Specimen iurisprudentiae iudicialis theoreticopracticum de poena praeclusionis in concursibus creditorum quod auspice Deo in academia Georgia Augusta sub praesidio fautoris ... Georgii Henrici Ayreri D. ... publica disputatione defendet Georgius Mich

61쪽

pedimenta, quo minus aliquid de citatione percipiat laxadeoque eiusmodi proclamata ignota nihil absentibus u cere queaut clo.

g. IV.

Termini autem probatorii, qui ad processum ordinarium spectat, peculiaris plane ea ratio , quippe quo elapso exclulio probare volentis fit propter vim, quae huic termino per legem in aliquibus prouinciis b) fuit indita, quod, tamquam ius singulare atque odiosum, ad processum summarium, qui in concursibus obtinet, non est extendendum. Vnde CARPEovius(d quoque in caussis potissinitim summariis et fauorabilibus, ubi de simplici et plano ex bono et aequo procedittar, nec solemnis probatio requiritur, sed qualis qualis clemonstratio sufficit, hanc speciem probati nis extraordinariam non ad terminum probatorium adstrii gendam, sed post lapsum eius adhuc admittendam esse, dincet, nisi aperta malitia vel negligentia partium litigantium, cui neutiquam indulgendum est, aliud suadeat. Idem cum

m. s.cM P. I. c. sis. D. i co Priaeci . prece . iud. L. II. e. i. s. s.

62쪽

DR POENA PRAECLUS. IN CONCvRS. CRED. SOR v s - tradunt. Immo sicuti post lapsum termini probatorii, a iudice praefiniti, mora semper adhuc vSque ad senistentiam purgari (h) ; ita nec termini praeelusiui, in cutatione edisali creditoribus a iudice praefixi, maior vis esse potest. Praeserri quoque in dubio semper ob fauorem probationis ea sententia solet, quae desertionem excludit O, cuius poena locum alias non habet, nisi expreta et certo iure de ea cautum sit OD. Quibus ipsis tamen casibus etiam silper desertione sententia fertur, ante cuius publicationem caussae probabiles excusationis locum habent, quibus poena morae, id cst, amissio probationis, declinetur. Nec iudices nostros hodie tam arctis limitibus, quibus olim apud Romanos iudices pedanei adstricti erant, circumscriptos adeoque pro re nata liberum omnino ipsis esse, elapso siti que termino , probationes ulteriores admittere, quotidiana iudiciorum praxis ostendit pi

g. V.

Quod ad fatalia illa tempora attinet, quorum lapsus ipso Ad

iure praeclusionem secum fert, amissionem iuris alias competentis inuoluit et a limine iudicii agere volentem repellit,

illa

63쪽

illa omnia scientiam patientiamque eorum supponunt, quorum interest. Hanc autem in edictaliter citatis semper asesse, dici nequit. Vnde allatis brocardicis aliae iuris regulae opponi queunt non minus notae, quae, absenti ignoranti et agere non valenti non currere praescriptionem ; renunciationes iurium non esse praesitimendas, nec credibile esse que

ouam suum iactare velle, docent et (a) in creditores, per dictum citatos, admodum quadrant (b . Deinde, quum ipso iure aliquid fieri tunc demum dicatur, si iura vel leges cuidam actui, vel omissioni eius simpliciter, i. e. absque ulla alia forma et sine accedente facto iudicis, effectum quendam tribuunt, ipsaque adeo sententia legis a sententia hominis distingui soleat sc), secundum ea, quae iam contra Virtutem citationis edictalis exclusoriam in medium allata fiunt, id peteremus , quod est in principio, si lapsiui termini in ea praefiniti, vim ipso iure creditores a concursit praecludendi tribuere atque ad aliis casibus,ubi ius ipsium interpellat pro h mine et sine sententia iudicis aliquem iure suo priuat, ad eum, qui in quaestione est, argumentum statim ducere vellemus.

f. VI.

H Per t. a F. D. de probat. e. s. X. de Renuntiari W E R N Η E R L

D Ita declarat et restringit regulam, quam antea de exeludendis generaliter citatis a iure agendi tradiderat SCI ACCI A De

tuae ea . civ. crimis et haeret. L. g. c. s . n. gr. ut, s com me

ri t. quAndocunsrae , er doceant de aliquo iusto impedimento , vel de ignorantia citationis , essent denuo audiendi eisquo eonfia . oorum bono iure esset Iacienda restitutio,quia Aut non valenti age re est ignoranti non eurrit praescriptio , se et easibus praedictis ei, qui in termino praefixo comp-rere non valuit, lapsim termini Ru nocet, ex aliter iacere est x, a.

o Vid. ST R YCR. disseit. de eo, quod si ipso lare M. i. Sin II.

64쪽

s VI

Saltem exempla, illustrationis quoque solum caussa ad- '. ducta, magis illustrant, quam probant, et circa singula possent adhuc varia moneri, nili limites huius dissertationis id prohiberent. Certe quod de publicatione bonorum ex Sci- Aeci A prolatum fuit, hic ipse auctor non pro constanti, ut loquitur, ponit. In reliquis autem casibus adductis, praete quam, quod longior concedatur terminus, quam in conetu Iibus creditorum indulgeri solet, vel alia subest ratio, vel agitur solum de lucro captando, ut in Lottariis, non de damno vitando,uti hic, vel res non ampliuS est integra, adeoque, quae sero petuntur, aut ad impugnanda aut reuocanda ac a tendunt, quo castu demum non amplius audiri, aequum est iustumque is citatos, qui in praefixo termino nou compa

Leges autem, ex iure Rom. de remissione pignoris addu--rit elae, ad creditores absentes eo minus extendi possunt, quo apertius de praesentium silentio tantum loquuntur. Notum alias est , tacentem in rebus praeiudicium inferentibus pro consentiente non haberi, nisi taciturnitas alios ad contrahem dum induxerit illisque fraudi esset. Quoniam igitur silentium creditoris emtori pignoris maximum damnum afferret, si post emtionem venditionem rei oppignoratae persee amactione adhuc hypothecaria pulsari posset, propter hoc iapsium

65쪽

psium silentium iura remissionem pignoris praesumunt M. I Iaec vero ratio praes nationis creditores absentes, edi et iliter citatoS, minime stringit, cum eorum silentium nemini nocere possit, si ante latam sententiam moram purgenL

F. VIII.

Ad inu A iuris dispositione Saxonici e contrario, cuius dubium sensiuia lex noua declarauit (h ad alias prouincias vel ciui

tateS, quae non per similes constitutiones a iure communi recesserunt, non possumus argumentari

cis o conL THOMASIVS disr de Remi ona tacita pignoris per coae sensum f. expressum f. tacitum creditoris in nouam pignorationem s. as. Qq HOHEI SE Lee praescriptione et derelictione gemetam Tacita s. 28. R.

Ita enim O. P. S. R. ad Tit. XLI. q. t. satis elare disponit: nun hinnen lalter Si it niti erseeinet, ist obne tori ergehende sententia corninitiatoria pro praecluso tu aeten und feriter be hem Coneursu niat pu admitti ren, sedea Fleth et dentenigen, sodes Bene fieti Restit in integruui hu genteisen haberi, bi3 das Designations. urthel oder Absaied in rem rudieatam allent alibeti ergangen, uiid meiter nidit, fidi annot m methen, im librigenafer sodanii an ilire Torinthider, uno Administratores . hes Reis gresses balber iubasteri unbenommet . Conferri adeo debet colliseiliatio iuris Sax. nouissimi eum antiquiori in Consultis . THO.MAE HAYMII edit. B ER GERI Elem discept. forens Tit, XLI. pag. iacis. et P. II. p. so. Quam sanctionem per omnia conspirare cum ordinatione Proeesr Rathp. in sine prooemii exhibita, iam obseruauimus supra Membr. II. s. g. concdicta hoe Membro s. 1. cxtr.

66쪽

DE POENA PRAECLUS. IN CONCURS.CRED. 63

s. IX.

Quod autem ad ius Brunsvico . Luneburgicum attinet, Ad In neque ex generali eiusdem dispositione (a , quae omnes te minos praeiudiciales et peremtorios esse, neque ex speciali constitutione cli , quae citationes edictales consuetis clausulis praeclusiuis muniri iubet, si utriusque verba secundum analogiam iuris communis et absque praeiudicatis Doctorum, quas ordinatio Regia (e) in iudicando sequi prohibet, opinionibus rite explicentur , praeclusio, per solum lapsum termini sine sententia ipso iure contingens, elici potest

ffensis particulari obmota fuerunt, uniuersalem iuris reginiam efficere possimi. Ea vero, quae de amicabili credit rum praesentium, absque sententia massam inter te distribuentium, compositione, eorumdemque aduersus absentes securitate dicta sunt, ad illum casum unice pertinent, ubi res non amplius integra est, et in quo creditorum tarde veniet tium conatus omnes inanes este, lubentes fatemur

Cont supra Seer. I. s. vL not. a. bn cons. Seel. II. Membr. I. s. t. not. b. in L p s.c ad quam prouocatur Membri II. s. IX, not. h.

67쪽

SECTIO III

DE RESTITUTIONE IN INTEGRUM CONTRA LAPSUM TERMINI PRAECLUSIVI.

g. L

Praee sis subvenitur rutione regrum

M: sitsu - antivis interea pretii sint. vel esse videantur argumeM ' ta eorum , qui creditores , post lapsium termini per 'enitorii demum adiudicium concursus accurrentes, ipso iure ab eo exclusos putant; omnes tamen, si ROES ELISIUM, qui praeterea ad summum sententiam, si qua accedere debeat, declaratoriam saltem, quae id, quod iam ipso iure tactum est, tantum declaret, non Praeclusivam, quae prae clusionem demum inserat, haberi vult ca), excipias rum , uno fere fatentur ore, restitutione in integrum contra hanc praeclusionem illis adhuc esse succurrendum. Quod ultimnium dissertationis nostrae caput, ampliuimum allas, oviatii et temporis praesentis anguinas sauciinmis tantum

68쪽

S. II.

Est hoc beneficium iuris, quo non solum minores, et quae gener quae illis comparari solent, ecclesiae aliaue pia corpora, reS- tim breuiter publieae, ciuitates atque uniuersitates, sed etiam maiores, e tum D quo modo cumque laesi aut decepti, ex aequitate contra rigorem iuris adiuuantur, et ob caussam vel specialem, vel generalem in pristinum statum vel breui manu, vel post longi reS demum processus ambages, in pristinum statum restit untur is .

g. III.

Nullam vero restitutionem in integrum facilius it ra Deilo eonea. oneedunt, quam si contra lapsum fatalium processus aUxi- ditur adueralium iudicis imploratur, contra quem tam minoreS. quam ad exemplum eorum collegia, etiamsi specialem laesionem 'si' utpote hoc casu per se manifestam, non probauerint, sine omni circuitu breui, ut aiunt, manu, restitui solent (b . Neque

H conL inter seriptores numero plures, qui vel integris libris,vel peeuliaribus dissertationibus hoe argumentum exeusserunt, wILH. LUDwELLUS, HEL FR. UL R. HUNNIUS, wOLFG. A D. LAUTER BACHIUS, IOH. IOACH.SCHOEPFERUS, POLYC. WIRTHIvS, Io in LINDER HAUSEN, Io H. HEN R. de B ERGER . Add. GUIL. HIERON. BRUCENER dissi de Restit. in imeegr. ex elausula praetoris generali, si qua alia iusta ea D mihi osse videbitur, E, V R C H. BAR DILI dissi de Restit. in imeegr. Universitatis, S l M. HEN R. MVSAEVS de R. iii. iis

integr. contra praeseripi. ex eapite ignorantiae.

69쪽

me non eon.rra contum .

ereditorum intermino praeis clus non comis parentium.

66 SPE c. IVRIS PR. IvDIc. THEOR. PRAc T. Neque vero dubium est, quin etiam maiores, praesertim contra fictam contumaciam, si eam purgauerint, atque osten deri ni, se noli sua culpa ,sed parum exaudita voce praeconis defui se, eodem beneficio gaudeant (a . quamuis enim rugor satalium, quae a lege, vel ordinatione iudiciaria, constituta sunt, non facile sit relaxandus P ex caussis tamen, quae

vigilantem superant diligentiam , iubinde ab illo est disce

g. IV.

Talis solum contumaciae fictae, non verae, quae, quia ex dolo prosciscitur, beneficium restitutionis in integrum excludit (C, creditores edictaliter citatos, censeri reos, iam supra (O monuimus. Hinc si vel iustam caussam, a negligentia excusantem, adserant, vel ignorantiam citationis tacite alis probent, aut saltem praesumtionem scientiae ob periuramentum elidant, in integrum omnino restitui debent f. Quod beneficium quamquam ideo deneget absentibus XOESE

II. Singular. Dd. in utroque pure excellent. P. alo.

(b Per. l. s. c. de Tempor. Adpellat. so vid. M E v. P. II. D. 3 T. n. 3. ., Cons. W E R N H E R. P. X. Obs. 3 mce Seei. I. s. vlt. et Sect. II. Membr. III. s. t. υ) Facilius enim eitationis edictalis, quam personalis, notitiam praesuini, tradit BERNARD. GRAEVAEUS Conclus. 'M. cam. imp. Conet. Ss. n. I. ibiq. eit. A LEX. R A V D. Riph

70쪽

DE POENA PRAECLUS. IN eo Ne VRS. CRED. 6 iit LI sius v), quod peregre abeuntes nullam rerum domi imis terea gerendarum curam egerint, aut ipsIS procuratorem rei et liquerint; paullo tamen durius atque inhumanius videturm eos ob hanc incuriam tam graui rerum suarum iactura pu-ae, iuri, quia, ut Vere ait C A I v s (b , plerumque homines eoo animo peregre proscisuntur, quas statim redituri, nec obo id ulli curam negotiorum suorum mandant, deinde nouis causis D intervenientibus, ex necessitate diutius absulit, quorum negotia deperire iniquum erct.

' Plus dissicultatis rem habere, si sententia prioritatis, qua praeclusi sunt creditores emanentes, iam vires rei iudi- ' mP 'mus, eatae nacta sit, manifestum est. Quamobrem ordinationes '' 'processus, a nobis adductae (e , tempus petendi huius beneficii eo expresse restringunt. Sicuti tamen, iura ' quouue aduersius rem iudieatam restitutionem in integrum i s indulgere, notum est (Q; ita, quoad res ipsa, siue masci sis sa concurius, adhue intebra est, necdum creditores, quos ludicatum ceteris praetulit, suum consecuti sunt se), neque hoc remedium iis, quibus alias ad illud confugere licitum ...t est, plane denegandum erit Uo

. F. VI.