Reverendissimi patris d. Felicis Marii Nerinii... De suscepto itinere subalpino epistolae tres ad eminentissimum cardinalem Angelum Mariam Quirinium ..

11쪽

oc viri o Verum consoler quid ego Te Virum unum omnium & sapientissimum , & constantissimum ZQui eumdem semper in utraque fortuna vultum tenueris, dignitatem eamdem Genus illud magnificum & verum consolationis non expectare

ab alio, sed petere ipse debes ab animi tui robore,

& virtute, quae neque justum dolorem repudiat unquam, neque suscipit immoderatum. Nam &humanum est carissimorum morte moerere, & eodem non affligi moerore praeclarum: Utrumque vero Tuum maxime, qui & humanitate summa& virnite praeditus es singulari. Hac ipsa admirabili virtute non ullo alio permotus obsequio Frater tuus & amavit Te plurimum dum vixit, &moriens haeredem 1nstituit fideiconmissarium, ut ad quem mortis suae moeror justior, ad eumdem rerum suarum usus perveniret. Cujus haereditatis

hunc tu statim fructum putasti maximum, posse illa tua liberalitate uti, ut quo plura haberes, eo plura ad honestissimos, & Ecclesiastico Principe dignos usus conserres, quodque tam bene faceres, posses & uberius & frequentius facere. Equidem

audita hac tuarum fortunarum accessione, quum probe noscerem, S expertus etiam essem maximam illam beneficentiam tuam, tum egomet mecum:

. . Deus Disiligoti by

12쪽

Q ix o Deus immortalisl Quid interest inter mentes hominum, & cogitationesi Nam si haec tanta haereditas obtigisset uni cuidam ex eorum hominum genere, qui vulgi judicio lauti, ac splendidi habentur atque utinam hujusmodi exempla in Ecclesiasticis Principibus Viris nulla essenti si uni

eorum haec amplificatio divitiarum contigisset, quam cogitationem reliquam fecisset aut amoenitatum at delectationem, aut supellectilis ad delicias, aut epularum ad voluptatem Z Advocasset confestim, a quibus signa, tabulas, caelatum aurum, & argentum coemeret, & simile quiddam secisset, atque ille Horatianus Ganeo a , simul accepit patrimori mille talenta Edicit piscator, uti pomarius, auceps,

Unguentarius, ac Gusci turba impia misitam scurris farctor eum velaiso omne macellum Mane domum veniant oeci

Nosti cetera, quae tua est hisce etiam in rebus eruditio singularis. Sed Tu fraterna auctus haereditate, non modo illis extraordinariis cupiditatibus, sed necessitati ipsi nihil concessisti, quo commodius viveres. Edixisti ut accurrerent Litterati, Egentes, Pupilli, Viduae, sacrorum operum redemptores adeo, ut non tu mihi quidem

13쪽

curator haereditatis videare. Uni certe Alex mTempli AEdificationi, quam magno animo es agingressiis, & majore persequeris, uatim permultam pecuniae summam assignandam curasti: permultam quum dico, ad tria millia nummum aureo. rum, & quidem unius fere anni spatio attributa

esse dico. De quonam etiam Optimo Romanae Ecclesiae Principe tantam pecuniae vim in tam honestos usus effusam aut audivimus unquam, aut

vidimus 3 Te igitur spectet, Te intueatur unum, qui vult in Christiana Republica Personam cum dignitate sustinere & Episcopi & Cardinalis. Quod autem ad praestitutam diem Romam

non ierim, necessitatis excusatio me facile defendit. Etenim, quum Sodalitatis meae rationes tulissent , ut Augustam Taurinorum me conferrem,

praecipitante jam autumno, dum illius Urbis pulchritudinem , Regiae Domin magnificentiam, atque elegantiam, Regis ipsius, totiusque Regiae Familiae benignitatem, quae eximia sane est, ac prope incredibilis, admiror ; dum etiam in deliciis haereo villarum, hyems me oppressit, quo circa propositum illud atque pollicitum meum vis hyemis, nives, asperitas viarum, longitudo itineris

14쪽

ο xi oretardant. Huc accedit, quod nondum omnia Cis. alpinae Galliae Monasteria curae, diligentiaeque meae commissa quod omnino officii mei est obiverim. Sed nulla me res tenere poterit, quin Romam advolem primo vere , tuoque desiderio satisfaciam, & pollicitis stem meis. Sed, ut ego absim, recte nihilominus neque lente procedunt res: operae enim ac diligentiae meae Vicarius Ufregius homo est, si quis alius, navus atque industrius, qui pro sita in me benevolentia, in totamque Familiam nostram, cujus est Romae Procurator quem vocant Generalis, nihil reliqui facit ad maturandam absolutionem, persectionemque AEdificationis tuae. Tuae inquam:

Quid enim magis tuum, quam quod a singulari tua, ac pene divina liberalitate proficiscitur Θ Volo autem scias, Templi pavimentum jam constrartum pulcherrime: Testudinem ad summum perductam, vetere illa, quae sitiscebat, dejecta, ac disturbata , & quae nova conficitur , jam opere

caementitio eleganter ornatam esse. Statuam 3 vero Patroni illius tui BENEDicri XIII. Pontificis

Maximi , quam loco tuae in Templi Alexiani Atrio poni jussisti, & grati erga tantum Pontificem animi tui, & inauditae modestiae testim nium

15쪽

o xii Ponium sempiternum, jam eo esse perductam, ut a perfectione ipsa prope absit: Quamobrem hac de

re vacuo, ac tranquilliore animo esse debes; in quo equidem non possum non admirari praeclaram indolem tuam 8 Non enim, quod tantum in nos beneficium contulisti, eo contentus soles esse; at ea te cura solicitat, angitque vehementer, ut

beneficium ipsum magnificum sit, opportunum, numerisque omnibus absolutum , hoc est ipsa tua liberalitate dignum. Extremum nunc illud est, quod omnium primum esse debuit, Tibi ut PRINCEps EMiNENTis-SIME gratias agam pro recentiore tuo mille nummum beneficio, quod facio equidem libenter,& ex animo. Sed sic habeto: tantam esse meritorum erga nos tuorum magnitudinem, ut ea nedum verbis, vix cogitatione assequi possimus. Ego - certe ubi intellexi FRANCisci Fratris tui obitum,

statim justum illi Funus, & debitum in Templo

hujusce Monasterii una cum Sodalibus meis rite diligenterque curavi, quod ejus Principis erat Frater, cui S ego privatim, & publice deberem omnia, quod eo scripsi, quo intelligeres EMINENTissi- ME PRiNCEps, posse Te beneficia tua conferre in alios cin quos autem non conserat , qui magis

16쪽

o xiii o fortasse quam nos digni videantur; in eos autem, qui gratiore animo sint, certe non posse. Haec sunt, quae Tibi statim significanda esse existimavi. Ceterum expecta propediem alia in epistola mea eXplicatam rationem omnem itineris mei; Tua enim beneficia fecerunt, ut quum sim plane in aere tuo, & totus ut ita dicam sim tuus, nihil abs Te ignorari debeat earum rerum, quas gessi,

quasque gesturus sum. Quae si Tibi probabuntur, quasi in recte factis gloriabor; maximus enim meae gloriae fructus a singulari judicio tuo proficiscitur. Vale, PRINCEps EMINENTIsSIME, ac nobis, & Ecclesiae universae bono quam diutissime

Dabam Hospitaleti pridie Idus Decembris

MDCCLII.

17쪽

1 n amantissimi Fratris morte nempe FRANCisCI QUI RrNIt Pr curatoris S. Marci, de ouo ipsemet Cardinalis humanissimis in litteris ad auctorem huius Epistolae datis die Iii. Decembris ita scribit: ,, Conis Ia perdita, che ho fatia, gi, un mese, di un mio amatissimo Fratel. A lo, ii Signor Iddio mi ha voluto somministrare ii modo di continuare,, a tenere la mano aperta in savore della Chiesa di S. Alessio, e di,, altri luoghi, ed opere, che mi son pressi a euore di beneficare. Il,, Desunto per una predileaione veramente prodigiosa, pol chὶ non pro. molia da veruna o acitica, o moderna coltura seco lui usata, mi hais voluto suo erede universale fideicommissario, e pero mi ha satio pa- ,, drone deli' annua rendita di quattro in cinque mila ducati . Per co rispondere adunque a un atto si visibile delia divina provvideneta, se lascio subito a disposiEione di V. P. Repverendissima, e dei suo Padre,, Pr curatore Generale it migliato con puto di studi, e con la Posta ,, di Giovedi prossimo striverb a' Signori Ruggia, che si uni scano conis det to Padre Proccuratore Generale per soddisfare agit Artigiani, e,, speciat mente ii Capo Μastro Biagio con quella distribuetione , che

,, s limeranno accomoda.

1 Horatianus Ganeo Vide Horatium lib. II. serm. III. 3 natuam De repudiato ab Eminentissimo Quirinio honore Statuae, praeter ea, quae dixit Auctor in reiso sone ad Brixianum Philopatris, legesis cum huius Epistolam ad Friderisum Freitu, tum D. Ba- pisae Branca Hendecal=IIaῖon. Hic autem subjicere satis erit novissimam inscriptionem ex Numismate Norimbergae cuso, & in hujusce editionis fronte aeneis sormis expretae

STATUAE HONOREM SIBI ROΜAE DECRETUM GRATI ANIΜI CAUsAA ΜONACHIS HIERONYMIANIS SUB PORTICU TEMPLI S. ALEXII LOCANDAEANG. ΜAR. CARD QUIRINUSsUAE ERGA SANCTISSIΜUM BENEDICTUΜ XIII PIETATIS TROPHREUM ESSE VOLUIT

18쪽

to Pro receatiore tuo mille nummum beneficio a De ouo vide superius not. r ; sed his addere liceat, quae deinceps ad Auctorem scripsit idem Princeps vere liberalissimus munificentissimusque die x. Deeembris: ,, Cirea la Fabbrica di S. Alessio strissi Giovedi decoris c Signori Rugis gia, che seneta ritardo si sacesse oodere alia medesiuia it suffragio dei,, Ludi mille, ehe prima avem ordinato douesser restar miosi sino allais venula a Roma cel Reverendissimo Padre Generale, la quale diffe- ,, rendosi, come ella mi strisse, sino alla primavera, ho in animo di,, far a lei trovare ces, in quel tempo altro simile suffragio. L'egermi,, stata gellata, quasi di rei per la finestra, come te borse di S. Nieolb , ,, reredita dei Fratello, mi se conoscere it Mon uso, che debbo sarne.

19쪽

D. FELIX MARIUS NERINIUS

FELICITATEΜ. Os TULABAT muneris mei ratio, ut

in hoc ipso Coenobio, ubi Sedes omnium nostrum princeps collocata est, manerem usque ad pridie Kalendas Octobris, qui dies est Divi Hieronymi memori1 consecratus; ab hoc enim Sanctissimo Viro, & Ecclesiae Doctore maximo nomen, &stirpem ipsam Familiae nostrae repetimus i non illam quidem ita continuatam, atque testatam, ut ego Vellem, propterea quod vetus eluvio barbararum nationum, quum & Italiae, & Monasteriis quiis

20쪽

quibusque vastitatem intulisset, huic nostrae gloriae magnas offudisse tenebras videtur. Hanc quasi generis nobilitatem a primo suo auctore, ac Parente Benedicto repetitam, & nulla temporum , nulla hominum serie interrupta propagatam, uni fere ex omnibus Monachis habent, vere ut dicam, Benedicti ni, , quorum hac nostra aetate Tu es , PRINCEps EMINENTIssIME, Decus atque O

namentum maXimum.

Simul ac igitur festum illum Anniversarium Diem nostris in Fastis celeberrimum sanctissimumque peregissem, statim Romam cogitabam, quo me divina illa vox jamdiu invitaverat BENEDICTI XIV. P. O. M. qui mihi suis pedibus advoluto, &bonam abeundi veniam imploranti, quum leniter arridens benedixisset, Abi, inquit, b e Te Familiae

tuae Abbatem generalem perbrevὶ expectamus. Huc accesserant cohortationes tuae, quae admonebant, ut

ne cessarem, sed in Urbem convolarem, quo praeessem absolvendae AEdificationi Alexiam Templi, quod erit, ΡRiNCEps EMINENTIssIME, divinae Beneficentiae erga nos, erga Romam ipsam tuae testimonium sempiternum.

Sed ecce aliae ossicii mei rationes, quas sine quodam quasi scelere negligere non possem, b ju-