장음표시 사용
51쪽
factum est SCtum Afranio urgente, ut Praetores recens electi ambitus ne postularentur ; cui Senatus hanc emceptionem adiecit, ut per LX. dies priuati essent electi praetores Memorabilis paelio inter candidatos illo ipso anno facti; pecuniam apud Catonem deponem di, quam is amitteret, qui largitionibus Plebem corruisperit Sequenti anno tantus denuo eXarsit ambituri quantus nunquam antea. Nihil impudentius illa con- ventione inter Consules Domitium, et Claudium Pulcri . atque inter candidatos Cn. Domitium, et Memmium tum inita Sed omnia iudicia tam corrupta, ut nullus ferciqui in ius vocatus erat, condemnaretur
De Lege VI. Omnem tamen priorum temporum ambitum
superarunt molitiones et turbae candidatorum, qui in annum DCCΙ. consulatum petebant. Tres enim candidati T. Annius Milo, P. Plautius Hypsae . . et A. Metellus Scieio νεηνά stipati, tribus Oasi castris urbem obsidebant; perpetrabanturque fac, nora grauissima Non melius igitur consilium via
lam est, quo his malis resisti posset, quam ut Pompeio
52쪽
uni respublica committeretur. Creatus ergo Consul sine collega, .nouam legem seuerissimam de ambitu tulit, cuius aromentum Dio C Assius '' et Asco Niv P A E DI A N v s reliquerunt. praestituit illa poenam grauiorem, et formam iudiciorum breuiorem. Capita haec suere : ex iis, quos ipse legerat , sorte μ'
misentur: ut certus numerus triduo te
fles darentur , quarto die peroraretur , haberetqtie ac fato ad dicendum duas horas, tres reus: ut nemo laudaret reum. Praeterea accusatores instituit; et ipsis iis, qui ante ambitus damnati fuerant, si accitiare alios vellent, magnum delationis praemium propositum est, ut nimirum, qui- Cumque vel duos eodem de crimine, aut minori, ob quod ipse damnatus erat, reos peregisset, vel Vnum ma toris criminis conuicisset, is impunitatem delim sui ha beret, et pristinam recuperaret dignitatem Multos igitur ad accusandum excitarunt propositae conditiones. Modum tamen iudiciorum ex hae Ioge habitorum Ca sir reprehendit, iudicia, aliis audientibus iudicibus, aliis
sententiam ferentibus , singulis diebus perfecta esse scribens F a Verum
53쪽
Verum ipse Pompeius non tam studiosus obseruator quam grauis auctor legis fuit. Namque ex accusatis Scrupionem non modo iudicio exemit sed etiam Consulem adscivit, et Plancum Tr. Pl. laudare in desensione non erubuit. Quare Cato, qui inter iudices erat, obstruens aurem, - negauit, se illam laudationem honeste audire posse. Sesennio abhinc Iulius Caesar urbe potitus, plurimos ex Lege Pompeii damnatos in integrum restituit, ut auctores sunt ipse C ΛΕsAR V et CiCERO , Nec ab illo tempore legem ullam de ambitu reperio, quae Iuliam Constitutionem antecesserit licet ambitum nihilo mi porem fuisse consteo
quas unius. humeris imponi rempublicam necesse fuit, . ad Augustaeum
principatum prouecti, Imperatorem Augustium inter pri
mas' sa Mi d B L st et o N V s hist. vitae Cic. Τ. I. p. S 6, 64 PLUTAR- . C H v s in Pompeio p. 6 9. de Bello ciuili Lib. III. c. I. 66 ad Att,
cum Lib. X. ep. . add. SUETONIVΜ in Caes. c. 4 I. 33 Quae SI G o-N I v s de Lega Iulia Caesaris affert, fide destituuntur. ' Disitirco by Cooste
54쪽
mas curas, quibus perculsum undique ac perturbatum 4mperii corpus ordinauit, de ambitu fortioribus , frenis . compescendo sollicitum i offendimus. Substiterat. paulisper ambitus, tum quia in bellis continuis: civilibus magistratus non ordinatim creabantur, sed . plerumque ab iis,. qui armis pollebant,. Constituebantur; tum quia Cii suscis, mitiori m x xvii plobi ea ser i sibi soli Consulatus competitores eXcipiens a Gemro nunmero, candidatorum pro parte saltim dimidia, quos p pulus 'Vellet, ipsi pronuntiandos permittens quo fiebat, ut plerumque. sine contentione designarentur. At postquam Augustus, pacata republica, comitia plebi r .stituit, magistratuumque creationem contra consilium quidem Maecenatis ' reddidit,1 prohibere aiqn potuit, quantumuis 'id curans vilice; ne, qui per coitiones do signarentur, quin reuiuisceret ac denuo serperet ambitus. A. V. C. D C C X X XII. quum Augustus in Sic, siam et Graeciamordinandarum prouinciarum caussa pris-
...1 SVETONIVS in Caesare e. 4 I. I In oratione ad Augustiam. de retinenda simma potestate apud DIONEM Lib. III. num. 323. pag. 46.
autem ιu ipse ad magistratus evehes, neque pMi, neque populo quenquam eorumereare permittes; dissidia enim erunt neque Senatui, namque ter ambirum premnan
55쪽
sectus esset, per absentiam. erus ingentes in cohsulum creatione seditiones ac turbae ortae sunt, quas fuse doscribit Dio C Assi us'. aEodem anno excitati propter Praefectum urbis feriarum Latinarum ergo constituendum tumultus quum componi nequirent, annus sine illo magistiam decurrit. A. DCCXXXIV. parambitus fuit; factaeqne caedes, ae alia crimina commissa sunt plurima - ;G. dirae turbas Vt sedaret Augustus, Romam eo, duabu 'R festim reuertens sequente Anno V. C. D C C XX X V.'
bus. duobus Corneliis Consulibus sanxit, Dio NE comm morante vi qui largitionibus magistratum idi pararint, quinquennio ab eo arceantur. Idem tradit Su ET ONius': Leges retractauit, et quasdam ex integro sanxit, vi sumptus-riam, et de adulteriis et de pudicitia; de, ambitu, maritandis ordinibus. Neque hic quieuit Augusti procide tia, sed decennio post C. Marcio Cens ino, nutar A sInio Gallo C et Lausit -- et qua mauistra m culparentur, quod largitionibus eas sibi dignitates ad- quisi-
seribunt: quae diuersitas e varia an ros numerandi ratione oritur. Nos Pighit Ordinem ubique serilauimus, quem etiam retinuit recen issimus Fastorum conditor V. C. I Os RPHvs MARIA STΑΜ. p A in ΜVRATORII
56쪽
quisiuissent, nullam inquisitionem instituit, et totam rem - dissimulauit a quia neque punire tam potentes ciues, neque manifesto veniam criminis ulli dare consultum duxerat; sed pignora ab iis, qui petituri essent magistratum, accepit, quae, qui largitiones fecissent, amitterent. Quod cius factum ab omnibus laudatum esse legimus Rem 'um--4ansit S Τ ΕΠ O N I v s scri-hens : Etim multiplici poena eoercito Fabianis et Scaptiensibus tribulibus suis, die comitiorum, ne quid a que quam candidato demerarent, fingula millia nummum a se diuia Abste. Binas igitur Augusti de ambitu constitutiones in publicum emanasse animaduertimus ; quas respexit Pa tus Thrasea, dum in oratione in Senatu habita haec assi didit: Uu probatum est P. C. Mea egregias, exempla honesta, apud bonosi ex delictis alibrum gigni. Sic oratorum liceκ-tia Cinciam rogationem, eandidatorum ambitus Iulias Leges, magistratuum auaritia Calpurnia Scita, pepererunt Sed Vtraque. Vno Legia Iuliae nomine' comprehendi solet. illud praeterea extra dubitationem positum ridetur, fuisse hanc legem ex earum: numero quas de integro tulit G Augu-
57쪽
Augustus, nec illam tantum ad priorum Confirmationem valuisse, aut saltim fuisse legem Pompeiam resormatam, a nomine eius Iuliam vocatam; ut arbitratus est Gui Do
IIL Memoria huius legis conseruata est in antiquis iuris libri. t. in Ins trutionibus β. ut G NM udis. Sunt praeterea iudicia publiea, Lex Iulia δε ambitus quae sic interpretatur THEOPHILUS in paraphrasii Institutionum Lib. IV. T. I8. f. Deeοι- ρμοδε
. alia publica iudicia , , veluti Lex Iulia de ambitu, quae aduersus eos competit, qui pecuniam aliquibus dederint , is magistratum aliquem , ves honorem consequerentur. Praeivit Institutionum conditoribus MACER, inter iudicia, quae ex Iegibusἰ publicorum iudiciorum veniunt, legem Iuliam de ambitu . recensens L. I. D. . de Publii tuis . Extant praeterearin uarixa- utroque
Codice lustinianeo et Theodosianis integri tituli ad I gem Iuliam de ambitu; qui inde in Basilica translati
58쪽
iunt. Ex IVLii ΡΑvLi quoque Sententiis receptis conseruatus est titulus ad Legem Iuliam Ambitus. Denique in GLossis Iunis post alia haud contemnenda de ambitu , legitur ; 'Esι δε νομος Iουλος πουβλικος ποιώ πάντωνα-- me Δια-; ER Lex Iulia publica, ex qua omnes experiuntur iudicio publico.
Iam capita Legis Iuliae . quorum aliqua notitia super- Argumentum est, videamus, et Senatusconsultum ad Legis Iuliae Iuliae sententiam factum , hec non Legis Iudiciariae Caput, quod ad candem Legeni de ambitu retulit L. Vn. D. S. 4.M Leg. Iul. de ambitu ; tum et poenas in ambitum statutas , et . durationem Lugia atque ' obseruantiam Finig Legis Iuliae erat, iit crimen ambitus' coerceretur, quod quibus modis committi potuerit, C. IV. exposuimus. G a IvLivs
59쪽
IvLivs P A v Lv s ' M. Legem Iuliam Ambitus . illum criminis ambitus reum esse scribit, qui periturus magistrarum , vel prouinciae Sacerdomm, turbam s rariorum tau a
conduxerit, seruos aduocaverit, aliamve quam multitudinem ,
conduxerit. Non igitur omnem petitionem, sed saltim illam Legi contrariam prohibuit Lex Iulia; - quod viti monere necesse putassem , nisi meminissem, operose idem olim probaudum suscepisse VERTRA v MM A v R U MC,ν; , Mil. II. Ε capitibus Legis Iuliae , quorum fortassis haud pauca numero fuere, tria mihi videor eruisse. Primum est yi Vt illi, qui largitionibus magistratus amisissent, quinquennium ab iis arceantur; quo ipso mitigata est Legis Calpurniae sanctio, quae ambitus conuictis, S natui et honoribus in perpetuum interdicebat. Obse Vat IACOB vs GOTHO FRED Vs apud SIDON iv MAPOL LiNAgEM in epistola ad Philimachiam. Hirus initium est: I L oluι-ων Maiinvio ter=Rgirit l S natu move, respici ad hoc: Legis Iuliae caput; quod non improbabile videtur. Qiussam vero, cur tam leni coerciti
60쪽
ercitione compescuerit ambitum Augustus partim in miti Augusti ingenio positam iudicio, partim in eo, quod
ipse unus indulgendo, ut veteri ritu magistratus a plebeerestrentur, veterem quoque petitionum rationem haud obscure inuit. Quam ob rem etiam, ne candidati lar- giri pecuniam, quam in petitionibus accipere a multo inde tempore ii, illis limin haberent, de suo tribulibus suis singula millia nummum Uiuidi curavit. Alterum caput similiter e Dio NE' innotuit; 'qui perituri essent magis arum, certam pecuniae summam, pigno ris loco, antea darent, quam amitterent, s. in petendo denuo. quicquais largiri fuissent. Secutus est Augustus in hac re consilium, quod iam olim salutare visum fuerat; quum nimirum apud Catonem'. pecuniae summam ante petiti nem deponerent Competitores, ea conditione, . ut illa Pr, Varetur, qui postea pecuniam diuisisse conuictus fuisset. Paullo diuersam ab hac, candidatorum largitiones inhubendi rationem iniit Traianus statuendo, ut candidati tertiam partem patrimonii in ea, quae solo continebam tur, hoc est, in possessiones Italicas conferrent, ne tamia ipsis largenti vis relinqueretur. . Tertium caput e
MODESTi Ni libro de poenis in Digesta transscriptum est: G a Vn.