C. Odofr. Muelleri De Phidiae vita et operibus, commentationes tres recitatae in consessibus Reg. Soc. Scient. Gottingensis

발행: 1827년

분량: 93페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

C. ODO FI . Μ UELLERillum inter bellum Marathonium Et Salaminium maxilus floruisso demonstratum est e , tres simul Musas ponoret Antipatri Sidonii opigram mulo celebratas. Sed aliquanto temporo post illas athlotarum statuas Messeniis, si uo potiug Hilotis, quibus Lacedaemoniorum bollo eiectis Atheniensos Naupactum incolendam dederant, Ioueiu Ithomalani, deum ipsorum patrium, socii fὶ: quem non anto Olympiadis LXXXI. a. 2. iactum esse, ea i Psu quae do soattuli probant. Idque tempus eo magis conuenit, quo u tior tum coniunctio Oblinobat inter Athenarum ciuitatem Et Argivos, quas haud dubito quin causas fuerit, ut ab Argivo potissimum artis ea dei sui imaginem singi voluerint Atheniensium illi clientes. Sodvidendum no rationes nostra ad chronologiae scopulos allisas iam misere confringantur. Quid enim cum intor Anochi Geontini victoriam Et Naupactum a Messeniis occupatam anni intercesserint sexagintra sex, num tantum temporis Agaladam viguisse et intor artifices floruisse concedonius 3 At enimvero primum licebit ab aliora parto annos nonnullos de mero, cum victoriam quodam temporis spatio subsequi potuerit statuae consectio. Neque tamen multum lucramur. Nam cum ultra Olympiadem LXVIII. degredi,tros illas lemporum indicationes coniunctas h ud patiantur: si sic Illuitur, ut octogenarius vel octogenario maior Agoladas in Ious Ithomata operam posuerit. Id vero ut suetum esso con edamus, nocessitato quadnm cogimur, cum do duobus Ageladis Argivis, auo

riasso aliuro, altem nPpota, Pausanias certo, auctor in ea re

Princeps, non cogitauerit. Is haud dubio unuin tantum nouit Ag ladam , quem onatas Aegi notas ot II egias Atheniensis aequalem dicit g , quos artifices circa Olympiadsm LXXX. floruisse constat. Neque hanc Agoladae viridom vegetamquo senectutem nimis mi. e V. Ktim thiate Anni 1821. n. 16.f Pausan. Iv. 3. 3, distin VIII, 42, 4.

12쪽

DE PHIDIAE VITA.

roris velim in aeuo macrobiorum inter poetas, philosophos, historieos secundissimo, in quibus ingenii lumen, Sicut et nunc quandoque ouonit, vim vitalem hominum saepo auxisse et vltra solitum terminum aluisso videtur.

7. Vorum anto tempus Iouis Ithomatas lacti Ageladam quosdam annos in Attica . vixisso. prohabito sit tum inde, quod sex eius disciplina prodiisso scimus Phidiam et Myronem, etiam huno Atticum EN oppido Eleutherarum, tum ex signo Herculis Sospitatoris. qiiod artificam illuni Argiuum in pago Melitensi posuisse constat. Atque annos hos proXimo insecutos puto foedus ab Atheniensibus et Argivis Olympiadis LXXIX anno fers 3. ictum, quod, ut mercatores, opifices, artifices hinc indo commearsent, efficere consentaneum erat. Nam etiam Argivorum Vrtis, ex quo pagorum ei reum quaquesitorum incolao in eam deducti Et giues facti erant, quam rorum publicarum commutationem circa bellorum Porsicorum tempus factam constat M, hominum multitudine et publica opulentia artis exer- cpndae largam praebebat materiam. Tempori autem, quo Agela-dam Athenas do uenisso coniecimus, heno conuenit Phidia o aetas, qui tum quintum sero et vigesimum annum agens, quanquam, Ut

diximus, potissimum pingendi studiosus, tamen otiam in fingendo Agoladas institutions uti poterat. Ne quo tamen obsto, si cui Ageladas aduentus olympiada una vel duabus posterior statuendus videtur. At hoo praefracto nego, quod scriptorum quorundam non satis firma auctoritate vulgo acceptum est, Herculem illum Meli-tensem ob pestem, quae primis belli Peloponnesiaci annis Atticam deuastauit, averruncatam ἀλεξικακον dictum, et tum demum ab Agelada nostro, Phidias magistro, positum esse ι . Neque enim

hὶ Doriens. T. I. p. 174 sqq. II. P. 57. 143. - i) Hie loeum adaeribo Seholiorum ad Aristoph. Ban. 504. quo F ePius

iam respexi. - ἐν M. Alrn ἐστὶν ἐπιφανέστατον 'Hρακλέους ἰερον αλε-

13쪽

C. ODO FR. M UELLERhuiux hominis senium ulla ratione co usque protrahi potest, neque minor quidam cognominis a maiore distingui, cum Eundem Agela.dam hie Phidino magistrum appellari appargat, qui a Plinio Myronis et Polycleti, Phidias aequalium, praeeopior fuisso traditur. Doni quo facito intelligitur, quid grammaticum do statua illa narrantem in errorem induxerit: coniectura nempo specio admodum

probabilis sed ro vera leuis, qua, ΙΙorculi αλεεκάκου cognomen inde a magna illa Peste Attica Ohtionisse, feliciter assecutus sibi vi-dobatur: quod tamen multo antiquius osso et Delphis Athenas tran latum haud dubito I J. R. Huic cum simillimus et gominus sit error quidam Pausaniae, quippe quem etiam Pestis Attica o ro cordatio gonuit malo Opportuna: non Possum quin et huic in transitu msederi coner. Is enim seriptor diligentissinius de Phigal consi Apollinis temploiugens I , quod marmora inde nuper protracta illustrius fecerunt, quaerit undo deo cognomen additum Sit ἐπικουριω. eamque quaestionem Soluit coniectando, id nomen meruisse doum lue quadam Propulsata, quam iam non dubita oandem suisso atquo famosissimam illam balli Peloponnosiaci. Cui sentonii ais adminiculum petit indo, quod templum Phigal conso constet ab eodem architecto exstructum osse, qui Vocato nappdon haud multo temporo unis bellum Poloponnosiaeum struxerit, ab Ictino. Sed haec ipsa Pausanias teIa nobis in seso

'Eλα του διδασκαλου Φει Ιου. ἡ ὀὲ ἐγένετο κατὰ τον μέγαν λοιμω οθεν Raὶ ἐυυσατο ψ νοσος πολλων ανθρωεων ἄπολλυμένων. 'AYa λοίδου iam plures eorrexerunt lv. Meura. Piraeeo 4. et de Populis Atticae Mελίτη . neque dubium, reeie eos seciεεe, quanquam Suidas iam Γελαδας legerat. et, ne apud Io. TEetzen Chilla d. VII. hi fit. 154. v. 30. et VIII. h. 192. v. 325. eadem referentem corrigag, versus prohibet. Tales errores Teet Eae non eximendos, recte εt tuit Theoph. Nieti ling ad locum alterum.

λ Cf. de Doriens s. I. P. 455.

14쪽

DE PHIDIAE VITA.

offert. Quum enim tum Arcados omnes in foedere Peloponnesi rum ossent m , cuius nomino Lacedaemonii Athoniensibus bellum indixerant, atque his ipsis, quibus pestilentia obtinebat, annis in Attica devastanda Parios non in sinas agerent: quis credet volAthenienses Permisisse ut ipsorum artifices Operam Suam hostibus vonderent, vel Arcades ut illi tuto per silos suos commearoni n). Nam cum ex iurs gentium apud Graecos qui in terra hostili do-prehendebantur in seruitutona redigi solerent o), artifices honorifica quadam oXceptio no gavisos esse nihil est cur statuamus. Verum et alterum argumentum adest, cui codent fortasse quibus

illud infirmius videatur. Vt enim Thucydidos haud ambiguo assi

mat p), pestis Attica in Peloponnesum vim fero nullam etaercuit, atquc Per sis improbabile, morbum nauibus propagatum et locis

hominum exundanto multitudino resertis grassantem inuasisse interiorem Arcadiam montibus caelo quo salubrem. Iam nemo Puto

vetabit et , quominus templum Phigaleenso anto Peloponnesiacum m Thucydi d. II. 9.

Q Thucyd. I, 146. II, 1. accurato indicat, quo tempore omnis ἄκη- ρυκr oc ae ι μ ι ε I a inter Athenienses et Peloponneatos sublata sit. Ο Disertius de ea re agere poterat Wachsmuth: Ius gentium apud Graecos p. 85. . et aget fortasse in docta. quam edere coepit, 'Aρχαιο- λογει 'Eλληνικῆ.

tentiam meam ex Ephemeridibus Gottingena thus non plenam cognOverat. Certe Pausan Iaa et Thucydides eonciliari non possunt, nam Peεtis. quae, ut sacra noua Instituerent et aedem magnificam exstruerent. Phigaleenses mouerit. dici non potest D mλοπόννηπονονα ἐσελθεῖν o σι αε ν καὶ ε IT arri viri vero maior fides erit, historieo de auo tempora narranti an Pausaniae ratiocinationi 2 In Ioela II. 32, 5. et X. 11. 4. incertos tantum vulgi rumores agnosco. Ceterum nunc Video, etiam Stachelhergio, operis magnifiei de Phi- galea auctori. do Pausania narratione nullum dubium subortum e se.

15쪽

C. ODO FR. M UELLERhollum, quo tempore commercium artificum Peloponnesiorum et Atticorum adhuc florebat, factum statuamus. Sed redeo in viam propositam. Id nobis Partim demonstrasso Partim probabili eoniectura asseculi esso videmur, Agelauam 'ruisso inde ab obm-

piodo LXVIII osque ad LX II, et cum post Οjn itidem

LXXIX in Attica degeret, Phidiam adolescentem in arto sua instituisse n. Qua ex institutione quid prosocorit Phidias: hio

vhi do Externa vitas eius conditions agitur, nondum poterit declarari. Sed cum quas de ea conditione atquo sortuna Phidias asse. runtur, omnia sere coniuncta sint cum operibus, quao fecit: do his

principa loco agamus necesse est, veruin ita ut ea tantum commemoremus, quae ad illarii cognoscendam faciant q. νγ At aliter in ea qua eotione versatus eat vir subtIIIs doctrinae et eIeg. nil,. imi iudieii, Fridarietis Thiaraeli de Epochia artis II. not. p. 46. I. enim distinguit Ageladam. qui Ariochum et Cleoathenem. ahal , qui Iouem Ithom tam laeerit. eodem et Hereulla Melitensia a uel ore. Atque illum Argivum. aed hunc statuit SicyonIum . quia Amasaeus Pausaniae interprea V, 24. 1. Ascari Thebani magistrum. euius nomen in Graecis codicibus hucusque collatis deest et patria tantum indicatur Sicyon, Ageladam dicit. Sed haec, ut libere di

eam quod sentio. a viro ingenioso artificio e magis conglutinata quam e veterum scriptorum auctoritate deducta videntur . et nihil iis inest. quod interiore quadam congruentia veri documentum a d. dat. Asearum Pausanias certe hellia Persicis vetustiorem putabat. ut eloco Iaud. apparet: qui igitur magistrum haber, poterat artifieem. qui sub belli Peloponnesiaci initium vixisse putatur' Ceteris auistem omnibus Ioeis unus tantum Idemque agnoscitur Ageladas Argi. vus, etiam ab iis, qui Hereulis Melitensia mentionem fecere. Ex quo signo ad pestem Λtticam male relato neacio an etiam fluxerit error Plinii Ageladam epoehae Olympiadis LXXXVII assignantis.s Omnium eatalogum feeit Hadr. Iunius. Omisit tamen locum maxime memorabilem Ttetiae Chil. VIII. 192. v. 331. . qui Praeter Iovem Olympium et Minerva a. aeream atque eburneam, Phidiae opera recenset Tunonem aliunde ignotam et re ν ανθ Lον Apollinem. quem

16쪽

DE PHIDIAE VITA.

9. Nullius inter doos Graecanicos plura Phidias signa socii, quam Minermo, Patrias atquct dilectae doas. Nobis quidem ineundem fuisse putare possis atque Parno pium Pausaniae I, 24. 8. de Patarensi enim qui loquitur, Clemens Alex. Pro tr. 14. 3. . idem dubitat. Bryaxidisne potius fuerit , denique Itirculem Augeae εta. hula egerentem quod eat inter anaglypha supra fores in antico templi Olympici, Pauean. v. 10, 2. sed TZetzes de fitatua loqui vide. tur3. Apollinis ea ne TEetinae temporibus in palatio. alia rapera ira. hippodromo et soro Constantinopoleos ευ pererant. Cf. IIeyne dopriscae artis operibus Constantinopoli exstantibus, Comment. Soe. Gotting. X l. p. 11. Caput illud a eetero corpore separatum arbitror. quum Constantinua hoe. auo ipsins capite addito, Constantinopoli in in columna prophyretica poneret. V. Cedren. p. 322. Nam de eodem Apollinis signo. euius TEel Eea mentionem facit. 4ermora emesse . inde apparet . quod et hie οἰοχμιος i. e. snb diuo orientem versus positus. V. Aeschyli Agam. 627. cum Scholiis, et Eurip. lon. 1567 dicitur. Cf. Heyue de serioris artis operibus sub imp. Const. l. l. p. 44 sq. Ceterum IIeynius iuro dubitat. Phidia eno reii erasuerit hoc signn m. quum nominis claritas, ut eo abuterentur homines posterioris aeui. essiceret. Neque secus statuendum videtur

de titulo statua o CastorIs celeberrimae in Monie Caballino: PHIDIAE OPUS. Cui esso qui et nunc. post opera dire Phidiaca in Europam delata. fidem habeant. mirari non desino. Mihi contigit. vi colossi illius imaginem opera Wesima cotti aere fusam et ante V et Iingtonis aedes positam quotidie videre et eum ε ignia Elginianis comparare possem. vndo, diuerhissimum illi et hisco inesse aliis χαρακra x. iirma mihi Persuasio orta est. Castoris . vi do solo Spectatus apparet . alatura erecta atque gracilis et ad Lysippeas rationes facta est ; Phidiaca signa canonis Polyeletei exempla afferunt. In hisce etiam minima quaeque ad naturae veritatem exacta fiunt. in illo minora omnia omissa sunt et valet alIquid longinqui visus excuratio. Denique recte Qua tremere- de- Quincy. Leitres a Canova p. 113. . in colosao montia Caballini diεciplinam agnouit lungri usu constitutam, et ius ad regulam et normam museuli neruique adum-hrabamur; quum statuae Hecatompedi vivam atque calidam adhue

17쪽

C. ODO FR. M UELLERnotuoto Palladia Phidias manu facta octo vel notiem, quorum tria vel quatuor in arca Athenarum dedicata erant, signum dico obu neum in Partho nono Et colossum aeneum 'AΘηνας τῆς ΙΠρομάχου sub dio positum sam quo quae Lemnia dicebatur et hanc ex aera iactam t), quibus fortasse addi potest ea statua, quam Plinius Cli-duehon appellat ti ; colora Plinii et Pausania temporibus exstahant in arcs Eleorum, Plataeis in templo Minervas Areas, in asdedeas ad Pellenon, donique Romao ad a dem Fortunas huiusco diei, quod signum, item ex aero factum, eo loco Paullus Aemilius posuerat .c, nescio ex quo Graecias sano abductum. Inter haec quum signum Pellenense, auro et eboro compositum, Atticissi Plataeensi prius factum referat Pausanias a , id certe omnium, quorum do adlato aliquid memoriast proditum est, antiquissimum hahondum. Et valda antiquum habeamus necessct est, si, quae d signo Ρlataeensi et colosso aeneo reseruntur laeta Ea ess praeda Marathonia, cum plerisquo ita intelligamus, ut proximis post eam pugnam annis facta ea et Posita esse statuamus ti . Vndo

demonstrent naturae imitationem. Quae steri pleram antequam Wag. nori et Thierschii argumenta cognoui. quibus plane as/entior. De

Phidiae a latuis in foro PaeIs es. Proeop. bello Gothico I v. 21. Plinii N. H. XXXIV, 8, 19, 1. υ Ibid. e . Heyna de auetor. sormarum in Commentat. Societ. Gotting. VIII. p. XXVIII. Petersen Programmate Hauniae 1824. edito. x Plin. XXX lv. 8. 19. Hoc enim gignum a ceteris omnibus distinis

guendum videtur.

M Iia iam inter antiqvoa Seholiastea Demosthenis In Androtionem P. 597. ed. Reishe, qui lδρομαχον statuam post proelium Marathonium ante Salaminium erectam putat. Cf. Scholium in Aristidem p. Cretizer. Meletem. I. p. 24. . nune a Fro melio editum P. 104., ubi aerea illa statua πινά ra Περσικα. sed a Praxitele mirus error Laeta dicitur.

18쪽

DE PHIDIAE VITA.

apud plerosque opinio nom obtingis video, Phidiam iam circa Olymp.

LXXV. egregiis operibus clarum nomen meruisse bὶ, quo tempor ex nostra computatione, cui argumenta in Da nos Substrueturos spo-Pondimus, octo annorum puer erat. Haeo igitur nostra computatio ne praematuro obitu pereat, iam hic quae obloqui videntur remouenda sunt. Neque arduum hoo cooptum. Nam, ut mea sert opinio, etiamsi signa sa ex praeda illa facta essent, tamen d aetate eorum non multum constaret H. Sed velim Observes,

totum illud do praeda Marathonia docimisquo inda electis caput nigra fraudo ei insendaciunculis compositum esse. Quot enim et quanta opera Athonienses do pugna illa vovisse Et dedicasso sopraedicabant. Praster colosseum illud signum, do quo modo diximus, ingens num rus statuarum visebatur Delphis, Minerva, Apollo, Miltiades et heroes tribuum eponymi aliique Atticorum sabulis es.lebrati, quas omnia Phidiae opera et donaria do proelio Marathonio dicebantur u . Ibidem opistylia templi Apollinis aureis scutis exornata orant, quas do oadam victoria Athenienses dedicasso fama serebat e . decimam nimirum praedas Valde amplas atqu magnificas. Quid quod Delphis thesaurus Atheni Ensium exstabat.

quem ex eadem praeda Exstruxisse tradebantur ID. Athonis au-b Etiam apud recentissimos scriptoreε. Quatrem ro-do-Quin Iupiter Olymp. p. 220. 252. Thiersth de Epoeh. II. p. 43. H. Meyer

Artis hiator. I. p. 60. cf. Schorn de arti . Graecorum studiis p. 221. e Iam antiqui seriptores in eum errorem procliuiores sunt, quo re-Tum gestarum monumenta eum rebus gestis nullo interuallo comunis guntur. Ita Aeschinea in Ctesiph. p. m. ses. Nepos Milt. 6. Mil. tiadem viventem in Poecile portieu pielum putat, et, cum ipse flagitaret . ut nomen sibi adscriberetur, repulaam tulisse. Quod aperte salaum. M Pavaan. X. 10. 1. vhi τῶν μωνἀμνιν exeidit.

19쪽

C. ODO FR. M UELLERtem templum Euolesto donarium do proelio Murathonio fuisso dicitur, quod ubi Pausanias narrat, ipsct multitudinem horum donariorum admirari videtur g). Quid autoni, si Athoni sensibus Omnino praeda ox hoc proelio nulla sors contigit, cum Porsu B no castra qu om in campo Marathonio posuissent, at in fugam vorsi statim in navos se conieci Ent et septom earum tantum amissis a littora soluissent. Herodotus corte, scriptor accuratissimus, do praeda Atheniensium no verbum quidom addit. Quodsi Prast dum nacti ossoni, Athenienses, tum Publice Pauperes et bellis vexati, coris in usum rei militaris et naualis eam conuertero debebant. Sed suo, ut et hoc concesserim, magnas opes tum et partas et sopositas osse: num et hoo fingero licebit, eas, cum Athonas a Xerxo et Mardonio vastarcntur, in naues dolatas ibi in summa temporum angustia intactas mansisse 2 Nam id quidem certissimum, anto Ath nos restitutas statuam illam nequct lasam neque positam esse, nisi quis lario tantum Et tam conspicuum opus ex ignibus Persarum, qui minora omnia opera vel doleverant vel fuseau rant Et Corruperant si , incolume euasisso credit. Igitur quas da signis hisce referuntur, inter documenta vanitatis Atheniensium, si verbo utiliost, habanda sunt, quos constat eo maximu tem Pore, quo Det ros Graecos sibi insonsos infestosquΘ habebant, victoriam celebraro maluisse ab ipsis sero solis Partum, quam honori Dorum consuler , quoium auxilio bello insequente vicerant, vel quorum opibus nunc

magnisca illa condebant monumenta i . 10. Nequo tamen iam a da signis illis, quam hucusque examinavimus, sibi semper constabat. Plataeonsevi certo Palladis Areanaodoni cum signo, quod ligneum Erat inauratum qua et capito P g id. I. 14. 4.h v. Herod. v. 77. Paus. I. 27. 7.1 Quaedam aeuta ad rem nostram obseruat Henr. Meyer Art. Graee hiat. T. II. p. 51., sed ipse iis parum firmiter innititur.

20쪽

dilausque marmoreis, atqus cum Picturis, quas Onatas Aegi nota et Polygnotus Thasius secerunt, Plutarchus auctor est i , factum essso partu eius Praedas, quaε Post Iottaeensem Pugnam Plataeensibus obuenisset, et Octoginta talentorum fuisso truditur. uod ut verum sit, Pt verum e o credo, tam , sicut iam significaui, nihil cogit, ut signum deuo ante Olympiadem LXXX. positum statuamus : quum Potissimum in oppido operarum multitudino non ahundunt a quin quo Olympiades in aedo exstruanda lacita ubsuini potuisssent. - Εum vero dcao colossum, qui Ox uroo Athonarum in torram et maro longe prospectabat I), Demosthenes dicit G, Q Pacunia positum esso, quam Graeci Atheniensibus bolli aduorsuqharbaros egregie gesti Praemium siue αριστεῖον concesserint. Sed etiam hoc oratorio magis modo, quam pro veritato , dictum os t. 'Αριστεῖα onim Atheniensibus in eo bello do nulla Pugna obuonorant nisi do Mycalensi, sortasso otiam do proeliis Cimoniis; cui autem obuonere, laudem tantum non pecuniam attulero. Sed laetio intelligitur, oratorem verbo magnifico tum Praedam Pro oliorum tum sociorum stipendium vel tributa significare n). Igitur etiam hinck Arulid. 2O.ι Inter Propylaea et Hecatompedon eum positum fuisse . numns quidam notissimus demonstrat; aed illis propiorem suisse existimo.

introeunti per Propylaea ad laeuam fuisse. - De salsa leg. P. 428. n Sic Demosthenes adv. TImoer. p. 741. . quae Thucydides σκυλα M -δικα dicit, ciuitatis αριστ arti α. ο τῶν βαρmἰρων appellat. CL adio eum Boethli Corp. Imer. p. 191. Hue denique etiam Pertinere videtur locus Schol. in Aristi d. p. 103. Frommel de Palladiis: λέ-

ἰχν. Cf. creazer. Symb. II. p. 693. Scripserimi του τε καθιδρυ-

SEARCH

MENU NAVIGATION