장음표시 사용
161쪽
miliaris liberum sit quicqua,ut omneis iam meos amicos aere alieno obstrin xerim. Septem numerum nunc legionum alor qua disscultate, tu arbitrare. Non,si Varronis thesauros haberem,subsistere sumptui possem. Cum pri mum de Antonio exploratum habuero,faciam te certiorem. Tu me amabis ira,si hoc idem me in te facere senseris. III. Non. Masex castris Derthoma. D. BRUΤUS IMP. COS. DES. S. D. M. CICERONI. Odem exemplo a te militerae redditae sunt,quo pueri mei attuleo runt.Tantum me tibi debere existi mo,quantum persoluere dissῖ.cile est. Scripsi tibi quae hic gererentur: in itinere est Antonius ad Lepidu proficiscitur: ne de Placo quide spem adhuc abiecit,ut ex libellis eius animaduerti,qui in me inciderunt. In quibus quos ad Asinium, quos ad Lepidum quos ad Plancum mitteret,scribebat. Ego tamen non ha
hut ambiguum,& statim ad Plancum misi,& biduo ab Allobrogibus,& totius Galliae Legatos expedio,quos confirmatos domum remittam. Tu,quae istie opus erunt administrari,prospicies,ut ex tua uoluntate,rei* pub. comomodo fiant. Malevolentiae hominum in me,si poteris,occurres: si non pote. ris,hoc consolabere,q, me de statu meo nullis contumeliis deterrere possunt Prid. Non. Mai.ex castris,finibus Statiellensium CICERO S. D. BRUTO IMP. COS. DESIG. Reis uno die a te accspi epistolas: unam breue,quam FIacco Vo lumnio dederas: duas pleniores, quarum alteram tabellariusi T. Vib a attulit,alteram ad me misit Lupus Ex tuis literis,& ex Grscei oratione,non modo non restinctum bellum sed etiam inflamatum uidetur. Non dubito autem pro tua singulari prudelia,quin perspicias, si aliquid firmitatis nactus sit Antonius omnia tua illa praeclara in rem p. merita ad nihilum esse uentura. I ta enim Romam erat nunciatum, ita persuasum omnibus,cum Paucis inermis,perterritis metu,sracto animo,sugisse Antoonium. Quei si ita se habet ut quemadmodum audiebam de Graeceio, confligi cum eo sine periculo non possiit: no ille mihi fugisse a Mutina uidetur,sed lo cum belli gerendi mutasse. Ita* homines alii facti sunt: nonnulli etiam queo runtur,. persecuti non sitis: opprimi potuisse,si celeritas adhibita esset, exis stimant.Omnino est hoc populi,maxime* nostri,in eo potissimum abuti libertate,per que ea consecutus sit. Sed tamen prouidedum si sinequς iusta querela esse possit. Resse sic habet. Is bellu consecerit,qui Antoniu oppresserit. Hoc qua uim habeat, te existimare malo,u me apertius scribere. D. BRUTUS IMP. COS. DESIG. S. D. M. CICERONI. Ain no ago tibi gratias.Cui enim re uix referre possum,huic uero bis non patitur res satisfieri. Attendere te uolo quae in manibus sunt: qua enim prudentia es,nihil te sugiet, si meas literas diligens ter legeris. Sequi confestim Antonium his de causis Cicero non potui,eram sine equitibus,sine iumentis. Hirtium perijsse nesciebam: Caesori non credebam prius,quam conuenissem,& conlocutus essem. Hie dies hoc modo abiit. Postero die mane a Pansa sum accersitus Bononiam. Cum in itinere essem,nuntiatum mihi est eum mortuum esse. Recurri ad meas copiostias . sic enim uere eas appellare possum.sunt extenuatissimae,&inopia omniu
162쪽
xeru pessime acespiae. Biduo me Antonius antecessit, itinera multo maiora sigiens,il ego sequens. Ille enim iit passiam, ego ordinatim: quacum ηt,ergas stula seluit, homines arripuit,constitit nusquam prius,quam ad Vada uenit. intem locum uolo tibi esse notum. Iacet inter Appenninum,& Alpeis , im peditissimus ad iter faciendum . Cum abessem ab eo millia passuum. X X X.& se iam Ventidius coniunxisset, concio eius ad me est allata, in qua petere coepit a militibus,ut se trans Alpe is sequeremur,sibi cum M. Lepido conueonire. Succlamatum est,& frequenter a militibus Ventidianis nam suos ual, de quam paucos habeosibi aut in Italia pereundum esse, aut uincendii m. Et orare coeperunt,ut Pollentiam iter facerent.Cum sustinere eos no posset, in posterum diem iter suum contulit. Hac re mihi nunciata statim quin in cinorteis Pollentiam praemisi,meum* iter eὀcontuli. hora ante prs si istum meum Polletiam uenit,quam Trebellius cum equitibus .sane quam sum gauisus. in hoc enim uictoriam puto consistere. I n spem uenerant v neque Planci qua tuor legiones omnibus suis copi is pares arbitrabantur, neque ex Italia tam celeriter exercitum traflci posse credebant. quos ipsi adhuc satis arroganter Allobroges,equitatus p omnis,qui ed praemissus erat a nobis, sustinebant: nostro aduentu sustineri facilius posse confidimus.Tamen si quo etiam casu Hilaram se traiecerint,ne quod detrimentum reipub. iniungant,summa a nobis dabitur opera. uos magnum animum,optimam* spem de summa reo pub. habere uolumus,cum & nos,& exercitus nostros singuIari concordia coniunctos,ad omnia pro uobis uideatis paratos. Sed tamen nihil de dili, gentia remittere debetis,dare* operam,ut quam paratissimi& ab exercitu, Veliquis rebus pro uestra salute contra sceleratissimam conspirationem hostium confligamus: qui quidem eas copias,quas diu simulatione reip.comparabant,subito ad patriae periculum conuerterunt. M. CICERO' D. BRUTO COS. DESIG . S. D. Irabiliter mi Brute laetor mea consilia,meas' sententias a te probari de Decemuiris, de ornando adolescente. Sed quid refertet mihi crede homini non glorioso, plane iam Brute frigeo. οργανον
enim erat meum Senatus,id iam est di lutum. Tantam spem attulerat exploratae uictoriae,tua praeclara Mutina eruptio,suga Anton' conoesso exercitu, ut omnium animi relaxati sint me* ills uehementes contentiones tanquam σκιαμαχία esse uideantur. Sed ut ad rem redeam legionem Martiam& quarta negant,qui illas norunt,ulla condicione ad te posse perduci. Pecuniae,quam desideras,ratio potest haberi ea p habebitur. De Bruto ars cessendo,Caesare ad Italiae praesidium tenendo,ualde tibi assentior. Sed ut scribis,habes obtrectatores,quos equidem facillime sustineo,sed impediunt tamen. Ex Aphrica legiones expediantur. Sed bellum istic renatum mirano tur homines. nihil tam praeter spem unquam. Nam die tuo natali uictoria nuciata,in multa se Ia uidebamus rep.liberata. Noui timores retexunt superiora. Scripsisti aute ad me ias,quas Id. Mai.dedisti modo te accaepisse a Plancoliteras,no recipi Antoni ua Lepido. Id si itae omnia faciliora: sin aliter,magnu negotiu,cuius exitu no extimesco,tus partes sunt. Ego plus, i feci,facereno possvin.Te tame,idqd spero.oium maximuci es immu uidere cupio. M. Cicero
163쪽
M. CICERO D. BRUTO CO S. DESIG. S. D. T si mihi tuae literae iucundissimae sunt,tamen iucundius suisici, in summa occupatione tua Planco Collegae mandasti, ut te mihi per literas excusaret.quod fecit ille diligenter: mihi aute nihil amabialius officio tuo Sc diligentia.Coniunctio tua cum Collega,cocorodia* uestra quae literis comunibus declarata est, S. P. . R. gratissima accis dit. Quod superest,perge mi Briate:& ia non cum allis,sed tecum ipse certa. PIura scribere non debeo, presertim ad te,qu o magistro breuitatis uti cogio to. Literas tuas uehementer expecto,& quidem taleis,qualeis maxime opto M. CICERO D BR UT O COS. DESIG. S. D Ermagni interest,quo tibi haec tepore epistola reddita sit,utru clisolicitudinis aliquid haberes,an cum omni molestia uacuus esses. Ita ν ei praecspi,quem ad te misi ut lepus obseruaret epistolae tibi reddedae. Na quemadmoducor is,qui ad nos intepestiue ade ut molesti saepe sunt: sic epistolae offenduino loco redditae. Si aute,ut spero,nio hil te perturbat,nihil impedit:& ille cui madaui, satis scite & comode tepus ad te crpit adeundi: confido me,quod uelim facile a te imperaturu. L. Lamia Prstura petit: hoc ego utor uno omnisi Plurimu . Magna uetustas,magna cosuetudo intercedit: quod plurimu ualet nihil mihi eius est familiaritate iv.cundius. Magno praeterea beneficio eius, magno merito sum obligatus Dra Clodianis teporibus cum equestris ordinis princeps esset,pro* mea si lute acerrime propugnaret a Gabinio Consule relegatus est: quod ante id te pus civi. R. Romae contigit nemini. Hoc cum populus. R.meminit meipsum non meminisse turpissimum est. Quapropter persuade tibi mi Brute, mepeo tere Praetura. Quanu enim Lamia summo splendore, summa gratia est,maognificentissimo munere aedilicio,tamen quasi ea ita non essent ego lasespi totu negotiu. Nue si me tati facis,quanti certe facis,quii equitu centurias tenes, in .quis regnas: mitte ad Lupum nostrum,utis nobis eas centurias conflatat.
Non tenebo te pluribus. Ponam in extremo, quod sentio. Nihil est Brute, cum omnia a te expectem,qubd mihi gracius facere positi. M. CICERO D. BRUTO S. D. Amia uno omniu familiarissime utor. Magna eius in me no dico opilaia,sed merita:ea sunt. P.R.notissima. is magnificetissimo mune in)re Aedilitatis perfunctus petit Praetura romnes j intelligunt nec dignitate ei deesse,nec gratia. Sed is ambitus excitare uidetur,ut ego omnia pertimesca,totam* petitione Lamiae mihi sustinendam pute. In ea re quantum me possis adiuuare,sacile perspicio.nec uero, quantu mea causa uelis,dubito.
Velim igitur mi Brute tisi persuadeas nihil me maiore studio a te petere,nio hil te mihi gratius facere posse,il si omnibus tuis opibus omni studio Lamia
in petitione iuueris.quod ut facias uehementer te rogo. M. CICERO S. D. D. BRUTO IMP. CO S. DESIG.l T si ex mandatis,quae Galbae Volumnio* ad Senatum dedistili quid timendum suspicandum* putares,suspicabamur: tamen ii imidiora mandata uidebantur,quam erat dignu tua, populi p. R., victoria.Sen atus autem mi Brute sortis est,et habet sorteis duces.
164쪽
moleste serebat,se a te,quem omnium quicunque fuissent, sortissimum
iudicare timidum at ignauum iudicari.Etenim cum te incluso spem maxiomam omnes habuissent in tua uirtute florente Antonio: quis erat qui quido quam timeret profligato illo, te liberato et Nec uero Lepidum timebamus. Quis enim esset,qui illum tam furiosum arbitraretur,ut qui in maximo bello pacem uelle se dixisset,is in optatissima pace bellum reipublicae indicerere Nee dubito, quin tu plus prouideas. Sed tamen tam recenti gratulatione,
quam tuo nomine ad omnia Deorum templa secimus, renouatio timoris
magnam molestiam asserebat. Quare uelim equidem,id quod spero ut plane abiectiis, de fractus sit Antonius. Sin aliquid uirium sorte collegerit,sentiat nec Senatui consilium,nec populo. R.uirtutem deesse,nec reipub.te uiuo Imperatorem. XIIII.Κ. Iun. D. BRVT US IMP. COS. DESIG. S D. M. CI C ER O N ID Senatum quas Isteras misi, uelim prius perlegas, & siqua tibi
uidebuntur, commutes. Necessario me scripsisse,ipse animaduertes. nam cum putarem quartam & Martiam legiones mecum suturas ut Druso Paulo* placuerat,vobis assentietibus: minus de reo liquis rebus laborandum existimavi. nunc uero cum sim cum tironibus egentisssimis ualde Sc meam & uestram uicem timeam,necesse est. Vicetini me ScM. Brutum praecipue obseruant. His ne quam patiare iniuriam fieri in Senatu uernarum causa, te peto. Causam habent optimam, officium in rempub. summum,genus hominum aduersariorum seditiosum & inertissimum XII.K. Iun. Vercellis. D. BRUTus s. D. M. C I E R O N I Vod pro me non facio,id pro te facere amor meus in tritua* ossicia cogunt, ut timeam. Saepe enim mihi cum esset dictum,neque aeme contemptum, nouissime Labeo Segulius homo sibi simillismus,narrat mihi apud Cssarem se fuisse,nmultum sermonem de te habitum esse. Ipsum Caesarem nihil sane de te questum,nisi dictum, quod diceret te dixisse,laudandum adolescentem, ornandum,tollendum: sen Gesse commissurum,ut tolli possit. Hoe ego Laseonem credo illi retulisse, aut finxisse dictum,non ab adolescere prolatum. Veteranos uero pessime loqui uolebat Labeo me credere,& tibi ab hs instare periculum: maxime indigna ri, quod in Decemuiris neque Caesar,necp ego habiti essemus,at omnia ad
uestrum arbitrium essent conlata. Hsccum audissem,& iam in itinere essem, committendum nondum putaui, prius ut Alpeis transgrederer,quam quid istic ageretur, scirem. Nam de tuo periculo,crede mihi,iactatione uerboru,&denuntiatione periculi, sperare eos te pertimefacto adolescente impulso. posse magna consequi praemia: & totam istam cantilenam ex hoc pendere, ut quam plurimum lucrifaciant. Neque tamen non te cautum esse uolo,& in sidias uitantem.Nihil enim tua mihi uita potest esse iucundius,neque carius. Illud uide,ne timendo magis timere cogare. Et quibus rebus potest occurri ueteranis occurras .Primum quod desiderant de Decemuiris, facias: deinde de praemiis. Si tibi uidetur agros eorum militum,qui cum Antonio uetera ni fueruntinis dandos censeas ab utris nobis De nummis lente, ac ratione
165쪽
habita pecuniae Senatum de ea re constitiaturum.quatuor Ieglanitis ii quishus agros dandos censuistis uideo facultatem fore ex agris Silani, & agro Campano. Aequaliter,aut sorte agros lesionibus assignari puto oportere. Haec me tibi scribere non prudentia mea nortatur,sed amor in te, Sc cupidistas oth,quod sine te consistere non potest.Ego,nisi ualde necesse suerit,ex Italia non excedam legiones armo, paro:spero me no pessmum exercitum haohiturum ad omnela casus,& impetus hominum .de exercitu quem Pansa hahuit, legionem mihi Caesar non remittit. Ad has literas statim mihi rescri. he,tuorum aliquem mitte,si quid reconditum magis erit, me* scire opus esse putaris. VIII. Kal. Iun. eporedia.
M. CICERO . S. D. D. BRUTO IMP. CO S. DESIG.
Ii isti Segulio malefaciant homIni nequiss o omnium qui sunt. qui fuerunt,qui futuri sunt. inrid tu illum tecum solum,aut clim Caesare,qui nemine praetermiserit quicum loqui potuerit, cui noeadem ista dixerit Te tamen mi B rute sic amo ut debeo,. istud cquidquid essecnugaru me scire uoluisti. Signum enim magnu amoris deo disti. Nam quod idem Segulius ueteranos queri q, tu & Caesar in Decemuiris no essetis,utinam ne ego quidem essem. Quid enim molestius et Sed tamecum ego sensissem de hs,qui exercitus haberent,sententia ferri oportere: ijde illi qui Ient,reclamarunt. Itam excς pti etiam estis me uehementer repugnate. Quocirca Segulium negligamus,qui res nouas quaerit: non quo ueterem comederit,nullam enim habuit,sed hanc ipsam recentem nouam deuorauit. Quod autem scribis,te,quod pro te ipso no facias, id prome,ut de me timeoas aliquid: omni te uir optime, mihi p carissime Brute, de me metu libero. Ego enim quae prouideri poterunt,non fallar in his: quae cautione no habe hunt,de his non ita ualde laboro. Sim etenim impudens, si plus postulem uhominia reru natura tribui potest. Quod mihi praecipis, ut caueam ne timeodo magis timere eogar, 8c sapienter & amicissime praecipis. Sed uelim tibi
persuadeas,cum te constet excellere hoc genere uitetulis, ut nunquam extime scas,nunquam perturbere: me huic tuae uirtuti prMime accedere. Quamoborem nec metuam quidquam, & cavebo omnia. Seduide,ne tua iam mi Brute culpa sutura sit,si ego quidquam timea. Tuis enim opibus et Constitatu tuo. etiam si timidi essemus tamen omnem timorem abhceremus, presertim cum
persuasum omnibus esset,mihi' maxime, te nos unice diligi. Cosiliis tuis. quae scribis de quatuor legionibus, de* agris assignandis ab utrisque ueν strum,uehemeter assentior. Ita cum quidam de Collegis nostris agrariam curationem ligurriret,disturbaui rem, totam uobis integram reseruaui. Siquid erit occultius,&cut scribis recoditum,meorum aliquem mittam, qud fidelius ad te literae perserantur. Pr. Non.Iun.
Vm Appio Cl udio C. F. summa mihi necessitudo est, multis
eius ossiciis,& meis mutuis constituta. Peto a te maiorem in moΦdum,uel humanitatis tu uel mea ea Mut eu auctoritate tua,quae plurimum ualet,conseruatum uelis. Volo te,cum sortissimus uir
cognitus sis,etiam clementissimum existimari. Magno tibi erit ornamento.
166쪽
nobilissimum adolescente beneficio tuo esse salinam. Cuius quidem causa hoe
melior debet esse, ci, pietate adductus propter Patris restitutionem, me cum Antonio coniunxit. Quare etsi minus ueram causam habebis,tamen uel pro habilem aliquam poteris inducere. Nutus tuus potest hominem summo lo. co natum summo ingenio,summa uirtute,ossiciosissimum praeterea Sc grastissimum incolume in ciuitate retinere. Quod ut facias,ita a te peto,ut malos re studio, magisve ex animo petere non possim. D. BRUTUS S. D. M CICERONI. Os hic ualemus recte,& quo melius ualeamus,oper Idabimus. Lepidus comode de nobis sentire uidetur: omni timore deposito debemus libere reip .cosulere. Quod si omnia essent aliena,tamen tribus tantis exercitibus propriis reip.ualctibus, magnum animum habere debebas quem dc semper habuisti,& nunc fortuna adiuuante auge. re pote . Quae tibi superioribus literis mea manu scripsi,terrendi tui causa homines Ioquuntur. Si frenum momorderis, peream, si te omnes quot sunt , coonantem loqui serre poterint. Ego,tibi ut Antea scripsi,dum mihi a te liters ueniant in Italia morabor. VIII.Kal. Iun.eporedia. M. CICERO S. D. D. BRVTO Ι N P. C OS. DESIG.
l Arro tibi,antea subirascebar breuitati tuaru literarumve mihi Io. fitquax esse uideor.te igitur imitabor,u multa, a paucis te recte ualelire opera* dare,ut cotidie melius: Lepiduc5mode sentire: tribiis
exercitibus,quiduis nos oportere confidere. Si timidus essem,ias me ista epistola mi omnem metu abstersisses. Sed, ut mones,sremim momordi.etenim qui te incluso omne spem habuerim in re,quid nunc putas r Cupioia uigiliam meam Brute tibi tradere,sed ita,ut ne desim.costfitiae meae. Quὁdscribis in Italia te moraturum,dum tibi literae meae ueniant: si per hoste licet. non erraris. Multa enim Romae. Sin aductu tuo bellu confici potest nihil sit antiquius. Pecunia expeditissima quae erat,tibi decreta est. Habes amantissumum Seruium mos non desumus. VIII. Id. Iun.
Xprctanti mihi tuas cotidie literas Lupus noster subito den utiast
uit ut ad te scribere,si quid uelle. Ego aute etsi quid seriberem,no habebam cta enim ad te mitti stiebaJinane aute sermone Iiteraru tibi iniucundu esse audieba: breuitate secutus sum,te magistro Scito igitur in te,& in Collega spem omne esse. De Bruto autem nihil adhue certi: quem ego,quemadmodu praecipis,priuatis literis ad bellu comune uocareno desino,qui utinam ia adesset. In testinu urbis matu, quod est non meo diocre,minus timeremus. Sed quid ago no imitor λακωνισμν tuu : altera iam Pagella procedit. Vince 8c uale. XI II l. K. Quint. D. BRUTUS S. D. M. CICERONI. Axsmo meo dolore hoe solatio utor,quia intelligunt homines non sine causa metimuisse ista,quae acciderunt. Deliberet utrum trariciant legiones ex Aphrica, nec ne , & ex Sardinia: & B ru. tum accersant,neene:& mihi stipendium densian decernant. Ad
Senatum literas misi. Crede mihi,nisi ista omnia ita fiunt, quemadmodum scribo,
167쪽
stabo nagnum nos onmeis adituros periculum. Rogo te,uidete quibus hominibus negotium detis,qui ad me legiones adducant:& fide opus est,&celeritate.IU. Non. Iun.ex castris. M. C I C E R Q. Μ Α Τ I o. S A L. Ondum satis costitu molestiaene plus an uoluptatis attulerit mishi Trebatius noster homo cum plenus ossicia, tum utriusque noststrum amatissimus. Nam cum in Tusculanum uesperi uenissem, postridie ille ad me,nondum satis firmo corpore cum esset, mane uenit. auem cum obiurgarem,qudd parum ualetudini parceret: tum ille nishil sibi longius fuisse,quam ut me uideret. Nunquidnam,inquam,nouis Desttulit ad me querelam tuam:de qua prius quam respondeo,pauca pr ponam. Quantum memoria repetere praeterita possum,nemo est mihi te amicus ansttiquior. Sed uetustas habet aliquid commune cum multis:amor non habet.
Dilexi te,quo die cognoui:me a te diligi iudicaui. Tuus deinde discessus, is diuturnus,ambitio nostra et uitae dissimilitudo,non est passa uoluntates
nostras consuetudine conglutinari . tuum tamen erga me animum adgnovi
multis annis ante bellum ciuile,cum Caesar esset in Gallia. Quod enim ueheo menter mihi utile esse putabas,nec inutile ipsi Caesari,pe fecisti,ut ille me diligeret,eoleret, haberet in suis. Multa prstereo quae teporibus illis inter nos familiarissime dii ha,scripta,communicata sunt. grauiora enim consecuta sunt. Et initio belli ciuilis cum Brundisium uersus ires ad Caesarem, uenisti ad me in Formianum.Primum hoc ipsum quati,presertim temporibus illis Deinode,oblitum me putas consili4,sermonis,humanitatis tusequibus rebus interstesse memini Trebatium.Nec uero sum oblitus literaru tuarum, quas ad me
misisti,cum Caesari obuiam uenisses in agro cui arbitror Trebulano. Secutum illud tempus est,cum me ad Pompeium proficisti,siue pudor meus coes Iit,sive ossicium,sive sortuna.quod ossicium tuum,quod studium uel in abopntem me,uel in praesentes meos desulaequem porro omnes mei dc mihi Scsibi te amiciorem iudicauerunt Ueni Brundisium: oblitumne me putas,qua celeritate, ut primum audieris,ad me Tarento aduolaris quae tua fuerit assessio,oratio,co firmatio animi mei fratri communium miseriarum metu Tanadem aliquando Romae esse coepimus:quid defuit nostrae familiaritati in maximis rebus: Quonam modo gererem me aduersus Caesarem,usus tuo consilio sum. In reliquis ossicita cui tu tribuisti,excaepto Caesare,praeter me,ut domum uentitares,horas multas saepe suauissimo sermone consumeres tum, cum etiam,si meministi,ut haec φιMσοφου/rim scriberem,tu me impuliae. Post Caesaris reditum,quid tibi maiori curae fuit,quam ut essem ego illi quamla' miliarissimus quod effeceras. Quorsum igitur haec oratio longior. quam putaram quia sum admiratus te,qui haec nosse deberes,quicquamame commissum,quod esset alienum nostra amicitia,credidisse.Nam praeter hqc,qus commemoraui, quae testata sunt,&illustria: habeo multo occultiora, quae uix uerbis exequi possum.Omni a me tua delectant,sed maxime: maxima cufides in amicitia,consiliv,grauitas,c5stantia,tu lepos,humanitas,literae. ua Propter redeo nuc ad querelam .Ego te suffragium tulisse in illa lege primu
no credidi:deinde,si credidissem,nuno id sine inqua iusta causa existimare
168쪽
te saeisse.Duritas tua iacit,ut animaduertatur, quidquid iacias. Maliuotat. tia autem hominum,ut nonnulla durius, quam a te facta sint, proserantur. Eatu si non audis, quid dicam,nescio: equidem siquando audio, tam desenodo,quam me scio a te contraim quos meos solere defendi.Desensio autem est
duplex. Alia sunt,quae liquidὁ negare soleam: ut de isto ipso suffragio. Alia quae defendam a te pie fieri & humane: ut de curatione Iudorum. Sed te hoominem doctissimum non fugit,si Caesar Rex suerit, quod mihi quidem uidetur in utranque partem de tuo ossicio disputari posse: uel in eam qua ego statio ues,laudandam esse fidem,& humanitatem tuam,qui amicum etiam mortuum diligas: uel in eam,qua nonnulli utuntur libertatem patris,ustae amici anteponendam. Ex his sermonibus utinam essent delatae ad te di butationes meae. Illa ured duo quae maxima sunt laudum tuaru,quis aut libentius,quam
ego,commemorat,aut saepius: te 8c non suscipiendi besti ciuilis grauissimum auctore suisse,& moderandae uictoriari In quo,qui mihi no assentiretur,snν ueni nemine. iniare habeo gratia Trebatio familiari nostro, qui mihi dedie causam haru literaru: quibus nisi credideris,me omnis ossich,& humanitatis e perte iudicaris.quo nec mihi grauius quicu potest esse,nec te alienius. MATIUS CICERONI. SALAgnam uoluptatem ex tuis literis caepi, quod quam *eraram
atque optaram, habere te de me opinionem, cognoui. De qua etsi non dubitabam, tamen quia maximi aestimabam,ut incorrupta maneret, laborabam. Conscius autem mihi eram, nihil me commissem esse, quod boni cuiusquam offenderet animum. Eo minus creo debam plurimis atque optimis artibus ornato tibi temere quicquam persu deri potuisse, presertim in quem mea propensa& perpetua fuisset ato esset beneuolentia. Quod quum, ut uolui, scio esse: respondebo criminibus,quishus tu pro me, ut par erat,tua singulari bonitate , 8c amicitia nostra saepe rostitisti. Nota enim mihi sunt,quae in me post Caesaris mortem contulerint. vitio mihi dant,qudd mortem hominis necessarη grauiter sero: atque eum, quem dilexi, periisse indignor. Aiunt enim patriae amicitiam, praeponens dam esse, proinde ac sita uicerint,obitum eius reipu. fuisse utilem. Sed non agam astute. Fateor me ad istum gradum sapientiae non peruenisse. Neque enim Caesarem in dissensione ciuili sim secutus,sed amicum,quanquam re ossendeba tamen non deseriti: neque bellum unquam ciuile,aut etiam causam dissensionis probaui, quam etiam nascentem extingui summe studui. Itaque
in uictoria hominis necessis , neque honoris neque pecuniae dulcedine sum captus: quibus praemijs reliqui , minus' apud eum quam ego , eum pota sent, immoderate sunt abusi . Atque etiam res familiaris mea, lege Caesissdiminuta est: cuius benesscio plerique, qui Caesaris morte laetantur. reman sirunt in ciuitate. Ciuibus uictis ut parceretur, aequὲ ac pro mea salute lao horaui. Possum igitur,qui omness uoluerim incolumeis,eum,a quo id impraeratum est,periisse non indignari cum presertim adem homines illi& in. uidiae Sc exitio fuerint. Plecteris ergo inquiunt, quum factum nostrum imo Probare audes.O superbiam inauditam alios in facinore gloriari,aliis ne dolere quidem impunite licere. At haec etiam is uis semper libera fuerunt,timerent,
169쪽
rent, gaudereti dolerent suo potius quam alterius arbitrio. quae nunc,ut quidem iiii dictitant, libertatis auctores metu nobis extorquere conantur. Sed
nihil agunt. Nullius unquam periculi terroribus ab ossicio, aut ab humanitate desciscam. Nunquam enim honestam mortem fugiendam,saepe etiam oppetendam putaui. Sed quid mihi suscensent, si id opto, ut paeniteat eos sui facti cupio enim C saris mortem omnibus esse acerba. At debeo pro ciuili parte rem p.uelle saluam. Id quidem me cupere, nisi & ante acta uita, Sc relio
qua mea spes tacente me probat, dicendo uincere non postulo . Quare maolorem in modum te rogo, ut rem potiorem oratione ducas: mihi si sentis expedire, recte fieri,credas, nullam communionem cum improbis esse posese. An quod adolescens praestiti, cum etiam errare cum excusatione pose sem: id nunc aetate praecipitata commutem, ac me ipse retexam et Non fasciam,neque quod displiceae,committam, praeterquam quod hominis mihi coniunctissimi ac uiri amplissimi doleo grauem casum. Quod si aliter essem animatus,nunquam,quod facerem negare: ne M in peccando improbus, Scindissimulando timidus acuanus existimarer. At Iudos,quos Caesaris uidioxiae Caesar adolestens secit, curaui. At id ad priuatum ossicium, non ad statum reipub. pertinet. Quod tamen munus, & hominis amicissimi memoriae ae honoribus praestare etiam mortui debui:&optimae spei adolescenti ac dignissimo Caesari petenti negare non potui. Veni etiam Consulis Antos nil domum saepe salutandi causa: ad quem, qui me parum parriae amantem esse existimant, rogandi quidem aliquid , aut auferendi causa frequentes Mentitare reperies . Sed quae haee est arrogantia, quod Caesar nunquam interpellauit, quin quibus uellem, atque etiam quos ipse non diligebat, laomen iis uterer:eos,qui mihi amicum eripuerunt,carpendo me essicere conaori,ne quos uelim diligam et Sed non uereor, ne aut meae uitae modestia pasrum ualitura sit in posterum contra falsos rumores: aut ne etiam η,qui me non amant, propter meam in Caesarem constantiam,non malint mei, quam
sui similes amicos habere. Mihi quidem si optata contingent, quod relis quum est uitae, in otio Rhodi degam : sin casus aliquis interpellarit,ita ero Romae, ut re ste fieri semper cupiam. Trebatio nostro magnas ago gratias, quod tuum erga me animum simplicem atque amicum aperuit:et quod eum, quem semper lubenter dilexi,quo magis iure colere atly obseruare deberem,
CICER. Q APPIO SAL. DIC. Vbitanti mihi,quod scit Atticus nolle de hoc toto consilio prosectionis Q in utranque partem in mentem multa ueniebant, maΦgnum pondus accessit ad tollendam dubitationem, iudicium&consilium tuum. Nam & scripsisti aperte,quid tibi uideretur: dc Atticus ad me sermonem tuum pertulit. Semper iudicaui in te,& in capienodo consilio prudentiam summam esse:& in dando, fidem. Maxime* sum ex Pertias, cum initio ciuilis belli per literas te constitui siem, quid mihi facienodum esse censeres: eundumne ad Pompeium,an manendum in Italia. Suasiost ut consulerem dignitati meae: ex quo quid sentires, intellexi, & sum adsmiratus fidem tuam,& in cosilio dando religione: quod cu aliud malle amis
170쪽
cissimum tuum putares,antiquius tibi ossicium meum,quam illius uoluntas fuit.Equidem & ante hoc tempus te dilexi,& semper me a te diligi sensi. Et cum abessem ,atque in magnis Periculis essem,& me absentem,& meos praesentcs a te cultos & defensos esse memini.Et post meum reditum quam familiariter mecum uixeris, quae* ego de te 8c senserim Sc praedicarim, omnes, qui solent haec animaduertere,testes habemus . Grauissimum uero iudicium de mea fide,& de constantia fecisti,cum post mortem Caesaris & totum te ad amicitia mea contulisti. Quod tuum iudicium nisi mea summa beneuolentia erga te omnibus* meritis coprobaro,ipse me hominem no putabo. Tu mi Oppi co seruabis amorem tuum: Sc si more magis hoc quidem scribo, quam
quo te admonedum Putem.mea* Omnia tuebere,quae tibi ne ignota essent, Attico mandaui. A me aute,cum Paulum Otη nacti erimus,uberiores literas expectato.Da operam ut ualeas.hoc mihi gratius facere nihil potes.
M. TVLLI CICERONIS EPISTOLA, RUM LIBER AD C. CASSIUM ET CETEROS.
CICERO CASSIO SAL. Inem nullam facio,mihi crede Cassidete,&de Bruto nostro. id est, de tota repub. cogitandi: cuius omnis spes in uobis est, & in D. Bruto .auam quidem iam habeo ipse meliorem, repub. a Dolabella meo praeoclarissime gesta . Manabat enim illud malum urba/num, & ita corroborabatur cotidie, ut ego quidem Sc Urbi,& otio dissidere urbano. Sed ita copressa est,ut mihi uideamur omne iam ad tempus ab illo duntaxat sordidissimo periculo tuti suturi. Reliqua magna sunt,ac multa, sed posi ta omnia in uobis: quanquam Primum quid lexplicemus. Nam ut adhue quidem actum est,non regno, sed Rege liberati videmur. Interfecto enim
Reoe, regios omneis nutus tuemur. Neque uero id solum, sed etiam quae ipse ille, si uiueret, non faceret, ea nos quasi cogitata ab illo probamus. nee eius quidem rei finem uideo. tabulae figuntur, immunitates dantur, pecu niae maximae describuntur, exules reducuntur, S. C. falsa reseruntur,ut tantummodo odium illud hominis impuri, dc seruitutis dolor depulsus esse videatur: respub. iaceat in his perturbationibus , in quas eam ille conteocit. Haec omnia uobis sunt expedienda: nec hoc cogitandum, satis iam habere rempub. a uobis . Habet illa quidem tantum, quantum nunquam mishi in mentem uenit optare. Sed contenta non est:&pro magnitudine Zc animi & beneficii uestri a uobis magna desiderat. Adhuc ultra suas iniurias est per uos interitu tyranni: nihil amplius.Ornameta uero sua quae recuperaouit an quod ei mortuo paret,quem uiuum ferre no poterat cuius aera refigere debebamus,eius etia chirographa defendimus At enim ita decrevimus: secimus id quidem temporibus cedentes,quae ualent in repub. plurimum: sed immoderate