장음표시 사용
361쪽
v. VI, 23, 6) principes ducum Alexandri. I, 22, 5. II, i2, 3.
Igitur nisi fonte, quae Schmi ederi est sententia, hic iuvenes intelligendi sunt, qui Alexandrum et Benctii lem et in pycteliis Comilcthctn- fur, ut ait Curtius VIII, 6, d, quosque Arrianus memorat IV, II, I et Diod. Sic. XVII, 65: voces etsi c βασ/Dκου a librariis addi
ίει Ed. Dasit. Erat, ex Solenni literarum transpoSitione, de qua vide ad IlI, b, 3. III, si, r.
5. hv xttre Schmi ederus, loci sensu minus recte intellecto, ex coniectura Sotis temeraria scripsit Arace ii chere. Quid vero impedit quο minus voces εν μια ημερα de die et nocte dictas accipiamus, ut Alexander, cum viginti s. viginti quattuor horas promiectu S esset, prima luce secundi diei ad Uxiorum vicoS perveneriit Addidit autem Arrianus istas voces, quod, quia via dissicilis et ardua erat, Uxiis minime verisimile videri poterat, Alexandrum uno die iter confecturum. Ceterum vide an n. ad III, 2o, 2.eret TriarTEt J Ita Cod. F. Cum plurimis codd. Gro novit et ed. Da Sil. hesnι πτει Vulcanius ei post eum omnes editores ante Schmie-derum. Male. Vide I, 6, 2I ι χροσδώκ, τοι επιπεσορῖε . II, 2, si IIDO J Joκ Totc Drtπεσ- . III, IS, Io φυλακὴν - ἰm ridet u
362쪽
Io. υπο χων α εφ 'AλσανδρονJ Ex edd. Venet. Basil. et omni-hus codd. Gronovii Schmiederias. Unde iure mireris apud Vulcanium, Blancardum, alioS legi των περὶ ' λεξανδρον. Vide quae dicta sunt ad III, Id, d. II. ευροντο δεο αενοιJ Hanc lectionem firmant quattuor codd.Gronovit et ed. Basil. ευραντο edd. Vul C. Blanc. Gron. Naphel. ευρον Cod. F., unde recepit Schmiederiis. Paulo accuratius rem perpendenti id statim in mentem veniet, activum iam propter caminus aptum PSse mediumque requiri, quod Uxii Sibi ipsis deniam comparare Studebant, non aliis. Nec ipse Arrianus unquam ita activum pro medio usurpavit. Vide I, T, I 6 καὶ ευρεσθαι συγγνos II. I 5, a mφίσιν ωφέλειαν εβρισκo αενο . II, 25, d εῖ ευρε σθαι ἐθέλοι φ ιλανθρωπον. III, 21, 8 καὶ σφίσι Tι αγαθύν ευρίσκε III, Io, 8 σωτ=ηριαν σφίσιν ευρωθαι. CL ann. ad II, IS, d. Erravit Dorv. ad Chariton. p. 32 . De-ευρασθαι minus Attica vide clari Lot . cli. ad Phryn. p. Ido.
363쪽
364쪽
ξοντα. Sed infinitivus optime habet. Cf. V, IS, απέλιπεν ωσφοβεῖν. Adde ann. ad I, Is, 2. III, s, 3. IV, 5, Io. d. τῆ δε υστεραίcis Cod. F. xxiv δὲ υστεραίαν, quod vel Schmie-deriis recipere non au Sus est. Dicit enim Arrianus aut iii δευστεραία, ut I, 12, Io. I, 2I, s. VII, 25, ., aut Oσ δε Triν υστεραίαν, quod vide II, et , 2. IV, 36, I. V, 28, 3. VI, 18, s. VII, I , T. Eodem modo peccatum est apud Diod. Sic. XVII, TAubi pro vulgato τῆ υστεραα cod. Reg. I T)ην υσTεραίαν.
365쪽
T. fel taM sta ictilZαι, - τοτε δὲ ποοσβαλεῖνJ Similis verborum constructio est VI, 5, I 5 επαν δ' ἀφίκωντ- ἐζ τὰ ξυ o ὰσ - , hisce Ocita JE ULLO ει νειν ἐκέλευσεν, εστ αν )iκy αυτοσ. Vide ad I, 2', Io. Obiter hic moneo apud Himer. Orat. IX, p. 556 e cοd. Nom. Scribendum videri siαν άβρον εαρ παλιν αἰσθάνiiται Pro Vulg. 6ταν - αἰσθάνεται. Eadem fortasse medicina adhibenda est eiusd. Scrip t. Ees. I, p. Id. Or. V, p. est. Or. XIX, p. II 6. Or. XX, P. 22s. Orat. XXII, p. 258. Vide Iacobs. ad Achiil. Tat. p. d52. D. VI Diu Tt OUσJ γ Vocula prima non agnoscitur ab Optimo libro. Et POSSet videri Supervacua, utpote in pravis exemplaribu S APPO-Hita ab eo qui non animadvertebat Arrianum sic absolute loqui Potui S SP, ut USurparunt eo Sensu solam vocem νυκToc, ut intelligatur e ras tei sta. Vide ad II, 2, Io e Grοηου. Adscripsi haec, ut intelligatur quo possit aberrari ab re qui codicis cuiusdam sidei retias omnia Vult probare quae iste suadeat. stac sic ab Solute qui dixerit, novi neminem. IIVὲν φάουc, cuius locutioni S Simile, exempliam quamquam frustra quaesii apud Arrianum alioSque Scriptores (Xen. Hist. Gr V, d, 2s dixit 'Ph risιεραζ , tamen dictum ESSE POtPSi ex analogia talium, qualia sunt: πρὶν coρασ apud Pind.
366쪽
disputavimus ad II, 2, io et IV, 6, 6.
bus adde simile quid V, 2a, a toc δε ὴ σαλπιγξ ε φθεγξατο. Quid
Plut. compar. Pelo P. Cum Marcell. c. III coc υ τεσημηνεν ὴ σάλπιγξ ι νακλiiτικόν. vitiosa scriptura codicis F. facile poterat oriri ex Sequente Tola, cuiusmodi Scribendi errores Passim notavimus,
367쪽
Πενοι, coc Θουκυδίδηc, et Suidae verba duφιβολοι ' πανταχoθεν βαλ-λο,αεrol. Vide ad II, 23, 5 et Popp. Thuc. I, p. 2a6 - Infravnte verba αλλα παντ-oθεν γαρ Punctum minuSculum posuimus, quo iam ferebat ed. Bag., in qua Punctum PoSitum. Recentiores editores commate distinxerunt, minus RPte, Plato. παραθεοντωνJ Sic codd. omnes Gron. et ed. Bagil ἐπιθεοντων vulcanius primus. Neque correxerunt Blanc. Gron. Naphel verbo παραθε, usus egi Arrianus VI, 22, Ia, quamquam significatione haud plane eadem. Sed cf. xen. Hist. Gr. VII, I, 2I Og δὲ - In r&c - διεσκεδασμένοι αλλοβ αλλῖ παραθεOMTεσ ὴκον-eti M. Verbum Ontθε, apud Arrianum quidem non memini me
articulum IV, 3θ, I 5 καὶ δυο κατα κρημνυυ σσασ ρί 'αριεσ - α πολλυνται. Deinde ante ρίψαντε; sive a Vulcanio, Sive a m Phano insertum videmus pronomen εαυτουσ, quod neque edd.Venet. et Lagil , neque codd. Gron agnoscunt. Nec valde Cuiquam desiderabitur, si memor est eorum quae diximus ad II, d, s-απωλλυντοJ Ed. Las. απιυλλοντο. Voluit fortaSSE OTisi OMTO.
Similem orationis colorem vide apud Xen. Ephes. I, IA 2a li/U
368쪽
369쪽
videtur. Hoc enim dicit Arrianus: A Tiander (cum, a Parmenione iam monitus ne devastaret omnia quae victor aggreSSUS ESSet, tamen quae Vellet, persequeretur, et mihi ipsi sine consilio (temere)illuc fecisse Bidetur. Causam igitur continent haec eorum quae statim addit: neque hoc mο ο ce in Persis. vllio Sumici est. Quod vero Ilomero II. XX, I 83 παρεκ νοον , id Arriano ου συννόD, cuius dictionis alterum exemplum vide VI, Io, 5 ου ξυρ νουκινδυνευων. Fortasse Arrianus Suum mutuatus est ab Herodoto, qui dixit VIII, 86 συν νόω ποιεοντεc ουδεν. VIII, IJS ωσ συννυυ λαφοι τα δι ostενα, ubi vide ann. Schweighaeugeri. Cf. Wytten b. Epist. Crit. poSt Iul. Orat. p. 232, ed. LipS. Dλεξαν ρoc Iia edit. Venet. et Basil. cum plerisque, ut ait Gronovius, codicibus. Dλε ανδρον edd. Vul C. Elanc. Utrumque defendi potest. Cf. III, I, et Moeεν αυτω ό καλλιστο; κτίσαι κ- γενεσθαι αν ευδαίμονα την πολιν : pro sup i Scripsit IV, I, 3ἐδοκει δε αν καὶ ιιεγάλ)η γενεσθαι η πολtc. A lite VII, a, II καὶ τουτο οξε πραξαι Dλε ανδρον, ubi vulgare Dλεξανδρoc quominus retineamus, impediunt omnes codd. Gronovit. C. XIX. 2. γνώμ)iν δε πεποί)ητοJ Edd. ante Schmi ederum Onan PS δε eΠεποίητο. Non male, si respicias quae dicta sunt ad
eme. v , 8, I σε εθυε, cet. Sed omnes edd. illud verbum omisso augmento exhibent I, I, Io γνω 'iην δε ηεπo iuro. II, 2I, II oreo Ide καθαρον πεποί=ητο. Eadem in eodem verbo scripturae di Scre-
Pantia notata est IV, 2I, II. IV, 3o, d. V, Id, 2. d. εστε ἰηὶ ΣακτραJ Sic edd. Venet. et Las. et omnes codd.
370쪽
Gronovit, Sic quoque V. C. Vulcanii. Unde nescio cur dederit
'Oξά6oiiν τὴν oυλίτουJ Edd. ante Bluncardum 'Oξοάθρην τόν Aβουλητου. At vide an n. ad I, I 2, IX et III, 8, 8. τόν προτερoνJ Σουσων σατραπου παῖδα Necte animadvertit SchmiederuS, vocem προτερον ab inscito quodam librario adiectum videri. Abulites enim tunc temporis satrapa Susianorum fuit, id quod colligi potest ex ipsius Arriani verbis III, I6, Id καταλιπών σατράπην τric Σουσιανric oυλιτην ἀνδρα Πέρσ=ην , et VII, a, I
σίων, σέλλαβών απέκτεινεν. Uncis igitur vocem includi curavimus.