장음표시 사용
571쪽
quere: in quo multa molesta, discessus noster, belli periculum, militum improbitas, Sexcenta praeterea. O rem totam odiosa mi Sed haec fortuna viderit: quoniam consilio non multum uti licet. 2. Tu, quando Romam Salvus, ut spero, venisti, videbis, ut soles, omnia, quae intelliges nostra interesse, in primis de Tullia mea; cuius de conditione quid mihi placeret, scripsi ad Terentiam, quum tu in Graecia esses: deinde de honore nostro. Quod enim tu afuisti, vereor ut satis diligenter actum in senatu sit de literis meis. Illud praeterea μυστικωτερ ad te scribam: tu sagacius odorabere : Τῆς οάααρτός
autem lac, ut mihi tuae literae volent obviae. Haec festinans scripsi in itinere atque ngmine. Piliae et puellae Caeciliae bellissimae salutem dices.
De conditione De nuptiis Mυοπιχοφρου Secretius t Uxoris meae libertus nosti quem dico Distis est mihi dudum s
Merbia, quae inconsiderate estiebat. turbasse calculos , ex coemytione bonoriam Crotonia ae lyrannicidae, hoc
est, T. Λuuii Milouis, qui Clodium
occidit. Timeo, ne id adhuc non intellexeris. Vnus nimirum hoc tibi conside Meris , reliqua in luto Pone. a) Valchenarivs eoniiciebat te ingendum esse: δέδοικα δε , volvon ς Oiοιπου, versiculumque Puta-hat esse e Sophoclis Oedipode.
572쪽
V. Scr. Tarsi V kal. Quintil. A. V. C. 7o 3. Petit, ut sibi e Prooincia dccessum Atticus literas de omnibus rebus ObMiam mittat I; seque sollicitudine prouinciae sub msum decessionis te us Malde uincri significae a. CICERO ATTICO S.
Nunc quidem prosecto Romae es; quo te, Si ita eSt, Salvum venisse gaudeo: unde quidem quamdiu usuisti,
magis a me abesSe videbare, quam se domi esses. Minus enim mihi meae notae res erant, minuS etiam Publicae. Quare velim, etsi, ut Spero, te haec legente aliquantum viae processero, tamen obvias mihi literas quam argutissimas de omnibus rebus Crebro mittas,
in primis de quo scripsi ad te antea: Της ξυναόρου τις ἐμῆς ου λευθερος, εδοξέ la οι
Quam si domi esses Quam si esses Romae: et tamen minus B me aberas, in Graecia quum esses. ΜΑΗ. εὶ olim addebatur tamen, quod auctore Graevio delevit Ern. αὶ Vxoris meae liberatis. Misus est mihi saepe garriens et eDrans in conciliabulis et circulis, quodam modo conturbasse rationes in bonis Croto
3 Ex urbis a ticollis moenibus id est, Roma Camillo edidit Philotimus libellus uxoris ineae rationes XXIV minarum, et XLVIII minarum ueris alieni ab uxore scilicet contracti seque debere XXIV minas ex Maia Crotoniaticis lioc est Milonis et Chersoniιicis in Chersoneso exactis XLVIII, et quiam Dis
ex hereditatibus , quas adierit, redegerit bis sexcentas et quadragenas, Ne tamen aeris illius alieni ne Oboltim quidem dissolMisse. quum iam debeantiar a Kal. secundi mensis: Iι-bertum autem eius. qui idem , quod
Cononis Pater Timotheus nomen habebat, nihil etirasse. Primiam igitur
hoc, omnia ut ser entur: altarum, ut ne usuras quidem neStigas, Otiae debentur ex die sustra Posito. Per eos
dιes, quibus illvm yertiui, magno iti
573쪽
θεδοικα. Καὶ γὰρ παρῆν προς ημας κατασκειρόμενος, καί τι σχεδου ἐλπίσο ς' -ονους δε, αλόγως inis is επιπrων, Etκω. αἰσχρου τοι &ρου τε μενειν ' meque Obiurgavit vetere proverbio , τὰ es V διδομενα.
.Reliqua vide, et, quantum fieri potest, prospicia-
2. Etsi annuum tempus prope iam emeritum habebamus ; dies enim xxx m erant reliqui; sollicitudine provinciae tamen vel maxime urgebamur. Quum enim arderet Syria bello; et Bibulus, in tanto in Oerore Suo, maximam curam belli sustineret, ad meque legati Cius, et quaestor, et amici literas mitterent, ut subsidio venirem: etsi exercitum infirmum habebam; auxilia sane bona , sed ea Galatarum, Pisidarum , Lyciorum ; haec enim sunt nostra robora: tamen esse
ossicium meum putavi, exercitum habere quam Proxime hostem, quoad mihi praeesse provinciae per senatusconsultum liceret. Sed, quo ego maxime delectabar, Bibulus molestus mihi non erat; de omnibus
timore fui. Venerat enim eviorandicatasia . atque aliquid Verabat: quasPe frustratus abiit temere . sic Iarus: Concedo, n e est diu manere , etc. ex Hom. Iliad. B. 2 38. Tα μοὶ Proverbium hoc ita suppleri ex Platonis Gorgia potest: τααευ δελ-γα αυαγκη δέχεσθοM , quae dantur necesse est acciPere. ER . i Ita correxit Graevius. Vulgo
Molestus Non rogabar, ut subsidio venire in . IU AN. De omnibus rebus ) Ut de filii auguratu. aliis die rebus, Potius Iunu
574쪽
rebus scribebat ad me potius. Et mihi decessionis dies λεληΘοτωἀ obreptat: qui quum advenerit, αλλο προ ομα, quem praeficiam ; nisi Caldus quaestor venerit; de quo adhuc nihil certi habebamus. Cupiebam
mehercule longiorem epistolam facere; sed nec eratres, de qua scriberem; nec iocari prue cura Poteram. Valebis igitur, et . puellae salutem Atticulae dices, nostraeque Piliae.
Scr. Sidae mense Sextili A. V. C. 7o3. I es Dolabellae M itate i; de Attici largitione in Athenienses a; de Hortensii morte 3; de Caelio quaestore Proseinciae Pra secto 4; de Ue triun hi 5. CICERO ATTICO S.
Εgo , dum in provincia omnibus rebus Appium Orno,
subito sum iactus accusatoris eius socer. Id quidem, inquis. dii approbent. Ita velim: teque ita cupere certo scio. Sed crede mihi, nihil minus putaram ego; qui de Ti. Nerone, qui mecum egerat, certos homines ad mulieres miseram; qui Romam venerunt, facti Ssponsalibus. Sed hoc spero melius. . Mulieres quidem valde intelligo delectari obsequio et comitate adolescentis. Cetera noli ἐξαχαυθιζειν. 2. Sed heus tu, mρους ἐς δῆμου Athenis 2 Placet hoc
Ae satoris Dolabellae. erat De Tulliae coniugio. Et Nero hic est. opinor , de quo Farn. l. xllI. ep. 63 et 6έ, qui Tiberii Imperatoris Pater suit. MAN.Εζακανθιζεtv Proprie minas vel
lere et coli gere. Hic syiuae auut Dolabellae vitia. quae nou vult exsuperiori eius vita colligi. lo.
575쪽
tibi' etsi non impediebant mei certe libri non enim ista largitio fuit in cives, sed in hospites liberalitas
me tamen de Academiae προπυλω iubes cogitare; quum iam Appius de Eleusine non Cogitet. S. De Hortensio te certo scio dolere. Equidem ex Crucior. Decreram enim Cum eo valde familiariter
4. Nos provinciae praefecimus Caelium : Puerum , inquies, et sortasse fatuum , et non graVem, et non continentem. Αssentior; si eri non potuit aliter. Nam quas multo ante tuas acceperam Iiteras, in quibus ἐπέχειν te scripseras, quid esset milii iaciendum derelinquendo; eae me pungebant. Videbam enim, quaelibi essent ἐποχμὸς causae; et erant eaedem mihi: puero
tradere me 2 fratri autem 2 non utile nobis. Nam Praeter fratrem nemo erat, quem sine Contumelia quaestori, nobili praesertim, anteferrem. Tamen, dum impendere Parthi videbantur, statueram fratrem relinquere, aut etiam reipublicae Causa Contra Senatusconsultum ipse remanere: qui Posteaquam, incre-
. dibili selicitate, discesserunt; sublata dubitatio est. Videbam sermones: Huit fratrem reliquit 2 Num est hoc, non plus annum obtinere provinciam 8 Quid Zquod senatus eos voluit praeesse provinciis, qui non praesuissent 7 At hic triennium. Ergo haec ad popu-
Placet Elegans usus verbi Placet. Quum in manifesto Deeculo aliquem deprehenderant, ita ut ne ipse quidem factum suum defendere posse videretur: itu eum interrogabant: Plueet hoc tibist Sic Thais Terentiana depreheusuin Chaercana leviter obiurgans: Satin hoe tibi 'laeet y Τi-
hullus in carmine obscoeno: Placet ... qui sub arborum coma, et quae SE
improbavi largitionem tu cives: videtur enim ad tyrannidem 1PeClare.
576쪽
lum. Quid, quae tecum' nunquam essem Sine cura, si quid iracundius, aut contumeliosius , aut negligentius; quae fert vita hominum. Quid, si quid filios puer, et puer bene sibi sidens 7 qui esset dolor' quem
pater non dimittebat; teque id censere, moleste serebat. At nunc Caelius, non dico equidem, quid egerit; sed tamen multo minus laboro. Adde illud: Pompeius, eo robore vir, iis radicibus, Q. Cassium sine sorte delegit, Caesar Antonium: ego sorte datum OL sendere in 7 ut etiam inquireret in eum, quem reliquissem 2 Hoc melius; et huius rei plura exempla: senectuti quidem nostrae profecto aptius. At te apud
eum, dii boni, quanta in gratia posuit eique legi
literas non tuas, sed librarii tui. 5. Amicorum literae me ad triumphum vocant, rema nobis, ut ego arbitror, propter hanc π γγενεσιαγNOStram, non negligendam. Quare tu quoque, mi
Attice , incipe id cupere, quo nos minus inepti videa
m uri Provinciae non praefecissem. Tibi
ut tem Blias causas ex Ponerem. Di CE rem enim, timuisse ine, ne quid in provincia Quintus committeret iracundius, etc. NA .
Non dimittebat Mansisset igitur in
provincia eum patre, facileque quia Puer , et puer bene si hi fidens, commisisset, quod esset nobis magno. pete dolendtrin. ID. Id censere Dimittendum. 1 Legendum opinor: non dic equidem qtiid acturias sit, sed tamen quidquid rem ii multo mιnus laboro. Vt etiam ) Manntius, aut etiam inquirerem in eum, etc. Vt sit sensus: Ne inquirere quidem in eum debui, nedum non relinquere. Hoc melius Quod quaestorem po tius, qua in fratrem reliquerim. MAN. Librarii tui Hoc est, quas nota tu, sed tuus, dictante me. scripsit li-hrnrius. Nicanor, ut videtur , qtiem secum adduxerat Cicero. Atticus vicissina literas nou raro scribebat Ci-
577쪽
Scr. Tarsi mense Quintili A. V. C. 7o3.
Quintum iliaιm patris animum matri suae Attici sorori, reconciliasse nuntiat, et quae m. 4 , 5, de Philotimo scr*serat, iis aliquid addit. Praeterea de discessu suo , et de Tironis aduersa Malitudine scribit. CICERO ATTICO S.
Quintus filius, pie sane, me quidem certe multum
hortante, Sed currentem , animum patris sui sorori tuae reconciliavit. Eum valde etiam tuae literae excitarunt. Quid quaeris 2 confido rem, ut Volum US, ESSe.
Bis ad te antea scripsi de re mea familiari, si modo tibi redditae literae sunt, graece, ἐν αHWit1οις. Scilicet, nihil est movendum. Sed tamen, αρελῶς percunctando de nominibus Milonis, et, ut expediat, ut mihi recepit, hortando, aliquid tu proficies. Ego Laodiceae
quaestorem Mescinium exspectare iussi, ut confectas rationes Iege Iulia apud duas civitates possim relinquere. Bhodum volo puerorum causa; inde quamprimum Athenas; etsi etesiae valde reflant; sed plane volo his magistratibus, quorum voluntatem in SuPPlicatione sum expertus. Tu tamen mitte mihi, quaeso, obviam literas , numquid putes rei publicae nominqtardandum esse nobis. Tiro ad te dedisset literas, nisi eum graViter aegrum reliquissem. Sed nuntiant, melius esse. Ego tamen angor. Nihil enim illo adolescent
ud Mas Deposuit Laodiceae, et Apameae, totideinque verbis ad aerarium retulit. Fiam. V, 2o. MAN. merorum Vt inde Cicerones pueros secum deduceret. Lib. v, et1.38, et epist. I7 . lib. lI Fam. l D. In sumlicatione 3 Quae triumphi
Peue semper Praerogativa est. Colin.
578쪽
Ser. Ephesi kal. Oct. A. V. C. 7o3. Allieι literis a Battonio acceρtis se laetatum . allatis aut m ab eo terroribus Caesarianis cohorruisse scribit i ; de Hirri repulsa quid ei videatur quaerit α; de itinere suo refert 3 p ut de triumpho suo cogitet, rogat 4. CICERO ATTICO S.
Quum instituissem ad te scribere, CalamumqUE SUmpsissem , Battonius e navi recta ad me venit domum Ephesi, et epistolam tuam reddidit II kal. Octobres. Laetatus sum felicitule navi gutionis tuae, Opportunitate Piliae, etiam mehercule sermone eiusdem de coniugio Tulliae meae. Battonius autem miros terrores ad me attulit Caesarianos: cum Lepta etiam plura loquutus est; spero, salsa, sed certe horribilia: exercitum nullo modo dimissurum; cum illo praetores designatos, Cassium tribunum plebis, Lentulum Consulem sacere; Pompeio in animo esse, urbem relinquere.
2. Sed heus tu, numquid moleste fers de illo, qui Se solet anteferre patruo sororis tuae filii 3 At a quihus victus 2 Sed ad rem.
5. Nos etesiae vehementissime lardarunt. Detraxit xx ipsos dies etiam aphractus Rhodiorum. 3 Kal. Oct.
obViam Progressa , opportune advenienti occurrerit. ΜΑΝ. Exercitum Anno insequenti petendi consulatus causa. Quum enim lex esset, ut absentes consulatum Petere non possent, obtinuerat Caesar decem tribunorum rogatione, CouSule Pompeio , ut et absens, et eum im-Perio Posset petere. ID. - Scribendum , Caesarem exercitum, etc. Bos.
1 Scit. Hirro, qui antea Cicero nis competitor in auguratu victus, nunc quoque in aedilitatis petitione superatus erat a Caelio Ruso. Cic. Epp. ad Fam. VIII, 3. hractus Quo tum periculose , tum tarde navigavimus. MAX.-- Quid ἀρρακτοε, vide supra V, I . a Ernestio placebat Detraxere
579쪽
EPISTOLARUM AD ATTICVM Epheso conscendentes hanc epistolam dedimus L. Tarquitio, simul e portu egredienti, sed expeditius naviganti. Nos Rhodiorum aphractis, ceterisque longis navibus tranquillitates aucupaturi eramus. Ita tamen properabamus, ut non posset magis. 4. De raudusculo Puteolano, gratum. Nunc velim dispicias res romanas; videas, quid nobis de triumpho cogitandum putes; ad quem amici me voCant. Ego, nisi Bibulus, qui, dum unus hostis in Syriasuit, pedem porta non plus extulit, quam domo Sua adniteretur de triumpho, aequo animo esSem. Nun GVero αἰσχρου σιωπῶν. Sed eXplora rem totam: ut, quo die congressi erimus, consilium capere possimus. At multa; qui et properarem, et ei literas darem , qui aut mecum, aut paullo ante Venturus esset. Cicero tibi plurimam salutem dicit. Tu dices utriusque nostrum verbis et Piliae tuae , et siliae.
quod est in lib. Visini xx ipsos
dies. Etiam vhraetus Rhodiorum scit. detraxit nobis aliquid propter imbeeillitatem navigii. Conscendentes In navem Scilicet. Nam sine adiectione navis, sic con- seemiere Cicero usurpat. GRAEV. De raudusculo Forte , quod Pecuniam dissolveris. Vide Ep. IV, 7.
Popina, Ern. Vulgo hosPes. -ms es, Plus est, quam, aum unus hostis et quum non modo hostes, sed et hospites, Bibulus timuerit. MAN. Domo sua ) Quum domo consul se tenuit metu Caesaris collegae. ID.
Λω si σιωπαv Tur e tacC e. Versus Euripidis in Philocteta. Vide lib. III de orat. cap. 35. Mutia Supple, vel scripsi . vel scribenda superessent mihi.
580쪽
Ser. Athenis id. Octobr. A. V. C. 7O3. Laetatur Atticum ex febricula conoalescere I ; Petit ut Philotimum ObSomet αἰ pro inciam a se fratri non traditam confr-mat 3 ; Attici de Tulliae coniugio et de rebus Publicis literase Oscit 4. CICERO ATTICO S.
In Piraeea quum exissem prid. idus Octob. accepi ab
Acasto, Servo meo, statim tuas literas: quas quidem quum exspectassem iam diu, admiratus sum, ut vidi obsignatam epistolam, brevitatem eius; ut aperui, rursus συγχυσιν literularum, quae solent tuae Compositissimae et clarissimae esse; ac, ne multa, CognoVi ex eo, quod ita Scripseras, te Romam veni SSe v. d. xii kal. Octob. cum sebri. PercuSSus Vehementer, nec magis, quam debui; statim quaero ex Acasto. Ille et tibi et sibi visum , et ita se domi ex tuis audisse , ut nihil esset incommode. Id videbatur approbare, quod erat in extrem O, sebriculam tum te habentem scripsisse. Sed amavi tamen, admiratusque sum, quod nihilo minus ad me tua manu Scripsisses. Quare de hoc satis. Spero enim , quae tua prudentia et temperantia est, et hercule, ut me iubet Acastus, consido te iam , Ut VolumuS, valere. 2. Α Turannio te accepisse meas literas gaudeo. , Si me amas, Niν του ρυρατου ' Ψιλοτιμιαν
Quum exissem e navi. i) Muretus probabiliter coniecit
Confusione. uαραγυλα ογὶ Observa, Si meamuS, oonturbatoria Philotimi eupiditatem quam maxime, et Cura , ne Praecianam hereditatem attingat. Vide Fam. XIV, 5.