Specimen lectionum in C. Val. Catulli carmina

2쪽

-- ra

BOOK CARD

i tam

ENDO ED BY THEDIALECTIC AND PHILANTHROPIC SOCIETIES

5쪽

C. VA L. CATULLI

SCRIPSIT

MONACENSIS.

IN COMMISSIS HABET LIBRARIA IOSEPH1 A. FINSTERLIN.

MDCcCXXVII.

7쪽

C ula in veterum scriptis modo plurima intercidisse , modo quae Servantur, truncata et dimidiata sere legi querendum sit , haud rari sunt

autores qui utramque tulerunt sortem, ut et pauca supersint et haec ipsa magna assecta labe circumserantur. Quorum in numero inter latinos poetas principem sere locum tenet C. Valerius Catullus, doctus et lepidus atque

Venustus, nequo POSSUmus quin temporum invidiae irascamur et cum nostro exclamemus )At vobis male sit, malae tenebrae Orci, quae Omnia bella devoratis.

Quae restant fragmenta, quamvis doctissimorum interpretum labor multam dispulit noctem, alia etiam nunc corruptissima leguntur, alia alienis adhaerent, quaedam meliorem flagitant interpretationem. Haec Omnia novellis istis debemus codicibus qui ne decimum quartum quidem attingunt Saeculum, pessime descriptis nec interpolatione Vacuis. Paucissima enim e Per-

cognoScebam ego Antonius Perreius collatis vetustiasAmis et emendatissimis codicibus abhibita tamen auctoritate multorum doctrina insignium hoc anno 15 2 8.ETemplum cum omnibus Santonii libris est in Bibl.

8쪽

enotata sunt; quare ni antiquiores inveniuntur, vix unquam melius restitutum Catullum legemus; nam e S ante ni i libris quorum lectiones habuit, nisi paucula Perrei ipsa sublestae fidei excipis, nullus neque aetate neque pretio ceteris iam notis praestat et qui principem facile locum obtinere dicitur a Carolo Dato Nic.

Heinsio oblatus, codex Datanus anno 1463 e aratus est. Quod quum ipse omnem eius apparatum CVm cura evolvi, expertus loquor Eius-

cum eodem tempore Silligius emisisset, totum dimisi opus. Licet igitur hac oblata occasione quaedam expromere, leviora quidem, sed non indigna resePri . In doctis Latinorum poetis quan ex graecis translata videntur inprimis advertenda sunt; Sic enim non modo obscura clariora fiunt, Sed

Berolin. Puccii notas sumsimus ex Victorii copiis in Bibl. Monac. Regii editioni 1431 appictas, qui in Propertii sine haec: Hoc annotabat anno salutis . m. D . II. Augustino Scarpinella comite studiorum secutus fidem antiquissimi codicis qui primum fuist Rei nardini Vallae patritii Romani υiri doctissimi, dein reb eo dono est datus AI onso secundo Regi NeapΠ' principi litterarum amantissimo, Puccius. Sed haec ad Propertii codicem cuius Iectiones satis diligeriter exhibuit, pertinent, quem eundem veterem librum Catullum continuisse Non probabile est. ) varietas Aldinae margitii adicta, in BibI. Monac. de qua ipSe Var. Jec t. XXXIII, r. plures Didi Catulli scriptos libros nec ullum tamen ut Derum fatear ex illis

9쪽

quae corrupta sunt, sacilius investigari atque Pedintegrari possunt, V. c. apud Catuli. LXIV, ITTrΠam quo me referam, quali vo Perdita nitori Apte contulerunt interpretes Euripidis Μedeae

similiter Aiax apud Sophoclem V. 452 :nαὶ νυν τ i Xρη ὁρ α ν, in φανῶ, Θεοῖς

μονοτ 'Aνεiδα πέλαγος Alyaῖον περῶ; sed fugit eos leve subesse verbis mendum; qui enim in extremis malis deSperantes exclamant, semper Status et fortunae qua nunc utuntUU, mentionem faciunt' . Quod quum absit a Catulli versu, certo reponendum: NUNC VUO mct TCferam, quali ve Perdita nitori quibus latina graecis optime respondent, et quamvis codices quod Scio Omnes legunt nam, tamen externa non deest auctoritas; vetus enim

huius carminis editio q) habet no, quod nihil est

D Vortit illa Euripidis Ennius apud Cicer. de Orat. III, 5 3, quem Catullum alibi quoque secutum esse inveni:

Quo NUNC me υertam, quod iter incipiam ingredi pSaIustius CatiI. cap. 14. NUNC vero ExSul. . . quo acce

dam aut quos appellem ' Cicero ad Attic. IlI, 5. eamdi NUNC Sequor, quonam' et pIurima alia. ericusa aΠNO 1495. 4to. praefationis finis hic est: Carmen Catulli poetae Veronensis argonauticum Celuti

10쪽

quam noranianC; nam ex Scribendi genere recentioribus librariis frequentato magnus fluxit errorum numerus. Similiter Ciceronis versus ex Sophoclis I rachiniis traducti laborant; dicit hic v. 1055:

apud Ciceronem I uscul. Quaest. II, 8 et

Huc arrisee ad me manibus abstractam se iis iam Cernam, mene an illam Potiorem ρUtcS.

ineptum illud Piis , et qui ad patrem referant

caecutiunt; sed salsa est lectio, nec Veram amotoris qui Attius non Cicero, ut quidam volunt, eSt, manum praestat. Repone μ

yius et tiaras in novellis codicibus vix discerni possunt; itaque frequenter confunduntur, Vid. Doering. ad Catuli. LXXIII , 2. etiam LXXV, 6. pro Pio e nostris quidam tuo; cons. va . leci.

Ovid. Amor. Hi, 9, 66. Μetam. X, 45 NApud Catullum in Galliambo LXIII, 63. legitur:

Praecipium adortus Sum, tum quod egregium et mmmime et enerandum, tum quod sako studio unius cuiusque a nullis vel Paucis nostrae terrae est tentatum. Huius poetae lepidissimi Gersus endecasyllabos, epithamios Metustatis incuria pene obrutos et negligentiae immersos diis fauentibus lucubrationibus et interpretationibus diligentioribus in lucem rei ocare studebo. Vale iucundissime lector eae L feth anno salutis 1495 .undeeimo kalend. my.