Specimen iurisprudentiae iudicialis theoreticopracticum de poena praeclusionis in concursibus creditorum quod auspice Deo in academia Georgia Augusta sub praesidio fautoris ... Georgii Henrici Ayreri D. ... publica disputatione defendet Georgius Mich

발행: 1743년

분량: 75페이지

출처: archive.org

분류:

31쪽

28 s PEQ IVRIS PR. IvDI: THEOR. PRAcrpossit, non solum pro diuersitate circum stantiarum, vel in trium dominorum territoriis, vel tribus solum locis diuersae iu

risdictionis, eiusdem licet territorii, adfigi or , sed etiam, nisi

unam pro omnibus , trium tamen citationum dilatoriarum terminum continentem, uti in Electoratu Saxoniae obtinet,

untermortuit, oder niat; qui einen terminum sue hen etpen, an dein und dritten Tetts, et ag von 6 cgodien ; hie Augi niti scien gre inden oder mei tentsegene aber, melche haesen Enselagla bald nidit in Erlahrung bringen m eten, ad Terminum donia Sochin peremtorie et sub poena praeelusi os nitidi eitiret, an erum aber nodi uber das, der annovi labende obet vorhandeneo haliter seine creditorea riatig hu specifieiren angelialten ; fodanii stibiae aut e dieste esseniliten Edictat. eitation hurdi hingtolin bothen specialiter vorgeladen, henen augmartigenaber spe elat. Notification per subsidia Ies fami be*gemisos nee Edictabcitation an de gelben oris obrigieit ehensa IIs gethan nuthen.

Quid in his terris obtineat, ostendunt nobis ordinationes tu dieiorum diuersorum. Ordinatio supremi prouocationum

TribunaIis P. II. Tit II l. s. i . sie disponit e Seil si habet Efflers putraget, das hie Citandi untet einer anhern obriguleii gestgen , oher gar ungemis ure nidit pu et tun bigen ist, mose sit ausi asten, tan in tenem gag hie obtig eit, baruntet se sithesinden, megen se binrendet Nerfusuns det Insinuation inlab- fidium requiriti merben, und in diesem gag die citatio durerin essent liches mit denen geni hiisichen eIausulis praeelutataverissetes Edict, odet Proclama, melches in brepen versasea henen Territoriis antusalagen , se heben. Idem sancit Atta

32쪽

peremtorie fieri, dispositum sit, ter repeti solet is . Vicem autem infirmationis, sine qua poena contumaciae adue

sus personaliter citatum non potest locum habere, hic subit conlueta affixio et refixio citationis, de qua ex ipsis edictis citatoriis ad Acta referendis constare debet.

g. III

Spatium, in citatione pro termino statuendum credit, . .ribus, non ubique idem, sed in diuersis prouinciis diuersium huis uis. .di. conceditur. In Saxonia Electorali, ubi loco trium dilato--, riarum unica citatio peremtoria usitata est, continet tres tendo. terminos Saxonicos (b . In Pomerania VIII. hebdomades (c , in Ducatu Magdeb. (O quatuor, vel ad summum VI. septimanas, immo in Concurubus non adeo magni momenti, qui coram iudicibus inferioribus tractantur, VIII. solum, vel XIV. dies. Ordinatio Processus Ratisp. -) inter praesentes et absentes, siue extraneos, distinguit, illisque VI. his vero XII. septimanas indulget. In ciuitate Luneburgensi, cuius ordinationem iudicii superioris, ob modum procedendi inconcursibus creditorum breuem quidem, sed adcuratum, omnibus iudiciis inferioribus maximopere commendat B. Pu FENDORE FI vs O , loco trium citationum et terminorumbo L v DO UICI I. e. IX. ibique laudat. A N T. a M ARA, siue E LI AS SCHNEGAS. de ovium. Creditor. L. illi. Tit. l.

n. g. E.

33쪽

3O SPE e. IVRIS PR. IUDI c. THEOR. PRAe T. Di sensus B d.

rum unica edit alis peremtoria VI. hebdomatum obtinet a . Vbi autem leges nihil certi hac in re definiunt, integrum est iudici terminum pro diuersitate circumstantiarum vel breuiorem, vel longiorem, creditoribus citandis praefige

g. IV.

An vero terminus ille peremtorius, in citatione praefixus, vim penitus praecludendi statim creditores non comparentes habeat, an non, princepS est quaestio, quae nunc excintienda veniti Sunt multi, qui adfirment, plures, qui negent. Inter eos, qui aienti sententiae addicti sunt, eminent

34쪽

se seribit et Generali eonsuetudine receptum est, et multorum locorum statutis expresse eoormatum , ut debitorum obaeratorum ereditores per proelismata publica ad eredita sua intra certos teris minor Aqui danda iuraque deducenda peremtorie citentur , euiuicitationis ea deinde vis est, ut non comparentes haud amplius auodiantur , sed inter eos, qui comparuere, ius dicatur, cum vigiis tantibus, non negligentibus, iura scripta sint, nec contumacitus subueniant, I. ro. D. ex qu. eau . mai. l. a . D. quae in Irme cree L Id. de Meept. rei tae quique exactionem neglexerunt, iure negligentiae sum expensum id ferre debeant , et vltra non audianturo

b Vol. Iv. Resp. 23. n. p. aos. in verbis : Certum est, proiammata talia eum in finem publice proponi, ut quicunque sint ere. ditores, dicto die adsint, et compareant, credita prositeantur et ostendant, et, si id intermittant, postea non audiantur. O P. I. D. r3 . et P. VI. D. 33 . n. Io. item ad ius rabee. L. I. Tit. III. Art. I. n. i68. seqq ubi hae e legimus: Si per publiea edicta et proclamata omnes ereditores , quicunque sint , peremtoris citati sint, ut dicIo die a ni, eredita profiteantur, ius suum peris

sequantur, cum comminatione , postea eos non esse avidiendos. runc non comparentes in posterum non audiuntur.

sh In dist. de incommou. quibusd. cone. crassi in foro Sax. s. ig.

35쪽

vs (UI, HARPREcHTus (G, BERLre Flius (j),RI cIIT E Rus ae , LAvTERs Acilius (ho, MARTINI(i), STRYxius (ho, Luno vici (o, immo MEvius, quem modo inter adfirmantes retulimus, tibimet ipse adeo hac iis parte parum constans o/ι . VoETrvs(M, BERGE Rus(O, MEN cxENI vs (p , BARTHI us( qct, et Doetores plerique.Adfirmantibus theoria iuris, negantibus praxis videtur seu re. In quo conflictu, ut rectius diicerni possit, viri calculusparti adiiciendus sit, utriusque argumenta ob oculos ponemus.

ca) In dist. 2ua solam citationem edicI. legitime factam ad ereditorum ignotorκm praeclusionem tussicere. contra communem De opinionem in praxi hactenus receptam, auferitur. Loc ira .

36쪽

DE POENA PRAECLUS. IN CONCVRS. CRED. 33

MEMBRUM II.

ARGUMENTA coNTINENS PRO AD STRUENDA v IRTUTE EXCLUSORIA CITATIONIS EDIc T.

F. I.

Quod igitur ad priorem sententiam, scilicet illorum, ara Argumentum - tinet, qui ad praecludendos a concursu creditores AE nai rarententia non opus esse, sed solum lapsium termini, in prece se '' edictali citatione praestituti , susticere , contendunt, dissimulari nequit, haud leues esse rationes, quibus ea fulciri possit. Quemadmodum enim primo lites, quarum limmortalitas quam noxia sit reipublicae, iam supra diximus, quotquot in iudicium deducuntur, quouis amputari modo debent omnes; ita indoles processus summarii, qui in eo, cursibus creditorum obtinet, quam maxime exigit, ut mi sis ambagibus inutilibus quibuscumque, res quam fieri pota est expeditissime, ad finem perducatur (C.

S. II

Quum autem, probe monente M Euro fi , ex hac ipsa Argum re ab ratione, ne insinua et inextricabilia inter creditores concum indole eia Morentes lae

ae ea

37쪽

rentes sint litigia, leges illos stub poena praeclusionis ad pro

fiten tum credita iuraque sua deducenda, citari iubeant, clausula illa praeclusiua, nisi plane frustraneam dicere velis, id quod tamen ipsi rationi et analogiae iuris, secundum quam nulla prorsiis verba credi otiosa, sed omnia cum effectu intelligi debent (m, aduertatur, hoc quoque operetur, necesse est, ut, nisi intra praefinitum tempus compareant , ne amplius audiantur. Conditio enim, a cuius euentu praeclusio suspenditur, elapso tempore, expirat adeoque extermino conditionali fit purus (bb, et talis citatio vim interlocutoriae sententiae habere dicitur, quae parit contra non comparentes eXCeptionem peremtoriam, quod ad ea, da quae emanauit O). Quum porro iura diligentibus, non negligentibus, succurrant, nec negligentia non petentis alteri, sed ipsi nocere debeat OD, durum sane, ut ait, GE. BEYER vs - , foret ob unius, vel alterius quale quale impedimeη-

H Per t. s. s. g. D. stuod quisque iuris, i. penult. s. Ne quis eum qui in ius voc. vi exim. l. io . D. de U. o. l. t. C. da alim. pu piae Cons. OTTO PHILIPP. ZEPPERUS in Cynosura legali, cap. It. Add. ME . P. I. D. i3 . ibique verba: Ter', minus praefixus et comminatio iudicis continet exclusionem. P et . inanes ae frustratoriae esse non debent. V arg. l. 23. s. de illo et t. ii 3. D. de U. o. I. g3. D. de Reeept. l. s. vlt. D. de tete eommissor. B L U M. Proee . eam. Tit. 26. n. it

eumduci. termini. qi.

38쪽

DE POENA PRAEc LvS. IN CONe VRs. CRED. Si tum aliorum petitiones disterre. Quae mora eo plura et maiora damna atque incommoda secum coniuncta habet, quo magis sub ea, ut iterum mea faciam M E v I I verba, rem scit alluvione murarum aes alienum mentes sepe crediatores suis carere, non modiccts impensis fscere coguntur. Immo praeter sequitatem, ut itidem monet M E v i v s μ), scendae cito iudiciariae telae exigit idem auctoritas iudicii et i dicis, Dorustra nihil decernat, nec comminationem eludere liceat. Nihil enim, quae ratio ab ipso subiungitur, silcontemtum iudicum et magistratuum validius, quam semes impune

conte mi.

. m.

Sane non minus operari debet citatio edictaliS, qua in- Argum. m. certi creditores et ignoti ad iudicium concursus vocantur, ab aes ali es quam personalis, quae speciatim ad certos notosque dirigi- ta/ q- ν - tur. Haec autem si peremtoria fuit et sub comminatione praeelusionis emisia, elapso termino, parit contumaciam, ob sis quam emanentes non ampliuS admittuntur. Cur ergo publico proclamate vocati melioris conditionis, atque post lapsum etiam termini iis adhuc fores iudicii concursius apertae esse debeant, vix adparet; quin potius idem, quod comtra personaliter citatum contumacem decernitur, etiam conistra edictaliter citatum iuste procedit (D. Immo si exaduersio

39쪽

Argum. IIII.

a natura ter

mini probat. peremtorii.

36 SPE e. IURIS PR. I UD I e. THEOR. PRAE T. uerso creditoribus,qui iudici iam noti neque tamen si cialiter ab ipso citati fuerunt, iusta conquerendi caussa est, aditusque hinc ad ius suum prosequendum, concursu licet iam ad finem perducto semper adhuc patet (ab; argumentum a contrario eo hic valebit, ut ignoti creditores, qui, tametsi legitime per edicta sint citati, nihilo minus emanent, cum nihil iudici

putare possit, statim pro praeclusis haberi debeant.

F. IV.

Ex ipsa quoque natura termini, in citationibus edictalibus praefixi, sequi videtur, ut solus eiusdem lapsiuS praeclusionem secum ducat. Sicuti enim in vutecedentibus u iam dis linctio notata fuit inter terminum iuris, seu legis, et hominis, seu iudicis,quorum alter secundum communem Itatorum doctrinam ipso iure,alter non nisi per sententiam,superlapsu eius et effectu latam, excludit (G, terminus autem, qui alicui ad docendum ius suum praefigitur, ceu terminus prinbatorius, in iure communi et statutario praescriptus, terminus legis eouue ipso peremtorius, fatalis et exclusiuus est(i , quem qui labi patitur, iuri suo, quod intra ipsium exercere poterat, renunciasse et pactum de non petendo iniisse (6

40쪽

DE POENA PRAECLus. IN CON evRS. CRED. 3T censetur ca): ita facile adparet, terminum in concursibus creditorum per citationem praefigi solitum duplici resipectu protermino legis habendum esse, partim scilicet, quia in constitutionibus prouincialibus et statutis praescriptus, partim quia per has ipsas leges creditoribus terminUS peremtoriuS et pra clusiuus ad iura sua contra debitorem communem Ostendenda sub poena silentii perpetui praestitutus est. Expediti autem iuris esse, nouimus, talem terminum probatorium, leuad docendum de iure tuo,ut Praelici loqui amant, praefixum, vim habere ipso iure praecludendi, eumque, qui illum non obseruat, negligentem et contumacem haberi ideoque net liquam adiuuari debere (D. Hinc quoque, si intra terminum praefixum non fiat probatio, iudex, citra nullitatem et protractionis iustitiae siuspicionem sc), nec ex ossicio, nec ad instantiam partis, alium concedere, et contumacem post lapsum termini probatorii, semel statuti, ad probationes admittere potest C. Quod adeo certum habetur, ut ne mpus quietem sit, vocem peremtorii in sententia, probationem

s 8. n. it. v M MI V S disput. ad prae. iud. T. th. s. n. 21. Add. MENS IN GER Cent. II. Obs. 's. n. a. c. PAVL. de CASTRO vol. I. Cons. iso. n. s. vers. praeterea, CARPZ. P. I. C. iis. D. r. n. . MATTH. BER LICH. P. I. Conet. 38. n. I. seqq. M E v. P. VII. D. 36. ibique eit. SCHRA DE R. de Diae P. to. Sesti g. n. 86. Add. Dn, ALEXANDER HAMMER, in Ottoniano-Fridericianae Banihergensi Aeademia tur. Profi diss. de eo , quoa iure ean.

iv. Rom. ae praecipue Germ. tum antiq. rum hod. circa probati

nes iustum es, biennio abhinc edita, c. s. s. 2.

SEARCH

MENU NAVIGATION