De schola Isocratea. Pars Prior

41쪽

Ceterum in Platonem ipsum scriptis suis Cephisodorus animadvertit teste Dionysio p. 57, neque odio vel salsa praeiudicatu opinio noductus, sed veritatis quaerendae causa. tiam artem rhetoricam, si Dionysium p. ad Amm. I, 2 p. 722 legeris, eum conscripsisse coniicies. Postremo, ut multi Isocratei, ad hi Storiam se contulit, cuius liber XI 1περὶ του ἱερου πολεμου ab Anonymo ad Arist. ih. Niconi. III, 46 laudatur cf. Ruhnken. p. 82. Patriam eius ex

Athenaeo I p. 48 colligere licet, ubi Κηφισοδωρος ὁ Θη

βαῖος historicus esternianno ad ossium p. 13, 14 idem ac Isocrateus esse recte Videtur. Ex iis quae uituli luculenter palset, Cephisodorum eruditum et socrateis praecepit opti in excultum scriptorem nobis invidi temporis iniuria ereptum e SSe. XXII. Laertilis, Phaselita rhetor, Isocrateia laudatur a Ps. Plu p. 37 cf. Phut. c. 260 , de quo loco emendato Vide sub Lycurgo. De magogus magis et callidus versutusque vir quam literis deditus, tamen in arte rhetorica, si de habenda Seudo-Demostheni r. in aer. 41 - radenda versatus. Ea enim oratio adeo disciplinae Isocrateae maledicit, ut e more Demosthenis fieri nequibat Mentionem factam mille drachmarum quas praeceptori dederit g 42ef. 40 reperies, ex quo δεινος εστι καὶ πιστευε τω λεγειν is,

qui μεγα πραγμα, Ισοκρατον μαθητής reprehenditur g 15J Crimini ei datur, quod salsa argumenta tractando populum allere, divitias discipulosque sibi colligere studeat fg 1J. 7J

XXIII. Theodeeles, Phaselita. Hic de rhetore artiumque scriptore, in capite V de poeia agemus. Argute et docte et cherus diegri ech. Trag. p. 1069 eius aetatem circumscripsit, ut annus nutalis 375 veniat, obitusque cadat circa 333 sic Theodectes X annus minor natus quam Aristoteles, maior XXII quam Alexander . Iso-

7 Itaque fratros suos Artemonem et Apollodorum mala et iniusta eruditione inStruxisse irat accusatori videtur; qua quam Vi acerbiusquam rectius dicantur tamen idoneus estis disciplinae acriti HΡrmippus ne- cedit, qui p. Plut Dem. 28 de alio discipulo Archin certum nuntium Attulit. Archin Thuriensis o υγαδοθηρας appellatus quia Antipatro vili pretio conducius Athoniensium optimos cive ad necem usque perSecutus est. Apud Graecos male audiebat Hyperidem is o Himeraeum et Aristonicum ad supplicium subeundum illi tradidit Demosthenem in septuni templo Calauriae, ut ipso manus sibi iniiceret copgit. Hic Anaximen operam dedisSe Demetrio Perlegetne p. Plut Dem. 28. s. s. Phat. 846 C. Visus est nos Hormippo maiorem fid0m abomus qui τον Ἀρχίαν ἐν τοῖς Λακρίτου του ρήτορος μαθητην ἀναγράψεν Plut. l. e. quamquam etiam de Anaximenis disciplina cogitari ieet.

42쪽

crateae doctrinae auditor uerit c. l. 10 sq. ita autem ab Hesemippo in libri de Isocratis discipulis teste Athenaeo , 51 , a

Ps. Plut p. 37 C, Suida . . appellatur, cf. Dion p. 626. 722. Ab arte rhetorica actitanda ad tragoedias componenda se contulit, quibus rhetorica quaedam immiscuit; neque plane ut videbimus, eloquentiae studium neglexit, quin, ut erat vir ab omni parte eruditus, in utraque arte non mediocrem tenuit Ioeum, quare inmausoli funebri certamine cum Isocrateis Theopompo, aucrate, Isocrate Apolloniata inito tragoediae praemium teste Suid abstulit os inha). Postea ab Socrate nescimus qua de causa paululum abalienatus Aristotelis familiaritate ad vitae finem fere usu esto Platonem iam antea audierat s. Valer. ax. VIII, 14, 3 cf. Diog. L. V, 24; quae Societa παιδικου ρωτος speciem prae se tulit, nam ut animi et ingenii ita corporis pulchritudine excellebat, Steph. Se S. V. Βασηλις, et perbene elckerus similem consuetudinem Socratis et Alcibiadis hic adhibuit. eque tamen ideo animum Isocratis ira Dfecit, quamvis dissidium inter Peripateticos et Isocrateos auXerit. Inter scripta eius primum artem conscriptam colligere licet ex locis, quos Sauppius . A. II, 24 sq. exhibuit iure igitur Dionysius ep. ad Amm. I, 2 inter παραγγελματων τενικων συγγραφεῖς eum numeraVit, in iud de Is 19 p. 626 acerbius vero iudicium de eo tulit, quasi longissime a praeceptori praestantia relinqueretur. Artium libri tres, qui rhetoribus per multa secula usitatissimi fuerunt ab Aristotele - τεχνης τῆς Θεοδεκτο συναγωγὴ εν Vit. AriStol. Seripi. p. v eaterm biogr. p. 403 - editi vel retractati videntur, cf. Diog. V, 24. cf. Anaximenis Vel Ps. Aristot art. ad Alexandrum sub epistolae finem. - Ceterum cum Aristotele idem fere et SenSisse et praecepisse videtur Cic. r. 172), id quod Duintilianus II, 15, 20, cui artem, quam in manu habebat, tribueret,

probe scivit. In universum politus scriptor atque artifex socratea dicendi placita et Aristotelica inter se coniunxisse mihi videtur, inprimi autem Isocratem superavit, quod in orationis partibus accurate distinguendis et illustrandis copiosius et clarius Versatus est. Duo denique Suidae pravam lectionem τεχνην ρητορικὴν εν μετρι attinet, neque aerckerus neque alius locum sanavit, quamvis

probabilior videtur Bernhardy sententia, artem rhetoricam in VII libris, quae filio Theodecti a Suida tribuitur, patri esse. 'θ

'haheodectis discipulos duos coniectura assequi licet, quorum Riter filius ipse Theodectes, teste Suida, cum rhetorica arte Studia hiStorica con-

43쪽

XXIV. Isocrates, Apolloniata Amyclae philosophi filius rhetor

praeter Platonem etiam Isocratem Atheniensem audivit, cuius familiarissimus et successor in schola regenda actus est, quod Suidas R. V. et non Vit. s. p. X tradiderunt. Acrius in eum ut inquinatum et sordidum sophistam malum eloquentiae auctorem neque dignum, qui scholae praesit, scriptor ep. Socr. 30 p. 38 reli animadvertit. ' Hic Isocrates, ut iam supra memoratum St, cum 'heodecte, Theopompo, aucrate laudationi sun ebris certamen in ausoli exequiis a. 351 iniit. Errant cum Rubnkenio p. 84, qui socratem Atheniensem, qui nunquam in publicum prodiit, anno LXXXV aeia tis in omnium gentium eonventu de suggestu locutum esse credant; quod iam Gellius addubitavit X, 18. eque controversiam Theopompus dirimit - ut Ruhnkenius vult, - nisi forte credis, discipulum p. Porphyr in Euseb. Praep. v. X p. 464 C loliari magistrum a se victum, quia prorsus orationes habere destiterit. At hoc quidem ineptum; mihi Isocrates maior laudationem Scripsisse discipulusque Apolloniata eam pro praeceptore dixisse, sed a Theopo in povictus esse videtur δ' XXV. Inaxagoras rhetor Diog. . ΙΙ, 15 γεγονασι δε καιαλλοι τρεῖς Ἀναξαγοραι, o εν ουδενὶ πάντα αλλ' ὁ με ἐν ρ -

τωρ 'Doκρατειος, era Iectione ex . Σωκρατειος restituta. De vita

et studiis illius nihil usquam constat neque aliud quidquam hic adhiberi potest, quam quod en agius ad Diog. l. c. huic librum περιβασιλείας ab Aeliano ar. h. IV, 14 commemoratum, Bergkius Anu-

iuncta coluit alter Sibvrtius, Theodectis patris lector et servus qui inter ipsos servos primu artsem Sophi Sticam domino Theodecte ei traditam professus est artiumque libro et declamatione et epiStola conscripsit Suid. s.

' του Ποντικον μαθητην nempe HeracleenSem vel Apolloniatem quod oppida in Ponto Sint ἀπέδεα τῆς αυτου σοφίας διὰδοχον, o συ πολλους τεθεαμένος σοφιστα βδελυρωτερον υ εωρακας. est Suida, Isocrates latoni quoque auditor fuit, quem quum reliquiSAet invidiam Academicorum et ipsius Speusippi epistolae auctori sibi conflavit. δ' Iuvenili tum fuerit asitate ita ut Vir fere XLV annorum magisterium

ab Isocrate acceperit neque explorRre OSSumuS, quo Sque Seholam reXerit, quum de ea post illius mortem Omnia testimonia veterum desint. Orationum

tituli quinque in Suida exstant neque illud quod Harpocrntion S. V. ἐπακπος ορκος paraeneaei ad Demonicum polloniatae tribuit in liquidum orduciquit quamquam BenSelerus in praef. d. Suae p. IV sqq. et de hiatu p. 37. docuit, rectiti de Apolloniata cogitari. AEL Annot in p. Ocr. 30. OrΡll. p. 272

44쪽

xarcho cuidam tribuere volunt. aiorem laudem apud veteres assecutus eSS AnaXagoras non videtur quod iam illud Ἀν ου δενιπάντα indicat. XXVI. selepiades, Tragilensis Isocratis discipulus fertur p. Ps. Plut 83 7 C. et Phot cod. 260 ὁ α τραγωδουμενα συγγραφας.

Eum certo tempori spatio adscribere nequimus, quod idem neque in AnaXagora neque in iis, ni sequuntur, Cocco et Cratete fieri potest. Asclepiadis enim quamvis notissima suerint illa trago dumena, tamen vitae conditiones oblivione obruebantur. Dualia cogitanda sint τἀ τραγωδουμιενα Wolfius iam ad socr. p. 758 recte intellexit, qui argumenta tragoediarum tragicis poetis subministrata sive historica sive sabulosa ea vocavit, ut astrici numeri tragoediae sunt s. p. 778. Libros V comprehendisse opus Steph. Byc. S. v. Tραγιλος tradit, et citantur a Plinio Athenaeo, Harpocratione, e sychio et scholi multis, s Fabricium in bibl. r. d. artes. I p. 289 et et cherum in Graeca tragoedia p. 94 all. l. De Asclepiadis vita et scriptis docte et erudite erferus in Actis Philol. Monacens. t. II. fas c. 4, quae memoriae prodita sunt collegit. XXVII. Oecus Suid. s. V. K0κκος, χντωρ Ἀοζναῖος, μαθη της Ισοκρατους λογους ητορικους c. γραφεν. iu memoria propemodum Xolevit, et uintilianus notitiam Cocci magis turbat quam Xplicat ΙΙ, 10, 21 quum scribat .,quis erit hic Atticus Non igitur iam usque ad Coccum et Andocidem remittemur Ilio aut de oratore antiquiore, quam Isocrates et Lysias, aut de admodum obscuro et vili cogitandum est, L Ruhnken. p. 64. Mihi quidem uintilianus temporum ratione falli videtur, quod in obliterata et fere intermortua scriptoris memoria acillime fieri potuit.

XXVIII. frates, rallianus rhetor. A Diogene L. IV, 23 inter decem Varios Cratete δευτερος ρητωρ Τραλλιανὰς μοκρατειος resertur, cui ignoto auciori Ruhnkenius p. 86 eos, qui ors dyli 7-γορικοὶ καὶ πρεσβευτικοὶ vocantur Cratet Atheniensi philosopho ab Apollodoro cap. Diog. tribuuntur tribuere studet.

45쪽

Νeque in sola dicendi arte aut actitanda aut conscribenda aut aliis tradenda Isocrateis primas eloquentiae aequalium aetas tribue bat, fuerunt qui praecepta oratoria ad alias literarum provincia ad historia et tragoedia componenda trans serente summa laude digni

viderentur. Fieri autem nequibat, quin historicus ex rhetorum umbraculis prosectus saepius, oratorio ardore excitatus, modum Xeederet et ob nimium studium numeri oratorii magis sermonis flori et festivitati quam soli veritati indugandae indulgeret uuare etiam in historicis Isocrateis alterum illud scribendi genus reperies, quod γλαφυρα καὶ νυ ηρα συνθεσις Dion de com p. verb. 23 vocatur;

quam splendidam dictionem oculorum aciem sucato nitore magis praestringentem quam simplicem Veri et probabilis speciem prae se serentem, veteres critici iniquius sere en Suerunt. Sed iam repeianius ab iis, qui, praeter quam quod alia vitas et studiorum genera colebant, etiam historiarum monumentis omponendis plus minusve temporis et operae tribuerunt. Et primum de Androtione, Atthidis scriptore, disserenduin, quem eundem esse et Isocrateum ratorem et historicum contendo, auctoribus Jonsio, eursio, Schae sero, qui de uno Androtione cogitaverunt contra Rullialienium p. 4 et uellerum fi g. hist. r. de visa p. 83 et lebelim, qui in prol. Philoch. liquido affirmare illud non audet. Jonsi conjecturam vero Zosimi testimonium in Vit. s. p. XI postea comprobavit, qua legitur: σχε ριαθητα se. Socrates . . . 'Aνδροτίωνα τον τὴν Ἀτθίδα γραφαντα καθ' o καὶ ὁ 'μοσθεν ς εγραφε hoc potissimum teste retus Sohaeserus Dem. I, p. 351

denuo sententiam defendit, quam novis argumentis confirmabimus. Muellerus opinatus est, Plutarchum de exii ΙΙ, p. 605 C exules historico temporuin ordine observato numerasse, itaque Androtionem Timaeo iuniorem reddidisse, sed non vidit Vir doctus, figura antitheseos adhibita Androtionem e scriptoris consilio post Timaeum ess positum. Plutarchus luco clarius eam disserenitam illustratu-

46쪽

rus ruit, peregrinum exulem Athenis, Atheniensem peregrinantem vixisse, quare vocabula et ipso Viro sic posuit: πριαιος ὁ αυρομενιτη εν 'Ab 'ναις' Ἀνδροτιων Ἀθηναῖος ἐν Μεrάοοις. uod deinde Suida et Scholiastae Hermogenis de Androtionis Atthidosi lenitum tenent, nullo est testimonio, quippe qui de opere eo eiusque auctore omnino non verba saetant, Vel qui de notissimo auctore, qui fuerit, scribere non opus esse putaverint. Tenendum St, oratorem Athenis et historicum Megarae eundem esSe. Urbe expulsus

Circa Ol. 108, Megaramque prosectus ad studia rhetorica otium suum contulit, Atthidemque saltem XII librorum conscripsit. Neque quo tempore mortem obierit, confrinari quit. Etiam censuram generi scribendi cohibere debemus, quia fragmentorum exilitas, quominu aliud cognoscamus, impedit, quam quod multum operae in fabulis mythicisque rebus tractandi collocaverit. Praeterea mentio sat Cephisodo rh, qui teste Eustratio ad Aristot Eth. Nic. III, 46 b περ του ἱερου πολεμου libros nonnullos composuit, quorum duo decimu citatur. Denique Philisci Vita Lycurgi locum hic teneat v. supra); et aliis quoque histori- ei studii occupatum eum coniiciam, utpote cui Timaeus Cygicenus

rhetor et historicus discipulus suit; quin etiam illud, quod Suidas errore Philisto bracusio tribuit πρῶτος κατὰ ρητορικῆν τεχνην ἱστοριαν γραφε Philiscum Isocrateum mihi indicat. XXIX. Biostorides, socrateus ab Athenaeo sub finem longioris loci ex illius o inericis institutis excerpti appellatur I, 9 Ε - ο lac ὁ τὰ πη'oon'εὶ κατο Λιοσκουρίδης ὁ Ισοκρατους μαθqτης

o . veller. l. e. p. 19 sqq.). um ei an alii cuidam cetera hi estorica opera sint tribuenda, satis dubium est cf. Jonsium , 5 57, qui 1 Dioscoride recensuit). Nostri esse emorabilia videntur, ex quibus Athen. I, p. 507 Doragmentum servavit, quod in Pla- iuui malevolentiam gloriaeque cupiditatem invehitur. Ad eundem retulerim Dinarchi orationem reo Λιοσκουρίδην περὶ νεως p. Dion V p. 663. cf. Savpp. O. A. II p. 337. De nominis varia scriptura vide in dors in Steph. Thes. S. V. XXX. Theopompus, Chius, Damasistratis. historicus Isocrateus auditor saepissi in appellatur. yyy Uacillabant autem sententiae, qui-

δὲ volui s. Plut p. 37 C. Phot cod. 176 260. Zost m. p. XI. Suid.

. . Et S. V. phoruS: un eum phoro Cumano Ap. Ciceronem Brut. 56. f.

44. de or III, 9 36, cf. II, 13, 23. Quint. II, 8, 11. Cf. Dion ep. Ad Pomp. 6, 1.

47쪽

bus annis vita elus circumscribenda sit, nam certa auxilia deerant. quae uellerus tandem attulit quamvis causis infirmioribus rectam Opinionem suam sustentet δ' Itaque quaestionem denuo instituturi id agimus, ut Photii calculos, qui ex optimis Alexandrinorum sontibus uxerunt, teneamus, ut Suidae corruptam Theopompi notam

emendemus.

Narrat Photius, yy Theopompum cum patre laconismi accusato in exilium abiisse et mortuo patre Alexandri beneficio in patriam restitutum esse, eumque tum XLV annorum fuisse. Rediit autem ut est verisimillimum, in patriam, quo tempore Alexander victor ex Aegypto et Syria redux Chios a Persarum jugo liberavit Ol. 112 - 332. Addas huic numero XLV illos annos, efficitur Ol. 100, 3, 37 annus natalis Theopompi. Et congruit tempus paterni exilii cum nostro calculo. βψ Cadit enim in annorum spatium, quibus Chii a diuturna Spartanorum societate deficientes alia vivendi et agendi consilia inire aliosque socios quaerere coepere. Et

nil. l. f. Menandrum p. 262 eeren De Theopompo recentiore temporo Marxius in phori fragm. Ρflugkius, heissius in comment de Theop. Wi- chersius Clintonus; uellerus in segm hist Graec quaesiverunt, qui V. D. valde inter se dissentiunt. Et ipso erravit auctore ichersio p. 3. qui p. LXVI p. A. Plui. et holium logisse sibi videtur Theopompum in Chio insula ab Isocrate eruditum esse quo empore hic in insula illa scholam aperuerat, cuius narrationis ne itera quidem apud illos exstat; uellerus praeterea Theocritum Isocrateum discipulum p. LXVII habuit, quo errore vitasset, Si Socratis scholam accuratius iractasset.

τω του πατρος την δἐ κάθοδον Ἀλεξανδρου του Μακεδόνων βασιλέως μ ἐπιστολων τῶν προς τους Σίους καταπραξαμένου hos δἐ εἶναι τοτε τον Θεοπομ

ε Minus apte uellerus do iis temporibus cogitavit, quibus hebani

Epaminonda duce ad imperium maris capessendum cum navibus profecit Chios et Rhodios ad defectionem moverunt. Ol. 104, 1 sq. . Nec tamen, Si tum urbem reliquisset Damasistratus per omne vitae tempus patriam vitasset quippe quum imperio Thebanorum paullo post deperdito reditus in patriam ei Patuisset. Praeterea calculi mendum Μuellerus commisit, qui statuit Theopompum l. 104 4 patre expulso aetatem XX annorum habuisse et nihil impedire, quin antea ibi c. in insula Isocrati praeceptis imbutus sit. Nam tum juvenis ille sui XV annorum expeditioque hebanorum cadit in Ol. 104 1 sq. Isocrates vero Ol. 6 in insula illa docuit, ut in cap. I. ui lib. demonstratum est.

48쪽

hio in mentem mihi venit Atheniensium recentior Symmachia, quam Ol. 100 4 archonte Callia imothei per cum pristini sociis renovabant Diod XV, 28, narrat socio maritimos a Lacedaemoniis, qui περοπτικως καὶ βαρεως ήρχον των ποτεταγμενων defecisse et transiisse ad Athenienses,'Dωτοι d ait προς τῆν ἀποστασιν υπηκουσαν πιοι καὶ Βυζάντιοι cf. cap. 3. Tunc temporis pater Theopompi Lacedaemoniorum studio populo perosus patriam fugit, tum filium primo sere aetati anno secum duxit, cui XLV demum post anno patria reddita est. Duare ex Photii loco unicuique veterum tempus exilii iam ex illo πὶ λακωνισμιω intelligebatur. β)Ex Suidae nota: Θεόπομπος - γεγονως τοῖς χρονοις κατα

proficisci videtur. At plurimae res locum corruptum ostendunt. Primum arxiv l. l. vituperavit, an archiam in Ol. 93 reserri, quae

Diod. XIV, 3. Xenoph. heli. p. 46 A ad Ol. 94, 1 adscribi solet.

Tum apparet, vetustiorem Theopompum et Ephorum a Suida reddi, qui Diod. IV, 1 aequale nominantur multo recentioris Callisthenis.

Repugnat Pholi et eorum quos exscripsit iudicium; et ipse Suidas inepte dicere videtur, qui s. v. Et oeo Eφιππος scribit: ην δὸἐπὶ τῆς νενηκοστῆς ρ ης λ. ως καὶ προ τῆς Φιλίππου βασιλείας εἶναι του Μακεδονος quum talpa caecior esse debeat, qui hoc non alia per se intellexerit. Inde autem mendi medela sumenda est. Perdocte uellerus p. LVIII vidit, an archiam istam non Atheniensium sed Macedonum esse, quae in calamitosum temporis patium inter Alexandri II obitum a. 369 et Perdiccae III aditum regni 364 interiectum cadit Suidam autem nescientem ex sontibus hausisse in quibus rerum hominumque tempora reserebantur ad seriem regum acedonicoruin Sic certe phorus si vixit temporibus illius an archia etiam ante Philippi regnum a. 35 acceptum vixisse dici poterat. Error Suidae ita exortus est, ut ex fontibus sui recte

excerpserit Olymp. III i. e. o et in heopompi nota εγο νως τοῖς χρονοις κατὰ την ἀναρχίαν επὶ τῆς Γ ολ scripserit quam rectam et genuinam dectionem Eudocia adhuc tradites Suidae vero

'β Nequo illud Tondit - quod uellorus monuit, parum πο ου

πιδανου ΕΘ commendar LaoedaΘmoniorum studiosum patrem cum filio Athenas e contulisse Athenas minime confugit sed est Suida . v. Ἐφορος Itκέτης

ἐγένετο τῆς Ἐφεσίας 'Aoτἐμιδος, indeque Asia oras peragravit et VIII annis post filium Athenas missum Isocrateae clarissimae institutioni tradidit.

49쪽

Iibrarii anarchiam notiorem Atheniensium Intelligentes, ad marginem Ἀθηναίων adscripserunt tumque, ut sensus salvus reddatur, re in F commentaverunt. δ in Teneamus igitur, Theopompum natum esse Ol. 100, 3 m 378, cum patre a 377 Ephesum fugisse et denique Athenas prosectum, una cum phoro Cumano, Theodecte Phaselita et aucrate Erythraeo, aequalibus sui hcf. Phot. c. 176J, scholae Isocrateae intersuisse, quam eruditionem ad Ol. 106 Vel paullo prius retulerim Ephorus tum iterum scholam requentavit, nam una cum Theopompo εν μίλλαις λογιον victor renunciatus corona a magistro coronatus fertur a Menandro rhet. διαίρεσις τ επιδεικτ. p. 262Heeren); progressus autem altero demum cursu oratorio secit Ps. Plut 83 F. Zost m. p. XJ. Duo autem apud Phol. I. c. etiam Isocrati Atheniens συνακμάσαι fertur, id nullam haesitationem habet, quamvis quinquaginta Septem anni inter eos intercedant. Μagister enim, qui centum paene anno vidit, usque ad vitae memanimi et corporis viribus viguit, scholaeque fama Ol. 10 vel maxime concelebrata est, quum os oratorum ex Isocrateis umbraculis prosectus a. 351 in ausoli tumulo concertaret, ubi ipse Theopompus laudationis sunebris praemium abstulit de superbiloquentia eius es cap. I et n. XXIVIsocr.). Ceterum etiam Demosthenis et Aesionis studiorum socius appellatur cf. s. v. Aesion pag. 34 ut Itb.

uuam diversa Theopompi et Ephori ingenia suerint et quibus

variis artibus Isocrates in utriusque indole varia Xcolenda usu sit, scriptores saepius audarunt; cf. not. l. Constat Theopompum, ut erat iuvenis eximia indole, brevi tempore plurimum in arte rhetorica pro secisse, ita ut πιπανεστατος πάντων 'Ισοκοατους μαθητων postea evaderet Dion. p. ad Pomp. VI, 131 . Vitae decursum dilucide victoria praeclara in Mausoli sun ebribus ludis inchoavit, et omnigena doctrina instructus ab ipsoque magistro ad historias componenda adductus una cum Ephoro historiae studio novum et inauditum fere impulsum dedit, quum artes rhetoricas ad narrationem

y' Nec te offendat illud γεγονώς, quod minime natus est gignificat

sed vixit'. Apud Suidam enim, quod Spengelius I. c. p. 105 non debuit addubitare, perfecti temporis formae γέγονε, γεγονώς rarissime cf. V. Θαλης naAcendi vim prRobent sed γεγονέναι βιουν, βιῶναι vel vivere significa cf. S. V. Dexippus qui Sub quattuor imperatoribu γεγονένα dicitur ubi interpre- 4ntio natum Ase' seram Vesaniam auctoris ostenderet. Pro nasci legitur γενηθῆναι, γενέσθαι cf. s. v. 'Doκρ nil. m. τίκτεσθαι cf. Sophocles . Neque illud ην S. V. Eph. aliud est quam vixit' nepius etiam ,floruit.'

50쪽

historicam adhibens, criticamque methodum cum mera narrandi simplicitate coniungens, alteram quasi rhetoricae historiae speciem Dfingeret, quam γλαφυραν καὶ ανθηραν συνεισιν Dion de comp. verb. c. 23 appellavit. 7 - uadraginta quinque annos uatus per literas ad Alexandrum in patriam revocatus Theocritum sophistam, Μ etrodori Isocrate discipulum, adversarium cs. Suid . . . Strabo XIV, p. 55 nactus est, qui tum consilio suo rempublicam administrabat eum epistoli suasoriis Athen. VI, 230 b, ut molliter et luxuriose viventem et tanquam proletarium et acedonibus invidentem, AleXandro . detulit; quare populo Chiorum perodiosus post Alexandri mortem statim ex urbe depulsus in Aeg3ptum fugit, ubi mortuus esse videtur l. 118 4 305. Restat ut doceamus, quaenam Theopompus hereditario tanquam iure a magistro acceperit. Scripsit primum sequum ad historias componendas se accingeret periculi faciendi causa 47-ομὴν τῶν Ηροδότου ἱστοριων Suid.)tum ελληνικας ἱστορίας Diod. 13, 42 14 54 argumenii a magistro ei propositis Phot. l. c. deinde Oιλιππικα vel Ἱστορίαι Vo-eata. uumque ex fragmentis quae exstant ab omni numero iusium iudicium ferri nequeat, veterum testimoniis insistentes, historicum censebimus et, quae de sua arte, quae de magistri praeceptis in

opera conscribenda contulerit, docebimus. Et primum constat inter omnes Theopompum a Veteribus saepius Vituperari, quam laudari ob ingenii acerbitatem. β, Is acer-y7 Nee tamen vitium in quod epidoicite auctorps incidere solent. Dfugit nimium illud sui studium insolentiam et superbiloquentiam prae Seferens. Quare suam gloriam assectabat initio Philippicorum segm. 26); so

prima sibi iure Vindicare qui tot myriada verauum con Scripserit nullam esse Grnoen civitatem alicuius pretii quo non ipse pervenerit et Acholis habiti summam gloriam virtutisque sua monumentum condiderit.

δ' Sio QNop. Alcib. 11 , maledicentissimus'. ab Athenaeo I. 254 bJυσμενέστατος' a Suida s. v. Eφορ. πικρὰς ora κακοήθης appellatur Polybius -πικρὶαν eius et ἀθυρογλωσσίαν castigavit, VIII. 12 quorum et aliorum iudiciorum cauSa Wichersius p. 49 recte perspexit Theopompum Scelera et vanitates hominum facete illusisse, vitia et flagitia privatorum hominum et magistrRtuum et principum acriter notasse tunquam supremum iudicem abditas plera eorum consilia modissima in lucem edidisse. Hoc illud St tu.ασφη αεῖν

set ρυπαίνειν et λοιδορεῖν Joseph in Apion I, 24 cf. Clem Alex. I, p. 16.); et quamquam in hominum nequitiis ot ingeniorum perversitate illustrandis modum Saepius excesserit. tamen trimarin historiae lege. Cic. do or. II,