Orationes

181쪽

Oτι πλειοτην αφορισασθαι καὶ διαλαβεῖν την υσίαν, ως λέγουσί τινες, απο Κιλικίας μεχρι Σινωπης, προς δε τουτοις κτίσαι πολεις επὶ τουτω τφ τοπφ καὶ κατοικίσαι τους νυν πλανωμενους δι ενδειαν των καθ' o 121 ημεραν καὶ λυμαινομενους οἱς αν ἐντυχωσιν. ους εἰ πιμη παυσομεν ἀθροιζομενους βιον αυτοῖς ἱκανον πορίσαντες, λή ουσιν ημας τοσουτοι γενόμενοι τὸ πλῆθος ωστε μηδεν ἡττον αυτους εἶναι φοβερους τοις

Ελλησιν mi τοῖς βαρβαροις G ουδεμίαν ποιουμεθα 107 προνοιαν, ἀλλ' ἀγνοουμεν κοινὸν φοβον καὶ κίνδυνον 122 απασιν ημῖν αυξανόμενον. ἔστιν ουν ἀνδρος μεγαφρονουντος καὶ φιλελληνος καὶ πορρωτερωτων αλλων τῆ διανοία καθορῶντος, ἀποχρησαμενον τοῖς τοιουτοις πρ0ς τ0υς βαρβαρους καὶ χώραν ἀποτεμόμενον τοσαυτην, οσην ολθφ προτερον εἰρήκαμεν, απαλλάξαιτε τους ξενιτευομενους τῶν κακῶν ων αυτοί τ' εχουσι καὶ τοῖς ἄλλοις παρεχουσι, καὶ πόλεις εξ αυτῶν συστη- bσαι καὶ ταυταις ὁρίσαι την Ἐλλάδα καὶ προβαλέσθαι 123 προ απάντων ἡμῶν. ταυτα γαρ πραξας ου μονον εκείνους ευδαίμονας ποιησεις ἀλλὰ καὶ πάντας ημῆς εἰς

ασφαλειαν καταστήσεις. ῆν ουν τουτων διαμάρτ'ὶς, αλλ' εκεῖνο γε ραδίως ποιησεις, τὰς πολεις τὰς την Ασιαν κατοικουσας ελευθερώσεις. ο τι ν' ἰν τουτων

οπως ου μὰλλον των ἄλλων ευδοκιμησεις, καὶ δικαίως, eῆν περ αυτος τ' επὶ ταυθ' ὁρμήσης καὶ τους Ελληνας 124 προτρεψης. να . Eπεὶ νυν γε τίς ουκ ἰν εἰκοτως τὰ συμβεβηκότα θαυμάσειε καὶ καταφρονησειεν ημων,οπου παρα μεν τοῖς βαρβάροις, ους υπειληφαμεν μαλακους εἶναι καὶ πολεμων ἀπείρους καὶ διεφθαρμενους

υπὸ τῆς τρυφῆς, ἄνδρες εγγεγόνασιν, οῖ τῆς Ἐλλάδος

αρχειν ηξίωσαν, των δ' Ελλήνων ουδεὶς τοσουτον πε- d

182쪽

δρως διακειμενων των ἄλλων προστῆναι του πολεμουτου προς εκεῖνον. προσήκει δε τοῖς μεν ἄλλοις τοῖς ἀφ 'Hρακλεους πεφυκοσι καὶ τοῖς εν πολιτεια καὶ νομοις ενδεδεόμενοις εκείνην τὴν πολιν στεργειν, εν η τυγχα νουσι κατοικουντες , σε δ' so σπερ αφετον γεγενημεν0ναπασαν την Ἐλλάδα πατριδα νομιζειν, ω σπε9 ο γεννη ' bσας υμῆς, καὶ κινδυνευειν υπερ αυτῆς ομοιως, ωσπερυπερ ων μάλιστα σπουδάζεις.

προειλουην παρακαλειν επί τε την στρατειαν την επὶ

τους βαρβάρους καὶ τὴν ἐπιμελειαν την των Ελληνων, 129 παραλιπων την εμαυτου πολιν. νδ .) Ἐγω εἰ μεν πρ0ς ἄλλους τινὰς πρ0τερον ἐπεχειρουν διαλεγεσθαι eπερὶ τουτων ii προς την πατρίδα την αυτου τὴν τρὶς

183쪽

τους Ἐλλχὶνας ἐλευθερωσασαν, δὶς μεν απ0 των βαρβαρων, απαξ δ' απὸ τῆς Αακεδαιμονίων αρχης, λογουν αν πλ ημμελεῖν ' νυν δ' ἐκείνην μεν φανήσ0μαι πρωτην ἐπὶ ταυτα πρ0τρέπων ως , δυνάμην μετὰ πλείστης σπ0υδῆς, αἰσθανομενος δ' ελαττον αυτὴν φροντίζουσαν των υπ' ἐμ0υ λεγομένων ii των ἐπὶ του βήματος μαιν0μένων ἐκείνην μὲν εἴασα, πῆς δε πραγ- dl 30 ματειας ουκ ἀπέστην. διὰ δικαίως αν ιε παντες ἐπαινοῖεν, 0τι τῆ δυνάμει ταυτ=ὶ ἔχων τυγχάνω, διατετέλεκα πάντα τὸν χρ0νον πολεμων μεντ0ῖς βαρβαρ0ις, κατηγ0ρῶν δε των μη την αυτὴν ἐμοὶ γνωμην 40ντων, πρ0τρεπειν δ' ἐπιχειρων, ους ανἐλπίσω μάλιστα δυνήσεσθαι,τους μεν Ἐλληνας ἀγα-θ0ν τι ποιῆσαι, τους δε βαρβάρ0υς ἀφελέσθαι την

τ0ῖς τουτοις υπὸ σου πραττομένοις ἄπαντες συνησθ' i'σ0νται. των μεν γὰρ εἰρ λὶμένων ουδεὶς κεκοινων=ηκε, των δ' ωφελειων των κατεργασθ ησομένων ουκ εστιν οστις ουκ οἰησεται μεθέξειν.132 νε .) Σκέψαι δ' ως αἰσχρον περιοραν την 'Aσιαν 10 , ἄμιεινον πράττουσαν τῆς ρωπης καὶ τους βαρβάρ0υς

οδον ἐξέβαλε, βασιλέας εμεγάλ0υς πρ0σαγορευομε νους, τους δ' ἀφ' )Iρακλέους πεφυκ0τας, ον ὁ γεννήσας διὰ τὴν ἀρετὴν εἰς θεους ἀνηγαγε, ταπεινοτεροροις ὀνόμασιν 'κείν0υς προσαγοῖευομενους. ωνουδεν ἐατέον ουτως πειν, ἀλλ' ἀναστρεπτεον καὶ bμεταστατέον ἄπαντα ταυτ ἐστίν. 133 Es δ' ἴσθι μηδὲν αν με τ0υτων ἐπιχειρήθ

184쪽

σαντα σε πείθειν, εἰ δυναστείαν μονον καὶ πλουτονέωρων αυτων γενησόμεν0W ηγουμαι, γαρ τά γε τοιαυτα καὶ νυν σοι πλειω τῶν ἱκανων υπαρχειν, καὶ πολλὴν ἀπληστίαν πειν, ὁστις προαιρειται κινδυνευ-ειν ωὴ ταυτα λαβεῖν ἡ στερηθῆναι τῆς 134 ἀλλὰ γαρ ου προς τὰς τουτων κτήσεις αποβλεψας

ποιουμαι τους λογους ἀλλ' οἰομενος εκ τουτων μεγί- eστην σοι καὶ καλλίστην γενήσεσθαι δοξαν. ενθυμουδ' οτι το μεν σωμα θνητον απαντες εχομεν, κατὰ δετὴν ευλογίαν καὶ τους επαίνους καὶ τὴν φήμην καὶ την μνή qν τὴν τρο χρονφ συμπαρακολουθουσαν ἀθανασίας μεταλαμβανομεν , ὴς ἄξιον ορεγομενους 135 o Ioν οἱοί τ' ἐσμεν οτιουν πάσχειν. Γδοις ἰν καὶ των ἰδιωτων τους επιεικεστάτους υπερ ἄλλου μεν ουδενος ὼν τὸ ἀντικαταλλαξαμενους , υπερ του τυχεῖν dκαλῆς δοξης αποθνησκειν ἐν τοῖς πολεμ=0ις εθελοντας,

ολως δε τους μὲν τιμῆς ἐπιθυμουντας ἀεὶ μείζονος ς

ἔχουσιν υπὸ πάντων επαινουμενους , τους δε προς ἄλλο τι τῶν οντων ἀπληστως διακειμένους ἀκρατεστε I36 ρους καὶ φαυλοτερους εἶναι δοκουντας. τὰ δε μεγιστον των εἰρημενων , ὁτι συμ βαίνει του μεν πλουτου καὶ των δυναστειῶν πολλακις τους εχθρους κυριους γλ eγνεσθαι, τῆς δ' ευνοίας τῆς παρὰ των πολλων καὶ των ἄλλων των προειρημενων μηδενας ἄλλους καταλειπε σθαι κληρονομους πλην τους εξ ὴμ ων γεγονότας. ὀστ' ἐσχυνόμην ἰν, εἰ-τουτων ενεκα συνεβουλευμ καὶ την στρατειαν ποιεῖσθαι ταυτην καὶ πολεμεῖν καὶ 110

κινδυνευειν.

137 Ουτω δ' αριστα βουλευσει περὶ τουτων, ἐνυπολάβης μη μονον τον λογον τουτον σε παρακαλειν ἀλλὰ καὶ τους προγονους καὶ την των βαρβαρων ἀνανδρίαν καὶ τους ὀνομαστοτάτους γενομενους καὶ δοξαν

185쪽

τας ημιθDυς εἶναι, δια την στρατειαν τὴν ἐπ ἐκείνους, μάλιστα δε πάντων τον καιρον, ἐν P συ μεν τυγχάνεις τοσαυτην δυναμιν κεκτημενος, ο σην ουδεὶς τῶν την Eυρωπην κατοικησάντων , προς ον-πολεμήσεις, bουτω σφόδρα μεμισημενος καὶ καταπεφρονU1ενος υφ' απάντων, ὼς ουδεὶς πωποτε τῶν βασιλευσάντων.

i38 νU. Πρὰ πολλου δ' ἀν εποιησάμην οἱον τ' εἶναι συγκεράσαι τους λόγους ἄπαντας τους υπ ἐμου περὶ τουτων εἰρημενους μὰλλον γαρ ἀν ἀξιοχρεως ουτος ἔδοξεν εἶναι της υποθεσεως. ου μην ἀλλὰ σε γε χρη

σκοπεῖν απάντων τὰ συντείνοντα καὶ προτρεποντα οπρος τον πολεμον τουτον ' ουτω γαρ ὰν αριστα βουλευσαιο περ4 αυτων.

139 νθ .) Ουκ ἀγνοῶ δ' οτι πολλοὶ τῶν Ἐλληνων την βασιλεως δυναμιν ἄμαχον εἶναι νομιζουσιν ' ῶν ἄξιον θαυμάζειν, εἰ την υπ ἀνθρωπου βαρβάρου καὶ

κακως τεθραμμενου καταστραφεῖσαν καὶ συναχθεισαν

επὶ δουλεια, ταυτην υπ' ἀνδρος Ελληνος καὶ περὶ τους πολεμους πολλην εμπειριαν νομιζουσιν ἀνεπ ελευθερία διαλυθῆναι, καὶ ταυτ εἰδοτες, οτι dσυστῆσαι μεν εστιν ἄπαντα χαλεπὸν, διαστῆσαι δε

ἀπαντες καὶ θαυμάζουσιν , οιτινες ἀμφοτερα δυνανται, καὶ πολιτευεσθαι καὶ στρατηγειν. οταν ουν ορας τους ἐν ριια πόλει ταυτην ἔχοντας την φυσιν ευδοκιμουντας, ποιους τινὰς χρὴ προσδοκῆν τους επαίνους εσεσθαι τους περὶ σου ρηθησομενους , οταν φαιντὶ ταῖς μεν ευεργεσιαις ἐν ἄπασι τοις Ελλησι πεπολιτευμένος, εταις δε στρατηγιαις τους βαρβάρους κατεστραμμένος ἔIal ἐγω μεν γαρ ἡγουμαι ταυτα περας εξειν ουδενα γαραλλον ποτε δυνήσεσθαι μει ζω πρῆξαι τουτων ' ου τε

186쪽

μεν υπερβαλεῖν τὰς πράξεις τοῖς ήδη διὰ σ0υ κατειρ- bγασμεν0ις, 0υ γλισχρως ἀληθινως' ὁστις γὰρ

εθνη τοσαυτατυγχάνεις κατεστραμ μεν0ς, 0σας ουδεὶς πωποτε των ἄλλων π0λεις εἷλε, πως ουκ αν πρ0ς εκαστον αυτῶν ἀντιπαραβαλλων ραδιως ἄν επεδειξα

1 3 1μειζω σε κακείνων διαπεπραγμενον ἀλλὰ γαρ ειλο- όμην τῆς τοιαυτης ἰδεας δι' ἀμφοτερα, διατε τους 0υκ ευκαίρως αυτῆ χρωμενους καὶ διὰ τ0 μη

187쪽

μάτων εἰσπράξασα τους συμμάχους εἰς την ἀκροπολιν ἀνήνεγκεν , ἀλλὰ -ουδ' ο τι πολλῶν πολεων εξουσίαν ελαβε τὰς μεν ἀναστάτους ποιῆσαι, τὰς δ' αυξῆ- 147 σαι, τὰς δ' οπως ηβ0υλήθη διοικῆσαι πάντα γαρ ταυτα παρῆν αυτὴ πράττειν ' ἀλλ' ἐκ τουτων μεν πολ- 112λαὶ κατηγοριαι κατ' αυτης γεγονασιν, ἐκ δε τῆς -- ραθῶνι μάχης καὶ τῆς ἐν Σαλαμινι ναυμαχίας, καὶ

μάλισθ' οτι την αυτων ἐξελιπον υπερ τῆς των Ἐλλοὶ νων σωτηρίας, ἄπαντες εγκωμιάζουσιν. την αυτην δε

I48 γνώ θν καὶ περὶ Λακεδαιμονιων πουσι καὶ γαρ ἐκεινων μῆλλον ἄγανται τὴν Ζὶτταν τὴν εν Θερμοπυ- λαις η τὰς ἄλλας νίκας, καὶ τὀ τροπαιον τὸ μεν κατ' ἐκείνων et πῖ των βαρβάρων σταθεν ἀγαπωσι καὶ θεαγ- bρουσι, τὰ δ' υπὸ Λακεδαιμονιων κατὰ των ἄλλων ουκεπαινουσιν ἀλλ' ἀηδως ο ρ ῶσιν ηγουνται γὰρ τὸ μεναρετῆς εἰναι σημειον, τὰ δε πλεονεξίας.i49 ξγγ ) Tαυτ' ουν εξετάσας ἄπαντα καὶ διελθὼν r πρῖς αυτὸν, 'ην μεν τι τῶν εἰρημενων si μαλακωτερον 'ῆ καταδεεστερον , αιτιω τλὶν ηλικιαν τὴν εμην, ὴ δι- cκαίως ἀν ἄπαντες συγγνώμην εχοιεν -δ' ὁμοια τοῖς

προτερον διαδεδομενοις, νομίζειν αυτὰ χρὴ, τὸ γῆρας τουμὸν ευρεῖν ἀλλὰ τὰ δαιμονιον υποβαλεῖν , ουκεμου φρ0ντίζον ἀλλὰ τῆς Ἐλλάδος κηδ0uενον, καὶ βου-

λομενον ταυτην τε των κακων ἀπαλλάξαι των παρον

των καὶ σοὶ πολυ μείζω περιθεῖναι δοξαν τῆς νυν 150 υπαρχουσης. Oiμαι δε σ' ουκ ἀγνοειν, δν τροπον οἱ θεοὶ τὰ των ἀνθρωπων διοικουσιν. ου γὰρ αυτ0χει- d

συμβαινόντων αυτοῖς ἀλλ' ἐκάστοις τοιαυτην εννοιαν

188쪽

ἐμποιουσιν , ῶοτε αλληλων έκατερα παραγ - 151 γνεσθαι τουτων. οἱον ισως καὶ νυν τους μὲν λογους ημῖν απενειμαν , επὶ δε τας πραξεις σε ταττουσι, νομιζοντες τουτων μεν σε κάλλιστ αν επιστατησαι, τὸν λογον τὸν ἐμὸν ηκιστ' ἄν οχληρον γενεσθαι τοῖς ακουουσιν. ηγουμαι δε καὶ τὰ πεπραγμενα προτερον eoυκ ἄν ποτε σοι γενεσθαι τηλικαυτα τὸ μεγεθος, εἰ

152 μη τις θεῶν αυτὰ συγκατώρθωσεν , ουχ ινα τοῖς βαρβάροις μονον τοῖς επὶ τῆς Eυρωπης κατοικουσι πολε-uων διατελῆς, αλλ' ο πως ἀν εν τουτοις γυμνασθεὶς II3 καὶ λαβων ἐμπειρίαν καὶ γνωσθεὶς οἱος εἶ, τουτων επιθυμησἴς ών εγὼ τυγχάνω συμβεβουλευκώς. αἰσχρὸνουν εστὶ καλῶς της τυχης ήγουμενης ἀπολειφθῆναι καὶ μη παρασχεῖν σαυτὸν , εἰς ο βουλεταί σε προαγαγεῖν.

153- μιζω δε χρῆναί σε πάντας μεν τιμῶν τους

περὶ των σοι πεπραγμενων ἀγαθον τι λεγοντας, κάλλιστα μεντοι νομίζειν ἐκείνους εγκωμιάζειν τους μει-

ζονων εργοον ῆ τηλικουτων τὴν σὴν φυσιν ἀξιουντας, b καὶ τους μη μονον εν τφ παροντι κεχαρισμενως διειλεγμενους, ἀλλ' ο ιτινες ἀν τους ἐπιγιγνομενους ουτωποιήσωσι τὰς σὰς πράξεις θαυμάζειν ώς ουδενὸς αλ-λου τῶν προγεγενημενων. πολλὰ δε βουλομενος τοιαυτα λεγειν ου δυναμαι ' τὴν δ' αἰτίαν δι sti' πλεονάκις του δεοντος είρηκα. i5. .) Λοιπὸν Ουν εστὶ τὰ προειρημενα συναγαγεῖν, D' ώς εν ελαχίστοις κατίδuς τὀ κεφάλαιον τῶν eσυμβεβ0υλευμενων. φημὶ γὰρ χρῆναί σε τους μεν Ελληνας ευεργετεῖν , Μακεδονων δε βασιλευειν , τῶν δεβαρβάρων ως πλειστων ἄρχειν. ἐν γὰρ ταυτα πράττyς, ἄπαντες σοι χάριν εξουσιν, οι μεν Ελληνες υπὲρ ωνῶν ευ πάσχωσι, 'Τακεδονες δ' ην βασιλικῶς ἀλλὰ μη

189쪽

τυραννικως αυτων επιστατῆς, τὐ δε τῶν αλλων γενος, ἐν δια σε βαρβαρικῆς δεσποτειας απαλλαγεντες Ἐλ- dl55 ληνικης ἐπιμελειας τυχωσιν. ταυθ' Oπως μεν γεγραπται τοῖς καιροῖς καὶ ταῖς ακριβείαις, παρ' υμων τῶν

α.) 'Iσως τινες υμῶν θαυμάζουσιν , ὁτι τον ἄλ- 146 λον χρονον εμμεμενηκως τ0ῖς τῆς πολεως νομίμοις, ως Ουκ οἶδ' εἴ τις ἄλλος τῶν ηλικιωτων, τοσαυτην πεποίημαι την μεταβολην , ῶστε περὶ ῶν ὁκνουσιν οἱ πρεσβυτεροι λεγειν, περι τουτων νεώτερος ὼν παρε 2 λήλυθα συμβουλευσων. εγὼ δ' εἰ μεν τις τῶν εἰθισμενων εν υuῖν ἀγορευειν ἀξίως ην τῆς πολεως εἰρηκὼς, πολλην ἀνησυχιαν ηγον ' νυν δ' ορῶν τους μεν συναγορευοντας οἷς οι πολεμιιοι πρ0στάττουσι, τους bδ' ουκ ερρωμενως εναντιουιιενους, τους δε παντάπασιν ἀποσεσιωπηκοτας , ἀνεστην ἀποφανουμενος, ἀγιγνώσκω περὶ τουτων, αἰσχρον νομισας, εἰ τὴν ἰδίαν του βιου τάξιν διαφυλάττων περιοχρομαι την πολιν 3 ἀνάξια ηνηφισαμενην αυτης. β .) υγουμαι εἰ καὶ περι τῶν ἄλλων πρεπει τους τηλικουτους σιωπαν, περιγε του πολεμεῖν ῆ μη προσηκειν τουτους μάλιστα συμβουλευειν, οιπερ καὶ τῶν κινδυνων πλεῖστον μερος μεθεξουσιν , ἄλλως τε δη καὶ του γνῶναι τι τῶν δεον- e

190쪽

πεφὶ τ0σ0υτων τὸ μεγεθ0ς ημῖν γέγονε, περὶ 0σων νυνὶ βουλευσομενοι συνεληλυθαμεν. προτερον 'εν γὰρ υπερ τ0υ των ἄλλων ἄρχεινηγωνιζ0μεθα, νυν δ'