장음표시 사용
1쪽
a part of the Foundations of ester Civiligatio Preservatio Project
NATIONAL ENDOWMENT FOR THE HUMANITIES
Reproductions may not be madebithout permission hom
2쪽
State Code se concem the making of photocopie orother reproductions of copyrighted materiai. . .
Columbi Universit Librar reserves the right to refuse toaccepi a copy order is, in iis judgement futtiliment of the orderwould involve violation of the copyright law.
3쪽
4쪽
COLUMBIA UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT
Origina Materia a Fumeris Existing Bibliographic Record
5쪽
6쪽
UNIVERSITATE RIDERICIANA HALENSI
RITE MESSENDOS UNA CUM TIIESIBUS A SE PROPOSITIS
DIE XXX. M. JANUARII A. MDCCCLXXVIII. ΗORA XII.
ADVERSARIORUM PARTES SUSCIPIENT:
7쪽
De Demosthenis oratione Aristocrate ' in Dionysii Illitiearmasse ad Aminaeum epistula L leguntur haec: ἐν
sit enim eam mercede Euthycli adversus Aristocratem, qui ad Charidemi Oritae, in Atheniensium civitatem recepti, vitam iutandam huiusmodi rogationem tulerat: ἐάν τι ἀποκτείνni Auοιδημον, γοόyιst O εσυ ἐξ πάση τὶ 'Λθηναι γ συμ-i αχίδοσ εὰν δε τι τον ἀγωγιμον ἀφεληται γ πολισ' ἰδιω- τησ εκσ'Oνδο ἔστω quam rogationem Euthycles, Demosthenis usus ratione, antequam ad populum ferretur, actione 'αρα 'Os mi impugnavit legibus eam adversari et inutilem esse et pro homine indigno scriptam. Et Euthycles quidem et Aristocrates qui fuerint, nihil certi nobis traditum est de Charidem autem in ipsa oratione plurima reperiuntur de quo pane disputare liceat, priusquam ad ipsam accedamus rationem. Charidemus Orita, e matre quidem cive e patre autem peregrin obseuroque natus Ar. 213 , cum paupertate et inopia coactus primum quidem inter funditores et velites Stipendia meruisset, aliquamdiu retiam siraticam fecisset( 1 8), haud ita multo post ipse militibus mercenarii prae esse coepit. Qui eum rei militaris esset peritissimus, Iphicrates eum cum exercitu conduxit eoque per triennium usus est Cui eum imperium abrogatum et Timotheus Succe8sor missus esset, Charidemus malis artibus ne Athenienses Amphipolin ea perent impedivit et eum iterum a Timotheo con- I
8쪽
ductus esset, eum Atheniensium navibus perfide ad Cotyn, Thraciae regem, profectus contra ipsos Athenienses bellum paravit. Neque vero multo post a Timotheo eriptus, eum ab Atheniensium partibus stare conetus esset, reni ita bene gessit, ut Athenienses ad fidem eius sibi obstrigendam civitate coronisque eum donarent. Quibus benefletis commotus ut grato esset erga Athenienses animo tantum aberat, ut ad Cotyn regem profectus Atheniensium in liraei urbes obsideret. Quo interfecto, Cersoblepti, sorore eius in matrimonium ducta hi 2 operam navavit totum ille Thraeiae regnum in eius potestatem redigere concitus est. Quod quo facilius emeeret simulque ut ab insidiis tutus esset, Athe nienses quosdam sibi cunei linuit et per Aristocraten decretum illud impetravit. Quod ut populo probaretur, Ari Stomachus legatus, Athenas missus, eum Cersol,lepteni et Charidemum laudibus extulisset et quo animo erga Athenienses essent copiose disseruisset, Atheniensibus perfundere studuit, ut Charidemum ducem creatent per illum sol uni Atheniensibus Amphipolin restitui posse. ββ Io ld. iQuibus de causis Aristocratea habita esset, eum satis mihi docuisse videar, ad ipsam rationem transeamuS. Ac primum quidem prooemium inspieiamus. I. De prooenii 3. In hane igitur fere sententiam disputat orator Neque ullo privato odio neque parva re adductum, sed de Cher-8oties , Atheniensibus servanda ad Aristoeratem aecusandum Se venire. Quae ut recte cognoscerent, non Sohim seripta inrogatione Verba considerare decere, sed etiam quid inde eVenturum sit providere. Ita enim et diei et seribi eum Saepissime soleat, ut Athenienses decipiantur, etiam eam rogationem ita esse scriptam, ut, cum Charidem saluti et incolumitati consulere videretur, revera Chersonesum Atheniensibus eriperet. Optimo iure ipsum dicentem Athenien- Sem eum Aenevolenti esse iudituros Quod ii iecerint
ipsumque parato animo adiuverint et ipsam eam rem in integrum illos esse restituturos et omnes incitaturos ut stanni uni possint reipublieae prosint, eum viderint facillimeoninibus audientiam iribui. Cuius rei metu neminem ferme reipuli liene eonsulere, neque se ipsum ad accusandum descensurum fuisse, nisi turpissimum illo tempore quiescere et silere iudieasset. Ita sue, quamquam non deesse sciret eos qui Charidemum de republiea bene meritum esse putarent, tamen ad accusationem se veniSSe, ut omnium eum malevolentissimum demonstraret. Qualis hominis tantam inrogatione rationem esse habitam eum ferri vix posset, tamen per ipsum decretum rogatum aliani iniuriam etiam graviorem eoui mitti. Neminem, qui haec legit, fugere poteSt ea quae para-grnpho tertia dicantur non cohaerere eum ei quae Sequentiliartigrapho explicentur; quasi denuo oratorem distendi initium sumere eum dient: εἰκοτωσΠ'ur ανδρε 'Λθηναιοι,
Q i m. Apparet enim sola d partieula ea quae Sequuntures e coniuncta cum eis quae antecedunt. Quam in rem siseeuratius inquirimus, dubitare non possumus, quin prioribus paragra liliis septem duo contineantur prooemia diverSa, quorum utrumque omnibus sit numeris absolutum et per se stare possit. Quorum alterum tres priores paragraphos, alterum inise suentes quattuor complecti mihi videtur. Videamus enim quae a rhetoribus graecis de prooemio
nobis tradita sunt. Apud Apsinem igitur Rhet. r. d. Vul IX ddi in libro eo qui eaerii q/ορικη περὶ προοι-
re, aut ex utroque Personae antem eum Sint tres accuSa
toris, auditoris, adversarii scitissime Aristoteles in artis rhetori eae libri tertii capite decimo quarto, ubi de prooemiis diisputat, eum verba fecerit de orationum demonstrativarum
9쪽
λέγοντο καὶ τον ἀκροατον καὶ τον πρtirlicti Oc καὶ ου ἐναν- Πον, uel ex dicente et ex audit ire et ex re et ex adversario. Quo loco id quoque Aristoteles docet quani ob rem ita institui prooemia deceat 'ερ α -ον μὲν καὶ του ἀνι δικον, οσα περ διαβολην λυσα καὶ 'Oti me, quaecunque valent ad criminationem solvendam et obiiciendam. Neque veru sese habere nec similiter, 'Obi ori Erου μεν 'ρm fori 'ρο διαβολὴν κατηγορον γε δ'εν m mstor defendenti quidem in prooemi ea quae pertineant nil eriminationem dicenda, accusanti autem in peroratione. Quod eum docuerii, haud ita multo post eur ex auditori prooemium ducendum sit hoc modo exponit rura Irρο τον ἀκροαιὴν κ τε του ει νουν μοι σαι καὶ ἐκ του οργίσαι, καὶ νεοτε δὲ ἐκ χον προσεκτικον η σιτανιιOr quae igitur referantur ad nudi torem e consilio dici, ut benevolus fiat ipsi pensatori et iratus adversario, interduni vero etiam nitentu aut contra .
Simili modo Cicero quoque de hae re disputat: de
invent. I, o exordium esse rationem animum auditoris idonee comparantem ad reliquam dictionem; quod eventurum SSe, Si eum benevolum, nitentum doeilem consecerit. Deinde cur de causarum generibus verba fecerit quos qualesque essent pergit distere exordium in duas partes dividi, in principium et insinuationem. Principium esse rationem perspieue et protinus ouileientem auditorem benevolum aut docilem aut attentum. Insinuationem esse rationem quadam dissimulatione et circuitione obscure subeuntem auditoris animum. Quibuscum ea quoque conserenda sunt, quae in ano
nymi protegomenis rhet. r. d. at VII Ad leguntur:
Quae omnia inesse in utroque prooemio Aristocrateae me ostendere oportere intellego. Ac primum quidem de prioribus tribus paragraphis mihi dicendum est. Quas e ἐκ προ Πον, ἐκ ράri refoc sumi apparet; hahere principium et insinuationem luce clarius est duci ' συστάσεω του οἰκείου προ μον, ἀπό διαβολi του ἀνι δίκον, μὴ προσοχic neminem fugere poteSt. Accusator enim eum neget ullo privato odio adductum se venire ad Aristocratem accusandum aut quod parvum aliquod et leve delictum viderit, sed 'ερ ερροτησον ἔχειν ν/ α ἀσσαλά, καὶ 'χ μαρακρουσθεντα ἀποστερηθῆναι --λιν ἀνιχ summam operam navare eumque in paragraphο tertia eontendat gravissimam iniuriam inferri reipublicae: ro piήφισμα την δικαίαν καὶ βεβαιον φυλακὴν ερρονήσουτὶ μολεω ἀποστερεῖν , equis dubitare potest, quin rumue dysiαιο hae dicantur8 Sed eadem pari modo etium ἐκ προσωμον dici et κτε του λεγοντο καὶ ἀκροατου καὶ του ἐναντίου apparet. Prima enim paragrapho, cum quibus de causis ad ac-eusandum descenderit exponit, de se ipso verba facit orator tum para grapho altera ad iudices transit eisque certum quiddam destinat in quo animum debeant habere occupatum: τὰ σν η βησομεν ἐκ τcur γεγρα/υιενων ἐνθυ ψηφίσματι η- άτων κομεῖν; postremo tertia paragrapho ipsum adversarium lieti demonstratque quo consilio rogatio illius scripta sit. In eisque quae exponit etiam principium et insinuatio
ἐκ του 'ροσεκτικὰ quoque esse dicta, nemo non vidit. Di-hieide enim cum negat accusare se AriStocratem, ut privatas iniurias sibi illatas ulciscatur; sola reipublicae salute, ut Chersonesum secure teneant Athenienses neves decepti
10쪽
rurSu ea polientur, se initielli ad nimieitias suseipiendas, ostendit quam iusta et pia ratione utatur, quam honestaeauS Sua sit, eui statim ariditoris an innis non possit non favere. Ecquis dubitare potest, quin ad line verba optime adhibeantur ea quae diei unonymus 'ο συσῖά m μὲν,
Qua ratione cum iudices favore et benevolentia erga se impleverit, ad id ipsum attentos eos reddere transit sequi tu ea prooemii pars, quae ' Προσοχῆ ille itur. Facile enim alii luis credere poterat ratorem augere rem, non ESSE tanti momenti tuanti diueret. Quam opinionem ne quis mente comprehendat, iam id lisum demonstrat, nil piodanimum debeant attendere. ει re irrit Psic; H ονλεσθε ορθ, 'ερ εο PDux ιαθειν καὶ κατὰ τον τοstουσδικαι- κρῖναι η γρια φ ir, o luci Ox ιοι γεγρα stero/ ἐνιῶ φη. φι-tura i mrσι ποοσεχειν, ἀλλὰ και τὰ συ/tβησό/iεγα
Itaque eum se ipsum ommendaverit at pie iudices benevolos et attentos confecerit, iram et odium in adversarium struere Studiri Malevolentissimum eum esse hominem, reipublicae moliri perniciem. Quam ob rem rogationem Suninita seripsisse, ut Athenienses latentes insidias minime perspicerent et ea verent. Simplicem enim videri et iustam neque aliquid detrimenti inferre reipublieae, δοκεἰ rester At e diis O φυλακ(x tr et Lot inus/αιο διδόναι : re vera autem esse perniciosissimam, ii x D dico, δε δικαίαν καὶ βεβαιον φυλακην ερρον σου rόλεω ἀμοστερεῖν. Ex quo intellegitur m ratus Orat mi cri/δικον haec esse dicta Itaque eum nihil hoe in prooemio desideretur neque qui equam impediat, tuo minus ornior statim aut ad narrationem aut ad res eas, de quibus sit dieturus breviter exponenda tranSeat, i peter omnem exspectationem quasi denuo indipit: εἰκότο) δ' P, b, ἀνδρε 'ναῖοι, καὶ προσεχοιτέ μοι τον νουν, καὶ ιει Urοια ἀκούσαιτε, α λέγω.
Jam antea dixi eas quae sequuntur para graphos quattuor alterum conficere prooemium omnibus numeris absolutum. Quod quo mellius intellegatur diligentius in eas inquiramus. Ac primum dicendum videtur hoc prooemium creeo in uota solum diei, rem ipsam leviter tantum significari; Chersonesus ipsa ne nominatur quidem apertis verbis, sed in para grapho quarta id solum legimus: ἐπειδ/ - ρὰγμα
paragrapho quinta: 'ρssyli' ἀλυσιτελε τῶ πόλει κατασκευό- βονια ορων τιτὰ ἀνθρwπονσ: in para grapho septima xντὶ δ' ἔτερον τουτον /εῖζον διὰ του ψηφισματο ἔσι ἀδικη/χα, δεῖ προτερον καὶ μαθεῖν υμῶ καὶ φυλάξασθαι. ae deiI 8a re reperiuntur. Ac priusquam dicere instituam in hoc prooemio agi de auditore et de oratore ipso et de adversario, quid de primo de ipsa re quem attuli loco iudicandum sit me dicere oportere intellego. Fortasse dixerit quispiam 'ραΠχα τηλικουῖον πεπραγ-s ero verba signi ea re idem quod antea G ip φισμα τηνδ καιαν και βεβαιον φυλακὶ ν ερρονήσου τῆ πόλεω ἀπο- σηερεῖr apparere dubitari igitur non posse, quin haec vertia ad illum ipsum locum spectarent cohaerere igitur paragraphum tertiam et quartam artissime neque posse ullo modo divelli. Quam opinionem eum qui leviter haec legat in animum indueere liosse concedo sed si diligentius de hoc loco cogitaverimus, longe aliter iudicabimus. Legimus enim in eiusdem orationis paragrapho duodevigesima haec: δικαιον
tale quiddam pollieitus sit. Quod ne scholiastam quidem fugit, cum ad hunc locum adnotaret: 'ῶ μηδεν ἀπαγγει- λάs εγο φησὶν 'εσχημενον; sed idem quoque, quomodοhaec dissicultas tollenda esset, optime vidit pergit enim di-