장음표시 사용
51쪽
bus et maledicus historici mos minime Isocratis tranquilli et quieti
insiliuilone auctus sed correctus admodum est, quin, frena quasi magister in aestuante et fervido animi impetu coercendo se adhi-bore dixit locos vide sub Eph.) δ' Neque, quod alterum est, 10- iam oeconomiam sive dispositionem et argumentationem ad Isocrate praecepta consormavit. ' Sed tertium tantum Isocrateum ostendit Theopompum, oratoria elocutio. μ' Atque huc spectat uuin
tiliani , 1, 74 iudicium, cui Theopompus his Thucydidi et Η0
rodoto proximus, ut in historia praedictis minor, ita oratori magissimilis, ut qui antequam est ad hoc opus sollicitatus, diu fuerit orator. CL Cic. Brut. 17. Suid. S. V. Ecfορος. tu dictionem suam ad Isocrateum instar consorinan cf. Phot cod. 176J, tamen illius praestantiam consequi minime potuit Dion de Isae p. 626); et quamvis in universum in ἀκριβεί illa Isocrate κατα τὴν ργασίαν praeceptore inferior sit Thol. l. c. tamen magnam copiam forum et festivitatum elegantioris dictionis apud eum invenies. η)15. 62 .no quid falsi dicere audeat, ne quid veri non audenti iam antiquitus observasSe putabatur, quare Athen. III, p. 85 ἀνηρ ν λαληθης est cf. Suid. l. ). δ' Quam disserentiam in uni Dionysius docte sic exposuit ep. ad Pomp. p. 132 διαλλάττει δε τῆς Ἱσοκρατείου c. χαρακτῆρος κατά τὴν πικτροτντα καὶ τον τονον ε ενίων, ταν ἐπιτρέψω οβις πάθεσιν, μάλιστα ταν ἀνειδέζηπολεσν η στρατηγοις πονηρα βουλευματα καὶ πραξεις disonci ' Do fabulis ot oxcursibus historiae admixti Vide l. c. et Creugeri, histor. uns d. Griechen' s. Theop. ελ Quam Dionysius idem i. c. praeclare sic percensuit ' δε λεκτικος χαρακτὴρ Ἱσοκρατει μάλιστα εοικε καθαρα γαρ ἡ λέξις καὶ κοινὴ καὶ σαφῆς,
τψηλη τε καὶ μεγαλοπρεπής καὶ το πομπικον χουσα πολυ συγκειμένη τε κατὰ τὴν μέσην αρμονίαν, ἡδέως καὶ μαλακως ρεουσα cf. de comp. verti. 23). η Sic primum nugmontandi et minuendi studium quam αυξησιν et μείωσιν Graeci vocant in Theopompo Demetrius περι ερυην. oxposuito vim dicendi exemplo I 240 declaravit. Longinus autem de ubi c. 43 permutationem illum Subitaneam nisectionum decurSum repentinum ex sublimioribus ad humiliora verba Theopompo vitio dedit. Alterius artis Dionysius mentionem fecit i. c. τῆς συμπλοκῆς τῶν νωνηέντων γραμμάτων. Atque eam quidem Socrntis primarium rapcopium discipulus quoque ObserVRSSe Videtur. Quod si deinde speciem τῆς κυκλικῆς ετ ρυθμίας τῶν περιοδων DionySiu in Theopompo invenit idem etiam in Isocratis iudicio logitur: περιοδω τε καὶ κυκλω περιλαμβάνειν τὰ νοήματα πειραται ρυθμοειδε πάνυ καὶ ου πολυ ἀπέχοντι του ποιητικο μέτρου V. 538Sq. f. 540 qq. OAtremo Dionysius μιοειδείαν τῶν σχηματισμων in Theopompo qualem etiam in Isocrate laudat; Dpmeirius. I 27. 247 estis si idoneus, Theopompum Isocratis 3μοιοτέλεur ei ἀντid ετ ei παρο/ιοια imitatum
52쪽
XXXI. Ephorus, Cumanus, Demophili . historicus Isocrateus una eum Theopompo saepissime a veteribu appellatur os locos in fronte recensioni Theopompi adscriptos). Aetati calculos in antecedente articulo ad liquidum perductos hic iterum instituere supersedemus. Vixit Ephorus teste Suid Ol. 10 et si Theopompo aequali paucos anno maior natu putandus est, quippe qui iterato cursu eius Studiorum socius fuerit, natus erit sub in ilium Ol. 99, quo Aristoteles Scholae Isocratis non in Chio insula, quod uel ter salse dixit p. LVII sed Allienis operam dedit. Rel uel ante natura Ephorus primum quidem πρακτος domum revertit Ps. Plui. p. 39 AJ, quare pater eum επὶ δευτερω μισθῶ Athenas misit, quem Socrates Λίφορον cf. eSSch. v. Λίφορος iocose vocaVit,
et sexcentie sabula narratur, quae e Hermippo uxisse videtur, magistrum in Theopompi verborum audacia et corpori actione X-ultantis et sumultuantis acerrimo ingenio renos, in enissimo animo Ephori cunctanti et quasi verecundantis calcaria adhibuisse. δ)Neque iterum studiis operam tribuens prospero SucceSSU Caruit, nam corona ornatum a magistro in certaminibus menstruis eum Menander
Uoco supra citato tradidit. Duumque ad rhetoricam artem saetitandam minus aptu videretur, iniecta manu eum magister a sorosubduxit se a suggestu, ex quo discipuli declamare solebant), utiliorem componendi monumenti historiarum ratus. ε Suadento Magistro, qui pro animo tranquillo et contemplationi dedito vetustiorem Graeciae historiam enarrandam ei proposuit, ad artem historiae scribendae tolum e contulit Cic. I. c. Phot cod. 176J. Scripta eius Marxius et uellerus in fragmentorum collectionibus et Creugerus
in ars hist Graec recensuerunt, neque aliud quidquam nobis SupereSt, quam Ut doceamus, quaenam elocutioni praecepta Isocrate observanda sibi proposuerit. In tota historiarum dispositione inque argumentorum inventione suo arte enisu videtur in elocutione Isocrateus genuina virtute apparet. Sed ut heopompi ita etiam phori sermo iudicia sibi contraria veterum criticorum vidit.
esse. Quin etiam in vocabulorum fabrica multum eius ars valuerit quod Wichersius p. 42 exsemplis confirmavit. y Quint. II 8. 11 f. X. 1. 74 Cic. de r. II Brut. 56. Seneonis d tranq. anim. c. 6. Zosim P. X qui narratiunculam Suavem pluribu verbia illustravit Suid. S. v. Ἐφ. Senec. l. c. quod idem Quintil. X, 1. 74 minus prohn bile de Theopompo tradidit of Cic. s or. II. 13.
53쪽
Laudes quidem eius summas tulit Polybius XII, 33 excerpt. Vat. vi luperii pleni sunt Hermogenes III p. 400 et Duris Samius in Phot.bibl. eod. 176 iudicium suum plane Philostratus I, 17 4 cohibuit. Integrius Dionysii, de com p. v. 26 iudicium cs. Cic. or.
51, 62J Xstat, et nos in universum diuelleri Verbis assentimur, quae apponamus: Oraii Ephori, ex illa Isocratis magistri tanquam impersecta imago expressa pura erat, vel in minimis diligenter elaborata, dilucida, ornasa, nurnerosa simul ero dicitur diffusa, robore et nervis destituta, resupina, anguescens ieiunitate. εβ)εβ Ad patris xemplum filius D smophil in se consormaverit, qui historiarum extremn partem bellum Sacrum' quod Vocatur a patro serelicium toste Diodoro XVI, 14 concinnavit. Quod vero Diodorus XVI, 76 idem holium ab Ephoro compositum narrat, hanc differentiam, Spreta Mnrxi minus probabili coniectura, Sic dissolvam, ut Ephorus materia belli conscribendi collatas filio pertexenda reliquerit; quar duo auctores librorum Xtremorum habendi sunt, quos in uno Ephoro Diodorus comprehendis Se id Ptur, ne curntius nutem Athena ous VI p. 232 D: Ego ρος η δημόνιλος ἐν τῆ τριακοντῆ, Os perhibuit. Neo magis probabiliter, unmquam uellerus plane S sentitur Marxi I, p. LX not. vir doctus suspientur, o Strum Demophilum eundem Aso, qui esto Phavorino Ap. Diog. , 5 et Athen XV, p. 96 A addas et var hist. III, 36)Aristololem ἀσεβείας accusaverit Ineptum enim hoc commentum arxii est, neque do inimicitiis, quae Aristoteli cum Socrati socinioribus iniser cedo hant, commode hic cogitatur. Nam si Antiquitatum reliquias viri docii perscrutati essent, invenissent, Ρmophilum Stum non peregrinum e popularem Athe niensem S Se qui Ol. 108, 3 legem uterit, qua recen Sio civium per tribus fieri obebat, L Aesch. I, 9 8 cum Schol. go Harpocrat. s. v. διαψη ισις; idem inter accusator A Phocionis l. 115, 3 ppellatur, neque diversus videtur Schaosor Dem. II p. 289 a Demophilo Acti Arnen Si cuius sephisma l. 114, 2 uno nno OS Aristotelem accusatum, in Boeckhii Seeurkundo XVI C, 176
Di ylli theniensis, qui Ephorum continuavi testo Diodoro XVI, 76
cf. XVI, 14, XXI 5, aetatem et scripta accuratius uellerus II, 360 sq. recensuit quod autem ad auctoritatem et famam Seriptoris attinet, qui phori genus scribendi imitatus est una cum Psaone Plataeensi, a Plutarcho demerod. ni. e. 26 laudatur ἀνηρ υνηναῖος υ των παρημελημένων ἐν ἱστορία Λίυλλος. Apud Plinium Hrecte hoc monuit uelleru - Diyllus historicus inter auctores recensetur, ex quibu liber VII hi At. Dat consarcinatu est. Diylli historia 's non Platae sensis continuavit, testo Diod XXI, 5 LPύων
δε υ Πλαταιευς τας ἀπό τουτου διυλλου διαδεξάμενος πρύξεις ἔγραψε βιβλίας. unc Isocrateum dicendi genus imitatum esse Dionysius in iud do Din. e. VIII, p. 646 his verbis confirmat o δ' 'Iσοκρατη καὶ τα Ἱσοκρατους ἀποτυπωσασθαι θελησαντες, πιιοι καὶ ψυχροὶ καὶ συστρονοι καὶ ἀναλθεῖς' οὐ τοι δ' Hσὶν οἱ περὶ Φανον καὶ φύωνα et Σωσιγένην aes nos . Philis eo.
54쪽
Alterum illud tenus historiae componendae, in quo Isocrateiprimi versabantur quam diversum suerit ab antiqua simplicitate et venustate Herodoti Thucydidis Xenophontis, iam Car. uellerus in
prooem fragm. hist. r. p. LXIV paucis descripsit. eque nos, quae sentimus, silentio praetereamus. Puram et candidam scribendi rationem vetustiorum historici recentiores, exessocratis umbraculis profecti. dictioni ornamentis, artificiis, cluminibus dulgere soluerunt; itaque apud illo siccitas quaedam et sanita et integra quasi sermonis valetudo, apud hos nitida et opima sed admodum ieiuna oratio reperitur. Isocrate quidem, teste Cicerone de r. III 41, 173 primus inconditam antiquorum dicendi consuetudinem numeris astrinxit; quumque antea venustatis gracilitates, LyAiam dico, ex ipsa irationis natura peterentur, is primus eius artificia, quae sophistarum nimio abusu male tum audiebant, ad certum modum reduxit. eques discipuli eam praestantiam, quam magister habuit, assecuti sunt, qui guris et festivitatibus modice a magistro adhibitis, immoderate uti solebant. uuare pro ossibus et nervis carnem solam, pro Viribus orationis sanguinem inanem, pro colore genuino incalum nitorem, pro munditia dictionis candorem splendidum pro pectine talamistros quasi in oratione comenda adhibebat Desideratur integra valetudo, sanguis incorruptus ille in quo naturalis nitor inest; ornate et copiose belle que et festive scripturi isti verba
bene sonare Suaviterque ad aurem accidere soluerunt, sic autem
Ienocinati auriumque voluptati servientes et verborum et sententiarum clepores, argutias, delicias vel potius ineptias captantes, omnia nimis exaggerata eL admodum frigida reddiderunt Delectabat Id genus dicendi, sed cum celeri satietate, quam prorsu effugere debebat; iamque ob satietatem fastidio suo dam affecti ii, qui scripta legebant, ab auctoribus abalienabantur. Inde factum est, ut memoria eorum obscurata paullatim prorsus Vanesceret.
55쪽
eo potissimum Isocrateo continet, qui oratorii praeceptis imbuti se ad tragicam artem actitandam contulerunt. eque studia plane aliena ab institutione illa tractabant, quum tragoediae et eloquentiae multa essent communia. Hi, quamVis numero pauei fuerint tres nobis innotuerunt tamen plurimum ad antiquiorem tragoediae speciem commutandam profecerunt; tum enim primum Oratoria ornamenta et insignia in poes eos elocutionem infusa sunt, tum avide dicendi lumina ac flosculos captantes poetae Oratorio quodam artificio argumenta disceptantes, elegantiae magis quam Veritatis studiosi, ne et modum granditatis et dignitatis transiere, saepiusque in nectendis permovendisque animi minus, quam in delectandis versati sunt. Itaque quamvis aequalibus Sui placuerint, Seculorum iudicium sustinere non potuere, et tragoediarum fere omnium et poetarum memoriam oblivio obruit. Hic primus Theodectes poeta nominandus, euius oratoris
iam supra n. XXIII mentio fiebat. Is praeterquam quod rhetoricam tractabat etiam in tragica arte multum studii et operae collocavit; s. Suid. s. v. et 'Iσοκρ. Ἀμυκλα Steph. Bycant. I. Supra C. Ps. Plut p. 37 C. Phot cod. 260. Scripta eius Suida conturbavit scripsit enim teste Stephano s. v. Φασηλίς τραγωδίας ν καὶ ρητορικας τεχνας καὶ Orου ρητορικους πων, ubi numerus versuum excidit, Suidas vero ad artem rhetoricam εν μετρωμ adiunxit, quod ad artium libros referri nequit. uumque sequantur verba καὶ ἄλλα τινὰ καταλογάδην apparet, opponi sibi pedestrem rationem et numeris adstrictam desiderantur praeterea λογοι ρητορικοὶ in Suida, quos in oratore praetermittere nullo modo debuit, quare recte Bernhardyus opinatus est locum aliquo verborum defeetu laborare, quem sic restituerim, ut scribatur: τεχνην ρητορικὴν καὶ λογους
ρητορικον πολλά τε εν μετρον καὶ ἄλλα τινὰ καταλογάδην Detragoedia Mausolus inscripta plura verba facere non opus est, postquam ipse poeta eiusque scripta aequum et idoneum iudicem Welelierum die griecti Trag. p. 1070 sqq. nactus est. XXXII. 1siIdamas, Atheniensis, tragicus poeta. Duo Viri eius nominis quorum memoria alibi saepius conturbatur, recte a Suida
56쪽
distinguuntur Astydamas maior natu ursim L Aeschyli abnepos cs. Suid. s. v. Φιλοκλῆς , WeIckeri probabili coniectura p. 1053il tragoediarum scriptor, ε certaminum victor renunciatu Summu laude dignus videbatur, cuius insolentia Athenien8es Suid. S. V. σαυτον επαινεῖς permoti ab incepto honorifico statuae in theatro ponendae desistebant.
Hic κροασάμενος δ' ην Ισοκούτους καὶ τραπη επὶ τραγωδίαν teste Suida s. v. At ex versu S in armore Pario ex Diod. XIV, 43 ingeniose restituto intelligitur, eum Ol. 95, 2, 398 iam prima fabula docuisse, quo tempore Echola Atheni nondum aperta erat. Neque Verisimile est, eum inter studia fabularum docendarum quotidiano Isocrati usu fructum esse, potius disciplina eius oratoria ante aditum ad tragicam artem ponenda est iis annis, quo recte
Icoepi ius Zeitschr. f. Alt. IV. 1840 p. 477 sqq. in illo temporis
spatio collocavit, quo Isocrates XL annos natus Athenis magistrum Se consessus est. Jam vides notam Suidae ad maiorem Astydamantem iniuria referri, sed pertinere ad minorem insequentem, id quod Bernhardy ipse voluit. eque librarii per errorem salso loco verba illa in textum irrepserunt, sed Suidae ipsi memoriae iste error vitio dandus est. AStydamas minor natu, quem Isocrateum hic recensemus teste Marmore s. 3, I. 101, 4, 373 Athenis vicit archonte Astio. De prima victoria cogitandum est e more marmoris, quod illud πρωτον modo adiunXit cf. s. 61 πρωτον - διδάξας - νίκησεν, Vel. H. 70 ενίκησε διδάσκων vel τραγωδίεπρωτον νίκyσε Ss.
65. 5.), modo plane omisit ενίκησε vss. 72 79. 3. 5.); itaque ipsa I. 101 scholae Isocrateae una cum Aphare tragico socratis privigno interfuerit cf. sub numero 33J. eque patris Astydamantis gloriam et praestantiam ab omni parte adaequavit, sed, ut plurimi Isocratei, mediocri quadam fama usu haud multo post memoria dilapsus est. De tragoediis Astydamantis utriusque et de vi oratoria sive tragica oepkius I. c. nonnulla annotaVit. XXXIII. phareus, Atheniensis, tragicus poeta et rhetor Isocratis privignus et adoptivus silius X lathan natus, quam viduam ignoti mariti et matrem trium puerorum Isocrates Senex admodum
' Plathanen non uxorem Hippia rhetoris sed filiam fuisse, contra Harpocrationem s. v. 'Aφαρευς), Suidam . . , funditum ei e Siermannum
l. e. auppius p. 405 sq. recte vidit. Idem illud iam s. Plut p. 48 A 'A p.
57쪽
uxorem duxit Isocrates rem cum meretricibus habuisse a comicis perstringitur uuibus autem temporibus unaquaque semina usus fuerit, sic coniicere licet Aphareum ex s. Plut 839 C. D scimus sabula docuisse ab Ol. 102, 4 - 109, 3 369 - 341 ad quem calculum Suidae error Olympiadis CV - ε in Ol. CV
ρε emendandus est, s paulo infra). Antequam autem certamen iragoediarum iniit, institutioni oratoriae patre duce interfuisse putandus est, utp0te qui et ipse orationes nonnullas c0mposuerit testse Plut 838 C et Suida, qui rhetorem eum appellat), et qui patrem in ius ob trierarchiam vocatum oratione contra Mega elidem defenderit. Μatrimonium igitur Plathanae circa Ol. 100 inceperit, ΙΗ0 crate sere LX annorum sene Ante hos aliquot annos Lugisca meretrice usus
fuit, teste Hermippo in libro de Isocrate scripto cap. Athen. ΙΙΙ, 592 D: προβαίνοντα φησι τη Lκί τὰ Ἱσ0κρατην ἀναλαβεῖν
Λαγίσκαν τὴν ταιραν εἰς τὴν οἰκίαν L annorum Virum autem diXeris, opinor, aetate provectiorem. Hic congruit Clintonus
in ast heli qui iraitidis cum te cavillationes Zost m. p. X Athen. l. c. Harpocr. V. Lagi Sca non ante Ol. 99 Scriptas esse censet cf. ad ann. 394J. Duare sub idem tempus Ol. 99 amicam istam in connubium receperit, ex qua filiolam habebat, quam XII annos natam morte ereptam doluit Plut 839 . Athen. I. α). Lagiscam aut morte amisit, quod crediderim, aut a se dimisit, Pathanenque, ut liberos procrearet, duxit. Proli autem spe deiectus filium pri-Vignum natu minimum per adoptionem suum fecit Aphareus et orator tolerabilis et poeta non plane obscurus suit Patrem contra Ilega elidis permutationem oblatam defendens superior iudicio X ceS-
sit Di0n V, p. 667. cf. 576. Plut 839 θ. Alteram trierarchiam Ol. 10 pro patre rite et sumptibus maximis Isocr. XV, 5 administravit, cuius muneris Demosthenes in or. 47 c0ntra Euergum et Mnesib g 1 p. 11 4 mentionem fecit, quae oratio p0St annum35 habita St. Duando oruerit poeta, Ps. Plutarchus p. 39 D certis sinibus
sic deseripsit, postquam eius oratione forenses et suasoria paucas
ἐκ Πλαθύνης τῆς Ἱππίου του ρῆτορος se. θυγατρος ei p. 39 B Isocrates Πλαθάνην τὴν Ἱππio To ρήτορος γυναῖκα κ γάγετο, ubi e graeci Sermonis consuetudino γυναῖκα illud ad ἐγάγετο non ad ρήτορος auaugendum Si uiidem Sit ac uxorem duxit'. Ex simili sonitum genere praeter Plutarchum etiam ZoSimu vitam Isocrati linusit, qui . VIII ind. rem copio Aius XPO-suli, γυναῖκα r γάγετο Πλαθάνην incl, Ianio του ρητορος ἀπογεννωμίνην.
58쪽
et tragoedias fere XXXVII commemoravit doξάμενος δὲ ἀπο -- σιστρατον 369 διδασκειν ἄχρι Σωσιγενους 342 εν τεσιν εἰκοσιοκτω κf διδασκαλίας ἀστικὰς καθῆκεν ξ καὶ δὶς νίκησε διὰ
Λιονυσίου καθεὶς καὶ ς τερων τερας δυο ηναικάς, reliquas tragoedias ἐν ἀγροις c. Lenai et Anthesteriis docenda curavit. Suidae librarii vel ipse auctor scribunt ἀκμάσας κατα την νενο- κοστὴν περιπτην Ιε 'Oλυμ πιώδα, τε καὶ Πλατων ὁ φιλοσοφος.
Idem sub his verbi error atet quem supra in heopompo et phoro eorreXimus, quare Scribendum κατα τὴν ρε Vel κατοστῆν περιπτην 'Oλ. Argumento clarissimo est, additum illud sedc καὶ Πλάτων δ φ. quomodo enim Plato anno 29 natus, qui ad Socrati mortem 399 duce eo studiis deditus erat, neque gloriam Summum RSSecutus est, Sed ne viam primum quidem tum gloriae incesserat, quomodo
Plato tum oruisse dici potest Cogitandum hic de Ol. 10 et quum
Plato mortem Ol. 108, 2 obierit aptissime XII annos ante mortem floruit. Aphareus patre Isocrate et studiorum et officiorum consuetudine quam arctissime coniunctus fuit, atque eosdem cum illo habuit adverSarios eosdem amicos, ut Lysithidem et alippum Dem. p. 1240 r. 52 g 14). Filio mortuo c. unum 340 avus omnem amorem in nepote suos Apharei liberos contulit, quorum memoria Sub
eorum est, qui Isocrateis doctrinis imbuti neque rebus publice gestis neque eximia dicendi facultate conspicui vitae vel probitate gloriaeque mediocri quadam specie vel simplicitate uorum quisque morurnus sunt, quorum haud parvus numerus suisse Videtur, cf. ΙS0er. p. IV, 2. i autem ipse magister, or. XII, 7, se aeque delectatum esse confitetur, quam iis, qui rebus gerendi excelluerint, et magis ei iam, quam claris oratoribus. Plurim0rumque memoria seculis vol-
59쪽
ventibus exstincta evanuit. 7 Octo solos viros reperimus quos, Isocratis auditores testimonia certa confirmant. Et priores quidem quinque notissimo illo Ioco or. socr. exhibentur, quem hic apponam ἐρξαντο μεν ουν εν πρωτοις υνομος μοι καὶ Aυσιθείδης καὶ Κάυλιmio πλησιάζειν - quos prima classe recensos reperies - μετα δε o ou 'Oνήτωρ, Ἀντιο λῆς, Φιλωνίδης, Φαυριηλος, αρμαντιοχὶς Istos inter priores discipulos et inter
eos, quorum consuetudine a pueritia ad senectutem usque praeceptor usus sit, iure referri, Aponemus.
XXXIV. neior, Atheniensis, cui ex dem Μελιτευς cognomen apponitur, Philonidae cuiusdam . Philonidis alii Isocratei videnum XXXVI frater, Aphobi tutoris Demosthenici levi est. uod
Harpocration Isocratici illius Ioci memoriam tenens opinatus est ')sic se habet, et ex Demosthenis orationibus solis fere accuratior cognitio illius viri nobis parata est, quam copiosius Schae ferus in libris saepius citatis, qui Demosthene u seine eit inscribuntur, explicavit Onetor civis ditissimus erat plus XXX talentorum aestimatus Dem in n. r. 10J, ita ut , teste Heliodoro p. Harpocrat. l. c. - in numero των χορηγησάντων haberetur. De ceteris eius in rem publicam meritis, quae ipse Isocr. I. c. 44 dicit, ut de trierarchia apud Boeckhium Seeurkunden X e s testimonium XSiat, ubi legitur inter navium et armamentorum administratores:
'Oνήτωρ Μελιτευς, αρικλῆς Ἀχαρνευς, Φιλωνίδης εDτευς,
illius frater. f. oeckb Corp. Inscr. I, 25 b alius quidam, Cephisodori F. C. . n. 85 memoratur. Is Onetor Philoniden et improbum Aphobum consilio, malis artibus, eloquentiae suae Vi adiuvit, ipseque a Demosthene accusatus est, contra quem duae ξονλης orationes anno 362 habitae sunt. Νeque tamen famam bonam ne- toris imminuere p0tuit, quem Isocrates decem fere post annos summa laude extulit.
7 Quod dixi scholiastae quoque ad Hermogenis de id. I. 27, P. Wal VI, 29 in mentem senit, qui ad Androtionis mentionem factam De magna cum Veritati superlatione annotavit: ὁ Ἀνδροτίων Ισοκρατικος γνρητωρ καὶ οἱ πλείους των δικαστων ' κατον γαρ ἔτη διδάξας Ἱσοκρατη σχεδὀν
60쪽
XXXV. Initeles, Atheniensis. Eius praeconium in or Isocr. XV, 9 sq. exstat, idemque mihi ap. Aesch. , 53 cf. 165 commemorari videtur. Ἀντικλῆς Καλλίου ιωνυμεt ς' -ος ριεν ουναπεστιν ν Σαμω μετα των κληρουχων. De stadiodromo alio eius nominis Ι 157 minime cogitandum. uis autem Anticles suerit ille, cuius servuΗ uinares p. Lys. XIII, 64. cf. VII, 4 vocatur, sciri iam nequit. De archonte Anticle vide Dionysii de Din. iud. 9 ep. ad Amm. Sub sinem. XXXVI. Philonides, Atheniensis, elitensis, Onetoris rater. De eius triremium instruendarum munere una cum fratre suscepto vide Seeurk. X e 98. Ipse cum Demosthene, egesippo aliis navium pignora dedit, quae Euboeae insulae ab Atheniensibus mutuo datae sunt anno 340 cs Schaes. Dem. ΙΙ, 459) cf. I. c. 43. Haec sunt merita, quae dives ille civis de patria meruit, quam ob rem coronatum eum Isocrates . c. appellat. Idemque a comicis acerbius Vexatur ob corporis et morum deformitatem et foeditatem. Inprimis Theopompus in Aphrodisiis cf. Bergilii reli com ait ant. p. 400 sqq. hominem libidinosum et abiectum depit ii, qui ex matris suae cum asino connubio exortus tanquam asinus rudere videretur, quum ab alio comico poeta camelus ob turpitudinem vocaretur. Neque prorsus abiectus vir putandus, quippe qui corporis quadam crassitudine ingeniique tarditate et stultitia magis quam morum pravitate et nequitia hominibus risui fuerit haec enim vitia homines detestantur, illa vero derident. XXXVII. Philomelus, Paeaniensis, quem Boeckhius, Seeurkunden I, 90. cf. p. 24, trierarchum eruit, initio quidem bona fama magis quam divitiis fructus, teste Lysia r. XIX, 15 anno 387 quem in annum orati illa de bonis Aristophanis incidit, cf. Ηoel- Scher. Vii. Lys. p. 93 - Xorem iam duXerat, itaque oratoria institutio eius ponenda sub initium Ol. 97 anno 392 sqq. Una cum Charmantide Paeaniensi et Isocrate illo loco et apud Boeckh. M. n. 213 legitur re familiari nescimus qua rati0ne, aucta, Philomelus dives et nobilis vir tactus ea munera ei beneficia in patriam contulit, ob quae publice coronatus ab Isocrate I. c. 0mmemoratur cf. Demo Sth. r. c. id. p. 571, g 174J. Hic Philomelus, Philippidis situs s. oeck. C. I. l. c. longaevitate aeque ac morum integritate vllaeque probitate usus inter eo fuit, qui magistrum Isocratem ad