장음표시 사용
11쪽
Delphici muris incisas esso omio statilit , utrumque hyninum acutissimus hic renui Delphicarum existimator in in auri muro inscriptun ess ait intra annos 125-105 a. h. nec multo anto carinina eo ostia esse videntur et cantata. Primam quidem partem prioris hymni facile videbis Scriptam esse iis totis, tuas Alypius tribuit tono phrygio 'b supra p. 375). hypate esses, mesen ta libenter concedes, ut hae nisus sonorum facultat nobis i dieas:
quae Sonorum series cum eadem sit atque
doriam esse huius partis harmoniam vitro iudicabis. nec obstat sonus des ; nam ut in simpliei Domin scala exstat tetrachordum conitinetorum ab , d ita in hac notatione legi te esse s c des sed haudita lucida est partis inodias natura inde a pede 34. do sono quidem h, qui et a dori et a propinquis harmoniis videtur alienissimus, quid statuendum sit, postea videbimus plus valere videtur, quod in hac paris usque ad pedem 62 insistit sonus in jes sive alteram ideo in sono T apparet ess centrum, und bisariam et in coniunctum tetrachordum B et in disiunctum U)melos discedat qua re commotus evaseri in melopoeia p. 405 moso huius partis statuit esse T ri tonumque ait nunc esse hyperphrygium μου Alyp. p. 377 et 392) et facta est metabole quaedam in superius diatessaron ut contraria huic eademquo similis videatur illa et Ole, qua in alterius mini ped 36 transitur in diatessaron
12쪽
2. De hynin Avieniensi gravius), clausulaeque supra saetae in pod 33)nunc rospondet modus acutior Tm 4 s). tamen manseriant e priore suo soni iΘ ab hypophrygio alieni, ut non plane miss- esse illum videamus, sed evin illo tono iam alterum esse coniunctum genus autem claminatisaurispissis litteris et sonis Amolare indicatur quid aulam sibi vult sonus si x - nostras quidem aetatis hominos ubi in tono C molliri canentes versantur, in
finalem sonum c a gravioribus nunquam escendo nisi
per illum sonum qui exstincto b seribitur vel . et Gallarum pueri, eum ad instrument in usum digitos exercent, escendere solent et descendor scalais aso magnique aliquid G svaret invenisso sibi vides , quod cum illo usu comparat Uine somni metop. p. 399) nos nec triades illas Gra C si quidquam ad veteresi,sertinere convicti ne in melodiarum viis vel clausularum
legibus quidquam inter nos et illos convenire credentes sagaestate ista rem expediri negamus recenti mors vel usu id eo minus proficitur, quod in genere veterum e samur chromatico eo qui praeserest inamonium ysomis- quo ills O fere semper nobis ecum in semitonioriam catena interdum ibi nectu11t tu litterae Ata in pedibus 4b. O), quae ut Sequiantur legem quam de vcno notando Fortlage constituit da 3n si allache System de G techen in semeritarat . 1847. S. 64), ita aptantur ad stabilem sonvin a pycnumque m et ad mobiles duos iustum igitur hoc et verum chromatis genus illo vero O a libterarum continua seris non minus alienus est quam a
sonorum solito ordine hie autem usus non solum ab Aristoxeni praeceptis abhorret, sed - quod maius si etiam ab Ortii legibus, qui sono et Ono notis discribendos curaverant iusserantque semitoniorum continuos sonos
notari signis continuis KA ). huius soni inquilini euriam
Reiman in Aligemein Musiligeituni Berol. 1894. 584. et hum esse usum litterae I cuius sonus in genere chroma-tie a K non sit diversus nobis concedendum est.
13쪽
rationem reddere non possumus id constat, tetrachordi modii iustum lichano II toto hyinno omitti nunquam vides sonum vel si ), ut carminis scala proxime accedat ad trichordi narmonii generis usum, quem describit Aristoxenus apud Plutarchum d musica 11. chordam autem quas illo modo vacabat artis novatores 'i-- thoum est via Philoxenum ad alium sono odendum videntur traduxisse ita suscepto illo si nova parata sunt generis chromatici oblectamenta licebat eminvariar usim pycnorum Ata et Amo, deniquo crescents
licentia coniungi potueriint tria scistonia Amo, id quod huius hymni poeta Mors non dubitavit. In terti omni paris in is pinsos et, qua stquarta quam statuunt a p. 105 molos vidus ad usum
pri iIiae parti reverti. spissa quidem illa abierunt nequo intra alii soni interesdunt nisi diatonici no Aquidem illud e synemmonis petitum iam invenitur in acutissimorum autem sonorum regione nauic deprehendis
pyemam A ut in mixto aliquo gener versari tibi
ridearis. Hi autem soni acutissimi cum cani non potuerint a choreutis, hunc hymnum esse apparet antoris unius et citharoedi eum scinisso dicantur vogo acutissima Galenus de locis affoetis 4, 13 nomorumque τόπος tradatur fuisse
νητ ι . Ax. . I 124 3M, non dubito quin citharos diluine ess nomum dicam hoc omnibus iri probatum eo magis spero, quod abest antistropharum responsio me bulorum autem Genius in his hymnis canendis adeo observantur, ut quas syllaba in ration acuis pronuntietur, ea se in cantu acutiore sono Biseratur. Verborurn quae in lapide non leguntur plurima supplavit oti, nonnulla substitui inventa a Cmsi et pro
posita in Philologo III 1894 inde a p. s.
14쪽
15쪽
nota. videre sibi videbatur Cr. 1 super i notam RG. 22 ταῶσδε vocalem repetituti sev 459 revocat ad morem quendam canendi quem spirat dicant.
16쪽
34 fit, eth 360, παρ' r. In ped 44 dubito in recte
17쪽
18쪽
19쪽
767880 82R 38η. 78 time, 'is e -κε δήσομεν ex sonos λ