Exercitationum criticarum in quosdam Ciceronis libros particula [microform] quam..

31쪽

CD. reli via. IV. . . pag. 45. Caetserum de gleba in os iniecta Csr Casaul, ad Suet Aug. 101. TOin. p. 49 se l. d. F. A. Wolf Grchm de Funerib Rom. III, T. Duae apud Ciceronem pro Sext. 18, 40. scri

pia reperiuntur Verba: Duo quI PIV at tum essent, et Praeesse et parare, si Vellent, exercitum posse, idque facturos esse dicebat ea quamquam Vari a V. D. tentata, nullo plane vitio videntur laborare. Namque et Praeesse Verba, quae auctor Ernestio dolovit Schueinius, tantum abest, ut inepta sint, ut etiam magnam quandam vim rationi addant. Neque enim solum interest, habere exercitum, sed duces etiana,

qui exercitui possint praeesse. Unde simul hoc perspicitur Moissi conjecturam, praesto esse, haud improbatam illam quidem ab rellio, praesertim

quum propter Verbum, quod equitur, plane langueat, Plane esse Spernendam Quum Outem De hoc quidem novum sit, duobus vel pluribus Verbis, quae diversis construantur casibus, Sub stantivum ita adiungi, ut ab eo tantum regatur, cui proxime accedat quam siguram Zeugma Graui a

tici vocant Csr Cic. Acad. II, 18. 56. Cui nona S Sentior potiusque refello equidem nihil

Omnino causae video, cur Vulgata Criptura, Omnibus Codicibus stabilita comprobari nequeat. Ciceronis pro Sext. 18. 43. verba sic sere vi dolitur redintegranda: Ego si mihi uni per eun

dum esset, ac non a Ccipienda plaga insana

bilis illa mortiferam quandam reipublica imposuissset semel exire tum iudices, maluissem, quam bis vincere. Uodicum qui

dem Acriptura haec est: Ego oro, plaga insanabilis βlla morti sera quam si publicas imposuisset semel et nisi quod aliqui odi ces praebent milii sanabilis, unde factum id tur, ut Ald Crat Here mihi intruderent anto in sanabilis Adjectivum. Neque vero rellio omni ex arte. 388entior, qui mihi Vel ex prima syllaba

insanabilis Adj0otivi, vel e falsa oppositions ad illis Pronomen, quod pro LII a lx prae

beat, natiun arbitratur. Etenim mihi tum potius ex kn synaba alunt videtur, quum haec verba integra exstabant ad oppositionem indicandam, qua verba accipienda sanabilis illa et morti se

ram quandam reipublicae continerentur. P steaquam Vero Corrupta sunt Verba in eum modum,

quo nunc sero scribuntur neque librarii intellexerunt, quid de m orti sera Adjectivo facerent, quod sino conjunctiva quadam particula Sic Poni non posso vi Iobant illa mutarunt in illis, ut Vera, OppOSi lion sublato, mihi sanabilis et morti fora illis sibi responderent. Sic VerbiS ,,a non C-cipienda plaga insanabilis illa istabilitis,

suad0 o Codicum scriptura et totius nunciati sententia, ut Pro quam leniSsima Sane mutatione, Ponatur quandani Pronominique mortis ora Ad lectivum adstringatur. Quam quidem corrigendi rationem alet esse mullo Verisimiliorem, quam itistiis Orolli, rei publicae ante plaga transpo noniis sejusque loco ei in trudentis rationsem. Ne ius otia in sustulit ita conjectura eam difficultatem, quam praebo mortifera Adjectivum, siue conjunctions ulla additum, et temere Omnes ejusmodi transpositiones, nisi essent veri simillimae obiri, aculo nupse demonstravit ermannus. Reliquorum oro conjecturas Narias Prorsus Praeterire satius luto,

32쪽

quum hac ipsa Orellii, quam modo Xagitavi, On-jectura sint etiam pejores Iam ero Si quaeritur, quaenam sit plaga illa insanabilis quas tua mortifera si publicae imposita luculonier pato illam Ciceronis esse mortem atque interitum, hanc vero perniciem interitu ejus reipublica inflictam. Neque Vero Obscurum est, quomo domice ronis mors rei pubi perniciem dicatur attulisse, quum ipse paullo post inde a Verbis: , uid si in pri in contentione F et Phuthus id exponat. Deind0 oro haud scio, an de actura cogitaverit, quam res publica ipsi iis faceret intori tu. Ouod o qiinquam a veri similitudine abhorret, quum et pro Planc. 37, 90. aperte illud glorietur, et alias tu rimum eum sibi tribuisse, maximopere constet.

THESEM CONTROVERSAR

Ronranorum harus 'ices Etruscos fuisse, contra Niebuhrium P. 13 ed. . contendo. I tolasgorum Hellenumque religio erat diversissima, ut haec nesuaquam e Rilla enata Os sit existimari.

rtiantur, Sollicitat.

V. Cio pro Se f 6, 36 non dubium est, quin

VI Injuria contendit Matthiae Grundros de gr. rom. Litterat. . 5 mea, quae a Cic. de Orat. III, 35. 14 i. Orat. 19 62. Tusc. I, 4. . et a iiintil. IIL 1 4 de Aristotele et Isocrate Iliaris