Musici scriptores graeci. Aristoteles, Euclides, Nicomachus, Bacchius, Gaudentius, Alypius et melodiarum veterum quidquid exstat

3쪽

MUSICI SCRIPTORES

CAROLUS ANUS

8UPPLEMENTUM, MELODIARUM RELIQUIAE.

5쪽

Vix muste um doctrinae et armina e typographomam omina prodierant, cum alter hymnus, quem poeta theniensis composuerat ad Apollinis 'tales laudes cel randas,

desectus est et in publicum editus. Quem aulam prius ediderant hymnum Allieniensem, is cognito Vero lapidum ordine aciem tum si si uram mutavit. Sicili autor epigramma, quod iusto exitu privatum antea legorainus, finali sono invento veram clausulam accepit. His igitur fortunas donis et unoribus actum si, ut illa operis mei pars post paucos menses novanda esset et corrigenda minoquoniam tot accessero subsidia, etiam Rei nacti ovaretiquo curis mita rectius intelloger et Iudaears didicimus, lacero non potui quin amitinum et naelodiarum lamnam multo

Melodiam autem, quam prue se fert Athan. lacher ad Pindari carmen Pythieum 1 in usuria I 541 non recepi nam cum codex ille monasterii S. SH madore prope Messinam siti undo modos istae se sumpsisso simulat, nusquam reperiatiir, ad scribendos autem sonos duo notarum ordines adhibiti sint, ut tum canentium videantur notae, tum pSRllentium, - cantum istum puto ingenio lacheri confictum.

6쪽

Stasimum L

Ηο cantici fragmentum ex papyris aineri archidueis Austriae edidit earolus essely. diligentissimo examinavit Otto exustus, qui puncta maeulasquo et quidquid in Motypi tabida oeulorum vel instrumentorum acie detegi poterat, accurate persemitatus v. Philologum II 1893 p. 174), inspecto papyro lectiones certissime constituit ib. 208 . signa igitur syllabae producendae unetas lue percussionis illo auctore hic habes scripta et dochmiorum prima syllabas quod ictu saepe notatae sint, miraberis fortasse, sed nititur res auctoritate papyri et amomine videtur id quod Christ in aris motrida d. II p. 435 et 449 de dotandoriim natura statuit. Notas huius aiatici uin exstarent omne in eo Ordine, quem instids Quintilianus P p. 22 a veteribus ait adhibituni esse ad cantus phiratos, nemini aliquando dubium videbatur quin ad phrygiam harmoniam hoc melos esset revocandum. Monro quidem eum ostendere principess0n ess barypycnos illos, eum Z in C, doriam statuit

sesso carminis harmoniam et a ravioribus argumentis nixus ad eandem nos Sententiam perduxit evaert. is enim Mittet iungen aus de Sammiunide Panxus raberet0gu iner. V. Vindobonae D. B. Monro, in modes of ancient gree musili. Oxsor 1894. p. 93. Frid. Aug. evaeit, a melope antique dans te haud

de sigiis latine mand 1895. appendio p. 388.

7쪽

1. de Euripidis stasimo.

enarmonii generis minima intervalla a nullo unquam

choreula cani potuisse nobis facit persuasit Aristido igitur misso, quem de nari mo cantu agere apparet, signa intellegi iubet generis chromatici, hoc enim Mathonem in tragoediarum Mun indiuisso. hori autem tragici mi cecinerint aut dorio modo aut mixolydio , doriam illo

harmoniam rhic Stasim suo Iure indicat. tuu autem

minus constat de iis signis, quae inter contextus verba vides inserta stra quidem illo saepius in mediis insisi eripi nihil nisi versuum finem notari adhuc contendo; an wn in significabit a doricharinoma alientini terea Giud signa inserim sunt in pedibus 9 et 10. quorum primo sim notari dicunt ausa cantorum et initium diaesii, altero et tortio sonos describi tibia edondos et

ita transscripsi sonos istos, quamquam mirari non desino, quod autet interrumpat medium Sermonem et medium

dochmium, quodque ad crusin istam adhibeantur sonioxypycni ad harmoniam firmandam minimo apti Williams δquidem exitum modo longioris laesi his signis existimat indieari, quo facilius uiam choreutas sonum reperiant. nec tamon minuitur difficultas, nec quaerentibus nobis,

cur inter haec vorba itemque inter ea, quae in ipsa stropha v. 32 legamus, et orationi et metri ursus plus quam semel rumpatur, certi quidquam respondetur 1 Plutarchi quaest conviV. UI 1, 1. Aristoxenus apud Plutarchum de musica 16. Aristoti probi. 19 48, supris P. 108). Classica Rexie VIII 1894 313.

8쪽

Canticum Exiresiis

λάβροολεθρίοισιν ἐν κύμαUιν. II I sede 3 super α Ws et construxerunt E sola infima linea in τινάξας p. 8 post Cir vidisse sibi videtur signum quoddam rhythmi . p. 9 super κατ aut in Cr, velis s. ante δεινῶν super O Idit r. lineam l. idem super δ εινῶν detexit macula nigras ΡΤ . i. 11 incertum;

9쪽

postea e puncto construxit C r. p. 12 super ἐν construxit Ws T r, I Torr, Interpretation o gree music P. 23. In lacunis explendis evaerti auctoritatem plerumque secutus sum ped. a. -12 , aue ipse sum levi in p. 2 8. 11).

10쪽

Homolis et socii in effodiendis Delphoruni parietinis eum ad thesaurum Atheniensium accessissent, permultos versus muris olim inscriptos notisque musicis signatos riderunt et alterum quidem carine recentiore ignomini

genere notatum ei et Reinach in publicum edideriinfla Bulletino quod inseribitur de correspondomo MMmque

Π 1893 569 sit ab XXI. XXI' Rus inverso

duorum lapidum ordino initium hymni ori a verbis τον κιθαοί2σει κλυτον παῖδα perperam statuebant eum autem mutato lapidum ordino verum initivi eapi ab invocandis Musis omio docuisset in use Rhenano

XLIX 1894, 84), illi viri docti una vi altero iis nopriorem illum inponendum euraverint in eiusdem libri volumius XVIII 359. 389, ab XXV M. et nos eum

hoc armen musicis scriptoribus adnectendum curaremus, praeter paritum perVersum illum ordiriem iri alterum errorem indueti eramus a uvio titulum senim in eodem aedilicio effodiendo inventum, quo Cleochares Atheniensis propter carmina composita et docta honoribus aretur, οὐ in Gallorii bulletino XVIII s ad hominumnorii auctorem reserebat Cleochares vero mini Iaud ius sit toruo anis Christum saeculo eumqus in alterius h InIII XIta preces fiant de RomanoruIn imperi augendo, eiusdemque lapicidae manu uterque hyinnus in muri sit inscriptus, apparet neutrimi carmen in priscam illam astatem revocari posse poetarum igitur nomina nos nescire confitendum est litterariam autem lamna quoniam

redsunt in iis legibus quas sacerdotum IX aetat in templi