장음표시 사용
61쪽
De Senatus consulto ac Leg. Iul. facto.
I. vn. D. g. a. ad Leg. Iul. de avid. Vt illa lege damnatus f alium comicerit, in integrum restituatur, non tamen pecuniam recipiat. Fuerat idem Legibus Calpurnia et Pompeia propositum accusatoribus praemium', ut C. V. ostendimus. Hinc i NCTiLIANus': Et ambitus quidam damnati ocu
randae dignitatis gratia, reos eiusdem cristanis de Ierumnu I. Senatusconsulti ad Legem Iuliam meminit Mino EsTi Nus. Sed quando factum sit, vel ad cuius relatio nem, non constat. Spectauit ad municipia, ut liquet ex Modestini fragmento, inseruiitque haud dubie municipiorum statui ordinando. Duarum eius partium ad nos peruenit memoria. Alia enim dispositio in illo erat de magistratuum et sacerdotiorum prouincialium petitione, instituenda, MODESTIN v S l. vn. D. S. I. ad Leg. Iul. de amb Puod in municipioi contra hane legem, magistratum aut facerdotium φιδε
petierit, per Senatusconsilium, centum aureis cum infamia prinitur. Et tu Livs P ΑvLvs Petiturus Eumvelprouinciae carergetiuia..si tun,--α causa conia duxerit, seruos aduocauerit, alia me quam multitudinem e)η- duxerit, conuictus, ut vis publicae reus, in insulam depreta
tur. Quae tamen posteriora Pauli verba si quis ex ipsi
62쪽
Lege Iulia desumta esse urgeat, non multum aduersabor, sed propter similitudinem sententiae, qua cum Se
nhusconsulti placito conuenit, ad Senatusconsultum retuli: Mirum autem videri possit; cur turbarum excitatio, seruorum multitudinisque conglobatio, quae proprie ad vim publicam spectand, vP patet ex M A R C i A N o l. 3. D. ad Lemul. de vi, VLPIANI pri ict, v L. PAVLO V, ambitus criminibus accenseantur. Sed comunimina ut plurimum erat utrumque Crimen, nihilque accidebat frequere. tius, quam ut in ambitu committeretur vis publica' Quare in legibus contra ambitum latis non potuit non hoc crimen simul comprehendi. In verbis vero Pauli, quae sorte ex S natusconsulto Tunt, nominatim coercetur illa vi publicae*ecies,' quae se rogiorum caussa excitatur, deportationisque poena irrogatur, vin vis publicae reo. Nam reapse simul vis publicae teus erat, qui in petitione multitudinem iusto maiorem conduxerat. Quare falli opinor'ΡAGΛ-N IN UM' GAUDENT iv M , qui verba Pauli non ad Lo Iuliam de ambitu, sed ad aIictam, quae est de vi publica; referri debere eontendit. i Alia Senatusconsulti parte prohibetur nouorum vectigalium in munici-
63쪽
piis institutio. M o D E s T i N v s l. cit. f. 3. Item is, qui nouum vestigal instituerit, ex mo hac poena plectitur.
Erat id alias Lege Iulia de 'i publica interdictum, ut
P A v L v s l. ia. D. ad Leg. Iul. de vi Iubi. ait: Pui noua vectigalia exercent , Lege Iulia de vi publica tenentur. Ex quo utique, quam assinia sint crimina a bitus, et vis publicae, apparet. De eapIte LN IV. Fuisse quoque Legis Iudiciariae caput, quo qu 'in L.e- poena in ambitum statuta transferebatur ad iudicum, Ebita, ' corruptores, discimus ex L. yn. D. ad Leg. Iul. de ambitu g. 4.
Et si quis reus, vel accusator domum iudicis ingrediatur , per Leg. Iuliam Iudiciariam in Legem Ambitus committit , id est aureorum centum Fisco inferre iubetur. Dubitat H o p p M A mNus 3 num verba ultima, id est aureorum centum Fisco inferre jubetur Modestinus addiderit, et negat eadem ex Lege Iulia Iudiciaria. esse, quia nimirum poena cum Maureorum. esset ex Senatusconsulto Ambitu adiecto. lata indis Hoc Cap. Legis Iudiciariae bene illustragit C v i A h i y s Ad illud procul dubio respicitur ith GLossis N 0Micis' quae
I 3 Histor. Iuris Part. I. pag. Iso. usi, et praecedenti pagina eapita Legum Iudiciariarum exhibet. I 4ὶ obseruat. L. VI. e. 34. I J Voce β. οι. conserti merentur R O E V E R I Emendat. ad GLoas. NON IC. pag. Ss
64쪽
quae ambitum cyΘοών κίσεως Mu interpretantur, et actionem esse dicunt, quae contra iusti et iudi- Cum corruptores instituitur. Plura ex L. Iulia de ambitu hodie non extant. Coniicit quidem BREN MAN-Nus illam alia ad materiam de testibus et accusationibus pertinentia Complexam fuisse, quia apud P Li-
nuntiandi potestatem ex lege de ambitu comperiin Quamobrem etiam in verbis Papiniani L. 43. D. de Testibus pro lege peculatus , Legem substituere suadet. Sed dubium est, viruin de Lege Iulia sermo sit apud Plinium, an de alia lege contra ambitum lata, tortassis Traiani: Nam Traianum Contra ambitum legem proposuisse narrat PLINIUS ''. V. Poena Legis Iuliae de ambitu fuisse videtur m Pisisti deportatio. Impp. ARCADIus et HONOR Ius L. Vnic. Cod. ad Leg. Iul. de ambitu: . sui contra ire rint, poenam deportationis, ad instar Legis Iuliae ambitus excipiant; qua poena ab Augusto primum introducta,
ut aliorum criminum, ita maxime vis publicae rei assiciebantur, quod luculenter indicant verba PavLi sup H riori
65쪽
riori sipho excitata. Nec improbabile puto, in illo saItim ambitu, in quo simul vis publica fiebat, deportationis supplicium infligi consueuisse. Reliqua ambitus
crimina coercebantur vel interdictione a niagist ratibus, et Senatu in quinquennium , vel poena peCuniaria. Nam diserte tradit D i o. ut supra retuli, candidatos pecuniam deponere debuisse, quam amitterent, si illicitis artibus in ambiendo usi fuissent. Introducta deinceps SCto L. vn. D. ad Leg. Iul. de ambitu =. I. 4. esse vid
tur poena centum aureorum Fisto pendendorum Cum
infamia, quod, ex quo L. Iulia in urbe cessabat, tamen in municipiis seruabatur. Testantur GLossAE NOM DCAE in ambitum irrogatam esse poenam non capitalem, sed centum aureorum cum amissione dignitatis. Infamiam vero irrogat sententia cx iudicii publici caussa , l. 7. D. de Ptibi. Iudic. Cuiusmodi est caussa ambitus,l. I. D. ibidem. Illi aurei centum, Cum rati essetat. non retasbaatiti arua. iii' Ioelii ex lege fieti poterat, damnatus in integrum restitueretur. Nam, ut ait V L p t A N v s Libro LXVI ll. ad Edictum, L 42. D. de condictione indebitio Poenae non solent m
66쪽
peti, eum depelisae sunt. Pluribus idem probauit Cui -
VI. Tiberius Imperator in Epistola quadam ad Qtamdiu da-
Senatum de luxu coercendo Tot a redioribus, ait, re- Iuliae obsut
pertae Leges, ror, quas diuus Argustus tulit, illae obliuione, hae, quod faetitiosius est, contemtu abolitae. FIaut felicior sors inatat Ι-halia tu' ambitu. Nam de ea M o D E s Υ i Ny v s in priiae. L. UT M . Iul. de ambitur mee Lex in urbe hodie cessat, quia ad curam princiatis magistratuum creatio pertiset, non ad populi fauorem. Non Modestini demuni aevo, qui sub Alexandro Scuero floruit, obseruari desiit Lex Iulia, sed multo ante, ex quo nimirum magistratuum creationem ad se trax runt principes.' Cum enim Tiberius ademta populo comitia in curiam transtulisset, ab illo inde tempore sine repulsa et ambitu designabantur, quos commendabat, candidati. Nec igitur, ubi prensationes pristinae cessabant, opus amplius erat Legibus de ambitu olim . latis. ' AC quanquam sub insequentibus Imperatoribus, quorum aliqui populum libertatis imagine ludentes ipsi comitiorum ius ex parte restituebant, ambitus memoria
67쪽
recurrit, nec non constirutiones quaedam de ambitu emissae leguntur superioribus rogationibus conformes, cuiusmodi fuit illa Traiani Lex qua sumtus candidatorum foedos et infames restrinxit; non tamen est, ut priscarum Legum auctoritatem adhuc illo tempore viguisse, inde inseramus. Posteaquam igitur in urbe exoleverat iam ipsa Iulia, in municipiis, In quibus instituendorum magistratuum ac sacerdotiorum ius apud plebem remansit, retenta aliquamdiu est Legis obse vantia ad reprimendum municipalium magistratuum ambitum. Quibus , si contra legem honores ambit sent, Senatusconsultum ad legem factum poenam centum aureorum irrogabat. Neque tamen existimandum est, erepta plebi suffragiorum nundinatione , largitionibus aliisque corruptionibus ad consequendos honores IO- cum amplius nullum fuisse. Quin potius succedente tem- .. pore omnes sere dignitates pecunia redimebantur,. HIN eis Imperatorum, potestates vendentivus, suaque suffragia ct in commendandis apud principem candidatis operam pretio addicentibus. De quo ambitus genere multis egerunt MENTΕΥvs
68쪽
ΚΕTTwis ΕΖ. SPANHEMIus et I AC. G THOpREDvs Variae igitur ab Imperatoribus tam foeda honorum commercia dignitatumque venditiones indecoras perosis, contra ambitum illum constitutiones publicari coepere, ut erudite ostendit laudatus GOTHO FREDUS. Quas inter maxime memorabiles sunt illa Arcadii et Honorii constitutio L. I. Cod. Theodos ad Leg. Iul. de avd it qIIa iaspintationis exsilium, bonorumque Fisco inserendorum poena irrogatur
iis, qui Palatii illustrem dignicatem ambierint; atque illa Theodosii et Valentiniani, in L. 6. Cod. ad Legem Iuliam Repetundarum , qua praecipitur , ut Prouinciarum Rectores iureiurando fidem faciant, se pro suifragiis nihil dedisse, nec imposterum daturos esse ; ac d
nique Novella Iustiniani VIII. c. 7. qua ea fere repetuntur, ac confirmantur, quae in Theodosii Lege san- Cita erant. . Nihil vero de ambitu proprie disponunt Constitutiones in utroque Codice Iustinianeo et Theodosiano sub rubrica Legis Itiliae de ambitu relatae, sed continentur in iis prohibitiones de non rcpetendis
α3ὶ De Ambitu antiquo et hodiemo Parte I. p. 8s. 24 Orbe Rom. c. amas In Tit. Cod. Theodos ad Leg. Iul. de Ambitu L. IX. Tit. 26.
69쪽
da AD LEG. IVL. DE AMBITU COMM.
. qui iam gesti fuerant, honoribus, sub poena deporta-
tionis et Consistandorum omnium bonorum , L. 2. 3. 4. Cod. Theodos ad Leg. Iul. de ambit. et L. uni: Cod. Iustin. eod. Tit. Atque haec quidem hactenus. Quae recentiori aeuo in pluribus regnis eU ciuitatibus aduersus prauas ambientium artes salubriter statuta sunt consulto hilo praeterimus. Omnem ni rem btilitarem feliceni merito praedicamus, in qua Usu veniunt, quae Romae quondam Poeta voverat: Crescite virtutes , fecundaque foreat aetas sngemis pateat campus , certusque merenti Stet fauor. Ornetur propriis industria donis. Surgite sopitae, quas obruit ambitus artes.