaque cum eo pleraque antiquorum monumenta de nouo manu sua descripta ab interitu vindicauit, ut ex
eodice MCCLXXXXVIL Vaticano graece scripto eoniicio, ita Theodoro reserente:
aa Coutigit haee a. I 89. Itaque videtur istud
fragmentum esse intuorix chrysococcae.
72쪽
Vol. X. p. 636-εοη GEORGIUS CODINVs. uer Και χρηματ' ἄλογος ανακτι σοῦ δευδίοις νέμει Φίλελφοs o σοφὸς οἰομενος μέγα Πρὸς κτῆσιν αὐτὴν παντοδαπῶν γε πικτίων II ex αλα πανυ γε, κ, τοδε τυαγώνει Xειρι γραφεν τῆ Xρυσοκοκη τε Mu Or. Ipse haereo. XLV. Quisnam, aut quo floruerit tempore GEORGIVS CODINVS, summi etiam in omni literatura viri ignorarunt: sequioris saeculi suisse, et tarn nutante Graecia scripsisse.
ex iis, quos nominat imperatores, euincitur. Fallitur dixerim, verba sunt Me ursi, quo tempore hic auctor non vixerit, quam quo vixerit. I libro enim is ossiciis aulae Consantinois FoIllanae meminit Ioannis Cumacuaeni, et Theodori Maochitari qui sub primis Palaeologis cetatem egerunt. Gretserus lib. 3. cominent. in Codinum cap. Iz. eum Cantacu Zeno posse riorem suisse tradit, quum Cantaeuzeni aliquoties mentionem faciat, non ut coaetanei, sed ut tempore prioris. Notat Pontanus notis ad cap. 4 I. lib. I. histori CantacuEeni, Codi nutu
vixisse sub Manuele Androniel iunioria nepote, qui antepenultimus imperator ex Constam tinopolitanis suit. Quidquid tamen si, concludit Gret letus, clarum est, Codinum non diu ante Constantinopolitanum siti excidium D floruisse. , Sic item Curopalata, quod nomini additur, officii ne, et dignitatis titulus, an cognomen sit, dubitatum quoque et iure merito est. Ego dixerim, set Fabric. aliique idem adfirmant. l dignitatis illud fuisse. quum diuersum ab eo Georgius iste cognomen, Codini scilicet, sibi adsciscat. Aliat. Cons. Fabrisu prδ, vol. VII. p. 79s. sqq. ubi plura iam occupata, aliique V V, DD. laudati sunt. Ham hermer. in Euveri iis Nachr. IV. p. 733. euin post a. C. 24 3. vixisse tradit; Saxiur autem in Ono m. liter. II. p. 4so. aetatem eius adserit a. C. I 46o. Add. Pet. Lirnaberii dissi breuis de Codini vita et seriptis; praeimissa eiusd. animaduersi. tu Cossini Excerpta. Paris. 1633. sol. pag. I33. Hari. e
r. Scripsit libellum de Utiis palesii, et eicis a Consantinopolitanae, filo i .
compto, ac barbaro, et qui ea aetate in populi, plebisque usu erat. aiat. De stilo Codini, atque editti codicibusque quoniam a Fabricio l. c. et a me ad eum iam ad satra dilputatum est; ea, quae Allatius seripserat, omittere satius esse duxi. De editt. v. quoque cat. bibl.Bxinau. tom. I. p. 233. R. - De cod. Bouar. qui nunc numeratur XLV III. accurate sus que disserit ei. Haris. in Aretini Beytriigen etc. a. ISO3. pari. 6. p. 8 H. Notitiam codd. in variis bibliothecis adseruatorum, exhibet Mons fave. in Bibl. biblioth. et quidem Cossini ascr. p. zo I. AT a. 6Tq. et 728. B. C. ac Parecbol. etc. p. 378. A. et 338. Harciri et . Eiusdem περὶ πατρἰων τῆe Κων renes τολε- παρεκβολο - τῆς βι βλου τοῦ Xe: νογραφου. Selecta Ee originibus Consantinopolitariis ex libro chronographico, ex im
73쪽
terpretatione Georgii Donsae, Iani filii, graece et latine edita sunt apud Hieronynium Com.
melinum anno Is96. in suo et postea cum notis Ioannis Meursi I6oru in. 8vo. Seeundum hoc opus de Patriis cum primo de officiis confundit satis inepte Iunius, ut bene adnotauit Gre, serus in obseruat. ad Codinum. Et quainuis dicatur Codivus συντεΘηκε, , composuisse, lata illius fgnifieatione accipi debet, eum illis ex variis auctoribus colligendis, et verbis eorum, nec syllaba quidem immutata reserendis, operam tantum locauerit, quod ex prima
parte ipsius libri, in qua de Byzantii nomine, et antiquitatibus sereno est, liquet. Est enim Hesyehii Milesii, quae scholiis, illisque pereruditis adornata cum nonnullis aliis graece
et latine prostat. Versionis Dousanae errata detexit Gret serus obseruat. in Codinum lib. 3. : cap. 18. Eiusque editionem e Bauatico codice auctiorem Deir, ibidem cap. I9. Nos etiam ex alio MS. codice multo hisce plura in nostro Variorum Antiquorum tom. I. protulimus, adeo ut ia in te stor opus absolutum sere habeat. Nee aliud ab hoe opus ede mihi autumo quod in bibliotheca Carthusae Neapolitanae in indice MStorum legitur, Georgii Odiui Chronologia Consantinopolitana. Legitur etiam MS. Romae tu biblioth. Vallicellina, D. 23. et Scoriaci in regia. Neque alius a Codino est Georgius Constantini, qui patria Constantisopolis, et librum de sapientia scripsisse traditur a Gesnero. Confantinus enim, ni fallor, locum Cossini occupauit. Errorem sequuti sunt Gesneriant epitomatores. Robe tus Constantinus, et qui sine ullo delectu atque examine omnia exseribit Paulus Bolduanus. Liber vero ipsius vi sapientia nullus alius esse videtur, quam ea pars πατρίων, quae in ex fidiustione templi S. Sophiae enarranda impenditur. Gret serus praeter Codinum, et Hesy ehium, Diogenem quoque Cyzicenum τοι πατρια Κυζἴκου, res patrias Clytiei, ex Suida re-- fert. His ex m. Epigrammatario addi potest Claudianus poeta graecus: notat enim qui ε-quii ille suerit. ad eius carmina in marginet ἔτος ο Κλαυδιανα ιων ο γραψας τοι πατρια Ταρθῖ, 'Aναζαρβοῦ. Βηρυτοῦ Nικουας. His Clavdianus composuit Origines Tos, Anaxares, Beryti, atque Nicaeae: et ex excerptis meis variis Callinici sophistae, τα πότρια Ῥί ulc. a. Seoriaei in bibliothera regis eatholici legitur eiusdem, πεs. τῶν ἀπο κτωρως
es orba condito, et de iis, qui imperio potiti fiant ad captam Consantinopolim. VII. γ. 3. et 3.1 . Item περ Πατριαρχων, κωφὰγίας Σοφως. De patriarchis, et S. Sophias templo. M) An eadem cum superioribus y vel quae apud Carthusanos Neapoli est talonologia Constantinopolitana. si tamen ea ab originibus diuersa est non audeo dicere. q. Vertit
pirastarum ae rhetorum, graece et latine excusis
eo Haee Allatii Varia antiqua non viderunt Romae 16 I. g. p. 2s6 - 2s3 exstat callinita sophi Iueem: si Coini liber longe loeupletior cum stae δα των rei aevi κατε- P. resone et notis Patri Lamberii inter scriptores m Uinnia hactenus memorata in Lambeeii
hist. Metanti prodiit Paris. iss s. sol. Rabr. eons editione leguntur, si racipiax pariem de patriis supra, voI. VII. P. 79 . sqq. et με. sqq. tiari. archis.
74쪽
vol. X. p. 66oesit GEORGIUS LECAPENVS. sate J 4. Vettit praeterea in linguam graeeam. Iam S. Gregorii papari quem
Dialogum Graeci Ggnoin tuant. Eam habuerat Morellus a Ioanne a S. Andrea, canonico Parisiensi, eui postea inseripsit, ediditque Parisiis. - et nune postremo vulgata legitur graece et latine tom. II. hiblioth. veterum patrum. Et ut obiter hic illud quoque admoneam, seias lector hane eandem Missi in multo auctiorem et persectiorem legi in bibliotheea Bar-berina eod. LXXV. Quae tamen dicitur ab Emmanuele Chryso lora esse in linguam graecam conuersa: Areris Ita μεταγλωτ σωσα -ο Λατινικῆ. διαλέ του εις την παράκυρῖ Mανε ηλ τῶ Xρυσολα ρα. Misa e lingua latina fra tum m graeeam a Domino Ema. nulla Chrysolina. P. ο μέλωπι ἱερουργησειν ἱερευς ἐνδυς την ἱερῶν ε Θῆτα, GH Qxς ἔμπρο- σῖ-λεγέτω. ἐξομολογῶσΘν τῆ κυριω, ιτι αγαθός, οπι εις τον oraῶνα. XLVI. GEORGII LECAPENI da confructione verborum v liber giaece editur est Venetiis apud Aldum in 8. isa 6. et Florentiae apud haeredes Philippi Iuutaeis a6. in 8. Habetur passim manuscriptus. Et praecipue Veneta S. Marci Scamu. 17. num. Io. opus. tum tamen hoc de conj uctione, quod sub Georgii Lecapeni nomine editum est, ut inge. nue fatear, Leopeni non est. Scripsit sane ille de artificio grammatita. sed longe ,b hoe opus diuersum, neque editum. Legitur MS. in Vaticana eod. DCCCLXXXIII. et alibi, τῆ Mφωτατου κω λογιωτατου Γεωργιου πῖ Δεκαπηνου τεχνολοι, Στε 6 γραμματικῆD. M. pient issmi et eruditissmi Gecmii Lecopeni de artificio Orammatico. . P. γραφειν Βεργηταενσημων- πεντε- γραφειν, τὸ συγγράφω λογον, η αλην τινα ἱςορίαν. Et vero simile est . alia quoque de hoc fel argumento composuisse. Quod tamen superius editum sereba. mus eodices Vaticani, Barberinus, Vallicellanus, aliique' non ita reeenti nota deseripti Miehaeli Syncello Hierosolymitano vindicanti sic enim titulum eoncipiunt: πρεσβυτερου, mi Συ γεΘου τῖ 'Λποτολικῶ, τῶν 'Iεροσον μων μέθοδος πεsἰ της τῶλογου συντ iis, σχεσιασΘῶσα εν 'Eῖσο της Mεσοποταμίας ρωτησει Λαζάρου διακ ίνου φιλολογου. και λογοΘεos. Michaelis, preibyteri et Aneelli apostolici retrofobmisoni thronim thodus de tonstructione orationis ex tempore dictata Edessae a sepotamiae sagisante Lazaro diatono, philologo, ac logotheta. Ita exscriptorum incuria praeverti singula quaeque solent.
λὲγ Ad ealeem Theodori Gazae libroruin quatuor Grammati eae et libri de mensibila. Fabricons. supra, vol. VI. p. 297. R. Λtque plura de
hoc, Re ur. a. et 3. memoratis opusc. horumque
eodd. in eod. vol. p. yl. R. g. XIII. et p. 343. Add. Henr. ΠΤarton ad Caues hist. litter. Ss. eccl. II. p. ss. ad a. I3s . ibique iroi. in ed. Rasit.
- In cod. Mosquens typographei seuod. XL VIII dieitur Alacvinus, eiusque ex sitio Grairidii
II coistinianus quoque, quem eum Palatin memoraui supra, vol. XL p. IV. nr. 7. Fabr. ubi quaedam adseripsi, et cons. supra, vol. VI. P. 133. 33a. not. aa. et 3M. Earι.
75쪽
manu sei iptae inueniuntur. Epistolas laudat Zarida. ου Θαυμα, es πις Θετταλὶν οἰκων σαρμακ ις ἀνακίρνησι τας επιτολάς, παντας εφῆς τους δι' αυτων ἐψοντας ἔρσῆς ανα-
λαμεν. οι Mu ανοωχοντες, ἄσπερ εα ενὶ ταττομενοι διδασκαλω προς την -- σε γρας ριν cyασὶ τῆ ρητορος, ου τας ἐπιτολας. εἰδοῦ, χειρους τῆς 'Oρφέως μουσης τBεντα κει παρατοσἀτον εκειν ν ές μμησιν lii τας σας, ως οἱ πωδες της τῶν τεκοπων ἰουιρτητος, εἰ κατ' εκωους αντες τῆν ε ξιν. Non mirum es, A quis Praessallam inhabitans venenis solar inscit, omesque eos, qui earum cassa congregati sunt. gaudio, hilaritate et bacchio numine, quanto putas insat, ut et tempore opus Usit si, ut ab afflatu illo liberentur. qui quum respiunt, tamquam jub viro magis cm pirantes ad tonnm te dicunt oratoris conferibere, cuius e solas nihilo peiores Orphica musa exsimant, tantumque 1 nar in eartim nemulationem erigi, quantum pueri adi proprietatem parentum, dummodo ab illis natura non crepent. Epistolae tum Leeapeni, tum Laridae, quas ipse vidi, sunt numero XXXII. Habentur etiam in bibliotheca Bauarica cod. LXIX. et in bibliotheca regis Gallorum. 3. opusculum eiusdem Grammaticum, de dictionumAn eationibus, legitur manuferiptum in bibliothera Augustana. Quod idem cum eo sorte est, quod ipse legi Romae rΓεωργίου Aεκαπηνῆ περὶ σημασίας ρηματων κρην ονοματων. Georgii Lerveni de Agnista. tione verborum et nominum. P. γραφαν ἐνεργ rικον σηαανεου. Ad eumdem etiam pertinere ἐκλογην λέξεων, selecta dictionum, quae in Italia seruari, et sorte Roinae fici suspieatur Gelae rus. Nec alius ab hoc Georgio est, cuius sub Gregorii Lomponi nomine idem Getierus meminit. 4. Monachus fuit, et hi oriam seripsi, nisi nos Iudit catalogus a Grammati eo Verderius exhibitus, hisoria Georgii monachi Letapeni. Vixit diu in Thes alia, et lieet raemiis etiam propositis alio euocaretur, num quain tamen adduci potuit, ut quam ipse teteriis et maledicentia quadam ob improbitatem coeli, insidiaretur, relinqueret: Παγ- γελοιον αχeι Θετταλίας, ην ιυν οἰάνεν, εν ελπί- αγων ηξειν τα γραμματα. Quom ridiculam es ad Th/ssaliam, quam nunc incolimur, sperare sileros posse peruenire. Et alibi: Sσταλ-ν δ' ην α σπερ τινας και καταρ ακτας, ἡ τηλας ηκου μεν- νυν δ ορῶμεν, κ, ἐπ/ρχμεθα. Thessaliam, quam veluti tatarrhactas quosdam, aut tollisnar audiebamns, nunc videmus, et habitamur, et taliamur. Eius postea situm, ac temperiem aeris prosequitur. Vivebat tempore Gregorii Palamae, ad quem eliam inter eius epistolas. elegans ac vehemens, et contumeliae plena legitur, quae incipit: ἰου κρΗ σοφος ημῖν εθυφνης, ο μηδε προμα κρῖ πλουσιος ἐναπέφρνας. Palamas sub Andronicis Palaeologis floruit. S. Ex
mm Meiirtas Laecasenum vocat, qui schedas eius ineditas graminati eas laudat in Glossa. io Graecobarba , voce τμM . In Catalogo MSs. bibl. Bodlei. eodice Baroeeiano ClII. Lecvenae gramma tua a habetiea. Eiusdem de Muris Homericis et Canonismata in Homerum M stam emorat Labbeas p. Io . bibl. notiae MSS. mi Medio saeeulo post Christum natuin deei.
76쪽
s. Ex innumeris Libanii sophisae e solis elegantiores, selectioresque numero CCLXIV. in unum volumen digessit, quarum prima illa est ad Clearchum: ἔμελ ιν γραφουνδεησεΘ . 'ra Namque in fine adnotabatur: αυται ρ ἡ ἐμις ρή του Λιβανίου us ἐκλεγει του Aεκαπανῶ ομοῦ - Στασαν os . Hae sunt Nisolae Libanii a Domino Georgio Devmo
flectae numero ara. Eas puer adhue undecennis in Graecorum collegio, nimium tunc temporis Libanii scriptis addictus, ex antiquo codice mihi sertim exscripseram. 6. Scripsit etiam carmine, eoque iambico, quod impense ab eo sibi poposcerat Andronicus Zarida. ο δε σοι ἐν 'Iαμβρις συνταγμα πεποίητοq μππου δεξάμενος ἀν-ταλος τις λυπη τν ἡδονο, ην Dχεν ηψιν ἡ περοι αυτῶν ἀγγελία ει τι κομ νυν πολιορκῶ, πιέ ἀνύσας πεπιτε. Quod tibi carmine iambico poema scriptum es, quum non acceperim, mositia quaedam fici laetitiae hos is, quam nobis de iis nuncius attulit, in hune diem ob det; quare gium estis a transmittito. Leca penus ubi misisset carmina, inter alia in epistola feribebat rsου ηκει σοι μολις Mu τά ςνόδια, υν τοιχ' ἡπιτελῆ, κM ου τουτα γε μίνον, αδ α κμ ἔδηκω ακέφαλα. συ ριδε ἴσως που προσφώιζων, ὀμού δὐ κοέ χαρι μενος των τοῖς τεμμαχὼις αιτά άκάσεις, οἶς π δες Ια ῶν ἐκλεγοντες ἀσφαλῶς eῖονται λenrον κατώτάς φαρμακεσας χρῆσθα . ἐγώ δἶ οκνῶ μη αρα υγιὸς ουῖν αναφανη, τουτο δὲ ἰκῆνο τε ἀδιμενον ' ίδινεν ἔρις. etc. En etiε laudem ad te versetili, nee ii absoluti perveniunt, et quod mogis mirere ι capite. Tu vero forte iocans, smulque mihi gratum facisns serpentum fusis illos comparabis, quibus medici fulti luso illis eontra venescia uti de caetero praesumunt. Ego dubito. an quid boni tu illis reperiatur, imo quod proverbio fertur, mons parturiit. etc.
t J XLVII. GEORGIUS PACHYMERES Constantinopoli oriundus, sed Ni
caeae ortus, sique educatus in sacerdotum numerum cooptatus Hieromnemonis, ' Prot-
Oriundus, Nicaeae tamen ortur, et enutritur, Consantino timque rursus resiturus, cum Dei nutu in potesatem rediis Romanorum, decem et nouim tune annos narus, et clero diuino
oo Ilaee duodecima est inter e entum Libanit
imperio Reeessit a. c. ias a. Fabr. Quoniam de Georgio Pachym re, eius seriptis horumque eodd. supra in vol. VII. p. 77s. sqq. et in vos. Iim assim ad Aristotelis opp. et a me in mitroduct. in ist. L. G. II. pari. r. p. sa 4. R. atque in is inplem. pari. II. p. 3s7. R. copiose disputatum est; eo plura h. l. reseeanda esse duxi. I MI. - ι
77쪽
adpript , et dignitati'u ereli sitis condecoratur, et ad di nitatem usque Proteidici promotas. imo et in ania Dicaeophylaris intio issignitur haec conscripsis. Protecdiciu niale in epitome Gesneriana in Proterdium, et in suppleurento epitomes Antonii Verderii Prot rectitum mut
tus est ; quod nihili est. t. Setipsit in uniuersam sere Arsotilis philose iam epifomen. Vὶ quae a Philippo
B Hio. philosopho ac medico in latinum termonem conuersa edita est Basileae is69. apud Fro benium in sol. cum Synesii orationibus. Hoe quippe compendio Pachyineres obicuriora Λristotelis loca non tantum de suo, sed aliorum etiam sententiis atque expositionibus prolati , nec ineleganter explanat, ita ab ipsa Porphyrii Isigoge Opus exorius, et per Oinnes suas partes philosophiam percurrens, in ipsius metaphysicae compendiosa epitome finem
Deit. fli Praeterea, defex philosophiae de itionibus. δε diuisone philosophiae. de quinqua
tibus. δε deum praedicamentis, latine ilia pressa lunt Basileae per Ioannem Oporinum, eum Porphyrii quinque vocibu3, et Aristotelis praedicamentis me. a Ioachimo Perionio versis. Efioine miseriana. Et de sex de itionibus et diuisona phi ophiae graere eum Arehytae C, egoriis, Lipsiae in 8vo. Antonius Verderius in supplemento, nulla tamen eum redubitauit an auctor huius epitomes idem sit cum Georgio Pachymere. Georgius diatonus prothedictu scripsit graece epitomem to cer Arso telis, Parissis in ἔ- apud Vaseofanum is LNUtio an is unctor fit irim, qui et Georgiur Pathmeres, cuius opera gratae in epitoma b bhoth. Gonerimm eontinentur: idem entin et unus est Georgius, epitomes logices audior et aliorum operum. quae rachymeria a Geiserianis epitomatoribus tribuuntur. u. Eiusdem, da lineis insecabilibus Paraphrass, inter Aristotelis opera sub Arist telis uomine edita est Basleae is3I. in l. et alibi postmoduin ex interpretatione Iaeo biseheneliit Georgio restituta graeee et latine in editione Casmboniana anno lsM. in 8vo et 16ή6. in fol. Coloniae Allobrogum, ubi additur, ex nonnullorum Opinione Paraphrasin illam Georgio tribui: citiuscunque tamen illa est, digna est et Georgio, et quae inter Ar, .stotelis opera censeatur, indigna tamen. quae Aristoteli tribuatur. Vidit id Henrieua Siripta.
νr Graeee siperest ΜS. in variis bibliotheeis..t in coistiniana, teste Montisticol O pag. 221. Versiis, quos Pachyineres ipse Epitomae huie suae praefixit, exhibet Allatius infra p. 372. Fabricodd. si pra ad vol. VII. p. 783. memoratis add. eod. bibl. cimen' De eod. Bauari et . quondam CLXX. postea XcVII. et eod. quondam CLXXl. postea CcLXXIV. qni eontinet proOe. naitini, in egit. Basileel si is 6 o. sol. frustra viam situm, v. eel. Hari. in Armini Bey Ggen ete.
a. I O4. Part. 6. P. T. sqq. et a. Igos. Pari. P. P. 169. Uterque vero cod. Parisios Ini uita est. vi belli. cons. sipra ad vol. III. p. a . noti M. et
qua sex definitiones philosophiae a Pythagora, Platone et Aristotele traditae, philosophiae item diuisio in theoreti eam praeticamqtie et quatuor inei hodi dialecti eae per dixivionem, definitionein, resolutionem et demonstrationem explieantur. u) Sehegkil. Conser, si placet, qliae de haerie hyineris paraphrasi, et de libra Aristotelia ipso, quem H. Stephantis primus restituit. dixi lib. 3. e. s. 9. 2 . svol. III. p. 26i. I
78쪽
Vol. X. p. 666-Mη GEORGIUS PACHΤMERES. 63 .phanus epistola ad Petrum Victorium, quam Aristotelis et Theophrasti seriptis quibusdam praefixit, ' plus tamen nimio scriptioni deii aheus.. Mirum es vero exsitisse ultor hominestam , ut eum Παχυμερίου parviso in sertim Arsotelis χε μ ατ-- γραμμων haberent, i uri se Arsotalis librum habere perjaaderent. Quam multa enim vel in ipso limius reperiuntur, o quibus id a lectore etiam domi ante deprehendi facile poteras γ quae certa apud
homilles adeo πα-Hi dui, λεπτομερωc explicare me pudeat.
fel g. Puramrois porro in imiuersam Aristoliar Milosophiam graeee manu- seripta visebatur in bibliothera Λntonii Augustini eod. CCVL Georgii Pathmerae libri XI. da phila sphia. Primus respondet Orgavo Arsousis. Secundur libris physicorum. Tertius
libris de toris. Quarius libris da orta, et Interitu. Qumsur Meteors. Sextus libro de portibus animalium. 9ptimus libris de ino n. es incessu animalium. Octativis libro defensu, essensili. Muna sibi is de generatione animalium. Decimus libris mesa suorum. Vndecimus Ethicis ad Nicomachum. ete iri Iudex Augustanus. Blemmidae, et Georgii Pachumer epitome philosephis3 complectens logitain, ethicam physicam. Compendium hoc philosophiae quid contineat, adnotauit nescio qui s. 'Iςεον ουν, ὼς περιέχει ἡ παρουσα πραγ-τεια βι βλαου δωδκα, cpkοντα μεν τίτλους κεφάλαα δἐ ras. τοι τῆς 'Αριτοτελλες φιλοσο-
tinere libros duod eis, libros litatis quadraginta septem iri, in eapua 61. diuisor g quo. Ari tinea imiuersas phi Iosephiae speeuistis,s brevi a complecturiun4. Eiusdem in omnia Dionysii Areopagitae operae, quae exstant, Paraphrasis edita est graece Parisiis apud Guillelmum Morelluin is6 i. in 8vo. euru Dionysii operibus, et avrsus apud Claudium Morellum 16is. in sol. Nuue demum graece, et latine ex interpre statione Baltassaris Corderii in offieina Plantiniana Baltas is Moreti i634. in solia Opus in nripsit Athanasio Alexandrino patriarctae cuius ille hortatu laborem adgresim fuerat. Quin Constantinopolim aduenisset. Nee vllam caussam video, cur insciiptio praefixa Par phrasi delenda sit, qua dieitur, auctorem illum manus operi admouisse hortatu Athanasi patriarchae Alexandrini tunc viventis, ut vult Posseuinus, et ante Potauinuni Baronius in praetermissis ad Tomum secundum, quum seribite .mobrem miriendus es tommentit, ilis titulus, qui ad ur es eiusdem Paraphrasi in eiusdem Dion i episolas, quo dicitur, oua rem opor illud adgressum esse hortasti S. Athanain patriaresne Ahxandrini, tum agentis ci santisopoli. Maraitissam equidem virum eruditum Golfridum Tilmannum, qui it J eandem aevisasim latinis edidis, et longam Hyputationem pro audem scriptis elaborauia. Baec iam
Aristotelis, de qua supra, secl. I. neut quam diis versa. t Ideo plura omisiimia. H-Lissis 23s. s. 233. v. BMI. ed. ΛDilatet. opp.rum. I. p. 166. Barclxx) Separato volumine prodiit Pactymetiana Dionysii Paraphrasis a. Is6I. Deinde a. 1562. s. S. Maximi sehoIta anne Eneomium Alieta Sy eeni in Dionysium, et Dionysii martyrium t denique Diotrysius ipse eodem anno opis nitidis etlneulentis. Fabr. Cons. supra, vol. VII. P. I et 3. ac P. 7 a. Harho Hie ruit ab a. iasti ad iisa. Vide Eusebium Renaudotum in historia patriarinarum me andata inu, Paris. III; 4. P. ε-
79쪽
man fessa non cognouisse, net etiam torrexisse. Quonam pactin rogo, potuit ea scripssse Georgius tempore S. Athanasi, s in iliis commentariis meminit auctor haeresum Nestorii, et Euty- elutis, quae post multos annos ab Athanasii obitu emersere Nee es, quod de secundo Athanaso itidem episcopo Alexandrino ea potuissent intelligi, qui scira coepit anno Domini Sp.
longe ante etiam quam vitieret Pathmerius, fuitque ius non sanctur. sed haeretieus, et Aceph lorum patronus. El. qui Baroui uin exscripsi, Vincentius Riccardus comment. ad orat. 6. Proeli archiepiscopi Constantinopolitani. Et ibi Georgius Patavineritis, qui quidem minima sonuit S. Athanasi magni Alexandrini episeopi tempore, ut perperam in eius enmmentariis praenotatur. Nam in eoinment. nd epis. s. et q. ad Ccium contra Nesorium, et Nesorianorinuehitur, et in epis. 6. contra Vesorium, Apollinarium, Eutychetem, et Dioseorum, qui jane multo pos S. Athanasum fuere. Eutyches et Dioscoriιs in IV. uniuersali eontilio Galea nens damnati fuere, at S. Athanastur tempore r. eoneilii Nisami formit. His enim iisdem temporibus, quibus Pachymerius floruit, Λ ilianasus patriarcha Alexandrinus vivebat, qui eum ad diuini operis interpretationem exstimularat. An quia semel patriarcha in eo throno sederat Λthanasius nomine, non potuit alius, subsequutis temporibus eodem nomine ee-eleliae illi praeesse φ At sciant praeter hune Pachymerae συγχρονον, ali OF etiam a magno illo Athanasio diuersos vi ex catalogo illorum patriarcharum colligitur, quod nec Baronius negat, rexisse. Et eo ipso tempore rexisse constat aperte ex eiusdem Paehymerae historia, pluribus locis. Nec obsat Iancti nomen praefixum. In ea etenim ecelesia etiam stelesill imis, sanctitatis nomen tributum adnotabani in Eustachio Antiocheno de Eusebio Caesariens, et alibi; quod postea et apud occidentalcs obseruaui. Haberi hanc paraphrasim nianuscriptam in bibliotheca Vaticana tradit Geseerus: et Medicaea Posseu inus in indice: et Gallica, indices manuscripti. Vincentius Marinerius Valentinus epist. ad Fran. eis in Datam anno I636. edita, scribit, se commentarios Paetiymerae in Dionysium Areopagitam in liugum latinam vertisse.
e J s. Seripsit praeter iam dicta historiam sui temporis, quam orditur a temporibus Michaelis Palaeologi, sub quo vixit. Illa, sed mutila asseruatur in bibliothera Augustana cod. XIX. Plutei s. ex cuius codice, carie consecto ae mutilo exceryta quaedam exhibuit Wolphius post Nicephorum Gregoram. etc. et 6. Eius. ΣΣ Adinuassus Petri Moggi sueeessor eiusque
defensor haereseos cognomento Celetes siue heruiosus ab a. 49o. ad 497. Vide Renaudotum p. Ias. et Laur. Zatcagnii praefat. al eollectanea
a Eustathio Antio elieno in Hexaem. statim sub initium Eusebius τοῦ, - ν ru. Sed ex lioc ipso rectius colligas, id seriptiun non esse Elistainthii veteris illius Antio eheui, eui Eusebius nouerat sanctus, scd haereticus. b) Libris XIII. disti tela incipit a tempore nati Michaeli palaeologo a. rass. Andronici pilaeo. losi sevioris et desinit in a. I3ov. qui fuit annus aetatis eiusdem Androni ei XLIX. imperii XXVI. Conser, quae de hoe hi storico Pachymeris Opere
dixi volum. VII. p. 77s. sqq. t ubi plura, vel ex Allatio, iam sunt pxolata.J et p. sa4. ladd. IV
ceron. Memor. erudit. ex versione Bauingartenti
geriuan. to m. I. p. 233.J Montraueonus in bibl. coistiniana pag. xos. memorat eo dicem MS. eui
addita versio latina libri primi, diuersa ab edita ossi uiana et aholia. Idem in palaeographia graeea p. 79. ineminit MSti regii codicis Paris
exarati a. I 448. quem eum editione Romana
Graeeolati Petri Pollini Rom. I 666. I669. GL 2. vol. conferre suadet Noluinus p. 76o. ad Niceph.
80쪽
s it 6. Eiusdem episolas Wαιαν alicubi in Italiae bibliotheeis exstare tradit Gesueras, quas licet anxius perquisierim, ad hunc diem nullas inueni. Iv. supra. vol. VII. P.S. 786.Jet. Plura etiam in rhetoricis ingenii experimenta non omnibus obuia edidit, digna tamen, quae diu non lateant, sed bono publico, et adolestentium potissimum ad et quentiam viam sibi parantium publicentur; eorum indicem. ut ab humanissimis, et bonol iteratum natis Puteanis accepi ex cod. DCCCLXXXIII bibliotherae regia Gallorum hic