Exercitationum criticarum in quosdam Ciceronis libros particula [microform] quam..

11쪽

Cic. Acad. I, 4. 14. Est inquit iit dicis,

sed ignorare te non arbitror, quae Con tra illi lotii. Antiochus . scripsserit. uani Scripturam omnibus omnino Codd. confirmatam ursquodam suo et Goer et cliuolaetus relliusque re ceperunt Nam quod veteres quaedam diti referunt i lii Ionem, quod Lamb. et Ernest. recepe runt neque avisi Madvigioquo displicuisse video: id in controversia e correctione est Ortim, qui, li mi intelligerent Genitivum ex contra Praepost tione pendere non posse. tamen, quid supplerent, non hab0bant. Mais tamen Genitivum ilhun inter Prelatus est et avistuc assentiente 'opli. Iecti. Tuli p. 8 ed. Hand. , qui discipulus subaudien dum statuit recteque vituperatus moerenZi est, et Goerengius ipse, qui sententiam e verbis superio ribus suadet sumendum Quod nequaquam posse feri et sua sponte apparet satisque demonstratum est in Madvigio Emendati. i. 11 et 116 Quam quam idem ille Vir Doctus quum perperam negaret fieri posse, ut casus a praepositione rectus cogita tione Suppleretur recte refutatus est ab IIandio ad Woph. Lecit. Tuli p. 8 Supplendum vero est O

gitalion libros, quod paullo antecessit. Nam quum Philo dicatur in libris ogasso, Quas esse Acade mias quid ist id naturam accommodalius, quam si contra libros illos scriptum aliquid dicatum ab Antiocho Scio AEquidem esse, qui talibus qui busdam Xemplis, qualia reperiuntur rapud Cic. des diu. I, 9. 17. in secundo Consulatus. 4b 1, 3. Perlegi, inquit ille, tuum paullo ante tertium de natura deorum . Brut 15 58. In nono Vnali Acad. II, 44 135 similibusque in sententiam allam

confirmandam abutantur, meque tamen neceSSarium puto hac de re ut Pol de re Iatis aperta, mi

lum verbum intersionere. Caeterum Sosiam duo ii Ios litionis libros inscriptos fuisse, auctor est 'icor ipso Acad. II, 4. 11. Quae quum ita sint,

ne advigii quidem in i lii ita pro 'h4 Lon iis

scribentis conjecturam intelligitur esse necessariam. Cic. Acad. I. 5. 20. Animi autem, quas essent ad comprehendendam ingeniis vir lutem idonea, , a quo ab iis in naturam itin di, i d et aena ui uam Codicum plerorum que omnium scripturam judico esse verissimam. Quod enim qGod Oxon. E ct fragm. Od. Verba eaque Iis milliantur. librariis idem quod Goerenetio Videtur accidisse , Neque nim illi, neque hic satis

aiatellexit, ad animi Gonitivum osse e uperioribus Supplendum ponebant esse. Quibus suppletis ver borum Perquam rupta structura exsistit Quemad modum Schuelgius igitur temere OerenZium Secu tus est lx prudenter manes Codicum Scripturam, quamquam non additis integritatis argumentis, is tinuit rellius, temero tamen addens: ,,librarii ne

scio quo 'lupore, animi ires Nom. Plur. habebant quamvis ῖ sequebatn quae. Sed quis tandem rellium docuit, lutasse hoc librarios Poterant profecto, etiamsi ponebant esse non sup Plerent, animi tamen habere pro Genitivo. Quas jam sequuntur verba ad comprehendendam in geniis virtutem, ea sunt Verissima, quamquam

o Davisius P. Manutio Petroque abro auctoribus ingeniis verborum ordine expellendum et oph. Lecit. Tullo p. 9. d. II and in ingenuitatem mutandum lut vit Namque quum cingenia varias

significon hominum natura atque facultateS, utrum quo illud non solum non necessarium, verum hoc etiam ineptum perspicitur.

12쪽

Cic. Acad. II. 18. 58. seque id si contra nos; nn In nobis satis est, ova illa internoscere nihil onini magis assontiri potest, hoc illud esso, quam si inter illa mihi omnino in toros sol. Ila quidem Codd. nisi quod Polat Davisi soc praebet nihil enim magis assentiri per hoc illud esso, unde Davi sius par est pro potest conjecit, quod post Vi

derimus Antequam enim reliquorum examinemus Qxagitemusque sententias, Videndum est, quaenam

hisco in si bis insit sententia Quae sin dubio haecost: .Quod Deliaci isti homines, quum ovum in spexerant, dicebant, quae id gallina operisset, id

magis Pro nobis est, quam Contra nos, quum OS illud modo contendamus, va illa Osse internosci. Quae sui putamus iniernosci posse tamen assensione non magi approbare POSSuimus, hoc Ovum esse illius

gallinas . partum esse ab illa gallina, quam si ova illa omni ex parte essent paria Distinguit igitur auctor internoscendi dique assentio nil verba. Undo intelligi potest, quod mullis demonstrare conatur Madvigius Emendati P. 159 nuthim ovum κStoicorum sententia Plane esse tale, quale vel aliud osso possit, ne illud quidem hisco verbis non significari. Sed tantum abest, ut haec sententia ampli scetur omnesque ad res transferatur id quod iori vult advisus), ut etiam mittatur equo asssensione

id addatur, quod paullo ante . 57 ct 3 de rebus posuit sibi simillimis, quas non haberet sapiens

donotatas. Sic si Verba illa interpretare, tum aptissima sane sunt ea, quae sequuntur: Habeo enim rogulam, ut talia Visa era iudicem i. e. a sensione approbem , qualia falsa osso non possint i. e. quae accurate habeau denotata). Ex

conferendam, nod Madu ejus interpretalion , quae est eadem atque nostra, non intelleXerit; sed in ipsum Madvigium, qua, quum plura, ut OS Viderimus, parum recte Caperet, OerenZii sententiam sane optimam perspicere non potuit. Quo vero accuratius Goer hujus loci sententiam constituit, Omagis duo tamen esse miror, quae ille peccaverit; quorum eStalterum, quod Par est pro potest rece pit, quum assentiri passive possit usurpari. Quod quamquam Oer ad Acad. . p. 109. de Persecto tempore concedit, ut vera in Cic. Acad. II, 31. 99. assensa Cic. Fam. 1, 2. Bibulo assensum est, de Celeris negat, quoniam saepius Cicero Participia

Persecti passivo usurpet, non item reliqua tempo ra tamen, quum et aliorum Deponentium non O

Ium articipiis Persecti verum etiam reliquis tem poribus, in primis vero Praesenti vim quandam tribuat passivam, veluti dignandi verbo Csr Cio. do orat. III , . init res quae laude dignentur Cic. inu. II. 53. et huius ipsius verbi tum passiva tum activa sorma apud Cic. Acad. II. T. 20. II. 12 39. cis Madv. Emendit. p. 131. Ralli ad edit Davis. Cic. Acad. p. XXI. Fam. I. 13. advertebantur assentire Volcatio, ubi Perperam Contra Codd. v ctoritatomorollius assentiri correxit aliosque scriptores scis Liv. 1, J. quum de aliis rebus assen tiro se diceret Ovid. Mot. III. 406. IX. 259. XlV. 592. reperiatur nihil equidem causae Video, cur unius Codicis ne certa quidem scriptura,roliquis Codicibus in potest scriptura servanda con sentientibus, praeserenda sit. Deinde vero in eo Goer peccavit, quod nihil intactum relliquit, ita

que vilium quoddam, quo omnes ante eum interpretes laborabant, in suam tiam editionem trans

tulit. Quod quamquam et advigius Vi Sagacissia

13쪽

mus, si rellius. Vir Doctissimus retimierunt: Ia- mei in comparatione, quam hic latet esse . id, quo metiare casu, quem Vocant blativum, to nondum est Hoc a Cicerone certe ubique videtur observatum esse; quoniam quidem aliorum script rum, veluti Liv. 1, 7 Val. Max. I. I. 1. I'er Eun. I, 2. 1 reperiuntur exempla, quibus Accusativum

quoque esses haud repudiatum . declaretur Quod tamen, ut dixi, a Ciceronis latinitato abhorret Qui sicubi nihil adjunxit assontiendi verbo aut pro nullam rei aut pro iii negatione usurpavit. Utrumque quum huic loco esset alienum . iure quo dam meo Ablativum restituisso mihi videor Resta-aec igitum videtur una Madvigil quasi corrigentis conjectura Neque enim conjecturam mavisti ii hilne magis assentiri par est, hoc illud non

esse, quam si et Veram esse, neque Ernesti possum pro potest Suadentis necessariam ullo modo,eta eis, quae ante Sunt Commemorata, mali elucet.

Orellii quidem conjecturam saltu, duxi propterea praeterire, me vir alioquin de Ciceronis libris ino

ritissimus . tum propter malam, quae inde nascere tur Sententiam, num propter leccatum quoddam

grammaticum mihi esset castigandus Madvigii igitur quod attinet sententiam illam, ea tres potissimum ob causas Videtur improbanda esse. Primum quidem quod nihil quod supra demonstravi salsum esse, pro nihilo retinuiti deinde vero, quod et verba neque id est contra nos parum recte cepit quae Perperam ille ad ovorum inter se similitudin0m cum Lambino reserenda censuit, quum sint ad homine, illo, Deliacos eorumque Ovorum dignoscendorum scientiam reserenda st hoc illud Pronomina non ad ova, sed potius ad rem quamlibet putavit pertinere, ita ut significarent: duas res esse

plane easdem. Un desimul hoc patet, quasi, quod

conjecerit vo maxime esse reprehendendum. Denique vero ne ea quidem, qua Sequuntur verba: Habeo enim regulam et satis convenirenteis', quae paullo antecedunt. Sic igitur una, quae quidem probari possit Codicumque vestigiis, quam

possit maxime seri, nitatur, scriptura hae Super

ost Nihilo enim magis assentiri potest, hoc in ud esso, quam si inter illa nihil omnino intere S Set.

Cic. Acad. II, 3. 33. Quid quas dicuntur quidem et acuta mihi videntur in utramque artem et Paria; nonne caveam pQuam scriptiiram indo a Victorio fere servatam Goeongii ius Codic Gud. 'confirmatam serri posso nullo O IO, Iuculenter patet. Duo enim Sunt, quae vel maxime ejus corruptelam coarguant. Praete quam enim, quod structura illa: Quid quas

nonne caveam vehementer est sensioni, etiam

quidem particula hujus Ioci plane est aliena. Alia est enim ratio Cic. do dives, . . Dicitur quiadem istuc, ubi in dicendi verbo vis quaedam Posita est, quum agendo sit oppositum. Quas dis

aicultates quum jure interpretes tollere conarentur: nulla tamen earum, quae adhuc Prolatae Sunt, On-jecturarum, Probari Potest, quum uo quaeque a

boret vitio. Davisi enim conjectura prbbata illa quidem amoerenetio quid quum qua dicuntur quidem improbanda est proptera, quod quidem particula nequaquam illa serenda sereata est. Quam etiamsi nulla alia vocuIa ejus in Iocum sub stitata deleveris, criticas certe eges neglexeris; quod, ut post viderimus, cadit in advigium. Quod tamen idem Madvigius, si riuum scribere

14쪽

tur necessarium lutavit esse Monitin cliviam, ierperam ills quidem judicasso consolidus Ost Quum enim non causam quandam necesse sit particula illati. I.

significari aeque h. I. at ius f. 133 Cic. Acad. II, 43 133 quum dissoniit Cic Legg. II. 13. 32. quum concedimus Indicativus illi potuit adstringi. BeniI0j quidem conjecturam, intsi recis a Davisio

haud inelegans est judicata, tamen esse violentiorem, quam quas Olerari possit, nemo non idol. Restat

igitur una advigii conj0ctura snam rellii corrigendi ratio 'ux sponte intelligitur inepta) quam quidem ante eum Guietus proposuerat. Is enim Pulavit scribendum esse: Quid Z quod qua es dicuntur et acuta mihi videntur in utramque partem et paria. nonne causam cst Sed noillud quidem verum esse elucet, quum quid. quod verbis rei alicui ante expositas gravius aliquid adda tur id quod plane ab hiuus Ioci sententia abhorret. Cfr Cic. at Deor. I, 38. 108 Cic. Tusc. 1, 20.

adusntu tuo ista subsellia vacuefacta sunt pquod omnes consu Iares, qui tibi persae poad caedem constituti fuerunt, simul atquctas sedisti partem Illam subselliorum nudam atque inanem reliquorunt ' Hic quidsm facere non Ossum qui Beckii quendam errorem

corrigam ui quum alterum quid in Ediit. quihusdam Veli et Codd. repertum recte repudiaret non satis tamen accurate, cur illud faciendum esset, ex

posuit Videtur vero iam potissimurn ob causam alterum qui omissum esse, quod verbii illis: quod omnes Consularcs-rs liqvserunt nihil omnino novi additur, sed quod superius dictum erat,oxplicatur modo. Quod nisi ita esset, tum profecto alterum quid omitti non poterat. Sed undes ex

orsi sumus, redeamus Nisi igitur quod illud pro conjunctione causali habueris. ineptum plano est et inscetum. Quamquam ne tum quidem conjectura illa Probari Potest, riuum quidem, multa alia vocivia ejus in locum substituta, imitti nequcat Quas quum ita sint, aliud quiddam videtur . excogitandum esse, quod conjecturis illis videatur verius esse. Quod quoniam sua ponis offertur, non altius re Petendum est. Quum enim alii codices quidem post dicuntur exhibeant, quam alii: aut quia, aut quoniam auctori restituendum censeo. Quum

cnim hoc modo Codicum vestigia nam quoniam in Codd. scribitur Uo vel maxime exprimantur:

tum Ver et sententia AExistit aptissima et verborum structura ea, quas a Cicerone vel maxime frequentetur se Cic. do div. I, 18 36. Quid qui irri

detur hic Partus mulae, monias, quia fetus exstitit In sterilitat naturae, praedictus est ab Iaruspicibus

incredibilis partus malorum pCic. Acad. II, 48. 148. Ad patris revol-Ior sententiam, percipi possit porεποχὴν IIam omnium rerum comprobans in Italteri solitontias, nihil esse, quod percipi

POSSIt, Venae menter assentior. Quae verba haud dubio corrupta alii alio modo corrigere Onabantur. Madvigius quidem auctor Manuti pro Per censuit Scribendum quare mutandumque Comprobans in non probans Verba Lambinus in marginsedit. 158 per omisso posuit: ποχην enim illam

omnium A rerum et, quum in edit. a. 1566 mirs omnla transposuisset. Oer Ver pro per auctori restituendum putavit pariter. Quarum conlectura rum a quaequam esset probanda, tum profecto Manuti maxime amplectereri conjecturam quum

15쪽

reliquae istam sua sponto salsa, intelligantur od tamen quare illud nescio quomodo male me habet. Aptius certe 4ta ex possit antecedente , sumitur, quippe qua Vocula eam, quae sequatur, Conclusionen verbis nullo anto positis jam continori significetur. Csr Cic. Fin I, 6 21. Ita quae mutat, e cor rumpit Cic. pro Manil. 10, 22. Ita ilhim in per-εequendi studio moeror, hos laetitia retardavit. Ne que tamen vel sic verba illa omni ex parte Sanata esse intelligitur, quum ogandi particulam deesse Paleat. Quam equidem nullo modo putaverim cum advigio in prima syllaba Participii comprobans Ia

tere nam quum omnes constantor scripturam illam tueantur Codices, temeritatis videatur esse, eam Orrigere, mi aliqua eaque lenior emendandi rati re Periatur); sed per illud ortum potius censuerim ex Parum Adverbio, quod aptissimum sane huic loco debet vidori Scite enim, minus, quam aequum it, ἐποχὴν illam omnium rerum se approbare. Catulus significat, quum decretum sit et recenti Oris Academiae et ceterorum philosophorum, nihil esse tur- Pius, quam decipi. labi, errares CD Cic. Acad. II, 21. 68 Quam ob rem quum tam Vitiosum ESse constet, assentiri quidquam aut salsum aut in cognitum: sustinenda potius est omnis assensi Cet. Cic. de div. I, 4. Nam quum omnibus in rebus temeritas in assentiendo errorquo turpis est cet. Parum pro peri scribendum jam suaserat Davisius Sed quod idem ille neque demonstraVit, quo' modo parum huic loco conveniret, et nil liarti cula addita illud ponendum judicavit valde is ostreprehendendus Quodsi mecum isto modo Nerba illa correxeris tum sane exsistit sententia, quae Vel optissima sit maximeque odicum vestigiis DX

17 Cic. in V, 7 20 A vitationem qui de m

doloris 'Psam Per Ἀε quisquam in rebus expetendis Putavit, mes si etiam evitar posset Miror haec verba de ab Hii torpi stibus esse exagitata atque exala, quum tamen sint orissi ma, Si modo pro ne si posueris nisi id quod Bromius, etsi dubitanter Suasit, quum eidem et cliuolpio suspecta liae essent omnia. Antequam vero ad ce terorum opiniones accedam refutandas quaeque X- specletur quaeque his verbis contineatur sent latinvidendum est nesponde ver, haec verba is cesse est illis, quae Pauli ante posita Sunt se facere omnia non Olendi causa, etiamsi non Onsequare, ita, ut ai8ce eam , quae illis contineatur, sententiam quisquam Probasse negetur uod ro Vera sic esse Satis opparebit si quid intersit in

ter 'atationem et e Vitationem, quae isrha sunt sibi . . opposita, intellexeris Vitatio qui dem est ejus, qui ludet dolorem effugere, vita itio ejus, qui revera es igit eum. Ita sententiam quam requiratur, bes sic Vides hancco Nominori studium, sive ut paullo an e dixit, consilium do Ioris flugiendi in summo bono posuisse, nisi etiam id os scoret, ut dolor vacaret. Videtur igitur aquam remius dubitanter Proposui , correct)o nullo Diodo posse dubitari, praesertim quum a Codicumscriptura nihil iere recedat uod idem vero pro posset scribendum censuit possit: dupliciisi illo

Peccasse Censendus est, quod et Codicum auctori in tum temere iegleXit et Contra grammaticas rationes inperfectum necessario sibi deposcentes, poccavit. Lambini igitur nec si possit scribsialis conjectura tum has ipsas ob causas, dum quod seu vientiam efficit nos vae plane contrariam, salsa in tot

ligitur Moerenais quidem cribendi Oxplicandique

16쪽

ratio etiam plura habet, quas acerrime perstringantur necesso sit. Primum enim evitare verbum temere lutavit in librariis adjectum, luod hirobam verborum sententiam non caperent. uam ill au tem probam dixit sententiam, eam sacer non OS sum, quin ineptissimam dicam maximeque hoc loco alienam, quum Veteres, mi quidem iam Sequimur, absurdum existimasso dicantur, si quis dolorem evi

tari posse, sibi persuaderet uod plane aliter se habere, mali, GOeren cium Mocere tolerant Verba, quae l. 20. hujus libri reperiuntur ,,non dolendi Ilio ronymus. Huc accedit, quod ne significare quidem verba illa id possunt, quod summa vi X- pressit Goerengius Si idem denique is orbis antecedentibus aliquis sumendum idque ante posset cogitatione Iupplendum lutat, me id quidem recte fecisse judicandus est, quum neque aliquis in nunciatione negativa ferri queat, et quisquam, quod paullo antecessit, etiam ad verba nisi etiam

Posset pertinere pateat fr. Cic. Acad. II, 7. 22. Similiter Haiulius ad Vos L. Lecti. Tuli P. . me liora interpretes docuit, quippe qui Cic. Acad. I, 1. 2.

in verbis intemperantis enim arbitror esse, scribere quod occultari velit, melius inliqui, Pronomen henim Supplendum meque Velis scribendum ostenderet, quum Velit ad in temporantis Vocabulum esset reserendum Iam . vero transeundum est ad Davisium qui evenire scriptu

ram, quam Od. Eliens. praebet. dessendit duodvel maxime videtur improbandum, quin quod pluserimorum Codicum auctori late temere neglecta, unius tantum auCtoritalem Secutus est tum Vero, quod

moleste cogitatione supplentur Verba: ,,ud 44 Ois in offugorsnt Nihilo tamen tinus uisi pro ne si scribendum esse patet, quiuia Vilati doloris, Si qui

dem a revera vitari possit, ab Hieronymo in sum ino bono posita sit. Ernestius autem, cui. etsi evitari scribi jussit tamen magis is Venire Scriptura placebat, Vituperandus est tum propter hanc Scripturam eodem modo, atque Davisius, tum propter vitari correctionem, quum Codicum omnium Scriptura Propter antecedens quisquam ferri possit optime. Neque denique rellium . qui occultio rem hujus Ioch corruptelam esse judicat natiaque

quaedam desiderat, qualia etiamsi vitari non posset horum verborum Sententiam Perspexisse,

luculentor patet 'uam si perspexisset, tum pro secto Codicum scriptura eandem effici intellexisset Sententiam, quam illo ipse desideraret.

Cic. in I, 11 38. Illud enim ipsum quod quibusdam, medium mi detur quum omni

dolore vacaret, non modo Voluptatem esse

Verum etiam Summam Voluptatem. Plura li I. a V. D. unt perturbata uae quum asene omnia tolleret MoerenZius: lauca clamon quasdam ipse peccavit, quam non taedeat pauci, indicaro. Is enim quum et Videtur, vomu Rathius conjecit videretur, jure tueatur, et careret, Pro quo Codd. plures caret praebent, quodque etiamsi recte se haberet, tr Praesente tamen positum te

moro iudicavit Mathiae, rectissime ita defendat, ut 0ς placuit illud tendere demonstret tamon it quod Pronomen, quod idem ait signiscaro liquo quale quae Relativi propria est vi roclius in

telligitur neque missi careret, ille opinatur, mente supplendum est voluptas, id quod absur dum est), potiusque Epicurus ipse, cujus paullo anto menti sacta est, intelligendus. 2.

17쪽

s si ultimum Stoico eum. Elsi miles post Er nestium interpretes recte in hisce haeserunt, nemo tamen eoruni quiCquam Xcogitavit, luo Vel spe ciem Veri res erret. Oor quidem, cui ' Visum vocabulo vitium quaerendum videbatur, ejus loco scribendum suasit Verum ita, ut significaret: a

tura Vere Consentaneum. SchuelZius sero

jus conlidentia adductus plans illiid ii dicavit se

tendum esse. Ouoruni tamen uterque longissime aver aberravit. Quum enim esset, quod maxime ossὐnsioni si relinquatur tum Vi Sum, Cur SUSPQ-ctum sit, nullo modo intelligitur. Nam tuo id orius addito Dativo luodam, vel non addit , ne lue de philosophorum dogmalis, atque de Senatus On sullis judicumque sententiis usurpatur fr. Cic. in . II, 13. Nir. Quae Phyrrhoni visa sunt pro

nihilo. Propius igitur ad verum accessiSSe Iiulandus est remitis, cui, quum Visum bene Sem utaret habere, recte videbatur vilium later in esset vocabido. Quam tuam ne i quidem Verum Ssecu tus est pro esset Scribendo esse. Ne lue enim in telligitur, quouiodo orati indirecta sex directa illa subit ac lemure mutata defendi queat. Cuius Ommulationis etsi plura reperiuntur exempla inniencausa quaedam, Cur facta sit mutatio, quam litopalet milloni esse, ubi lue cernitur. si . Oph.

Lecit. Tuli p. 303 6 304. ed IIand Cic. a Deor. III, 21. 54. Cic. at Deor. 1, 27. 5. Scribendum

igitur censeo visum est. Nam est iam saepe alibrariis in osset mutatum reperitur, ut neminem

Sane miraturum existimem , quod invitis Codicibus illud correxerim, praesertim quum ImperfeCta an iecodentia facit hoc loco librarios posssent in luce re, ut Pro Praesente tempore Ponerent Imperfectum.

Csr Cic. do div. I, 10. 16 id quo sc caput imula

cri inventum est eo loco, qui est ab haruspicibus demonstratus. Sic enim recis dedit Orollius et Gioso, quum Schuetet si obhe Eria siti coniecturam osset, duobus Moseri Codd. Onsirma tam recepissent. Cic. Pro Planc. 3 8. Nam si ila esset, quod Patre apud majores no

Atros tenere non Potuerunt, ut reprehen SO

res essent comitiorum, id haberent iudices vel, quod multo minus est feren dum tum enim magistratum non gerebatis, qui ceperat, Si Patres auctores Onorant facti): nunc postulatur a vobis, ut

ejus exilio, qui creatus sit, iudicium populi romani repreliendatis. Hoc qui

dem Ioc Propter Verba, quae sequuntur mum postulatur a vobis pro fersendum es sol necesse est Scribatur ferendum est; quod recte

Orellius, quum Ern et SchuetZ esset scriberent, revocavit. Quam tuam ille luidem in eo peccavit, quod parenthesis signa huic loco non applicavit. Cic. rvt. 70, 246. ut non Cum ad Versario O- Ium, sed etiam quod mirabile esset cum judico ipso urgio depe contenderet, ubi pro mirabile esset necessario scribendumos mirabile est, quum non minus temere Con tra omnium, ut Videtur, Odicum auctoritatem rut. Ern Schuelκ Ellendi illud miserint, quam nut Lamb. rellius retinuerunt. Imperfecto enim conditio quaedam continetur, qua id, cui apposi tum sit, revera non esse, significetur fr. Cic. Lem. II, T. 18. Leges autem a me edentur non persectae; nam esse ins nitum so si s fectas edere vellem), Sed PS ae Summae re-xum atque sententiae. Quod riuum sic se

18쪽

habsent, faciles intelligitur, o ius illis locis, o lite hiii optum esse Imperfectum, Praesens Ver DP-tissimum. Ouippo Stoicos tali fero ratione ulti nium tonorum desiniisse' significatur. uno Cic. in IV. 20. 56. Vulgo scribuntur ver ba natura ipsa accomodata esse concedit, quum facillim Dav. Ern SchuotZ. corrupta intelli

gerent, temere tamen Verborum ordines Prorsus ex

pellenda statuebant. Nec vero quicquam Lambinum Profecisse puto, qui naturae ipsi rostituendum Putavit. Quod tum prosocio necessario fieri sulerer, si xc cim mi d ad n Adjectivum ita Codicum auctoritate esset stabilitum, ut loco moveri non Os set. Quum tamen Codicum ne ullus quidem, quod equidem sciam, illud tueatur Potiusque omnes, qui innotuerunt Codices, constanter aut Commodo, But Commodata, aut denique commoda exhibeant a Cicorone videtur scriptum fuisse commoda. Quod huic loco optissinium esse in lolligi tur, si ante natura Vocabulum Ommate interpunxeris Verbaque natur a P su casu SeXlo posita judicavoris Eodem plane modo Paullo Os c. l. F. 59 ortuna corporisque bona Commoda auctorno in inat, Stoicormn Secutus rationem. Cfr. rao-tore Cic. Legg. I, 2L 55. Nunc es quum . divitias, valo ludinem, ut chritudino incommodas res appellet non bonas, Paupertatem, debilitatem, dolorem incommo das non malas Cic. I in V, 1 LAO. In enuino randis autem corporis commodis si quiscet. Ila n Lall0mandi quidem conjecturam ingeniosam illam commendata OCeSSAriam esse appa ret. Oerenati senique scribendi ratio natura ipsa commodata quo minus vera Sit, duo ob-

stant. Primum uim d sideratur a Praepositio ante natura Ablativum. Quod'num sentii set Ablativis non plenis eum Putavit onnumerandum ESSe. Quod quomodo fieri possit, equidem fateor me non intelligere. Tum vero vel eo quod ipsa non ad natura biolivum, sed ad bona putavit perti

nere, notam auri,aSSe CenSendu AES Verborum Structuram.

bium est . quin frons, oculi, aures et Te Ii quam Partes, quales propriae Sunt O mi nis. intelligatur, quae aut temere mutata a Superioribus, ' aut certe minus recte intellecta et e Plicata sunt, sanissima vid sentur esse. Repetendum enim cogitatione est ante intelligatur e superio Tibu , quam aptae ad naturam sint. Quod si seceris, num et a Nissenio et a blathiae temere

illatum Conjunctivum intelloxeris . . Quamquam illius quidem conjecturae spro quales enim scribendum censuit in perversitas Vel sic perspicitur, quod proprium aliquid potest esse alicujus rei neque tamen inpium in I naturam . Neque deniquo Goor.

rocto intelligatur ad frons reserendunt Censet. Duum enim postrema Verba Plurali numero posita sint, aeque necesse erat h. L atque Cic. Quint. r. 1 I. ubi eadem sere Verba reperiuntur si intel ligor transitive esset usurpalum, Iluralis ponere tur Neque Ver causam Vide ullam, cur intellige x transitive potius, quam intransitivo intolligendum

sit, quum eadem tamen, miVe hoc, sive illo modo positum iudicaveris, cogitatione sint supplenda.

dem videtur non explet nuturae bona vo

19쪽

ni I tas, iii re lis est; sin ost in ea, 'i Od itidam Volunt, nillil inpedit no Stram Comprehensionem stimini boni uae scriptura confirmatur Codicibus omnibus praeter Gud. 2, qui sit, et Basil. lii e si post si ni in verba inserit. ua se motus Goer sic scribendum Conje

nec ex Plet, est; si non est non impediit cet. ui de conj0clura post id serimus Vulgalam

enim scripturam si primum recte interpretando On firmaVUrimus . tum P reliquae conjecturae sacillimo cognoscentur Ilaud necessariae, et ea, quae Praete rea Peccata Sunt magis apparebunt Necesse veroeat, riuum Me voluptate maturae lonis, tamquam Parte aut annummeranda, aut Aimenda quaeratur,

altera conditi, haec dit si naturalibus ionis

accensenda non est: haec altera: sin autem allis tamquam lar genere montinetur.

Quod severa sic se hab0t uum enim in est in ea verbis haec posterior ossiciatur conditi O, ut et ipsa haec verba et quae sequuntur Ostendunt tum superior illis continetur Explero enim aspissime hanc habet vim, ut mancum aliquid plenum redderes

non possit - non ad cognoscendam tau Sam, sed ad explendam damnationem raesto fuisse. Iam sero quod allinet in ea verba, supplendiana cogitatione est natura, quod facillimo e ei S quam antecedunt, verbis mira nutar Quod quidem nullo paci potest mirum Videri, quum Cic. Acad. I. . d. 20. natura eodem modo positum sit

pro naturae bonis. Ita quidem patet, nec Da visi suspicionem in sis, probatam illam quidem ab Ernostio, nec Bromii coniecturam inter ea, Orollio corto haud improbatam assensione POSS COIn probari GoserenZii quidem conjectura non Solum necessaria non est nam sit Cod. Gud. . et est Basil librariis obori, satis sum poterat illa ipsa discrepantia monere , sed etiam plures ob causas salsa Perspicitur. Primum enim verba illa: , ut mihi quid sin id tur prohibere Videntur, ii mi nus Vera possit haberi. Quippe si corporis Commo dis voluptatem annum oratam voluisset, haud dubis eam addidisset. sindo oro inoptissim dicitur

Voluptas iure praetermissa esse, Si tamquam Par genere, naturae honis continetur; et non in pedire conclusionem illam summi boni, si natura bonis omnino annumeranda non est. Huc doniquo si addid0ris ne sequentia quidem Verba, quae sine controversia ad Ondilionem posterior m res venda sunt, tum satis apta fore prosecto Goorsitati donjecturam, olsi considentissime ab eo propositam

Schueinio lite probatam. falsissimam intelliges. Cic. Brut. 20. 79. Habitum eloquentem M. alium illius, qui sacra acceperit si lium dicunt otiam cst. Duo in hisce esse,

quae corrupta Sint, non Obscurum St. Quorum quum alterum Ernestius eo tolleret, quod dicunt verborum ordine Xpulit alterum tamen et ille re liquit, neque ii, qui eum exc0psemini, interpretes Su stulerunt. Qui quum perperam existimarent M. alium litoris illis patris praenomen Contineri, e P im Cri I,luram elicere Prosecto non poterant. Nam

quum Scipio illo Publii prasenomine uteretur, non sane perspicitur, quomodo in hunc potissimum mo-

20쪽

dum corrumpi illuc potuerit. Neque vero opus est isto praenomine, si quidem non solum uni nomina Et cognomina Cic. Fam XIlI. 36. innumerisque locis aliis), sed etiam ante ille Pronomen aes ius omissum videmus. fr. 62. 221. Quod quum maximo seri Soleat, si quis intelligendus sit, non potest dubitari: temere Oerenatus Cic. Fin IV. 2 . 65. i. alit 1i-Ιium addisso consendus ost Vi lotur igitur Manutii aiunt pro M. alium scribsentis correctio, quam Lal Iemandus recepit, grato animo agnoscenda. Quam quam enim non opus est tali quodam verbo dicendi: tamen quum ad Codicum Vestigia maxime accedat, ne que ineptum sit ullo modo nilii hac re quod melius et certius sit, video. Noque oro id potest octon sioni esse, quod post aiunt demum ponuntur e bacilla illius qui sacra acceperit, ilium. Idum enim factum videmus Brul. 26, 99. Verba igitur Ciceronis restituenda sunt hoc modo elo quentem aiunt, illius, qui Sacra acceperit filium. Nam Schuetzii quidem Conjecturam accepit pro acceperit, etsi nec Euendtio, nec Orollio displicuit tamen, quum sit invitis odi cibus facta neque necessaria ullo modo, salsam esses patet. Neque enim minus apte Verba illa is homi nibus, qui eloquentem esse Scipionem Nasicam ni

bant, quam Ciceroni ipsi tribuuntur. Alteram do niquo quod attinet Schuetzii suspicionem P. illius, Idaeae matris qui sacra accepit, filium: recto illa resutata est ab Ellendito. Quamquam illius Pimento Vel hoc addendum fuit, invitis Codici bus talia auctori intrudi non posse. Cic. Brut. 29. 110. In quibusdam lauda dis viris, etiamsi maximi ingenii non essent, irobabilis tamen industria. Quas

verba miror ab Orollio in ulla dubitations in vor-

horuDi Ordinem esse recepta. Nam quum avis superiorum interprelum dissensi eum posset reddere attentiorem tum haec verba ipsa, quibusdam vi tio quodam laborίu e satis eum olerant monere.

uum enim In quibusdam audandis viris

eaque, quae Sequuntur Verba ad Scaurum et Ruti lium pertineant pro In quibusdam Scribatur ne cesse est In quibus tam Idem intellexserunt et Ernestius, qui, etcii iugatam Scripturam Servavit, scribendum tamen suspicatus est In quibus sane laudandis viris et Schuelgius, qui considenter conjecturam illam in verborum ordinem recepit.

ba non item restituit. Idem plano cadit in Ellon I tium, qui e Cod. Gud 1 pro quibusdam Scriben dum censuit iis quidem. Namque scripturam ii Iam haud disiicito est intolloctu, a librario aliquo

esse Prosectam, qui, quum eram auCtori Senten

tiam perspiceret, quibusdam non serendum puta vit Neque denique ambinus, qui Sripsit Versa tus - Erat in eis, etiamsi et falsam quandam auctori mentem subjecit. Quamquam illo quid in magis etiam reprehendendu est, quum non solum ViOlentius Cicoronis mutaVerit Verba, sed ais otiam post Versatus Participium majore quadam distin otione posita Erat ad Verba Sequentia Putaverit re sorsendum. Eodem modo uni et Manut viil ratam scripturam distinxerunt idque haud improbasso vi dotur Orsellius. Sed tamen, etiamsi Vulgatam oti niteris crisituram, erat Olius Versatus Participio adjungendum est maXimeque illud necessario fori

apparet, si Pro quibusdam posueris i ii iis tam . Tam autom illud Adjectivis Advorbiisquo

additum AEde frequentatur ut Pauca quaedam an