장음표시 사용
61쪽
res est, publice possidentur alieno nomine, Contra leges Calactinorum. Id si ita est, etiam sine mea commendatione ab aequitate tua res ipsa impetrare debet, ut ei subvenias. Quoquo modo autem Se res habet, peto a te, ut honoris mei causa eum expedias, tantumque ei commodes et in hac re et in ceteris, quantum tua fides dignitasque patietur. Id mihi vehementer gratum erit.
Publice μossidentur Legem apod in piam absentis, vel pupilli, Pu- Calactinos suisse crediderim. 'quae hiice possidebantur. HAN. - PMlica vetaret, ne quidquam 'ublice, nisi nimirnm possidentur, quae iussu et Publico nomi ue possideretur. Hippiae auctoritate reipublicae Possidentur. autem bona alieno nomine , Puta cu-
. Scr. Romae A. V. C. 7o7. Bruttii negotia Procurator que commendat. Μ T. CICERO ACILIO PROCOS. S. P. D.
L. Bruttius . eques romanus, adolescens omnibus rebus ornatus, in meis familiarissimis est, ineque observat diligentissime: cuius cum Patre magna mihi suit amicitia iam inde a quaestura mea Siciliensi. Omnino nunc ipse Bruttius Romae mecum est: sed tamen domum eius, et rem familiarem, et procuratores tibi sic commendo, ut maiore studio Commendare non possim. Gratissimum milii seceris, si curaris, ut intelligat Bruttius, id quod ei recepi, hanc meam commendationem sibi magno adiumento fuisse.
i Siculi igitue erant hi Bruttii pater et filius. LΕΜ.
62쪽
Ser. Romae A. V. C. 7o7. Titurnium Rufum commendat. Μ T. CICERO ACILIO PROCOS. S. P. D.
Cum familia Titurnia necessitudo mihi intercedit eius: ex qua reliquus est M. Titurnius Rufus, qui mihi omni diligentia atque officio est tuendus. Est igitur in tua potestate, ut ille in me satis sibi praesidii putet esse. Quapropter eum tibi commendo in maiorem modum; et abs te peto, essicias, ut is commendationem hanc intelligat sibi magno adiumento fuisse. Erit mihi vehementer gratum.
Ex qua Cod. Pal. 6. Hittorp. quid negligatur, quod eius intersit; DaeSd. 3 , in qua. ousinum. ut quodcumque ei tribuis 3 Diligentia eo speetat, ut ne possit, tribuatur.
Scr. Romae A. V. C. 698. L. et C. Aurelios Orestos fratres Anchario Macedoniae procos. commendat. M. T. CICERO Q. ANCHARIO Q. F. ΡΒΟC S. P. D.
L. et C. Aurelios, L. filios, quibus et ipsis, et patre
eorum , viro optimo, similiarissime utor, commendo tibi maiorem in modum, adolescentes omnibus optimis artibus ornatos, meos pernecessarios, tua amicitia dignissimos. Si ulla mea apud te commendatio V luit; quod scio multas plurimum valuisse; haec ut valeat, rogo. Quod si eos honorifice liberaliterque tractaris; et tibi gratissimos optimosque adolescentes adiunxeris, et mihi gratissimum seceris. Vale.
Quod scio Ern. eoni. legendum etae quas scis.
63쪽
Scr. Romae ut videtur a. 693 vel 694.
Gratias agit et suo et PomPeii nomine Pro Culleoli erga Lucceium benignitate; eundemqtie dentio commendat. M. T. CICERO L. CVLLEOLO S. P. D.
Quae secisti L. Lucceii causa, scire te plane Volo , te homini gratissimo commodasse, et quum ipsi, quae secisti, pergrata sunt, tum PompeiuS, quotiescumque me videt videt autem saepe , gratias tibi agit singulares. Addo etiam illud, quod tibi iucundissimum esse
Certo Scio, me ipsum ex tua erga Lucceium benignitate, maxima voluptate assci. Quod superest, quamquam mihi non est dubium, quin quum antea no Stra Caum, nunc iam etiam tuae Constantiae gratia, mansurus sis in eadem ista liberal i ta te; tamen abs te Vehementer etiam atque etiam peto, ut ea, quae initio
ostendisti, deincepsque secisti, ad exitum augeri et cumulari per te velis. Id et Lucceio et Pompeio valde gratum lare, teque apud eos praeclare positurum Confirmo et spondeo. De re publica, deque his negotiis cogitationibusque nostris perscripseram ad te diligenter paucis ante diebus; easque I iteras dederam pueris
fuisse , quia uominantur in epistola sequenti, Sed nn te hanc scripta. Bul
liones lilyrici populi. Quod si ita
est, Praesuit nute primum Caesaris consulatuin a. 694 gestum . Nain Caesari primum consuli Galliae utriusque et Illyrici administratio mandata est. Nec vero post Caesn rem Culleolus in Illyricum ire potuit. Nam vivo Pompeio Magno epistolam scriΡtnm esse constat. MAX. Cod. Torg. Dres d. 2, dein Ps. Asc. t . Dresd. 5 . deindeque.
64쪽
Scr. aliquanto ante proxime superiorem epistolam a. 693 vel 694. Lucceium commendat Culleolo. II. T. CICERO L. CVLLEOLO PROCOS. S. P. D.
L. Lucceius meus, homo omnium gratissimus, mirificas tibi apud me gratias egit, quum diceret, Omniale cumulatissime et liberalissime procuratoribus suis pollicitum esse. Quum oratio tua tam ei grata fuerit, quam gratam rem ipsam eXistimas lare , quum, ut spero, quae pollicitus es, seceris 2 Omnino ostenderunt Bulliones, sese Lucceio Pompeii arbitratu satisfacturos. Sed vehementer opus est nobis, et Voluntatem , et auctoritatem. Et imperium tuum accedere. Quod ut facias, te etiam atque etiam rogo. Illudque mihi gratissimum est, quod ita sciunt Lucceii procuratores, et ita Lucceius ipse ex literis tuis, quas ad eum misisti, intellexit, hominis nullius apud te auctoritatem aut gratiam Valere plus, quam meam. Id ut re eXPeriatur, iterum et Saepius te rogo.
Scr. anno incerto ante annum 7O9. ρium Gallo commendat, Egnatii negotia Procurant . M. T. CICERO QVlNTIO GALLO S. P. D.
Etsi plurimis rebus spero fore, ut perspiciam, quod
lamen iuria pridem perspicio, me a te amari; tamen Dunc ea causa tibi datur, in qua facile declarare pos-
i Cod. Dresd. i . Quinto Gallo. vix definiri potest. Hoc lamen vero Iulii alii Otiintio Gallio. Manutio simillimum est Gallum iu Λsia pro- placebat Q. Gallio. Quid verius sit quaestorem fuiAse.
65쪽
EPISTOLA RVM sis itiam erga me benivolentiam. L. Oppius, M. F. Philo ineli negotiatur, homo mihi familiaris. Eum tibi unice commendo; eoque magis. quod quum ipsum diligo, tum quod negotia procurat L. Egnatii Rufi:
quo ego uno equite romano familiarissime utor, et qui consuetudine quotidiana, tum os liciis plurimis maximisque mihi Coniunctus est. Oppium igitur praesentem ut diligas, Egnatii absentis rem ut tueare, aeque a te Peto, ac Si mea negotia essent. Velim, memoriae tuae causa, des literarum aliquid, quae tibi in provincia reddantur: sed ita conscribas, Ut tum, quum eas leges, sacile recordari possis huius meae commendationis diligentiam. Hoc le vehementer etiam atque etiam rogo.
i Hoe oppidum erat magnae Phur. sitiea a Quia hie non erat in Provincia. Gιerarum aliquid γ Aut nondum tiagressus suit provinciam , ad quam e Parabat: aut e provincia literas iubetur mittere, quae polliceantur quod Oppius petiturus erat. CELL. Volt literas a Gallo dari, quae ubOppio tu provincia ei reddi posseut, quo facilius eum sibi a Cicerone di
ligenter commendatum esse remini aceretur. Hanc interpret. sequiautur Prevost et t. V. Lectere. T.
Scr. anno incerto ante A. V. C. 7o9. Eundem inpium eidem Gallo commendat, una cum Egnatii negotiis. CICERO GALLO S.
Etsi ex tuis . et ex L. Oppii, familiarissimi mei, lite-
Tis cognovi, te memorem Commendationis meae fuisse idque, pro tua Summa erga me benivolentia, Proque nostra necessitudine, minime sum admiratus: tamen
etiam atque etiam tibi L. Oppium praesentem, et L. Egnatii, mei familiarissimi, absentis negotia Commendo.
66쪽
Tanta mihi cum eo necessitudo est familiaritasque, ut, si mea res esset, non magis laborarem. Quapropter gratissimum mihi seceris , si curaris, ut is intelligat, me a te tantum amari, quantum ipse existimo. Hoc
mihi gratius sacere nihil potes. Idque ut facias, vehe
Scr. Romae anno incerto ante A. V. C. 7O9. Egnatii servum et negotia commendat. M. T. CICERO APULEIO PROQVAESTORI S. P. D.
L. Egnatio uno equite romano vel familiarissime utor. Eius Anchialum servum, negotiaque, quae habet in Asia, tibi commendo, non minore Studio, quam si rem
meam Commendarem. Sic enim existimes velim, mihi Cum eo non modo quotidianam consuetudinem summam intercedere, Sed etiam ossicia magna et mutua inter nos eSse. Quamobrem etiam atque etiam a te
Peto, ut cures, ut intelligat, me ad te satis diligenter scripsisse. Nam de tua erga me voluntate non dubitabat. Id ut facias , te etiam atque etiam rogo.
i Ragaetonius putat eum Pr quaestorem Philippi proconsulis in Asia fuisse et illumque proconsulatram Pi-gli ius ad avn. V. C. o8 refert. Quod si certum esset et exploratum, hane epistolam ut duas proxime nnteee-uevites illi anno alligare liceret. Verumtamen Philippi. ad quem seriptae sunt epistolae XlII , 3, 4. Consula. tus incidisse potius videtur ita annum 6 8. SCH. teta volgo inepte inculcatum nolim quod Leuestio auctore delevi.
67쪽
Ser. eodem anno quo Superior. Nostium coheredem commen l. M. T. CICERO APULEIO PIlOQVAESTORI S. P. I .
L. Nostius Zoilus 3 est coheres meus: heres autem Patroni sui. Ea re utrumque scripsi, ut et mihi cum illo causam amicitiae scires esse, et hominem Probum existimares. qui patroni iudicio ornatus esset. Eum tibi igitur sic commendo, ut unum ex nOStra domo. Valde mihi gratum erit, si curaris, ut intelligat, hanc commendationem * sibi apud te magno adiumentosuisse.
i Zoilus suit servus L. Nostii cu iundam, quem quum ille man ramisisset. huius nomen assumpsisse putet . ut L. Nostius Zoilus appellaretur. Ei patronus Partem bouorum, aliam Ciceroni tu testamento legaverat. Quo
tempore scripta haec cP. vid. uot. EP. Praec. LEM. u) Ciidd. nonnulli hanc Omnem commendationem.
Scr. anno ineertor scd ante 7o9. Egnatium, communem amicum, Commendat. M. T. CICERO SILIO S. P. I .
Quid ego tibi commendem eum, quem tu ipse dili
gis I Scit tamen, ut scires, eum a me non diligi SO-liam, verum etiain amari, Ob eam rc in tibi haec sci ibo. Omnium tuorum ossiciorum, quae et multa et magna sunt, mihi gratissimum lacuit, si ita tractaris Egraatiram . ut Sentiat. et se a me, et ine a te amari. HOC te vehementer et tu in utque etiam rogo. illa nostra sci-
68쪽
LIB. XIII, EPIST. 47 licet ceciderunt. ' Vtamur igitur vulgari consolatione: Quid si meltas hoc' Sed haec coram. Tu fac,
quod facis. ut me ames, teque amari a me scias.
i Abierunt illa tempora, quum et dignitate et honoribus et hominum amplissimorum amicitiis in rep. florebamus. Consolemur igitur nos, non exquisita aliqua ratione, sed quomodo solet vulgus: cuius haec sere in adversis rebus est sententia : Quid, si hoc melius ' Nempe spe melioris sortunae. MAX. - Schulae. autem putat haec non posse intelligi de rei'. aut amissa propter Caesaris dominationem dignitate. Esset enim ridiculum, si in tanta re consolatione vulgari uti vellet. Itaque hoc intelligeti dum arbitratur de aliquo negotio, quod cum Silio ei erat commune , et iis Purum Procem erat. LEM.
prios vi in Primis Paρhios commendat.
M. T. CICERO C. SEXTlLIO RUFO QUAESTORI S. P. D.
Omnes tibi commendo Cyprios, sed magis Paphios:
quibus tu quaecumque commodariS, erunt mina gralissima. Eoque sucio libentius, ut eos tibi commendem , quod et tuae laudi, CuiuS ego fautor Sum, Conducere arbitror, quum primus in eam inSulam quae-
quae, Ut Spero , facilius consequere, si et P. Lentu-Ii , ' necessarii tui, legem, et ea , quae a me 4 Constitiata Sunt. Sequi volueris. Quam rem tibi consido magnae laudi fore.
i Seil. in eam a Caesare missus. Antea Cyprus insula cum provincia Cilicia coniuncta erat, ob eiusque Pro ousulibus regehatur. Beuedictus tamen e codd. Mss. compluribus recepit lectioncm quum Primum.
69쪽
Q. Pompeium uia proconsuli Curio commendat, ut quasi ρropter familiaritatem postulet. CICERO CURIO PROCOS. S. P. D.
Q. Pompeius, Sext. F. multis et veteribus causis necessitudinis mihi coniunctus est. IS, quum antea meis commendationibus et rem , et gratiam , et auctoritalem suam tueri consuerit; nunc Prosecto, te PrO- vinciam obtinente, meis literis assequi debet, ut nemini se intelligat commendatiorem unquam suisse. Quamobrem a te maiorem in modum Peto, ut, quum
cessitudine, debeas, hunc in primis ita in tuam fidem recipias, ut ipse intelligat, nullam rem sibi maiori
ta Sui, aut ornamento, quam meam commendationem esse re tui SSe.
t Benedictas suspicatur non o- esse re Curium qui A. V. C. 59rcos. sed F OQ. i. e. Proquaestori scri- quaestor, et Λ. V. 696 tribunus plebis Ptum luisse. Ernestius vero Putabat fuerat.
70쪽
L. Scripta videtur A. V. C. 7o9. M' Ciarium Patris negotiantem commendat. M. T. CICERO AV Ο U PROCOS. S. D.
Sumpsi hoc mihi, pro tua in me observantia, quam penitus perspexi, quamdiu Brundisii fuimus, ut ad te familiariter et quasi pro meo iure scriberem , si quae res esset, de qua valde luborarem. M' Curius , qui Patris neotiatur, ita mihi familiaris est, ut nihil
possit esse coniunctius. Multa illius in me ossicia, . multa in illum mea; quodque maXimum eSt, Summus inter nos amor et mutuus. Quae quum ita sint,
si ullam in amicitia mea spem habes; si ea, quae in me officia et studia Brundisii contulisti, vis mihi etiam gratiora essicere, quamquam sunt gratissima; si me utuis omnibus amari vides: hoc mihi da atque largire,
ut M' Curium, sartum et tectum, ut aiunt, ab Omnique incommodo, detrimento, molestia sincerum integruin-
tui pro me recipient, ex mea amicitia et ex tuo in me Officio maximum te fructum, summamque Voluptatem
esse capturum. i Varie in eodd. Mss. legitur hocn men vel Aveto, vel Aristo, vel Achieo. vel Areto. Equidem mihi Persuasi legendum Avilio. is enim Siciliae procos. fuerat a Io7, duindea Cuesare cum legionibus missus est in Grneciam. Itaque quum Cicero ad Corium lib. VII, ep. 3o scripserit. se crim Acilio commendasse eamque epistolam eum illa conitinxisse, haec
ipsa huius libri epistola, quae uunc Ancto inscrthitur, videtur nd AesImm
Brundisii fuimus Post vietum Pompeium. Sic enim existimo. COBB. et Sincerum integrum y Ηaec verba Mavultus nssentiente Emestio pro glossis eiicienda censuit. T. Ex mea amicitia ) I cur. Stepirauus lugebat, ex ea amicitia.