De praesidiis Aristotelis Politica emendandi [microform]

11쪽

utique qua alia contigerit inristocratia' secundum editionem Susemiblianam et utique si qua alia contigerit aristocratica IV, 11.129 a 23 qui locus prorsus geminus est nostro: ναι hooν 'ἐκ

αἱ δε ολ γαρχικαί manifestum autem e. lii et quod lituri inue politiae a quidem democratiae Sunt hae autem oligarchiae quibus verbis Suso militius in adnotatione critica Subjecit nonne democraticae olimrchicae 3 Quibus ex exempli manifesto ut apparere,

translationi in hac re fidem prorSu nullii liaben him esse, neque minus sSSe pravum tranStationi Verbi emendationes id hibere, quam illi nisum nostrum locum Sollici uire, nisi sorte quis is ταῖς ολιγαρχικαὶ cum Sermoni usu pugnare opinatur quam vi paucis verbis interjectis praecedat , πύση πολιτεία Quae cum tu comparatu Sint ut non Sati circum Specte ne diligenter Perpensa non possint ei non fraudi esse, qui potiSSimum emendationis praesidium in transbitione ponat, ne minutius quidem in hac re neglegenda SSin cenSeo, utpote quae facile in Sam nobis praebeant graviore quaeStione recte dirimendi. Itaque Suscini lilio non ud- Stipulor et quidem', quae est rectissima et Guile in rationi aptu translati particulae καίτοι conStanter mutant in equidem velut

592,7) Saepius eandem injuriam inprimi muliae particubi passae Sunt quas Gulielmus paullo liberius vertisse videtur: sic καὶ - δε I, 10 a 2b a 26 42 7y et sere Semper tranShitum est per et etiam'. quod Suhsemihi ius correxit in Ἀο - autem. Eadem

τοιαυτον Lγαρχίαν δνωσι μαν et vocant etiam ualem iligarchiam potentatum', quibus locis Sive Gulielmus orrore Sitatissimo

δε pro δ' legit sive ipsum δ' hac conjunctione per etiam expreS- Sit, quod ceteri locis aut per utique aut per itaque vertito, haudi numeri ancellis inclusi pertinent ad translationis verba ed iisein. Veriun III. Q I. 4283 a T. otioliu δὴ vini αεν δικ&icu χcii ἐν GDεrὸν ε μελισβοrειν, quae Gulielmus Secundum eos codices, quos penes aliqii auctoritas 'St, nudum do er etiam Vertit: similiter etiam dicemus jure et virtutem altercari', ubi busem lilius deterrimos quosdam codices et personatum lutarchum in libro de nobilitate di exilibentem secutus reposuit μοδευς δε νῆσο/ων Particulam δὴ hic nullam habere offensionem atque etiam suum

tenere locum, disci potest ex iis, quae Vahlenus poet. p. l6l de huius particulae usu digessit.

dubie injuria et istiam emendatum est. Etiam longius hac via progressus usemihlius V, 4. 304 a 33 καὶ λως δὲ δεῖ τουτο

ιν λανθάνειν postquam in tran Statione et univerSale etiam oportet hoc non latere' etiam in autem mutavit, pro δη, quod Spengelius ante exulare jussit Scripsit δε Sed καὶ λως δη rectissime se hoc loco habere demonstravit Vahlenus d. ari poet ' p. 161. Ac ne id quidem concedo Susemilitium Secundum homue Aquinatis explanationem, cuiu contra con SenSum codicum prorSuS

recte mutasse in et non neque ΙΙ, 9. 1270 3 129 4 est

autem' εστι γὰρ in est enim', quorum illud dictum S ex consuetudine sermonis latini, hoc a Gulielmi ratione non alienum, ut

docent VII, 17. 1336 28 330,4 siforte autem pro ἴσως γὰρ, VIII, 1. 3374 14 332,6 hoportet autem' pro δεῖ γὰρ alia id

His exemplis praemiSSiS, quibu Satis ut comprobatum eSSe propterea quod Susemitilius in verbis translationis constituendi non codicum Solum testimoniis nixus sit sed seductus illa opinione qua putabat interpretem graeca verba diligentissima

usum delitate singuli vertendo XpreSSiSSe Semper graecorum codicum memoriam respexerit, nos in perpendendis translationis rationibus non posse gravissimo errores cavere, nisi Singulis locis ad codicum testimonia redeamus, experiamur Si quid de tranStationi memoria eiusque universa emendandae ratione habeamuS, quod cum emolumento addatur. Nam quamquam Susemihliu Suo jure Statuit codicem a ceteris auctoritate ac fide longe praeStare, tumen cum ex exemplis modo allatis eluceat eum justo saepius huius codicis memoriam neglexisse tum ceteris codicibus multo minorem vim ea de causa tribuendam Sse en Seo, quia ad unum omne archetypo redire Vi entur, quod a correctore quodam multas accepit emendationes sive ex alia translatione' sive ex

codice graeco depromtaS. Qua de re non puto quemquam dubium re, Si ho loco mecum perlustraverit. Ι 10. 1258 b 5. 43, It codex a r. m. praebet nudum thocos, in ceteris additum est Sura quod procul Iubi, interpretamentum genuinae Vocisi Nostram non unam fuisse illa aetate translationem, apparere videtur ex notis Alberti Magni, quem cum laudet aliam translationem Susemihlius rectissime observavit ei proll. p. XLII. non alius nostrae translationis codicis scripturam proferre, quippe quae nimis a codicum nostrorum memoria discrepet, sed aliam translationem velle intellegi.

12쪽

quae est liberior translatio vocis περίγγα aut παραγγας. I, 1. J25 a 11 47.6 in codice a leguntur certe vera: ,et illiu hieme

Corrulitum , cocone in ceteris per se vindictae quod non dubito pro emendatione corruptellae habete it retionendum isse tuto

gregati Super tecta audiunt philomenum Sedentes deincep quae formam suum ineptum inde videlitur raccepisse. quod Gulielmus

ανα δω ιαι' porperam intellecto ipse menti Suno sons uni quam vi Subsurdum insormavit: si ii nutem codd. cum Paehibeant epultanteSSi audiunt cliniuntem cantilenam residentes c intinuo run Stationem et a SenSu rectam et accommodatam ad Verbi graecia, concludendum

eSt, in archetylio ulterius famili ne suisse litie verba ex alia quadam translatione mar in adscripta et ab aliis libi artis pro inopiis illis Sed linui diibi genuinis esse recolita iis, aliis repudiatia. Praeterea id magni Si momenti, quod uno codice a saepius ea tiansitationiSVerba, quae Omni Sensu destituta sunt nobis prodita esse vi domus:

in hari vocem quia in codd. a se initur .meliores non melius . Susemihlius conjecit meliores corniptum esse ex melior atque in archetypo codicum fuisse κοινος Ῥεινι ιν pro DiMovgιν ιι ιι DM. uuae ratio admodum contorta meo sensu mirum quantum a veritate abhonet. Nam cum in cod. Ili nullum exstat vestigium Scripturae ι ιιε- ιν tum illud meliores apertam speciem conjecturae prae se fert utpote quod sine dubioe eius mente profectum sit qui Eries pro noniine pluralis numeri acceperit. Huiusmoi i amem evriiseulas correctiones codici a non deesse nec mirum est et exemplis quamvis paucis constat ut l40 ii reges et duces et exercitus ' pro reges et duces exercitus '. Itaque κ λίνονσιμε ιμνον genu iunarchetypi scriptura erat, quam solus cod. P servavit.

vavit. Neque casu actum esSe puto, quod Ι, 13. 1260 ara interpretamentum Gulielmi αρχοντων in uno codice a legitur. y Sed subsistamus in quaestione quae ad Summam rei minoris ponderis est facile enim collecti exempli cen Se nobi persuasum

osse, OtisSimam memoriam tranStationi repetendam esse ex codicea cuius contra auctoritatem plenus ceterorum OnSenSus nullam prorsus vim habeat niSi mendum codici a plane perspiciamus; omne autem huc spectante loco recen Sere et longum est et SuperVacaneum, praeSertim cum Si reapSe ut per inter nos convenerit, translationi non eum OSSe auctoritatem Vindicari, ut primarium locum omnium testium teneat, ne digni quidem illius memoria videatur, qua in recenSenda atque perpendenda tempus teramus.

Transeamus igitur si placet jam ad eam disputationis partem, qua Obi propoSitum St, ut acri u paullo atque diligentius inquiramuS, quo jure quave injuria Victorius Schneidorus usomitilius alii viri doctissimi opinata Gulielmi delitate nisi tanquam sinceram codicis graeci memoriam illa tranStatione contineri putaverint, atque quantum fieri poteSi quaSdam inveStigemus interpretis rationes transferendi, quibus perSpecti sides ac vis translationis clariore in luce collocetur. Quae quidem quaestio ut gravissimum habet pondus ad Summam controversive dijudicandam, ita admodum ardua atque impedita St, quia non lacile perspicitur, unde prosectii fundamentum a Stabile firmumque OSSimus OnSequi, quo confisi certo judicio dirimamus utrum a codicis librario an ab interpreto latino quaelibet discrepantia orta esse videatur. Quamquam

hoc primo Obtutu SuSpicor O perspicue cognoscere collocationem verborum a Gulielm non Solum non an Xie SerVatam SSe, ut

Susemilitius judicat cf. proll. p. XXXIII), sed potius libertatea fide illa quam viri docti statuerunt longe abhorrente ad libidinem esse mutatam id quod ex iis locis luculenter apparet, quibus

Aristotelis verborum ordinem, quem Scimus SaepiSSime a Solemni Scriptorum graecorum ordine SSe alieniSSimum e certo quodam consilio ita turbatum esse videmuS, ut ea, quae Orma ne SenSucohaereant etiam collocatione arctius conjungantur, quod consilium si quis vel paucas translationis paginas perluStraverit nullo ne- f. pag. 33 . .

13쪽

- gotio confido perspectum iri, neque opus est, nisi in re clarissima putidi esse velimus prolixa argumentatione demonstrare. )Τotius autem quaestionis recte dirimendae causam quamvis levem videntur notae illae in quibusdam codicibus translationi adjectao praebere, quibus ipsum Gulielmum locis casu corruptis vel decurtatis de suo conjecturas adhibuisse traditur. Sic VIII, 5.13404 12 codex Γ pariter atque codex si duobus verbis deficientibus haec

καὶ χωρla .... v 9μῶν καὶ των μελων αντων, nisi quod codex II VOci ακρου)μενοι, quae post rι δε intercidit duas primas literulas Servat quas tamen fortasse Gulielmus in codice suo incuria neglexit. Hunc desectum ex quibusdam translationis codicibus conspicitur Gulielmum resarcire conatum priore loco manifestum

quod ultero imitatione ' addidisse conjectura sane satis infeliciatque perversa. ' Melius nisi salior bono monacho res cessit ΙΙΙ, 5.1278 a 2 ε Θηβαις δε νυμος ἐν τον δεκα ζων μὴ απεσχ μένοντυ αγορας ι ii μετεχειν αρχης, ubi et c0d. M pro αρχης corruptami Cni dubitatio levissima inhaeret, conserat quaeso I. 11. 1259, 35

quidam civiliter conversantium civiliter conversantur per haec soliun. II, 6.1265 I4 πιι mi ο νον ιρημενον πλῆθος δει si λ&νγε νειν otia ooci in ἐσμ οῆς To DTοις ΒαβDλωνίας ξ τινος ἔλλης errMutyrovo πλῆθος, quae in triiri statione ita turbata legimus, ut χωοας cum meβDL0νiit componatur et o πλῆθος reseratur ad roi ro Droις siqui regione Babylonica vel aliqua alia infinita opus erit tot multitudine', cui collocationi cur Susemihlius subjiciat nescio an recte non ideo, nam χωρα ceπεοανως ο πλῆθος recte dici, in proluptu est. II, 4. 1262 Q κα γενεσθε εκ di okrων ε' ιινοπρον ενα et ambos

fieri unum ex duobus existentibus intia plurima, quae singula proferre infinitie lab0ris et spatii est, neque quidquam habet utilitatis quoniam hac quidem in re usemihlius non passus est, in fraudem se Vocari. Susemiulius cum ante Ἀθμυὼν plura intercidisse putat, quam quod praebent codd. P et II -των' nodum in scirpo quaerit neque quidquam profecit serendo rio λόγων θιλ quod quid hoc loco sibi velit equidem non assequor. Commodissime vero Aristotelem hic dicere, similes imitationibus assectus pati et qui separatim imitationes numerorum atque modorum audiant, elucet ex iis, quae explicationis causa adjiciuntur . 8 isti ἐ

υργης H. atque inprimis V. M usque ad 1340 Q0, quibus demonstratiu et in modis esse imitationem morum is di rei μHεσιν cevmi ἐμι ιιι - μι- των ἐθῶν et in numeris νον ινων δ τροπον ἔχει cia in o αῖς ρυθμονς . In abundantia autem χωρὶς et νεῶν cumulatorum offensionem

esse, nemo Serio contendet.

vocem αρετης praebet et Gulielmus vertit virtute', quam ad vocem in cod. a haec verba addita Sunt: principatu sortes interpres', quae omni sensu destituta ita restituenda mihi esse videntur ut sortes infortasse corrigatur et ipsum Gulielmum cogitetur Verba principatu fortasse ad virtute adscripsisse. Sed ut libere dicam quod sentio haec conjectura nimis ingenioSa est, quam quae e ingenio interpretis orta esse videatur itaque illa Scriptura aut ex codicis varietate lectionum hausta est aut ex alio quodam codice deprompta,

quem ad fontem haud dubie id quoque redit, quod ΙΙΙ, 17. 1288

13 235,2 ad vocem pulentis ενποροις a recentiore manu

codicis a margini appictum est Seu egenis, ut dicit translator se invenisse et bene', quorum si et bene a Gulielmo profecta sunt, ipsa quoque indicio Sunt non ita magnae illius sagacitatis. His igitur ex notis, quibu Se aggregant paucae glOSSae, qua probabilo est Gulielmo deberi, pro certo colligitur, Gulielmum non itarem Suam instituiSse, ut sententias nihil curans satis haberet verbum verbo expre8SiSSe, Sed et ubique videri nexum sententiarum respexisse et depravato loco Studui SSe conjecturi Sua sponte excogitatis adjuvare. Quamquam confitendum est satis leviter atque inconSiderate eum Se Sturum Sse, qui Solis his exemplis nixus ubicunque aliqua in translatione diScrepantia accurrat Guilolmi conjecturam oleat atque etiam fieri potest, ut in contrariam partem ratiocinando ex illis adnotationibus colligatur, Gulielmum laudabili usum diligentia codicis sui varietatem lectionum significasse neque aperti mendis conjecturas adhibuisse nisi in notis adscriptas. Itaque nulla sere utilitas ex illis notis capitur, nisi certis argumentis ex ipSa translatione depromptis amplissimam illam corrigendi licentiam confirmemus. Quae cum invenisse mihi videar pauca de multi exempli huc pertinentia asseram. Maxime autem ad perSuadendum appoSito eSSe apparet OS

locos, quibu et cauSa conjiciendi et ratio perspiciatur, id quod inprimis cadit in V, 1. 130 a 31. λιγαρχία δε Sc. γενετο εκ ουανίσον εν ι οντας ολως εἶναι νίσους πολαμβάνειν, ubi pro ἔν τι cod. r. m. Xhibet ε. τι lacuna uniu literulae ante τι relicta, cod. II correctionem paSSu ετι Gulielmus Vertit in quocunque'. Itaque dubium non est, quin librarius codicis P solus genuinam archetypi Scripturam SerVaverit atque sacile perspicitur undo Gulielmi conjectura in quocunque petita Sit, cum haec praecedant δημος με εκ ου ἴσον οτιον οντος Ιεσθα ὰπλως ἴσους εἰναι, quae Sunt in tranStatione: fidemos quidem enim actus est

14쪽

ταντην θει την φυσιν aquarum autem et Spiritus natura hanc habet naturam', quibus cum ceteris locis Gulielmus δυναμις Vertat per potentiam, VOX natur Suspicionem movet emendationis e pOSteriore naturam depromptae quae quidem suspicio multam inde accipit probabilitatem, quod in codice si Di te omissa est Verum tamen hoc sorte dubitationi obnoxium videtur verissimum est, quod legitur IV, 4. 1292 a 2 δεερον λ Moid quoκρα- uc το πασι ιετεινα τῶν ωι αν μόνον ν πολίν 'e,'-ει

ει τον νομον. τερον είδος δομοκραιίας ταλλα μῖν Γναι τανι α κνοιον ει το Hθος καὶ μὴ τον νομον, quae Sic tranStata sunt: altera autem Specie democratiae lix quidem AESSe eadem principatuum, S Solum it civis principari autem legem, altera autem species democratiae alia quidem SSe eadem, dominans autem esse multitudinem et non legem. Nam cum eluceat, prioris enunciati verba,ntia quidem SSe eadem conjectura sanes ineptissima de altero eSS Sumpta, tum cauSa huius emendationis perspicitur ex memoria codici P pr. m. 0, qui Ἀὼ πασι in rasura habet et ει εῖναι

depravatum in εῖναι.

in codice M per homoeoteleuton, ut saepius, haec verba exciderimi.' Aristot Aussaige II p. 8. n. i. R idque complexus conjecturam Schneideri qui tamen in eo cautius Se gessit, quod i νοων eoandam esse putavit f. d. II p. 399.

codici i geminum esse et videbamus et Saepius Videbimus, τηνδιυνοιαν in lacuna omiSSum esSe quod vitium certum est ad archetypo horum codicum redire Neque verendum esse tuto, ne ratio noStra eo in SuSpicionem Vocetur, quod plura verba quamquam interstitim in codice relicto comprehendantur, in corrector. inserta Gint quoniam et librarii codicis C in relinquenda lacuna diligentia mobis obscura est et constructionis dissicultate, qua Verba ομοίως, καὶ τα περὶ την διάνοιαν iτως ἄφρονα πονδεὶς γὰρ ἄν φαίη μακάριον apta daborant. facillimae corrector potuit adduci, ut ex ipsis his verbis οἶδε γὰρ μακαρίζουσι depromeret et addito verbo εχει nuntiatum fingeret integrum. Eademque ratione non dubito qui judicandum sit de discrepantia translationis 'I, 7. 1267 a 17. ubi codices praebent: - τα πολλὰ βουλεται cod. si orλενεται, κατασκευάζειν ἐξ ἁν τὰ πρὀς αντους

πολιτευσονται καλως, δεῖ δε καὶ πρὼς τους γειτνιωντας καὶ τονς εξωθεν πάντας, Gulielmus Vertit: adhuc multa pu est constitui, ex quibus ad se ipso conversentur bene e. q. s. Etenim et recte Dittenbergerus' Coraem et Susemihlium in codicum scriptura offendentes refutavit neque a vero videtur aberrare, qui corrupta codicis si scriptura βουλενεται nisus conjiciat archetyponeodicum Τ et M aliquis vitii contraxisso. quod Gulielmum ut

elueret ex nuntiato insequenti δε ascivisse et ut Saepissime verbum κατασκευάζειν vertisse in somam lassivam. Multo autem

gravioribus difficultatibus implicatus esse videbatur locus qui legitur VII. 11. 1 330 a 34 την δε ποLν ἔτι με δεῖ κοινὴν εἶναι της ηπειρον καὶ της θαλάσσης καὶ της χωρας ἁπάσης ὁμοίως ἐκ των

θέσιν ευχεσθαι ψεῖ κατατυγχάνειν πρὀς τέτταρα δη βλέποντας, quae verba Vario in modos a viris doctis addubitata sunt atque sollicitata. Verum ego me confiteor non eam in his difficultatem inlenire, quae ad conjecturam confugere nos cogat ac ne Behheroquidem adsentiar, qui opinata auctoritate codicis P5 fultus in iditione altera εἶναι eclusit Nam in explicandis Verbi αυτῆς προς αυτην εἶναι την θέσιν oetilingius B proxime ad veritatem acce-

Guttinge selehrte Angeiae 1874 p. 365. Diuenbergero nunc Susemihlius quoque adsentibu cf. De Politicis Aristoteleis quaestionum particula VH index scholi GryphisWald aest anni MDCCCLXXV et ed.

min. p. 200. vide adnotationem ad hunc locum adjectam.

15쪽

dit, cum comparat usitatissimum illud ἐκων εἶναι absoluto dictum

UemSterhuSium alios inuo jure disputavit verbum ἡνα his conjunctionibus nullo modo abundare, omissum hoc loco articulum

ut usu consuetudin' abhorrere. ii quod facito os plurimi A

exempli reprobare. Qua ratione Si noStro loco αλης προ αντ ην

εἶναι την γεσιν accipiendum AESSe StatuimuS, totum enuntiatum videtur omni offenSione carere, ni Si sorte qui verbitarer ατνγχάνειν

objectum expetit, quod nullo negotio e poSterioribus auditur, aut pariaculam δὴ exemplo Schneideri suspectam habet, quam omissam

Sane in codicibu Vulgatae recenSioni propenSu Sum Servare atque ita explicare, ut praecedentis vocis τέτταρα is a pondus commode

augeatur.' Quodsi Scripturam omnium codicum auctoritate sultam a Graeci Sermonis nullo modo alienam esse terspeximus rentat ut de discrepantia Vetu Stae translationi seipsius uutem ad se ipsam, si ad votum oportet adipisci poSitionem, quatuor utique respicientes . . quaeramus, cui nullam prorSus antiquitatis fidem tribuendam esse pro certo habeo. Iamque hoc quoque loco lavente fortuna codex V viam huius rei disquirendae sati certam nobi monstrat, quippe qui Verbum χεσθαι praebeat vitio conversum in ρχεσθαι Quod cum omni sensu destitutum in translatione omnino desit, non dubito concludere, mendum aliquod in archetypo hoc Verbum occupaSSe,

cui fullelmum ut medelam adhiberet sensu enuntiationis dere Servat Verba ex alio quodam loco petiisse. Neque dissollo est

in Miro errore hau rationem erant qui adhiberent Soph. Oed ColVersu li9 θεμις θ Dcta κεινον πιιδραν Ακοῖς quos Reifigius etsi in comment crit ad ed. Col. p. 342 sqq. recte refutavit, haud dubie conjectura sua fallitur vide ermannum ad me versum. Praeterea de hac dicendi ratione egerunt obeckius ad Phryn. p. 247. Hermannus ad Viger.

' cf. Eucken de Aristotelis dicendi ratione 'G. oett. 866.

ναλ σσαν προσνκει κεῖσθαι καλῶς TLEodem denique redire videtur locus quidam, quem viris doctis magnas video difficultates creasse Etenim III 16 12874 25 vulgata

memoria haec verba prodita Sunt αλλα ἐπίτηδες παιδευσας ὁ νομος ἐφίστησι τα λοιπα si δικαιοι ατθὶ γνωμη κρίνειν και διοικεῖν τους αρχον 1 ας in P et si codicibus omissum est παιδευσας et in Gulielmi

transbitione sed universale dec instituit reliqua justissima sententi udicare disponere principes insuper iro ἐπίτηδες expreSSum SV univerSale quod amplexu. Susemitilius arrepta Schneideri opinione cf. d. II p. 218y scribit Ho το καθολον

ἐπίτηδες παιδευσας, quamquam commodissime putat difficultatem ita expediri, ἐπίτηδες Iunditus invertatur Huc ratione, it opinor, haud quidquam potest pravius excogitari, misi sorte ita nos Scriptorum libris et casu et consilio deformatis genuinum Splendorem reddere lutamus, ut ibique Scripturas aliquo modo impeditas exulare jubeamus, atque foveamu eas. qua quilibet insciens atque imprudens corrector potuerit conjiciendo assequi. Itaque hoc loco et Susemitilius terquam perverse Mihi videtur judicasse ἐπίτηδες a nescio quo interprete SSe intrusum, neque ii me habent adsentientem, qui emendationes hunc vocem egere opinentur. Nam acrius attendentem fugere non potest, ἐπίτηδες Aristotelem voluisse ad τε δικαιοτατη γνώμη reserri, ut con Silium illud otion homines educandi potissimum conspiciatur in inserenda justitia ac probitate ac si quid video aptissime personae partibus indutis dicitur τον νομον magistratu e consilio instituere, itinstituti ex sua sententia dustissima discernerent; τα λοιπα autem ' qui opinetur motionem riualis est Ἀω καθολον ante desiderare, Sciendum est hanc vocem nihil sibi telle nisi ut domore Scriptorum Graecorum participium παιδευσας repetatur atque accuratius Mescribatur Nec mon verbum ἐφίστησι cichneidero adstipulo defendenti ascit Isocratis Areop. 37 Dro γαρ ημων οἱ προγονοι σφοδρα περὶ την σαλπροσννην ἐσπουδαζον, ωστε την ἐξυρείου παγον βουλην ἐπέστησαν ἐπιμελεῖσθαι της ευκοσμίας, quocum facit Demosth. 26,2 καὶ κννα με ἐπὶ ποίμνην αγεννη καὶ ναὶ λονονδ αν εἷς ἐπιστησειε φνλαττειν. Quare quoniam verba codicibus

velut Schmidtius ex uberrima sua conjecturarum copia hic promens

16쪽

tradita omnibus numeris persecta esse videntur, Da me impetrare non OSSum, ut casu prorsus incredibili illud o καθολos in omnibus codicibus omisSum Sse credam, quo servato codicis librarium solum ἐπιτηδε neglexisse, sed uni Gulielmo puto omnem discrepantiam deberi, qui sive ἐπίτηδεe in codice depravatum legit sive non satis percepit conjecturam Videtur tentasSe, cuius

sontem acili opera deprehendimus in huius libri c. 15. 12864 10

Quae adhuc attulimus exempla non Sine jure communi quodam vinculo dein comprehensa sunt, Avix omni ad inam redeunt Gulielmi rationem satis rudem atque inconditam vestigiis memoriae plane neglectis menda ita corrigendi, ut ex locis aliquo modo similibus integra verba vel plura vel pauciora reponantur. Relicuae autem Sunt permultae conjecturae, quae quamquam leviores sunt leviusque verba tradita sollicitant ad comprobandam sententiam nostram de mira uitelmi libertate atque etiam levitate tot minorem habent vim et gravitatem. Muc Spectare puto translationem

exborum, quae leguntur III. 13. 1283 a 3, νυ ὐγένεια παρ'

ἐκάστοι οικοι τίμιοc: in genuita autem apud quoscunque habetur honorabilis, o quibus qua via ortum sit habetur pro οἰκοι sacile

est intellectu. Iradita autem verba satis fulciuntur Ι, 6 12554 33

τοτ ει βαρβάρους οῖκοι μονον Neque quidquam fidei aut auctoritatis puto habere, quod ΙΙ. 11. 1273 m κοινοτερον τε γὰρ

καθάπερ εἴπομεν ' καὶ κάλLον ἔκαστον ἀποτελεῖται Ἀων αυτῶν καὶ ἄττον Gulielmus vertit: secommunius enim sicut diximus et pulchrius unum quodque perficitur ab eisdem et velocius A quibus

' nam παιδευσας in altera recensione mero errore omissum nullius est momenti.

' Mira sunt quae Susemiulius et Bemaysius protulerunt de transponendis Verbis καθἁπερ πομεν, quae rectam et aptissimam tenent sedem. Neque enim dubito quin Carolus Stahrius suo jure καθαπερ πομεν statuerit non solum ad κοινόrερον pertinere sed etiam ad κάλλιον et curo' quae ratio nullo modo neque cum sermone neque cum sensu huius loci pugnat, quoniam in propatulo est, his Verbis nos non ad proxima ποLDκεύτερον πυίονας μετυειν των res s κα δημοDκάπρον remitti sed ad Verba Versus I, γαρ si ινoe

Susemihlius antiquam opinatus ubeSSe memoriam, quae propiuS ad veritatem accedat quam codicum SuperStitum Scriptura, proposuit scribendum ἀποτεaεῖται Ἀπο των αυτων Vel δποτελεῖται NTως uno τῶν αἰπιBν, ex quibus quo artificio ille Sensus possit extricari, quem Susemihlius supposuit cum Vertit: at viren si alles diesolben Personen Mui en hoc non video neque quemquam puto videre.' Quodsi dubitari non potest, quin nudum m τῶν υTων uno SenSucareat, efficitur, ut tranStationi Scriptura eius conjecturae debeatur, qui sententiarum nexu non penitu perSpecto τῶν αυταν cum ἀποτελεῖται conjungendum opinatus sit. Atque etiam ΙΙΙ, . 1280 a 28 o γὰρ εἶναι δίκαιον ἴσον μετέχειν ων κατον γνων τον εἰσενεγκοντα μίαν μνῶν, quod tranStati exhibet: non enim eSSe juStum aequum participare centum talentis unum, qui intulit mnum unam', quamquam talis exaggeratio ab Aristotelis more non abhorret, dubius sum num ex Vetusta memoria haustum sit.

Alios qui hinc faciunt locos notabile St, apertam atque mani&Stam docere necessitudinem codicum C et si, quae quidem longe luculentissime conspicitur ex VII, 14 1334 a 2 τι δε δεῖτο νομοθέτην Ιἄλλον σπουδάζειν πως καὶ την περ τὰ πολεμικὰ καὶ την λλην νομογεσίαν το σχολάζειν ἔνεκεν τὰ καὶ τῆς εἰρηνης, μαρτνρεῖ τὰ γιγνομεν εοις λογοις, quae in F et Isi codicibus mutilata verbis πω usque ad σπονδάζειν per homoeoteleuton verborum σπονδάζειν et σχολάζειν ab archetypi librario omissis Gulielmus vertit: quod autem oportet legislatorem magis studere gratia ordinis et pacis, testantur ea quae fiunt rationibus', mutavit igitur, ut Verba recte eSe exciperent, Sua ponte τάξη in

τάξεως V, 6 1305 a 41 καθάπερ ἐν ME, At δαμις ος καὶετυράννησεν στερον των Ναξίων Sunt in translatione: sicut in

Naxylo Lydamis, qui et posterius tyrannigavit super NaXylos', ubi prius Naxylo, quod mendum etiam in codice M exstat Gulielmus ex graeco codice hausit per illographiam duarum iterularum Sequentis Vocis ortum, alterum Naxylos haud dubie

conjiciendo ex priore illo restituit. ΙΙ, 12. 133 a 2 oxhibet codex si ἀνωρίζειν pro νορίζει ex Vitio satis Solemni, Gulielmus expressit deterniinavit id est φωριζε. Cui geminum est exemplum quod legitur IV, 13. 129 Susemihilo mini requiritur enim potius Gno ro αδεου, ut appareticiis quae praecedunt tertia Susemihi conjectura οι, ut pro των avrόῶν ViX digna est commemoratione Felicius videtur Bernaysio cessisse conjicienti res εργων, quamquam Verum hoc esse quis ausit contendere

17쪽

plagam pertulit civitas,' in odice r quoque sis , si vij,

roiu exstitisse eertissimum est neque in hac scriptura quidquam video is uod tantopere displiceat ni ad conjecturam confugiamus

pere potuerit, mihi non liquet, nisi sorte quis de correctione sor-mne ἐστι cogitat. Itaque quoniam δουλος ων hoc loco omni Sensu deStitutum est, non de interpretamento nec de illographia licet suspicari, sed sine dubio corruptionem tenemuS, quae non vide qua ratione melius eluatur, quam Si antiquam illam Scripturam cum multis codicibus deterioris nominis Servatam tum codicum P et ' marginibus adscriptam recipiamu ανθρωπογων. Neque difficile est menti sibi informare, qua ratione X Ompendiaria vocis ανθ ρωπο Scriptura νος potuerit δοχλο exoriri. Leviore paucas conjecturas, quibus interpretem codicis ui menda

Perperam anasse puto, Satis habeo tetigisse: ΙΙΙ 6. 34 a 31 pro irret οντο legitur in codice si ποντο in translatione sequebantur' εἔποντο , haud dubie cod. Γ quoque ζπονεο exhibuit. In eodem capito 341 a 2 in codicem ὀ αυλος depravatum est in ὁ νεος, Gulielmus vertit adhuc autem non est id ipSummorato. III, 13. 284, 16 δημογορουντων. Od. M : νιγορ-

γουνrων Gulielmus condentibuS i. e. 17μιουργουντων VIII, 1. 33 a 2 αμα δε ονδε χρη νομίζειν αυχον αντον τινα εἶναι των πολιτων. αντον est in codice si compendiose scriptum i ut huius codicis librarius solet, ubicunque archetypicompendium non percepit, uitelmus correxit αυτῶν vertenS: ἡSimul autem neque portet putare civium ipsorum aliquem sibi esse. ΙΙ, 5. 263 ara λεγι ει α περὶ την κτῆσιν ποτερον κανη ἐκεῖνα χωρις Sc. τα περὶ τα τεκνα καὶ τα γυναῖκας νενομοθετημένα καί ον ν τροπον ἔχει πασι, a τε Tησεις κτὶ pro πασι codex si exhibet πασῶν, Gulielmus omneS' πασας , quod Susemitilius mihi videtur non suo jure recepiSSe, ametrus ι neque quidquam praebet offensionis et commode opponitur iis

quae Sequuntur: περ ενια ποιεῖ των ἐθνων et λεγονται, δε τινες καὶ οDτον ον τροπον κοινωνεῖν τῶν βαρβαρων.

Horum Xemplorum, quae Si qui curioSiu rem perSequi voluerit, facili opera multi augere poterit, ratio ac vi in eo posita est, quod certi firmisque argumentis demonstratur, Gulielmum Scripturis caSu corruptis ac sensu destitutis sui ingenii sag citate confisum studuisse salutem serre. atque Iacile dispicitur,x hoc enuntiatum a Spengelio ingeniose in genuinam formam redactum videtur, nisi quod variis ex rationibus magis placet, defectum Verborum post ἀς χρήσεις statuere ut Scribatur: καθον - χει Πλοπον me ut raκr - κοὼν- εινία ἐλοον ta ne χρ ις ' ne κτήσεις ὀνον ἡ Πις χρησμςγ

18쪽

- 24 cum ubicunque menda ad archetypo aut totius lamiliae aut odicum siet predeant, res omni dubitationi exempta sit, omnibus nos adminiculis ad originem discrepantiae cum probabilitate extricandam carere, ubi sive librario codicis omendum debeatur si Gulielmus graecis verbis non perspicue intellectis conjecturaesertunam tentaverit. Itaque ne in hoc genere satis dubios ac lubrico tractando ad hariolationes deducamur commodum est huius modi mendorum origine non nimis ambitiose nos indagare Sed nixoS S a conSuetudine Sermonis translationis scriptura a codicum noStrorum memoria discrepantes diligenter examinare maXlmeque eas, quae cum aliquam Veritatis Speciem prae se 1erant, Hro doctos in fraudem vocarint.

Neque igitur cum Susemihilo seciam I, 9. 125 ara secundum translationem sic scribente ἐστι δ'οντε λαλη τῶ Dηuένηοντε πορρω κειμένη Pr πορρω ἐκείνης codicum. Nam cia κόί e propter anteceden τῆ εἰρχροενη, quod ad idem redit, offensionieSSe non concedet, quicunque expertum habuerit, pronomen ἐκεῖνοe ab Aristotele etiam ad proximas voces trahi, ut polit V, 6. 306, 10

11, 6 364 a 10 οτι πολὼ πλεῖον δωρ καὶ χιών αποθευαι εἰς Τοντοτο μερο - το κεῖνο πο τον ηδεον εἰναι καὶ τὶ ἐκείνοv oocte tum κει Τενη Imi olet correctorem Latinum atque ab Ari ololis

και σοτνραννον δημαγωγεῖν αὐτοiς Sc. τον ἐνοροvo ἐναγκαζον οκαι ι βασιλεῖς Vertit GulielmuS: et propter principatum esse valde magnum et aequi tyrannum regere populum Se pSos ostebant reges quae amplexus usemihliu Scripsit: δημαγωγεῖν αυ- τον ηναὶ - ασαε Sed primum puto animadvertendum esse

Scripturam codicum OnSensu proditam et a sensi omni offensione carere, quia quae Onchenius objecit haec verba pugnare cum poSterioribus δημοκρατία γὰρ ξ αριστοκρατίας συνεβα εν, si quidem e quod rege cogantur ephoro adulari non continno aristocrati In democratiam 'ertatur satis videntur dilui ipso Aristotele in auXilium Vocato, quippe qui ΙΙ, . 265 a 38 dicat o

- 25 κρατεῖσθαι δὲ Sc. την των Αακεδαιμονίων πολιχείαν κατα των ἐφορων αρχην δια ὀ ἐκ δημον εἶναι τους ἐφορον et a forma videri iis quae Susemitilius posuit aliquantum praestare, quod si Scribamus οἱ φοροι ἐναγκαζον τον βασιλεR potius expeti puto δια ὀ την αρχην πειν λίαν μεγαλην quam δια ὀ την αρχην

εἶναι. sed haec accurate perSequi ne opu quidem St, quia persuasum habeo, etiam codicem is nostris non discrepasse nisi quod vitio in omnibus libris frequentiSSim αντον pro αυτους praeberet. Nam statuentibus nobis sicut decet in verbis translationi ,, regere populum Se pSO cogebant reges Sensum quam-Vi praVum latere, apparet regere populum Se ipsos pendere a Verbi se cogebant reges', atque Guilfimum non inepte verba codicisit expreSSiSSe, ut Structuram paSSivam ηναγκαζοντο καὶ οἱ βασιλεῖς

in activam verteret. Hanc autem rationem genera Verborum mutandi valde fuisse Gulielm adamatain, plurimi conStat exemplis, quorum quamquam bonam partem Susemitilius ita pessum dedit ut

e g II, 5. 1264, 14 83,4 misceri μίξαι mutaret in miscere aut II, 9. 127 a 22 127,i judicare κρίνεσθαι in judicari facili

Sane per conVerteret, multu tamen relicua SSe gaudeo quae

conjecturarum conaminibus sortius resistant. Itaque legimus VI, 7.1 3 21s133 δεῖ προσκεῖσθαι λειτουργίας seopu eStupponete oblationeS VI, 8.1321i 4 τοδιηρησθαι καλιυς ταπερ εας αρχας: dividere bene quae circa magistratuS. Eademque ratione translatum est II, 7. 1266b 21 ῶσπερ ἐν οκροις νομος ἐστὶ μη πωλεῖν , εἰ μη φανεραμευτυχίαν Mihi vi βεβηκυῖαν per: niSi mani&Stum insortunium ostendatur accidisse ΙΙ 8. 1268 a 3 λλα φερειν καστον πινακιον ἐν γραφειν per: Sed ferre unumquemque pugillarem, in quo Scribatur II, 3. 126 a 4 δηλον γὰρ γ συνεβη γενέσ9αι τεκνον Per immani&Stum enim, cui accidit genuisse filium. Maxime autem hic usus transserendi ex infinitivis conspicitur in εναι desinentibus, ubi neScio an merus interpretis error statuendus Sit, volut IV, 4. 1290, 30 ο δεῖ τι θεναι την δημοκρατίαν ζ non oportet poni democratiam V, 7 13074 12 τα α γαρ αἱ πολ τεῖαι

πειρωνἔαι μιγνυναι is haec enim politiae tentant misceri', alia

id genus. Quare non dubito quin neque IV, 14 1298 Q καὶ

διοικεῖ κάστη πολιτεία κατὰ δν ειρημενον διορισμον Gulielmo vertenti: et disponitur quaelibet politia secundum dictum modum quidquam auctoritatis tribuendum sit, cum mihi esse videatur quod in διοικεῖεαι ad πολιτεία relato offendamus et IV, 4. 1292 34 ἐν ii φηφίσμασι πάντα διοικεῖται originem translationis in

19쪽

qua Sententiae omnia dispensant veram ita assequamur, ut vitio solemni Statuamus γη σμασι formam ad continuam vocem παροα accommodatam transiiSS in φηνίσματα atque emendatione interpreti διοικεῖται mutatum esse in διοικεῖ Neque V 8. 1308 arat. ετ τα των γνωρίμουν νιλονεικίας καὶ σι-ι καὶ διε τῶν νομων πειρασθαι δει φνλώττειν, καὶ τον εω ris φιλονεικίας ονιας πρὶν

παρειληφέναι καὶ αν ror scodd. deteriores περιλ I ναι in translatione quidquam est impedimenti quominus aliterio ' παρειλη- φέναι tutanti adsentiamur Sed laec in excursu. Meo autem jure prolixius aliquanto de hoc loco mihi videor egiSSe. ut appareat, qua via potuerint ex luSillis codicis V mendis in translatione discrepantiae oriri iravissimae atque magis nobis sersuadeatur, etiam iis locis, quibus translationis Scripturae aliqua veritati Specie Sese commendare vidcantur, illius auctoritatem libris Superstitibus Jonge medere Hoc ex genere est II. I. 1271

καθάπερ νυν πιλλα καet et o rei et oi βίον ἔκαστον κρίνεσθαι τῶν βασιλέων, quae cum Gulielmus reddat: sed etsi molius non sicut nunc sed per ipsi u Vitam unumquemque judicar regem rivse-

militius exemplo Schneideri ἀλλα μὴν si καὶ βέλε ιον recepi, et

poS βέλτιον desectum Statuit, quem reSarciendum ' rOpOSuit ipSe addito des sive βέλτιον, Schmidii usi νοίσει. Sed miror viris illis docti non uSpicionem movisse, quod Gulielmus cuλὰ μῆν hoc loco reddat per nudam particulam , Sed ' cum ceteris loci quod sciam omnibus pro ἀλλὰ μὴν scribere consueverit a vero', Sed μpro ἀλλάβ). Itaque acile puto eum fidem inventurum, qui SuSpicetur particulam μὴ in codice I corruptam fuisse, cui ut medelam adhiberet correctorem quendam conjeciSSe κῶν. VII, 3. 325 22 μήδεστα δε πρώι et ειν λέγομεν κνρίως καιτων ἐξωτερικῶν πράξεων τους ταῖς διανοίαις ἰρχιτέκτονας semRXime

3 id quod fortasse memoria codicis P firmatur qui literulas τι in

rasura praebet.

Zur Kriti aristot Schriste p. 20. Betti aege u risist. Poetia p. 43 n. I in praepositionibus autetii vetetendis translationi ullam esse lidem, quaelibet pagina docet. vide ut pane ex multis eligam II, 3. 26 b 6. 25. III, 3 276h 8. III. 6. 287 a 22, 23. l. quod Ι 8 256 a I9-λλ ωὸν translatum est per insuper' plus valet ad irinalidam hanc sententiam quam ad labe

factandum.

autem agere dicimus et domino eXtrinSecarum actionum architectona intellectibus' quae cum Gulielmus haud dubie ita intellegi voluerit, ut domino extrin Secarum actionum Sen Su cohaererent, conjiciendum est, in codice ex levi Scul errore κνριον exaratum suisse, unde Sciar ερικοὶ πράξεων pendere opinatum Gulielmum κνριον καὶ trunSpOSuisse quam licentiam in II 8. 126 3T quoque deprehendimus ubi Gulielmu coετο δ' εἰδη καὶ των νο νεῖναι ἔρια μονον Vertit putavit autem et Specie legum esse tres Solum. ' Hanc autem collocationem quam Susemitilius nimis fovet cum adnotat . recte nisi fallor prorsu nullam habero probabilitat mindo apparet quod commodissime νό/ιων praecedentibus v. 34 ινρει δ' εις 'eire t Qq ἐν χωραι' κτλ Opi OSi tum hoc loco cultur. Ambis uiam autem est codicis librario an Gulielmo mendum debeatur VII, 11. 1 330 bra εἰ δέ ii τοιτο γε ενρηται διὰ τοκαIασκενα ειν ποδοχὰς οἴεβρίοις δασιν ' ἀνθόνον καὶ μεγάλονς, ῶσι ει ηδε Πονε πολείπειν ειργχπ ένον της χώρας διὰ Πολεμον. Gulielmus enim vertens ut nusquam deficiant prohibiti a regione propter ni ultitudinem ' fortasse legit διὰ πλῆγος, ortasse hoc conjectura SSecutuS St. Quam Scripturam Susemihi ius rectenspernatus incautius se gesSi I, 13. 1260 ε δε tui παίδωνοι κοινωνοὶ γιγνόνἐαι ἐς πολιτείας cum X trnn Statione e pueriSautem dispensatores sunt politiae ' liro οἱ κοινωνοί reposuit ικονόμοι. Nam cum οἰκονόμοι non Satis apte hoc loco dicitur, quia admodum linuci liberi sunt gubernatores rei publicae, tum οι κοινωνοὶ ipsa quam Statuit aristoteles motione civis et reii quod Susemitilius ex translatione , per praeparationen Susceptaculorum aquarum imbrium' concludit, Gulielmum in codice invenisse Mn ιν oti 'min . nihil agit, nam aqua Tim imbrium genetivus est nominativi aquae imbriunt et genetivum a luarum pro diam, Gulielmus posuit eadem usus libertate qua I, 8. 269 a 6 νανερυμ α εαροον Mutet cellare Pris καὶ Tit M o Moturum καἰ ον ποι riui transtulit manifestum quod sinendum

quaedam peccata et legislatoribus et principibus' et II, 9 27 a 3 0σγε

legislatori voluntati : sic enim recte cod. a exhibet legislatori, omnes codd. et libri voluntati. Cur dativus 3 βρίοις δισιν Susemilitio tantopere displiceat ut ομβρίον δατος Vel ομβPico Dd trom conjiciat, non assequor, quoniam hic dativi usus multis sci'iptorum Graecorum exemplis confirmatur Velut

ω κλεινον ιοκοις ήνΠγονο λιλος milii quem ad usum etiani redit Sophoni. 857, ubi audacius aliquanto ἐς --ις. . . ovo προπανm cci επρον Ποrμον κλεινοῖς Λαβδακίδαισιν, quem ad locum Vide Branckium.

20쪽

publicae commendatur, D neque Sane dissicile est sibi informare qua ratione οἱ κοινωνοί transierit in οἰκονομοι. Nec non Susemihilo mendum fraudi fuit, quod tribus locis verbum απολανειν occupavit Etenim VII, 6 1335 Q leguntur: απολαυοντα γὰρ φαίνεταιτα γεννωμεν τῆς ἐχονσος ἄσπερ καὶ τα ννοια εν τη γῆ c, ubi pro απολαυοντα cod. si vitio apertissimo habet απαλύβονι α Gulielmus Vertit seabsumentia A quod ad πολαβοντα redire sat certo concludi poteSt, quia alia απολανειν per frui tranSsertur. Neque minus

hoc vitium in propatulo est V, 4. 1303 oλως ὁ αἱ των

quae cum Gulielmus exprimat: ἡtotaliter autem insignium dissensiones coassumere faciunt et totam civitatem laud dubie legit σνναπολαβεῖν. Quibus locis Susemihi ius suo jure translationis Scripturas repudiavit.

Tertio autem loco VII, 17. 13364 2 scripsit εὐλογον ον ὰπολαβεῖν

απο των ἀκονηιάζων καὶ ραμάτων ἀνελευγερίαν καὶ τηλικοvrove δντας Secundum translationem rationabile igitur absumere illiberalitatem ab auditis et visis et tantillos existentes quamquam codd. M P ἀπολαi-ν, codd. II ἀπελαυνειν exhibent. Sed ἀπολαεπιν hoc loco rectissime se habet, cuius verbi constructionem docent Plat Apol. Vi καὶ εἰ μέντοι τι Ἀπο ovrων πελαvo et Pol X, 606 b λογίζεσθαι γὰρ οἶμαι λίγοι αισί με TFσἔ ιν OT ἀπο- λανειν ἀνάγκη ἀπο των ἀλλοερίων εἰ τα οἰκεῖα in mulam autem partem id posse usurpari luculenter apparet e Isocr. 8,8l δεδοικα μη ἀπολαυσω τι φλαε ρον Itaque me judice ἀπολανειν genuina est Scriptura, unde ἀπολαβεῖν et ἀπελαννειν Ortum Sse en Seo.

Sed discedamus ab hoc loco lubrico atque incerto et perlustremus nunc si videtur eas translationis diScrepantias, quas etsi non tam liquido contendi potest, ut extra omnem dubitationem poSatum Sit, simillimum tamen veri videtur nullo codicisi mendo supposito Soli interpretis ingenio deberi Hoc autem genus et in permutandis vocibus et in addendis omittendisque conspicitur neque ad irSam rem multum refert, casu an consilio singulos locos eSSe depravatos Statuas. Itaque ut a rebus minutis incipiamus usemilitius quamquam f. inprimis II 1. 1260 494qs., ubi commemoratione dignum est,

in Verba ὀ μἐν γαρ τοπος εἷς ὁ τῆς μιας πολεως una tranStatione εἰς e proditum esSe.

in protegomenis Deditionis recte animadvertit, in parvulis vocibus

Gulielmum liberiore quadam ratione usum eSSe praepOSitione adjecisse, particula minore Velut τε, γε, περ modo expreSSiSSemodo silentio transiisse, neque in constituendis textus verbis tam sibi constans erat, ut ubique harum rerum auctoritatem translationi derogaret ), et ipsam illam libertatem finibus multo arctioribus circumscripsit. Neque enim Olum τε, γε, περ particulaS Gulielmus praeterit sed etiam δε μεν οντε, γαρ atque inprimiSκαι qua in omittenda Susemihlius translationis auctoritati nimis prolixe cessit velut ut multa exempla praetermittam, ΙΙΙ, 11.1282 bra ἀλλὰ γὰρ ἄν μοίως ταῖς πολιτείαις ἀνάγκη καὶ τους νομον κτλ. καὶ memoria codicum P ID, qui ipsum κἄν praebent et alterius familiae καὶ exhibentis sulcitur neque dubitari potest, quin hoc loco καὶ aptissimam teneat sedem.' Neces 9. 1257 23 καθάπερ ἔτι πολλὰ ποιεῖ καὶ τώδν βαρβαρικων ἐθνων cum Susemilitio καὶ ejiciam, quamquam quod Schmidtius conjecit καὶ νυν propter praecedens τι non placet Sed videtur καὶ

Sed multo major vis ad labefactandam translationis fidem in eo posita est, quod Gulielmus particulas nonnullis locis addidit, saepissime ad libidinem mutavit. Ac cum ambiguum sit

qua pertractavimus quidem in primis sermonibus', ubi ortasse με per illographiam Syllabae ultimae praecedentis vocis ortum

est, non dubito, quin IV, 1. 128M 35 ω οἱ πλεῖστοι τοὐν

γε χρησίμων διαμαρτάνονσι quo modo plurimi pronunciantium de politia, et si alia dicant bene, tamen in opportunis peccant', illud ἡtamen ab ipso Gulielmo prosectum Sit atque injuria a Suse- militio receptum. Neque SSequor qua de causa Susemihlius, qui II, 5. 1263 ἡ τ δε φίλαντον εἶναι et νεγεται δικαίως ἡ philauton autem esse vituperatur et juste ΙΙ, 5. 2644 9 ἔστε Ουδεν ἁλλοστμβήσεται : itaque et nihil aliud accidet suo jure particulam καὶ

λὶ cf. p. XXXII. quippe qui etiam articulum secundum translationem notet , .

l 3054 2 νε εν γαρ ἐξ avrui τῶν vΠορων ου Των οντων in ἐν ταῖς αρχαῖς, quamquam in nexu Verborum nulla videtur esse necessitas sed vide nune ed. min. p. 7l B. l.

3 turbatum huius enuntiati ordinem adjuvit Rasso us Bemerkungenuber inige Stelle de Aristoteles Politia, eima 18644 12 nisi quod

codicum P et M seripturam a semandam esse censeo.