In Q. Horatii Flacci Venusini librum De arte poetica Aldi Manutij Paulli f. Aldi n. commentarius.

발행: 1576년

분량: 159페이지

출처: archive.org

분류: 시학

11쪽

. HORATII FLACCI

Librum

Commentari US.

Ad Bartholomaeum Capram, Io. Francisci F.

Iurisconsultum. VENETIIS . . D. LXXVI

Apud Aldum

13쪽

BARTHOLOM AEO

IO FRANCISCI . .

IURIS CONSULTO

ALDUS . MANVTIVS

S. P. D.

N explanandis antiquorum scriptis uaria esse hominum

iudicia, BARΤΗΟLOMAE E A, praeclare nosti.

alij enim toti sunt in explicanda uerborum proprietate, Lin colligendis ueterum testimonijs, qui eodem uo-

14쪽

cabulo sint usi: alij, dum intei pretis ossicio fungi uoltini, Paraphrasim potius texunt. Interim utrique scriptoris sententiam, quam breuibus uerbis se dilucidare profitentur, in quo l. super omnia maximam

Operam ponere deberensi contemnunt. Οb

scturos locos saepe, ut scopulos , uitant. Quid his facias Sua cuique, ut in pro-tlerbio. Ego certe , cum Uiderein summos uiros in interpretanda orati Arte Poetica summam curam adlaibuisse, non

animum mihi deesse sum passus immo ipse aggressus sum laan prouinciam alacri animo inuando, in magnis&-O- litisse sat est, ut illa ait Mod una quendam adhibui, qui si doctis placebit, erit, chir ualde laeter in minus, cur ergo placere me posse sperem eo in opere, quod a xv. fere doctis uiris tentatum sici cita enim multi in Horati Artem Poeticam scripsere, merito ut dubitari possit, plures

ne uersus sint, an interpretes Accedat

igitur dc hoc quidquid est mei labolis, ut

numerum

15쪽

numerum expleat. Quod tamen aliquid esse , atque adeo multum , ea praecipue de caussa cupio , quod in fronte nomen praeseserat tuum, indicem humanitatis tuae , qua semel complexus Patrem meum , tum quam de nobis bene mereri destitisti, obseruantiae meae, qui, si maiora non possitim, quod possum certe, praesto. Fortasse uires mihi addentur aliquando, ut eas Tibi possim referre gratias, quas nunc summas habeo. Tu si me amabis, emciam piose, O, Ut me amore tuo non indignum iudices in coq. u- dici tui uetoritas grauissima pthirimum mihi adiumento erit. Vale, dc a me Laelium Gauardum , praepositum Ecclesiae D. Zenonis Ticini, praestanti lium anitate, ijs ornatum litteris, quae liberalem uirum decent, amicum communem,

hospitem etiam aliquando, O miras ingeni suavitates, utrorumque nostrum, a me saluere plurimum, nisi graue est, iubebiS. Venetijs, al. Ian. - . D . LXXV

17쪽

ΠΡΟΛ ET OMEN A

N Horati librum de Arte postisa sic enim a ueteribus inser itur, eructiliano lib. II X cap. 3. Frisiano, Diomede lib.IH.cap. I. Donato in Ter Ad a LI.F. 3. Servio in Virg. Aen.hib.I. Pro

bo quamquam Carisius inter e stolas reserat lib. I. 9 aggrediamur explanare desiniendum uidetur, quid Poetica sit,

' unum ne,an plura Poematumgencra.

GPoetica omnis, inquit Ari Zoteles,imitatio ess imitatio autem sit rhytbmo armonis, metro nec his omnibus ne- celsario coniunctis sed uel uno , vel duobus, uel omnibus sum, cum regum, ducum, gestae res , ut belli epico uem se , ides hexametro carmine, celebrantur qualis Homeri Jlias, Uirgili Aeneis. non enim aut Homerus aut Virgi lius rhythmo,uel harmonia imitantur e solo metro, in quo

tamen ipso rhytimus inest,sed meimus,ex legitima pedum

mensura,non harmonicus, ex uocescienter modulateq. temperata qualis est in tragoedia, comoedia quod si quis, ut olim Empedocles, metro quidem e sine imitatione,ut tur hunc poetam esse negat Aristoteles non enim uersus, sed imitatio poetamstit ea scilicet, quae oratione fiat hac

ratione Lucretius Lucanus, quorum in re naturales hic Romanam historium berimetro carmine narrauit, qui prae-

18쪽

praeterea sine imitatione uersus faciunt, quo genere lyrici

omves, elegiaci comprehenduntur, poetarum numero m-Lhtur ex ludi Tragoedia uetus,s comoedia non in oram

parte metro,rhytbmo, harmontis, coniuncris,sed κατὰ μέρος,

idest in aliqua parte, imitabantur .. metro qUrdem, inser

mone lasIrionuno metiro, sarmonia, in ea chori cantilena, quam A. b. uocat Aristoteles , quod a sunt choro,sive anapaso, trochaeo,quipedes mobilessent,caneretur metro autem,rhythmo,bar via coniunctis, in reliquis chori canticis quorum alterum, quodantecedit μῖμον, πάρ λν Eterum autem, quod se seqtutu , κόμμα idem Aristoteles appeltit quamquam comoedia quidem commo curuit: quae cum timentatione cantilena fuit in extrema tragoedia cum in extrema comoedia laetasin omnia,nec in uda fereparte timentatio. nec tamen defuisse comoediae credibile est in extrema parte chorum,qui laeto euentus ita cum rhythmo caneret , ut in extrema tragoedia tristes, ω miserabiles canebantur. Dies strambi etianet, qui erant hymni in Bacchum, o nomi, qui co ipsi musici cantus fuere, tu omniparte rhythmo barmonia, metro coniunctis imitabantur. aeri potest , Platonis dialogi,quia Socratis imitentur sermones,poemata uocari possint opinor,pos sunt nam non uersus edimitatio

poetam frit quod Aristoteli uidetur , qui propterea poetam esse negat Empedoclem, quodsi ne imitatione uersus fecerit: non uideo,cur Platonis imitatio sine uersu poema non sit . eoq. massis in hancsententiam delaboriquod istoteles, cum poesim dixit imitationem esse,ex tribus imitandi gen

ribus

19쪽

ribus unum appenuit λἰγαν, quotam soluta, quam metrica significatur oratio. q. comprobauit quentibus pausto pore uerbis cum popoeiam imitari dixitiden uel nudis semonibus, uel uersibus nudos autem uocam , quia fili, sine rhythmo in imitatione imitarentur. cuilas generis, utputo, exemplum sibiecit, quos appent Socrati ossermones a Platone scilicet, alijsq. consiriptos imitantur em Socratis ironiam ct concise tandi genus Poematumgenera, in quibus imitatio cernitur, quimque ponit optimus iudicandi magicter, Aristoteles epopo iam tragoediam comoediam, dithyrambos, nomos horum enim unumquodque et Otur: quod in epopoeia, tragoedia, comoedia fatis constat in dit rambo, quo Bacchi Ludes cancbantur, quaesit Matio, dabituri potent nam laudes aut uerae sint, aut sue.si uerae, hi orta est, non imitatio: si fise, Mepotes esse sine imagine ueritatis imitati, Duplex occurrit restonsio nam quod inmet primum ad eam partem itationis, quae 3 sit concedo, misera narrantur imitationem non esse; de lapis non idem itio . sunt mmsse aut ue Himilia, aut quaesieri non possent ex uerisimilibus omnis ducitur imatatio ea, quae fieri non possunt, imitatur nemo quodsiuersim bus a seu tu interdum uera desinit se imitatio, quatenus uera narrantur; nec tamen post non ent ob eam caussam, d, uti uerissimilia persequitur , ab imisatisne nomen capta nouem aut in tragoedijs, aut in epopoeian ieri locum habet sed uerissimilia Ara, quam uera quodetiam de Home

20쪽

ro fatetur Horatius, cum ari: EAtque ita mentitur,sic uerisfalsa re siet, Frimo ne medium medio ne diserepet imum. Opinor igitur Poema esse dithyrambum,qura constet ex Bacchi laudibus nonnussis fortasse ueris, plersique tamen uersi

libus. Nec uero dithyrambus metro tanti m Itatur,

quod facit, ut ostendimus, popoeia, sed rhythmo etiam

, hamonia quodex Aristotela cognoscitur quae tamen duo, si accedat oratio,poema non 'ciunt vim in humussectatur imitatio sed in orationes naturam alicuius, smores, si acta referente itaque soti oratio poema facere pote is rhtbmus oebarmonia me oratione non possent abioqiri tibiicines, cytharoedi, D,Hutitores, adiunctu ad rhythmum harmonia, poetae essent, quoniam inuantur quo nemo, ut opinor, concesserit. Nomis quoque, ut dithyrambis, comunctam trium partium imitationem assignat Ariseoteles.

SEARCH

MENU NAVIGATION