장음표시 사용
871쪽
βασιDκo . Sed e Poroc βασιλειoc habes apud Herod. I, Id. II, I, d. Arr. VII , 2d, 2. Dixerim tamen βασίλειoν proprie dici quod
regem decet, βασιλικον σνοd regis Pruritim ESt. ' . . 'Aetcroβουλoc δὲ τάλαντον ,αὲν υτι ελαβε ' λέγει στυνJ In ed.Las. legitur Iριστοβουλoc μὲν λέγει ταλαντoν οτι ελαβεν αUTOm Vulcanius sive e reod. Stephani, sive de suo dedit Dριστοβουλοc δὲ τάλαντoν Πεν orι ο υ λέγει αυτον, idemque in sine praefationis pro Dριστοβουλoc coniecit legendum eSSe Πτολυιαῖοσ. Neutrum horum agnosmunt codices quos inSpexit Grοnovius, qui: ,,Miror, inquit, cur in narratione tam perspicua Vulcanius maluerit vaticinari, quam Sine offengione et crimine eam sequi. Dicit enim Arrianus esse qui portitorem istum talento donatum narrent (sorte is est ipse Ptolemaeus), Sed ita ut postea caput ei sit amputatum. Prοcedit ad historiani Aristobuli, hunc etiam de talento affirmare, Sed poenam imminuere, nec capite amputato, sed verberibus honorem impositi diadematis luisse. Hucusque de re et sacto ipso. Nunc dispicit de homine, quis fuerit, ac de eo rursus AriStobulum adhibet qui eum Phoenicem nautam vocavit: ab aliis Seleucum
omnem dubitationem ponunt quae diximus ad I, 22, s.
872쪽
θ. τ ῶν - διαδεξααένων την; Edd. . eit. Tων μεταανδρον (διαδεξαμενον την αρ iην τὴν Πεγ-rir), et Sic quoque duo Codd. Gronovit . ,,Procul dubio ultimae duae voces sunt Spuriae, utpote ex praecedentibus revocatae; neque ab Optimo et duobus aliis Mss. agnoscuntur. Sed et Vulcanius ita notat ex V. C. γιστον των Γιετα Dλσανἀρoν διαδεξαμέρων τ)ην αρχήν - GTOnου. δοκεῖ ἰέναι ἐζ αυφίλoγονJ Rariorem Sine dubio locutionem, cuius geminum exemplum apud alioS Scriptores non reperi, tutatur Sui
ptum malint ταυτα τὰ εθνri. Sed si ταυτα per attractionem dictum Statuamus Pro ουτοι, esticulo non est opus. Qua de re egimus
ad I, s , I 2. Locis ibi citatis adde III, I 5, 3 καὶ Iππομαχία αυτη
873쪽
Diau. ad Thucyd. V, I 6 et esset. ad Diod. Sic XV, es.
5. ἀεκα άρχην μ ε J , , Optimus δεκαρχην. Quod etsi nulla Parte videatur esse eminentius vulgato, quum δεκάδεσ passim dicantur, unde producia est illa appellatio , tamen est oppido notabile, quod videas in Iocis ab L. Erissonio de Regia. Persar. III, p. 326 citatas poni ex I erodoto dεκάρχαζ et 3χυριαρχασ, quum tamen ex Xenophonte producat δεκασάνΠυc. Tu porro inquire. Iu Graecis bibliis tantum praebent UεκάDχoDe, eosque Sigonius Saepe vocat decadarchos. Gronou. Nolui mutare quod Praebent edd. veit. et
874쪽
quattuor codd. Gronovii. Schmi ederias dedit dεκαπην-auctoritate codicis F. Utramque formam in scriptis veterum Graecorum legi non ignoro; . ignoro utra praesiet vel sola recta sit. Apud AenοPhοnt. Cyropaed. II, I, 22 et IV, 2, 22 plurimi libri manu- Scripti tuentur formam δεκάδαρχoc , nec tamen omneS. Eodemque fere modo libri fluctuant Hipparch. IV, s ubi hodie quidemdαMoc Scriptum est. Cyrop. III, d, a legitur vulgo dis Jεκάρχασ, Pro quo Poppolus scriptum malit δωδεκα Jάρχαζ s. disjεκαἀάρχουσ, quae forma reperitur III, 3, II, ubi simul memorantur 1ξάύαρχot, quod nomen eodem modo scriptum est VIII, d, 3θ. Πευπάύαρχoc Sine ulla scripturae discrepantia legi tua Cyrop. II, I, 22 et Hi Parch. IV, s. Aεκάρχαι una cum μυραι φαισ memorantur Herodoto VII, St. Apud Arr. 'Tact. c. XLVI formas habes δεκαδάρχησδεκαδαρχία. Formam τετραρχησ, si scriptura sana, usurpavic Arr. Taet. C. XIII. Tετραρχία pro τετραδαρχιά hodie legitur apud Arr. III, 18, 8 et Demosth. c. Philipp. III, p. Io , Beuk. Praeterea vide quae de formis δεκαρχία et δεκαδαρχία monuerunt Sturd. Lex. Xenoph. S. v. Schneid. ad Arist. Polit. II, 8, d, P. Ids Sq. Morus 'd ISocr. Panegyr. p. da, ed. Dind. Schneid. ad xen. Ηist. Gr. III, d, 2 vv. II. ad Isocr. Panath. p. ras, Beuk. Siehel. ad PauSan. VIII, 52, 2. IX, 6, I. Cum autem inter omnes constet, δεκά πασnominatos esse in pluribus civitatibus decemuiros et δεκαρχίαν de-C Birorum polestialem (vid. WEsset. ad Diod. Sic. XIV, IB. machm. Hellen. Alterthumsu. II, p. 2asii, nescio an, si de militum ducibus Sermo eSt, praestet sorma δεκαδαρχηc s. δεκάδαρχoc. Unde enim laetum putamus, ut in his formis scribendis a librariis peccatum sit, cum, ubi um reoι et memorantur, qui soli militum
875쪽
duCES OSSE POSSunt, nusquam fere varia scriptura enotata sit 8 Vide
Xenoph. Cyr. III, 3, II. VI, 3, 21. VIII, I, Id. Oecori. IV, T. Arrian. IV, 36, 3 I. XII, Id, Is coli. ann. ad VI, 8, 2
II. και ομωσ ἐπικρατησ=η καλείσθαι J IIanc Scripturam suppeditavit cod. F. In edd. vett. et quattuor codd. Gronovit legebatur ἔπικαλεpσθαι. Minus recte. Nimirum praepositio addebatur a
librariis qui paulo ante scripserant ἐπικρατησ3. vide Frii ZSch. Qu. Lucc. P. II. Iacobs. ad Ael. hist. animali. VIII, 25 et in uv. ll. Diario schol. Darmsiad. II, IMI. p. 162s insertis. Ceterum
876쪽
Post aco λεῖσθέαι punctiam minusculum positum est. Id quod fieri nequit. Hoc enim dicit Arrianus: ctique tit heroum de Hephcte-εliοnis nomine ira o Oppellaretur , iustit elim icthulcts contriactuum qi OSCunque negotiolοres inter Se conscerent , Η hcteεlionis inscribi nomen. Unde Raphelius, qui loci intellectum non cepit: , Quaero, inquit, qua ratione aut cuiuS rei cauSa HephaeSilonis nomen tabulis contractuum sit inscriptumi Mihi quidem nihil aliud succurrit, nisi ad firmandam ius eiurando fidem in negotiis contrahendis adhibitum fuisse Hephaestionis tanquam dei nomen. Id adeo mihi verisimile fit ex Luciano de non lem. Cred. Column. , ubi Cum multa alia habentur de divinis Ilephaestionis honoribus quibus eum Alexander coli voluit, tum hoc quoque t. I, p. 82T και δ μ έγιστοσυρκοc απασιν fcυστίων. Sed ex iis quae Lucianus statim addit Traoc εθυον παρέδρω κα= αλεξικάκω θεω, apparet templum in Hephaestionis honorem aedificatum de eius nomine appellatum fuisse Ηφαιστιώνειον, quomodo memoratur , Πρακλεῖον. Θγησεισν, ' εχθειον simm. Quo celebrius vero hoc templum feret, decrevit Alexander, ut tabulis coni actuum nomen Hephaestionis tanquam dei inscriberetur. Sic de Augusto dixit Ilorat. Epp. II, I, Is iurαnciasque tuum Per nomen ponimus Orαε, ubi vide quae docte annotavit Th. Schmidius. 2. ταυτα ψιεν συνJ oυκ εχω - J Uneis inelusimus particulamoυν, quam Schmi ederus ex Ructoritate codicis F. Statim relegavit. At agnoscunt eam edd. veit. et quattuor codd. Gronovit. Ac particulas 3κεν Πυν sic coniunctas saepe reperiri nemo nescit. Vide
I, 2 , d, ubi eaedem in libris manuscriptis turbae. Eandem particulat, insertam voluit Iacobs. apud Lucian. Parasit. c. 28 cita tum post Porgoni Adverss. p. 2ss. Oυν Qt oυκ confusa vide apud Arr. IV. 8, 8. - Mox pro oυκ ἐν μεγάλsic, quae est lectio codicis F., edd. vett. et quattuor codd. Gronovii dant oυκ ἐπὶ μεγά -
877쪽
λotc, non minia S recte. Nescio vero an non satis recte contendat Schneiderias in Lexico s. v. σιασπουδα συαt , hoc Arriani loco διεσπουssu To pro passivo esse habendum. Mihi quidem non magis passivum est quam omnia quae vulgo dicuntur verba media.Sic enim vernacule dixerim: ctvsgenomineri Vctss er hei tinheccule'-
878쪽
II, Ed, B. περιβρηξαμένου; δεJ Saepe sic absolute hoc verbum dicitur de
viri docii ad Xenoph. Ephes. p. Id I sq. p. 233 Sq. v eSSel. ad Diod. Sic XVII, 35 et Vals: . ad Herod. III, 66. f. roν δε ουδεν λλο ἔξειφφε, J Edd. veit. et quattuor codd. Grο- novit aereremεῖν. H Praeter exspectationem plane est quod in verbο
879쪽
huic materiae iam destinato ita refragatur unus ille codicum Optimus, exhibendo, Et Sane videtur PSSe disserentia: nam vulgatum reges reti se usurpat auctor, sed ut Significet, nomitiore &liquem in tormentis: hic vero desideratur confieri Oliqvid et nolui ram rei de quia quesctitar Grons D. Quae Gronovius ad delendendam scripturam codicis F. dixit, ea ex parte tantum vera
Sunt (vid. ann. ad IV, Is, II.). Mihi quidem vulgata propterea alteri lectioni posthabita est, quod, ut Latinum essori dicitur de iis quae quis publici iuris facit, publice enarrat, ita tamen ut aegre id faciat. Interpretis instar sit Plutarchus, qui in vita Alexandri c. LXXIII de eodem hoc homine loquenS narrat, o Uroc
. ευωχεtro Iuce Totc φίλο/c καὶ ἔπινεJ Schmiederiis e codice F. dedit ευωχειται. Mihi placuit quod praebent edd. vett. ed. reli codd. Grono vii. Tempora mutandi nulla comparet satis idoneae Causa. Alius generis Sunt quae collegimus in ann. ad II, 2, I et IV, I6, T. Verba εἰ υχε σθαι et nίνειν eodem modo coniunAit Xenoph. Cyrop. IV, 5, et oia d. Mῆδοι καὶ ἔR,oν καὶ ευωχOUMm κ
880쪽
C. XXV. H βασίλειοι ἐφηαεο. cyεc ω ε εχουσιJ CL Pliat. xit, Alex. c. 6 Tαla t Priμερισ/ν ο υτ is c γθραπται τὰ περὶ τηννsσor. Illas ephemerides ab Eumene Cardiano atque Diodoto Erythraeo conscriptas ESSe auctor QSt Athen. X, p. dZd, D. Ceterum pro βασιλειοι ed. Basil. βασιλειαt. Vide ad VI, I, I. Πινειν - αυχὴν κωΠασανro J HRecte; id enim est, de quο pο- . iissimum volebat Probare. Interim haec comissatio apud Medium iam satis erat OStentata, nec commentarii regii debuerunt omittere, quod annotarunt alii, nempe κυβευσαντα. Hoc enim fuit alterum Iulum in quo haesit Alexander praeter τό ηίνειν. I inc, εθὶ υεOtνα Vii a Perantur apud Plutarchum or. II, ritinet Alra-oncri, in quo etiam peculiariter scribitur ἐκυβευε et Poc Mημιον ηυρέττων. Verum optime ista conv(niunt et ultro Satis patet, vix tuisse ullum κῶμoν, quem non comitarentur. Unde iungun-