M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schützii additis commentariis. Tomus primus decimussextus

발행: 1827년

분량: 586페이지

출처: archive.org

분류: 로마

541쪽

Scr. Laodiceae d. III non. Mart. A. V. C. 7O3.

Certiorem facit Atticum, se omnes eius epistolas Praeter duas accepisse l. Di inde scribit de iniustis Atreii querelis α; do Bruti mandatis a se curatis , ac ρrimum de Pecunia ab Ariobarzane ei debita 3: de Sulaminiorum negotio, qui nomine quid 'm in Sculii, reoora autem in Bruti acre erant . . de suis de rei'ublica libris, eortimque loco, in quo erat Cn. Fla ii mentio facta 5; de epistolis, quas de rebus suis gestis ad Atticum et ρublice miserat si; de Tulliae elocatione 7; Furnii exemtione 8; de Ciceronibus Pueris 9 ; de Dariis Attici mandatis to; de Parthico bello ri; de iurisdictione sua pro inciali ia: de ratione sua Publicanos tractandi Io; aere Scipione Mutello, qui proaseum suum censorem non Disse nescierat 14; de Philotimi negotio i5; de admonitione, qua Atticias Ciceron m ad Oigilantiam excita erat i C: de M. Octa ii et Caelii postulatis i7; de Le tae gaudio ob Attici epistolam 18; de salute sibi ab Attici iliola et uxore adscr*ta I9. Deinde ad aliam Musillam Attici mistolam reFondet IO. DE-nique rogat ut sa me scribat ai; quaerit an a Caesare PECuniam extorserit, et quid I editis sibi narra erit, e onit aa; et quid Attico de monumento a se in academia Athenis faciendo Mideatur, scire se volti significat uo. CICERO ATTICO S.

Accepi tuas literas a. d. quintum Terminalia Laodiceae, quas legi libentissime, plenissimus amoris , humanitatis, ossicii, diligentiae. His igitur respondebo;

Sic enim postulas; nec οἰκονομιιαμ meam instituam; sed ordinem conservabo tuum. Recentissimas a Cybistriste meas literas habere ais, a. d. x kal. Octob. datas: et

Terminalia Quae x, vel ni alii

stica: u.tταpoctχῶς hic sumitur Pro ordine, quem scribentes servamus.

542쪽

LIB. VI , EPIST. I scire vis , tuas ego quas acceperim. Omnes sere , quas Commemora S, Praeter eas, quas scribis Lentuli pueris et Equotutico et Brundisio datas. Quare non GVrtara tua industria, quod vereris, sed praeclare Ponitur, si quidem ad egisti, ut ego delectaver: nam nulla resum delectatus magi S.

u. Quod meam βου τα in Appio tibi, libertatem

etiam in Bruto probo; vehementer gaudeo: RC Putaram secus. Appius enim ad me ex itinere bis terve υπομεμ φιμ οιρους literas miserat, quod quaedam a se constituta rescinderem. Vt, si medicus, quum aegrotus alii medico traditus sit, irasci velit ei medico, qui sibi successerit, si, quae ipse in curando constituerit. mutet ille: sic Appius, quum αγαιρέσεως provinciam Curarit, Sanguinem miserit, quidquid potuit detraxerit, mihi tradiderit enectam, προσαναρο ρομένην eam a me non libenter videt; sed modo succenset, modo gratias agit. Nihil enim a me sit cum ulla illius contumelia. Tantummodo dissimilitudo meae rationis offendit hominem. Quid enim potest esse tam dissimile, quam illo imperante exhaustam esse sumtibus

Equotutico) A puliae oppidulo, quod

Mersu dicere non est . ut inquit Horat. Sat. b, l. I. Aequum Tuticum Aratoninus Augustus vocat. CDII R. - Scri heudum, et quas Equotutico, etc. Bos. BALvae.

Non Οιχεται) Non Periit. Libertatem Qua usus erat erga Scaptium , in nugotio Cyseriorum. ide praecedentis libri epist. ult.

rentes, leviter expostulauteS.Ες αραιρεσεως Aφαίρεσις signiscat in re rustica et medica inutilio m detractionem et ablationem. Τωυ αυωναραίρεσις, aridarum frondium resectio, est apud Theophrastum et alios. Sie medici αραίρεσιv vocant, quum aliquid materiae demitur corpori. In eo autem genere, quod in detractioue est, ponitor Primo loco sanguinis detractio. a qua et Celsus initium Deit: sanguis autem eleganter apud Latinos dicitur Pecunia. Cicero ergo, quum dicere vellet, ab Λppio provinciam exhaustis in esse , eleganter et lepide dixit: Alpius εξ α πιρέσεως Pr in

543쪽

ΕΡISTOLARUM AD ATTICuluet iacturis provinciam : nobis eam obtinentibus , nummum nullum esse erogatum nec privatim, nec publi

ce 3 Quid dicam de illius praesectis Τ comitibus plegatis 3 etiam de rapinis 2 de libidinibus 7 de contu

meliis 3 Nunc autem domus mehercule nulla tanto consilio, aut tanta disciplina gubernatur. aut tam modesta est, quam nostra tota provincia. Haec non

nulli amici Appii ridicule interpretantur: qui me id

circo putent bene audire velle, ut ille male audiat. et recte facere, non meae laudis , sed illius contumeliae causa. Sin Appius, ut Bruti literae, quas ad te misit, significabant, gratias nobis agit, non moleste sero: sed tamen eo ipso die, quo haec ante lucem scribebam, cogitabam eius multa inique constituta et acta tollere. 5. Nunc venio ad Brutum, quem ego omni studio,

te auctore, sum Complexus; quem Eliam amare COE-

peram: sed, dico 3 revocavi me, ne te offenderem Noli enim putare, me quidquam maluisse, quam ut mandarat is, sacere; nec ulla de re plus laborasse. Mandatorum autem mihi libellum dedit: iisdem lues de rebus tu mecum egeras. Omnia sum diligentissime Persequutus. Primum , ab Ariobarga ne sic contendi,

ut talenta , quae mihi pollicebatur, illi daret. Quoad

mecum rex fuit, perbono loco res erat: post a Pompeii procuratoribus sexcentis premi Coeptus est. Pompeius autem quum Ob Ceteras Causas Plus potest Unus,

mee nonnulli) Sic Ursinus e Mss. Et recepit Lm. Vulgo hane. Sed . dico Ego sic separo , ut Sit

Primum αποσιωmqσiς, sed nunc Odi, vel non amplius amo: delude επαυ-ορθωτις, tu qua secum nescio quid cogitare videatur: et mox dicat, re-νω Mi me, ne dicerem, quod vole-ham , ne te offenderem. COR R. i Vulgo quam ut mandat is Iacere. Correxerunt nonnulli. ut mandatis satis es em ; alii quam mandatis Iticere; Eru. quam ut mundiarathcere. Pollucebatur Ob acceptum a me beneficium. MAX.

544쪽

LIB. VI, EPIST. I

quam ceteri omnes, tum quod putatur ad bellum Parthicum esse venturus. Et tamen sic nunc solvitur: tricesimo quoque die talenta Attica XXXIII, et hoc ex

Sed Cnaeus noster clementer id seri; Sorte caret; .u Sura, nec ea solida, Contentus est. Alii neque solvit cuiquam, nec potest solvere. Nullum enim aerarium,

nullum vectigal habet. Appii instituto tributa imperat. Ea vix, in foenus Pompeii quod satis sit, essiciunt. Amici regis duo tresve perdivites sunt; sed ii suum tam diligenter tenent, quam ego, aut tu. Equidem

non desino tamen per literas rogare, Suadere, RCeu Sare regem. Deiotarus etiam mihi narravit, se ad eum legatos misisse de re Bruti: eos sibi responsum retu

lisse, illum non habere. Et mehercule ego ita iudico, nihil illo regno spoliatius, nihil rege egentius. Itaque

aut tutela cogito me abdicare, aut, ut pro Glabrione Scaevola, foenus et impendium recusare. 4 Ego tamen, quas per te Bruto promiseram praefecturas, M. Scaptio, L. Gavio, qui in regno rem Bruti procurabant, detuli. Nec enim in provincia mea negotiabantur. Tu autem meministi, nos Sic agere, Ut, quot Vellet, praes tiaras Sumeret, dum ne negotiatori. Itaque duas ei

praeterea dederam. Sed ii, quibus petierat, de pro

vincia decesserant.

Sorte caret Pectinia credita. Tutela Mihi a senatu commisSa, ep. a et 4, lib. I 5 Farii. Cona. et Idem supra ste enuntiaverat: sed iam exhibeo ρ illum neque deIendo. Foenus Foenus et imρendium Pu-Pilli recusare est nomine pupilli ho-Nam e Pinna eiurare, seu iurare illius Patrimonium esse neque Sorti, nequo usuris solvendis idoneum. I. F. GR. 3 Foenus est h. l. ipsa sors: -- Pendium usurae, quas dat debitor, in quibus est impendium. Nam et ita nomine feneratorum inest peeunia locata. Bene hoc docuit Gronovitis inmantissa P. I Oέ. Tota res alias dicitur bonam coρiam eiurare. Franci banquerouetur. Scaevola

suit uvus Glabrionis pupilli atque

545쪽

4. Nunc cognosce de Salaminiis: quod video tibi etiam novum accidisse, tanquam mihi. Nunquam enim ex illo audivi, illam pecuniam esse suam. Quinetiam libellum ipsius habeo, in quo est: Salaminii pecuniam debent M. Scaptio et P. Matinio, familiaribus meis. Eos mihi commendat: adscribit etiam , et quasi calcar admovet, intercessisse se pro iis magnam pecuniam. Conseceram, Ut Solverent, Centesimis Sexennii ductis cum renovatione singuloriam annorum.

At Scaptius quaternas postulabat. Me tui, si impetras-Set, ne tu ipse me amare desineres. Nam ab edicto meo TecessisSem, et civitatem, in Catonis et in ipsius Bruti fide locatam, meisque beneficiis ornatam, sunditus perdidissem. Atque hoc tempore ipso impingit mihi epistolam Scaptius Bruti, rem illam suo periculo esse; quod nec mihi unquam Brutus dixerat, nec tibi; etiam, ut praesecturam Scaptio deserrem. Id vero per te exceperamus, ne negotiatori: quod Sicuiquam , huic tamen non. Fuerni enim Praesectus Appio; et quidem habuerat turmas equitum . quibus

inclusum in curia senatum Salamine Obsederat, ratfame senatores lita inque morerentur. Itaque ego, quo

die tetigi provinciam, quum imihi Cupi ii legati EPhe

sum obviam venissent, literas misi, ut equit os ex insula stati in decederent. His de causis credo Scaptium

anniversario. Vide ep. ur, lib. V. Quaternas ) Quaternas cente imas in singulos menses, quod emeit ex uostra ratione 48 Pro Ceut juhri. Zinscu. Ciato et ... BDuιi Cypriis Calonis erat clientela : epi,t. Α, lib. i5 Fam. Item Bruti, quia cum avunculo Suo Catone suerat, quum is lege Clodia Cyprum insulam Ptolemaco regi ademit. MAN. i Ern. mnvult tam nox um acci disse quam mihi. Intercessisse Apparet, quam Pecuniam Scaptius, et Matinius Salantiuiis Romae dcderant, eam Pecu Miam et ipsos mutuam sumpsisSe , sponsore Bruto. Nam, Intercedere, verbuin est de sponsionibus usuryutum. Tantum se Pro te intercessisse dicebat. Phil. II. i8. MAX. Cum renoseationeὶ Cum auatocismo

546쪽

LIB. VI , ΕΡlST. I iniquius de me aliquid ad Brutum scripsisse. Sed

tamen hoc sum unimo: si Brutus putabit me quaternas Centesimas oportuisse decernere, qui in tota provincia singulas observarem , itaque edixissem , idque etiam acerbissimis laeneratoribus probaretur; si praefecturam negotiatori denegatam queretur, quod ego Torquato nostro in tuo Lento , Pompeio ipsi in Sex. Statio negavi, et iis probavi; si equites deductos moleste seret: accipiam equidem dolorem, mihi illum

irasci, sed multo maiorem, non esSe eum talem ,

qualem putassem. Illud quidem latebitur Scaptius,ine ius dicente, sibi omnem pecuniam ex edicto meo auserendi potestatem fuisse. Addo etiam illud, quod

vereor, tibi ipsi ut probem: Consistere usura debuit quae erat in edicto meo. Deponere volebant: impe

travi ab Salaminiis, ut silerent. Veniam illi quidem mihi dederunt; sed quid iis fiet, si huc Paullus venerit 7 Sed totum hoc Bruto dedi, qui de me ad te hu

manissimas literas scripsit: ad me autem, etiam quum rogat aliquid, contumaciter, arroganter, ακοινωνίτως solet scribere. Tu autem velim ad eum scribas de his rebus, Ut sciam, quo modo haec accipiat. Facies enim me certiorem. Atque hoc stiperioribus literis ad

te diligenter perscripseram: sed plane te intelligere volui, mihi non excidisse illud, quod tu ad me quibusdam literis scripsisses; si nillil uliud de hac provincia , nisi illius benivolentiam , deportassem, mihi

id satis esse. Sit sane; quoniam ita tu vis: sed tamen Cum eo credo, quod sine peccato meo fiat. Igitu P

Sι hue multias Menemι Si, inquit,aeciderit, ut L. Paullus, qui uoue

Consul est, consulatu functus, huc tiroconsul mittatur , malo Cum Salamiuiis agetur. Brutus euim Contra uua Oinuiu ScuPlii causa lini utrubit: quatenus dare cogentur. Erat autem allinis Bruti Paullus; quod eius frater Lepidus Tertullam . Bruti sororem .hahebat tu muttianoui O. tu. Ακοινωνητως alim me familiariter. Ciam eo) rit ua legu, va couditiouU,

547쪽

544 EPisaeo LARUM AD ATTICVM

meo decreto soluta res Scaptio stativi. Quam bene decretum sit, y tu iudicabis; ne ad Catonem quidem

S. Sed noli me putare εγκελευσαατα illa tua abiecisse, quae mihi in visceribus haerent. Flens mihi meam famam commendasti. Quae epistola tua est, in qua mentionem non facias 3 Itaque irascatur, qui volet: Patiar. TO γαρ ευ εμου, praesertim quum sex libris, 'tanquam praedibus, me ipsum obstrinxerim, quos tibi tam valde probari gaudeo; o quibus unum ἱπο- ρcκὸν requiris de Cn. Flavio Cn. F. Ille vero ante decemviros non fuit: quippe qui aedilis curulis suerit; qui magistratus multis annis post decemviros institu

tus est. Quid ergo profecit, quod protulit fastos 2

Occultatam putant quodam tempore istam tabulam, ut dies agendi peterentur a paucis. Nec Vero Pauci sunt auctores, Cn. Flavium scribam fastos protulisse, actioneSque composuisse: ne me hoc, vel potius Asricum hac exceptione hactenus , dum tamen. Livius 8. I9: Laviniis eloitas

elata, sacraque sua reddita , cum eo, tit aedes Itinonis communis Laseiniis cum Putato Vomano esset. Et mox et Antitim nOMa colonia missa , cum eo stit Antiatibus Permitteretur. SCIOPP.

Solseatur Alii soluta res , sed eO- dum tamen redit sentcntia , quam Sic interpretatur Maiaspina: Tu me, Attice, vis Bruto morem gerere: Sittia ut vis. mos geratur: sed tauten Cum eo , quod Sine peccato meo fiat, uiaod et te arbitror velle. Ergo te ii sum rogo; ne ad Catonem qnidem provocabo. Quid, si decrevero uti rus Scaptio quaternis statim, ut Brutus contendit, solvatur hoc meum decretum quale tibi videbitur 7 ex Per Me euli'ue atque peccati Z IAL. 3ὶ Vulgo quam decretum git. Vr

sinus corrigebat quam id rectum sit. Popina quam aequum decretiam sit. Ernestius quam bene decιeliam sit. Id recepi, ut expleatur saltem sentetitia. - Εgo Vrsinum malim sequi. CLER. Εγκελευσματα Hortationes. 2 Iustitia eL honestas mecum, ex Aristoph. Aeliam. vs. 66O.

3 I e re publica aCicerone scriptis. Ante decem Miros Qui teste Livio

creati sunt anno V. C. 3O2. Istam tabulam ) Flavius scriba, quum populus , qui dies aut nefasti. aut fasti essent, ignoraret, eorumque notionem a iurisconsultis peteret, ipse fastos circa forum in albo Pro posuit, ut, quando lege ogi Posset, sciretur. Quo beneficio populi gratiam, indeque curulem aedilitatem . liber lino Patre nutus, Obtinuit. MAN. Vide or. Pro MuLena. COP. I.

548쪽

canum is enim loquitur ' commentum putes. Oυκnncta es illud de gestu histrionis; tu sceleste suspicaris, ego αρελῶς scripsi. 6. De me imperatore scribis te ex Philotimi literis cognosse. Sed credo te, iam in Epiro quum esses, hinas meas de omnibus rebus accepisse, unas a Pindenisso capto , alteras a Laodicea, utrasque tuis pueris datas. Quibus de rebus, propter casum navigandi, per binos tabellarios misi Romam literas publice. . De Tullia mea tibi assentior; scripsique ad eam, et ad Terentiam, mihi placere. Tu enim ad me iam ante scripseras, ac pellem te in tuum peterem gregem Rrefulisses. Correcta vero epistola Memmiana, nihil negotii suit: multo enim malo hunc a Pontidia, quam illum a Servilia. Quare adiunges Aufium nostrum, hominem semper amantem mei; nunc, Credo, eo magis, quod debet etiam fratris Appii amorem erga me cum reliqua hereditate crevisse; qui declaravit, quanti me saceret, quum saepe , tum in Bursa. 4 Nae tu me sollicitudine magna liberaris.

Ουκ-ri Non tibi latuit, non te fugit. Quid sit autem illud da gestu histrionis, frustra quaera , quum Sit nihil insta , quo niti eoniectura PO1- sit. videtur tamen respicere aliquid. quod suetit a Tullio positum in libris de re publica, in vult Non galtius noster. Fortasse, quae ibi de gestu histrionia legerat, eadere in Horteusium Atticus suspicabatur. OLIv. Αριλως Simplicuer. ita, ut ue-

iniuem morderem. CORR.

Aeripserat aliquid universe de gestu orniorum quorumdam paene histrionico. In eo Atticus suspicatus erat tacitim esse a Cicerone Hortensium, Cuius motum et gestum in Bruto Cap.

88 . scribit plus artis habuisse, quam esset oratori satis. Plaeere Ut Tullia nubat equestris ordinis viro, sicut ante secit. Itaque malo procum de quo Pontidia dixit, quam illum de quo Servilia, quorum alterum Atticus suspicatus erat fuisse C. Memmium, ante exsilium: Post errorem Suum correxit, et alium esse scripsit; qui Ciceroni sic plaeehat,ot nihil negotii fuerit ipsum in eum sententiam adducere , ut de illo uno cogitaret: alter Servii Sulpitii et Postumiae filius. Vide lib. V, eP. 24. POPHA. et Scil. ut generum ex eguratri ordine quaereret. 3) T. Munatio Planco Bursa, Ci- eeronis inimico.

549쪽

ullum aliud tempus timeo, nisi quod ille solum exCipit. Sed scriberem ad te de hoc plura, si Romae eSSES. In Pompeio te spem omnem otii ponere non miror: ita res est; removendumque Censeo illud dissimulantem. Sed enim, οἰκονομια si perturbatior est, tibi assignato: te enim Sequor σχεθιάχυτα. 9. Cicerones pueri amant inter se, di Scunt, eXEP- centur: sed alter, uti dixit Isocrates in Ephoro et Theopompo, Denis eget, alter calcaribus. 4 Quinto togam puram Liberalibus cogitabum dare. Mandavit enim pater. Ea sic Observabo, quasi intercalatum non sit. Dionysius mihi quidem in amoribus est. Pueri autem aiunt, eum sui enter irasci. Sed homo non doctior, nec sanctior fieri potest, nec tui meique

amantior.

IO. Thermum, Silium vere audis laudari. Valde so honeste gerunt. Adde M. Nonium, Bibulum; me, Si voles. Iam Scrosa, vellem, haberet, ubi posset. Est

i Furnius trib. pl. videtur in ea aententia suisse. Ciceronem Posse anni spatio expleto provincia decedere, sed hac cum exceptione nisi Parthi bellum moverent.

Dissimulantem Quod Atticus

Pompeio allibuerat, quum ita criberet , in Pompeium vel dissimulantem . ete. BDS. οἰκονομ) Ordo . et dispositio rerum, quae ficet huiatur. 2I AN. α l. e. si sorte ordinem et dispositionem rerum iu hae epistola desideras, tibi assignato; tuam enim epi-atolam sequor, in qua non ordine

scripsisti, sed ut quidque tibi in

me utem venerat. - Σχεδιαζοντα Fortuito, repente, et nullo Ordiuo scri heu tem. COR R.

3 Fruvis egebat Quintus, ut iu-

genio valens plus etiam quam satis esset; calcaribus Marcus , ut tardior. MAN

inquit, Liberalia sic observubo, quissiintercalatum non sit; suo , inquam . die observabo . quando mihi est ignota intercalatio. ID. Vellem Vellem haberet Scrofa Provinciam, quam Cato repudiavit. ut posset edere specimen integritatis suae. Est enim provincia inti tuin nil hoc uegotium. Num ceteri, qui ambiunt illam provinciam, nou Sicut Cato illam administrarent, et ideo non tam digni sunt, Di illi sussiciantur, quam Tremellius Scrofa. De Catonis repudiatione Pro viticiae ex praetura oblatae memiuit Pluta ichus tu vita eiuS. PDP.

550쪽

cnim lautum negotium. Ceteri infirmant πολιτευμα Catonis. Hortensio quod Causa in meam Commendas ,

valde gratum. De Amiano, spei nihil putat esse Dionysius. Terentii nullum Vestigium agnovi. Moeragenes certe periit. Feci iter per eius possessionem, in qua

animal reliquum nullum est. Haec non norum tum , quum cum Democrito tuo loquutus sum. Rhosiaca

vasa mandavi. Sed heus tu, quid cogitas 3 in selica iis lancibus et splendidissimis canistris, olusculis nos soles pascere; quid te in vasis fictilibus appositurum putem y Κέρας Phemio mandatum est: reperietur; modo aliquid illo dignum canat. D. Parthicum bellum impendet. Cassius ineptast iteras misit. Necdum Bibuli erant allatae: quibus

recitatis, puto lare, ut aliquando Commoveatur Se natus. Equidem sum in magna animi perturbatione. Si, ut Opto , non prorogatur nOStrum negotium, ha

heo Iunium et Quintilem in metu. Esto; duo quidem menses sustinebit Bibulus. Quid illo fiet, quem reliquero, praesertim si fratrem 2 quid me autem, si non tam cito decedo 2 Magna turba est. Mihi tamen cum

rari. quae Cicero scribit se mandasse.

Lancibias Iocus. quia scripserui Atticus, vasis fictilibus se esse usurum. Quid . iuquit, cogitas' in lancibus et selendidissimis canistris ot scula appouebiis , iiSque nos pascere Solitus es, quum Praeterea nullum esset obsoni uiu: in vasis sicli libus. quae humiliora sunt, quid appones 'curtu viliora esculentα MAN.

Aliquando Aliquando Parthici belli curam suscipiat. Quod uou es,ecou sectum , ex Bibuli litetis tutelli get ; contra quam Cassius scri P it. Epist ui , lib. V. MAI. Causam Ne patiatur mihi provincia in prorogari. Ep. I 3, lib. 5. De Amiano Hi tres. Amtauus, Terentius, Moerageues, videntur Attico pecuniam debuisse. Et quod sequitur, mei nihil, explano, de exigenda pecunia. ID. i Multue edd. vett. simpliciter quum Dem. Et sic, Ernestio teste, dici potest. Vulgatu autem Iectio

Rhosiaca Iulosus urbs erat sita iusinu Issieo de qua Strabo, et Plinius. id oppidum celeberrimum erut

vabis fictilibus, quae ihi sic bant. ideo Λtticus volebat aliquot ludo Sibi cu-

SEARCH

MENU NAVIGATION