De sexuali organismorum fabrica disquisitionum anatomico-historicarum specimen primum

21쪽

gr. 8.

gr. 8.M. Aristotelis opera omnia, graece et Iatin ed. I. Casauboni. Il. voL Lugd. at Isso. Fol. 60. Eiusdem animalium historiae. Lib. X. graece et latine cumeomment recens. I. G. Schneido. IVVol. Lipsiae 18 II. gr. 8.ὸi Galent. l. omnia qua exstant in latinum sermonem o versa, cur C. Gesnem ex III ossic Froben edit. 1562.

Fol. VII Vol. 62. Columbi R. do re anatom. Lib. M. Paris 1562. 8.

i . - .

22쪽

66. Guillemau, Q, Osteologie. Pari 1618.67. Spigeati Andes de hum corporis fabrica. Lib. X. Francosurti 1632. 4. 63. Biolant, . encheiridium anatomic et pathologicum Lugd. Bat. 16έ9. .

69. Eisholui. . . . anthropometria, aut ars metienili corpo hum. Franci 1680. 8

70 Bartholin, h. anatome quartum renovata ed. C. Bartho

24쪽

SEXUALI ORGAMSMORUM FABRICA

spECIMEN PRIMUM.

25쪽

Paracelaus, pera I p. 70.

26쪽

QUAE RATIO INTERCEDAT INTER VIRUM ET FEMINAM.

arquam mirum accidit anthropologo, quod quum in hestiarum genero ad marem et Aminam eiusdem specie significandos sex unum vocabulum, modo te mination inclinata aut mutato articulo. aicut Graeci solent, tanquam collectivum nomen adhibeatur homo amen eiusmodi nomino communi aut omnino non discernitur, aut admodum raro, praeter consuetudinem. omnes linguae, excepta Sendiea, in qua dontraque ex Verba inveniuntur eiusdem stirpis Μ

schia, vir mortalis, eschiam, emina mortalis, illud secum commvns habent, quod quo vocabulo homo ab ceteris animalibus distinguitur, o non nisi masculino genere usurpant. Itaque Graeci Θρωπος vocabulum sero usque quaquod viro dixerunt, ut si qui sunt loci, quibus in siminam adiabitum est, veluti apud Herodot. I. 60 Xenophonti Cyropaed. V. 1. 5. R . . si alios, quos ommemoravitvathenarius ad hooexit Adoniaκ. p. 395, si sero singulari rations explicandi sint. Aut enim feminas hoe nomina contemptui habentur, quod iam in se

27쪽

vos adit, aut generalis notio hominis eum quo dati aculeo urgenda est, ex quo genere illud est, quod semina, ut homo sius mortalis, ea opponiatur apud Herodot. I. 60 Valet igitur in hac caussa, quod Hsaihius dixit masculinum singularis, meri adhibetur, ubi universe aliquis intelligitur, seri vir seu semina, licet femina nunc innuatur.' Etiam apud Romanos homo vocabulum fere masculino genera usu venit. Quodsi in Ciceronis Epist. IV. ., qua Ciceronem Servius Sulpicius de morio Tullia. filiolao, onsolatur, hae leguntur. ι si hoc temporis non diem suam obiisset, paucis post annis tamen ei moriendum fuit, quoniam homo nata fuerat, tantum abest ut haec repugnent Ioquendi consuetudini, ut aliteris dici potuerint quidem, si quidem res omnia nunc in urgenda cundition mortalitatis vertebatur. Magis o etiam apparet ex Ciceronis Cluent. 70.

,, Mater, cuius ea stultitia est, ut eam nemo hominem ea vis, ut nem feminam, ea erudelitas, uti

mo, matrem appellare possit. Quare fit, ut quam quam semina dicitur, homo, semper tamen maso linis iungatur, neque mala homo, sed malas audiat. Charisius L 79 Saepius homo is opponitur mulieri, ut apud Plautum γMi homo es mea miser vos saluto.

. et Paulum Ici qui vixit Alexandro Severo imperato-2 misting. ad Herodot. IX. 39.

28쪽

re quod si scilico philtro mine aut homo

perierit, summo supplicio incientur. Eadem rasio est germanici vocabuli istae ch, nisi quod eum

summo contemptu item in seminam, sed genere ne tro adhibemus, quasi hominis natura omnmo non diagna sit id quod intellexisse videtur autor illius f mosissimae disputationis , quas ut dictum est in prassations hoc unum demonstraret, seminas in literis Eacris non homines vocari. Hae si diligentius e Pendimus, possumus illis rationem quasi explicatam videre, quae soro in primordiis erum inter virum et seminam intercesserit. Res ipsa quidem, de qua agitu admodum Iubrica est vi certis rationibus, qui explicari, quoniam ita ad originem rerum inguarumque recedendum esset, de qua quamvis mulsi siquo sapientissimi viri quaestorint, tamen nihil uno quidem siti exploratiquo habetur. Sed ilIud amanvaestur ad hanc quaestionem explicandam esse verti simillimum. Etenim principium rerum, si tale animo informaveris quale describit Carus 4 profecto suspiaoari licet virum, quum primum seminam aspexisset, clam quidem sui omnino similem cognovissΘ, sed tamen propter membrorum, quae ipse habebat, abse tiam, mancam quodammodo et imperfectam, ideo tuo diversam a se Quo factum est, ut alio nomine,

29쪽

ac quo ipssis aliorius sui sexus oppellabat, semianam nuncuparet ita tamen, ut non omnino neglig-ret generalem illam, quae iniex utrumqus intercedit, suntlitudinem. Quamquam hoc ita prorsus, neque aliter accidisse nolo audacter contendere. Illud sentio rerum naturalium perscrutatori perquam commodum esss, quod si quid studio et diligenti observation eruerit, hoc vel lingua significatum expressumque invenerit.

Cui cuimodo ast illud nunc ana omias opera mensoris constat et confirmatum est feminam in minore conformationis gradu constitisse qua-,imum. Lla princeps est tempore, ex illa procedit mas, sinea. qui seminas sunt constituti, relinquens rimus versa. ic ut vult Waliherus. η Sane quideri sexus di crimen non potest consister nisi cum viri procreatione; nam is ubi non exstiterit, ne potest quidem de omina ess sermo. Vere igitur Waltherus scripsit . . seminam non posse nec cogitari ne vocari, nisi oppositam viro. Sed loquendi consuetudo semianas nomino etiam tum uti coepit, quum oppositum illud deesset, sive ignorabat num maaculum omnino axsisteret, sive finem seminas procreandi maxIma umgebat. Ubi universus organismus eo nitebatur, ut speciem conservaret, atque is illo quasi regebatur, ut ipse in se et a se formaret, duntaxat singulo

Walteris L echel m. d. Λn IV. 585. 613. Walther Phys. II. 378. Ohenmb. d. Naturphilos. Tiedemannets. Miror verba quae hae do in secit Moos p. 28. 35.

30쪽

opus erat ad consorvandam speciem Vorum cum iis quod format, ab eo, quod soninationem Excitat secro tum esset, ' ubi ad singulum conservandum maiors virium copia opus erat, nequo cum singulo conservato species etiam universa servabatur, tum iam duo exsisterent erat necesse, qui totis quoddam ad speciem conservandam Toerent. Igitur in quo O ganismo vis et materies ad tortium Armandum serva rentur, eas in cultura eius ipsius, cui inerant, consumi non poterant: qua re hic non undem o lamationis gradum potuit assequi, quam ille, qui omnia potuit in proprium converter usum illo igitur hoc inferior esset necessa erat. Utrumque autem organismum, et eum, qui ipse format et illum quisormationis auctor est, sibi similem i. s. notis generalibus acum concinere, licet tamen alterum alteri obnoxium, consentansum erat Distinguendum nu-iem, ait Aristoteles animalium gonus in duas se mas in masculinam et semininam, adiungentem passiones convenientes unicuique formas, sunt enim si-9 ὰλ α διωπαστα ειελ- φυσκ, ii ἐν ε ανδρος 1 ευτυναικο. Sed discerpta gerant, mas ipso et femina membra dixit Empedocles apud Aristot de Generations animalium IV. I. E.