장음표시 사용
31쪽
Ex Afris Academiae Regiae Inscriptisum Pari ensis,
natus est. Triennis Patrem amist, & Avunculus , cui per id ser- me tempus filium unicum mors eripuerat , eumdem educandi e
tam suscepit. Ob feliciores in prima bonarum artium studia progres sus ejus amore captus sibi eum destinavit animo , successorem stitibus judicandis , & morti proximus nepotem nondum suae implendae expectationi maturum sui nominis, potiorisque suoruin bonorum partis haeredem instituit. Mors avunculi ab sibi proposito fine avocavit. Iuris scientiae valedixit, ut facultati Medicae operam daret , & vigintiquatuor annos natus Doctoris laurea insignitus est . Ad eam usque aetatem Uaillantius, qui inter celebriores eruditae antiquitatis, & scientiae numismaticae cultores facile princeps suturus erat, nullum ediderat argumentum propensi animi erga id genus
studiorum. Quidam villicus Bellovacensis , dum terram exercet , magnam veterum nummorum copiam invenit , quos ad Uaillantium deseri, qui illos haud magni faciens vix mediocri attentione dignatus est. Verum sciendi cupidum ejus ingenium perspiciens in nummis quindam, aut ab Historicis prave intellecta, aut omnino neglecta censuit aerius observanda esse haec monumenta; atque ea ratione in ejus animo amor , atque inclinatio erga Numisnata prodiit. Iam mira facilitate , quae natura insta potius, quam adquisita videbatur, nummorum typos , atque epigraphes declarabat, quod vix plerisque contingit post plurium annorum impendium, & diuturnam experientiam. Quid- quia temporis a negotiis reliquum erat, huic studio impertiebatur: non autem patitur qui siquam sibi deesse tempus pro iis curis, quas deperit.
Quum se Parisios contulisset eaussa rei familiaris, Petro Seguino innotuit S. Germani Autisso lorensis D cano, qui dissertationes aliquot ediderat super quibusdam selectis Numisnatis, quique inter experien
32쪽
tiores recensebatur. Seguinus primis in colloquiis praesensit recentis Antiquarii excellens ingenium tum in quaestionibus, atque dubitati nibus eidem propositis, tum in afferendo, quae conjectabat, quaeve recens meditatus fuerat. Non sivit ille inter Provinciales latere vis rum tantae solertiae, & perspicacitatis, notumque voluit iis omnibus,
qui secum eodem amore nummos veteres prosequebantur eorum
pretii optimi aestimatores, quive illos suis in scriniis diligenter custodiebant, thesaurum veluti selectae, & nobilis eruditionis ; quales erant Lamoignonius, Bignonius, De Seve, Sc Harlejus viri ob Magistratus , suos obibant, illustres, & a quibus dignitatem, atque vires sumebat cientia , quae tunc in incunabulis pene vagiebat. Colbertus, ad quem fama pervenerat meritorum Valliantii, d legit illum, qui in Italiam, Siciliam, & Graeciam proficisceretur numismata quaesiturus, quibus series locupletaretur, quam nuper defunctus Gasto Dux Aurelianensis dono dederat Regi. Volens, lubenseque discessit statim, rediitque post aliquot annos copiosis ejusmodi opibus oneratus. Ultra dimidium, recens mustum regium locupletatum suit, bc iam, non computatis posterioribus accessionibus, praestantiora Europae nausea longe exuperabat. Privatorum nausea cep re pariter fructus curarum Valliantii, plurimisque nummis augeri visa sunt, vel ignoratis prius, vel pro singularibus habitis . Aut adquisivit, aut vidit saltem, atque exscriptit quidquid in eo genere rarum, & pretiosum Italia, Sicilia, & Graecia complectebantur . Ea occasione tantam experientiam, doctrinamque comparavit, quantam nemo alius, ut judicare facile posset de raritate, & pretio uniuscujusque nummi, & votis eorum satisfacere , qui Numismitum Catalogum ab illo optabant, in quo descripta essent maiori raritate praedita sive typorum praestantiam , sive spectes ad illustrandam Romanam historiam utilitatem . Publici itaque juris secit Numismatum rariorum Catalogum duobus informa quarti, ut aiunt, tomis comprehensum hoc titulo, Numismata Imperatorum Romanorum prae santiora a Iulio Caesare ad Posumum, di Tarannos. Quod opus bis Parisiis editum, recusem deinde suit typis Hollandicis, quam sortem raro Catalogi subeunt, sceletis similes, quos nisi artium magistri in pretio habeut. Regius administer ratus Uaillantium iterata navigatione novas merces adve mirum , mari rursus illum commisit. Discedens Parisiis mense Octobri I 6 4. Massiliam appulit, ingressusque est navem pluribus comitantibus, quos annus Iubilaei, piumque studium sacros ritus
33쪽
visendi in valvarum aperitione Romam vocabat. Hos omnes inopinus casus decepit ; navis enim Liburnica, qua vehebantur, altera die
a pyratis Algerianis capta est necquicquam reclamantibus Gallis bellum sibi non esse eum Algerianis, captivosque nuper alios Gallos libertate statim donatos: sed pyratae caussantes longe abesse litus,
sibique commeatum deficere, Gallos vestibus una cum aliis nudant,& in eaptivitatem ducunt, bona interim verba dantes, hona pace Francess. Gentis curator nomine Regis captivos repetit; Regulus Algeriae contra in vindictam se detinere ajebat octo ex suis a Rege Galliarum triremibus addictorum, quorum frustra poposcerat libertatem. Tandem obtenta post quatuor menses, & dimidium facultate abeundi , recuperatisque viginti numisinatis aureis Uaillantius navem conscendit Massiliam versus . Vela implebat secundus ventus , quuin die altera prospicit Gubernator velis plenis adpropinquantem balet senum pyraticum navigium; jamque vanam esse spem effugiendi, imminere illud , 5c non longius abesse jai tu pilae tormentariae. Uaillantius sibi cavens , memor prioris captivitatis numismata aurea sibi Algeriae restituta animose deglutit. Uerum tempestate suborta impetus venti subtrahit navem a pyrata, inque Catalauniae oras agit, ad quas pene alliditur mox inter vada arenosa ad ostium Rhodani impellitur, ubi fracto cannabe, anchoraque amissa Uaillantius scapham ingressus ad proximius litus descendit cum quatuor sociis . Interim numisnata deglutita ponderis quinque circiter, aut sex unciarum molestiae erant gravioris alvo Vtillantii. In consultationem duos medicos vocat, qui ad novum casu in incerti, in suggerendis r mediis dum inter se discrepant, Uaillantium ad nihil agendum detere minant, natura paulo post serente opem. Egestis supra medietatem numisinatibus Lugdunum ingreditur; amico studiorum consorti casum narrat, Ostendit receptos nummos, recipiendosque describit. Hujus numeri Otho aureus erat: ejus potiundi amicus cupidus de pre
ito interrogat: facilem reddit Vaillantium fasti singularitas; firmatur pactum ; feliciterque eadem die pacti fidem liberat.
Partitos redit Uaillantius, novaque mandata habet discedendi; discedit, prosperaque usus navigatione penetrat interiores . Egypti plagas , de Persidis, detegitque pretiosas opes, quae explendae cupiditati sussieerent laboriosi Antiquarii. Thesturus inde devectus Regium Parisiense Museum ita locupletavit, ut visa suerit tellus restituere contignatas divitias Prineipi, cui in deliciis erat consulere augustas illas eruditae antiquitatis reliqui as .
34쪽
Ex oriente redux Historiam edidit Hillantius Regum Syriae sub hoe titulo, Seleucidarum Imperium, sise Historia Regum Sariae ad fidem Numismatum accomodata. Pars haec Veteris Historiae in o scuro erat: hocque unum sciebatur, post obitum Alexandri Magni Seleucum, unum ex ejus ducibus, Regnum Syriae sundasse , illudque annos a So. perdurasse, quando Pomprius Antiocho Asiatico armis er plum in Romani Imperii provinciam redegit. Maeli abaeorum sacri libri, & Flavii Iosephi historia quosdam ex iis Regibus manifestabant, sed plures latebant, latuissentque Ertasse semper, nisi Uaillantius ope numismatum invitis Historicis ab oblivione vindicasset. Viginti septem itaque Reges, qui in Syria dominati fuerant a Seleuco primo ad Antiochum usque XIII. quem Pompejus domuit, in
apricum protulit. Horum seriem Clironologicam diversis epochis ,ruibus eorum numismata sunt signata, egregie comprobavit. Eorum-em ope restituit eorum cognomina, vel in libris corrupta, vel quorum Origines ignorabantur. Ejus miram sagacitatem demonstrat, quod observatu dignum detexit super aera Seleucidarum . Conveniebant melioris notae Chr nologi in ea reserenda ad annum primum Olympiadis ii . dissenti bant vero circa tempestatem anni, qua aera incoeperit. Uaillantius ad aequinoctium vernum taxavit, quod Antiochia Syriae metropolis suae aerae annos in nummis consignans, in illis plerique Solem in Ariete
Historiam Regum Syriae subsecuta est Explanatio Numismatum aereorum Augustis, Augustabus, & Caesaribus in Coloniis Romanis percussorum. In hoe opere vetus Geographia illustratur, urbium situs adseritur 9 earum conditores indicantur , viri illustres, qui na talia illis debent, Dii tutelares in illis culti, ludi celebrati, praeroga livae illis collatae, diversa earum nomina, variique casus: atque in illorum typis plures circunt stantias in Imperatorum Uitis animadvertit , quae tum ob novitatem, tum ob singularem adplicationem mire delectant: opus equidem immensi laboris, & diligentiae dignum Prinei pe Maecenate Γ manensium Duce J cui sacravit, & a quo annua stipe suit auctus. Post tot ingenii sui scelus nondum satis sibi demeruisse Antiquarios visus est . Occo Augustanus medicus sub initium elapsi inculi collectionem dederat Numismatum Imperatorum Romanorum, quae ad sui notitiam pervenerant: additis quibusdam Graecis, sed male descriptis. Comes Medio barbus collectionem Occonis auxerat aliquot
35쪽
myridiabus nummorum Latinorum, subtractis Graecis, quos seorsim edere intra duorum annorum spatium pollicebatur. Iam anni quin decim emuxerant , quum Utillantius, quem huic operi parem reddiderant duodecim Romam peregrinationes, binae in orientem, & binae
in Angliam, & Hollandiam , opus edidit Pariliis Γ σ- 1698. J inseriptum e Numi insta Imperator , Augustarum, O Caesarum a posmiis. Romanae ditionis Graece loquentibus, ex omni modulo pere a. Paulo post Librarii Amstet amenses novam ejusdem operis editionem se parare illi fignificarunt. Haec prodiit fanno a oo. J ultra
7 . nummos aucta secundis curis, & commentariolis illustrata br
Wibus quidem, sed perspicuis, & singularibus. Nemo non novit S eium Academiae Γ Focauitium J cui duas illas editiones Uaillantius inseripsit, virum inter ceteros rei nummariae peritissimum, & qui librum certum facit de eventu, dum probat. Altero anno historiam AEgypti Regum Numismatibus confirma tam publici juris secit, cujus veluti sponsionem dederat, quum Regum Syriae historiam eadem methodo pertrtastaverat. Plura nobis tradid rant Scriptores de AEgyptiis, quam de Syriis; & tamen ignota nobis caussa , numismata Ptolemaeorum longe dissiciliora sunt extricatu quam Seleucidarum. Excepto cognomine Euergetis, & Philopatoris, Io emi es Regum in parte adversia non consignantur, sed quodumtaxat legitur in aversa parte Numen aliquod exhibente, nesta alia cognomina uspiam adparent. Has tenebras discussit Uaillantius, seriemque Chronologicam texuit ΙΑ. Regum, qui AEgypto dominati sunt intervallo 29 . annorum, a Ptolemaeo Lagi filio, qui post obitum Alexandri magni ea regione potitus est, usque ad celebrem Cleopatram, in qua genus desit, & regnum Lagidarum ἱ & quod admirationi esse debet numismaticis mysteriis non initiatis, plurium Regum dominationis durationem ab aliis non stabilitam, fundamento numismatum stabilivit. Hanc Regum AEgypti historiam ad fidem numismatum revocatam sub auspiciis Magni Hetruriae Ducis prodiit, qui singulari suae aestimationis honore Valliantunia proseeutus est,quique singulis annis excelle tis Etrusei vini largo munere illum donans certius memoris animi argumentum ea ratione, quam honoraria qualibet alia mercede, praeis bat. Tandem anno I o in Hollandia pariter, edidit initiantius novum opus numismaticum, pro illustrandis nummis Familiarum Romanarum sub hoc titulo: Nummi antiqui Fawuiarum Romanarum e pedi
36쪽
semetis interpretationibus Ilustrati. De hoc argumento egerant quidam alii Antiquarii, sed non tam copiose, tam apte, & tam seliebter , quam Valliantius . Hune librum in Gallia minus cognitum reddit interruptum ob bella commercium, ob quam caussam pauca exemplaria hue pervenere; sed illum Librarii magni aestimant tum ob copiam
tabularum aenearum, tum ob eximiam typorum scalpturam , & du
rum voluminum molem In folio. Literati viri longe pluris aestimabunt selectae eruditionis gratia, qua abundat. Haec praecipua Vaisantii opera sunt, quorum muItitudo, & rerum delectus silentio praeterire coegit Commentarios in maximi moduli numismata Abbatis de Camps, additiones ad secundam editionem numismatum selectorum Petri Seguini, aliasque non paucas dissertationes, quibus caussam dedere literariae quaedam eontroversiae, quae unae ejus nomen posteritati celebrandum commendavissent. In spem nos quoque adduxerat fore ut conscriberet nummorum ope historiam
Regum Macedoniae, Ponti, Bithiniae, Thraciae, & Cappadociae, &felix experientia laturi eventus nos certos siciebat. Quum piae uit Regi novis Sociis Academiam Inscriptionem augere, inque meliorem formam redigere, inter Associator adscitus est Valliantius, & paulo post locum obtinuit ut Prestonarius, quem Gadi pentarius moriens reliquerat. In regestis Academiae eelebre erit apud posteros nomen Ualuant ii, quod muneribus sibi impositis egregie perennctus fuerit, & sedulus interfuerit conventibus Societatis. Ceterum Valliantius bis matrimonium iniit, duasque sibi su
cessive sorores junxit, speciali Pontificis dispensitione speracta Romae ad D. Petri publica paenitensis J ex quibus plures filios sustepit ,
interque alios unum, quem speciali amore, & cura prosecutus est. Ηuie a primis annis ardens erga literas studium inspiravit, amoremque ingentem in vetera monumenta, quem in partem vocatum cognitio
num ab se tot peregrinationibus, & literariis occupationibus adqui, harum Academiae dicavit, & suum Atimnum nuncupavit. Obiit die a 3. O bris praesentis anni i o6. ex sanguinis apo plexia . Eius amici, consanguinei, familiares omnes peristam ejusedem in extremo vitae cursu eum divino beneplacito consensionem non sine intimo animi sensu admirati sunt. Agebat annos aetatis 77. cum S. mensibus, sed vires corporis optime constituti longiora vivendi spatia polliceri videbantur .pR G
37쪽
U M late tota Europa armorum strepitu pervagante, attonitae Musae in abditos Parnassi recessus coniugiunt, & dum undequaque nova in dies solertia novi, praesentisque temporis nummi investiagantur multo curiosius, quam antiqui, ac vel inviti coguntur prodire in lucem ex intimis non terrae, sed arcarum penetralibus; dum .
quisque futuri metuens studet resecandis sumptibus, & ad necessitatis leges singula exigit: miraris sorte LECTOR, qui fieri possit ut inter literas viros, apud quos malo suo salo, non parcimonia tantum, sed etiam penuria semper invaluit, inveniatur quisquam, qui libris edendis dare operam velit, & in rebus suis angustissimis de amplifieanda fama cogitet potius, quam de re familiari augenda. Ita tamen sum saetus sive natura, sive usu, ut cum nihil habeam studiis meis dulcius, nullo me casu avelli ab iis p
38쪽
Quum igitur subiit in mentem quanta eruditorum benevolentia, quanto plausu, quam profusis laudibus, qua opes sunt doctorum hominum, exceptus olim fuerit meus de Nummis rarioribus & pra stantioribus liber, quam avide ab omnibus arreptus , ita ut jam ne unum quidem venale exemplar inveniri possit: visum est flagitanti enixius Bibliopolae non esse negandum, ut iterum illum excudere, & accedentibus secundis meis curis sane non infelicibus, locupletare posset. Igitur ecce Τibi de veteri pene novum opus, in quo, quae habeas observanda, paucis accipe. Primum quidem noli expectare, ut quod iaciebam olim sedulo, appellem ubique illos, quorum e Cimeliis nummi, quos prosero, prodierint. Eorum enim pars maxima, proh dolori excellite vivis, quodque longe miserius est, dives eorum Gaza nummaria ad eos heredes pervenit, qui gloriam illam omnem, quam inde eruditi colligunt, praesentis pecuniae utilitate bene redemptam esse crediderunt. Hac sorte praeclarum tardinalis Μaximi Cimesium,& insigne Μuseum Abbatis Bracesii transiit alienas in m nus , 1ed aliqua tamen prioris gloria, quum Suecorum Reginae in Gazam aliquot illustriores nummi deportati sint, sed nec ibi consistere diu licuit. Quum enim esse desiit in vivis, quae Vivere semper debuerat Regina Eruditissima, iterum apud Aggolini cardinalis heredes sub hasta esse coeperunt, & venum exponi. Dolet Patavium, dolet Bononia expositas haud nobiliore fato, haec Cardinalis Boncompagni, illa Comitis a Lazara opes nummarias . Quo modo
igitur nummos tot varios casus expertos, aut indicare certo
possemus ipsi, aut, Τu LECTOR curiose, invenire Praestat sane quos nostrae tantum fidei testes adduximus, eos tibi in nova ista collestione in perpetuum contemplandos offerre , quam curam tuam tot in diversa loca divisam, inani studio atigare. II. Se-
39쪽
II. Sectati non sumus copiam, sed praestantiam. Igitur se lectissimi tantum a nobis descripti prodeunt, ac plerique historicis monumentis illustres; quod si eorum in libris,
qui hanc Spartam adornarunt, alii insignes occurrent, qui inter nostros non reperientur, caussa erit quod nullum ex iis ullibi reperire licuerit, in tota praesertim Italia, Veterum ejusmodi elegantiarum parente, quam tamen duodecies peragravimus. Eos igitur tanquam adulterinos, nova que manu exaratos non temere suspicamur: quamvis enim
vetus sit, ex quo sunt conflati, metallum, ideoque oculos facile deludit, praesertim cum a peritissimo artifice typus est elaboratus ; si tamen Caesarum aevo percussi essent, haad dubie aliquot saltem in tanta aliorum copia occurrerent, quum e contra vix unus supersit apud minus peritos, quem ipsi miraculum, nos mendacium appellamus. III. Neque vero pudebit hic sateri, quod nobis nondum contra fraudes tam bene instructis contigit ante annos septemdecim . Vidimus in Regia Gaza nummum Iuliae Pia cum templo quatuor columnis suffulto, hac epigraphela CERES: eum credidimus probatae fidei, adeo erat eleganter ad antiquorum normam caelatus: verum cautiores longo
usu saeti adulterinum esse deprehendimus, adeoque ne cui fraudi sit, indicandum duximus bona fide . IV. Fuerat hoc nostrum consiliam in priori editione, ut nostra Collectio augeret, & locupletaret eam, quam olim Adolphus Occo Μedicus Augustanus ediderat, cujus
liber nec accuratus erat, nec satis obvius. Verum occupavit hanc operam octo abhinc annis Comes Μediobarbus Papiensis, additis ad inconem innumeris nummis, quiejus diligentiam sugerant. Atque utinam non tantum quoscunque colligere potuit, referre, sed & suspectos atque fictitiosa veris ac legitimis separare studuisset: fecisset enim rem di gra-
40쪽
& gratissimam eruditis, &tyronibus oppido necessariam. Quis enim serat v.g. quum tres tantum typi in genuinis Diadii Juliani nummis occurrant, viginti velut diversos a Μediobarbo exhiberi y Spem quidem fecit nobis ex amicis non nemo, alteram editionem aliquando prodituram longe castigatiorem ; interim in nostro isto opere prodibunt quamplurimi Μediobarbo hactenus incogniti, nobis autem ex iterata Italicorum Cimeliorum, aliorumque inspectione deprehensi. V. Non suit ea nostra mens, ut ad chronologicum ordinem nummos collocaremus, Occonis exemplo; quod quam belle illi successerit, non est hujus loci investigarer tantum fuit in animo edocere ex iis nummis, unde series variae componi in Abaco solent, qui essent praestantiores , di rariores, ideo illos in sua metalla divisimus. Rrei licet ex variis suis formis quatuor in classes distribuantur, revocantur ad duas, alteram primae magnitudinis, alteram mediae . Nam qui dicuntur esse maximi moduli, quos Italivocant Medaglioni, tam rari sunt, ut ne Principes quidem viri, quantovis sumptu insectam ex iis seriem texere potuerint . Ex iis quotquot venere nostras in manus , eos tibi unum sub aspectum limul collectos offerimus.
Ejusmodi nummi mole, caelatura , raritate ceteris longe superiores, non erant monetae loco, ut ceteri Omnes, sed ut nunc fit, numerabantur inter numismata, quibus consignabantur res praeclare gestae, quaeque amicis aut exteris munificentia Principis distribuebantur. Fuisse quidem id Augusto in more positum testatur Suetonius tempore Saturnalium. Etsi altriundo alias libuisset, modo munera dia
videbat , vectem , ct aurum, o argentum: modo nummos omnis
notae , etiam veteres, Regios, o peregrinos . Rarissimi nihilominus sunt, qui eo imperante percussi habentur, nisi sorte in